Unique έγραψε: 09 Σεπ 2024, 13:17
Η επιλογή του επαγγέλματος είναι καθαρά προαιρετική, και κανείς δεν υποχρέωσε τους εκπαιδευτικούς να ακολουθήσουν αυτό το επάγγελμα. Όταν κάποιος επιλέγει να γίνει εκπαιδευτικός, γνωρίζει εκ των προτέρων τις απαιτήσεις και τις συνθήκες που συνοδεύουν αυτή την απόφαση, συμπεριλαμβανομένου του ενδεχομένου να εργαστεί μακριά από τον τόπο κατοικίας του.
Ἐπιστρέφεις πάλι στὸ θέμα τῶν προσωπικῶν "λανθασμένων ἐπιλογῶν", ἐνῷ δὲν ἔχεις ἀπαντήσει σὲ ἐρωτήσεις ποὺ ἔχω κάνει.
Καὶ ἐξήγησα ὅτι δὲν μὲ ἀπασχολεῖ τί σκεπτικὸ ἔχει ὁ καθένας ποὺ τοῦ ἦρθε νὰ γίνει ἐκπαιδευτικός.
Ὡς ἐκ τούτου τὸ ἐπιχείρημα "ἤξερε τὶς ἀπαιτήσεις καὶ τὶς συνθῆκες, ἂς πρόσεχε" δὲν μοῦ λέει ἀπολύτως τίποτα.
Το κράτος δεν έχει την υποχρέωση να καλύπτει προσωπικά έξοδα που απορρέουν από την ατομική επιλογή επαγγέλματος, καθώς αυτή η απόφαση λαμβάνεται με πλήρη επίγνωση των συνθηκών. Ο ρόλος του κράτους είναι να διασφαλίσει αξιοπρεπείς μισθούς και συνθήκες εργασίας, όχι να επιδοτεί προσωπικές επιλογές.
Δὲν βγάζει νόημα αὐτὸ ποὺ γράφεις. Ἡ ἐπιλογὴ ἐπαγγέλματος (μὲ τὴν ἔννοια τῶν πράξεων, πάω στὴν σχολὴ κλπ.) δὲν ἐπιδοτεῖται ἀπὸ τὸ κράτος, πόσο μᾶλλον ἂν "ἀπορρέουν" προσωπικὰ ἔξοδα ἀπὸ αὐτήν. Ἡ ἔννοια τοῦ "ἀξιοπρεποῦς μισθοῦ" ποὺ πρέπει νὰ διασφαλίζει τὸ κράτος, ἐπίσης δὲν εἶναι σαφής: Τί τὸν καθιστᾶ "ἀξιοπρεπῆ"; Ἡ διασφάλιση τῶν συνθηκῶν ἐργασίας εἶναι κατ' ἐξοχὴν ὑποχρέωση τοῦ ἐργοδότη.
Ὁποτεδήποτε τὸ κράτος ζητᾶ ἀπὸ ἕναν ὁποιονδήποτε ἐλεύθερο ἐπαγγελματία νὰ μεταβεῖ ἐκτὸς ἕδρας γιὰ νὰ παρέχει τὶς ὑπηρεσίες του, ὁ ἐπαγγελματίας ἔχει κάθε δικαίωμα νὰ ἀπαιτήσει ἔξοδα διαμονῆς γιὰ τὸ ἀπαιτούμενο διάστημα. Σὲ τί διαφέρει ὁ ἐκπαιδευτικός;