Χαμογελάτε είναι..υποχρεωτικό.

[Γάταρος]

Εγώ δε συζητώ για το αν η επιλογή του πελάτη καθορίζεται πιο εύκολα από την έκπτωση ή την ευγένεια. Σου εξηγώ ότι σε ένα ανταγωνιστικό περιβάλλον όπου οι τιμές κυμαίνονται περίπου στα ίδια πλαίσια, η ευγένεια και το χαμόγελο του υπαλλήλου μπορούν να κάνουν τη διαφορά οπότε κάθε σωστός επιχειρηματίας πρέπει να απαιτεί από τους εργαζομένους του να είναι μελιστάλαχτοι.

Συμφωνώ, αλλά επειδή οι τιμές σπάνια είναι τόσο κοντά, καθορίζουν ακόμα την επιλογή του πελάτη.

Έχω παραδείγματα να σου πω.

Προσωπικά δεν έχω ιδέα αν ο Σκλαβενίτης είναι πιο φθηνός από το My Market. Κάποιες φορές μπορεί να περνάω από τον Σκλαβενίτη και να μπω εκεί ενώ άλλες φορές (τις περισσότερες) μπορεί να πάω στο My Market επειδή είναι πιο κοντά στο σπίτι μου.

Υπάρχει λοιπόν ένα κομμάτι της πίτας που δε δίνει μεγάλη σημασία στις τιμές οπότε το να έχεις τις καλύτερες τιμές (π.χ. το ότι έχεις το σαπούνι 0,05€ φθηνότερα) δε θα καθορίσει την επιλογή του.

Σε κάθε περίπτωση, συμφωνούμε ότι το χαμόγελο και η ευγένεια προσελκύουν πελάτες οπότε κάθε σωστή επιχείρηση πρέπει να εξηγήσει στους υπαλλήλους της πως όταν έρχονται σ' επαφή με τους πελάτες υποχρεούνται να είναι μελιστάλαχτοι.

[ΣΑΤΑΝΙΚΟΣ ΕΓΚΕΦΑΛΟΣ]

Εννοείς ότι δεν καταλαβαίνεις πόσο δυσάρεστο είναι αυτό που συνέβη και πόσο μπορεί να επηρεάσει άμεσα την πτώση κατανάλωσης στα καταστήματα, έστω για χ μέρες και τη γενική εταιρική εικόνα; Ακόμη και οι διαφημιστικές καμπάνιες που τρέχουν στα πακέτα τηλεόρασης, θα έχουν αρνητικό αντίκτυπο γιατί όλοι θα γελάνε ειρωνικά όταν τις βλέπουν.

Ούτως ή άλλως, τα μάι μάρκετς είναι από τα μάλλον αδιάφορα s/m και παίζουν σε περιοχές που παίζουν και άλλα της ίδιας ή καλύτερης κατηγορίας. Δεν έχουν συγκριτικό πλεονέκτημα ούτε στο οικονομικό συμφέρον. Τα μόνα που μπορούν να παίξουν με προσφορές (χωρίς να εστιάσουν στον ανθρώπινο παράγοντα) είναι τα λιντλ γιατί εκεί είναι σελφ σέρβις φάση σε περιβάλλον αποθήκης.

Κι αυτό θα το αντιμετωπίσεις με πινακάκια; Σε ποιους; Πώς;

Καταλαβαίνω, αλλά ως δσ (που ήταν και η ερώτησή σου) πρέπει να έχεις την πλήρη εικόνα και ο παράγων που αναφέρω είναι πολύ σημαντικός. Από εκεί και πέρα το συμβάν ανοίγει ένα σωρό ευκαιρίες για επικοινωνιακή εκμετάλλευση, αλλά θα πρέπει να αρχίσω να χρεώνω με το ποστ

(Πάντως για τα μάι έχω πολύ καλή άποψη γιατί μας εξυπηρετούν ικανοποιητικότατα στα μέρη που παραδοσιακά παραθερίζομε οικογενειακώς. Δεν ξέρω εάν η εικόνα τους έχει χαλάσει τα τελευταία χρόνια)

[Otto Weininger]

Εγώ δε συζητώ για το αν η επιλογή του πελάτη καθορίζεται πιο εύκολα από την έκπτωση ή την ευγένεια. Σου εξηγώ ότι σε ένα ανταγωνιστικό περιβάλλον όπου οι τιμές κυμαίνονται περίπου στα ίδια πλαίσια, η ευγένεια και το χαμόγελο του υπαλλήλου μπορούν να κάνουν τη διαφορά οπότε κάθε σωστός επιχειρηματίας πρέπει να απαιτεί από τους εργαζομένους του να είναι μελιστάλαχτοι.

Συμφωνώ, αλλά επειδή οι τιμές σπάνια είναι τόσο κοντά, καθορίζουν ακόμα την επιλογή του πελάτη.

Έχω παραδείγματα να σου πω.

Σε κάθε περίπτωση, συμφωνούμε ότι το χαμόγελο και η ευγένεια προσελκύουν πελάτες οπότε κάθε σωστή επιχείρηση πρέπει να εξηγήσει στους υπαλλήλους της πως όταν έρχονται σ' επαφή με τους πελάτες υποχρεούνται να είναι μελιστάλαχτοι.

Αυτό που θέλω να σου πω είναι ότι πρώτα βάζουν την τιμή και μετά τα υπόλοιπα. Και όταν λέω τιμή, δεν εννοώ 0,05 ευρώ λιγότερο.

Αν εσύ πουλάς κάτι 10 ευρώ και το eshop 3 ευρώ, θα το πάρουν από κει.
Και ακόμα χειρότερα, θα έρθουν από σένα πρώτα θα εκμεταλλευτούν το χαμόγελο σου, θα σε ρωτήσουν τα πάντα όλα για το προϊόν, θα σου πουν Ευχαριστώ και θα το πάρουν από το eshop.

Αν τώρα εσύ από 10 το πας 5, αν μπορείς, πιθανότατα θα έρθει σε σένα αφού η διαφορά τιμής δεν είναι και τόσο μεγάλη, δεν χρειάζεται μα περιμένει να του έρθει και φυσικά χαμόγελο και εξυπηρέτηση.

[Γάταρος]

Aν είχα εγώ την επιχείρηση θα απαιτούσα από αυτόν που κάνει το interview για τις προσλήψεις να εξηγεί στους υποψηφίους υπαλλήλους τις απαιτήσεις της δουλειάς. "Κατά τη διάρκεια της εργασίας σας θα έρχεστε σ' επαφή με τους πελάτες της επιχείρησης. Εμείς στους πελάτες μας μιλάμε ευγενικά και με χαμόγελο. Μπορείτε να το κάνετε αυτό;" Αυτονόητα πράγματα. Κάποιοι δε μπορούν, δεν είναι κακό. Δεν είμαστε όλοι για όλες τις δουλειές. Αυτούς θα τους έβαζα σε θέσεις που δε θα έχουν επαφή με τους πελάτες ή δε θα τους προσλάμβανα. Όποιος θέλει να έρχεται σε επαφή με τους πελάτες της επιχείρησής μου έχοντας μια μουράκλα μέχρι εκεί κάτω είναι κάποιος με τον οποίο δε μπορώ να συνεργαστώ.

[ΓΑΛΗ]

Σε κάθε περίπτωση, συμφωνούμε ότι το χαμόγελο και η ευγένεια προσελκύουν πελάτες οπότε κάθε σωστή επιχείρηση πρέπει να εξηγήσει στους υπαλλήλους της πως όταν έρχονται σ' επαφή με τους πελάτες υποχρεούνται να είναι μελιστάλαχτοι.

Όχι, δεν συμφωνούμε ακριβώς.
Κανείς δεν γουστάρει τα κατεβασμένα μούτρα και την κακή συμπεριφορά αλλά αυτό ισχύει και για τους πελάτες.

Πολιτισμός είναι η ευγένεια του πελάτη προς τον χαμιλόμισθο υπάλληλο και όχι το αντίθετο.

[ΓΑΛΗ]

Καταλαβαίνω, αλλά ως δσ (που ήταν και η ερώτησή σου) πρέπει να έχεις την πλήρη εικόνα και ο παράγων που αναφέρω είναι πολύ σημαντικός. Από εκεί και πέρα το συμβάν ανοίγει ένα σωρό ευκαιρίες για επικοινωνιακή εκμετάλλευση, αλλά θα πρέπει να αρχίσω να χρεώνω με το ποστ

Τα αντανακλαστικά σου στη διαχείριση κρίσεων είναι μηδενικά, οπότε η μόνη που θα πλήρωνε τις υπερεσίες σου θα ήταν κάποιο αστέρι σαν την εν λόγω διευθύντρια, μπόι. Το γκόλντεν, ξέχνα το.

[Γάταρος]

Αυτό που θέλω να σου πω είναι ότι πρώτα βάζουν την τιμή και μετά τα υπόλοιπα. Και όταν λέω τιμή, δεν εννοώ 0,05 ευρώ λιγότερο.

Αν εσύ πουλάς κάτι 10 ευρώ και το eshop 3 ευρώ, θα το πάρουν από κει.
Και ακόμα χειρότερα, θα έρθουν από σένα πρώτα θα εκμεταλλευτούν το χαμόγελο σου, θα σε ρωτήσουν τα πάντα όλα για το προϊόν, θα σου πουν Ευχαριστώ και θα το πάρουν από το eshop.

Αν τώρα εσύ από 10 το πας 5, αν μπορείς, πιθανότατα θα έρθει σε σένα αφού η διαφορά τιμής δεν είναι και τόσο μεγάλη, δεν χρειάζεται μα περιμένει να του έρθει και φυσικά χαμόγελο και εξυπηρέτηση.

Μα εγώ δεν ισχυρίζομαι ότι οι περισσότεροι πρώτα βάζουν τα υπόλοιπα και μετά την τιμή. Ισχυρίζομαι ότι τα υπόλοιπα παίζουν ρόλο και μάλιστα σε ένα κομμάτι της πίτας, όσο μικρό κι αν είναι αυτό, τα υπόλοιπα παίζουν μεγαλύτερο ρόλο ακόμα κι από τις τιμές.

Στα super markets η διαφορά στις τιμές δεν είναι αυτή που λες στο παράδειγμά σου, μιλάμε για μερικά λεπτά του ευρώ τα οποία αν τα έβρισκες στον δρόμο σου δε θα έσκυβες καν να τα μαζέψεις.

[ΜπλεΜπουμπυς]

Ανήσυχη η κυβέρνηση,οι καπιταληστες,οι τραπεζιτες και ο ΣΕΒ για το δημογραφικό.
Μα γιατί δεν κάνουν παιδιά οι νέοι με μισθούς 300 και 500€;
Που θα βρούμε σκλάβους εεε εργαζόμενους σε 20 χρόνια;

[ΓΑΛΗ]

Στα super markets η διαφορά στις τιμές δεν είναι αυτή που λες στο παράδειγμά σου, μιλάμε για μερικά λεπτά του ευρώ τα οποία αν τα έβρισκες στον δρόμο σου δε θα έσκυβες καν να τα μαζέψεις.

Αυτό είναι αλήθεια. Σε λεπτά παίζεται ο πόλεμος των ραφιών.

[Γάταρος]

Σε κάθε περίπτωση, συμφωνούμε ότι το χαμόγελο και η ευγένεια προσελκύουν πελάτες οπότε κάθε σωστή επιχείρηση πρέπει να εξηγήσει στους υπαλλήλους της πως όταν έρχονται σ' επαφή με τους πελάτες υποχρεούνται να είναι μελιστάλαχτοι.

Όχι, δεν συμφωνούμε ακριβώς.
Κανείς δεν γουστάρει τα κατεβασμένα μούτρα και την κακή συμπεριφορά αλλά αυτό ισχύει και για τους πελάτες.

Πολιτισμός είναι η ευγένεια του πελάτη προς τον χαμιλόμισθο υπάλληλο και όχι το αντίθετο.

Ναί αλλά εδώ μιλάμε για business όχι για το πώς θα κάνουμε τον κόσμο μας καλύτερο. Ο επιχειρηματίας δε μπορεί να ελέγξει τη συμπεριφορά του πελάτη, ο επιχειρηματίας πρέπει να εξασφαλίσει το καλύτερο για την επιχείρησή του και αυτό είναι το καλύτερο που μπορεί να κάνει όχι μόνο για τον ίδιο, αλλά και για τους υπαλλήλους του.

[Γάταρος]

Τα κομμούνια θεωρούν ότι οι υπάλληλοι πρέπει να μιλούν στους πελάτες έχοντας μια μουράκλα μέχρι εκεί κάτω επειδή δήθεν ζουν "στην κόλαση του καπιταλισμού". Λοιπόν είναι απλό, δεν προσλαμβάνουμε κομμούνια. Όποιος θέλει υπαλλήλους φίδια που θα κοιτάζουν πώς να του κάνουν κακό να τα πάρει στην επιχείρησή του.

[ΓΑΛΗ]

Σε κάθε περίπτωση, συμφωνούμε ότι το χαμόγελο και η ευγένεια προσελκύουν πελάτες οπότε κάθε σωστή επιχείρηση πρέπει να εξηγήσει στους υπαλλήλους της πως όταν έρχονται σ' επαφή με τους πελάτες υποχρεούνται να είναι μελιστάλαχτοι.

Όχι, δεν συμφωνούμε ακριβώς.
Κανείς δεν γουστάρει τα κατεβασμένα μούτρα και την κακή συμπεριφορά αλλά αυτό ισχύει και για τους πελάτες.

Πολιτισμός είναι η ευγένεια του πελάτη προς τον χαμιλόμισθο υπάλληλο και όχι το αντίθετο.

Ναί αλλά εδώ μιλάμε για business όχι για το πώς θα κάνουμε τον κόσμο μας καλύτερο. Ο επιχειρηματίας δε μπορεί να ελέγξει τη συμπεριφορά του πελάτη, ο επιχειρηματίας πρέπει να εξασφαλίσει το καλύτερο για την επιχείρησή του και αυτό είναι το καλύτερο που μπορεί να κάνει όχι μόνο για τον ίδιο, αλλά και για τους υπαλλήλους του.

Ο επιχειρηματίας που θεωρεί ότι πρέπει να εξηγήσει στους υπαλλήλους το αυτονόητο, είναι ηλίθιος. Στην προκειμένη περίπτωση (που δεν είναι η μοναδική) δεν μιλάμε για διδασκαλία καλών τρόπων αλλά για έναν παιδαριώδη ωμό εκβιασμό.

Και στην περίπτωση που αναρωτηθεί κάποιος για το αν είναι περισσότερο δικαιολογημένος ο ίδιος εκβιασμός με πιο όμορφα λόγια, θα απαντούσα, σαφώς ναι. Δεν πετάω στα σύννεφα αλλά να μην το χάσουμε και τελείως, έτσι;

[Otto Weininger]

Τα κομμούνια θεωρούν ότι οι υπάλληλοι πρέπει να μιλούν στους πελάτες έχοντας μια μουράκλα μέχρι εκεί κάτω επειδή δήθεν ζουν "στην κόλαση του καπιταλισμού". Λοιπόν είναι απλό, δεν προσλαμβάνουμε κομμούνια. Όποιος θέλει υπαλλήλους φίδια που θα κοιτάζουν πώς να του κάνουν κακό να τα πάρει στην επιχείρησή του.

Καλά μη νομίζεις.
Έχω πάει σε δύο επιχειρήσεις όπου δουλεύουν δύο κνιτες, λαλίστατοι κατά τα άλλα.

Με το χαμόγελο στη μουράκλα

[ΣΑΤΑΝΙΚΟΣ ΕΓΚΕΦΑΛΟΣ]

Τα κομμούνια θεωρούν ότι οι υπάλληλοι πρέπει να μιλούν στους πελάτες έχοντας μια μουράκλα μέχρι εκεί κάτω επειδή δήθεν ζουν "στην κόλαση του καπιταλισμού". Λοιπόν είναι απλό, δεν προσλαμβάνουμε κομμούνια. Όποιος θέλει υπαλλήλους φίδια που θα κοιτάζουν πώς να του κάνουν κακό να τα πάρει στην επιχείρησή του.

Λογικό είναι να υπάρχει ένας κάποιος εκνευρισμός καθώς καθυστερεί η κολλεκτιβοποίηση των μέσων παραγωγής

[paul25]

Στα super markets η διαφορά στις τιμές δεν είναι αυτή που λες στο παράδειγμά σου, μιλάμε για μερικά λεπτά του ευρώ τα οποία αν τα έβρισκες στον δρόμο σου δε θα έσκυβες καν να τα μαζέψεις.

Αυτό είναι αλήθεια. Σε λεπτά παίζεται ο πόλεμος των ραφιών.

Σε λεπτα ναι! Αλλα ακομα και αυτη την διαφορα την βλεπουν και την εκτιμουν. Πριν ενα μην βρεθηκα μπροστα απο ραφι τοματοπελτεδων με μια διαφορα στα 54 λεπτα ο ενας και 52 λεπτα ο αλλος, απο τα 52 δεν υπηρχε ουτε ενας, το ραφι αδειο το αλλο γεματο. Δεν μπορω βεβαια να κρινω γενικα απο αυτο, αλλα μου εκανε τεραστια εντυπωση που για μια διαφορα 2 λεπτων εγινε τετοιος πανικος.