Είναι κάποιοι που κυκλοφορούν στα νήματα της ιστορίας - και εδώ - και διαδίδουν επαναλαμβάνοντας πλήθος ανακριβειών και ψεμάτων, δουλεύοντας τη φάμπρικα του στυλ: "θα πούμε τόσες πολλές αρλούμπες, που κανείς δεν θα μπει στον κόπο να τις διορθώσει, τόσες πολλές που είναι. Έτσι οι περισσότερες θα μείνουν αναπάντητες και θα πετύχουμε το σκοπό μας".
Μία περίφημα αρλούμπα που επαναλαμβάνεται κι εδώ και αλλού, λέει:
"έφεραν οι βυζαντινοί μη ελληνικούς πληθυσμούς από την μικρά ασία για να εποικίσουν την Ελλάδα, αφού ο ελληνικός πληθυσμός είχε μειωθεί αισθητά και αυτή κατοικούνταν από σλάβους. Αυτοί οι πληθυσμοί ήταν χριστιανοί Αρμένιοι, μαρδαίτες και Βαρδαριώτες Τούρκοι"
Έτσι ε;
Για να δούμε λοιπόν ποιοι ήταν αυτοί οι Αρμένιοι και οι Βαρδαριώτες Τούρκοι, γιατί όσοι τους επικαλούνται δεν μας δίνουν και σε μας τους φτωχούς κάποια περαιτέρω πληροφορία, παρά μένουν στο σύνθημα.
Από το βιβλίο "Ελάσσονες βαλκανικές εθνότητες έως και τον 11ο αιώνα" Μουστάκας, Κωνσταντίνος ΤΜΗΜΑ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΚΑΙ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑΣ, ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΡΗΤΗΣ
Αρμένιοι
Οι Αρμένιοι υπήρξαν επήλυδες στα Βαλκάνια, προερχόμενοι από τις κατεξοχήν αρμενικές χώρες, στα βορειοα-
νατολικά όρια της Μικράς Ασίας προς τον Καύκασο.
Η παρουσία τους στα Βαλκάνια οφείλεται σε οργανωμένες
μετακινήσεις μεγάλων αριθμών αυτών από Βυζαντινούς αυτοκράτορες, οι οποίες επαναλαμβάνονταν ανά εποχές.
Οι Αρμένιοι δεν ήταν το μόνο εθνολογικό στοιχείο που μεταφέρθηκε από ασιατικές περιοχές στα Βαλκάνια
κατ’ αυτό τον τρόπο.
Είναι γνωστή η μετεγκατάσταση των Μαρδαϊτών κατά τη βασιλεία του Ιουστινιανού Β΄,
καθώς και Σύρων από τον Κωνσταντίνο Ε΄.
Σε αντίθεση όμως με αυτές τις μετακινήσεις πληθυσμών, που ήταν
μεμονωμένες και αφορούσαν σχετικά μικρούς αριθμούς, με αποτέλεσμα μετά την παρέλευση ικανού αριθμού
ετών να μην αφήσουν διακριτή παρουσία αυτών των πληθυσμών στις περιοχές όπου εγκαταστάθηκαν,
ΤΟ ΒΛΕΠΕΙΣ Η ΝΑ ΣΤΟ ΚΑΝΩ ΠΙΟ ΜΕΓΑΛΟ;
κάτσε να το ξαναβάλω:
Σε αντίθεση όμως με αυτές τις μετακινήσεις πληθυσμών, που ήταν
μεμονωμένες και αφορούσαν σχετικά μικρούς αριθμούς, με αποτέλεσμα μετά την παρέλευση ικανού αριθμού
ετών να μην αφήσουν διακριτή παρουσία αυτών των πληθυσμών στις περιοχές όπου εγκαταστάθηκαν,
οι μετακινήσεις των Αρμενίων λόγω της πραγματοποίησης σειράς από αυτές και της συγκέντρωσης
του μεγαλύτερου
μέρους του πληθυσμού τους σε συγκεκριμένη περιοχή, στα βόρεια της Θράκης,
ξανά
του μεγαλύτερου
μέρους του πληθυσμού τους σε συγκεκριμένη περιοχή, στα βόρεια της Θράκης,
ξανά λέμε
του μεγαλύτερου
μέρους του πληθυσμού τους σε συγκεκριμένη περιοχή, στα βόρεια της Θράκης,
του μεγαλύτερου
μέρους του πληθυσμού τους σε συγκεκριμένη περιοχή, στα βόρεια της Θράκης,
συντέλεσαν στο να διατηρηθεί για αιώνες η διακριτή αρμενική παρουσία στην περιοχή αυτή.
Όπως διαφαίνεται από αποσπασματικές αναφορές
πηγών ή και από τοπωνύμια, εγκατάσταση Αρμενίων πραγματοποιήθηκε κατά καιρούς και σε άλλες περιοχές
των βυζαντινών Βαλκανίων,
αν και σε μικρότερη κλίμακα και πυκνότητα σε σχέση με τη Θράκη.
ξανά
αν και σε μικρότερη κλίμακα και πυκνότητα σε σχέση με τη Θράκη.
ξανά
αν και σε μικρότερη κλίμακα και πυκνότητα σε σχέση με τη Θράκη.
αν και σε μικρότερη κλίμακα και πυκνότητα σε σχέση με τη Θράκη.
αν και σε μικρότερη κλίμακα και πυκνότητα σε σχέση με τη Θράκη.
αν και σε μικρότερη κλίμακα και πυκνότητα σε σχέση με τη Θράκη.
Αυτές οι μετακινήσεις αρμενικών πληθυσμών αποσκοπούσαν στην τόνωση του πληθυσμού και
στην ενίσχυση
του βυζαντινού συνόρου στον πιο κρίσιμο τομέα αυτού, δηλαδή στη Θράκη, λόγω της εγγύτητας με την πρω-
τεύουσα.
πάλι
στην ενίσχυση
του βυζαντινού συνόρου στον πιο κρίσιμο τομέα αυτού, δηλαδή στη Θράκη, λόγω της εγγύτητας με την πρω-
τεύουσα.
Η πρώτη μετακίνηση Αρμενίων στη Θράκη μαρτυρείται να πραγματοποιείται κατά τη βασιλεία του
Μαυρικίου (582-602), και ακολούθησαν άλλες από τους Κωνσταντίνο Ε΄, Νικηφόρο Α΄ (802-811) και, τέλος, από
τον Ιωάννη Α΄ Τσιμισκή (969-976). Δύο αιώνες μετά την τελευταία μαρτυρούμενη εγκατάσταση Αρμενίων στη
Θράκη, αυτή του Ιωάννη Τσιμισκή,
ο Νικήτας Χωνιάτης αναφέρεται στην παρουσία του αρμενικού πληθυσμού
στην περιοχή της Φιλιππούπολης και την παρουσιάζει ως ιδιαίτερα έντονη.
πάλι
ο Νικήτας Χωνιάτης αναφέρεται στην παρουσία του αρμενικού πληθυσμού
στην περιοχή της Φιλιππούπολης και την παρουσιάζει ως ιδιαίτερα έντονη
πάλι
ο Νικήτας Χωνιάτης αναφέρεται στην παρουσία του αρμενικού πληθυσμού
στην περιοχή της Φιλιππούπολης και την παρουσιάζει ως ιδιαίτερα έντονη
πάλι
ο Νικήτας Χωνιάτης αναφέρεται στην παρουσία του αρμενικού πληθυσμού
στην περιοχή της Φιλιππούπολης και την παρουσιάζει ως ιδιαίτερα έντονη
Επιπλέον, πολλοί από αυτούς τους Αρμενίους εξακολουθούσαν να διαφοροποιούνται θρησκευτικά από τη βυζαντινή ορθοδοξία.
Μεσιέ αρλουμπολόγε το βλέπεις τι γράφει;
Επιπλέον, πολλοί από αυτούς τους Αρμενίους εξακολουθούσαν να διαφοροποιούνται θρησκευτικά από τη βυζαντινή ορθοδοξία.
Επιπλέον, πολλοί από αυτούς τους Αρμενίους εξακολουθούσαν να διαφοροποιούνται θρησκευτικά από τη βυζαντινή ορθοδοξία.
Επιπλέον, πολλοί από αυτούς τους Αρμενίους εξακολουθούσαν να διαφοροποιούνται θρησκευτικά από τη βυζαντινή ορθοδοξία.
Επιπλέον, πολλοί από αυτούς τους Αρμενίους εξακολουθούσαν να διαφοροποιούνται θρησκευτικά από τη βυζαντινή ορθοδοξία.
Γενικότερα μεταξύ των Αρμενίων επικρατούσε το μονοφυσιτικό δόγμα, που στο Βυζάντιο θεωρείτο αίρεση,
που στο Βυζάντιο θεωρείτο αίρεση,που στο Βυζάντιο θεωρείτο αίρεση,
που στο Βυζάντιο θεωρείτο αίρεση,που στο Βυζάντιο θεωρείτο αίρεση,
που στο Βυζάντιο θεωρείτο αίρεση,που στο Βυζάντιο θεωρείτο αίρεση,
και για το λόγο αυτό υπήρχε μια προκατάληψη έναντι των Αρμενίων, που επιβεβαιώνεται από αρνητικά σχόλια
γι’ αυτούς που απαντούν σε πηγές.
και για το λόγο αυτό υπήρχε μια προκατάληψη έναντι των Αρμενίων, που επιβεβαιώνεται από αρνητικά σχόλια
γι’ αυτούς που απαντούν σε πηγές.
και για το λόγο αυτό υπήρχε μια προκατάληψη έναντι των Αρμενίων, που επιβεβαιώνεται από αρνητικά σχόλια
γι’ αυτούς που απαντούν σε πηγές.
Οι Αρμένιοι όμως που αποκήρυτταν τον μονοφυσιτισμό και προσχωρούσαν στη χαλκηδόνεια ορθοδοξία είχαν τη δυνατότητα να ανελιχθούν σε υψηλές θέσεις, και αρκετοί έγιναν και αυτοκράτορες.
Οι περισσότερες περιπτώσεις αυτοκρατόρων αρμενικής καταγωγής αφορούν πρόσωπα
που προέρχονταν από ασιατικούς αρμενικούς πληθυσμούς, υπήρξε όμως και μια περίπτωση που προερχόταν
από τους Αρμένιους των Βαλκανίων, ο Βασίλειος Α΄ Μακεδών (867-886)
που το προσωνύμιό του δείχνει την
προέλευσή του από το θέμα Μακεδονίας (οι δυτικές περιοχές της Θράκης από την Αδριανούπολη έως και τη
Φιλιππούπολη) και από τους εκεί εγκατεστημένους αρμενικούς πληθυσμούς.
Τι κρίμα που δεν ήταν πελοπονήσιος αρμένιος ε;
Αρκετοί από τους Αρμένιους των
Βαλκανίων είχαν βρεθεί και υπό τη βουλγαρική εξουσία είτε κατόπιν αιχμαλωσίας είτε μετά από βουλγαρικές
προσαρτήσεις των εδαφών στα οποία ήταν εγκαταστημένοι. Πολλοί Αρμένιοι, έτσι, βρέθηκαν ενταγμένοι στις
δομές του βουλγαρικού κράτους, έχει μάλιστα υποστηριχθεί ότι οι τέσσερις «κομητόπουλοι» ήταν αρμενικής
καταγωγής, τουλάχιστον εν μέρει.
Αρμένιοι από εθνολογικής πλευράς ήταν κυρίως και οι Παυλικιανοί, που
μεταφέρθηκαν στη Θράκη κατά τη βασιλεία του Κωνσταντίνου Ε΄. Απ’ αυτούς διείσδυσε και στη Βουλγαρία η
δυϊστική αίρεση, που αργότερα έλαβε την τοπική μορφή του βογομιλισμού.
Πολλούς Βογομίλλους η Θεσσαλία και η Ήπειρος παιδιά. Θησαυρό λαίμαι, μιλούνια!
πάλι, πάλι, πάλι
Αρμένιοι από εθνολογικής πλευράς ήταν κυρίως και οι Παυλικιανοί, που
μεταφέρθηκαν στη Θράκη κατά τη βασιλεία του Κωνσταντίνου Ε΄. Απ’ αυτούς διείσδυσε και στη Βουλγαρία η
δυϊστική αίρεση, που αργότερα έλαβε την τοπική μορφή του βογομιλισμού.
Βαρδαριώτες Τούρκοι
Από την ονομασία τους είναι εμφανές ότι επρόκειτο για μια τουρκική εθνότητα.
Μη μου βιάζεστε.
Η Βυζαντινή Αυτοκρατορία ερχόταν διαχρονικά σε επαφή με διάφορους τουρκικούς λαούς, οι οποίοι, όντας νομάδες της στέπας, μετακινούνταν
κατά κύματα από την κεντρική Ασία προς τις στέπες της βόρειας παρευξείνιας περιοχής και κατά περιπτώσεις
έφταναν μέχρι τον Δούναβη. Τέτοιοι τουρκικοί λαοί ήταν οι Ούννοι, οι Άβαροι, οι Πρωτο-Βούλγαροι και οι
Χάζαροι, για τους οποίους έχει ήδη γίνει λόγος. Κάποιοι από αυτούς τους λαούς πραγματοποίησαν εισβολές στα
Βαλκάνια ή και κυρίευσαν εδάφη της βαλκανικής χερσονήσου, όπως οι Άβαροι και κυρίως οι Πρωτο-Βούλγα-
ροι, που ίδρυσαν το πρώτο βουλγαρικό κράτος. Από τα τέλη του 9ου αιώνα έρχονται στο προσκήνιο σειρά νέων
τέτοιων λαών, οι Ούγγροι, οι Πετσενέγοι, οι Ούζοι, και οι Κουμάνοι αργότερα. Το σύνολο αυτών των λαών
πραγματοποίησαν εισβολές στη βυζαντινή επικράτεια κατά διαστήματα.
Στα πλαίσια της αντιμετώπισής τους, οι βυζαντινές αρχές έρχονταν σε συμφωνίες με ομάδες μεταξύ αυτών, που τους επιτρεπόταν να εγκατασταθούν σε βυζαντινά εδάφη και εντάσσονταν στον βυζαντινό στρατό. Το φαινόμενο αυτό το παρατηρούμε ιδιαίτερα με τις
περιπτώσεις των Πετσενέγων, που κάποιες από τις φυλές τους εγκαταστάθηκαν ως υπόσπονδοι της Βυζαντινής
Αυτοκρατορίας στην περιοχή μεταξύ του Δούναβη και του Αίμου στα μέσα του 11ου αιώνα, καθώς και με τους
Κουμάνους, που ομάδες απαντούν εγκατεστημένες στη βυζαντινή επικράτεια, στα Βαλκάνια και στη Μικρά
Ασία, επιφορτισμένες με στρατιωτικά καθήκοντα, κατά τους 12ο και 13ο αιώνα.
Οι Βαρδαριώτες Τούρκοι συνιστούν την πρώτη περίπτωση τέτοιων τουρκογενών νομάδων που εγκαθίστανται
στη βυζαντινή επικράτεια και αναλαμβάνουν υπηρεσία για το Βυζάντιο και την μόνη που περιλαμβάνεται αυστηρά
στα χρονικά πλαίσια αυτής της μελέτης.
Η πρώτη μνεία περί αυτών παρέχεται από το εκκλησιαστικό τακτικόν
αρ. 7 της έκδοσης Darrouzès, χρονολογούμενο στις αρχές του 10ου αιώνα, στο οποίο μεταξύ των επισκοπών
της εκκλησιαστικής επαρχίας Θεσσαλονίκης συγκαταλέγεται
και η επισκοπή Βαρδαριωτών Τούρκων.Από το
πρώτο συστατικό της ονομασίας τους, Βαρδαριώτες, θεωρούμε ότι θα πρέπει να ήταν εγκαταστημένοι περί τον
Αξιό ποταμό (Βαρδάριος),
σε κάποια κλεισούρα αυτού, την οποία και θα ήταν επιφορτισμένοι να φρουρούν.
Η παρουσία τους δηλαδή ενίσχυε τη συνοριακή άμυνα της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας έναντι των Βουλγάρων.
Επιπλέον,
από μεταγενέστερο τακτικόν μαθαίνουμε ότι η επισκοπή των Βαρδαριωτών Τούρκων ταυτιζόταν με
τη μετέπειτα γνωστή ως επισκοπή Πολυανής, παλαιότερη ονομασία της Δοϊράνης.
Έτσι, μπορούμε να προσδιορίσουμε ακριβέστερα τον χώρο εγκατάστασης των Βαρδαριωτών από τη Δοϊράνη μέχρι την κοιλάδα του
Αξιού στα στενά Ευζώνων–Ιδομένης.
Σύμφωνα με άποψη που έχει προταθεί, η ονομασία Βαρδάρης του Αξιού
ποταμού, που γενικά θεωρείται σλαβική, δεν είναι τέτοια αλλά ιρανικής ετυμολόγησης (Var-dar), που εισήχθη
απ’ αυτόν τον ασιατικό πληθυσμό όταν εγκαταστάθηκε στην περιοχή
[Εδώ ο συγγραφέας σφάλει και αγνοεί κάποια άλλη μετακίνηση που συνέβει πιο πριν. Μια μετακίνηση Ιρανών που θα θίξω όταν θα υπάρχει λόγος να την αναφέρω]
Οι Βαρδαριώτες Τούρκοι θα πρέπει να εγκαταστάθηκαν σε αυτή την περιοχή βόρεια της Θεσσαλονίκης κά-
ποια στιγμή στη διάρκεια του 9ου αιώνα, στα πλαίσια της βυζαντινής ανασυγκρότησης και της αποκατάστασης
της βυζαντινής διοίκησης στα νότια Βαλκάνια, που συντελείται εκείνη την περίοδο.
Κρίνοντας από το όνομα «Τούρκοι», που εκείνη την εποχή χρησιμοποιείται για να δηλώνει ειδικά τους Ούγγρους, μπορούμε να θεωρή-
σουμε ότι θα επρόκειτο για Ούγγρους.
Ούγγροι στα νότια Βαλκάνια;
ΕΛΑ ΔΕΝ ΤΟ ΠΙΣΤΕΥΩ !!!
Ο SPORT BILLY έχει πολλές εκπλήξεις στο βαλιτσάκι του.
Το ξαναβάζω και μην το ξεχάσετε αυτό ποτέ! Θα το βρούμε μπροστά μας
Κρίνοντας από το όνομα «Τούρκοι», που εκείνη την εποχή χρησιμοποιείται για να δηλώνει ειδικά τους Ούγγρους, μπορούμε να θεωρή-
σουμε ότι θα επρόκειτο για Ούγγρους.
Είναι γνωστό ότι οι Ούγγροι εμφανίζονται στο ιστορικό προσκήνιο προς
τα τέλη του 9ου αιώνα, όταν συμμαχούν με τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία και επιτίθενται από το Βορρά στους
Βουλγάρους, στη διάρκεια του πρώτου βυζαντινο-βουλγαρικού πολέμου του Συμεών (894-896).
Ο Συμεών απάντησε συμμαχώντας με τους Πετσενέγους, οι οποίοι και εκτόπισαν τους Ούγγρους, ωθώντας τους στην
κατόπιν Ουγγαρία, στην κεντρική Ευρώπη.
Μάλλον στη διάρκεια αυτών των γεγονότων μια ομάδα Ούγγρων
αποκόπηκαν από τον κύριο όγκο αυτών και οι Βυζαντινοί τους εγκατέστησαν στο θέμα Θεσσαλονίκης, όπου
και εκχριστιανίστηκαν ή βρίσκονταν σε φάση εκχριστιανισμού, εφόσον ήδη στις αρχές του 10ου αιώνα είχε
συγκροτηθεί εκκλησιαστική αρχή επ’ αυτών.
Αργότερα κάποιοι από αυτούς τους Βαρδαριώτες εντάχθηκαν ως ιδιαίτερο σώμα στην αυτοκρατορική φρουρά,
υπό τη διοίκηση του πριμμικιρίου των Βαρδαριωτών, όπου και η ονομασία τους σταδιακά έλαβε καθαρά θεσμι-
κό περιεχόμενο, αποσυνδεδεμένο από τη συγκεκριμένη εθνοτική ομάδα.
Οι Βαρδαριώτες της Μακεδονίας, καθώς ήταν μια όχι ιδιαίτερα πολυπληθής ομάδα, σταδιακά θα αφομοιώθηκαν από γειτονικούς ελληνικούς ή
σλαβικούς πληθυσμούς.
πάλι
καθώς ήταν μια όχι ιδιαίτερα πολυπληθής ομάδα,
καθώς ήταν μια όχι ιδιαίτερα πολυπληθής ομάδα,
καθώς ήταν μια όχι ιδιαίτερα πολυπληθής ομάδα,
καθώς ήταν μια όχι ιδιαίτερα πολυπληθής ομάδα,
σταδιακά θα αφομοιώθηκαν από γειτονικούς ελληνικούς ή σλαβικούς πληθυσμούς.
καραμέλα τέλος
Μία μπούρδα λιγότερη.
