Δόθηκε. Υπάρχει στις πηγές.Maspoli έγραψε: 23 Ιούλ 2018, 17:22Μιλαω για το 1974, το τι μπορει να ισχυει τωρα ειναι διαφορετικη κατασταση. Δεν εχω υποψη μου να ειχε δοθει τετοια εκτιμηση, αν ειχε δοθει δεν εχω προβλημα να τη δω, ακομα και να την αποδεχτω αν φανει τεκμηριωμενηzoltan έγραψε: 23 Ιούλ 2018, 17:09Υπάρχουν πολλές πηγές, αλλά για την ώρα δεν μπορώ να σου δώσω συγκεκριμένα στοιχεία. Γενικά ίσχυε και ισχύει ότι οι Τούρκοι έχουν αριθμητική υπεροχή, περισσότερο ή λιγότερο σημαντική, σε όλα τα συστήματα δηλ. άρματα, αεροπλάνα, πλοία κλπ. Στην Ανατολική Θράκη εδρεύει η 1η τουρκική στρατιά, που είναι ένας πολύ ισχυρός βαριά οπλισμένος σχηματισμός. Νομίζω η εκτίμηση που είχε δώσει η στρατιωτική ηγεσία στον Καραμανλή ήταν ότι μπορούσαμε να καταλάβουμε με βαριές απώλειες το προγεφύρωμα του Καραγάτς (το κομμάτι της Τουρκίας που είναι δώθε του Έβρου). Δηλαδή όχι κάτι ουσιαστικό.Maspoli έγραψε: 23 Ιούλ 2018, 14:15
Kανένα πρόβλημα να αναφερθεί αυτή η αναλογία που υπήρχε τότε και να κριθεί. Μέχρι σήμερα όμως η επιχειρηματολογία και η ανάλυση και των δυο πλευρών (Ιωαννίδη-Καραμανλή) αφορά το πεδίο της Κύπρου και όχι το σενάριο της συνολικής ελληνοτουρκικής σύγκρουσης.
Ο Καραμανλής ήθελε οι ελλνηικές δυνάμεις στην Κύπρο να αντέξουν τουλάχιστον 48 ώρες, αυτό που θεωρούσε ελάχιστο χρόνο ώστε να κινητοποιηθεί ο διεθνής παράγοντας. Η απάντηση που έλαβε ήταν ότι η Εθνική Φρουρά δεν μπορύσε να αντέξει ούτε τόσο. Από την Εθνική Φρουρά του ζητήθηκαν 2 επιλαρχίες αρμάτων και 2 συντάγματα πεζικού. Με βάση προϋπάρχοντα σχέδια 1 επιλαρχία κι ένα σύνταγμα υπήρχαν διαθέσιμα στην Κρήτη. Για να συγκεντρωθούν όμως η δεύτερη επιλαρχία και το δεύτερο σύνταγμα απαιτείτο χρόνος. Νομίζω γίνεται αναφορά ότι τα δύο συγκροτήματα θα ήταν συγκεντρωμένα και έτοιμα για μεταφορά από τις 13-14 Αυγούστου. Ήταν -πολύ αμφιλεγόμενη- απόφαση του Αβέρωφ να μην μεταφερθούν τα στρατεύματα όταν ήταν διαθέσιμα.
Μπορεί να κάνω λάθη στις λεπτομέρειες αλλά κάπως έτσι ήταν τα πράγματα.
Νομίζω είναι προφανές ότι αν υπήρχαν σχηματισμοί του ΕΣ στην Κύπρο ο Αττίλας 2 θα σήμαινε αυτόματα πόλεμο μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας. Επομένως η ελληνική κυβέρνηση αντιλαμβανόμενη ότι αφενός δεν μπορούσε να στείλει αρκετές ενισχύσεις στην Κύπρο εγκαίρως ώστε να σταματήσει στρατιωτικά τον Αττίλα 2, αφετέρου δεν μπορούσε να επιτύχει ισοδύναμο αποτέλεσμα στον Έβρο, προτίμησε να μην εμπλακεί καθόλου και να παίξει το χαρτί του "καλού παιδιού" στη διεθνή διπλωματική σκακιέρα.
Προσωπικά δεν μπορώ να πω αν η ελληνική κυβέρνηση έκανε καλά ή όχι. Το πράγμα στράβωσε εξαρχής από το γεγονός ότι πιαστήκαμε με τα παντελόνια κατεβασμένα όταν ξεκίνησε ο Αττίλας 1, όχι από προδοσία αλλά από ηλιθιότητα και ανικανότητα. Από κει κι έπειτα η σκληρή πραγματικότητα είναι ότι το πράγμα δύσκολα μαζευόταν.