Phorum.com.gr

Maejima έγραψε: 20 Μάιος 2020, 15:28

Bipsco έγραψε: 20 Μάιος 2020, 15:21
Ήταν καθρεφτάκι αυτό;

Βλέπω, άλλαξες την οργισμένη σου απάντηση!

Bipsco έγραψε: 20 Μάιος 2020, 21:33
Βλέπω, άλλαξες την οργισμένη σου απάντηση!

Σου'χω αφήσει ψυχολογικά και εσένα, έ;

Γιατί ασχολούμαστε με τέτοιες ηλιθιότητες στο φόρουμ συνέχεια; Χεστήκαμε για το γενεαλογικό δέντρο του καθενός και για το πόσο μελανίνη έχει. Όλοι homo sapiens σαν εσένα είναι. Όποιος homo sapiens αισθάνεται Έλληνας είναι Έλληνας, όποιος αισθάνεται Κύπριος είναι Κύπριος.

Black Haplogroups Matter!

ΕΛΛΑΣ ( Λονδίνο ) 31/12/1943
Ο λόρδος Φάριγκτον στην Βουλή των Λόρδων δεν υποστήριξε την ένωση Κύπρου-Ελλάδας και είπε πως ο Κύπρος δεν αποτελούσε τμήμα του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού. Οι Κύπριοι της Αγγλίας του ζητάνε εξηγήσεις. Ο λόρδος τους υποδέχτηκε ευγενικά και τους απάντησε πως δεν αμφισβητεί την ελληνική καταγωγή των Κυπρίων * , αλλά απλώς είπε πως το καθεστώς της Κύπρου της κλασικής εποχής δεν ανήκε στον κλασικό ελληνικό πολιτισμό , γιατί η Κύπρος δεν είχε δημοκρατία αλλά βασιλεία. Δεν είχε πρόβλημα με την ένωση Κύπρου-Ελλάδας θεωρητικά , αλλά επειδή είναι διεθνιστούλης λέει κάποιες γενικόλογες σάλτσες. Θεωρεί κακό τον εθνικισμό σαν την κακοκαιρία. Προτιμάει η Κύπρος να είναι αυτόνομη για να προστατευτεί απ' τις ελληνικές δικτατορίες { μάντης ήταν ; } Να μην πέσει ο κυπριακός λαός απ' την βρετανική δικτατορία στην ελληνική δικτατορία. Οι μειονότητες θα πρέπει να προστατευθούν [ εννοεί τους Τούρκους ] , αλλά όχι να εμποδίσουν την επιθυμία για [ μελλοντική ] ένωση της πλειοψηφίας. Τέλος ο λόρδος βεβαίωσε για τα φιλελληνικά του αισθήματα τόσο για τον μητροπολιτικό όσο και για τον κυπριακό κλάδο του ελληνικού λαού .


* Στην πραγματικότητα αυτό ακριβώς υποστήριξε ο κωλοτούμπας. Πως οι Κύπριοι δεν είναι Έλληνες :

Το ζήτημα της Κύπρου, εξαιτίας της ιδιαιτερότητάς του, απασχόλησε και το βρετανικό κοινοβούλιο . Δυστυχώς συζητήθηκε με εντελώς αρνητικό πνεύμα. Ο λόρδος Farringdon υποστήριξε ότι οι Κύπριοι δεν είναι Έλληνες και δε θα λάβουν καμία ωφέλεια από την ένωση με την Ελλάδα, αφού παράγουν τα ίδια προϊόντα. Επιπλέον θα έπρεπε, κατά τη γνώμη του, να ληφθούν υπ’ όψη και τα δικαιώματα της τουρκικής μειονότητας, που αποτελεί «το εν τρίτον του πληθυσμού». Προέβη μάλιστα σε πρόταση για ίδρυση αυτόνομου κυπριακού κράτους εντός της Βρετανικής Αυτοκρατορίας.
http://ikee.lib.auth.gr/record/113793/files/113793.pdf

Giorgos 574 έγραψε: 16 Μάιος 2020, 23:44 Κύπριοι είναι ολοι αυτοί δεν κάνω πλάκα

κανε μπε ρεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεε

γιδ

Σύντομη ιστορία της Κύπρου με έμφαση στην αρχαία περίοδο

Κατά τη Νεολιθική Περίοδο ( 5800 - 3000 π.Χ. για το νησί ) έχουμε τον περίφημο νεολιθικό οικισμό της Χοιροκοιτίας ( 5.800 π.Χ. ) με τις χαρακτηριστικές κυκλικές κατοικίες.


Οι νεολιθικοί κάτοικοι του νησιού πιστεύεται πως ήρθαν απ' την Μέση Ανατολή , ανήκαν στην λεγόμενη "μεσογειακή" φυλή, και ονομάστηκαν συμβατικά απ' τους επιστήμονες Ετεοκύπριοι , δηλαδή γνήσιοι Κύπριοι , κατά τα Ετεοκρήτες και Ετεοκαρπάθιοι.

Κατά την Ορειχάλκινη Περίοδο ( 3000 - 1050 π.Χ. ) είχαμε παραγωγή χαλκού στην Ταμασό , τους Σόλους , τη Λίμνη και την Καλαβασό.

Την 2η χιλιετία π.Χ. οι ανατολικές πηγές ( χεττιτικές κ.λπ. ) αναφέρουν το κράτος της Αλασίας που σύμφωνα με κάποιους ερευνητές ταυτίζεται με κάποιο μέρος της Κύπρου ή και ολόκληρο το νησί , ενώ σύμφωνα με άλλους ήταν κάποιο μέρος στην Συρία ή την ΝΑ Μικρά Ασία.

Την περίοδο 1600 - 1050 π.Χ. χρησιμοποιούταν στο νησί η λεγόμενη Κυπρομινωική Γραφή , συγγενική της Γραμμικής Α΄, η οποία δεν έχει αποκρυπτογραφηθεί.

Οι Αχαιοί - Μυκηναίοι έφτασαν για πρώτη φορά στο νησί το 1400 π.Χ. ( κατ' άλλους το 1600 π.Χ. ή το 2000 π.Χ. ) και άρχισαν τον εποικισμό περιορίζοντας την χεττιτική και αιγυπτιακή επιρροή. Σταδιακά οι Αχαιοί ( Έλληνες ) και οι Ετεοκύπριοι άρχισαν να συγχωνεύονται.

Ένας απ' τους πρώτους βασιλιάδες της Κύπρου ήταν ο Κινύρας . Ο Κινύρας υποσχέθηκε στον Αγαμέμνονα να του στείλει 50 πλοία ως βοήθεια κατά την τρωική εκστρατεία , αλλά τελικώς έστειλε μόνο ένα πλοίο, ενώ τα άλλα 49 ήταν πήλινα ομοιώματα πλοίων ! Για να μην κακοκαρδίσει τελείως τον Αγαμέμνονα του έστειλε και έναν περίφημο θώρακα.

Μια σπουδαία Κύπρια βασίλισσα , την Δημώνασσα , αναφέρει ο Δίων ο Χρυσόστομος. Έγινε περίφημη για το νομοθετικό της έργο , το οποίο δεν δίστασε να εφαρμόσει στα ίδια της τα παιδιά , παρά την μεγάλη της θλίψη, η οποία και τελικά την οδήγησε στην αυτοχειρία. Η κόρη της διέπραξε μοιχεία και για τιμωρία την κούρεψαν γουλί και την υποχρέωσαν να γίνει πόρνη. Ένας γιος της αυτοκτόνησε και για τιμωρία τον πέταξαν άταφο έξω απ' τα όρια της πόλης. Ένας άλλος γιος της έσφαξε ένα βόδι που χρησιμοποιούταν σε αγροτικές εργασίες και για τιμωρία τον θανάτωσαν.

Ο δεύτερος ελληνικός αποικισμός στο νησί έγινε μετά τον Τρωικό Πόλεμο, κυρίως από Αρκάδες , γι' αυτό το αρχαίο αρκαδικό ιδίωμα και το αρχαίο κυπριακό ιδίωμα ήταν πολύ συγγενικά , σχηματίζοντας την λεγόμενη αρκαδοκυπριακή διάλεκτο.
Οι Αχαιοί ήρωες ίδρυσαν πόλεις , όπου η καθεμιά ήταν ανεξάρτητο βασίλειο. Ο Πράξανδρος απ' την Λακωνία ίδρυσε την Λάπηθο , ο Χαλκάνωρ * ίδρυσε το Ιδάλιο , ο Αθηναίος Δημοφών την Αίπεια , ο Αθηναίος Χύτρος τους Χύτρους, ο Σαλαμίνιος Τεύκρος την Σαλαμίνα και ο Αρκάς Αγαπήνωρ την Πάφο.

* Ίσως καταγόταν απ' τις Αμύκλες της Λακωνίας γιατί στο Ιδάλιο λατρευόταν ο Αμυκλαίος Απόλλων.

Απ' το 1000 π.Χ. άρχισαν Φοίνικες να αποικίζουν την Κύπρο και ως το 800 π.Χ. επικράτησαν στην Λάπηθο και το Κίτιο. Γνωστοί Φοίνικες βασιλιάδες της Κύπρου ήταν σύμφωνα με την παράδοση ο Άδωνις και ο Πυγμαλίων.

Το 708 π.Χ. η Κύπρος έγινε φόρου υποτελής στους Ασσυρίους.

Το 589 - 569 π.Χ. ο αιγυπτιακός στόλος υπερίσχυσε του ελληνοκυπριακού και φοινικοκυπριακού στόλου και το 560 π.Χ. η Κύπρος έγινε φόρου υποτελής στην Αίγυπτο.

Ο Αθηναίος Σόλων επισκέφτηκε τον βασιλιά της Αιπείας Φιλόκυπρο και τον συμβούλευσε να κτίσει αλλού την πόλη του. Ο Φιλόκυπρος άκουσε την συμβουλή του και ίδρυσε τους Σόλους.

Αρχαία βασίλεια της Κύπρου
( Στον βορρά υπήρχε και η Κυρήνεια που δεν απεικονίζεται στον χάρτη ).


Σπουδαίος βασιλιάς της Σαλαμίνας στην Κύπρο ήταν ο Ευέλθων. Η κακίστρω βασιλομήτωρ της πόλης Κυρήνης Φερετίμη του ζήτησε ως βοήθεια στρατεύματα για να ξαναπάρει αυτή και ο γιος της την εξουσία της πόλης. Όμως ο Ευέλθων τής έδινε όλα τα πάντα, εκτός από στρατό· κι αυτή, κάθε φορά που έπαιρνε το δώρο της, έλεγε: «Ωραίο είναι κι αυτό, ομορφότερο όμως εκείνο», να της δώσει δηλαδή το εκστρατευτικό σώμα που ζητούσε· και, καθώς σε κάθε δώρο που της χάριζε, εκείνη επαναλάμβανε αυτή τη φράση, ο Ευέλθων τής έστειλε τελευταίο δώρο, αδράχτι και ρόκα — κι από κοντά και μια τουλούπα μαλλί· η Φερετίμη επανέλαβε την ίδια φράση, και τότε ο Ευέλθων είπε πως τέτοια δώρα δίνουν στις γυναίκες, κι όχι στρατεύματα. ( Ηρόδοτος )

Το 538 π.Χ. η Κύπρος έγινε φόρου υποτελής στον βασιλιά Κύρο Β΄ της Περσίας. Ο γιος του Κύρου , Καμβύσης , νίκησε τους Αιγύπτιους ( που διεκδικούσαν μεταξύ άλλων και την Κύπρο ) το 525 π.Χ.

Τον 6ο - 4ο αι. π.Χ. ( ή τον 11ο/8ο/7ο - 3ο αι. π.Χ. ) οι Ελληνοκύπριοι και οι Ετεοκύπριοι χρησιμοποιούσαν ως γραφή ένα συλλαβικό σύστημα , το κυπριακό συλλαβάριο. Οι Κύπριοι υιοθέτησαν τον 3ο αι. π.Χ. το ελληνικό αλφάβητο και εγκατέλειψαν το κυπριακό συλλαβάριο.

Η Αμαθούς ήταν μια πόλη στη Νότια Κύπρο που κατοικούταν από Ετεοκυπρίους. Ιδρύθηκε από Ετεοκυπρίους ( ή Φοίνικες ). Πήρε το όνομά της απ' τον Αμαθούντα , γιο του Ηρακλή , ή την Αμαθούντα , μητέρα του Κινύρα.

Μέχρι τον 4ο - 3ο αι. π.Χ. οι Ετεοκύπριοι και οι Φοίνικες της Κύπρου είχαν αφομοιωθεί από τους Ελληκυπρίους.

Κατά την περσική επικυριαρχία , βασιλιάς της Σαλαμίνας της Κύπρου ήταν ο φιλοπέρσης Γόργος , δισέγγονος του Ευέλθοντος . Τον περσοτσολιά Γόργο ανέτρεψε ο αδελφός του Ονήσιλος και έθεσε την Κύπρο στο πλευρό των Ιώνων που είχαν σηκώσει την Ιωνική Επανάσταση κατά των Περσών. Ο Γόργος κατέφυγε στους Πέρσες. Απ' τις κυπριακές πόλεις μόνο οι κάτοικοι του Αμαθούντα ( που μάλλον ήταν Ετεοκύπριοι ) τάχθηκαν στο πλευρό των Περσών.

Ο Ονήσιλος πολιόρκησε τον Αμαθούντα και συγκρούστηκε με τον περσικό στρατό στην πεδιάδα της Μεσαορίας το 498 π.Χ. Όλα πήγαιναν καλά για τους Κυπρίους . Ο Ονήσιλος σκότωσε τον στρατηγό των Περσών Αρτύβιο. Αλλά στην κρίσιμη στιγμή ο τύραννος του Κουρίου Στασάνωρ ( το Κούριο ήταν αποικία Αργείων ) μεταπηδά στο πλευρό των Περσών. Τον ακολουθούν οι Σαλαμίνιοι ( ο βασιλιάς τους Γόργος ήταν με τους Πέρσες όπως έχουμε πει ) και επέρχεται σύγχυση στις κυπριακές γραμμές. Οι Πέρσες νικούν. Πέφτει νεκρός ο Ονήσιλος και ο Αριστόκυπρος , βασιλιάς των Σόλων και γιος του Φιλοκύπρου που αναφέρθηκε παραπάνω.

Ο Γόργος επανέρχεται στον θρόνο της Σαλαμίνας. Οι Πέρσες τιμωρούν τους βασιλιάδες του Μαρίου , του Ιδαλίου , της Λαπήθου κ.λπ. που βοήθησαν τον Ονήσιλο. Οι Πέρσες ισοπεδώνουν την Κύπρο. Τελευταία πέφτει η πόλη των Σόλων.

Οι ( Ετεοκύπριοι ή λιγότερο πιθανό Φοίνικες ) Αμαθούσιοι , έκοψαν το κεφάλι τον νεκρού Ονήσιλου που τους είχε πολιορκήσει , και το κρέμασαν. Όμως οι μέλισσες το έκαναν κυψέλη τους. Οι Αμαθούσιοι τότε πήραν σχετικό χρησμό απ' το Μαντείο των Δελφών , έθαψαν το κρανίο με τιμές και άρχισαν να προσφέρουν θυσίες κάθε χρόνο προς τιμή του ήρωα.

Συνεχίζεται ...

sys3x έγραψε: 16 Μάιος 2020, 23:54

jimdenin έγραψε: 16 Μάιος 2020, 23:50 Μαυριδεροί Έλληνες υπάρχουν πάντως μέχρι και σήμερα.

Ισχύει, ένας παιδικός μου φίλος είναι κανονικός νίγκα, κανονικότατος όμως, ο μπαμπάς του ήταν λίγο πιο σκούρος μαμά κανονική άσπρη κι ο πούστης ο Μαύρος βγήκε κατράμι η αδερφή του εντωμεταξύ είναι σαν το γάλα, γκο φίγκιουρ, έχουμε και μακρινή συγγένεια.

Πέτρος;

alto_sem έγραψε: 05 Ιαν 2023, 22:39

sys3x έγραψε: 16 Μάιος 2020, 23:54

jimdenin έγραψε: 16 Μάιος 2020, 23:50 Μαυριδεροί Έλληνες υπάρχουν πάντως μέχρι και σήμερα.

Ισχύει, ένας παιδικός μου φίλος είναι κανονικός νίγκα, κανονικότατος όμως, ο μπαμπάς του ήταν λίγο πιο σκούρος μαμά κανονική άσπρη κι ο πούστης ο Μαύρος βγήκε κατράμι η αδερφή του εντωμεταξύ είναι σαν το γάλα, γκο φίγκιουρ, έχουμε και μακρινή συγγένεια.

Πέτρος;

Οχι δεν μιλάω για τον Πέτρο (αν μιλάς για αυτόν εσύ, τον μεταλά από Σαλόνικα - κι αυτόν τον ξέρω) αλλά για τον μαροκάνο από το χωριό.

( συνέχεια απ' το προηγούμενο εδώ )

Ο Σπαρτιάτης Παυσανίας και ο Αθηναίος Κίμων πραγματοποιούν επιχειρήσεις και απελευθερώνουν την Κύπρο για 30 χρόνια.

Με την Καλλίειο Ειρήνη ( 448 π.Χ. ) το νησί περνά πάλι στην κυριαρχία των Περσών ως φόρου υποτελής.

Κατά τον Πελοποννησιακό Πόλεμο οι Φοίνικες κυριαρχούν στην Κύπρο.

Ο Ευαγόρας Α΄, απόγονος του ομηρικού ήρωα και ιδρυτή της κυπριακής Σαλαμίνος Τεύκρου και απόγονος του ήρωα Ονήσιλου , επικρατεί και διώχνει τους Φοίνικες απ' την Σαλαμίνα.

Με την Ανταλκίδειο Ειρήνη οι Αθηναίοι εγκαταλείπουν τον σύμμαχό τους Ευαγόρα Α΄ και η Κύπρος παραχωρείται στην Περσία. Ο Ευαγόρας Α΄ όμως και ο γιος του Πνυταγόρας Α΄ αντιστέκονται , έστω και μόνοι τους. Αποκρούουν τον στρατηγό Τιρίβαζο των Περσών που πολιορκεί την Σαλαμίνα. Ο κλοιός όμως στενεύει και ο Ευαγόρας αναγκάζεται να κλείσει ειρήνη με τον Πέρση βασιλιά Αρταξέρξη Β΄. Ο Τιρίβαζος όμως δεν γλίτωσε την θέση του. Σύμφωνα με τον Πολύαινο ο Αρταξέρξης Β΄ έστειλε τον Ορόντη να συλλάβει τον αποτυχημένο Tιρίβαζο. Ο Ορόντης τον παρέσυρε βάζοντάς τον να κάτσει σε θρόνο που βρισκόταν πάνω από καλυμμένο λάκκο. Όταν ο Τιρίβαζος έκατσε , βυθίστηκε μαζί με την πολυθρόνα στον λάκκο. Ο Τιρίβαζος οδηγήθηκε στην Περσία και φυλακίστηκε.

Το 374 π.Χ. δολοφονείται ο Ευαγόρας Α΄ και ο γιος του Πνυταγόρας Α΄. Ανεβαίνει στον θρόνο ο δεύτερος γιος του Ευαγόρα Α΄, ο Νικοκλής , που δεν ήταν καθόλου συνετός. Σκότωσε τον κιθαρωδό Στρατόνικο που τον σατίριζε και τον κατηγορούσε. Τελικά το 361 π.Χ. ο λαός της Σαλαμίνας ανατρέπει τον Νικοκλή και ανεβαίνει στον θρόνο της Σαλαμίνας ο Ευαγόρας Β΄, εγγονός του Ευαγόρα Α΄.

Σε αντίθεση όμως με τον παππού του , ο Ευαγόρας Β΄ ήταν περσόφιλος. Οι Κύπριοι ανατρέπουν τον Ευαγόρα Β΄κι αυτός καταφεύγει στον Αρταξέρξη Γ΄. Ο λαός της Σαλαμίνας ανεβάζει στον θρόνο τον Πνυταγόρα Β΄, ανιψιό του Ευαγόρα Β΄( ή εγγονός του Ευαγόρα Α΄ κι αυτός ) . Ο Αρταξέρξης Γ΄ πολιορκεί την Σαλαμίνα. Το 346 π.Χ. ο Πνυταγόρας Β΄και ο Αρταξέρξης Γ΄ έκλεισαν ειρήνη.

Στο μεταξύ ο Αρταξέρξης Γ΄είχε διορίσει τον Ευαγόρα Β΄ σατράπη στην Φοινίκη. Αλλά ούτε οι Φοίνικες δεν τον άντεξαν και τον φυλάκισαν. Δραπέτευσε , αλλά πιάστηκε απ' τους Κυπρίους , οι οποίοι τον φυλάκισαν εκ νέου και πέθανε στις φυλακές της Σαλαμίνας.

Ο Πνυταγόρας Β΄έστειλε τον κυπριακό στόλο να βοηθήσει τον Μέγα Αλέξανδρο στην πολιορκία της Τύρου . ( Άλλοι Κύπριοι βασιλιάδες που βοήθησαν τον Μεγαλέκο ήταν ο Πασικράτης του Κουρίου , ο Πασίκυπρος των Σόλων και ο Στασίοικος του Μαρίου ). Αλώνοντας την Τύρο , ο Μέγας Αλέξανδρος εξαφάνισε το ορμητήριο του περσικού στόλου - ουσιαστικά φοινικικού , συνεπώς έθετε εκτός μάχης τους Φοίνικες/Πέρσες στο θαλάσσιο μέτωπο , γιατί μέχρι τότε αλώνιζαν στο Αιγαίο καλώντας τις ελληνικές πόλεις - κράτη να στασιάσουν ενάντια των Μακεδόνων.

Η Κύπρος λοιπόν ουσιαστικά απελευθερώθηκε το 332 π.Χ. απ' τον Μέγα Αλέξανδρο. Κατά τα ελληνιστικά χρόνια τίθεται υπό την κυριαρχία των Πτολεμαίων της Αιγύπτου. Η Ρωμαιοκρατία στην Κύπρο ξεκινά το 58 π.Χ. και μετά τη νίκη του Οκταβιανού επί της Κλεοπάτρας , η νήσος προσαρτήθηκε στο ρωμαϊκό κράτος.

Όταν ο αυτοκράτορας Τραϊανός εκστράτευσε κατά των Πάρθων , οι Ιουδαίοι της Κύπρου , της Κυρηναϊκής και της Παλαιστίνης βρήκαν την ευκαιρία και επαναστάτησαν . Η κύρια διήγηση του γεγονότος [ της εξέγερσης των Εβραίων το 115 - 116 μ.Χ. ] είναι η περίληψη της ρωμαϊκής ιστορίας του ιστορικού Δίωνα Κάσιου από Βυζαντινούς λογίους . Είναι τόσο προκατειλημμένη εναντίον των Εβραίων , ώστε δεν μπορεί να θεωρηθεί απολύτως αξιόπιστη ιστορική πηγή. (...) αναφέρεται ο απίστευτα υπερβολικός αριθμός των 240.000 νεκρών από τις ταραχές. ( Ιστορία των Ελλήνων , ΔΟΜΗ , τόμος 19 "Κύπρος" , Κεφ. 5 , σελ. 219 )

Επί Ιουστινανού Β΄( 685 ) η Κύπρος ανήκε στο Βυζάντιο, αλλά φορολογικά την είχαν μισή – μισή Βυζαντινοί και Άραβες. Σύμφωνα με αραβοβυζαντινή συνθήκη, οι Άραβες θα έδιναν στους Βυζαντινούς 365.000 χρυσά βυζαντινά νομίσματα τον χρόνο. Κάποια στιγμή όμως οι Άραβες έκοψαν δικά τους χρυσά νομίσματα και θέλησαν να πληρώσουν με αυτά τον φόρο και όχι με τα βυζαντινά νομίσματα , όπως έκαναν ως τότε. Ο Ιουστινιανός αρνήθηκε να δεχτεί το αραβικό νόμισμα, παρόλο που αυτό είχε την ίδια περιεκτικότητα σε χρυσό όπως και το βυζαντινό και άρα δεν υπήρχε ζημία για τους Βυζαντινούς, και θέλησε να μετακινήσει τους Κυπρίους στην Μικρά Ασία και τους Μαρδαϊτες του Λιβάνου στην Κύπρο. Θα το έκανε αυτό γιατί αδυνατούσε να προστατεύσει την Κύπρο από τις αραβικές επιδρομές και για να στερήσει τους Άραβες από τα κυπριακά εισοδήματα. Μετακίνησε λοιπόν τους περισσότερους Kυπρίους στην Μ.Ασία ( κυρίως στον Ελλήσποντο , Κύζικο και Βιθυνία ) ( 691 ). Έτσι η Κύπρος έμεινε σχεδόν έρημη ή με ελάχιστους κατοίκους το 691 – 698 . Το 698 , επί Τιβερίου Β΄, οι Κύπριοι από την Κύζικο επαναπατρίστηκαν ( 698 – 700 ). Κατ’ άλλη άποψη , η μετοικεσία των Κυρπίων στην Μικρά Ασία απέτυχε τελείως και δεν έγινε ποτέ λόγω τρικυμιών και επιδημίας. Γράφει ο Θεοφάνης : Ἰουστινιανὸς … τὴν Κυπρίων νῆσον ἀλόγως μετοικίσαι ἐσπούδασε … πλῆθος δὲ Κυπρίων περώντων κατεποντίσθη, καὶ ἀπὸ ἀρρωστίας ὤλοντο· καὶ οἱ λοιποὶ ἐστράφησαν εἰς Κύπρον.

Το 1184 μ.Χ. ανέλαβε πραξικοπηματικά την διακυβέρνηση της Κύπρου ο πρώην στρατηγός της Ταρσού , Ισαάκιος Κομνηνός. Επειδή όμως δεν περισυνέλλεξε κάποιους ναυαγούς του σταυροφόρου και βασιλιά της Αγγλίας Ριχάρδου του Λεοντόκαρδου , ανάμεσα στους οποίους ήταν και η μνηστή και η αδελφή του Ριχάρδου , ο τελευταίος κατέλαβε το νησί και το πούλησε στους Λουζινιάν.

Στο νησί ακολούθησε Φραγκοκρατία - Λουζινιάν ( 1191 - 1489 ) , Βενετοκρατία ( 1489 - 1571 ) , Τουρκοκρατία ( 1571 - 1878 ) , Αγγλοκρατία ( 1878 - 1960 ) και Φαυλοκρατία ( 1960 - ως σήμερα ).

Τον 12ο αι. η Κύπρος κατακτήθηκε απ' τους Λατίνους.

Η πλειονότητα του κυπριακού πληθυσμού ήταν Έλληνες ( Ρωμαίοι , Γραικοί ).

Απ' τα πρωτοχριστιανικά χρόνια είχαν πάει στην Κύπρο και Σύροι έποικοι , αλλά αφομοιώθηκαν οι περισσότεροι απ' τους Έλληνες. Κατά την Φραγκοκρατία όμως εγκαταστάθηκαν και άλλοι Σύροι έποικοι , ειδικά στην Λευκωσία και στην Αμμόχωστο . Επαγγέλλονταν τους υπηρέτες, γραφείς, υφαντουργούς, ζαχαροπλάστες , βαφείς , ναυτικούς και εμπόρους. Στην Μόρφου υπήρχε οικισμός με το όνομα Συριανοχώρι ( Συριάνοι = Σύροι ). Οι Σύροι αυτοί ήταν ορθόδοξοι χριστιανοί.

Υπήρχαν όμως και Σύροι απ' τον Λίβανο και την Συρία που ήταν μονοθελητιστές. Αυτοί ήταν οι γνωστοί μας Μαρωνίτες. Πρωτομαρτυρούνται τον 12ο αι. , αλλά σίγουρα είχαν εγκατασταθεί στο νησί από πιο παλιά. Ζούσαν σε 33 ορεινούς οικισμούς στην Βόρεια Κύπρο.

Ακολουθούσαν οι Σύροι μονοφυσίτες Ιακωβίτες. Μαρτυρούνται στην Κύπρο απ' τις αρχές του 13ου αι.

Οι Αρμένιοι πρωτοεγκαταστάθηκαν στην Κύπρο τον 6ο αι. και συνέχισαν να έρχονται και αργότερα απ' την Κιλικία. Κατοικούσαν σε Λευκωσία, Αμμόχωστο, Λεμεσό, Πάφο , αλλά και στην ύπαιθρο. Ήταν μονοφυσίτες.

Είχαμε ακόμη ορθόδοξους Γεωργιανούς ή Ίβηρες , Νεστοριανούς - Χαλδαίους απ' την Περσία και την Μεσοποταμία , μονοφυσίτες Αιγύπτιους Κόπτες ( Qipt = Αίγυπτος ) και μονοφυσίτες Αβησσύνιους.

Απ' τον 15ο αι. μαρτυρούνται στο νησί Τσιγγάνοι.

Οι Εβραίοι της Κύπρου διακρίνονταν σε ορθοδόξους ( Ραββινικούς ) , σχισματικούς Καραϊτες και αιρετικούς αποσυνάγωγους. Αυτούς τους τελευταίους τους αποκαλεί Επικούρειους ο Βενιαμίν της Τουδέλας. Επικούρειοι = Epicorosin = Epikursin = Kafrosin = Κύπριοι = άθεοι , κατά μια εξήγηση.

Ελάχιστοι Άραβες μαρτυρούνται στο νησί , κυρίως έμποροι. Ομοίως και Τούρκοι έμποροι.

Λατίνοι και άλλοι Δυτικοευρωπαίοι αρχίζουν να εγκαθίστανται απ' το 1192 και μετά.

Μαρτυρούνται και Ιταλοί , Λομβαρδοί, Γερμανοί , Φλαμανδοί , Ελλαδίτες, Βούλγαροι και Τάταροι ως μισθοφόροι ( 13ος αι. ).

Την βυζαντινή περίοδο στην Κύπρο κυριαρχούσαν τα ελληνικά ( ρωμαίκα , τά Ελλήνων ) , ενώ χρησιμοποιούνταν και τα συριάνικα για την επικοινωνία με το πατριαρχείο Αντιοχείας. Επί Λατινοκρατίας εισήχθησαν και τα φράγκικα ( επίσημη γλώσσα του βασιλείου - τα λατινικά ήταν η επίσημη γλώσσα της διπλωματίας ) και τα ιταλικά ( την Ιταλών ) . Ακόμη τα αραβικά ( αναφέρονται και ως συριακά , την Σύρων, αλλά είναι αραβικά ) και τα τούρκικα για το εμπόριο με την Ανατολή.

Αναφέρεται η περίπτωση τριγλωσσίας της βασίλισσας Ισαβέλλας, μητέρας του βασιλιά Ερρίκου του Β ', που σε κρίσιμη στιγμή - κατά τη σύλληψη του Ερρίκου απο τον σφετεριστή αδελφό-του Amaury - ξέσπασε αυθόρμητα σε βλαστήμιες και βρισιές εναντίον-του χρησιμοποιώντας φραγκικά, αραβικά και ελληνικά ( γραικικά ).

Στην λατινοκρατούμενη Κύπρο υπήρχαν ειδικά σχολεία που διδάσκονταν ξένες γλώσσες. Ο λατινοκρατούμενος κυπριακός πληθυσμός χαρακτηριζόταν από πολυμάθεια και πολυγλωσσία , αλλά τα ελληνικά πάντα κυριαρχούσαν στον λαό.

Απ' τις αρχές του 13ου αι. η ελληνική γλώσσα άρχισε να χρησιμοποιείται απ' την βασιλική καγκελαρία.

Ο Ούγος Α΄ διαπραγματεύεται και συνάπτει ειρήνη με τον Σελτζούκο Καϊκαούση Αζαντήν του Ικονίου στα ελληνικά ( 1214 - 6 ). Ομοίως ο Ιωάννης Β΄ με τον Τούρκο εμίρη του Καντηλόρου ( Αλαϊά ) Λουφτούμπεη το 1450.

Η Ελένη Παλαιολογίνα , σύζυγος του Ιωάννη Β΄ Λουζινιάν ( 1432 - 1457 ) , κόρη του δεσπότη της Πελοποννήσου Θεόδωρου Β΄Παλαιολόγου και εγγονή του αυτοκράτορα Μανουήλ Β΄ Παλαιολόγου , είχε ελληνικεντρική ( διείσδυση Ελλήνων στους κύκλους της άρχουσας τάξης ) και ορθόδοξη πολιτική , και γι' αυτό προκάλεσε τα πικρόχολα σχόλια Δυτικών λογίων όπως του Αινεία Σίλβιου Πικκολομίνι ( μετέπειτα πάπα Πίου Β΄).

Ο ελληνισμός προχώρησε τόσο πολύ στην άρχουσα τάξη που ο βασιλιάς της Κύπρου Ιάκωβος Α΄ ( 1382 - 1398 ) μιλούσε αρκετά καλά ( και όχι άπταιστα ) τα φράγκικα , δηλαδή την μητρική του γλώσσα.

Ο Ιάκωβος Β΄ είχε ως μητρική την ελληνική. Ήταν γιος της Ελληνίδας Μαριέττας της Πατρινής. Νυμφεύθηκε την Βενετή Αικατερίνη Corner , δισέγγονη απ' την πλευρά της μητέρας της του αυτοκράτορα της Τραπεζούντας Ιωάννη Κομνηνού. Ο Ιάκωβος διαχώριζε τον εαυτό του απ' τους Φράγκους , για τους οποίους δεν χρησιμοποιούσε διόλου κολακευτικές εκφράσεις.

Η Καρλόττα είχε επίσης την ελληνική ως μητρική . Χαρακτηριζόταν Ελληνίδα και δεν ήξερε φράγκικα ( χρειαζόταν μεταφραστή ).

Τον 16ο αι. ο λόγιος Φραγκοκύπριος μοναχός Στέφανος Λουζινιάν υπογραμμίζει την ελληνική καταγωγή ( Γραικοί ) του γηγενούς κυπριακού πληθυσμού. Αναφέρει ακόμη πως στην Κύπρο ζούσαν Λατίνοι , Αρμένιοι , Κόπτες, Μαρωνίτες , Ινδοί/Νούβιοι ( = Αβησσυνοί ), Νεστοριανοί , Γεωργιανοί ( βρίσκονταν κάτω απ' την δικαιοδοσία της ελληνικής ορθόδοξης εκκλησίας της Κύπρου ) , Ιακωβίτες και Τσιγγάνοι * ( απ' την Αίγυπτο ) .Στους Έλληνες συγκαταλέγει και άλλες δύο ομάδες : τους Αρβανίτες ( Αλβανούς ) ** και τους Λευκούς Βενετούς ***.

* τους αποκαλούσαν "Αγαρηνούς" παρόλο που είχαν ασπαστεί τον χριστιανισμό

** ονομάζονταν και Μακεδόνες ( και παρεφθαρμένα Λακεδαίμονες ) και ήταν περιπλανώμενοι πολεμιστές απ' την Ήπειρο

** πρόκειται για Έλληνες που είχαν αποκτήσει δικαίωμα Βενετού πολίτη


Οι πληροφορίες απ' το
Ν. Γ. ΜΟΣΧΟΝΑΣ , ΕΤΕΡΟΓΛΩΣΣΟΙ ΠΛΗΘΥΣΜΟΙ ΚΑΙ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ΣΤΟ ΦΡΑΓΚΙΚΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ

6 Δεκεμβρίου 1821. “Επειδή η τυραννική διοίκησις των Τούρκων μετεβλήθη ολοτελώς εις ληστείαν”…
Πέτρος Παπαπολυβίου
https://papapolyviou.com/2024/12/06/6-d ... -listeian/

Στις 6 Δεκεμβρίου 1821 μια ομάδα Κυπρίων φυγάδων των σφαγών, κάπου στην Ευρώπη, πιθανότατα στη Μασσαλία, υπέγραψαν ένα έγγραφο, σίγουρα σε δύο αντίγραφα, ίσως και σε περισσότερα, όπου ξεκινούσαν με τα εξής:

Ἐπειδὴ ἡ τυραννικὴ διοίκησις τῶν τούρκων μετεβλήθη Ὁλοτελῶς εἰς ληστήαν, καὶ οὔτε ὁ εἰρηνικὸς ἡμῶν Βίος καὶ [η] πρὸς τοὺς σκληροὺς αὐτῶν νόμους Εὐπείθια, οὔτε πολιτικὴ φρόνησις, οὔτε ἀθωότης, οὔτε ταπείνοσις, οὔτε τὰ ὑπὲρ τὴν ἡμετέραν δύναμιν ἔξοδα, οὔτε πᾶν ἄλλο εἶδος θυσίας Ὅπερ διὰ τῶν προὐχώντων ἡμῶν ἐπροσφέραμεν Ἴσχυσαν νὰ ἐμποδίσουν τὰς ἄχρι θανάτου καταδρομὰς ἡμῶν τῶν ἐν Κύπρῳ Χριστιανῶν, ἀλλὰ χωρὶς τινὸς ἠθικῆς ἢ λόγου προφάσεως κατέσφαξαν, Ὅσους ἐξ ἡμῶν ἔβαλον εἰς τὸ χέρι χριστιανούς, μηδὲν εὐλαβούμενοι οὐδὲ τῶν αἰδεσήμων ἱερέων, οὐδὲ τῶν Σεβασμίων Ἀρχιερέων, οὐδ’ αὐτοῦ τοῦ μακαριωτάτου ἡμῶν πατρὸς καὶ δεσπότου, ἀλλ’ αὐτοὺς μὲν κατέσφαξαν, τοὺς δὲ Ἱεροὺς ἡμῶν Ναοὺς καὶ Οἴκους ἄλλους μὲν ἐρήμωσαν ἄλλους δὲ κατέκαυσαν, δίδωντας εἰς ἀρπαγὴν τὰ τέκνα ἡμῶν καὶ Γυναίκας, Βιάζωντας αὐτὰ νὰ ἐναγκαλισθῶσι τὴν ἀνόσιον αὐτῶν θρησκείαν, καὶ ἄλλα ὅσα τραγικὰ καὶ ἀποτρόπαια Βαρβαρικὴ δύναμις καταχρᾶται, Ὅπου δὲν εὑρίσκει ἀνθίστασιν. Διὰ τὰς φρικτὰς αὐτὰς ἀδικίας καὶ δι’ ὅσας ἄλλας πρὸ αὐτῶν Εἰ καὶ μετριωτέρας ἀλλὰ συνεχεῖς ὑπὸ τῶν τυράννων αὐτῶν ὑπεφέραμεν, Νομίζομεν ἐνώπιον Θεοῦ, καὶ ἀνθρώπων, ὅτι ἔχομεν κάθε δίκαιον, νὰ μὴν γνωρίζωμεν πλέον διὰ διοίκησιν, τοὺς αἱμοβόρους τούτους ληστάς, ἀλλὰ συμφώνως μὲ τοὺς λοιποὺς ἀδελφοὺς ἡμῶν Ἕλληνας θέλομεν προσπαθήσει τὴν Ἐλευθερίαν τῆς εἰρηνικῆς ἡμῶν, πάλαι μὲν Μακαρίας, ἤδη δὲ τρισαθλίας Νήσου Κύπρου. [η έμφαση δική μου]

Στη συνέχεια, οι υπογράφοντες Κύπριοι, κληρικοί και λαϊκοί, ανέθεταν στον Νικόλαο Θησέα να τους εκπροσωπήσει στην Ευρώπη, “ἵvα πράξῃ ὑπὲρ τῆς ἐλευθερίας, voµίµoυ διoικήσεως καὶ εὐταξίας τῆς Κύπρου, Ὅσα κατὰ τὰς περιστάσεις κρίvει ἀvαγκαῖα καὶ ὠφέληµα, κατὰ τὰς ὑποσχέσεις καὶ Ὅρκους οὓς ἐλάβαµεv παρ’ αὐτοῦ.”

Πρόκειται για ένα βαρυσήμαντο έγγραφο, που ουσιαστικά σηματοδοτεί τη γέννηση του εθνικού κινήματος της Κύπρου και πιστοποιεί την επίδραση της Ελληνικής Επανάστασης. Το μοναδικό σωζόμενο αντίγραφο της Διακήρυξης φυλάσσεται στη Συλλογή του Κοινωφελούς Ιδρύματος Σύλβιας Ιωάννου και χάρη στη γενναιοδωρία του Ιδρύματος έχει τυπωθεί ομοιότυπο αντίγραφο του χειρογράφου και συνοδευτικό τεύχος με επεξηγηματικά κείμενα που μοιράστηκε δωρεάν στα σχολεία της Κύπρου για εκπαιδευτικούς σκοπούς.

Μανουήλ Καλέκας: “..ἀρχαία γὰρ Ἑλλήνων πατρὶς καὶ ἡ Κύπρος”
https://cognoscoteam.gr/archives/43760
Από τον λογαριασμό Twitter Chrysoloras (Alyunan00)
https://x.com/Alyunan00/status/1757794191961215321?mx=2

Ο μοναχός και θεολόγος Μανουήλ Καλέκας (γεννήθηκε το 1360 στην Κωνσταντινούπολη), σε επιστολή του οποίου ανήκει το παρακάτω απόσπασμα, απευθύνεται στον Κύπριο Μανουήλ Ράλλη, στις αρχές του 1400.

Στην επιστολή ο Καλέκας συζητά την πιθανότητα να ταξιδέψει στην Κύπρο, την γλωσσική κατάσταση της Κύπρου, την αξία της πατρογονικής ελληνικής παιδείας, ενώ εμφαίνονται γενικά τα πατριωτικά του αισθήματα.

(...) ἀλλὰ καὶ καθ’ ἕνα Ῥωμαίων, ὅπου ποτὲ γῆς εἴη (...) τῆς σῆς ὁμιλίας ἕνεκα καὶ τῆς ἑλληνίδος γλώττης τῶν ἐνοικούντων (...) οὐκ ἂν ἴσως ἐκώλυσε τὴν ἐμὴν συνουσίαν ἀφορμὴν γεγονέναι τοῦ μὴ πάντη τὴν τῶν προγόνων οἰχέσθαι παιδείαν. (...) ἀρχαία γὰρ Ἑλλήνων πατρὶς καὶ ἡ Κύπρος, καὶ τὸ παρὰ τῶν λόγων εὐγενὲς αὐτοῖς οὐκ ἀνάξιον.

each Rhomaios wherever they may be on the earth (...) of your conversation and the Greek language of the inhabitants (...) the education of our ancestors (...) Because and Cyprus is Greeks' ancient fatherland (...)