Σοβαρά;vantono έγραψε: 29 Σεπ 2024, 23:21Και εγώ κατά μία έννοια, αλλά τί κερδίζουμε?Jolly Roger_ έγραψε: 29 Σεπ 2024, 23:13εχμ, όχι, εγώ δεν κάνω μπίζνες μέρα-νύχτα με το Ισραήλ, δεν δίνω το Ιντσιρλίκ στους Αμερικάνους για να ανεφοδιάζουν με μπόμπες τον Μπίμπι, δεν είμαι αυτός που τους παρέχει το μεγαλύτερο ποσοστό σκυροδέματος ή πετρελαίου που χρειάζονται, δεν στηρίζω τις ίδιες ομάδες με αυτούς στον πόλεμο της Συρίας και σε αυτόν της Αρμενίας. Τώρα που το σκέφτομαι, όλοι οι φιλοσιωνιστές φορουμίτες μαζί δεν φτάνετε σε φιλοσιωνισμό ούτε την παρανυχίδα του δεξιού αντίχειρα του Ταγίπ.Scouser έγραψε: 29 Σεπ 2024, 21:20
Κοίταξε να δεις: μπορείς πολύ απλά να πεις ότι στο θέμα αυτό συμφωνείς με την Τουρκία και τον Ερντογάν
την ισραηλινή δεξιά τυγχάνει να την απεχθάνομαι όσο και ο υπόλοιπος έλλογα σκεπτόμενος κόσμος, δηλαδή όσοι δεν είναι νεοναζί, τραμποειδή ή μιλεϊκά απόβλητα, και όσοι δεν λέγονται Ερντογάν.δε συμπαθείς το Ισραήλ, όπως κάνουν οι κομμουνιστές και οι νεοναζί.
Δεν ταυτίζεται το Ισραήλ με το Λικούντ και δεν θα βάλεις στο στόμα μου λόγια που δεν ισχύουν, από τη στιγμή που δεν με γνωρίζεις.
Και τί κερδίσαμε (τόσο εμείς αλλα κυριως οι Ισραηλινοί) όσο τους κυβερνούσε Αριστερά? Εκεινοι "κέρδισαν" ανατιναγμένα λεωφορεία με παιδάκια μεσα, εμεις δεν χασαμε ουτε κερδίσαμε τιποτα, στο πέος μας, ειμαστε και 1200 χλμ μακριά, εύκολα τα λόγια για ολους μας.
Όλους τους πολέμους (48-56-67-73) τους κέρδισε η παράταξη του Ράμπιν (που ο ίδιος ήταν ΑΓΕΕΘΑ και ΥΠΑΜ και πρωθυπουργός). Το Λικούντ με Μπέγκιν-Σαρόν είναι το κόμμα που ξεκινά τον πρώτο αποτυχημένο πόλεμο στην ιστορία του Ισραήλ (Λίβανος 1982) και μετά, με τη στενοκεφαλιά του Σαμίρ να δώσει εντολή να πυροβολούν στο ψαχνό τα παιδιά με τις σφεντόνες, μετέτρεψε την πρώτη ιντιφάντα από ειρηνικές πορείες σε παλλαϊκό παλαιστινιακό πόλεμο. Και στους δυο αυτούς πολέμους που ξεκίνησε και τα 'κανε σκατά η δεξιά, αναγκάστηκε να βγάλει το φίδι απ' την τρύπα η άλλη παράταξη (Ράμπιν με Παλαιστίνιους, Μπαράκ σε Λίβανο).
Με Ράμπιν το 1994-95 είναι η μόνη περίοδος που είχε ο εβραϊκός λαός πραγματική ασφάλεια στο κράτος του. Οι Παλαιστίνιοι ήταν σε mood ήρθε επιτέλους η ειρήνη και θα δώσουμε λουλούδια στους στρατιώτες του IDF, η Χαμάς είχε μηδενική υποστήριξη, η Χεζμπολάχ ήταν κάτι κακομοίρηδες με στρακαστρούκες, η Ιορδανία είχε αναγνωρίσει το Ισραήλ και η Αίγυπτος το ίδιο. Τον φάγανε κι άρχισε ο Μπίμπι να δίνει δισεκατομμύρια στους εποίκους της Δυτικής Όχθης από το '96 και μετά.
Τα ανατιναγμένα λεωφορεία είναι από το 2001 μέχρι το 2005, κυβέρνηση τότε ήταν ο Σαρόν, δεν τον λες αριστερό.
Οι συμφωνίες με τους Παλαιστίνιους ναυαγούσαν πάντα για δύο λόγους, 1) επειδή ακόμα και με "αριστερές" κυβερνήσεις, το δεξιό κίνημα εποίκων της Δυτικής Όχθης ήταν πάντα πανίσχυρο και δεν εννοούσε να την κάνει, και 2) επειδή οι Παλαιστίνιοι επέμεναν να ζητάνε ολόκληρη την Ανατολική Ιερουσαλήμ (σωστά) και δικαίωμα επιστροφής όλων των Παλαιστίνιων (λάθος, γιατί πολύ απλά δεν είναι βιώσιμο να έρθουν άλλα 5 εκατομμύρια Παλαιστίνιοι να ζήσουν σε έναν τόσο μικρό χώρο).
Αυτά που ακούω ότι οι Ισραηλινοί όσο υπάρχει ο μπαμπούλας της Χαμάς δεν θα ξαναψηφίσουν μετριοπαθείς, τα ακούω βερεσέ. Σιωνιστές είναι κι οι μετριοπαθείς. Σιωνιστής είναι κι ο Κοέν, δεν είναι μόνο ο παλαβιάρης ο Φριζής. Ο πληθυσμός του Τελ Αβίβ που είναι κυρίως λίμπεραλ, ούτε να βλέπουν δεν θέλουν τη Χαμάς, αλλά επίσης ούτε να βλέπουν τον Μπίμπι. Ίσα-ίσα που οι μετριοπαθείς θα έχουν κι ένα πιο σοβαρό σχέδιο πώς να πολεμήσουν τη Χαμάς, σε αντίθεση με τον Μπίμπι που τη θέλει πάντα να υπάρχει ως εφεδρεία για να μην ενωθούν ποτέ πολιτικά η Γάζα με τη Δυτική Όχθη και να μην χρειαστεί να δώσει ποτέ κράτος στους Παλαιστίνιους.