Jimmy81 έγραψε: 20 Ιουν 2019, 05:42
nrg έγραψε:Οι φώκιες ακόμα και έξω από το νερό, επιβιώνουν σε πολικές θερμοκρασίες. Ομοίως και οι Αυτοκρατορικοί πιγκουίνοι που με μικρό μέγεθος επιβιώνουν στους 40 βαθμούς κάτω από το μηδέν για 60 μέρες χωρίς ήλιο.
Τέλος βλέπουμε ότι οι ελέφαντες, το μεγαλύτερο ζώο στην στεριά, οι ρινόκεροι και οι ιπποπόταμοι παρά τις μεγάλες διαστάσεις, ζουν στα πια ζεστά σημεία του πλανήτη.
Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί πρέπει να επαναλαμβάνουμε τα ίδια και τα ίδια και να εξηγούμε τα προφανή.
Το λίπος, ναι είναι ένα είδος μόνωσης από το κρύο, αλλά από μόνο του δεν σημαίνει τίποτα.
Πχ Οι χοντροί άνθρωποι που έχουν πολλαπλάσιο λίπος, δεν παρουσιάσουν ιδιαίτερη αντοχή στο κρύο. Πράγμα που είναι παράδοξο, σύμφωνα με αυτά που υποστηρίζεις.
Η βασική διαφορά είναι ότι τα ζώα των πολύ χαμηλών θερμοκρασιών που αναφέρεις έχουν άλλου τύπου λίπος (blubber) σε σχέση με του ανθρώπου (fat) πολύ πιο ισχυρό στο να διατηρεί τη θερμοκρασία τους και να δημιουργεί αποτελεσματική μόνωση. Επίσης έχει και άλλα σημαντικά οφέλη όπως η αποθήκευση χρήσιμου πλεονάσματος ενέργειας.
https://www.nationalgeographic.org/ency ... a/blubber/
Οι φώκιες της Ανταρκτικής έχουν την επιπλέον προστασία της γούνας τους. Άλλες φώκιες με σκούρο χρώμα απορροφούν καλύτερα ηλιακή ακτινοβολία, κάτι που επίσης βοηθάει στη διατήρηση της θερμοκρασίας τους.
Οπότε επιστρέφουμε σε αυτό που υποστήριξα αρχικά: τίποτα από αυτά δεν έγινε σε ένα βήμα, αφού χρειάζονται δεκάδες ίσως και εκατοντάδες γενετικές αλλαγές για να μετατραπεί το ένα είδους λίπους σε άλλο.
Διότι δεν αλλάζει μόνο το λίπος αλλά και ο τρόπος που αυτό παράγεται από τον οργανισμό, αλλά και ο τρόπος που καταναλώνεται για να προκύψει ενέργεια ή και θερμότητα.
Και μέχρι να γίνουν αυτά, τι ζητά το ζώο σε ένα κρύο περιβάλλον μέχρι θανάτου;
Όπως έγραψα και πριν, ο Αυτοκρατορικός πιγκουίνος, μόλις γεννηθεί το αυγό δεν μπορεί να φύγει από το πιο κρύο μέρος του πλανήτη.
Οπότε:
ή είναι έτοιμος για να ζήσει επί 60 μέρες χωρίς νερό, τροφή και ήλιο στους -40 βαθμούς με ταχύτητες κοντά στα 200 χλμ/ω
ή πεθαίνει.
Δεν υπάρχει σενάριο που να βγάζει νόημα, ούτε βήματα τα οποία μπορούν να γίνουν σταδιακά.
Όσο και να προσπαθείς προκύπτουν αντιφάσεις, από αυτά που η ίδια η θεωρία υποστηρίζει. δηλαδή μικρά βήματα που βοήθησαν στην επιβίβση.
Τέλος αν μένεις Αθήνα μπορείς να δεις πιγκουίνους στο Αττικό πάρκο.
Αν το λίπος αυτό ήταν τόσο καλό μονωτικό, τότε τα ζώα αυτά θα έπρεπε να πεθάνουν από θερμοπληξία στους 30 βαθμούς.
Προφανώς υπάρχουν και άλλοι μηχανισμοί, που προστατεύουν το ζώο σε συνθήκες που δεν έχει ζήσει ποτέ.
Οι ρινόκεροι και οι ελέφαντες συχνά βουτάνε σε λασπώδεις επιφάνειες για να αντιμετωπίσουν τη ζέστη ενώ οι ελέφαντες αποβάλλουν ένα μέρος της θερμότητας από τα αφτιά τους. Οι ιπποπόταμοι περνούν κι αυτοί πολλές ώρες στο νερό. Απαντήσεις υπάρχουν αρκεί να ψάξεις.
Μόνο που οι απαντήσεις αυτές δεν έχουν εξελικτικό νόημα.
Δηλαδή ο ελέφαντας (και τα άλλα ζωντανά) έγινε τετράπαχος, στο πιο ζεστό μέρος του πλανήτη, αλλά ταυτόχρονα απέκτησε και μεγάλα αυτιά για να ψύχεται.
Και γιατί πάχυνε εξαρχής;
Αφού όχι μόνο δεν υπήρχε πρόβλημα στην επιβίωση, αλλά το πάχος προκαλεί προβλήματα υπερθέρμανσης;