Phorum.com.gr

Πολύ ωραία ιδέα. Go for it. Ήδη έχω στο μυαλό κάποιες επιλογές.

Τι μου κάνετε τώρα, ακόμα έχω στα σκαριά το 2ο μέρος των Π/Λ, (σποϊλερ! GMT και ιδίως Χρονογράφοι τιμώνται δεόντως) αλλά ας είναι. Εξάλλου, όταν ξεκινά μια συζήτηση για τα ρολόγια, κανείς δεν δύναται να γνωρίζει ποια τροπή θα πάρει, σε ποια μονοπάτια θα βαδίσει, που θα καταλήξει και προπαντός εάν θα τελειώσει ( δεν χρειάζεται άλλωστε).

Από όσα μελέτησα στο χώρο αυτό, θαύμασα πολλές εταιρίες και ανθρώπους, εκτίμησα τη δουλειά τους, αγάπησα το έργο τους και προπαντός το τίμησα δεόντως. Από τους μικρότερους, πατέρας και γιοι να δουλεύουν ακατάπαυστα στο μικρό τους εργαστήριο, έως και τα μεγαθήρια, που έχουν μέχρι και δικά τους χυτήρια χρυσού. Όλοι μα όλοι τους συνέβαλαν άλλοι περισσότερο άλλοι λιγότερο στη δόμηση της παγκόσμιας ωρολογοποιίας. Ακόμα και οι κακοί της υπόθεσης, ως αρνητικό σημείο αναφοράς και χαμένοι, αναδεικνύοντας τα λάθη που ενέχουν και στις παγίδες που καταλήγουν διάφορες πρακτικές.

Μέσα σε όλα αυτά τα ονόματα ξεχώρισα μια εταιρία. Η συνεισφορά της ανεκτίμητη. Η ακούραστη μηχανή της ωροτεχνουργίας. Ήταν και είναι ο ωρολογοποιός των ωρολογοποιών, έχει δανείσει μηχανισμούς στην Αγία Τριάδα* (PP, AP, VC) του ρολογιού και έχει κατασκευάσει ό,τι Π/Λ μπορεί να φανταστεί ο ανθρώπινος νους (βλ. και ATMOS). Όλα της τα μοντέλα ανδρικά και γυναικεία, μηχανικά κι αισθητικά έργα τέχνης. Η τίμια και εργατική πλευρά της ωρολογοποιίας, δεν θα μπορούσε ποτέ να σφάλει: Jaeger-LeCoultre. Ώσπου βγήκε το Master Compressor Navy SEALS και τότε θυμήθηκα τον θείο μου το Δημητρό.

Είχα ένα ζευγάρι θείων (ο θεός ας τους αναπαύει), τον θείο Δημητρό (Ντίμι στα γερμανικά) και την θεία Δήμητρα (αδερφή του παππού μου). Δεν είχαν παιδιά και, αν και αγαπούσαν όλα τα ανίψια τους, μου είχαν και οι δύο μια ιδιαίτερη αδυναμία. Έφυγαν Γερμανία πολύ νωρίς και όταν ερχόταν τα καλοκαίρια πάντα μας φώναζαν όλους και πάντα ερχόταν με τα χέρια γεμάτα δώρα. Εμένα βέβαια με ξεχώριζαν και μου έδιναν μαζί με το δώρο και χρήματα. Με κρατούσαν στο σπίτι τα Σαββατοκύριακα για να τους κάνω παρέα και έπαιζα με κάτι ποδοκίνητα αυτοκινητάκια που είχαν φέρει. Ο θείος Δημητρός, αν και δεν ήταν εξ αίματος, ήταν ο δεύτερος πατέρας μου. Βόλτες με το Αudi 100 στα πανηγύρια, παιχνίδια ότι ζητούσα, αποδράσεις στο εξοχικό τους στη Χαλκιδική, συζητήσεις για γκόμενες, φουσκωτά , μάσκες, μέχρι και ψαροντούφεκο μου πήρε «μην το πεις στη θεία σου μόνο». Η αγάπη τους ήταν τέτοια που με φέραν και στο Ντίσελντορφ μια χρονιά και έκανα Χριστούγεννα μαζί τους.
Μια μέρα του καλοκαιριού (θα ήμουνα 11 χρονών) στο εξοχικό ξεκινήσαμε με το θείο να πάμε στο χωριό για ψώνια. Ενημέρωσε τη θεία ότι θα αργήσουμε μερικές ώρες και φύγαμε. Στο δρόμο μου είπε ότι θα σταματούσαμε σε μια “φίλη από το σχολείο” για να “πάρουμε κάτι πράγματα”. Μπορώ να πω ότι αυτή του η συμμαθήτρια ήταν αρκετά ελκυστική και μας υποδέχθηκε μόνο με το μαγιό της. Έκατσα στο σαλόνι για να δω τηλεόραση. Ακούγοντας όμως τις φωνές από το διπλανό δωμάτιο πείστηκα ότι η εν λόγω κυρία ήταν κάτι περισσότερο από απλή συμμαθήτρια και εκείνη η στιγμή άλλαξε για πάντα στο άγουρο και αφελέστατο 11χρονο μυαλό μου τον τρόπο που έβλεπα τον θείο μέσα από τα αποσβολωμένα μάτια μου καρφωμένα στο κενό...
Μερικές φορές κάποιος που αγαπάς και σέβεσαι μπορεί να κάνει κάτι που θα σε απογοητεύσει και θα σε αναγκάσει να ξανασκεφτείς οτιδήποτε πίστευες ότι γνώριζες για τη ζωή, γκρεμίζοντας τις ρομαντικές παρωπίδες. Στην αρχή θύμωσα με το θείο μου που πρόδωσε τη θεία Δήμητρα κατ’ αυτόν τον τρόπο, αλλά αυτό το σκηνικό έγινε μετά ένα μάθημα για τη ζωή, την αγάπη και τη συγχώρεση.

Ας μη γελιόμαστε. Οι ωρολογοποιίες πλέον διευθύνονται από εταιρίες μάρκετινγκ. Πέραν των εξόδων λειτουργίας, θα πρέπει να παράγουν και το ανάλογο κέρδος, πολλές φορές με μεθόδους και πρακτικές εντελώς αντίθετες με τη φιλοσοφία της εταιρίας. Κατανοητό και απολύτως σεβαστό. Η παρουσίαση εξάλλου του συγκεκριμένου μοντέλου ήταν ένα κόλπο του μάρκετινγκ. Άλλωστε, δεν θα περίμενε κανείς να δει μια ομάδα βατραχανθρώπων του ναυτικού να ψάχνουν το Master Navy SEALS Αlarm στα σαλόνια του SIHH, έχουν ηλεκτρονικά εργαλεία για τη δουλειά τους με χιλιάδες ενδείξεις και λειτουργίες. Ασφαλώς και συγχώρεσα την πολυαγαπημένη μου JLC γι’ αυτό το ατόπημα, όπως και το θείο μου το Δημητρό.'Ομως, αν και η λατρεία μου γι’ αυτούς ήταν και είναι απεριόριστη, δεν τους ξανακοίταξα ποτέ ξανά με τον ίδιο τρόπο

Και πάμε στην Tag. Από το 1985 (έτος συνένωσης με τη Heuer) μέχρι και σήμερα, δεν υπάρχει ένα σημείο αναφοράς, κάτι αξιόλογο που θα μπορούσε να μελετήσει ένας καλλιεργημένος λάτρης, μια λαμπρή στιγμή δόξας ή ένα έστω μικρό λιθαράκι στο δόμημα της παγκόσμιας ωρολογοποιίας, πάρα μόνο ισχνές αναφορές σε κάτι V4, mikrotimer, miκrograph, mikrogirder τα οποία, αν και εντυπωσιακά ως προς τη σύλληψη και εκτέλεση, ήταν και παραμένουν ΚΟΝΣΕΠΤ. Υπάρχουν όμως αρκετά τερτίπια μάρκετινγκ, κορδέλες, καλλίγραμμες εξωτικές καλλονές, κολόνιες και φρου-φρου, υποσχέσεις και αναπόδεικτες φανφάρες περί “σπιτικών” μηχανισμών και εξολοκλήρου “Swiss Made” κατασκευών που το μόνο στο οποίο αποσκοπούν είναι να γεμίζουν με χρήμα τα κοφίνια της Louis Vuitton και τις τσέπες του Θωρ και να αδειάζουν τους λογαριασμούς των αφελών. Αυτό το μονοπάτι επέλεξαν και αυτό ακολουθούν, εταιρία με σκοπό το κέρδος είναι άλλωστε.

Θέλω όμως να ρωτήσω εσένα φίλε Ερμή. Με καθαρό μυαλό, σαν ουδέτερος παρατηρητής και αδέκαστος κριτής: Είναι η αγάπη σου αρκετά μεγάλη, έχεις δεθεί τόσο πολύ με το Όνομα, ήταν μαζί σου σε στιγμές και γεγονότα της ζωής σου τόσο σημαντικά ώστε θα μπορούσες να τη συγχωρήσεις, όπως συγχώρεσα εγώ το θείο μου, για αυτό εδώ? https://www.europastar.com/magazine/hig ... versy.html
Γιατί εγώ έβγαλα το πόρισμα γι’ αυτούς και έκανα την κριτική μου. Και την επόμενη φορά που θα ζητήσουν τα λεφτά μου για κάποιο καινούριο μοντέλο, καλά θα κάνουν να παρουσιάσουν κάτι ωρολογιακά πολύ πιο σημαντικό από σφριγηλούς κ@λους και λαμπερά αυτοκίνητα


Αφήνω λοιπόν τα Ταγκ στα ικανότατα χέρια των εύπιστων μικρομεσαίων μάνατζερς, τα Ρολις και τα Ομεγα στου στιβαρούς καρπούς των γραφειοδυτών, και προχωράω μπροστά με μερικές προτάσεις για αληθινά ανδρικά(και γυναικεία) ρολόγια-εργαλεία ή “σκυλιά” όπως σου αρέσει να τα αποκαλείς φίλε Ερμή:



Σημείο εισόδου στον μαγικό κόσμο της μηχανοκίνητης ωροτεχνικής. Με αξία περί τα €100, η μονολεκτική απάντηση και το σβήσιμο οποιουδήποτε κακομοίρικου αντίλογου του τύπου: “Ναι αλλά τα μηχανικά είναι ακριβά”





Ότι ήταν η Ρολεξ τις δεκαετίες του ‘60 και του ’70. Ένα Ρολόι εργαλείο, που δεν φοβάται να αλλάξει λάδια στη μηχανή και να λερωθεί. Εάν ρωτήσουμε για το όνομα, 8/10 Ρολεξίστι θα νομίζουν ότι πρόκειται για κάστρο




Ιδρύθηκε το 1908, έκλεισε το 1980 και αναστήθηκε πάλι το 1993 ως ανεξάρτητη. Αρνείται πεισματικά να χρησιμοποιήσει quartz, ακόμα και στα γυναικεία κομμάτια.





Γερμανικά οver engineered τεχνουργήματα. Απλοί μηχανισμοί αλλά εξαιρετική λεπτομέρεια, ενδελεχής έρευνα σε αντιμαγνητισμό, στεγανότητα, αντοχές κρούσης και πιέσεων σε συνδυασμό με τα καλυτέρα διαθέσιμα υλικά




*Αγία Τετράδα πλέον, έπειτα από τη δυναμική είσοδο και μόνιμη θέση στο συμβούλιο της A. Lange & Söhne

.

Οποιος πάει Κύθηρα.....στο χωριο Ποταμός στο καφενείο....

υπάρχει ένας ωρολογοτεχνίτης μέ φοβερή συλλογη απο παλιά ρολόγια τοίχου.....

Εκρεμμές τα περισσοτερα.....κούκοι.....

Το πιο ωραίο ρολοι που ειχα δει στη ζωη μου ηταν ενα Τίμπερλαντ.....


Παντως εγω απο τότε που βγήκαν τα κινητά τηλέφωνα

Δε μπορω νά καταλάβω τι χρειαζεται πια το ρολοι.....


.

.

sting έγραψε: 30 Μαρ 2020, 06:40 Ώσπου βγήκε το Master Compressor Navy SEALS και τότε θυμήθηκα τον θείο μου το Δημητρό.

ΕΠΟΣ!

θυμάμαι ανάλογη πίκρα, επίσης Δημητρός-μομεντς ήταν το κρυστάλινο caseback στο ingenieur και το ρημπραντινγκ της γκραν σεικο

Μαυροβασίλης έγραψε: 30 Μαρ 2020, 10:53

sting έγραψε: 30 Μαρ 2020, 06:40 Ώσπου βγήκε το Master Compressor Navy SEALS και τότε θυμήθηκα τον θείο μου το Δημητρό.

ΕΠΟΣ!

θυμάμαι ανάλογη πίκρα, επίσης Δημητρός-μομεντς ήταν το κρυστάλινο caseback στο ingenieur και το ρημπραντινγκ της γκραν σεικο

Grand Seiko Spring Drive Nissan GT-R Anniversary Limited Edition SBGC229 Watch

Αγις έγραψε: 30 Μαρ 2020, 11:58 SBGC

ο καλύτερος χρονογράφος αυτή τη στιγμή αν δε μπούμε σε ιδαιτερότητες τύπου ραττρα, φουντρο, κτλ- λείπει μόνο φλαημπακ για τελειότητα

Μαυροβασίλης έγραψε: 30 Μαρ 2020, 12:35

Αγις έγραψε: 30 Μαρ 2020, 11:58 SBGC

ο καλύτερος χρονογράφος αυτή τη στιγμή αν δε μπούμε σε ιδαιτερότητες τύπου ραττρα, φουντρο, κτλ- λείπει μόνο φλαημπακ για τελειότητα

να ανεβασω ρολογακι στην κατηγορια '' Αντρικο - οικοδομης '' ;
ειναι ευτελους χρηματικης αξιας

εννοείται! η αξία δεν έχει σημασία, ούτε η κατάσταση- άλλωστε τα σημάδια παραπέμπουν σε αναμνήσεις

ΣΚΕΠΤΙΚΟΣ έγραψε: 30 Μαρ 2020, 06:49 .

Οποιος πάει Κύθηρα.....στο χωριο Ποταμός στο καφενείο....

υπάρχει ένας ωρολογοτεχνίτης μέ φοβερή συλλογη απο παλιά ρολόγια τοίχου.....

Εκρεμμές τα περισσοτερα.....κούκοι.....

Το πιο ωραίο ρολοι που ειχα δει στη ζωη μου ηταν ενα Τίμπερλαντ.....


Παντως εγω απο τότε που βγήκαν τα κινητά τηλέφωνα

Δε μπορω νά καταλάβω τι χρειαζεται πια το ρολοι.....


.

.

Χαιρετώ συνάδελφο ΣΚΕΠΤΙΚΟ στο Cul-De-Sac του ρολογιού, αφουγκράζομαι τις ανησυχίες σου και λαμβάνω σοβαρά υπόψη τις τεχνολογικές σου ανακαλύψεις στο θαυμαστό κόσμο της πληροφορίας δια μελλοντική χρήση.
Για να διαλύσουμε βέβαια όλες τις αμφιβολίες σου φιλέ Σκεπτικέ, να καταστείλουμε κάθε ενδοιασμό και να εξαλείψουμε όλους τους σκεπτικισμούς προτείνω πρακτικό πείραμα τριών φάσεων που θα πρέπει να διενεργήσεις μόνος σου ως ουδέτερος παρατηρητης.

Προσπερνάμε τάχιστα τους κούκους των Κυθήρων και τα Τιμπερλακε και παίρνουμε ένα τυχαίο ΜΗΧΑΝΙΚΟ επιτραπέζιο ρολόι όπως αυτό παρακάτω:


Έπειτα διενεργούμε το πείραμα ως εξής:

• Χωρίς να το αγγίξουμε(κούρδισμα, μπαταρία κτλ.) τοποθετούμε το ρολόι σε εμφανές σημείο του σπιτιού. Δίπλα του τοποθετούμε το τηλέφωνο πλήρως φορτισμένο. Παρατηρούμε ποιο από τα δυο θα σταματήσει να λέει την ώρα πρώτο

• Χωρίς να το αγγίξουμε(κούρδισμα, μπαταρία κτλ.) τοποθετούμε το ρολόι σε εμφανές σημείο του σπιτιού. Δίπλα του τοποθετούμε το τηλέφωνο πλήρως φορτισμένο ΚΑΙ συνδεδεμένο σε συνεχής παροχή ενέργειας (φορτιστή). Παρατηρούμε ποιο από τα δυο θα σταματήσει να λέει την ώρα πρώτο

• Χωρίς να το αγγίξουμε(κούρδισμα, μπαταρία κτλ.) τοποθετούμε το ρολόι σε εμφανές σημείο του σπιτιού. Δίπλα του τοποθετούμε το τηλέφωνο πλήρως φορτισμένο. Φωνάζουμε την Κυρα-Γεσθημανη από το απέναντι ψιλικατζίδικο και τη ρωτάμε ποιο από τα δυο θα προτιμούσε να έχει στην κατοχή της, ποιο από τα δύο της αρέσει. Καταγράφουμε την απάντηση

Εάν το κινητό σου τηλέφωνο κερδίσει έστω και μία δοκιμασία θα σου κάνω δώρο το τελευταίο μοντέλο κινητού δικής σου επιλογής.
Εάν όμως το μηχανικό ρολόι κερδίσει ΟΛΕΣ τις δοκιμασίες και μόνο τότε, θα πρέπει να μου δωρίσεις το συγκεκριμένο ρολόι.

Αναμένω με ενδιαφέρον τα αποτελέσματα…

Πρώτα απο όλα να απαντήσω στον sting.

Διαβάζοντας κάθε δημοσίευση σου πάνω απο μια φορά, όχι γιατί είσαι ακατανόητος, το αντίθετο, αλλά γιατί σε κάθε ανάγνωση ανακαλύπτω και κάτι νέο, μια νέα οπτική.
Εξαιρετική η παρομοίωση σου με την ιστορία του Θείου Δημητρού, την οποία δεν έχω πάθει στον τομέα του ρολογιού αλλά της άλλης τεράστιας αγάπης μου, στο αυτοκίνητο, δε θα αναφερθώ πως και γιατί επειδή το νήμα είναι για τα ρολόγια και έχει μια εκπληκτική πορεία στην τελευταία σελίδα την οποία δε θα ήθελα να εκτρέψω.
Η μεγάλη μου αγάπη δεν είναι σαφώς τα tags, τα ανέφερα ως παράδειγμα αντοχής και διαχρονικότητας. Πρώτον αντοχής διότι στο στενό περιβάλλον μου υπάρχει tag το οποίο είναι περι τα 50 χρόνια σε λειτουργία περασμένο απο γενιά σε γενιά και μάλιστα στα χέρια ανθρώπων που έκαναν χειρωνακτικές εργασίες(επιπλοποιός ο ένας, ηλεκτρολόγος ο άλλος). Δεν ειπα πως είναι οτ ορλοζερί.
η αγάπη μου όπως διέκρινες σε άλλη σου δημοσίευση είναι τα Ουμπλό και είναι συναισθηματικός ο δεσμός παρά εξ αποτελέσματος μελέτης.

Αγις έγραψε: 30 Μαρ 2020, 12:53

πολύ ωραίο
SJW045?

sting έγραψε: 30 Μαρ 2020, 12:59 ένα τυχαίο ΜΗΧΑΝΙΚΟ επιτραπέζιο ρολόι

Μαυροβασίλης έγραψε: 30 Μαρ 2020, 14:20

Αγις έγραψε: 30 Μαρ 2020, 12:53

πολύ ωραίο
SJW045?

ναι
τα ατσαλινα μπρασελε + καθαριζουν καλα με ατμο κ ολα τα τμηματα γυαλιζουν - προστατευονται - αποκτουν αλλη αισθηση στην αφη με περασμα λεπτης στρωσης Flitz και γυαλισμα με δερμα σαμουα .

* Αρεσει πολυ στας γυναικας αν και φθηνο .

Ιαπωνικό, οικονομικό, όμορφο και μηχανικό είναι το ER2A001B Orient Flight Stainless

Ποια η γνώμη της ομήγυρης και ειδικά όσων αγαπούν τα εξ ανατολας δημιουργήματα, για την Minase;

να πουμε λιγα λογια για τον εαυτο μας,κατι σημαντικο για την ανθρωποτητα εν γενει οπως καταλαβαινετε!

ρολοι δεν εβαζα ποτε στο χερι!...δεν ξερω αυτο το συνηθειο να κουμπωνω στο χερι και να ξεκουμπωνω καθε μερα κατι περιττο υποθετω δεν ηταν το φορτε μου(Ακομα και τα χρονια που ειχε οντως χρησιμοτητα)
ακομα και το κινητο μπορω να πω πως πολλες φορες δεν το παιρνω μαζι μου στην εξοδο!
παλι καλα που ντυνομαι

γενικα οτιδηποτε πλεοναζει στην καθημερινοτητα και μου τρωει εστω λιγο χρονο δημιουργωντας συνηθειες τελειως ασκοπες βρισκεται εκτος καδρου
ΟΜΩΣ
θυμαμαι ενα ρολογακι που ειχα,πολυ κομψο!με καντραν ετσι ουτε ακριβως τυρκουαζ ,ουτε μπλε...παντως πολυ ομορφο και γενικα κομψο,εκεινο μου αρεζε να μαι ειλικρινης και αρκετα συχνα το φορουσα με τον καιρο βγηκε εκτος καδρου,τωρα δεν ξερω καν που ειναι.
απο μαρκα θυμαμαι εγραφε geneve ...δεν ηταν φτηνο,αλλα ουτε και πανακριβο!

α και μικρος που ημουν μεγαλη χαρα κλασικα (για ενα μικρο διαστημα) με ενα κασιο,γεματο κουμπια εννοειται