Phorum.com.gr

Για καθίστε ρε παιδιά γιατί όλοι βγάζετε συμπεράσματα από το τίποτα.

1. Εγώ δεν περιεγραψα καμία διαδικασία, δεν μπορείτε επομένως να έχετε άποψη για τη διαδικασια. Αυτό που είπα μονο ήταν ότι εντυπωσιάστηκα με το ποσο εύκολο είναι να πουλάς φύκια για μεταξωτές κορδελες σε ένα ψυχολόγο.

2. Η εταιρία δεν είναι ελληνική. Δεν ξέρω πως δρουν σε άλλες χώρες , εδώ πάντως η συζητηση με την ψυχολόγο ήταν εντελώς για τα μάτια του κόσμου. Δεν έχει κανένα νόημα.

3. Υποθέτω και στο εξωτερικό, κάπως έτσι θα είναι. Έχω φίλο διοικητή τράπεζας στο Λονδίνο που δεν θα του εμπιστεύονταν ούτε τσιγάρα να μου φέρει από το περίπτερο. Δεν γνωρίζω τι ακριβώς θα μπορούσε να ψάχνει να βρει ένας ψυχολόγος σε έναν μελλοντικό συνεργάτη, υποθέτω όμως ότι μάλλον για εφέ γίνεται όλο αυτό.

Γαληνός έγραψε: 15 Οκτ 2018, 23:24
Στον ιδιωτικο τομεα στην Ελλαδα ο καθενας δηλωνει κ κανει οτι γουσταρει κ οτι εχει εκπαιδευτει, με ή χωρις πιστοποιηση.

Ε, μα αυτό λέμε. Στην Ελλάδα δεν υπάρχουν θεσμικά κατοχυρωμένες ειδικότητες ψυχολόγων. Ο μέσος όρος των συναδέλφων στην Ελλάδα χωρίζονται κυρίως σε δυο κατηγορίες. Στην πρώτη απλά έχουν το βασικό πτυχίο και καμιά εκπαίδευση σε κάποια προσέγγιση (και πολλοί απλά δουλεύουν τον κόσμο) στη δεύτερη εκείνοι που on top of that έχουν κ ένα μεταπτυχιακό. Ένας απόφοιτος ΑΕΙ μπορεί τυπικά να πάρει άδεια ασκήσεως επαγγέλματος ψυχολόγου όταν πχ εγώ χρειάστηκα πολλά χρόνια (μεταπτυχιακό + διδακτορικό) στο UK για να χτυπήσω chartership.

ritzeri έγραψε: 16 Οκτ 2018, 01:55 υποθέτω όμως ότι μάλλον για εφέ γίνεται όλο αυτό.

Ο Occupational Psychologist κάθε άλλο από εφέ είναι στην Βρετανία. Σε διαβεβαιώ πως με πληρώνουν αδρά για να βοηθήσω από την Met police μέχρι
επιχειρήσεις κολοσσούς κατά τη διάρκεια της επιλογικής διαδικασίας καθώς και να εφορμόσω τη γνώση μου σε όλο το φάσμα της εργασιακής εμπειρίας. Δε ξέρω για τι εταιρεία μιλάς αλλά δε μιλάμε για σοβαρή εταιρεία by any standard τουλάχιστον για το UK.

Τοξοβόλος_UK έγραψε: 16 Οκτ 2018, 02:06

ritzeri έγραψε: 16 Οκτ 2018, 01:55 υποθέτω όμως ότι μάλλον για εφέ γίνεται όλο αυτό.

Ο Occupational Psychologist κάθε άλλο από εφέ είναι στην Βρετανία. Σε διαβεβαιώ πως με πληρώνουν αδρά για να βοηθήσω από την Met police μέχρι
επιχειρήσεις κολοσσούς κατά τη διάρκεια της επιλογικής διαδικασίας καθώς και να εφορμόσω τη γνώση μου σε όλο το φάσμα της εργασιακής εμπειρίας. Δε ξέρω για τι εταιρεία μιλάς αλλά δε μιλάμε για σοβαρή εταιρεία by any standard τουλάχιστον για το UK.

Εταιρεία με παρουσία σε τριψήφιο αριθμό χωρών, με εξαψηφιο αριθμό εργαζομένων και τζίρους δεκαδων δις ευρω.
Αλλά έστω ότι το ελληνικό τμήμα τα έχει γαμησει όλα.

Στο εξωτερικό τι θα μπορούσε να ήταν διαφορετικό;

Ας πούμε δουλεύεις για τη Ζιμενς στο νησί.
Σε ποιο κομμάτι θα μπορούσες να φανείς χρήσιμος όσον αφορά τις προσλήψεις , πχ ενός μηχανικού πωλήσεων;

ritzeri έγραψε: 16 Οκτ 2018, 02:14
Στο εξωτερικό τι θα μπορούσε να ήταν διαφορετικό;

Ας πούμε δουλεύεις για τη Ζιμενς στο νησί.
Σε ποιο κομμάτι θα μπορούσες να φανείς χρήσιμος όσον αφορά τις προσλήψεις , πχ ενός μηχανικού πωλήσεων;

H δουλειά ενός Occupational Psychologist αφορά μέχρι ένα σημείο τις επιλογικές διαδικασίες, είναι πολλά πολλά παραπάνω (από ergonomics, personnel management, time management μέχρι job satisfaction και organisational effectiveness) Μου κάνει εντύπωση πάντως που σε τόσο μεγάλη εταιρεία όπως λες δεν πέρασες από ψυχομετρικές δοκιμασίες, συνέντευξη στη βάση των αποτελεσμάτων των ψυχομετρικών , ομαδικές δοκιμασίες and so on.

Τοξοβόλος_UK έγραψε: 16 Οκτ 2018, 02:35

ritzeri έγραψε: 16 Οκτ 2018, 02:14
Στο εξωτερικό τι θα μπορούσε να ήταν διαφορετικό;

Ας πούμε δουλεύεις για τη Ζιμενς στο νησί.
Σε ποιο κομμάτι θα μπορούσες να φανείς χρήσιμος όσον αφορά τις προσλήψεις , πχ ενός μηχανικού πωλήσεων;

H δουλειά ενός Occupational Psychologist αφορά μέχρι ένα σημείο τις επιλογικές διαδικασίες, είναι πολλά πολλά παραπάνω (από ergonomics, personnel management, time management μέχρι job satisfaction και organisational effectiveness) Μου κάνει εντύπωση πάντως που σε τόσο μεγάλη εταιρεία όπως λες δεν πέρασες από ψυχομετρικές δοκιμασίες, συνέντευξη στη βάση των αποτελεσμάτων των ψυχομετρικών , ομαδικές δοκιμασίες and so on.

Ερώτηση, στην Αμερική ή στην Ευρώπη υπάρχουν περισσότεροι occupational psychologist?

Αν και άσχετος, θα πόνταρα Ευρώπη
Και μπορώ να το αιτιολογησω

Πάνας έγραψε: 15 Οκτ 2018, 21:56 πολλές φορές έχω δει την ψυχολογία των ανθρώπων να αλλάζει με την σελήνη. Αν ψάξεις στα στατιστικά της αστυνομίας τα περισσότερα εγκλήματα γίνονται στην πανσέληνο και έως τρεις μέρες πριν από αυτή.

Παραμυθια, δεν ισχυει. Καποιοι προσπαθησαν να το επιβεβαιωσουν και βρηκαν το ακριβως αντιθετο. Λιγοτερα εγκληματα και ατυχηματα. Τυχαιο; Πιθανοτατα.

Τοξοβόλος_UK και psychologem τι γνωμη εχετε για τους life coaches? Και ποια ειναι η σταση του κλαδου σας απεναντι τους;
Σε γλαφυρο, πχορουμικο τονο η απαντηση παρακαλω.

psychologem έγραψε: 15 Οκτ 2018, 21:15

ΓΑΛΗ έγραψε: 15 Οκτ 2018, 21:02Δεν έχω προσωπική εμπειρία αλλά αν κρίνω από την εξέλιξη των συνεδριών που έχουν κάνει κάποιες γνωστές μου σε γκάμα ηλικίας από 28-50, πιστεύω ότι οι επισκέψεις στον ψυχολόγο λειτουργούν περισσότερο ως πλασέμπο που διαιωνίζει την ίδια κατάσταση.

Σε κάθε περίπτωση, πιστεύω ότι στις περισσότερες των περιπτώσεων η εξέλιξη εξαρτάται από τη διάθεση του "ασθενή" και όχι τις ικανότητες ή γνώσεις του ψυχολόγου.

Για να τελειώνει αυτή η ιστορία: ψυχοθεραπεία χρειάζεται όποιος πηγαίνει για ψυχοθεραπεία ούτε περισσότεροι ούτε λιγότεροι.
Υπάρχουν πολλοί ακόμη που μπορεί να ωφελούνταν δυνητικά αλλά τι να κάνουμε.. Δεν έχουν κατάλληλη πληροφόρηση, επιθυμία, επιλογή, πρόσβαση, χρήματα κ.λ.π.

Διακρίνω μια επιθετικότητα ή κάνω λάθος;

Η γνώμη μου για τους ψυχολόγους συνοπτικά:

blackpaint έγραψε: 16 Οκτ 2018, 07:31 Τοξοβόλος_UK και psychologem τι γνωμη εχετε για τους life coaches? Και ποια ειναι η σταση του κλαδου σας απεναντι τους;
Σε γλαφυρο, πχορουμικο τονο η απαντηση παρακαλω.

το ποστ καταγγελθηκε για flaming

Τοξοβόλος_UK έγραψε: 16 Οκτ 2018, 01:56

Γαληνός έγραψε: 15 Οκτ 2018, 23:24
Στον ιδιωτικο τομεα στην Ελλαδα ο καθενας δηλωνει κ κανει οτι γουσταρει κ οτι εχει εκπαιδευτει, με ή χωρις πιστοποιηση.

Ε, μα αυτό λέμε. Στην Ελλάδα δεν υπάρχουν θεσμικά κατοχυρωμένες ειδικότητες ψυχολόγων. Ο μέσος όρος των συναδέλφων στην Ελλάδα χωρίζονται κυρίως σε δυο κατηγορίες. Στην πρώτη απλά έχουν το βασικό πτυχίο και καμιά εκπαίδευση σε κάποια προσέγγιση (και πολλοί απλά δουλεύουν τον κόσμο) στη δεύτερη εκείνοι που on top of that έχουν κ ένα μεταπτυχιακό. Ένας απόφοιτος ΑΕΙ μπορεί τυπικά να πάρει άδεια ασκήσεως επαγγέλματος ψυχολόγου όταν πχ εγώ χρειάστηκα πολλά χρόνια (μεταπτυχιακό + διδακτορικό) στο UK για να χτυπήσω chartership.

αυτό ισχύει σε όλους τους επαγγελματικούς κλάδους στην Ελλάδα:

στο δημόσιο μετρούν τα πτυχία, η εξιδίκευση και φυσικ΄η γνωριμία (αντιγράφοντας τα χειρότερα στοιχεία των σοσιαλιστικών)
στον ιδιωτικό τομέα, δεν υπάρχει κανένας επιστημονικός έλεγχος, ότι θέλεις κάνεις-δηλώνεις-είσαι (αντιγράφοντας τα χειρότερα των νεοφιλελεύθερων)

Αγγλία και Γερμανία από όσα γνωρίζω
μπορείς να εργαστείς σε μια δημόσια δομή, αρκεί να πείσεις τον μανατζερ και ας μην έχεις τα μόρια
από την άλλη δεν μπορείς να ιδιωτεύεις κάνοντας ότι γουστάρεις χωρίς πτυχία και έλεγχο

έχει να κάνει και με το εκπαιδευτικό σύστημα. Στην Ελλάδα αρκεί να μπεις σε μια σχολή, τίποτα περισότερο. Αν την τελειώσεις, κάνεις τα πάντα στον ιδιωτικό τομέα ή μαζεύεις άχρηστα μόρια και γνωριμίες για μια θέση στον δημόσιο τομέα.

Η ψυχολογία δεν είναι ακριβώς επιστήμη. Χωρίς να είναι αβάσιμη, είναι κάπως φλου και αντικρουόμενη, παίζει αρκετή αερορολογία μέσα,αλλά δεν είναι όλα για πέταμα, υπάρχει και μια συμπυκνωμένη πείρα που δεν μπορει να αγνοηθεί.
Δεν νομίζω πως είναι καλό να την απαξιώνουμε, γιατί μπορεί να λειτουργήσει αποτρεπτικά για κάποιον αναγνώστη που χρειάζεται υποστήριξη, να την αναζητήσει.
Δεν πήγα ποτέ σε ψυχολόγο, γιατί συνήθως εκφράζω με σαφήνεια τα συναισθήματα μου,αλλά μια και είμαι ταυτόχρονα εσωστρεφής, σπάνια ζητάω υποστήριξη από άλλους. Ομολογώ όμως πως με βοήθησαν πολύ, τα τόνους ψυχολογικά και ψυχιατρικά βιβλία που διάβαζα στην κεντρική βιβλιοθήκη στην Εθνικής Αμύνης. Όχι αυτοβοήθεια και τέτοια, σκέτη περιγραφή καταστάσεων. Το όφελος βεβαια εξαρτάται και από την κουλτούρα τα καθένα. Εγώ ήμουν και είμαι πεπεισμένος πως "ψυχή" δεν υφίσταται, πως ο εγκέφαλος είναι ενα όργανο σαν την καρδιά και το συκώτι και όλοι υπακούμε σε κάποιες στανταρ νόρμες, δεν διαφερουμε και πολύ μεταξύ μας,άσχετα του τι θέλουμε να πιστεύουμε για την μοναδικότητα μας. Αν κατανοείς τι συμβαίνει, αποστασιοποιείσαι και βλέπεις ευκολότερα φως στο τούνελ.

Η ψυχιατρική μου κινεί περισσότερο το ενδιαφέρον.

Και κάτι για τους ψυχολόγους ως πρόσωπα. 3 γυναίκες του επαγγέλματος γνώριζα, όλες είχαν χοντρα προσωπικά θέματα ή μια μάλιστα είναι ακραία αυτοκαταστροφική σε θεματα εθισμών. Βοηθούν τους ανθρώπους που τις επισκέπτονται; Καθόλου απίθανο. Η διαδικασία και η πείρα είναι ωφέλιμη.

Το βιβλίο αυτό μου είχε κάνει μεγάλη εντύπωση. Παλιό, αλλά όχι ξεπερασμένο

Να κι ένα θέμα, που συμφωνούμε σε όλα.

Υπερκουλτουριάρης έγραψε: 16 Οκτ 2018, 19:11 Εγώ ήμουν και είμαι πεπεισμένος πως "ψυχή" δεν υφίσταται, πως ο εγκέφαλος είναι ενα όργανο σαν την καρδιά και το συκώτι και όλοι υπακούμε σε κάποιες στανταρ νόρμες, δεν διαφερουμε και πολύ μεταξύ μας,άσχετα του τι θέλουμε να πιστεύουμε για την μοναδικότητα μας. Αν κατανοείς τι συμβαίνει, αποστασιοποιείσαι και βλέπεις ευκολότερα φως στο τούνελ.

Εγώ θέλω να πιστεύω ότι η μοναδικότητα είναι ο τρόπος σκέψης που διαμορφώνει ο καθένας ανάλογα με τα βιώματα που έχει. Άσχετο αν συμφωνεί σε πολλά με πολλούς.