Το μπλογκ σου είναι;Τζιτζιμιτζιχότζιρας έγραψε: 14 Απρ 2021, 20:59 ένα σχετικό αρθράκι από το μακρυνό 2012 - σε 2 μέρη
Το θηλυπρεπές Έθνος των Ελλήνων κύριοι!
http://protostrator.blogspot.com/2012/04/blog-post.html
http://protostrator.blogspot.com/2012/0 ... st_23.html
**
!!! DEVELOPMENT MODE !!!
Οι Έλληνες μοιάζουν με γυναίκες, δεν έχουν δύναμη να πολεμήσουν
- Λίνο Βεντούρα
- Δημοσιεύσεις: 12445
- Εγγραφή: 05 Δεκ 2018, 18:51
Re: Οι Έλληνες μοιάζουν με γυναίκες, δεν έχουν δύναμη να πολεμήσουν
Fluffy έγραψε: 25 Αύγ 2021, 12:22 Στον καπιταλισμό κυριαρχεί η αντίληψη της κυρίαρχης τάξης, γιαυτό είναι και κυρίαρχη.
Re: Οι Έλληνες μοιάζουν με γυναίκες, δεν έχουν δύναμη να πολεμήσουν
Βασιλική Γεωργιάδου , Οι λιτανείες ως μέσον επικοινωνίας του Αθανασίου Α ' με το ποίμνιο του :
O Ανδρόνικος Β', αδυνατώντας να εξηγήσει την ολέθρια συμπεριφορά των συμμάχων, στη διάθεση των οποίων είχε αναθέσει από κάποια εποχή και έπειτα την άμυνα της Μ. Ασίας, καταφεύγει σε κάποιου είδους μοιρολατρική ερμηνεία. Θεωρεί δηλαδή ότι η εξαπάτηση του από τους συμμάχους του δεν αποτελεί παρά την εκδήλωση με τον τρόπο αυτό της «θείας οργής» (...)
Η καθιέρωση της χρήσης ξένων μισθοφορικών στρατευμάτων από την αυτοκρατορική αρχή, προκειμένου ν' αντιμετωπισθεί η καλπάζουσα εδαφική συρρίκνωση της Βυζαντινής Μ. Ασίας στα πρώτα έτη του ΙΔ' αιώνα, είναι ένα από τα θέματα που απασχολούν ιδιαίτερα τις ιστορικές πηγές της εποχής. Μολονότι οι αρχικοί στόχοι της πολιτικής του Ανδρόνικου Β΄ προέβλεπαν την υπεράσπιση του βυζαντινού μικρασιατικού χώρου από εγχώριες στρατιωτικές δυνάμεις, η πρόσληψη ξένων μισθοφορικών στρατευμάτων για το σκοπό αυτό δείχνει να γίνεται, από μια στιγμή και έπειτα, συστηματική. Η αλλαγή αυτή στην αυτοκρατορική πολιτική πρέπει να έχει άμεση σχέση με την αναστάτωση που είχαν προκαλέσει στην αυτοκρατορική αρχή τα κινήματα του Αλέξιου Φιλανθρωπηνού και του Ιωάννη Ταρχανειώτη, δύο διακεκριμένων στρατηγών και εξεχουσών μελών της αυτοκρατορικής οικογένειας. Αναφερόμενος στην πρόσληψη των Αλανών από τον Ανδρόνικο Β ' γράφει ο Παχυμέρης (Δ ', 16, σελ. 307-308), όπου το λίαν άρεϊκόν τε και μάχιμον γένος των Αλανών αντιπαραβάλλεται μέ το γένος των Ρωμαίων, που κατωλιγώρει «γυναικισθέν» και «καταμαλακισθέν» από κακοθελοϋς γνώμης και προαιρέσεως.
Περιγράφοντας τις σχέσεις του Ανδρόνικου Β΄ με τον Καταλανό στρατηγό Ρογήρο de Flor, στον οποίο ο αυτοκράτορας είχε εμπιστευθεί εκτός από πασαν χώραν ανατολής πλην των περιφανών πολισμάτων (Παχυμέρη, Ιστορία, ΣΤ ', 16, σελ. 506), αλλά και ένα μέλος της οικογένειας του (ήταν γαμπρός του Ανδρόνικου Β ' από ανηψιά: πρβλ. Γρήγορα, Ιστορία, Ζ , 3, σελ. 219 ), ο Παχυμέρης παρατηρεί: Τότε δή τότε και βασιλεύς έγνω προφανώς χλευασθείς, και τα κατά τον γαμβρόν ασφαλώς ουκ είχε πιστά (ΣΤ', 15, σελ. 505). Θορυβημένος από τη συμπεριφορά του γαμπρού του ο αυτοκράτορας επιχειρούσε να τον συνετίσει με παραινέσεις ή απειλές, που όμως στάθηκαν πολύ αδύναμες, αφού τελικά ο αυτοκράτορας αναγκάσθηκε να του υποσχεθεί διεύρυνση των αρμοδιοτήτων του, καθιστώντας τον αυτοκράτορα στρατηγόν.
Συνθέτοντας κάποιο κεφάλαιο της «Χρονικής Συγγραφής» του, όπου όλα δείχνουν ότι θα διαπραγματευθεί για μια φορά ακόμη κάποια συνηθισμένη περίπτωση εξαπάτησης του Ανδρόνικου Β ' από τους μισθοφόρους συμμάχους τους, ο σύγχρονος με τα γεγονότα αυτά Παχυμέρης επεκτείνεται σε μερικά περιστατικά (...) Πρόκειται για τη δυσαρέσκεια, την οποία είχε προκαλέσει η απόφαση για κατάργηση του «Ρωμαϊκού» στόλου, η οποία είχε πραγματοποιηθεί στις αρχές ήδη της βασιλείας του Ανδρόνικου Β'. Και ο Παχυμέρης και ο Γρηγοράς εκφράζουν την δυσαρέσκειά τους για την κατάργηση του ρωμαϊκού στόλου. Ο Γρηγοράς μάλιστα την θεωρεί «αρχή δυστυχημάτων για τους Ρωμαίους».
Τα καταστροφικά αποτελέσματα αυτής της αυτοκρατορικής επιλογής φαίνεται ότι είχαν γίνει τόσο έκδηλα μετά τον βενετογενουατικό πόλεμο
και τη συνακόλουθη εξάρτηση των Βυζαντινών όλο και περισσότερο από τις διαθέσεις των Ιταλικών ναυτικών δυνάμεων, ώστε ο πληθυσμός
της Κωνσταντινούπολης, λαμβάνοντας αφορμή από την αλαζονική συμπεριφορά των μισθοφορικών πληρωμάτων κάποιου συμμαχικού προς
τον αυτοκράτορα πλοίου, εξεγείρεται ενάντια στην των 'Ρωμαϊκών νεών κατάλυσιν.
O Ανδρόνικος Β', αδυνατώντας να εξηγήσει την ολέθρια συμπεριφορά των συμμάχων, στη διάθεση των οποίων είχε αναθέσει από κάποια εποχή και έπειτα την άμυνα της Μ. Ασίας, καταφεύγει σε κάποιου είδους μοιρολατρική ερμηνεία. Θεωρεί δηλαδή ότι η εξαπάτηση του από τους συμμάχους του δεν αποτελεί παρά την εκδήλωση με τον τρόπο αυτό της «θείας οργής» (...)
Η καθιέρωση της χρήσης ξένων μισθοφορικών στρατευμάτων από την αυτοκρατορική αρχή, προκειμένου ν' αντιμετωπισθεί η καλπάζουσα εδαφική συρρίκνωση της Βυζαντινής Μ. Ασίας στα πρώτα έτη του ΙΔ' αιώνα, είναι ένα από τα θέματα που απασχολούν ιδιαίτερα τις ιστορικές πηγές της εποχής. Μολονότι οι αρχικοί στόχοι της πολιτικής του Ανδρόνικου Β΄ προέβλεπαν την υπεράσπιση του βυζαντινού μικρασιατικού χώρου από εγχώριες στρατιωτικές δυνάμεις, η πρόσληψη ξένων μισθοφορικών στρατευμάτων για το σκοπό αυτό δείχνει να γίνεται, από μια στιγμή και έπειτα, συστηματική. Η αλλαγή αυτή στην αυτοκρατορική πολιτική πρέπει να έχει άμεση σχέση με την αναστάτωση που είχαν προκαλέσει στην αυτοκρατορική αρχή τα κινήματα του Αλέξιου Φιλανθρωπηνού και του Ιωάννη Ταρχανειώτη, δύο διακεκριμένων στρατηγών και εξεχουσών μελών της αυτοκρατορικής οικογένειας. Αναφερόμενος στην πρόσληψη των Αλανών από τον Ανδρόνικο Β ' γράφει ο Παχυμέρης (Δ ', 16, σελ. 307-308), όπου το λίαν άρεϊκόν τε και μάχιμον γένος των Αλανών αντιπαραβάλλεται μέ το γένος των Ρωμαίων, που κατωλιγώρει «γυναικισθέν» και «καταμαλακισθέν» από κακοθελοϋς γνώμης και προαιρέσεως.
Περιγράφοντας τις σχέσεις του Ανδρόνικου Β΄ με τον Καταλανό στρατηγό Ρογήρο de Flor, στον οποίο ο αυτοκράτορας είχε εμπιστευθεί εκτός από πασαν χώραν ανατολής πλην των περιφανών πολισμάτων (Παχυμέρη, Ιστορία, ΣΤ ', 16, σελ. 506), αλλά και ένα μέλος της οικογένειας του (ήταν γαμπρός του Ανδρόνικου Β ' από ανηψιά: πρβλ. Γρήγορα, Ιστορία, Ζ , 3, σελ. 219 ), ο Παχυμέρης παρατηρεί: Τότε δή τότε και βασιλεύς έγνω προφανώς χλευασθείς, και τα κατά τον γαμβρόν ασφαλώς ουκ είχε πιστά (ΣΤ', 15, σελ. 505). Θορυβημένος από τη συμπεριφορά του γαμπρού του ο αυτοκράτορας επιχειρούσε να τον συνετίσει με παραινέσεις ή απειλές, που όμως στάθηκαν πολύ αδύναμες, αφού τελικά ο αυτοκράτορας αναγκάσθηκε να του υποσχεθεί διεύρυνση των αρμοδιοτήτων του, καθιστώντας τον αυτοκράτορα στρατηγόν.
Συνθέτοντας κάποιο κεφάλαιο της «Χρονικής Συγγραφής» του, όπου όλα δείχνουν ότι θα διαπραγματευθεί για μια φορά ακόμη κάποια συνηθισμένη περίπτωση εξαπάτησης του Ανδρόνικου Β ' από τους μισθοφόρους συμμάχους τους, ο σύγχρονος με τα γεγονότα αυτά Παχυμέρης επεκτείνεται σε μερικά περιστατικά (...) Πρόκειται για τη δυσαρέσκεια, την οποία είχε προκαλέσει η απόφαση για κατάργηση του «Ρωμαϊκού» στόλου, η οποία είχε πραγματοποιηθεί στις αρχές ήδη της βασιλείας του Ανδρόνικου Β'. Και ο Παχυμέρης και ο Γρηγοράς εκφράζουν την δυσαρέσκειά τους για την κατάργηση του ρωμαϊκού στόλου. Ο Γρηγοράς μάλιστα την θεωρεί «αρχή δυστυχημάτων για τους Ρωμαίους».
Τα καταστροφικά αποτελέσματα αυτής της αυτοκρατορικής επιλογής φαίνεται ότι είχαν γίνει τόσο έκδηλα μετά τον βενετογενουατικό πόλεμο
και τη συνακόλουθη εξάρτηση των Βυζαντινών όλο και περισσότερο από τις διαθέσεις των Ιταλικών ναυτικών δυνάμεων, ώστε ο πληθυσμός
της Κωνσταντινούπολης, λαμβάνοντας αφορμή από την αλαζονική συμπεριφορά των μισθοφορικών πληρωμάτων κάποιου συμμαχικού προς
τον αυτοκράτορα πλοίου, εξεγείρεται ενάντια στην των 'Ρωμαϊκών νεών κατάλυσιν.
… εις μικράς μεν ατυχίας ευρεθήσεται φίλος, εις μεγίστην δε και επιμένουσαν συμφοράν μηδείς σε πλανήση , φίλος ουκ έσται . ( Στρατηγικόν Κεκαυμένου )
Re: Οι Έλληνες μοιάζουν με γυναίκες, δεν έχουν δύναμη να πολεμήσουν
Ας δουμε τις πολεμικες μας επιδοσεις μονο στον περασμενο αιωνα.
α) Το ελληνικο εκστρατευτικο σωμα στην Κορεα επαινεθηκε απο ολους τους συμμαχους για τα κατορθωματα του.
β) Στο Β Παγκοσμιο ειχαμε την πρωτη νικη επι του Γ Ραιχ.
γ) Ειμασταν μια απο τις τρεις μονο ευρωπαικες χωρες που εκαναν αντισταση στους Γερμανους και τους Ιταλους.
δ) Στους Βαλκανικους Πολεμους και στον Α Παγκοσμιο ο ελληνικος στρατος ειχε μονο νικες, ειδικα τους Τουρκους και τους Βουλγαρους τους εκανε πελατες.
ε) Στην Κυπρο η Εθνικη Φρουρα και η ΕΛΔΥΚ αν ειχαν στοιχειωδη εστω βοηθεια απο το ελληνικο κρατος θα πετουσαν τους Τουρκους στη θαλασσα.
στ) Στον τωρινο αιωνα εχουμε τους καλυτερους πιλοτους στο ΝΑΤΟ.
.
α) Το ελληνικο εκστρατευτικο σωμα στην Κορεα επαινεθηκε απο ολους τους συμμαχους για τα κατορθωματα του.
β) Στο Β Παγκοσμιο ειχαμε την πρωτη νικη επι του Γ Ραιχ.
γ) Ειμασταν μια απο τις τρεις μονο ευρωπαικες χωρες που εκαναν αντισταση στους Γερμανους και τους Ιταλους.
δ) Στους Βαλκανικους Πολεμους και στον Α Παγκοσμιο ο ελληνικος στρατος ειχε μονο νικες, ειδικα τους Τουρκους και τους Βουλγαρους τους εκανε πελατες.
ε) Στην Κυπρο η Εθνικη Φρουρα και η ΕΛΔΥΚ αν ειχαν στοιχειωδη εστω βοηθεια απο το ελληνικο κρατος θα πετουσαν τους Τουρκους στη θαλασσα.
στ) Στον τωρινο αιωνα εχουμε τους καλυτερους πιλοτους στο ΝΑΤΟ.
.
Re: Οι Έλληνες μοιάζουν με γυναίκες, δεν έχουν δύναμη να πολεμήσουν
Το. 1940 πάντως μια χαρά πολεμήσαμε.Nero έγραψε: 01 Οκτ 2019, 17:34Μη με βουρλίζεις τώρα. Λες και δεν υπάρχουν τόσες πηγές που επιβεβαιώνουν ότι ο στρατός της περιόδου ήταν γεμάτος με κουμάνους, πετσενέγκους και άλλους λαθρό που πολεμούσαν για χάρη σαςKauldron έγραψε: 01 Οκτ 2019, 17:28 E, αφού το λέει ο Βενιαμίν εκ Τουδέλης...
Μάλλον θα είδε κανέναν Νέρωνα της εποχής και θα έβγαλε τέτοια άποψη.
Και το 1821
Τι να κάνει και ο στρατός όταν η οικονομία δεν πηγαίνει καλά;
Όταν δεν υπάρχουν λεφτά για να αγοράσεις όπλα.
Όταν υπάρχει λειψανδρία.
-
- Παραπλήσια Θέματα
- Απαντήσεις
- Προβολές
- Τελευταία δημοσίευση
-
- 56 Απαντήσεις
- 1962 Προβολές
-
Τελευταία δημοσίευση από Ερμής
-
- 1 Απαντήσεις
- 269 Προβολές
-
Τελευταία δημοσίευση από Juno
-
- 161 Απαντήσεις
- 3568 Προβολές
-
Τελευταία δημοσίευση από πατησιωτης
-
- 76 Απαντήσεις
- 1511 Προβολές
-
Τελευταία δημοσίευση από πατησιωτης