BILLO έγραψε: 27 Ιούλ 2019, 20:26
O I έγραψε: 26 Ιούλ 2019, 23:55
Και συμφωνούμε απ' ότι βλέπω.
Το θέμα "ομοφιλοφιλία" είναι γνωστό ότι στις μέρες μας γίνεται αποδεκτό ως "φυσιολογική" παρέκληση στη σύγχρονη κοινωνία και πολύ καλά τοποθετείσαι μέσω επιστημονικών πηγών που το ξεκαθαρίζουν.
Σ' αυτό που πρέπει να σταθούμε, νομίζω, δεν είναι οι ομοφυλοφιλικές σεξουαλικές αποκλίσεις ή οι ετεροφυλοφιλικές μέσα στο σεξ αλλά κατα πόσο αυτές εηρεάζουν το κυοφορούμενο βρέφος και κατα πόσο αυτές επηρεάζουν την μετέπειτα ψυχοσύνθεσή του. Αυτό που πραγματεύεται το εδώ νήμα.
Γνωρίζουμε ότι τη λεχώνα
τη συμβουλεύουν οι γιατροί να μη καπνίζει, να μη πίνει, να μη παίρνει γενικώς ψυχοτρόπες ουσίες διότι συμβάλουν άμμεσα στη διαταραχή του κυοφορούμενου εμβρίου. Αν η ψυχολογική κατάσταση της μητέρας προέρχεται από ουσίες είτε από αυτές που εκρίνει ο εγκέφαλός της, δηλαδή προέρχονται εσωτερικά είτε εξωτερικά, διοχετεύονται στο αίμα της που με τη σειρά του θρέφει το έμβριο.
Κατ' επέκταση αυτό δηλώνει ότι το έμβριο, όχι μόνο από τις ουσίες που ίσως καταναλώνει η λεχώνα αλλά και από
έντονα συναισθήματα όπου βιώνει κατά την κυοφορία, επηεάζουν το κυοφορούμενο βρέφος και είναι λογικό.
Αυτό είναι το ζητούμενο εδώ φίλε BILLO και θα με ενδιέφερε η άποψή σου
Ο.Ι.
Για τους μη χριστιανους και το τονιζω αυτο, ο πατερας Πορφυριος ειναι απλα ενας τρελογερος και μπορω να καταλαβω τη σταση τους.
Γι αυτους τους ανθρωπους το θεμα μαλλον τελειωνει εκει που αρχιζει.
Για εμενα ο πατερ Πορφυριος ειναι ενας αγιος. Οποτε και βρισκομαι ειλικρινα σε δυσκολη θεση οταν τα λεγομενα καποιου Θεοφορου πατερα δεν ταιριαζουν με την αποψη που εχω εγω σχηματισει απο αυτα που εχω πληροφορηθει απο τους επιστημονες. Παρ ολα αυτα θα τολμησω να πω οτι το να εχω προσωπικη αποψη δεν με εβλαψε ποτε ολα τα χρονια της ζωης μου, με βοηθησε σε παρα πολλα πραγματα αλλα με βοηθησε (μαζι με τη βοηθεια του Θεου) ακομα και στο να γινω καλυτερος χριστιανος. Με καθε σεβασμο προς το προσωπο του αγιου, διατηρω τις επιφυλαξεις μου.
Ο Γεροντας Πορφυριος ηταν ενας ανθρωπος πολυ φιλος της επιστημης και πολυ καλος φιλος της ιατρικης. Αυτο γι αυτους που γνωριζουμε το ιστορικο του ειναι γνωστο. Παρ ολα αυτα δεν υπαρχουν οι παραμικρες ενδειξεις απ οσο ξερουμε οτι μια σεξουαλικη συμπεριφορα της μητερας περναει κατα καποιο τροπο στο παιδι σε βαθμο τετοιο που να του αλλαξει τον του σεξουαλικο προσανατολισμο. Η γυναικα απλα βιωνει εναν οργασμο κατα τον ιδιο τροπο που θα βιωνε και εναν κολπικο εργασμο. Εγω θα κρατησω αυτο.
Εαν θεωρητικα ειχαμε τη δυνατοτητα να κανουμε αλλη μια κουβεντα για το θεμα με τον ιδιο τον Πατερ Πορφυριο, θα ημουν ανοιχτος στο να ακουσω με σεβασμο αυτα που θα μου πει.
Ο Πατερας Νικολαος Λουδοβικος, θεολογος στο ΑΠΘ που ειχε και την τυχη να γνωρισει αγιους ανθρωπους, ειχε πει καποτε το εξης. Ειναι λεει σα να βλεπεις δυο ανθρωπους σε εναν οταν συναντας εναν αγιο. Θα δεις λεει τον θεοφορο ανθρωπο, τον μετοχο του θεου, θα δεις και την ιδιοσυγκρασια του γηινου ανθρωπου. Ολες οι κουβεντες με εναν αγιο δε σημαινει απαραιτητα οτι ειναι και αυτη καθ αυτη η αποκαλυψη του Θεου, γι αυτο και ειχαν μια πολυ ανθρωπινη σχεση με αυτους τους ανθρωπους και μια οικειοτητα που δεν θα μπορουσε να υπαρχει εαν οτι εβγαινε απο το στομα ενος αγιου ηταν και ο λογος του Θεου. Καποιες φορες, ηταν αυτος καθ αυτος ο λογος του Θεου. Καποιες φορες.
Ο Πατερας Πορφυριος μπορει να το ειπε αυτο κατ οικονομια, μπορει να το ειπε εννοωντας το λιγο διαφορετικα ετσι που να βγαινει αλλο γενικο συμπερασμα, μπορει απλα να εκανε ενα ανθρωπινο λαθος, μπορει πραγματι να ειδε αποκαλυπτικα ενα φαινομενο στη φυσιολογια του ανθρωπου που εμεις δεν το βλεπουμε. Ολα μπορει να συνεβησαν. Εγω προς το παρον θα κρατησω τη δικη μου αποψη.
Ακομα και στους λογους του Πατερα Παισιου που σεβομαι και τιμω απεριοριστα αλλα και επικαλουμαι για βοηθεια, υπαρχουν δεκα κουβεντες του, που δεν της δεχομαι. Μαζι με αλλες χιλιες που τις δεχομαι και με εχουν βοηθησει. Υπαρχει ενα ρισκο να θεωρηθω ο ανθρωπος που ακουει οτι του αρεσει απο τους αγιους αλλα περισσοτερο θελω να το βλεπω σαν μια τιμια διαφωνια ενος παιδιου με τον πνευματικο του πατερα.
Δεν ειμαι εγω αξιος να αδειασω τον Πατερα Πορφυριο αλλα γενικα δεν αντιλαμβανομαι την εκκλησια σαν ενα συστημα που απο τα μελη της βγαινουν παντα οι απολυτες αληθειες για τα παντα, αλλα σαν ενα συνολο ανθρωπων που ακολουθουν μια ιστορικη Θεικη αποκαλυψη και ενα ιστορικο καλεσμα και παραλληλα μπορουν και να εχουν τις επιφυλαξεις τους για πραγματα που δεν γνωριζουν, μπορουν να εχουν διαφορετικες αποψεις για κοσμικα θεματα, μπορουν να διαφωνουν ακομα και με τους αγιους τους που εχουν βρεθει και σε αχαρτογραφητες περιοχες της πνευματικης ζωης.
Ειναι αδικο αυτο που συμβαινει και στον Πατερα Νεοφυτο, ο οποιος εχει τελειωσει τη νομικη, ειναι ανθρωπος και της επιστημης και αντιμετωπιζεται αυτες τις μερες απο ενα αποσπασμα σαν ενας κοινος ταλιμπανος. Αλλα θα το αντεξει. Εβαλε και ο ιδιος τον εαυτο του σε μια διαδικασια να κανει αναλυσεις επι των λεγομενων των νεοτερων πατερων οπως ο ιδιος τα ακουσε και ερμηνεια των προφητειων και αυτο εχει κινδυνους. Εχει ωστοσο παρα πολυ ωραια και χρησιμα βιντεο που μιλαει για τους Αγιους οπως τους εζησε.
Και γω αυτής της άποψης είμαι. Με τη διαφορά ότι δε γνωρίζω καν αν αυτό το είπε ο Άγιος Πορφύριος (αν γνωρίζεις θα ήθελα να το δω) ή το αποδίδει ο Δεσπότης στον Άγιο για ποιμαντικούς λόγους που για μένα είναι το προφανές.
Ακόμα και αστοχία να είναι ενός Ιεράρχη όπως και οποιουδήποτε ανθρώπου, δεν τον καθιστά αυτόματα σε όλα του μη λογικό ή ταλιμπάνο, κάτι σαν αυτό που θέλει να δείξει το διαδίκτυο για το πρόσωπο του Μόρφου.
Εδώ να σημειώσω ότι μια υγιής άποψη που θέλει να αιτιολογήσει το λόγο μιας τέτοιας δήλωσης από έναν σπουδαγμένο άνθρωπο με συγκεκριμένο Αρχιερατικό αξίωμα, είναι ότι ο δεσπότης απευθύνεται σε χριστιανικό ακροατήριο και προφανώς ως πνευματικός (εξομολόγος) θα έχει τους λόγους του γιατί αναφέρει κάτι τόσο συγκεκριμένο ενώπιον τού ποιμνίου του. Παρ' όλ' αυτά πολλοί σπεύδουν να ρίξουν ευθύνη ή να υπερασπιστούν τον δεσπότη είτε τον Άγιο.
Ο Δεσπότης πιθανόν να το ανέφερε στη βάση των ποιμαντικών του καθηκόντων που κάποιοι το έκαναν σημαία για να διαβάλλουν για τους δικούς του λόγους έκαστος.
Είναι υγιής άποψη να γνωρίζουμε ότι οι Άγιοι δεν ήταν αλάθητοι αλλά αγιασμένοι άνθρωποι από τον Θεό μέσω του αγώνα τους, μα με πλήρη επίγνωση της αμαρτωλότητάς τους και των ανθρωπίνων ατελειών τους και εδώ επισημαίνω ότι αυτό είναι το λάθος που κάνουμε πολλοί χριστιανοί όσον αφορά την άποψη που έχουμε για τους Αγίους.
Μίλαγα τις προάλλες με κάποιο εκκλησιαστικό πρόσωπο για τον Γ. Παΐσιο και του είπα κάτι που είχε πει ο Γέροντας τελείως αυθόρμητο για κάποιον που διέβαλε συνέχεια το πρόσωπό του.
Βάλθηκε να με μεταπείσει μήπως το είπε έτσι ο Άγιος ή μήπως το είπε αλλιώς.
Υπάρχει αυτή η στρεβλή άποψη περι των Αγίων και φυσικά αντιλαμβάνομαι το λόγο που γίνεται.
Γνώρισα τον Γερο-Παΐσιο πριν ακόμα αντιληφθώ ότι υπάρχει εν Χριστώ ζωή (
το 89' στα 21 μου) και είδα την απλότητα αυτή τού ηγιασμένου ανθρώπου με όλα τα κοινά ανθρώπινα χαρακτηριστικά πλην της απόλυτης αποστροφής για την αμαρτία και τον εν Χριστώ αγώνα, την αυταπάρνηση, την μεγάλη αγάπη για τον Θεό και τον συνάνθρωπο.
Με επιβεβαίωσε και ο παπα-Αρσένιος που μένει τώρα στην Παναγούδα ότι όπου χρειαζόταν ήταν αυστηρός μαζί τους ο Γ. Παΐσιος και ανυποχώρητος και οργιζόμενος μάλιστα για κάποια πνευματικά θέματα.
Το ίδιο βλέπουμε και με τον Άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο με τη βασίλισσα η τη διαφωνία του με τον Άγιο Επιφάνιο όπως και με πολλούς Αγίους για πνευματικά ή ανθρωπιστικά θέματα.
Για ότι είπαν πραγματικά σε σχέση με όσα γράφονται ή ακούγονται ότι είπαν οι σύγχρονοι Άγιοι, χρειάζεται πολύ διάκριση για να εντοπίσει κάποιος τη διαφορά μα κυρίως το βίωμα εντός των κόλπων τής Εκκλησίας.
Επειδή απουσιάζουν οι Άγιοι για να ρωτήσουμε τους ίδιους, χρειάζεται να το ψάξουμε αλλιώς για να ψιλιαστούμε αν είναι αλήθεια αυτά που διαδίδονται ως οι λόγοι τους.
Για τους μη Χριστιανούς φίλε BILLO γνωρίζω την άποψή τους και κάποιων βλέπω πως το εκφράζουν.
Δεν με παραξενεύει κάτι τέτοιο. Στη βλακεία όμως θα απαντήσω.
Στην πραγματικότητα δεν ήταν το ερώτημά μου τόσο για την άποψη του Μόρφου που απ' ότι βλέπεις και γω έχω τις ανωτέρω απόψεις για τα πρόσωπα, ενστάσεις και απορίες για το θέμα, αλλά η ερωτηση ήταν αν η ψυχολογική κατάσταση τής μητέρας όπως και άλλα εξωτερικά ερεθίσματα επηρεάζουν το κυοφορούμενο βρέφος ή αν αυτά μπορούν να συμβάλλουν, αρνητικά στον ψυχικό του κόσμο.
Διευκρίνισα τι ρωτάω και
στο τέλος του ποστ που δε θέλει να διαβάσει ο Νάνδρος στον οποίο απευθύνεται (βλακώδης αντίδραση εκ μέρους του) που διευκρινίζω επίσης:
...είναι ιατρικές έρευνες με πειράματα κττ που αποδεικνύουν ότι επηρεάζεται το κυοφορούμενο μιας και αντιδράει σε εξωτερικά ερεθίσματα.
Το αν θα γίνει γκa το κυοφορούμενο επειδή έχει γούστα (φυσικά ή παρα-φύση) η μαμά δεν το ξέρω, όπως δηλώνεις ότι το ξέρεις εσύ, αλλά εμένα σαφώς και με προβληματίζει το γεγονός ότι το κυοφορούμενο αντιδρά σε εξωτερικά ερεθίσματα που σημαίνει ότι αισθάνεται κι επειδή δεν ξέρω τι επιδράσεις μπορεί να επιφέρει στην περεταίρω ψυχοσύνθεσή του οποιαδήποτε πράξη που δε θα ήθελα να με έβλεπε να κάνω με τη μητέρα του αργότερα που θα γεννηθεί, θα ήμουν πολύ προσεκτικός για το συγκεκριμένο. [Δηλαδη] Το να συνουσιάζομαι κατά την κυοφορία ειδικά μετά το 1ο τρίμηνο με οποιονδήποτε τρόπο με τη λεχώ.
Δε λέω ότι θα γίνει γκa αλλά ότι ίσως επηρεάζεται ο ψυχισμός του και χρειάζεται προσοχή.
Όχι αποκλειστικά αν τα σεξουαλικά ερεθίσματα ή αποκλείσεις της μητέρας μπορούν να το μετατρέψουν σε ομοφυλόφιλο αλλά αν συμβάλουν στην μη ομαλή ψυχική του υγεία.
Κάτι τέτοιο ρωτάω φέρνοντας τα παραδείγματα που υπερασπίζονται του ενδοιασμούς μου από τους ιστότοπους. Ακόμα και
αυτό από ψυχολόγο και εναλλακτική θεραπεύτρια.
Ρώτησα μήπως γνωρίζεις κάτι που να υπερασπίζεται ή να καταρρίπτει μια τέτοια άποψη.
Απευθύνομαι σε σένα επειδή βλέπω ότι έχεις σοβαρό λόγο στις απόψεις σου αλλά σε καμία περίπτωση δεν θέλω να σε εκθέσω σε κίνδυνο μέμψην αν θελήσεις να εκφράσεις τη γνώμη σου.
ΥΓ
Μην επηρεάζεσαι από την "επιχειρηματολογία" του Νάνδρου απέναντί μου
Το αντιμετωπίζω με όση υπομονή διαθέτω
Ο.Ι.