Ανεπρόκοποι όλου του κόσμου ενωθείτε

[ΓΑΛΗ]

σκεφτόμουν τις προάλλες οτι αν είναι να πεθάνω πριν την ώρα μου, τουλάχιστο να το ξέρω 5 χρόνια πριν. 'Ισως θα είναι τα καλύτερα της ζωής μου.

Νομίζω ότι έχει υπερβολική δόση ρομαντισμού αυτό που λες. Το carpe diem που αναφέρεις, μπορείς να το ενεργοποιήσεις ανά πάσα στιγμή χωρίς την εκβιαστική προοπτική της ημερομηνίας λήξης.

Από τη μία πλευρά είναι και λίγο βολικό, γιατί δεν θα χρειαστεί να αντιμετωπίσεις τις συνέπειες του έντονου σήμερα σε βάθος χρόνου. Κάτι σαν την μποέμ άποψη του τζίτζικα. Ζω για το καλοκαίρι, το χειμώνα δεν θα υπάρχω, οπότε γιατί να χάνω χρόνο πλέκοντας κουβέρτες;
Από τη άλλη πλευρά, μπορεί κάτι τέτοιο να λειτουργήσει αντίστροφα, δηλαδή να σε βάλει σε φάση παραίτησης ή αδιαφορίας για πράγματα ή καταστάσεις που σήμερα σου φαίνονται ενδιαφέρουσες. Το οτιδήποτε δεν έχει προοπτική, έστω και σε θεωρητικό επίπεδο, γίνεται μια μηχανιστική διαδικασία χωρίς νόημα. Οπότε, μπορεί να ήταν και τα 5 χειρότερα χρόνια της ζωής σου.

Αυτό που εννοώ είναι ότι το σήμερα πάντα είναι αλληλένδετο με το αύριο. Αφαιρώντας το αύριο από την εικόνα, αναιρείς και τη σημασία του σήμερα και την όποια εμπειρία μπορείς να βιώσεις σε αυτό. Τα υπόλοιπα είναι σενάρια από ταινίες και τίποτα άλλο.

[Πάνας]

Εννοώ, τύπε, ότι αυτή η οπτική της ματαιότητος των πάντων, είναι ένας κατήφορος χωρίς τέλος.

Γιατί έβαλες λαδωτήρι στην μηχανή σου, αφού δεν πρέπει να αγχώνεσαι για το γρασάρισμα, που ίσως να μην ζήσεις για να το κάνεις;

Μα γιαυτό το έβαλα για να μην αγχώνομαι να γρασάρω. Μη προσπαθείς να μου βάλεις τρικλοποδιά τύπε, δεν μασάω τσίχλα αλλά καπνό.

Τύπε, κοιτάς το δάχτυλο και χάνεις το μανούλι που δείχνω.

Γιατί προνοείς για την καλή λειτουργία της μηχανής σου, αφού αύριο ή μπορεί και την άλλη ώρα, να μην ζεις;

Το να ζεις για το αύριο, είναι σχετικό. Αν δεν ζεις για το αύριο, κυριολεκτικά, όλα είναι μάταια.

Έτσι κι αλλιώς είναι όλα μάταια, σκόνη στον άνεμο.
Το κακό σε τέτοιες συζητήσεις είναι ότι οι αντιμαχόμενοι πιάνουν πάντα τα άκρα. Σαφώς και θα πρέπει να επιληφθείς για την επιβίωσή σου αλλά όταν θες να αγοράσεις BMW και η τσέπη σου σηκώνει μόνο ματίζ αυτομάτως γίνεσαι δυστυχισμένος και προσπαθείς να κάνεις τα πάντα να την πάρεις οικονομίες λιτότητα κλπ... αλλά τύπε μου άν είχες το ματίζ τι θα είχες ζήσει σε 5 - 10 χρόνια μπορεί και 15 αν βάλεις και χρέος;

[Feindflug]

Μα γιαυτό το έβαλα για να μην αγχώνομαι να γρασάρω. Μη προσπαθείς να μου βάλεις τρικλοποδιά τύπε, δεν μασάω τσίχλα αλλά καπνό.

Τύπε, κοιτάς το δάχτυλο και χάνεις το μανούλι που δείχνω.

Γιατί προνοείς για την καλή λειτουργία της μηχανής σου, αφού αύριο ή μπορεί και την άλλη ώρα, να μην ζεις;

Το να ζεις για το αύριο, είναι σχετικό. Αν δεν ζεις για το αύριο, κυριολεκτικά, όλα είναι μάταια.

Έτσι κι αλλιώς είναι όλα μάταια, σκόνη στον άνεμο.
Το κακό σε τέτοιες συζητήσεις είναι ότι οι αντιμαχόμενοι πιάνουν πάντα τα άκρα. Σαφώς και θα πρέπει να επιληφθείς για την επιβίωσή σου αλλά όταν θες να αγοράσεις BMW και η τσέπη σου σηκώνει μόνο ματίζ αυτομάτως γίνεσαι δυστυχισμένος και προσπαθείς να κάνεις τα πάντα να την πάρεις οικονομίες λιτότητα κλπ... αλλά τύπε μου άν είχες το ματίζ τι θα είχες ζήσει σε 5 - 10 χρόνια μπορεί και 15 αν βάλεις και χρέος;

Αν είχα το ματίζ συγκεκριμένα, θα είχα ζήσει μια τιμωρία, τύπε.

Σε πιάνω, δικέ μου, αλλά δεν είναι όλα για το σήμερα. Τίποτα μεγαλόπνοο δεν θα γινόταν στον κόσμο, αν όλοι ζούσανε για το εφήμερο.

[Πάνας]

Τύπε, κοιτάς το δάχτυλο και χάνεις το μανούλι που δείχνω.

Γιατί προνοείς για την καλή λειτουργία της μηχανής σου, αφού αύριο ή μπορεί και την άλλη ώρα, να μην ζεις;

Το να ζεις για το αύριο, είναι σχετικό. Αν δεν ζεις για το αύριο, κυριολεκτικά, όλα είναι μάταια.

Έτσι κι αλλιώς είναι όλα μάταια, σκόνη στον άνεμο.
Το κακό σε τέτοιες συζητήσεις είναι ότι οι αντιμαχόμενοι πιάνουν πάντα τα άκρα. Σαφώς και θα πρέπει να επιληφθείς για την επιβίωσή σου αλλά όταν θες να αγοράσεις BMW και η τσέπη σου σηκώνει μόνο ματίζ αυτομάτως γίνεσαι δυστυχισμένος και προσπαθείς να κάνεις τα πάντα να την πάρεις οικονομίες λιτότητα κλπ... αλλά τύπε μου άν είχες το ματίζ τι θα είχες ζήσει σε 5 - 10 χρόνια μπορεί και 15 αν βάλεις και χρέος;

Αν είχα το ματίζ συγκεκριμένα, θα είχα ζήσει μια τιμωρία, τύπε.

Σε πιάνω, δικέ μου, αλλά δεν είναι όλα για το σήμερα. Τίποτα μεγαλόπνοο δεν θα γινόταν στον κόσμο, αν όλοι ζούσανε για το εφήμερο.

Ξέρεις δεν συμφωνώ με τον δρόμο που έχει πάρει η ανθρωπότητα. Παράλληλα με τα μεγαλόπνοα γίνονται και τα σκατόψυχα αλλά Χ100. Ένας πόλεμος πχ..

[Ορέστης 35]

σκεφτόμουν τις προάλλες οτι αν είναι να πεθάνω πριν την ώρα μου, τουλάχιστο να το ξέρω 5 χρόνια πριν. 'Ισως θα είναι τα καλύτερα της ζωής μου.

Νομίζω ότι έχει υπερβολική δόση ρομαντισμού αυτό που λες. Το carpe diem που αναφέρεις, μπορείς να το ενεργοποιήσεις ανά πάσα στιγμή χωρίς την εκβιαστική προοπτική της ημερομηνίας λήξης.

Από τη μία πλευρά είναι και λίγο βολικό, γιατί δεν θα χρειαστεί να αντιμετωπίσεις τις συνέπειες του έντονου σήμερα σε βάθος χρόνου. Κάτι σαν την μποέμ άποψη του τζίτζικα. Ζω για το καλοκαίρι, το χειμώνα δεν θα υπάρχω, οπότε γιατί να χάνω χρόνο πλέκοντας κουβέρτες;
Από τη άλλη πλευρά, μπορεί κάτι τέτοιο να λειτουργήσει αντίστροφα, δηλαδή να σε βάλει σε φάση παραίτησης ή αδιαφορίας για πράγματα ή καταστάσεις που σήμερα σου φαίνονται ενδιαφέρουσες. Το οτιδήποτε δεν έχει προοπτική, έστω και σε θεωρητικό επίπεδο, γίνεται μια μηχανιστική διαδικασία χωρίς νόημα. Οπότε, μπορεί να ήταν και τα 5 χειρότερα χρόνια της ζωής σου.

Συμφωνω.

[lonelyrider]

Ιδανική Ελληνική κοινωνία:

Ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα 1300 ευρώ.
Προσαύξηση 200 ευρώ για κάθε τέκνο.

ΥΓ Όποιος δε θέλει να εργαστεί να πάει να βοσκάει όταν πεινάσει.

[ΓΑΛΗ]

σκεφτόμουν τις προάλλες οτι αν είναι να πεθάνω πριν την ώρα μου, τουλάχιστο να το ξέρω 5 χρόνια πριν. 'Ισως θα είναι τα καλύτερα της ζωής μου.

Νομίζω ότι έχει υπερβολική δόση ρομαντισμού αυτό που λες. Το carpe diem που αναφέρεις, μπορείς να το ενεργοποιήσεις ανά πάσα στιγμή χωρίς την εκβιαστική προοπτική της ημερομηνίας λήξης.

Από τη μία πλευρά είναι και λίγο βολικό, γιατί δεν θα χρειαστεί να αντιμετωπίσεις τις συνέπειες του έντονου σήμερα σε βάθος χρόνου. Κάτι σαν την μποέμ άποψη του τζίτζικα. Ζω για το καλοκαίρι, το χειμώνα δεν θα υπάρχω, οπότε γιατί να χάνω χρόνο πλέκοντας κουβέρτες;
Από τη άλλη πλευρά, μπορεί κάτι τέτοιο να λειτουργήσει αντίστροφα, δηλαδή να σε βάλει σε φάση παραίτησης ή αδιαφορίας για πράγματα ή καταστάσεις που σήμερα σου φαίνονται ενδιαφέρουσες. Το οτιδήποτε δεν έχει προοπτική, έστω και σε θεωρητικό επίπεδο, γίνεται μια μηχανιστική διαδικασία χωρίς νόημα. Οπότε, μπορεί να ήταν και τα 5 χειρότερα χρόνια της ζωής σου.

Συμφωνω.

Χαίρομαι.

Και καλό είναι να πούμε ότι υπάρχουν πολλοί νέοι ή μεγαλύτεροι άνθρωποι που βρίσκουν ή προσπαθούν να βρουν τη δύναμη για να βρουν νόημα και κουράγιο για τη ζωή που τους απομένει, χωρίς να είναι δική τους επιλογή ο κατά κάποιον τρόπο "ποιητικός" προγραμματισμός του θανάτου τους, έτσι;

[Ορέστης 35]

Νομίζω ότι έχει υπερβολική δόση ρομαντισμού αυτό που λες. Το carpe diem που αναφέρεις, μπορείς να το ενεργοποιήσεις ανά πάσα στιγμή χωρίς την εκβιαστική προοπτική της ημερομηνίας λήξης.

Από τη μία πλευρά είναι και λίγο βολικό, γιατί δεν θα χρειαστεί να αντιμετωπίσεις τις συνέπειες του έντονου σήμερα σε βάθος χρόνου. Κάτι σαν την μποέμ άποψη του τζίτζικα. Ζω για το καλοκαίρι, το χειμώνα δεν θα υπάρχω, οπότε γιατί να χάνω χρόνο πλέκοντας κουβέρτες;
Από τη άλλη πλευρά, μπορεί κάτι τέτοιο να λειτουργήσει αντίστροφα, δηλαδή να σε βάλει σε φάση παραίτησης ή αδιαφορίας για πράγματα ή καταστάσεις που σήμερα σου φαίνονται ενδιαφέρουσες. Το οτιδήποτε δεν έχει προοπτική, έστω και σε θεωρητικό επίπεδο, γίνεται μια μηχανιστική διαδικασία χωρίς νόημα. Οπότε, μπορεί να ήταν και τα 5 χειρότερα χρόνια της ζωής σου.

Συμφωνω.

Χαίρομαι.

Και καλό είναι να πούμε ότι υπάρχουν πολλοί νέοι ή μεγαλύτεροι άνθρωποι που βρίσκουν ή προσπαθούν να βρουν τη δύναμη για να βρουν νόημα και κουράγιο για τη ζωή που τους απομένει, χωρίς να είναι δική τους επιλογή ο κατά κάποιον τρόπο "ποιητικός" προγραμματισμός του θανάτου τους, έτσι;

Δεν τους εχω γνωρισει.

[ΓΑΛΗ]

Δεν τους εχω γνωρισει.

Το οποίο σημαίνει ότι...

[Γραφικός]

σκεφτόμουν τις προάλλες οτι αν είναι να πεθάνω πριν την ώρα μου, τουλάχιστο να το ξέρω 5 χρόνια πριν. 'Ισως θα είναι τα καλύτερα της ζωής μου.

Γράψε σε ένα χαρτί τι θα έκανες, αναρωτήσου γιατί δεν τα κάνεις τώρα που (μάλλον) θα συνεχίσεις να ζεις και μετά τα πέντε χρόνια, και θα μπορέσεις να τα κάνεις συνειδητοποιήσεις ότι όσο και να αλλάζουν οι συνθήκες, σπάνια αλλάζουν οι επιλογές μας κι οι αντιδράσεις μας.

[Ντεμέκ Φερμαδόρος με Φούιτ]

Τη σήμερον ημέρα είναι πρόβλημα ότι ο κόσμος δεν θέλει να δουλέψει. Προτιμάμε να τρώμε τα επιδόματα κι όταν τελειώσουν να την παλεύουμε με όποιον τρόπο μπορούμε, φτάνει να μην δουλέψουμε. Θυμάμαι τον χρήστη Nandros που έλεγε ότι δούλεψε πολύ και τώρα απολαμβάνει τους καρπούς των κόπων του. Μήπως όμως εκεί βρίσκεται το πρόβλημα; Στο ότι κανένας εργαζόμενος δεν φιλοδοξεί πια να έρθει κάποια στιγμή που θα απολαύσει τους καρπούς των κόπων του; Απ' όσους δουλεύουν, ακόμα και σκληρά, ξέρετε πολλούς που έχουν την "πολυτέλεια" της αποταμίευσης; Όταν αυτός που παίρνει 800 ευρώ τον μήνα θεωρείται τυχερός, με το αφεντικό να του ζητάει "μικρές χάρες" ("ένα μικρό προτζεκτάκι για αύριο που είναι Κυριακή, δεν θα σου πάρει πολύ ώρα, σιγά το πράγμα...") με κάθε εργοδότη να απαιτεί ο εργαζόμενος να μην διανοείται να πάει τουαλέτα χωρίς το κινητό μαζί του κατά την διάρκεια της ημέρας, με όλον τον μισθό να ξοδεύεται σε φαΐ, νερό, πετρέλαιο και τσιγάρα

Εδώ, με έχασες..

[Ντεμέκ Φερμαδόρος με Φούιτ]

Aν και δεν είναι όλοι οι εργαζόμενοι αυτό που περιγράφεις, έστω ότι ισχύει.

Εσύ για πόσα ευρώ θα έμπαινες σ' αυτήν τη διαδικασία;

Από τη δική μου εμπειρία σε διάφορες χώρες ο περισσότερος κόσμος το βουλώνει κανονικά και δεν ασχολείται με τίποτα άλλο παρά την οικογένειά του, τα χόμπι του και τη ζωούλα του όταν βγάζει αρκετά για να μεγαλώσει μια οικογένεια και να ξεπληρώσει ένα σπίτι κι ένα αυτοκίνητο. Σ'εκείνη τη φάση συνήθως του περνάνε και όλες οι πολιτικές ανησυχίες και μετά από λίγο δε θυμάται ούτε ποιός είναι πρωθυπουργός (εκτός αν υπάγεται στα χόμπι του).

Τόσα ευρώ.

Σπουδαία μπάντα, ερωτευσιμος φροντμαν

[Ντεμέκ Φερμαδόρος με Φούιτ]

Ναι, αλλά εσύ αναφέρεσαι σε αυτούς που δεν εργάζονται. Και με αυτά που ισχυρίζεσαι, μπορεί κάποιος να καταλήξει στο συμπέρασμά ότι όποιος δεν εργάζεται εκδικείται το κεφάλαιο (για την ακρίβεια του κάνει τα τρία τέσσερα) και όποιος εργάζεται με συνθήκες κατώτερες του δεκοτζή των προηγούμενων δεκαετιών, είναι μαλάκας.

Δεν-μπορώ-να-αντιληφθώ-τι-εξέφρασα-λάθος-και-κατέληξες-στα-περισσότερα-συμπεράσματα-που-κατέληξες. Σε ότι αφορά την "εκδίκηση", δεν είπα ότι έχει κάτι το επαναστατικό το να μη δουλεύεις. Παρατηρώ πως δεν υπάρχουν πια κίνητρα για να είναι κανείς εργαζόμενος, παρά μόνο ο εκφοβισμός.

Καταλαβαίνω πολύ καλά τι θες να πεις αλλά το θέμα είναι τι βγαίνει από αυτά που γράφεις.
Μπερδεύεις αλήθειες με βολικά κλισέ και προκύπτει χάος.

Εγώ θα σου πρότεινα κάτι άλλο. Να το πάρεις αλλιώς.
Έχεις την τύχη, να έχεις τροφή, στέγη και να γράφεις αυτήν τη στιγμή στον υπολογιστή χωρίς να φοβάσαι ότι αύριο θα σου κάνουν έξωση ή θα σου κόψουν το ρεύμα. Έχεις την τύχη, οι επιλογές σου να αφορούν μόνον εσένα και να μην είσαι υπεύθυνος για την επιβίωση της οικογένειας σου. Υπάρχουν χιλιάδες άνθρωποι, που δεν έχουν την ίδια τύχη. Και είτε μόνοι είτε όχι, ταλαιπωρούνται καθημερινά για να βγάλουν 10, 20 ή 30 ευρώ τη μέρα. Και ξοδεύουν τον ελεύθερο χρόνο τους για να βγάλουν άλλα 10. Αυτούς να έχεις ως προτεραιότητα στη σκέψη σου και όχι αυτούς που βγάζουν περισσότερα με πιο εύκολο τρόπο. Και να μην χρησιμοποιείς τη δική τους ανάγκη ως δικό σου επιχείρημα, γιατί ουσιαστικώς τους υποτιμάς. Και δεν το αξίζουν.

Όσο για σένα, δεν είναι ανάγκη να ψάξεις για την 8ωρη δουλειά που θα σε καλύψει γιατί δεν υπάρχει περίπτωση να τη βρεις. Ξέχνα το λοιπόν αυτό το θέμα και μην κλωθογυρίζεις γύρω από αυτό. Χρησιμοποίησε αυτό το 8ωρο και γράψε. Έχεις το χρόνο, έχεις τον χώρο, έχεις τα πάντα. Έχεις και εγγενή αναβλητικότητα, που είναι χαρακτηριστικό όσων έχουν ταλέντο. Δύσκολη φάση αλλά θα πρότεινα να δεις τον εαυτό σου ως εργοδότη. Και να του βάλεις τους όρους σου.

Σόρυ για το δασκαλίστικο ύφος αλλά ήταν αυθόρμητο.

Ειμαι ερωτευμένος μαζι σου, πάντα ημουν

[Γραφικός]

Το τσιγάρο είναι μέντα για το διάβασμα και ντόπα για το γράψιμο. Αν το κόψω θα πρέπει να αρχίσω την κοκαΐνη κι αυτή είναι πολύ ακριβότερη.

[Ντεμέκ Φερμαδόρος με Φούιτ]

Το τσιγάρο είναι μέντα για το διάβασμα και ντόπα για το γράψιμο. Αν το κόψω θα πρέπει να αρχίσω την κοκαΐνη κι αυτή είναι πολύ ακριβότερη.

Είμαι προβληματισμένος μαζι σου, παντα ήμουν