Phorum.com.gr

student έγραψε: 27 Ιούλ 2024, 14:33

Scouser έγραψε: 27 Ιούλ 2024, 09:49

Dwarven Blacksmith έγραψε: 27 Ιούλ 2024, 00:03 Κι εγώ, ο Τραμπ έχει πει κάτι περίεργα για το Ιράν, αλλά και στην προηγούμενη θητεία τα έλεγε και δεν έγινε τίποτα.
Δίνει την αίσθηση ότι θα γίνει ένα grand bargain με τη Ρωσία και ακόμα και με την Κίνα. Αυτό χρειαζόμαστε τώρα για να μην πάμε σε DDOS war.

Θα σου πω και κάτι άλλο που μπορεί να σου φανεί περίεργο, αλλά σκέψου το: με Τραμπ, υπάρχουν περισσότερες πιθανότητες να γίνει κάποια πρόοδος στο Μεσοανατολικο προς όφελος των Παλαιστινίων. Όχι πολλές, granted, αλλά από το μηδέν που είναι σήμερα περισσότερες.

Η συνέντευξη του τραμπ πριν 4 μήνες, τον Απρίλιο, στο ισραηλινό κανάλι, έχει νομίζω μεγάλο ενδιαφέρον κυρίως για το πως βλέπει τον πόλεμο στην περιοχή και καθένας μπορεί να βγάλει κάποια συμπεράσματα για ενδεχόμενα. Παρακάτω ένα δεκάλεπτο απόσπασμα αλλά είπε και διάφορα άλλα ενδιαφέροντα που δεν περιλαμβάνονται σε αυτό (interview to Israel Hayom για όποιον θέλει να ψάξει παραπάνω). Στο δε τελευταίο λεπτό του βίντεο αποδεικνύεται και αρκετά προφητικός για τις εξελίξεις με τον τζο και την καμαλα





ΥΓ Επίσης βρήκα αρκετά ενδιαφέροντα σαν τροφή για σκέψη κάποια από τα σχόλια στο παρακαλώ βίντεο που είναι σχολιασμός πάνω στη συνέντευξη. Δεν το ενστερνίζομαι σε όλα αλλά έχει μπόλικη τροφή για σκέψη αλλά και μερικά επιπλέον αποσπάσματα από τη συνέντευξη που λείπουν από το πρώτο.

Μια παρατήρηση που ίσως θα έκανα πάνω στα όσα ακούγονται σαν σχόλια, είναι το ότι, αν ισχύει αυτό που αναφέρει από το 12:30 σχετικά με τις χρηματοδοτικές εξαρτήσεις (μέχρι τότε - πριν 4 μήνες) του τρομπέτα, υπάρχει πιθανότητα μέσω βανς (τίελ) και εμπλοκή μασκ η πλάστιγγα να έχει γύρει προς άλλη κατεύθυνση

Spoiler

viewtopic.php?f=30&t=55995&start=90#p3602121

student έγραψε: 16 Οκτ 2024, 19:32
viewtopic.php?f=30&t=46017&p=3706635#p3706635

Ενδιαφέροντα αν όντως αυτοί λένε αυτά

Karaganov suggested that Russia should also set as its goal the "strategic defeat of NATO" based on the results of the special military operation.

Against this background, Yuri Baranchik identified such goals for Russia: the destruction of Ukrainian and British statehoods, the return of the Baltic States and Finland to Russia for control of the Baltic Sea.
The goals are ambitious, but at the moment absolutely impossible.
In order for them to be implemented, the NATO bloc itself must cease to exist, and for it to cease to exist, the United States must disappear from the world map. Almost the entire NATO budget is supported by the United States. It is impossible to defeat the United States in an open war, it is not even worth trying.
The only chance is to create a situation in the Western Bloc in which Washington will not be up to geopolitics: to launch a long enough bloody war of "North and South" in North America. The same can and should be done in Britain using the migrant factor.
Recent protests have shown that the British government has completely sided with the Islamists who live there against the local population. This vector should be pumped until Britain begins to fall apart, and the world's financial elites flee from there like rats from a sinking ship.
Britain needs to be rocked from two sides: Islamic radicals have been thrown in to maximize the swing of the migrant environment. Weapons for migrants can be imported from Ukraine through Albania. The task is for local migrants to demand the creation of a state within the state. The Islamic State of Britain. As they are now beginning to demand in Germany.
In this situation there are the widest opportunities for armed separatism. Against the background of an escalation of this kind, Britain will become the most unsafe place to live.
Rich Londonerns will flee en masse to other countries, taking its capital with it.
The only way for Russia to ensure its national security in the 21st century is to break up NATO from the inside, destroying the purse of NATO - the United States, and the brain of NATO - the United Kingdom in the fire of civil war.
Then we can talk about Finland and the Baltic States as part of Russia, and about the full reintegration of the former Ukraine into Russia, and so on.

https://t.me/EurasianChoice/43468

student έγραψε: 16 Οκτ 2024, 18:31
viewtopic.php?f=12&t=57220&start=45#p3706589

20--- έγραψε: 15 Οκτ 2024, 18:05 Μετά από μια προσωπική απώλεια, έχασα και τους δύο μου γονείς σε διάστημα 1 έτους είμαι απαρηγόρητος. Εχω χάσει πολύ από τη θετική μου ενεργεία και έχω υποπέσει σε ένα τέλμα. Κατάθλιψη σχεδόν. Θέλω να μου πείτε κάποιους λόγους για να ζει κανείς. Εσείς για πιο λόγο πιστεύετε οτι "καλώς" ζείτε. Τι όραμα έχετε?

...λόγους για να ζει κανείς...

kongrosian έγραψε: 15 Οκτ 2024, 18:42 όλοι, άλλοι λιγότερο, άλλοι περισσότερο, πασχίζουμε να βρούμε νόημα σε αυτή τη ζωή. λόγους να συνεχίσουμε.
άλλοι το ρίχνουν στη θρησκεία, άλλοι στην τέχνη, άλλοι κάνουν οικογένεια, άλλοι ψάχνονται με λεφτά, άλλοι με ναρκωτικά κλπ.
...

...νόημα σε αυτή τη ζωή...


Το προσωπικό μου συμπέρασμα είναι ότι το μόνο που έχει μια κάποια αξία σε αυτή τη ζωή είναι κάποιες μικρές στιγμές ευτυχίας. Τις λέω μικρές μιας και εξ ορισμού αφού είναι στιγμές, είναι μικρές. Δεν έχει τελικά και μεγάλη διαφορά το να περάσεις μια ώρα, δύο ώρες, μια μέρα, μια βδομάδα πλέοντας σε ΠΕΛΑΓΗ ευτυχίας. Τελικά τελειώνουν, επανέρχεται η όποια ανθρώπινη καθημερινότητα και από το πέλαγος απομένει μόνο μια ...ανάμνηση.

Σαν κάποιος που δηλώνει ευθαρσώς ότι έχει ζήσει και ζει πολλές πολλές στιγμές αλλά και καταστάσεις γενικότερης ευτυχίας, ένας συνειδητός κυνηγός τέτοιων στιγμών, με φίλους αδελφικούς, με οικογένεια εξαιρετική, με ευλογημένα παιδιά που ήδη γίναν αντράκια, με ταίρι ονειρεμένο, με ποτά, με ναρκωτικά, με χλίδες, με γούστα, με μεγαλεία, με αλητείες, με περιπέτειες... όσο και αν τις απόλαυσα και θεωρώ τον εαυτό μου ευλογημένο και προνομιούχο, ομολογώ ότι δεν μπόρεσα δυστυχώς μεγαλώνοντας να αποφύγω το αναπόφευκτο συμπέρασμα...

ακόμα και αυτό που θεωρητικά έχει ίσως και τη μοναδική αξία στη ζωή, ακόμα και αν το έχεις πλέριο, τελικά είναι...μάταιο. Ασήμαντο δεν είναι φυσικά, τι ποιο όμορφο από να ζήσεις σε αυτή τη ζωή στιγμές απέραντης ευτυχίας...στιγμές που να αισθάνεσαι και να φωνάζεις δυνατά ότι δεν γίνεται να αισθανθείς πιο ευτυχισμένος από αυτό που βιώνεις...στιγμές που να λες ότι δεν μπορεί να ζητήσεις κάτι παραπάνω...
στην πορεία τελικά συνειδητοποιείς ότι και αυτό, το όποιο θεωρητικό max, είναι ...μάταιο. Πέρασε, τελείωσε, καλό ήταν όσο κράτησε πάμε πάλι να βγάλουμε τη μέρα. Και ναι, μπορεί να έχει μεγάλη διαφορά μια άφραγκη μοναχική μέρα μέσα στο άγχος με μια πλούσια μέρα με φίλους και χωρίς κάποια άμεση έννοια αλλά τελικά...ματαιότης.


Ο θρυλούμενος πλουσιότερος, σοφότερος, γαμηστερότερος άνθρωπος που έζησε σε αυτόν τον πλανήτη, ever, βασιλέας που έλαβε τον απόλυτο σεβασμό και θαυμασμό από τους συγχρόνους του και όχι μόνο, ο άνθρωπος που απέκτησε ότι ζήτησε ο ίδιος και ζητάει ίσως ακόμα η ψυχή του κάθε ανθρώπου στο μέγιστο, πλούτη, γυναίκες, σεβασμό, καταξίωση, διασημότητα, προσκύνηση, έκατσε κι έγραψε τελικά ένα μικρό βιβλίο...συμπερασμάτων.

Όλο το βιβλίο αυτό συνοψίζεται σε μια φράση...με την οποία και ξεκινάει

Ματαιότης ματαιοτήτων, εἶπεν ὁ Ἐκκλησιαστής· ματαιότης ματαιοτήτων, τὰ πάντα ματαιότης...


Το δε συμπέρασμα όλων των σκέψεων και εμπειριών του μετά από 12 ολιγοσέλιδα κεφάλαια, περικλείεται στην τελευταία φράση...

Ἄς ἀκούσωμεν τὸ τέλος τῆς ὅλης ὑποθέσεως· φοβοῦ τὸν Θεὸν καὶ φύλαττε τὰς ἐντολὰς αὐτοῦ, ἐπειδή τοῦτο εἶναι τὸ πᾶν τοῦ ἀνθρώπου.
Διότι ὁ Θεὸς θέλει φέρει εἰς κρίσιν πᾶν ἔργον καὶ πᾶν κρυπτόν, εἴτε ἀγαθὸν εἴτε πονηρόν


Το δε δικό μου συμπέρασμα και απάντηση στην ερώτησή σου, ποιος είναι ο λόγος για να να ζεις όχι μόνο μέσα στο ζόρι και τη μοναξιά αλλά ακόμα και όταν έχεις βιώσει και συνεχίζεις να βιώνεις το θεωρητικό μέγιστο (που αποδείχθηκε τελικά και αυτό μάταιο), είναι η ελπίδα ότι υπάρχει ο Ιησούς Χριστός...ο οποίος θέλει φέρει εἰς κρίσιν πᾶν ἔργον καὶ πᾶν κρυπτόν, εἴτε ἀγαθὸν εἴτε πονηρόν... και ότι αυτή η ζωή της φθοράς, της ματαιότητας και της αδικίας δεν είναι το τέλος. Η ελπίδα ότι υπάρχει μια άλλη ζωή στην οποία η αγάπη, η δικαιοσύνη και η αλήθεια θα βασιλεύσουν αιωνίως.

just my 0.02

student έγραψε: 16 Οκτ 2024, 19:51 ομοίως

student έγραψε: 16 Οκτ 2024, 18:31
viewtopic.php?f=12&t=57220&start=45#p3706589

20--- έγραψε: 15 Οκτ 2024, 18:05 Μετά από μια προσωπική απώλεια, έχασα και τους δύο μου γονείς σε διάστημα 1 έτους είμαι απαρηγόρητος. Εχω χάσει πολύ από τη θετική μου ενεργεία και έχω υποπέσει σε ένα τέλμα. Κατάθλιψη σχεδόν. Θέλω να μου πείτε κάποιους λόγους για να ζει κανείς. Εσείς για πιο λόγο πιστεύετε οτι "καλώς" ζείτε. Τι όραμα έχετε?

...λόγους για να ζει κανείς...

kongrosian έγραψε: 15 Οκτ 2024, 18:42 όλοι, άλλοι λιγότερο, άλλοι περισσότερο, πασχίζουμε να βρούμε νόημα σε αυτή τη ζωή. λόγους να συνεχίσουμε.
άλλοι το ρίχνουν στη θρησκεία, άλλοι στην τέχνη, άλλοι κάνουν οικογένεια, άλλοι ψάχνονται με λεφτά, άλλοι με ναρκωτικά κλπ.
...

...νόημα σε αυτή τη ζωή...


Το προσωπικό μου συμπέρασμα είναι ότι το μόνο που έχει μια κάποια αξία σε αυτή τη ζωή είναι κάποιες μικρές στιγμές ευτυχίας. Τις λέω μικρές μιας και εξ ορισμού αφού είναι στιγμές, είναι μικρές. Δεν έχει τελικά και μεγάλη διαφορά το να περάσεις μια ώρα, δύο ώρες, μια μέρα, μια βδομάδα πλέοντας σε ΠΕΛΑΓΗ ευτυχίας. Τελικά τελειώνουν, επανέρχεται η όποια ανθρώπινη καθημερινότητα και από το πέλαγος απομένει μόνο μια ...ανάμνηση.

Σαν κάποιος που δηλώνει ευθαρσώς ότι έχει ζήσει και ζει πολλές πολλές στιγμές αλλά και καταστάσεις γενικότερης ευτυχίας, ένας συνειδητός κυνηγός τέτοιων στιγμών, με φίλους αδελφικούς, με οικογένεια εξαιρετική, με ευλογημένα παιδιά που ήδη γίναν αντράκια, με ταίρι ονειρεμένο, με ποτά, με ναρκωτικά, με χλίδες, με γούστα, με μεγαλεία, με αλητείες, με περιπέτειες... όσο και αν τις απόλαυσα και θεωρώ τον εαυτό μου ευλογημένο και προνομιούχο, ομολογώ ότι δεν μπόρεσα δυστυχώς μεγαλώνοντας να αποφύγω το αναπόφευκτο συμπέρασμα...

ακόμα και αυτό που θεωρητικά έχει ίσως και τη μοναδική αξία στη ζωή, ακόμα και αν το έχεις πλέριο, τελικά είναι...μάταιο. Ασήμαντο δεν είναι φυσικά, τι ποιο όμορφο από να ζήσεις σε αυτή τη ζωή στιγμές απέραντης ευτυχίας...στιγμές που να αισθάνεσαι και να φωνάζεις δυνατά ότι δεν γίνεται να αισθανθείς πιο ευτυχισμένος από αυτό που βιώνεις...στιγμές που να λες ότι δεν μπορεί να ζητήσεις κάτι παραπάνω...
στην πορεία τελικά συνειδητοποιείς ότι και αυτό, το όποιο θεωρητικό max, είναι ...μάταιο. Πέρασε, τελείωσε, καλό ήταν όσο κράτησε πάμε πάλι να βγάλουμε τη μέρα. Και ναι, μπορεί να έχει μεγάλη διαφορά μια άφραγκη μοναχική μέρα μέσα στο άγχος με μια πλούσια μέρα με φίλους και χωρίς κάποια άμεση έννοια αλλά τελικά...ματαιότης.


Ο θρυλούμενος πλουσιότερος, σοφότερος, γαμηστερότερος άνθρωπος που έζησε σε αυτόν τον πλανήτη, ever, βασιλέας που έλαβε τον απόλυτο σεβασμό και θαυμασμό από τους συγχρόνους του και όχι μόνο, ο άνθρωπος που απέκτησε ότι ζήτησε ο ίδιος και ζητάει ίσως ακόμα η ψυχή του κάθε ανθρώπου στο μέγιστο, πλούτη, γυναίκες, σεβασμό, καταξίωση, διασημότητα, προσκύνηση, έκατσε κι έγραψε τελικά ένα μικρό βιβλίο...συμπερασμάτων.

Όλο το βιβλίο αυτό συνοψίζεται σε μια φράση...με την οποία και ξεκινάει

Ματαιότης ματαιοτήτων, εἶπεν ὁ Ἐκκλησιαστής· ματαιότης ματαιοτήτων, τὰ πάντα ματαιότης...


Το δε συμπέρασμα όλων των σκέψεων και εμπειριών του μετά από 12 ολιγοσέλιδα κεφάλαια, περικλείεται στην τελευταία φράση...

Ἄς ἀκούσωμεν τὸ τέλος τῆς ὅλης ὑποθέσεως· φοβοῦ τὸν Θεὸν καὶ φύλαττε τὰς ἐντολὰς αὐτοῦ, ἐπειδή τοῦτο εἶναι τὸ πᾶν τοῦ ἀνθρώπου.
Διότι ὁ Θεὸς θέλει φέρει εἰς κρίσιν πᾶν ἔργον καὶ πᾶν κρυπτόν, εἴτε ἀγαθὸν εἴτε πονηρόν


Το δε δικό μου συμπέρασμα και απάντηση στην ερώτησή σου, ποιος είναι ο λόγος για να να ζεις όχι μόνο μέσα στο ζόρι και τη μοναξιά αλλά ακόμα και όταν έχεις βιώσει και συνεχίζεις να βιώνεις το θεωρητικό μέγιστο (που αποδείχθηκε τελικά και αυτό μάταιο), είναι η ελπίδα ότι υπάρχει ο Ιησούς Χριστός...ο οποίος θέλει φέρει εἰς κρίσιν πᾶν ἔργον καὶ πᾶν κρυπτόν, εἴτε ἀγαθὸν εἴτε πονηρόν... και ότι αυτή η ζωή της φθοράς, της ματαιότητας και της αδικίας δεν είναι το τέλος. Η ελπίδα ότι υπάρχει μια άλλη ζωή στην οποία η αγάπη, η δικαιοσύνη και η αλήθεια θα βασιλεύσουν αιωνίως.

just my 0.02

Ανδροπαραδίνομαι έγραψε: 16 Οκτ 2024, 22:28

student έγραψε: 16 Οκτ 2024, 19:51 ομοίως

student έγραψε: 16 Οκτ 2024, 18:31
viewtopic.php?f=12&t=57220&start=45#p3706589



...λόγους για να ζει κανείς...



...νόημα σε αυτή τη ζωή...


Το προσωπικό μου συμπέρασμα είναι ότι το μόνο που έχει μια κάποια αξία σε αυτή τη ζωή είναι κάποιες μικρές στιγμές ευτυχίας. Τις λέω μικρές μιας και εξ ορισμού αφού είναι στιγμές, είναι μικρές. Δεν έχει τελικά και μεγάλη διαφορά το να περάσεις μια ώρα, δύο ώρες, μια μέρα, μια βδομάδα πλέοντας σε ΠΕΛΑΓΗ ευτυχίας. Τελικά τελειώνουν, επανέρχεται η όποια ανθρώπινη καθημερινότητα και από το πέλαγος απομένει μόνο μια ...ανάμνηση.

Σαν κάποιος που δηλώνει ευθαρσώς ότι έχει ζήσει και ζει πολλές πολλές στιγμές αλλά και καταστάσεις γενικότερης ευτυχίας, ένας συνειδητός κυνηγός τέτοιων στιγμών, με φίλους αδελφικούς, με οικογένεια εξαιρετική, με ευλογημένα παιδιά που ήδη γίναν αντράκια, με ταίρι ονειρεμένο, με ποτά, με ναρκωτικά, με χλίδες, με γούστα, με μεγαλεία, με αλητείες, με περιπέτειες... όσο και αν τις απόλαυσα και θεωρώ τον εαυτό μου ευλογημένο και προνομιούχο, ομολογώ ότι δεν μπόρεσα δυστυχώς μεγαλώνοντας να αποφύγω το αναπόφευκτο συμπέρασμα...

ακόμα και αυτό που θεωρητικά έχει ίσως και τη μοναδική αξία στη ζωή, ακόμα και αν το έχεις πλέριο, τελικά είναι...μάταιο. Ασήμαντο δεν είναι φυσικά, τι ποιο όμορφο από να ζήσεις σε αυτή τη ζωή στιγμές απέραντης ευτυχίας...στιγμές που να αισθάνεσαι και να φωνάζεις δυνατά ότι δεν γίνεται να αισθανθείς πιο ευτυχισμένος από αυτό που βιώνεις...στιγμές που να λες ότι δεν μπορεί να ζητήσεις κάτι παραπάνω...
στην πορεία τελικά συνειδητοποιείς ότι και αυτό, το όποιο θεωρητικό max, είναι ...μάταιο. Πέρασε, τελείωσε, καλό ήταν όσο κράτησε πάμε πάλι να βγάλουμε τη μέρα. Και ναι, μπορεί να έχει μεγάλη διαφορά μια άφραγκη μοναχική μέρα μέσα στο άγχος με μια πλούσια μέρα με φίλους και χωρίς κάποια άμεση έννοια αλλά τελικά...ματαιότης.


Ο θρυλούμενος πλουσιότερος, σοφότερος, γαμηστερότερος άνθρωπος που έζησε σε αυτόν τον πλανήτη, ever, βασιλέας που έλαβε τον απόλυτο σεβασμό και θαυμασμό από τους συγχρόνους του και όχι μόνο, ο άνθρωπος που απέκτησε ότι ζήτησε ο ίδιος και ζητάει ίσως ακόμα η ψυχή του κάθε ανθρώπου στο μέγιστο, πλούτη, γυναίκες, σεβασμό, καταξίωση, διασημότητα, προσκύνηση, έκατσε κι έγραψε τελικά ένα μικρό βιβλίο...συμπερασμάτων.

Όλο το βιβλίο αυτό συνοψίζεται σε μια φράση...με την οποία και ξεκινάει

Ματαιότης ματαιοτήτων, εἶπεν ὁ Ἐκκλησιαστής· ματαιότης ματαιοτήτων, τὰ πάντα ματαιότης...


Το δε συμπέρασμα όλων των σκέψεων και εμπειριών του μετά από 12 ολιγοσέλιδα κεφάλαια, περικλείεται στην τελευταία φράση...

Ἄς ἀκούσωμεν τὸ τέλος τῆς ὅλης ὑποθέσεως· φοβοῦ τὸν Θεὸν καὶ φύλαττε τὰς ἐντολὰς αὐτοῦ, ἐπειδή τοῦτο εἶναι τὸ πᾶν τοῦ ἀνθρώπου.
Διότι ὁ Θεὸς θέλει φέρει εἰς κρίσιν πᾶν ἔργον καὶ πᾶν κρυπτόν, εἴτε ἀγαθὸν εἴτε πονηρόν


Το δε δικό μου συμπέρασμα και απάντηση στην ερώτησή σου, ποιος είναι ο λόγος για να να ζεις όχι μόνο μέσα στο ζόρι και τη μοναξιά αλλά ακόμα και όταν έχεις βιώσει και συνεχίζεις να βιώνεις το θεωρητικό μέγιστο (που αποδείχθηκε τελικά και αυτό μάταιο), είναι η ελπίδα ότι υπάρχει ο Ιησούς Χριστός...ο οποίος θέλει φέρει εἰς κρίσιν πᾶν ἔργον καὶ πᾶν κρυπτόν, εἴτε ἀγαθὸν εἴτε πονηρόν... και ότι αυτή η ζωή της φθοράς, της ματαιότητας και της αδικίας δεν είναι το τέλος. Η ελπίδα ότι υπάρχει μια άλλη ζωή στην οποία η αγάπη, η δικαιοσύνη και η αλήθεια θα βασιλεύσουν αιωνίως.

just my 0.02

Γιατί το έβαλες και εδώ;

marabou έγραψε: 16 Οκτ 2024, 11:14 Μακάρι να υπήρχε μία ενότητα κάτι σαν φροντιστήριο όπου όποιος ξέρει κάτι να το μαθαίνει στους υπόλοιπους.

kongrosian έγραψε: 16 Οκτ 2024, 22:33

marabou έγραψε: 16 Οκτ 2024, 11:14 Μακάρι να υπήρχε μία ενότητα κάτι σαν φροντιστήριο όπου όποιος ξέρει κάτι να το μαθαίνει στους υπόλοιπους.

kongrosian έγραψε: 16 Οκτ 2024, 22:33

marabou έγραψε: 16 Οκτ 2024, 11:14 Μακάρι να υπήρχε μία ενότητα κάτι σαν φροντιστήριο όπου όποιος ξέρει κάτι να το μαθαίνει στους υπόλοιπους.

marabou

student έγραψε: 20 Οκτ 2024, 18:46
viewtopic.php?f=30&t=56113&p=3711292#p3711292

Dwarven Blacksmith έγραψε: 20 Οκτ 2024, 18:06

Ένοπλος σοσιαλμπαχαλάκης έγραψε: 20 Οκτ 2024, 17:55 Εντωμεταξύ κάτι εβδομάδες πριν τις αμερικανικές εκλογές τραμπ νετανιαχου είναι κωλος και βρακι. Οποίος στηρίζει Ισραήλ, στηρίζει και το πορτοκαλι κλόουν. Ας δηλώσει είναι ακροδεξιός κρετίνος , να είναι τουλάχιστον ειλικρινής.

Ναι ο Τραμπ είναι εντελώς διεφθαρμένος από το Ισραηλινό λόμπι, αλλά αυτό που προέχει είναι να μην ανταμειφθεί η παρούσα κυβέρνηση Genocide Joe και Holocaust Harris για τα μέχρι τώρα πεπραγμένα της στο θέμα που είναι ήδη τόσο κακά ώστε να μην μπορούν να συγκριθούν με υποθετικές μελλοντικές αμαρτίες του Τραμπ.

Το ισραηλινό λόμπι είναι κάτι γενικό. Ο τραμπ συγκεκριμένου ραβίνου τον τάφο επισκέφθηκε στην επέτειο μέσα στο μήνα... ραβίνου που γιγάντωσε και απετέλεσε μέχρι και τον μεσσία συγκεκριμένου χασιδικού καμπαλιστικού κινήματος / οργάνωσης / λόμπι...το πλέον παντοδύναμο εδώ και καιρό στην αμερική αλλά και γενικά πλέον μέσα στον ιουδαισμό...



Όλως τυχαίως αυτός ο ραβίνος, Ο ραβίνος, THE rebbe... στα όρια του μεσσία για τους περισσότερους οπαδούς του όσο ζούσε, είναι ο άτυπος πνευματικός πατέρας του...



ΥΓ. Πρόσεξε λίγο πως αλλάζει η έκφραση του ββ όταν Ο rebbe αρχίζει τις οδηγίες στο 1:30 και πως αλλάζει το πρόσωπό του μόλις μπει στο ζουμί.