1. Το 2018, στην Ουκρανία μαινόταν ήδη για τέταρτη χρονιά ο εμφύλιος πόλεμος που ξέσπασε την Άνοιξη του 2014, ως συνέπεια του ευρω-νατοϊκού, φασιστικού πραξικοπήματος του Μαϊντάν.
Ο λαός του Ντονμπάς μετρούσε ήδη εκατομμύρια πρόσφυγες προς την Ρωσία και χιλιάδες νεκρούς άμαχους, ανάμεσά τους γυναικόπαιδα, κυρίως από τα ναζιστοτάγματα, τα οποία είχαν ήδη ενταχθεί στον τακτικό στρατό του Κιέβου και στην Εθνοφυλακή, αλλά δρούσαν και ως ανεξάρτητες μονάδες - συμμορίες, υπό την επιχειρησιακή εποπτεία του ουκρανικού υπουργείου Άμυνας.
2. Οι ένοπλες ναζιστοσυμμορίες του «Δεξιού Τομέα», του «Αζόφ» κ.ά., είχαν γίνει ήδη πρωτοδέλιδα στον διεθνή Τύπο, ενώ η αγριότητά τους και τα εγκλήματα πολέμου που διέπραταν είχαν γίνει αντικείμενο καταγγελιών από διεθνείς οργανισμούς ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
3. Ήταν, επίσης, ο τρίτος χρόνος, από το μεγάλο αντικομμουνιστικό - αντισοβιετικό νομοθετικό «πακέτο» του 2015, της τότε κυβέρνησης Ποροσένκο, με το οποίο, το καθεστώς του Κιέβου εγκαινίαζε και τυπικά το πογκρόμ ενάντια σε ό,τι προοδευτικό κινούνταν στη χώρα, το ξαναγράψιμο της Ιστορίας - διά του ανασκολοπισμού της - και την μετατροπή των εγκληματιών του μπαντερικού ναζισμού σε «ήρωες» της «ελευθερίας».
Έτσι, όταν οι δύο Κροάτες φώναξαν μπροστά στην κάμερα: «Δόξα στην Ουκρανία!», οι πάντες κατάλαβαν ότι επρόκειτο για μια σαφή δήλωση υπέρ του ναζισμού, αφού η φράση ήταν το ήμιση του μπαντερικού συνθήματος «Δόξα στην Ουκρανία -
Στους ήρωες δόξα», το οποίο μηρυκάζουν ανελλιπώς τα ορφανά του Χίτλερ και του Μπαντέρα.
Τόσο ο Βίντα όσο και ο Βουκόεβιτς έπαιξαν για μεγάλο χρονικό διάστημα στη Ντιναμό Κιέβου.
Ο τελευταίος, το 2018 δούλευε για την ομάδα ώς «σκάουτερ» για τα Βαλκάνια.
Οι πάντες κατάλαβαν, λοιπόν, τι ήταν εκείνο το σύνθημα, αλλά κάποιοι έκαναν πως δεν το πήραν χαμπάρι.
Ανάμεσά τους ήταν η Κροατική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία, η οποία κάλυψε πλήρως τον παίκτη και τον παράγοντά της:
«Αυτά τα λόγια συνδέονται αποκλειστικά με τον μεγάλο αριθμό μηνυμάτων με λόγια συμπαράστασης που έλαβαν από την Ουκρανία, με την οποία οι Βίντα και Βουκόγιεβιτς έχουν συνδέσει με πολλούς τρόπους την καριέρα τους».
Θα ήταν πολύ συγκινητικό αυτό, αλλά αν όντως ίσχυε το «αποκλειστικά», ένα «ευχαριστούμε τον λαό της Ουκρανίας» θα αρκούσε.
Αλλά φαίνεται ότι ακόμη και οι ποδοσφαιρικοί παράγοντες στην Κροατία κουράζονται να προσπαθούν να κρυφτούν πίσω από το δάχτυλό τους.
Διότι - και εδώ ακριβώς είναι η ουσία της υπόθεσης - και η ίδια η Κροατία έχει παρόμοια «μπαντερική» εμπειρία στο παρελθόν της και δεν έχει μετανιώσει πραγματικά για την συνεργασία της με τον Χίτλερ.
Αντίθετα, αυτή η συνεργασία εκλαμβάνεται από την σύγχρονη κροατική αστική τάξη, ως η «κοιτίδα» του σύγχρονου κροατικού κράτους, αν και τυπικά την «απαρνούνται»
Πρόκεται για το λεγόμενο «Ανεξάρτητο Κράτος της Κροατίας», ένα ναζιστικό κατασκεύασμα των Γερμανών κατακτητών και της κροατικής φασιστικής συμμορίας της Ούστασι, της πιο συνεπούς, μεθοδικής και αιματοβαμμένης δωσιλογικής οργάνωσης του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, με αρχηγό τον Μπαντέρα της Κροατίας, τον ακραιφνή ναζί, Άντε Πάβελιτς.
Η Ουστάσι έχει βάψει τα χέρια της με γενοκτονία κατά των Εβραίων, των Ρομά και των Σέρβων - κυρίως - αλλά, φυσικά και με το αίμα κομμουνιστών και άλλων αντιφασιστών αγωνιστών και αντιστασιακών.
Μάλιστα, ειδικά για την εξόντωση των Σέρβων, είχαν εφεύρει ένα ειδικό όπλο, το Serboseki: 'Ενα μετασκευασμένο δρεπάνι ή μια εργοστασιακή λεπίδα, που φοριέται σε ένα δερμάτινο γάντι.
Το ίδιο το όνομα παραπέμπει σε ειδικό «μαχαίρι για να σκοτώνει Σέρβους», αν και δεν έκαναν διακρίσεις στα θύματα.
Μάλιστα, προκειμένου να δημιουργήσει το τέλειο Serbosek, η κροατική ναζιστική «κυβέρνηση» διεξήγαγε ακόμη και «δοκιμαστικούς διαγωνισμούς».
Έτσι, το «Ανεξάρτητο Κράτος της Κροατίας» όπλισε με Serbosek ομάδες ναζί που σφαγίαζαν κρατούμενους σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, αξιολογώντας την «απόδοση» του όπλου...
Περασμένα - ξεχασμένα;
Κάθε άλλο.
Για παράδειγμα, ο ναζί εγκληματίας Κροάτης καρδινάλιος Aloysius Stepinac, ο οποίος συνεργάστηκε με το «Ανεξάρτητο Κράτος της Κροατίας», «αγιοποιήθηκε» από τη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία το 1998.
Επίσης, η κηδεία, με περισσές τιμές, το 2008, στην Κροατία, της σορού του ναζί εγκληματία Ντίνκο Σάκιτς, που το 1999 είχε καταδικαστεί σε 20ετή κάθειρξη για την τέλεση εγκλημάτων κατά της Ανθρωπότητας, για τη δολοφονία 2.000 Εβραίων.
Τον έντυσαν με την επίσημη στολή των Ουστάσι και η ταφή έγινε στο γνωστότερο κοιμητήριο του Ζάγκρεμπ.
Μάλιστα, στον επικήδειό του καθολικός ιερέας, αποδίδοντας τιμές στο ναζί εγκληματία, είπε ότι το «κράτος» των Ουστάσι αποτέλεσε τη βάση του σημερινού κράτους της Κροατίας και πως, «όλοι οι έντιμοι Κροάτες είναι περήφανοι για τον Ντίνκο Σάκιτς».
Βέβαια, η σημερινή Κροατία φρόντισε ήδη να ονοματοδοτήσει δρόμους του Ζάγκρεμπ προς τιμή εμβληματικών στελεχών της Ουστάσι.
Ακόμη και το Συμβούλιο της Ευρώπης, σε έκθεσή του το 2018 (
https://www.dw.com/.../neo-fascism-on-t ... a-43792245), εξέφρασε την ανησυχία του «για την άνοδο του δεξιού εξτρεμισμού και του νεοφασισμού στην Κροατία», με αιχμή την θετική προβολή του φασιστικού καθεστώτος των Ουστάσι.
Η έκθεση διαπίστωσε ότι ο «εμπρηστικός πολιτικός λόγος» που «τροφοδοτεί συγκρούσεις μεταξύ διαφορετικών τμημάτων του πληθυσμού», δεν αφορά μόνο τα «ακραία κόμματα, αλλά όλο το πολιτικό φάσμα».
Η ρητορική μίσους στρέφεται κυρίως κατά των Ρομά και των προσφύγων, ιδιαίτερα των μουσουλμάνων.
Σύμφωνα με την έκθεση, η σερβική μειονότητα στην Κροατία συνεχίζει να είναι στόχος επιθέσεων με ρατσιστικά κίνητρα και τα σερβικά σπίτια και ιδρύματα συχνά λερώνονται με ναζιστικά και σύμβολα και σύμβολα των Ουστάσι.
Η έκθεση σημειώνει ότι τον Δεκέμβριο του 2013, ο ηγέτης του ακροδεξιού Κροατικού Κόμματος των Δικαιωμάτων έστειλε ένα μήνυμα με εκφράσεις μίσους στον διευθυντή του μνημείου στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Β' Παγκοσμίου Πολέμου στο Γιασένοβατς, όπου η πλειοψηφία των θυμάτων ήταν Σέρβοι.
Το μήνυμα τελείωνε με τον χαιρετισμό του καθεστώτος των Ουστάσι «Za dom — spremni» («Έτοιμος για την πατρίδα»), «ένας χαιρετισμός που είναι εξίσου απαγορευμένος στην Κροατία με τον χιτλερικό χαιρετισμό στη Γερμανία».
Με την ίδια γνωστή «επιτυχία» αυτής της «απαγόρευσης».
Οι ρουκέτες, λοιπόν, των ναζί της Ντιναμό Κιέβου, με συνθήματα υπέρ των «αδερφών» τους ναζί της Ντιναμό Ζάγκρεμπ, μετά το μακελείο στη Νέα Φιλαδέλφεια, όπως και η δημόσια στήριξη των Ουκρανών ναζί από τους «Bad Blue Boys» σε όλο το διάστημα της σφαγής του λαού του Ντονμπάς, είναι μια απόλυτα αναμενόμενη πρακτική.
Η οποία, όμως, υπογραμμίζει με ακόμη πιο μελανά χρώματα, το ποιους ακριβώς άφησε - τουλάχιστον - ανενόχλητούς η ελληνική αστυνομία, να διασχίσουν ολόκληρη την ηπειρωτική χώρα και να ματώσουν τις προσφυγογειτονιές της Αθήνας
https://www.facebook.com/permalink.php? ... 8750192779
