Καλώς ήρθατε στο Phorum.com.gr Είμαστε εδώ πολλά ενεργά μέλη της διαδικτυακής κοινότητας του Phorum.gr που έκλεισε. Σας περιμένουμε όλους!
https://dev.phorum.com.gr/
Και τον ποτίζει με την χάρη της Αθανασίας, την αιώνια μνημοσύνη και το παράσημο του ήρωα.ΣΚΕΠΤΙΚΟΣ έγραψε: 02 Φεβ 2023, 00:11
.
Κάθε χωριό έχει τον τρελό του.....
Κι αν δεν έχει ;;;
Τονε φκιάνει.....
Σου λέει τίποτα αυτή η Λαική Σοφία ;;;
.
Το να σκοτωθείς σε έναν πόλεμο άντε να πεις χαλάλι του το έκανε για όλους τους άλλους.ksk έγραψε: 02 Φεβ 2023, 00:24Και τον ποτίζει με την χάρη της Αθανασίας, την αιώνια μνημοσύνη και το παράσημο του ήρωα.
Δεν αναφέρθηκα στον δικό σου πόνο.seismic έγραψε: 02 Φεβ 2023, 00:31Το να σκοτωθείς σε έναν πόλεμο άντε να πεις χαλάλι του το έκανε για όλους τους άλλους.
Όμως τι γίνετε σε διάστημα ειρήνης?
Εγώ αυτό που ξέρω από την εμπειρία μου είναι ότι υπάρχουν κλίκες παντού σε ένα κράτος.
Βρήτε μου έναν καθηγητή από αυτούς που συντάσσουν τους αντισεισμικούς κανονισμούς να τα βάλει μαζί μου και θα κάτσω να με μαμίσουν αν δεν τον κάνω να μην ξέρει που να κρυφτεί.
Τώρα αν η θυσία είμαι εγώ μόνο και μόνο για να διατηρήσουν ανοιχτά τα μαγαζάκια τους τότε ναι μας θυσιάζουν αλλά όχι για το καλό των άλλων αλλά για το δικό τους καλό...για την καρέκλα τους.
Δεν πονάω καθόλου. Αυτοί που θα φάνε το νταβάνι στο κεφάλι ίσος πονέσουν. Εγώ απλά γελάω μαζί τους.ksk έγραψε: 02 Φεβ 2023, 00:35Δεν αναφέρθηκα στον δικό σου πόνο.seismic έγραψε: 02 Φεβ 2023, 00:31Το να σκοτωθείς σε έναν πόλεμο άντε να πεις χαλάλι του το έκανε για όλους τους άλλους.ksk έγραψε: 02 Φεβ 2023, 00:24
Και τον ποτίζει με την χάρη της Αθανασίας, την αιώνια μνημοσύνη και το παράσημο του ήρωα.
Όμως τι γίνετε σε διάστημα ειρήνης?
Εγώ αυτό που ξέρω από την εμπειρία μου είναι ότι υπάρχουν κλίκες παντού σε ένα κράτος.
Βρήτε μου έναν καθηγητή από αυτούς που συντάσσουν τους αντισεισμικούς κανονισμούς να τα βάλει μαζί μου και θα κάτσω να με μαμίσουν αν δεν τον κάνω να μην ξέρει που να κρυφτεί.
Τώρα αν η θυσία είμαι εγώ μόνο και μόνο για να διατηρήσουν ανοιχτά τα μαγαζάκια τους τότε ναι μας θυσιάζουν αλλά όχι για το καλό των άλλων αλλά για το δικό τους καλό...για την καρέκλα τους.
Ενταξει , διορθώνω.seismic έγραψε: 02 Φεβ 2023, 00:39Δεν πονάω καθόλου. Αυτοί που θα φάνε το νταβάνι στο κεφάλι ίσος πονέσουν. Εγώ απλά γελάω μαζί τους.ksk έγραψε: 02 Φεβ 2023, 00:35Δεν αναφέρθηκα στον δικό σου πόνο.seismic έγραψε: 02 Φεβ 2023, 00:31 Το να σκοτωθείς σε έναν πόλεμο άντε να πεις χαλάλι του το έκανε για όλους τους άλλους.
Όμως τι γίνετε σε διάστημα ειρήνης?
Εγώ αυτό που ξέρω από την εμπειρία μου είναι ότι υπάρχουν κλίκες παντού σε ένα κράτος.
Βρήτε μου έναν καθηγητή από αυτούς που συντάσσουν τους αντισεισμικούς κανονισμούς να τα βάλει μαζί μου και θα κάτσω να με μαμίσουν αν δεν τον κάνω να μην ξέρει που να κρυφτεί.
Τώρα αν η θυσία είμαι εγώ μόνο και μόνο για να διατηρήσουν ανοιχτά τα μαγαζάκια τους τότε ναι μας θυσιάζουν αλλά όχι για το καλό των άλλων αλλά για το δικό τους καλό...για την καρέκλα τους.
Καλη η παρατηρηση σου...............Bazoomba έγραψε: 01 Φεβ 2023, 20:36Eάν προεκτείνεις τον συλλογισμό η αντίφαση αίρεται.Αχθος Αρουρης έγραψε: 30 Ιαν 2023, 22:21kingstonian έγραψε: 18 Δεκ 2022, 17:34 Δεν λέμε στον πραγματικό μας κόσμο όπου το κέρδος και το χρήμα επικρατεί. Λέμε φιλοσοφικά.
Αν πχ είχατε να διαλέξετε την ζωή ενός αγνώστου ή γνωστού και την Πιετα, την Μόνα Λίζα, έναν πάπυρο με τα χαμένα έργα του Αριστοτέλη, Σοφοκλή, κτλ.υποθεση...............Spoiler
Αφορμαι ατοπων.
Γιατι το διλημμα σου, γεννα πολλα ατοπα,
Σημειωνω τα κορυφαια.
Αρχικα θεωρεις πραγματικο, τον κοσμο
αυτον στον οποιο επικρατει το κακο,
κοσμος κακοτητος και ανοιας σπορα.
Αδυνατον το κακοτητι φθειρομενον
και αει αφανιζομενον.......... πραγματικον ειναι,
δηλ. μολις που φαινεται ον υπαρκτο,
αλλ’ου μενων, περνα και σε λιγο χανεται,
οντως ανυπαρκτο.
Ακολουθως, αντιδιαστελλοντας (αθελα)
πραγματικο κοσμο και φιλοσοφικα σκεπτομενο
κοσμο, συνδεεις (αθελα) τον σκεπτομενο
κοσμο με κατι μη-πραγματικο ή εξωπραγματικο.
Εξ ου, τα εξης ................. ατοπα
- Η σκεψη πανω στα πραγματα ειναι μη-πραγματικη.
Αρα γε, αληθες και ψευδες, ευρισκονται μεσα στα
πραγματα ή μεσα στην σκεψη για τα πραγματα ;;
Διλημμα 1ον ...... αγνωστος και εργο τεχνης
......... ην ποτέ διλημμα μεγα, ο τε με ηρώτα .........
............. τι αν, ως θαυμαστοτερον, σωσοις ;; .........
................ ανθρωπον ή εργον τεχνης ;; .......
καγω εις διασκεψιν ελθων και την λυσιν μαθων,
απεκριθην ουτως ..............................
ατοπως, αργοχειρον και εργοχειρον παρεβαλες,
εννοια ασωμάτως παρουσα,
ου τε σωματος κακωσέσι υποφερει,
μη τε σωματος απωλεία αποτελευτα .......
αχειροποιητος του νου κατασκευη οι εννοιες,
ου χρειαν εχουν (δεν χρειαζονται) χειρών
του σωζεσθαι, αλλα νου ενεργητικου............
Εν προκειμενω το διλημμα, διαζευγνυει δηλ. χωριζει
ανομοια και ασχετα,
.....................απο τη μια ...........................
ανθρωπος εξ αφαιρεσεως του πραγματικου,
συλληψις νοητικη, αντικειμενο της σκεψης,
ανθρωπος ιδεα, ιδεατος ή και υπαρκτος μονος
ινδαλλομενος δηλ. κατα φαντασιαν υπαρκτος.........
.......... απο την αλλη....................
Πιετα, Μόνα Λίζα, Αριστοτέλης,
Σοφοκλής, επωνυμως, υπαρκτως και συγκεκριμενως,
Διλημμα 2ον ...... γνωστος και εργο τεχνης
γνωστος απο τον πραγματικο κοσμο, οπου κέρδος, χρήμα,
και μανιάς λυσσα αγρία επικρατουν...........
......................... τις παρέσται ;; ........................
καπηλος, φεναξ, κυτταρωδης, κτηνοτροφος ;;
αναισθητος, ανεραστος, ριψάστερος ;;
δουλοπονηρος, διδύμορφος πλανη ;;
εν επιστημη εργαζομενος και εν απογνωσει αναπαυομενος ;;
......................................................................
τα ευκολως ενοουμενα παραλειπονται
......................................................................
- Ενα διλημμα συνισταται εκ ζευγους ομοιειδων
εν καταφασει και αποφασει,
τας ερωτησεις εναντιας αλληλαις ειναι,
ινα, ο αποκρινομενος,
καν θελη καν μη θελη, εν εκ των δυο αποκρινηται,
to be or not to be, that’s the dilemma.
Τεχνικα, το αρχικο ερωτημα, μπορει να ενταχθει σαν
υποθετικη κυρια προταση σε ενα syllogismus cornutus,
και να τροποποιηθει σε διλημματον σχημα.............
δηλ.......................................
διλημμα................
........ η ανθρωπινη ζωη, ποτερον, (τι απο τα δυο),
ειναι ή δεν ειναι το κορυφαιο κριτηριο ;;
εαν η ανθρωπινη ζωη ειναι το κορυφαιο κριτηριο,
τοτε, ουτε πολεμοι θα υπαρχουν, ουτε εγκληματα,Spoiler
ουτε δεσμωτηρια........................
αποδοση.............................
αλλα, πολεμοι υπαρχουν και εγκληματα
και δεσμωτηρια............................
αρα, η ανθρωπινη ζωη δεν ειναι το κορυφαιο
κριτηριο.....................
(το ηξερες αυτο ::)
"Εάν η ζωή είναι το κορυφαίο κριτήριο ούτε θάνατος δεν θα υπάρχει, ούτε έριδα, ούτε τίποτα".
Η ζωή στην ολότητα της όμως είναι το κορυφαίο κριτήριο και μπορεί και "στέκεται" γιατί ο απόμακρος κρίπουλας με τα μαύρα που κάθεται στην άκρη του μπαρ, χορεύει τανγκό, διαρκώς μαζί της.
Υπάρχει λογική σε αυτό;Εάν η ζωή είναι το κορυφαίο κριτήριο ούτε θάνατος δεν θα υπάρχει, ούτε έριδα, ούτε τίποτα".
Εσυ τι λες;Antares έγραψε: 03 Φεβ 2023, 16:33 Γι' αυτό γίνονταν ανθρωποθυσίες σε αρχαίους λαούς; Θυσίες παιδιών; Για το ευ ζην των υπολοίπων;
Σε καιρούς ειρήνης εννοώ.
ο συλλογισμος του ειναι ο εξης................ksk έγραψε: 03 Φεβ 2023, 16:18Υπάρχει λογική σε αυτό;Εάν η ζωή είναι το κορυφαίο κριτήριο ούτε θάνατος δεν θα υπάρχει, ούτε έριδα, ούτε τίποτα".
Κι αν ναι μπορείτε να μου το εξηγήσετε; Διότι το κορυφαίο κριτήριο αν το θέτει η ίδια η ζωή τότε το θέτει για τον εαυτό της και δεν έχει καμία σχέση με τον θάνατο και την απόρριψη του ως γεγονός και αν το κριτήριο το θέτουν οι άνθρωποι και πάλι δεν αποτρέπεται ο θάνατος.
Πως λοιπόν δεν θα υπάρχει ο θάνατος;
Υ.Γ Εκτός κι αν εννοεί ο ποιητής τον φονο
Συγνώμη για την παρανόηση,αλλά λέω ακριβώς το αντίθετο. Η ζωή είναι το κορυφαίο κριτήριο, όχι ΠΑΡΑ την παρουσία του θανάτου αλλά ΛΟΓΩ αυτού. Η δυνατότητα τερματισμού του υπάρχειν είναι συμπληρωματικό στοιχείο της.Αχθος Αρουρης έγραψε: 04 Φεβ 2023, 17:52ο συλλογισμος του ειναι ο εξης................ksk έγραψε: 03 Φεβ 2023, 16:18Υπάρχει λογική σε αυτό;Εάν η ζωή είναι το κορυφαίο κριτήριο ούτε θάνατος δεν θα υπάρχει, ούτε έριδα, ούτε τίποτα".
Κι αν ναι μπορείτε να μου το εξηγήσετε; Διότι το κορυφαίο κριτήριο αν το θέτει η ίδια η ζωή τότε το θέτει για τον εαυτό της και δεν έχει καμία σχέση με τον θάνατο και την απόρριψη του ως γεγονός και αν το κριτήριο το θέτουν οι άνθρωποι και πάλι δεν αποτρέπεται ο θάνατος.
Πως λοιπόν δεν θα υπάρχει ο θάνατος;
Υ.Γ Εκτός κι αν εννοεί ο ποιητής τον φονο
ζωη και θανατος συνυπαρχουν εκ φυσεως,
δηλ. αναγκαστικα..........οταν υπαρχει ζωη
κατ αναγκην υπαρχει και θανατος, χωρις
καμμια εξαιρεση, ποτε και πουθενα.........
η ζωη δεν ειναι ελευθερη απο θανατο, δεν
μπορει να ειναι κορυφαιο αφου εκμηδενιζεται,
εαν η ζωη ηταν κορυφαιο θα ηταν αθανατη,
δεν θα συνυπηρχε με τον θανατο..............
(πες μου οτι το καταλαβες.........σε παρακαλω,
να χαρω κι εγω..............γλυκεια μου.......)
εν τη ποιητικη ευδοκιμεινBazoomba έγραψε: 04 Φεβ 2023, 18:50Συγνώμη για την παρανόηση,αλλά λέω ακριβώς το αντίθετο. Η ζωή είναι το κορυφαίο κριτήριο, όχι ΠΑΡΑ την παρουσία του θανάτου αλλά ΛΟΓΩ αυτού. Η δυνατότητα τερματισμού του υπάρχειν είναι συμπληρωματικό στοιχείο της.Αχθος Αρουρης έγραψε: 04 Φεβ 2023, 17:52ο συλλογισμος του ειναι ο εξης................ksk έγραψε: 03 Φεβ 2023, 16:18
Υπάρχει λογική σε αυτό;
Κι αν ναι μπορείτε να μου το εξηγήσετε; Διότι το κορυφαίο κριτήριο αν το θέτει η ίδια η ζωή τότε το θέτει για τον εαυτό της και δεν έχει καμία σχέση με τον θάνατο και την απόρριψη του ως γεγονός και αν το κριτήριο το θέτουν οι άνθρωποι και πάλι δεν αποτρέπεται ο θάνατος.
Πως λοιπόν δεν θα υπάρχει ο θάνατος;
Υ.Γ Εκτός κι αν εννοεί ο ποιητής τον φονο
ζωη και θανατος συνυπαρχουν εκ φυσεως,
δηλ. αναγκαστικα..........οταν υπαρχει ζωη
κατ αναγκην υπαρχει και θανατος, χωρις
καμμια εξαιρεση, ποτε και πουθενα.........
η ζωη δεν ειναι ελευθερη απο θανατο, δεν
μπορει να ειναι κορυφαιο αφου εκμηδενιζεται,
εαν η ζωη ηταν κορυφαιο θα ηταν αθανατη,
δεν θα συνυπηρχε με τον θανατο..............
(πες μου οτι το καταλαβες.........σε παρακαλω,
να χαρω κι εγω..............γλυκεια μου.......)
Δεχόμενοι αυτό, δεν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε ως πηγή αντίφασης την παρουσία του και ,προχωρώντας παραπέρα,ούτε τις εκφάνσεις του. Η ζωή εκπτύσσεται με τρόπο άηθες, δηλαδή για εμάς "τυφλό" και "άχρονο" με το αποτέλεσμα αυτής της έκφυσης να είναι το λεγόμενο "ενδόκοσμο παιχνίδι του γίγνεσθαι".
Για να έρθω, λοιπόν, και πάλι στον αρχικό σου συλλογισμό και στο ερώτημα του νηματοθέτη, μπροστά σε αυτόν τον άχρονο "εφιάλτη" δημιουργείται η λεγόμενη πολιτισμική περιχαράκωση. Τραβάμε μια γραμμή και νοηματοδοτούμε τον κόσμο από την αρχή κομμάτι-κομμάτι. Κοινώς,δημιουργούμε Ιστορία. Δηλαδή την διαδοχή γεγονότων (αίρεται έτσι η αχρονικότητα) στην οποία έχει αποδοθεί λογικό νόημα ( το "λογικό" εδώ πέρα με την ευρύτερη έννοια) και την Ηθική (αίρεται έτσι και η τυφλότητα). Πάνω σε αυτά τα θεμέλια πατάει η Τέχνη.Είναι (τα τεχνουργήματα),θα έλεγε κανείς, τα μνημεία της επικυριαρχίας πάνω στο Άγνωστο. Και ακριβώς επειδή η περιχαράκωση είναι στον πυρήνα της η απονενοημένη πράξη μιας κοινωνίας, ενυπάρχει το στοιχείο της σχετικότητας και της πολλαπλότητας. Νοήματα δοσμένα αλλιώς, μνημεία ενθύμησης χωρίς καμία σχέση το ένα με το άλλο.
Πως θα πείσω τον ιθαγενή της Παπούα, ότι "το καλό το πράγμα" είναι ο Μπαχ, όταν ο θαυμασμός μου για τα τεχνουργήματα του είναι προιόν της συνάφειας της κοσμοαντίληψης μας; Πως θα τον κάνω να αντιληφθεί την έννοια της προοπτικής στη ζωγραφική; Πως θα θέσω στο ζύγι τα προιόντα του δικού μου "κόσμου" με τα δικά του; Κι αν τελικά δεν έχω το "δικαίωμα", μήπως αυτή η αδυναμία δεν είναι απόρροια της σχετικότητας που γράφτηκε παραπάνω;
Στο τέλος, το μοναδικό σταθερό σημείο αναφοράς είναι ο περίφημος (φιλοσοφικά αναδιατυπωμένος από τον Νίτσε) Εαυτός. Ο βαθύς βιολογικός πυρήνας, τα απομεινάρια της αντίστασης της Φύσης στην πολιτισμική οριοθέτηση (κόσμοι μέσα στον κόσμο).
Nαι, ζητώ συγνώμη αν δεν έγινα κατανοητός. Ωστόσο στο αρχικό κειμενάκι, έχω βάλει εισαγωγικά για να τονίσω πως αυτό είναι απόπειρα προέκτασης του δικού σου συλλογισμού, με τον οποίο διαφωνώ. Για αυτό εξάλλου υπάρχει ο σύνδεσμος "όμως" στην συνέχεια.Αχθος Αρουρης έγραψε: 04 Φεβ 2023, 20:59εν τη ποιητικη ευδοκιμεινBazoomba έγραψε: 04 Φεβ 2023, 18:50Συγνώμη για την παρανόηση,αλλά λέω ακριβώς το αντίθετο. Η ζωή είναι το κορυφαίο κριτήριο, όχι ΠΑΡΑ την παρουσία του θανάτου αλλά ΛΟΓΩ αυτού. Η δυνατότητα τερματισμού του υπάρχειν είναι συμπληρωματικό στοιχείο της.Αχθος Αρουρης έγραψε: 04 Φεβ 2023, 17:52
ο συλλογισμος του ειναι ο εξης................
ζωη και θανατος συνυπαρχουν εκ φυσεως,
δηλ. αναγκαστικα..........οταν υπαρχει ζωη
κατ αναγκην υπαρχει και θανατος, χωρις
καμμια εξαιρεση, ποτε και πουθενα.........
η ζωη δεν ειναι ελευθερη απο θανατο, δεν
μπορει να ειναι κορυφαιο αφου εκμηδενιζεται,
εαν η ζωη ηταν κορυφαιο θα ηταν αθανατη,
δεν θα συνυπηρχε με τον θανατο..............
(πες μου οτι το καταλαβες.........σε παρακαλω,
να χαρω κι εγω..............γλυκεια μου.......)
Δεχόμενοι αυτό, δεν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε ως πηγή αντίφασης την παρουσία του και ,προχωρώντας παραπέρα,ούτε τις εκφάνσεις του. Η ζωή εκπτύσσεται με τρόπο άηθες, δηλαδή για εμάς "τυφλό" και "άχρονο" με το αποτέλεσμα αυτής της έκφυσης να είναι το λεγόμενο "ενδόκοσμο παιχνίδι του γίγνεσθαι".
Για να έρθω, λοιπόν, και πάλι στον αρχικό σου συλλογισμό και στο ερώτημα του νηματοθέτη, μπροστά σε αυτόν τον άχρονο "εφιάλτη" δημιουργείται η λεγόμενη πολιτισμική περιχαράκωση. Τραβάμε μια γραμμή και νοηματοδοτούμε τον κόσμο από την αρχή κομμάτι-κομμάτι. Κοινώς,δημιουργούμε Ιστορία. Δηλαδή την διαδοχή γεγονότων (αίρεται έτσι η αχρονικότητα) στην οποία έχει αποδοθεί λογικό νόημα ( το "λογικό" εδώ πέρα με την ευρύτερη έννοια) και την Ηθική (αίρεται έτσι και η τυφλότητα). Πάνω σε αυτά τα θεμέλια πατάει η Τέχνη.Είναι (τα τεχνουργήματα),θα έλεγε κανείς, τα μνημεία της επικυριαρχίας πάνω στο Άγνωστο. Και ακριβώς επειδή η περιχαράκωση είναι στον πυρήνα της η απονενοημένη πράξη μιας κοινωνίας, ενυπάρχει το στοιχείο της σχετικότητας και της πολλαπλότητας. Νοήματα δοσμένα αλλιώς, μνημεία ενθύμησης χωρίς καμία σχέση το ένα με το άλλο.
Πως θα πείσω τον ιθαγενή της Παπούα, ότι "το καλό το πράγμα" είναι ο Μπαχ, όταν ο θαυμασμός μου για τα τεχνουργήματα του είναι προιόν της συνάφειας της κοσμοαντίληψης μας; Πως θα τον κάνω να αντιληφθεί την έννοια της προοπτικής στη ζωγραφική; Πως θα θέσω στο ζύγι τα προιόντα του δικού μου "κόσμου" με τα δικά του; Κι αν τελικά δεν έχω το "δικαίωμα", μήπως αυτή η αδυναμία δεν είναι απόρροια της σχετικότητας που γράφτηκε παραπάνω;
Στο τέλος, το μοναδικό σταθερό σημείο αναφοράς είναι ο περίφημος (φιλοσοφικά αναδιατυπωμένος από τον Νίτσε) Εαυτός. Ο βαθύς βιολογικός πυρήνας, τα απομεινάρια της αντίστασης της Φύσης στην πολιτισμική οριοθέτηση (κόσμοι μέσα στον κόσμο).
και ουκ εχω λογον ειπειν............
η αρχικη σου φραση.......... που εξηγησα ..........
<<Εάν η ζωή είναι το κορυφαίο κριτήριο ούτε θάνατος δεν θα υπάρχει, ούτε έριδα, ούτε τίποτα">>
δεν αποδιδει, δεν συνδεεται με το νοημα του κειμενου
που εβαλες μετα.......................
................ αστοχια λογου.....................
στην πρωτη φραση, που εξηγησα, λες, η ζωη ειναι το κορυφαιο λογω απουσιας θανατου,
ενω στο κειμενο, που εβαλες μετα, λες, η ζωη ειναι το κορυφαιο λογω παρουσιας θανατου,
πωπω..............τι ζεστη ειναι αυτη..............
.........και με ανοιχτα παραθυρα................
............να βαλω και τον ανεμιστηρα ;;;
