Phorum.com.gr

Αγις έγραψε: 01 Μάιος 2020, 00:53

ΦΙΛΕΛΕ ΚΑΙ ΤΡΟΛΕΛΕ έγραψε: 01 Μάιος 2020, 00:49

Αγις έγραψε: 01 Μάιος 2020, 00:35 κοινωνικα η γενια του 30 και η '' ελληνικη '' αστικη ταξη πολεμησε παντα το λαικο τραγουδι - ουτε ηθελε ουτε καταλαβαινε τι ειναι

εδω χαρακτηριστικα σε ολο το μεγαλειο της


Σε άρθρο της, με τίτλο «Μουσική του ελληνικού λαού» (Οκτώβρης του 1938), μας πληροφορεί ότι «σε κάθε υπαίθριο και υπόγειο κέντρον, σε κάθε συνοικιακό καφενείο, σε κάθε απόμερη αυλή, σε κάθε γωνιά προσφυγικού συνοικισμού, τα γραμμόφωνα απ’ το πρωί ως το βράδυ οργιάζουν. Ως τώρα κυριαρχούσε ο απαίσιος ανατολίτικος αμανές. Τώρα τελευταία έχει απαγορευθεί. Εκείνοι που έλαβαν αυτό το μέτρο, επιτέλους, είναι πραγματικά άξιοι εθνικής ευγνωμοσύνης.»

Η Σπανούδη δηλώνει στην «Πρωία» (1932) ικανοποιημένη που «το υπουργείο Πρωτευούσης και Παιδείας, φροντίζει ώστε στο ραδιόφωνο να παίζονται συναυλίες κλασικής μουσικής.» Σύμφωνα με τη μουσικοκριτικό, «άριες ιταλικών μελοδραμάτων, μουσική μπαλέτου και γενικά κλασική μουσική υπερσιτίζουν τις αστικές τάξεις. Όμως ο πολύς κοσμάκης υποσιτίζεται, επειδή τρέφεται με ανατολίτικους ήχους και λαϊκά τραγούδια.» Η Σπανούδη ζητά να απαγορευτούν τα «ακατανόμαστα τουρκόφωνα, ταπεινά, χυδαία και γαιώδη, που χαμοσέρνουν την τέχνη των ήχων στα βρωμερότερα επίπεδα της μουσικής ρυπαρογραφίας και αποτελούν ως σήμερα το άπαντον των μουσικών απολαύσεων του ελληνικού λαού. Όλα αυτά τα απομεινάρια της σκλαβιάς και του χαμού», μαζί με τα άλλα ρεμπέτικα, συναποτελούν ένα ρεύμα δυσώδους μουσικού οχετού, μέσα στον οποίο σέρνεται ανερμάτιστος ο ελληνικός λαός.

Πως είναι δυνατόν να ακούει ένας γιατρός, κάτοικος Κολωνακίου τη δεκαετία του 1930, το Βαμβακάρη? Τα χασικλίκια και τα μαχαιρώματα θα άκουγε ο μεσοαστός γιατρός? Ή αντίστροφα ο νταβαντζής στα Βούρλα, μπορούσε να επηρεαστεί συναισθηματικά από τον- ευρωπαικών προδιαγραφών- λυρισμό του Αττίκ?

Ο βαμβακαρης θεωρουσε τον αττικ τον μεγαλυτερο καλλιτεχνη
η αστικη ταξη οταν καταλαβε πως δεν μπορουσε να το πνιξει θελησε να το ευνουχισει κ να το φερει στα μετρα της εξ ου κ τα αρχοντορεμπετικα - μονο σαν ορος ειναι χαρακτηριστικος και γελοιος

ΟΥΤΙΣ έγραψε: 29 Απρ 2020, 14:41 Εκτός από ad hominem επιθέσεις θα μας πει κάποιος γιατί έχει άδικο ο Κραουνάκης;

Βέβαια, αν είχε επί της ουσίας άδικο θα μας κοτσάρατε ολόκληρα κατεβατά. Τώρα, ειρωνεία, απαξίωση, χαμογελάκια και δεν συμμαζεύεται. Αλλά, μέχρι εκεί μπορεί η Δεξιά.

ΦΙΛΕΛΕ ΚΑΙ ΤΡΟΛΕΛΕ έγραψε: 01 Μάιος 2020, 00:24 Υπάρχει ο όρος "πνευματικό δικαίωμα¨όμως άρα υπάρχει και η καταπάτησή του. Ο νόμος λέει ξεκάθαρα πράγματα, αν εσύ ή
ο οποισδήποτε άλλος μπορεί να τον βρεί και να τον ανεβάσει, θα το εκτιμήσω δεόντως.

ΦΙΛΕΛΕ ΚΑΙ ΤΡΟΛΕΛΕ έγραψε: 01 Μάιος 2020, 01:10

Αγις έγραψε: 01 Μάιος 2020, 00:53

ΦΙΛΕΛΕ ΚΑΙ ΤΡΟΛΕΛΕ έγραψε: 01 Μάιος 2020, 00:49

Πως είναι δυνατόν να ακούει ένας γιατρός, κάτοικος Κολωνακίου τη δεκαετία του 1930, το Βαμβακάρη? Τα χασικλίκια και τα μαχαιρώματα θα άκουγε ο μεσοαστός γιατρός? Ή αντίστροφα ο νταβαντζής στα Βούρλα, μπορούσε να επηρεαστεί συναισθηματικά από τον- ευρωπαικών προδιαγραφών- λυρισμό του Αττίκ?

Ο βαμβακαρης θεωρουσε τον αττικ τον μεγαλυτερο καλλιτεχνη
η αστικη ταξη οταν καταλαβε πως δεν μπορουσε να το πνιξει θελησε να το ευνουχισει κ να το φερει στα μετρα της εξ ου κ τα αρχοντορεμπετικα - μονο σαν ορος ειναι χαρακτηριστικος και γελοιος

Το θέμα δεν είναι ο Βαμβακάρης και ο Αττίκ ως πρόσωπα αλλά ως καλλιτεχνικά brands, πουλούσαν διαφορετικά πράγματα σε διαφορετικά
target groups.Το αρχοντορεμπέτικο ήταν μία εμπορικη προσπάθεια, ίσως καλή ποιοτικά , που είχε στόχο να προσεγγίσει κάποια τμήματα του λαού
που ήταν λίγο πιο "φρόνιμα" από τους νταβαντζήδες των Βούρλων.

Planis έγραψε: 01 Μάιος 2020, 01:15 Επαναλαμβάνω, αν παραμερίσετε τη βραχνή φωνή του Βαμβακάρη, τα τραγούδια του περισσότερο δυτική παράδοση απηχούν παρα ανατολική. Τα ακουσματά του ήταν κυρίως από τη γειτονιά των Παπικών της Σύρου.

Αγις έγραψε: 01 Μάιος 2020, 01:10 το αποσαπσμα που ανεβασα ειναι θεοδωρακης

''Το Λαϊκό τραγούδι:

1) Μας διδάσκει πώς ν’ αφομοιώνουμε δημιουργικά την παράδοση Δημοτική και Βυζαντινή (προπαντός) και

2) Μας προσφέρει αυτό το ίδιο νέους τρόπους μελωδικής έκφρασης, που αν και όταν αφομοιωθούν, παράλληλα με την αρμονικήν απλότητα που υποβάλλουν, θα συντελέσουν στη δημιουργία γνήσια λαϊκής και πραγματικά Ελληνικής Μουσικής Σχολής».

ελαχιστοι το υπερασπιστηκαν - πασιγνωστοι .
ο μεταξας εκανε πραξη οτι ηθελαν αστοι κ κομθουνια

πολυ αργοτερα τα εχωσε ο Τζαβελας στα κομθουνια

«εάν τα χασικλίδικα συνέβαλλαν στην ανάπτυξη του λαϊκού κινήματος», στον προβληματισμό σχετικά με το αν βοήθησαν το λαϊκό κίνημα τραγούδια όπως η Ιτιά, είδη τραγουδιού και μουσικής όπως το Μανιάτικο μοιρολόι, η Βυζαντινή μουσική και καλλιτεχνήματα όπως ο Ερμής του Πραξιτέλη, η Αφροδίτη της Μήλου κλπ. «Δεν πρέπει να απλοποιούμε τα πράγματα και να κάνουμε με το ζόρι την τέχνη υπηρέτρια και προπαγανδιστή των άμεσων πολιτικών επιδιώξεών μας. (…) Είναι απλοϊκή η ερώτηση, εάν τα χασικλίδικα συμβάλανε στην ανάπτυξη του κινήματος, όταν ο λαός έκανε αγώνες για δημοκρατία και ελευθερία, γιατί θα πρέπει να ρωτήσουμε αν προς την ίδια κατεύθυνση βοήθησαν η Ιτιά, ο Ερμής του Πραξιτέλους (…). Αν αδιαφορήσαμε για την καλλιτεχνική ποιότητα αυτών των έργων και κρίνουμε την καλλιτεχνική τους αξία μόνο απ’ τα βραχυπρόθεσμα πολιτικά οφέλη και την εξυπηρέτηση της πολιτικής μας γραφής, σημαίνει ότι κακοποιούμε την τέχνη, διαστρέφουμε το νόημά της (…)».[13] Συνεχίζοντας, ο Τζαβέλλας τοποθετείται σε σχέση με το ρόλο αυτών των τραγουδιών. «Δεν καλούν τον κόσμο στον τεκέ. Εκφράζουν καλλιτεχνικά μια κοινωνική πραγματικότητα. Είναι μια συγκλονιστική μαρτυρία κι ένα ντοκουμέντο μιας εποχής».[14]

The Age of Aquarius έγραψε: 01 Μάιος 2020, 01:25 Εγώ πάντως πριν κοιμηθώ θα βάλω να ακούσω κλαρίνο να παίζει Ραστ πάνω στη θέση Σεγκιάχ, αναλογιζόμενος πώς η γενιά του 30 το "διέσωσε" ψάχνοντας τη θέση της στον κόσμο μετά το βιασμό του 22

hellegennes έγραψε: 01 Μάιος 2020, 01:12

ΦΙΛΕΛΕ ΚΑΙ ΤΡΟΛΕΛΕ έγραψε: 01 Μάιος 2020, 00:24 Υπάρχει ο όρος "πνευματικό δικαίωμα¨όμως άρα υπάρχει και η καταπάτησή του. Ο νόμος λέει ξεκάθαρα πράγματα, αν εσύ ή
ο οποισδήποτε άλλος μπορεί να τον βρεί και να τον ανεβάσει, θα το εκτιμήσω δεόντως.

Άλλο πράγμα είναι η καταπάτηση πνευματικών δικαιωμάτων. Όταν εκτελείς ένα κομμάτι που προστατεύεται από πνευματικά δικαιώματα για εμπορική χρήση, καταβάλλεις εκτελεστικά δικαιώματα στους δημιουργούς ή σε κάποια συλλογική αρχή διαχείρισης. Όταν η χρήση είναι μη εμπορική ή γίνεται υπό την αιγίδα του δημοσίου ή σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση δεν θίγονται αδικαιολόγητα τα έννομα συμφέροντα των συνδικαιούχων, τότε δεν υφίσταται εκτελεστικό δικαίωμα εκτός κι αν έχει προσυμφωνηθεί νόμιμη αμοιβή.

Πάντως σίγουρα όρος «βιασμός πνευματικών δικαιωμάτων» δεν υπάρχει.

Planis έγραψε: 01 Μάιος 2020, 01:15 Επαναλαμβάνω, αν παραμερίσετε τη βραχνή φωνή του Βαμβακάρη, τα τραγούδια του περισσότερο δυτική παράδοση απηχούν παρα ανατολική. Τα ακουσματά του ήταν κυρίως από τη γειτονιά των Παπικών της Σύρου.