Καλώς ήρθατε στο Phorum.com.gr Είμαστε εδώ πολλά ενεργά μέλη της διαδικτυακής κοινότητας του Phorum.gr που έκλεισε. Σας περιμένουμε όλους!
https://dev.phorum.com.gr/
Νομίζω ότι είναι συχνό φαινόμενο το να τα βρίσκουν σιωπηρά 2 αντίπαλοι ή εχθροί σε κάποια φάση της ζωής τους. Μια συμφωνία δίχως λόγια, μια αναγνώριση της τιμής του καθενός και του τέλους μιας καταστάσεως, εφόσον βέβαια προηγηθεί μια εκτόνωση της μεταξύ των εντάσεως με εκρηκτικό τρόπο, ξύλο, βρισιές, πάγωμα σχέσεων και τέτοια.Otto Weininger έγραψε: 28 Ιουν 2020, 20:00Υπήρχε λόγος. Ή τουλάχιστον έτσι ένιωσα εκείνη τη στιγμή. Άλλωστε δεν τον είχα δει για 13 χρόνια. Το περιστατικό έγινε καλοκαίρι 1995 και η εκδίκηση 2008, πάλι καλοκαίρι στο ίδιο μέρος, 100 μέτρα παρακάτω από το πρώτο συμβάν μέσα σε ένα καφέ.waldorf έγραψε: 28 Ιουν 2020, 18:28Ρε μπαγάσα,13 χρόνια μετά;Otto Weininger έγραψε: 22 Φεβ 2020, 10:49
Μόνο μια φορά δέχτηκα τραμπουκισμό, έφαγα ξύλο αλύπητο και υπερβολικό για την ηλικία μου (ήμουν 10 ετών). Ήταν το μόνο περιστατικό που με είχε στιγματίσει και με έφερε στο σημείο να εκδικηθώ 13 χρόνια μετά.
Το περιστατικό ήταν το εξής. Εγώ ήμουν δέκα χρονών και εκείνος 5-6 χρόνια μεγαλύτερος. Ξέρεις καλά ότι η διαφορά 5 ετών σε τέτοιες ηλικίες είναι τεράστια.
Είχα πάει στο σχολείο του χωριού που κάναμε διακοπές, να παρακολουθήσω ένα μεσημέρι τον ποδοσφαιρκό αγώνα/κόντρα μεταξύ "αθηναίων" και ντόπιων. Χαρακτηριστικά θυμάμαι ότι έτρωγα ένα σάντουιτς και κρατούσα και μια κόκα κόλα. Ο εν λόγω (αληταράς και τραμπούκος γενικά) έπαιζε ξυπόλητος για κάποιο λόγο και ενώ παρίστανε τον ροναλντίνιο έφαγε μια επική σαβούρα. Ένας φίλος που ήταν δίπλα μου άρχισε να γελάει, γέλασα και γω και ήρθε κατά πάνω μου.
Μου έριξε μια σφαλιάρα γεμάτη στο αυτί και άρχισε να τρέχει υγρό (το οποίο αυτί ανάρρωνε από ωτίτιδα μάλιστα), μου πέταξε το σάντουιτς κάτω, με έλουσε με τη κόκα κόλα και συνέχισε να με βαράει ενώ ήμουν κάτω και προσπαθούσα να κρυφτώ όσο μπορούσα κάτω από μια τσουλήθρα. Με άφησε όταν τον κράτησαν άλλοι ντόπιοι και ένας ακόμα μεγαλύτερός του.
Από εκείνο το καλοκαίρι και για τα υπόλοιπα 13 χρόνια δεν το ξαναείδα γιατί ενώ πήγαινα εκεί κάθε χρόνο, εκείνος δούλευε είτε στην Σκιάθο είτε σε Καΐκια κλπ.
Το 2008, μεσημέρι είμαι στο χωριό εκείνο με ένα φίλο και πίναμε καφέ, όταν τον είδα να μπαίνει με την κοπέλα του και να κάθεται λίγο πιο πέρα. Ούτε με αναγνώρισε, ούτε παίζει να θυμόταν τι και πως. Ε, θόλωσα. Σηκώθηκα, τον πλησίασα, του άδειασα τον καφέ του στο κεφάλι αργά και ωραία, και όταν σηκώθηκε (με το δίκιο του) να με αρπάξει του έδωσα να καταλάβει γιατί ήταν λάθος η επιλογή του αυτή. Σταμάτησα όταν άρχισε η δικιά του να κλαίει.
Οι ντόπιοι που με ήξεραν πολύ καλά (αλλιώς θα με γαμούσαν) μου είπαν να ηρεμήσω και έδιωξαν αυτόν από το καφέ. Βασικά όλοι ξέρανε τι αληταράς ήταν. Ήμουν στην τσίτα λίγες μέρες περιμένοντας αντίποινα που τελικά δεν ήρθαν ποτέ. Δεν ξέρω αν έμαθε ή αν κατάλαβε τι έγινε και γιατί. Μόνο μια φορά το επόμενο πάλι καλοκαίρι που τον ξαναείδα, με χαιρέτησε με νεύμα και ανταπέδωσα.
Aka Foskolos Effect.Feindflug έγραψε: 28 Ιουν 2020, 20:25
Νομίζω ότι είναι συχνό φαινόμενο το να τα βρίσκουν σιωπηρά 2 αντίπαλοι ή εχθροί σε κάποια φάση της ζωής τους. Μια συμφωνία δίχως λόγια, μια αναγνώριση της τιμής του καθενός και του τέλους μιας καταστάσεως, εφόσον βέβαια προηγηθεί μια εκτόνωση της μεταξύ των εντάσεως με εκρηκτικό τρόπο, ξύλο, βρισιές, πάγωμα σχέσεων και τέτοια.
Επιβεβαιωνω.Μαλιστα στην αρχη δεν ηθελε να εκδωσει το περιοδικο γιατι ελεγε ''ποιος μαλακας θα παρει να διαβασει για ενα ματσο μαλλιαδες''.Τελικα ειδε οτι πουλαει και αναθεωρησε.Επισης ολα τα τσαρτς ηταν φτιαχτα,τα εβγαζαν απο το κεφαλι τους οι συντακτεςΜαυροβασίλης έγραψε: 28 Ιουν 2020, 18:28
να θυμήσομε εδώ, ας επιβεβαιώσει κι ο ρέκτης Obi, ότι ο πρώτος Ελ μεταλλοεκδότης είχε και σειρά τσοντοτίτλων στο ροστερ οπότε στο μέσον του μεταλλοπεριοδικού έπαιζε και γιγαντοαφίσα στυλ Λονδίνο2000, ικανοποιώντας έτσι όλες τις αισθητικές ανησυχίες (ου μην και ανάγκες) του μεταλλά αναγνώστη
Πηγες τους ειπες οτι ειναι αυγα?
Άμα το έχεις ξαναγράψει, πάσο.Otto Weininger έγραψε: 28 Ιουν 2020, 20:10 Εμπεδοκλή, έχω ξαναγράψει το περιστατικό και στο παλιό φόρουμ πριν χρόνια. Μη σου φαίνεται κάτι εξωφρενικό,ήταν πιο εύκολο και γρήγορο από όσο φαίνεται στην περιγραφή.
Τypical...
Το ρεκορ προσελευσης πρεπει να το εχει ο Κατης,ειχε οργανωσει live στο νταμαρι βριλησσιων πολυ παλια και εμφανιστηκε ενας βριλησσιωτης μαλλον απο τυχηGordian Knot έγραψε: 28 Ιουν 2020, 18:10 Κοίτα, δεν ξέρω που πρόσκεινται ιδεολογικά οι Epidermic, θυμάμαι όμως την υπέρτατη ΞΕΦΤΙΛΑ της μεγαλειώδους/sold-outεμφάνισής των Epidemic στο “Marquee”. Γι αυτό και μόνο, respect.
Α, ορίστε, η ιστορία είναι καταγεγραμμένη και στο Metal Archives.
Δεν ήξερα πως συμμετείχαν μέλη των Flames. Θυμάμαι να ξεφυλλίζω πιτσιρικάς το "Heavy Metal" (πριν τη συγχώνευση με το "Metal Hammer") και να πετυχαίνω το εξώφυλλο του “Merciless slaughter”. Μπρρρρ.Epidemic were involved in some controversy in the 90s Greek metal scene. It all started when, returning from a gig played in London, UK, they told the press that it was sold out. When one of the attendees revealed that there was a grand total of 5 audience members instead, Epidemic became a source of ridicule. A parody band was formed, named Epidermic (and featuring some Flames members). Despite their vehement denials, and trying to weather the storm for at least a while, they eventually changed their name to Descend, but split up shortly after releasing an album with that new name.
Εάν κάνω το λάθος να το εμφανίσω εδώ, πάω για permaban, permanente, mise en plis και bigoudi μαζί.
Παραδοξως οχι.Μαλλον ημουν τυχερος,μια φορα ειχα περασει βραδυ απο ενα παρκακι στους αμπελοκηπους που ηταν στεκι σκιναδων(δεν το ηξερα τοτε) και παρολο που φοραγα φλαι και μαρτινς(τα οποια τα ψυριζαν γενικα γιατι θεωρουσαν οτι μονο αυτοι επρεπε να τα φορανε) δεν μου την επεσαν.Ισως επειδη ημουν μικρος δεν ξερω.
Ε τοτε τα ηθελε ο συναγωνιστης.
