Johann Sebastian Bach

[sharp]

Εδώ συγχωρήσαμε τα μουρμουρητά.

Αμ εδώ που διευθύνει το χέρι του στο 2:38

[Paris]

Έκανε και τέτοια ο Γκουλντ.

Αλήθεια είναι. Από την άλλη γίνεται πιο δύσκολο το εγχείρημα γιατί κάθε λεπτομέρεια αναδεικνύεται λόγω περίσσειας χρόνου. Θέλω να πω ότι αν δεν έχεις την ικανότητα του Gould και παίξεις τόσο αργά μπορεί να βρεθείς "γυμνός" και να φανούν πολλές αδυναμίες.

Εννοούσα την ανάλυση και όλο το στήσιμο. Ήταν και γαμώ τους τύπους. Τη φούγκα του την ξέρεις;

τι ειναι η φουγκα ;
κατι σαν αυτο που απλωνει ο βαμβακαρης στο ταξιμ ζειμπεκικο ;

[sharp]

Ήταν και γαμώ τους τύπους. Τη φούγκα του την ξέρεις;

Όχι. Έχω κι εγώ την εντύπωση ότι θα ήταν μεγάλο τρολ αν ζούσε σήμερα. Ωστόσο πέρα από αυτά εκπληκτικές και μοναδικές ικανότητες.

Άκουσέ την, είναι πολύ καλή. Εδώ ολόκληρη σε καλύτερη εκτέλεση.

[ST48410]

τι ειναι η φουγκα ;

Στην εποχή του J.S.Bach (Μπαρόκ) έχεις κατά κύριο λόγο πολυφωνική γραφή. Δηλαδή σε ένα έργο υπάρχουν διαφορετικές "φωνές" (ας πούμε μουσικές μελωδικές γραμμές) που είναι ανεξάρτητες η μία από την άλλη και συμπλέκονται μεταξύ τους.

Φούγκα είναι μια κατηγορία συνθέσεων/έργων όπου σε αυτό το είδος πολυφωνικής γραφής ξεκινάει μια θεματική ιδέα η οποία παρουσιάζεται από όλες τις διαφορετικές φωνές στην αρχική τονικότητα. Ακολουθεί μια γέφυρα και μετά επανεμφάνιση του θέματος σε άλλη τονικότητα. Αυτό γίνεται κάποιες φορές σε κοντινές κυρίως τονικότητες (ανάλογα το συνθέτη και την εποχή) με μεταξύ τους γέφυρες ώσπου καταλήγεις με την επαναφορά του θέματος στην αρχική τονικότητα και μετά το έργο κλείνει με κάποια καταληκτική φράση (Coda). Σε καλούς συνθέτες σαν τον Bach ο τρόπος που διαπλέκονται οι φωνές, που έρχονται οι άλλες τονικότητες και κυρίως ο τρόπος με τον οποίο γίνεται οικονομία υλικού (τα μέρη των γεφυρών και τα αντιθέματα δημιουργούνται από τμήματα του αρχικού θέματος) είναι εξαιρετικά ευφυής, σύνθετος και προάγγελος του τύπου επεξεργασίας της επόμενης περιόδου (κλασικής).

Φούγκες βέβαια δεν έχεις μόνο στην εποχή Μπαρόκ. Ωστόσο είναι χαρακτηριστικός τύπος έργου εκείνης της εποχής.

[Paris]

τι ειναι η φουγκα ;

Στην εποχή του J.S.Bach (Μπαρόκ) έχεις κατά κύριο λόγω πολυφωνική γραφή. Δηλαδή σε ένα έργο υπάρχουν διαφορετικές "φωνές" (ας πούμε μουσικές μελωδικές γραμμές) που είναι ανεξάρτητες η μία από την άλλη και συμπλέκονται μεταξύ τους.

Φούγκα είναι μια κατηγορία συνθέσεων/έργων όπου σε αυτό το είδος πολυφωνικής γραφής ξεκινάει μια θεματική ιδέα η οποία παρουσιάζεται από όλες τις διαφορετικές φωνές στην αρχική τονικότητα. Ακολουθεί μια γέφυρα και μετά επανεμφάνιση του θέματος σε άλλη τονικότητα. Αυτό γίνεται κάποιες φορές σε κοντινές κυρίως τονικότητες (ανάλογα το συνθέτη και την εποχή) με μεταξύ τους γέφυρες ώσπου καταλήγεις με την επαναφορά του θέματος στην αρχική τονικότητα και μετά το έργο κλείνει με κάποια καταληκτική φράση (Coda). Σε καλούς συνθέτες σαν τον Bach ο τρόπος που διαπλέκονται οι φωνές, που έρχονται οι άλλες τονικότητες και κυρίως ο τρόπος με τον οποίο γίνεται οικονομία υλικού (τα μέρη των γεφυρών και τα αντιθέματα δημιουργούνται από τμήματα του αρχικού θέματος) είναι εξαιρετικά ευφυής, σύνθετος και προάγγελος του τύπου επεξεργασίας της επόμενης περιόδου (κλασικής).

Φούγκες βέβαια δεν έχεις μόνο στην εποχή Μπαρόκ. Ωστόσο είναι χαρακτηριστικός τύπος έργου εκείνης της εποχής.

δλδ αυτο

[ST48410]

δλδ αυτο

Όχι καθόλου. Σε αυτό που έβαλες ακούς την κύρια μουσική ιδέα να εκτελείται από ένα όργανο είτε στην αρχή που παίζει μόνο του είτε και αργότερα από τη μέση του video που εκτελεί τη μελωδία και τα άλλα όργανα συνοδεύουν με συγχορδίες.

Για να φανταστείς πολυφωνία σε αυτό το είδος σκέψου ότι ανοίγεις ένα δεύτερο παράθυρο στο youtube και ξαναπαίζεις το ίδιο video στο αρχικό μέρος του ταξιμιού με διαφορά φάσης μερικών δευτερολέπτων. Κάτι τέτοιο (αν θα ταίριαζε που εδώ δεν ταιριάζει) θα μπορούσε να το πεις πολυφωνική γραφή.

[sharp]

προάγγελος του τύπου επεξεργασίας της επόμενης περιόδου (κλασικής).

Βρίσκεις; Εγώ πιστεύω ότι ήταν τόσο κορυφαία η κίνηση των φωνών στον Μπαχ που οι μετέπειτα αναγκάστηκαν να γράψουν σε κάθετο στυλ, περίπου όπως αναγκάστηκε ο Σαίνμπεργκ που λέγαμε αλλού. Δηλ. δεν υπήρξε συνεχιστής του στυλ του, εκτός και αν δεχθούμε ότι επηρέασε όλη την μετέπειτα μουσική μέχρι τις μέρες μας, κάτι που προσωπικά το πιστεύω. Αλλά οι κλασσικοί δεν μοιάζουν να είναι γέννημά του, περισσότερο αντίθεση θα έλεγα. Και τι ειρωνία, ο πρώτος τους θεωρείται ένας γιος του ο Κρίστιαν Μπαχ.

[ST48410]

προάγγελος του τύπου επεξεργασίας της επόμενης περιόδου (κλασικής).

Βρίσκεις; Εγώ πιστεύω ότι ήταν τόσο κορυφαία η κίνηση των φωνών στον Μπαχ που οι μετέπειτα αναγκάστηκαν να γράψουν σε κάθετο στυλ, περίπου όπως αναγκάστηκε ο Σαίνμπεργκ που λέγαμε αλλού. Δηλ. δεν υπήρξε συνεχιστής του στυλ του, εκτός και αν δεχθούμε ότι επηρέασε όλη την μετέπειτα μουσική μέχρι τις μέρες μας, κάτι που προσωπικά το πιστεύω. Αλλά οι κλασσικοί δεν μοιάζουν να είναι γέννημά του, περισσότερο αντίθεση θα έλεγα. Και τι ειρωνία, ο πρώτος τους θεωρείται ένας γιος του ο Κρίστιαν Μπαχ.

Ναι, αλλά μιλάμε για λίγο διαφορετικά πράγματα. Εσύ μιλάς για την ομοφωνία έναντι της πολυφωνίας και εγώ για την επεξεργασία του Bach και πως αυτή μπορεί να επηρεάζει την επεξεργασία ας πούμε στο μεσαίο μέρος της φόρμας σονάτας. Βλέπεις σε μια φούγκα του το θεματικό υλικό να σπάει και από τμήματά του να φτιάχνονται γέφυρες, αντιθέματα, κλπ δευτερεύοντα μέρη. Δεν το βλέπεις αυτό στον ίδιο βαθμό στους προηγούμενους πχ σε Vivaldi. Το βλέπεις όμως στην επόμενη εποχή (στους καλούς συνθέτες). Παίρνεις το πρώτο θέμα μιας σονάτας και από το δικό της υλικό θα γίνει και το δεύτερο θέμα και η ενδιάμεση γέφυρα αλλά από τέτοια τμήματα του πρώτου θέματος θα γίνει και όλη η επεξεργασία στο μεσαίο μέρος.

Αν δεν ήταν ο Μπαχ; Ποιος ξέρει πως θα ήταν η μουσική μετά από αυτόν. Δεν μπορείς να το πεις με σιγουριά. Επίσης δεν μπορώ να πω με σιγουριά πόσο επηρέασε τον επόμενο μεγάλο συνθέτη που χαράζει δρόμους, τον Mozart. Τουλάχιστον γνωρίζουμε ότι ήρθε σε κάποια επαφή με τη μουσική του Bach.

Και φυσικά επηρέασε σε ένα σωρό άλλα πράγματα αλλά αυτό νομίζω είναι το πιο σπουδαίο. Χωρίς αυτό τον τύπο της επεξεργασίας δεν έχεις φόρμα σονάτας και άρα ούτε σονάτες, ούτε συμφωνίες στις επόμενες εποχές έτσι όπως τις γνωρίσαμε.

[sharp]

τι ειναι η φουγκα ;

Στην εποχή του J.S.Bach (Μπαρόκ) έχεις κατά κύριο λόγο πολυφωνική γραφή. Δηλαδή σε ένα έργο υπάρχουν διαφορετικές "φωνές" (ας πούμε μουσικές μελωδικές γραμμές) που είναι ανεξάρτητες η μία από την άλλη και συμπλέκονται μεταξύ τους.

Φούγκα είναι μια κατηγορία συνθέσεων/έργων όπου σε αυτό το είδος πολυφωνικής γραφής ξεκινάει μια θεματική ιδέα η οποία παρουσιάζεται από όλες τις διαφορετικές φωνές στην αρχική τονικότητα. Ακολουθεί μια γέφυρα και μετά επανεμφάνιση του θέματος σε άλλη τονικότητα. Αυτό γίνεται κάποιες φορές σε κοντινές κυρίως τονικότητες (ανάλογα το συνθέτη και την εποχή) με μεταξύ τους γέφυρες ώσπου καταλήγεις με την επαναφορά του θέματος στην αρχική τονικότητα και μετά το έργο κλείνει με κάποια καταληκτική φράση (Coda). Σε καλούς συνθέτες σαν τον Bach ο τρόπος που διαπλέκονται οι φωνές, που έρχονται οι άλλες τονικότητες και κυρίως ο τρόπος με τον οποίο γίνεται οικονομία υλικού (τα μέρη των γεφυρών και τα αντιθέματα δημιουργούνται από τμήματα του αρχικού θέματος) είναι εξαιρετικά ευφυής, σύνθετος και προάγγελος του τύπου επεξεργασίας της επόμενης περιόδου (κλασικής).

Φούγκες βέβαια δεν έχεις μόνο στην εποχή Μπαρόκ. Ωστόσο είναι χαρακτηριστικός τύπος έργου εκείνης της εποχής.

Τι του γράφεις κει πέρα του ανθρώπου, βάλτου να το ακούσει και να το δει σε όμορφο θέαμα να το φχαριστηθεί.

Fuga σημαίνει στα ιταλικά φυγή, φεύγει το θέμα, πηδάει από τη μία φωνή στην άλλη.

[sharp]

Αν δεν ήταν ο Μπαχ; Ποιος ξέρει πως θα ήταν η μουσική μετά από αυτόν. Δεν μπορείς να το πεις με σιγουριά. Επίσης δεν μπορώ να πω με σιγουριά πόσο επηρέασε τον επόμενο μεγάλο συνθέτη που χαράζει δρόμους, τον Mozart. Τουλάχιστον γνωρίζουμε ότι ήρθε σε κάποια επαφή με τη μουσική του Bach.

Κοντσέρτο για πιάνο 466, τελευταία Συμφωνία και Ρέκβιεμ είναι σαφώς επηρεασμένα από τον Μπαχ γι΄αυτό και πολυτονικά. Όντως πέρασε προς το τέλος της ζωής του (30 κάτι δηλαδή...) από την Λειψία, διάβασε παρτιτούρες του και εντυπωσιάστηκε.

[ST48410]

Αν δεν ήταν ο Μπαχ; Ποιος ξέρει πως θα ήταν η μουσική μετά από αυτόν. Δεν μπορείς να το πεις με σιγουριά. Επίσης δεν μπορώ να πω με σιγουριά πόσο επηρέασε τον επόμενο μεγάλο συνθέτη που χαράζει δρόμους, τον Mozart. Τουλάχιστον γνωρίζουμε ότι ήρθε σε κάποια επαφή με τη μουσική του Bach.

Κοντσέρτο για πιάνο 466, τελευταία Συμφωνία και Ρέκβιεμ είναι σαφώς επηρεασμένα από τον Μπαχ γι΄αυτό και πολυτονικά. Όντως πέρασε προς το τέλος της ζωής του (30 κάτι δηλαδή...) από την Λειψία, διάβασε παρτιτούρες του και εντυπωσιάστηκε.

Νομίζω όχι τόσο αργά. Υπάρχει γράμμα του 1782 (στα 26 του) που κάνει σχετικές αναφορές.

[sharp]

Αν δεν ήταν ο Μπαχ; Ποιος ξέρει πως θα ήταν η μουσική μετά από αυτόν. Δεν μπορείς να το πεις με σιγουριά. Επίσης δεν μπορώ να πω με σιγουριά πόσο επηρέασε τον επόμενο μεγάλο συνθέτη που χαράζει δρόμους, τον Mozart. Τουλάχιστον γνωρίζουμε ότι ήρθε σε κάποια επαφή με τη μουσική του Bach.

Κοντσέρτο για πιάνο 466, τελευταία Συμφωνία και Ρέκβιεμ είναι σαφώς επηρεασμένα από τον Μπαχ γι΄αυτό και πολυτονικά. Όντως πέρασε προς το τέλος της ζωής του (30 κάτι δηλαδή...) από την Λειψία, διάβασε παρτιτούρες του και εντυπωσιάστηκε.

Νομίζω όχι τόσο αργά. Υπάρχει γράμμα του 1782 (στα 26 του) που κάνει σχετικές αναφορές.

Α ναι, ε; Δεν φαίνεται επιρροή πιο πριν πάντως. Τι ακριβώς έγραφε στο γράμμα, θυμάσαι;

[sharp]

Τι σού είναι το Ίντερνετ, όντως όπως το έγραψες.

1782 stieß Mozart – damals 26 – zu diesem Kreis und wühlte sich begeistert durch Swietens Notenberge. Er schreibt an seinen Vater: „ich gehe alle Sonntage um 12 uhr zum Baron von Suiten – und da wird nichts gespiellt als Händl und Bach. - ich mach mir eine Collection von den bachischen Fugen.“

Οι φούγκες λοιπόν. Collection φαντάζομαι εννοεί, τις έκανε ανάγνωση και τις αποστήθισε
https://www.kultur-port.de/kolumne/klas ... rnten.html

[sharp]

Αυτό είναι του 1782

[ST48410]

δες κι εδώ

https://thelistenersclub.com/2017/11/10 ... s-of-bach/