Πέθανε ο Ζάχος Χατζηφωτίου

[georgebi]

ποιό μανουλομάνουλο είναι αυτό;

Εδώ τη βρήκα αλλά δεν λέει....


Ζάχος Χατζηφωτίου - από ηθοποιούς μέχρι πριγκίπισσες : η πολυτάραχη ερωτική ζωή του

https://www.fanpage.gr/afieromata/apo-i ... otiki-zoi/

[Chainis]

Δεν έχεις δικαίωμα να υψώνεις το δάχτυλο για κάτι που δε θα κληθείς εσύ να κάνεις. Αν ήσουν νέος δεν ξέρω τι θα έκανες,
αλλά και η γιαγιά μου αν είχε ρόδες θα ήταν πατίνι.

Τι λέει ρε;!;!;
Έχω κάθε δικαίωμα να το κάνω όπως το κάνουν άλλωστε όλοι για κάθε θέμα.

Ήσουν ποτέ πολιτικός που κυβέρνησε;
Όχι.
Πως κρίνεις τότε αυτούς που κυβέρνησαν η κυβερνάνε χωρίς να έχεις μπει στον χορό;

Εξάλλου μιλάω για διαχρονικές καταστάσεις και απόψεις.
Ρίψασπις, λιποτάκτης και φυγόμαχος ήταν πάντα η μεγαλύτερη ξεφτίλα από τα αρχαία χρόνια μέχρι σήμερα, και τέτοιους τους έφτυναν ακομα και οι γυναίκες που δεν πολεμούσαν και κανένας δεν τους έλεγε μα πως του φέρεσαι έτσι, εσύ δεν ξέρεις από πόλεμο.

να σεβεσαι τους παππουδες σου...

Ο παππούς μου πολέμησε από το 1912 μέχρι το 1921 χωρίς να αναρωτιέται γιατί δεν είναι ο Βενιζέλος στο μέτωπο στην πρώτη γραμμή.
Όλοι οι παππούδες μου έχουν τον απέραντο σεβασμό μου.
Εσύ φτύνεις τους δικούς σου

[ΓΑΛΗ]

Αν είσαι αυτοαναφορικός νάρκισσος κρίνεσαι από όλους που καταλαβαίνουν ότι την έχεις ψωνίσει, δεν χρειάζεται να λύσει κάποιος διαφορικές
εξισώσεις για να καταλάβει ότι κάποιος την έχει ψωνίσει. Τον μακαρίτη δεν το είχα προσέξει ιδιαίτερα, το αν έζησε πολλά στη ζωή του ή λίγα
το ήξερε ο ίδιος στα τελευταία του αλλά γενικά το να πάει κάποιος στη Μύκονο του 1960 και να κάνει διακοπές δεν ήταν τίποτα περισσότερο και
τίποτα λιγότερο από ότι είναι τώρα. Μπορεί οι τουρίστες τότε να ήταν λιγότεροι αριθμητικά αλλά και πάλι ακριβά κρασιά πίνανε τότε ακριβά πίνουν
και τώρα, το να τα πίνεις δίπλα στη Λίζα Τέιλορ δε σε κάνει πιο εστέτ από ότι να τα πίνεις δίπλα στην Τζένιφερ Άνιστον.

Ναι ρε συ, τι Λωζάνη τι Κοζάνη.

Σε κάθε περίπτωση, καταλαβαίνω απολύτως ότι για τις νεώτερες γενιές ο Χατζηφωτίου μπορεί να είναι μια αδιάφορη/παλαιολιθική/γραφική/ναρκισσιστική φιγούρα μπροστά στη λάμψη των σύγχρονων σελέμπριτις αλλά εγώ ανήκω σε παλιότερη γενιά και έχω άλλες αξιολογήσεις.

Όσο για τον προσδιορισμό "εστέτ" αν ρώταγε ο οποιοσδήποτε τον Χατζηφωτίου αν θεωρεί τον εαυτό του "εστέτ" θα του έλεγε ότι είναι βλαξ. Ο Χατζηφωτίου μονίμως έκραζε υπογείως ή μη την νεοελληνική ανάγκη για εστετισμό, είτε ως Ίακχος είτε ως Ζάχος.

Θα συμφωνήσω μόνο στο ότι προσωπικά γνώρισα τον Χατζηφωτίου μέσα από τις συνεντεύξεις που έδωσε στο τέλος της ζωής του και από
εκεί μπορώ να πω πως διαμόρφωσα θετική εικόνα για το άτομο του, ως έναν παππού που μου έλεγε ιστορίες του παρελθόντος τον κρίνω
θετικά και όχι ως παλαιολιθικό. Αλλά η πρότερη παρουσία του, όπως έχει καταγραφεί από τα ρεπορτάζ αλλά και από το αρχειακό υλικό
δείχνει έναν άνθρωπο που άνηκε σε αυτό που σήμερα μάλλον περιφρονητικά θα περιγράφαμε ως κόσμο του lifestyle. Το ότι για κάποιους
το lifestyle του '60 μπορεί να μοιάζει μύθος γιατί η Καρέζη και η Βουγιουκλάκη ως πρόσωπα έχουν μπει στο μουσείο της ελληνικής ηθοποίιας ενώ η Βλαντή ή η Παπαχαραλάμπους είναι ενεργές ηθοποιοί δε σημαίνει πως το παρελθόν είναι πιο ηρωικό από το παρόν. Όταν ο Χατζηφωτίου πήρε
συνέντευξη από την Βουγιουκλάκη και τον Παπαμιχαήλ δεν έκανε κάτι διαφορετικό από αυτό που έχουν κάνει ο Λιάγκας, ο Αρναούτογλου και
ο Κωστόπουλος τα τελευταία χρόνια στις εκπομπές τους.

Το life style των σίξτυς σαφώς και δεν αντιμετωπίζεται ως μια μυθική εποχή για έναν πολύ απλό λόγο. Εκείνον τον καιρό, ελάχιστοι είχαν πρόσβαση σ' αυτό που σήμερα προσδιορίζεται αφελώς ως "life style". Γενικώς, μπαίνεις στη διαδικασία σύγκρισης ανόμοιων πραγμάτων, τρόπου ζωής και κυρίως νοοτροπίας.

[Scouser]

Ευώδιασε πάλι Αριστερά.

[Chainis]

Ευώδιασε πάλι Αριστερά.

Πονάει πολύ!

[Dwarven Blacksmith]

Ευώδιασε πάλι Αριστερά.

Ευτυχώς η Δεξιά έσβησε τις κακές λεξούλες και μας προστάτεψε από την ηθική κατηφόρα.

[ΦΙΛΕΛΕ ΚΑΙ ΤΡΟΛΕΛΕ]

Λυπάμαι, αν ξέρεις κανένα κόλπο να ξαναγίνώ νέος ρίχτο.
Με βάση τις θέσεις και τις απόψεις του μπορώ να κρίνω τον καθένα .

Δεν έχεις δικαίωμα να υψώνεις το δάχτυλο για κάτι που δε θα κληθείς εσύ να κάνεις. Αν ήσουν νέος δεν ξέρω τι θα έκανες,
αλλά και η γιαγιά μου αν είχε ρόδες θα ήταν πατίνι.

Τι λέει ρε;!;!;
Έχω κάθε δικαίωμα να το κάνω όπως το κάνουν άλλωστε όλοι για κάθε θέμα.

Ήσουν ποτέ πολιτικός που κυβέρνησε;
Όχι.
Πως κρίνεις τότε αυτούς που κυβέρνησαν η κυβερνάνε χωρίς να έχεις μπει στον χορό;

Εξάλλου μιλάω για διαχρονικές καταστάσεις και απόψεις.
Ρίψασπις, λιποτάκτης και φυγόμαχος ήταν πάντα η μεγαλύτερη ξεφτίλα από τα αρχαία χρόνια μέχρι σήμερα, και τέτοιους τους έφτυναν ακομα και οι γυναίκες που δεν πολεμούσαν και κανένας δεν τους έλεγε μα πως του φέρεσαι έτσι, εσύ δεν ξέρεις από πόλεμο.

Τους πολιτικούς του κρίνεις και τους ψηφίζεις για πράγματα που θα εφαρμοστούν πάνω σε εσένα, το να υψώνεις το δάχτυλο σε όποιον
δε θέλει να πολεμήσει και να πεθάνει όταν δεν ζητούνται αυτά τα πράγματα από εσένα δεν είναι άποψη, είναι αλητεία. Το ότι μπορεί
να πίστευαν κάτι παλιά δε μου λέει κάτι, θες να απαριθμήσουμε τις καφρίλες και τις ανοησίες που πίστευαν μερίδες ανθρώπων παλιά?

[ΦΙΛΕΛΕ ΚΑΙ ΤΡΟΛΕΛΕ]

Λυπάμαι, αν ξέρεις κανένα κόλπο να ξαναγίνώ νέος ρίχτο.
Με βάση τις θέσεις και τις απόψεις του μπορώ να κρίνω τον καθένα .

Δεν έχεις δικαίωμα να υψώνεις το δάχτυλο για κάτι που δε θα κληθείς εσύ να κάνεις. Αν ήσουν νέος δεν ξέρω τι θα έκανες,
αλλά και η γιαγιά μου αν είχε ρόδες θα ήταν πατίνι.

συνταξιουχος καραβανας;

Δε θυμάμαι κάτι τέτοιο.

[ΦΙΛΕΛΕ ΚΑΙ ΤΡΟΛΕΛΕ]

Ο μόδιστρος ήταν στην Αίγυπτο τότε;
Πάντως πήρε γαλόνια, στην Ελλάδα ήρθε σαν ανθυπολοχαγος διμοιρήτης στην ταξιαρχία του Ριμινι και στον πόλεμο τα γαλόνια δεν τα παίρνουν οι λουφαδοροι, συν ότι έχει καμία 10ριά παράσημα, τα περισσότερα από τους Άγγλους.

https://www.google.com/search?q=%CE%B6% ... SQyRiN8IxM

Μια χαρά παράσημα παίρνουν. Ο μακαρίτης μπορεί να πολέμησε, δεν ξέρω. Ο μόδιστρος δεν ξέρω που ήταν, πάντως άνηκε στον κοινωνικό
κύκλο του Ζάχου.

Κάτι θα ξέρεις που οι άλλοι δεν ξέρουμε για τα παράσημα.
Το λέω γιατί είναι κάτι που κάθε στρατός προσέχει να μην γίνονται λάθη ή λαμογιές και να τα παίρνουν αυτοί που τα αξίζουν στον πόλεμο γιατί έχει να κάνει με το ηθικό των μονάδων.

Όσο για τον μόδιστρος, οκ, κάπου κάποιος είπε κάποτε.
Μπορεί να γούσταρε τον Ζάχο και να μην του έκατσε.

Θεωρητικά ναι ο στρατός τα κάνει όλα δίκαια και προβλεπέ, στην πράξη μέρος της κοινωνίας μας είναι και αυτός. Από εκεί και πέρα,
εσύ φαίνεται να είσαι σίγουρος όχι μόνο για το ποιόν του Ζάχου(σε αντίθεση με εμένα) αλλά και για το ότι ο μόδιστρος ήταν "αδερφή"
και δε μπόρεσε να πηδηχτεί με τον Ζάχο. Θα σε σοκάρω αλλά α) δεν είναι απαραίτητο κάποιος μόδιστρος να είναι γκει β) δεν είναι
απαραίτητο κάποιος γκει να γουστάρει όποιον άντρα βλέπει μπροστά του.

[ΦΙΛΕΛΕ ΚΑΙ ΤΡΟΛΕΛΕ]

Ναι ρε συ, τι Λωζάνη τι Κοζάνη.

Σε κάθε περίπτωση, καταλαβαίνω απολύτως ότι για τις νεώτερες γενιές ο Χατζηφωτίου μπορεί να είναι μια αδιάφορη/παλαιολιθική/γραφική/ναρκισσιστική φιγούρα μπροστά στη λάμψη των σύγχρονων σελέμπριτις αλλά εγώ ανήκω σε παλιότερη γενιά και έχω άλλες αξιολογήσεις.

Όσο για τον προσδιορισμό "εστέτ" αν ρώταγε ο οποιοσδήποτε τον Χατζηφωτίου αν θεωρεί τον εαυτό του "εστέτ" θα του έλεγε ότι είναι βλαξ. Ο Χατζηφωτίου μονίμως έκραζε υπογείως ή μη την νεοελληνική ανάγκη για εστετισμό, είτε ως Ίακχος είτε ως Ζάχος.

Θα συμφωνήσω μόνο στο ότι προσωπικά γνώρισα τον Χατζηφωτίου μέσα από τις συνεντεύξεις που έδωσε στο τέλος της ζωής του και από
εκεί μπορώ να πω πως διαμόρφωσα θετική εικόνα για το άτομο του, ως έναν παππού που μου έλεγε ιστορίες του παρελθόντος τον κρίνω
θετικά και όχι ως παλαιολιθικό. Αλλά η πρότερη παρουσία του, όπως έχει καταγραφεί από τα ρεπορτάζ αλλά και από το αρχειακό υλικό
δείχνει έναν άνθρωπο που άνηκε σε αυτό που σήμερα μάλλον περιφρονητικά θα περιγράφαμε ως κόσμο του lifestyle. Το ότι για κάποιους
το lifestyle του '60 μπορεί να μοιάζει μύθος γιατί η Καρέζη και η Βουγιουκλάκη ως πρόσωπα έχουν μπει στο μουσείο της ελληνικής ηθοποίιας ενώ η Βλαντή ή η Παπαχαραλάμπους είναι ενεργές ηθοποιοί δε σημαίνει πως το παρελθόν είναι πιο ηρωικό από το παρόν. Όταν ο Χατζηφωτίου πήρε
συνέντευξη από την Βουγιουκλάκη και τον Παπαμιχαήλ δεν έκανε κάτι διαφορετικό από αυτό που έχουν κάνει ο Λιάγκας, ο Αρναούτογλου και
ο Κωστόπουλος τα τελευταία χρόνια στις εκπομπές τους.

Το life style των σίξτυς σαφώς και δεν αντιμετωπίζεται ως μια μυθική εποχή για έναν πολύ απλό λόγο. Εκείνον τον καιρό, ελάχιστοι είχαν πρόσβαση σ' αυτό που σήμερα προσδιορίζεται αφελώς ως "life style". Γενικώς, μπαίνεις στη διαδικασία σύγκρισης ανόμοιων πραγμάτων, τρόπου ζωής και κυρίως νοοτροπίας.

Το lifestyle των '60s αντιμετωπίζεται ως κάτι το μυθικό για δύο λόγους. Πρώτον, γιατί ότι περνάει εξιδανικεύεται στον ένα ή τον άλλο
βαθμό. Δεύτερον, γιατί ισχύει αυτό που λες, δεν ήταν προσβάσιμο σε πολλούς, επομένως αυτοί οι λίγοι στους οποίους μπορεί να ήταν
προσβάσιμο από πολλούς σύγχρονούς τους αντιμετωπίστηκαν ως κάτι το ιδιαίτερο και το εντυπωσιακό. Σήμερα,αυτοί οι λίγοι
θα ήταν μερικοί ακόμα διάσημοι, μπορεί κάποτε ας πούμε η Αλίκη Βουγιουκλάκη να ήταν εθνική σταρ, σήμερα θα ήταν απλώς μία
ηθοποιός όπως η Βλαντή, η Παπαχαραλάμπους, η Παπουτσάκη, η Ματσούκα και πάει λέγοντας.

[sharp]

Ναι ρε συ, τι Λωζάνη τι Κοζάνη.

Σε κάθε περίπτωση, καταλαβαίνω απολύτως ότι για τις νεώτερες γενιές ο Χατζηφωτίου μπορεί να είναι μια αδιάφορη/παλαιολιθική/γραφική/ναρκισσιστική φιγούρα μπροστά στη λάμψη των σύγχρονων σελέμπριτις αλλά εγώ ανήκω σε παλιότερη γενιά και έχω άλλες αξιολογήσεις.

Όσο για τον προσδιορισμό "εστέτ" αν ρώταγε ο οποιοσδήποτε τον Χατζηφωτίου αν θεωρεί τον εαυτό του "εστέτ" θα του έλεγε ότι είναι βλαξ. Ο Χατζηφωτίου μονίμως έκραζε υπογείως ή μη την νεοελληνική ανάγκη για εστετισμό, είτε ως Ίακχος είτε ως Ζάχος.

Θα συμφωνήσω μόνο στο ότι προσωπικά γνώρισα τον Χατζηφωτίου μέσα από τις συνεντεύξεις που έδωσε στο τέλος της ζωής του και από
εκεί μπορώ να πω πως διαμόρφωσα θετική εικόνα για το άτομο του, ως έναν παππού που μου έλεγε ιστορίες του παρελθόντος τον κρίνω
θετικά και όχι ως παλαιολιθικό. Αλλά η πρότερη παρουσία του, όπως έχει καταγραφεί από τα ρεπορτάζ αλλά και από το αρχειακό υλικό
δείχνει έναν άνθρωπο που άνηκε σε αυτό που σήμερα μάλλον περιφρονητικά θα περιγράφαμε ως κόσμο του lifestyle. Το ότι για κάποιους
το lifestyle του '60 μπορεί να μοιάζει μύθος γιατί η Καρέζη και η Βουγιουκλάκη ως πρόσωπα έχουν μπει στο μουσείο της ελληνικής ηθοποίιας ενώ η Βλαντή ή η Παπαχαραλάμπους είναι ενεργές ηθοποιοί δε σημαίνει πως το παρελθόν είναι πιο ηρωικό από το παρόν. Όταν ο Χατζηφωτίου πήρε
συνέντευξη από την Βουγιουκλάκη και τον Παπαμιχαήλ δεν έκανε κάτι διαφορετικό από αυτό που έχουν κάνει ο Λιάγκας, ο Αρναούτογλου και
ο Κωστόπουλος τα τελευταία χρόνια στις εκπομπές τους.

Το life style των σίξτυς σαφώς και δεν αντιμετωπίζεται ως μια μυθική εποχή για έναν πολύ απλό λόγο. Εκείνον τον καιρό, ελάχιστοι είχαν πρόσβαση σ' αυτό που σήμερα προσδιορίζεται αφελώς ως "life style". Γενικώς, μπαίνεις στη διαδικασία σύγκρισης ανόμοιων πραγμάτων, τρόπου ζωής και κυρίως νοοτροπίας.

Η διαφορά του 60 με το 80 ήταν πολύ μικρότερη. Αρκούσε να φανταστείς μια ζωή με λιγώτερα υλικά αγαθά, που σιγά σιγά συγκεντρωνόταν στις πόλεις. Θυμάμαι ας πούμε που έλεγαν ότι οι Αμπελόκηποι ήσαν αμπέλια. Αυτό μού ήταν το δυσκολώτερο να φανταστώ. Όμως από το 80 στο 00, πόσο μάλλον στο 20 η απόσταση είναι αστρονομική, λόγω της πληροφόρησης του Ίντερνετ. Δεν χρειάζεται να φανταστείς τίποτε, ούτε να κοπιάσεις ιδιαίτερα, ο γκουγκλ νά 'ναι καλά. Αυτό έχει θετική και αρνητική πλευρά.

[ΓΑΛΗ]

Θα συμφωνήσω μόνο στο ότι προσωπικά γνώρισα τον Χατζηφωτίου μέσα από τις συνεντεύξεις που έδωσε στο τέλος της ζωής του και από
εκεί μπορώ να πω πως διαμόρφωσα θετική εικόνα για το άτομο του, ως έναν παππού που μου έλεγε ιστορίες του παρελθόντος τον κρίνω
θετικά και όχι ως παλαιολιθικό. Αλλά η πρότερη παρουσία του, όπως έχει καταγραφεί από τα ρεπορτάζ αλλά και από το αρχειακό υλικό
δείχνει έναν άνθρωπο που άνηκε σε αυτό που σήμερα μάλλον περιφρονητικά θα περιγράφαμε ως κόσμο του lifestyle. Το ότι για κάποιους
το lifestyle του '60 μπορεί να μοιάζει μύθος γιατί η Καρέζη και η Βουγιουκλάκη ως πρόσωπα έχουν μπει στο μουσείο της ελληνικής ηθοποίιας ενώ η Βλαντή ή η Παπαχαραλάμπους είναι ενεργές ηθοποιοί δε σημαίνει πως το παρελθόν είναι πιο ηρωικό από το παρόν. Όταν ο Χατζηφωτίου πήρε
συνέντευξη από την Βουγιουκλάκη και τον Παπαμιχαήλ δεν έκανε κάτι διαφορετικό από αυτό που έχουν κάνει ο Λιάγκας, ο Αρναούτογλου και
ο Κωστόπουλος τα τελευταία χρόνια στις εκπομπές τους.

Το life style των σίξτυς σαφώς και δεν αντιμετωπίζεται ως μια μυθική εποχή για έναν πολύ απλό λόγο. Εκείνον τον καιρό, ελάχιστοι είχαν πρόσβαση σ' αυτό που σήμερα προσδιορίζεται αφελώς ως "life style". Γενικώς, μπαίνεις στη διαδικασία σύγκρισης ανόμοιων πραγμάτων, τρόπου ζωής και κυρίως νοοτροπίας.

Το lifestyle των '60s αντιμετωπίζεται ως κάτι το μυθικό για δύο λόγους. Πρώτον, γιατί ότι περνάει εξιδανικεύεται στον ένα ή τον άλλο
βαθμό. Δεύτερον, γιατί ισχύει αυτό που λες, δεν ήταν προσβάσιμο σε πολλούς, επομένως αυτοί οι λίγοι στους οποίους μπορεί να ήταν
προσβάσιμο από πολλούς σύγχρονούς τους αντιμετωπίστηκαν ως κάτι το ιδιαίτερο και το εντυπωσιακό. Σήμερα,αυτοί οι λίγοι
θα ήταν μερικοί ακόμα διάσημοι, μπορεί κάποτε ας πούμε η Αλίκη Βουγιουκλάκη να ήταν εθνική σταρ, σήμερα θα ήταν απλώς μία
ηθοποιός όπως η Βλαντή, η Παπαχαραλάμπους, η Παπουτσάκη, η Ματσούκα και πάει λέγοντας.

Δεν σε κόβω για πάνω από 25-30 και ακριβώς γι' αυτό δεν παρεξηγώ τις αναλύσεις που επιχειρείς. Σε κάθε περίπτωση, καμμία σχέση.

[sharp]

ποιό μανουλομάνουλο είναι αυτό;

Εδώ τη βρήκα αλλά δεν λέει....


Ζάχος Χατζηφωτίου - από ηθοποιούς μέχρι πριγκίπισσες : η πολυτάραχη ερωτική ζωή του

https://www.fanpage.gr/afieromata/apo-i ... otiki-zoi/

Έτσι κι αλλιώς, τώρα πια...

[ΓΑΛΗ]

Το life style των σίξτυς σαφώς και δεν αντιμετωπίζεται ως μια μυθική εποχή για έναν πολύ απλό λόγο. Εκείνον τον καιρό, ελάχιστοι είχαν πρόσβαση σ' αυτό που σήμερα προσδιορίζεται αφελώς ως "life style". Γενικώς, μπαίνεις στη διαδικασία σύγκρισης ανόμοιων πραγμάτων, τρόπου ζωής και κυρίως νοοτροπίας.

Η διαφορά του 60 με το 80 ήταν πολύ μικρότερη. Αρκούσε να φανταστείς μια ζωή με λιγώτερα υλικά αγαθά, που σιγά σιγά συγκεντρωνόταν στις πόλεις. Θυμάμαι ας πούμε που έλεγαν ότι οι Αμπελόκηποι ήσαν αμπέλια. Αυτό μού ήταν το δυσκολώτερο να φανταστώ. Όμως από το 80 στο 00, πόσο μάλλον στο 20 η απόσταση είναι αστρονομική, λόγω της πληροφόρησης του Ίντερνετ. Δεν χρειάζεται να φανταστείς τίποτε, ούτε να κοπιάσεις ιδιαίτερα, ο γκουγκλ νά 'ναι καλά. Αυτό έχει θετική και αρνητική πλευρά.

Το 60 με το 80 είχαν μια περισσότερο ισορροπημένη μετάβαση από ό,τι το 80 με το 2000. Σ' αυτήν την 20ετία έγινε το "έλα να δεις".

Κατά τα άλλα, σαφώς και ο παράγων "φαντασία" δε λέει κάτι, γιατί η φαντασία είναι άμεσα συνδεδεμένη με τη λογική (εμπειρίες, βιώματα, παραστάσεις) του καθενός. Ουδείς μπορεί να φανταστεί κάτι που ξεφεύγει από το γνωστικό του πεδίο, πέραν μιας απλοϊκής παραλλαγής.

[ΦΙΛΕΛΕ ΚΑΙ ΤΡΟΛΕΛΕ]

Το life style των σίξτυς σαφώς και δεν αντιμετωπίζεται ως μια μυθική εποχή για έναν πολύ απλό λόγο. Εκείνον τον καιρό, ελάχιστοι είχαν πρόσβαση σ' αυτό που σήμερα προσδιορίζεται αφελώς ως "life style". Γενικώς, μπαίνεις στη διαδικασία σύγκρισης ανόμοιων πραγμάτων, τρόπου ζωής και κυρίως νοοτροπίας.

Το lifestyle των '60s αντιμετωπίζεται ως κάτι το μυθικό για δύο λόγους. Πρώτον, γιατί ότι περνάει εξιδανικεύεται στον ένα ή τον άλλο
βαθμό. Δεύτερον, γιατί ισχύει αυτό που λες, δεν ήταν προσβάσιμο σε πολλούς, επομένως αυτοί οι λίγοι στους οποίους μπορεί να ήταν
προσβάσιμο από πολλούς σύγχρονούς τους αντιμετωπίστηκαν ως κάτι το ιδιαίτερο και το εντυπωσιακό. Σήμερα,αυτοί οι λίγοι
θα ήταν μερικοί ακόμα διάσημοι, μπορεί κάποτε ας πούμε η Αλίκη Βουγιουκλάκη να ήταν εθνική σταρ, σήμερα θα ήταν απλώς μία
ηθοποιός όπως η Βλαντή, η Παπαχαραλάμπους, η Παπουτσάκη, η Ματσούκα και πάει λέγοντας.

Δεν σε κόβω για πάνω από 25-30 και ακριβώς γι' αυτό δεν παρεξηγώ τις αναλύσεις που επιχειρείς. Σε κάθε περίπτωση, καμμία σχέση.

33 είμαι. Ακριβώς επειδή δεν έχω ζήσει τα χρόνια που μεσουρανούσαν οι διάφορες Βουγιουκλάκη και οι διάφοροι Χατζηφωτίου μπορώ να
τους κρίνω πιο αντικειμενικά, κάτι που θα κάνουν στο μέλλον και οι νεότεροι από εμένα όταν σε κάποιο μελλοντικό φόρουμ θα συζητάμε
για το θάνατο των σημερινών διάσημων. Αν τότε εγώ λέω στους νεότερους "Ε είσαι μικρός δεν καταλαβαίνεις τι ήταν ο Χατζηνικολάου/Λιάγκας/Ζαμπούνης" θα διαβάσω με το δίκιο μου ένα "Άσε μας ρε μπάρμπα, και τι ήταν ο μακαρίτης τελικά? Μία προσωπικότητα των μίντια ήταν".