klg έγραψε: 29 Μάιος 2023, 14:57
Εντάξει το λογικό είναι αυτό που γράφεις αν και γενικά στο μπανανιστάν δεν νομίζω ότι το (2) μπορείς να το γλυτώσεις. Αυτό που γράφεις για την παραπαδεία δεν το καταλαβαίνω, εννοείς ότι κάνουν φροντιστήρια πολύ νωρίτερα για αρχαία, από ότι για τη βιολογία;
Πολύ νωρίτερα και πολύ περισσότερο. Αυτό συμβαίνει πρώτον επειδή τα αρχαία είναι πολύ πιο "δεμένα" με το σύστημα των εξετάσεων, θεωρούνται πρωτεύον μάθημα και εξετάζονται μέχρι και την Α' Λυκείου (αν δεν έχεις φιλολογική κατεύθυνση) ενώ η Βιολογία μόνο στο Γυμνάσιο. Και δεύτερον επειδή έτσι όπως είναι δομημένο σαν μάθημα είναι η χαρά της παπαγαλίας και του ατελείωτου σκληρού διαβάσματος.
Πάρε τη μετάφραση: η λογική και η εμπειρία λέει ότι η μετάφραση οποιουδήποτε (μη τεχνικού) κειμένου από οποιαδήποτε γλώσσα σε οποιαδήποτε άλλη γλώσσα είναι μια δημιουργική δραστηριότητα και προφανώς δεν υπάρχει μία ολόσωστη μετάφραση ούτε υπάρχουν δύο επαγγελματικές μεταφράσεις που να είναι ολόιδιες μεταξύ τους. Αλλιώς η μετάφραση του Καζαντζάκη-Κακριδή, αλλιώς του Μαρωνίτη, αλλιώς του Λάτιμερ αλλιώς της Έμιλι Γουίλσον κλπ. (ΟΚ όλα αυτά είναι ομηρικά αλλά το ίδιο ισχύει και για τα αρχαία-αρχαία κείμενα, indeed για οποιαδήποτε κείμενα). Γι' αυτό άλλωστε στις εξετάσεις αληθινών γλωσσών κατά κανόνα σε σου βάζουν μετάφραση παρά μόνο ίσως σε πολύ προχωρημένες βαθμίδες, συνήθως αν θες όντως να βγάλεις δίπλωμα μεταφραστή.
Αλλά επειδή τα αρχαία δεν διδάσκονται σαν αληθινή γλώσσα αλλά σαν ένα κλειστό αναλλοίωτο σύνολο τυπικών κανόνων, για το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα υπάρχει στάνταρ μετάφραση, ένας και μοναδικός σωστός τρόπος για να μεταφράσεις οποιοδήποτε αρχαίο κείμενο. Οποιαδήποτε απόκλιση από αυτό συνεπάγεται λιγότερους βαθμούς.
Κατά συνέπεια οι μαθητές καλούνται να παπαγαλίσουν με 100% πιστότητα όλα τα διδαγμένα κείμενα, να παπαγαλίσουν με 100% πιστότητα όσο το δυνατόν περισσότερα "αδίδακτα" κείμενα ελπίζοντας ότι θα τους πέσει και σαν έσχατη λύση να παπαγαλίσουν τους απειράριθμους παντελώς αυθαίρετους κανόνες που διέπουν την "πρότυπη" μετάφραση των Ελλήνων φροντιστηριάδων/διορθωτών, κάτι που αντιπροσωπεύει έναν τερατώδη φόρτο εργασίας.
Η ουσία λοιπόν του επιχειρήματός μου ήταν ότι ένα μάθημα μπορεί να είναι μόνο 10% των ωρών διδασκαλίας σύμφωνα με το πρόγραμμα αλλά πολύ μεγαλύτερο ρόλο παίζει τι καλείσαι να μάθεις και για ποιο λόγο. Δεν ειναι τυχαίο που οι τριτοδεσμίτες στον καιρό μας φτιαχνανε έξι χιλιόμετρα κώλο.