Phorum.com.gr

Eχει μπλεξει τα μπουτια του ο ψεκ Κωνσταντινίδης.

Ο Οικονόμου ηταν Γραμματέας του 1ου Συνεδρίου του ΣΕΚΕ (και εκπροσωπος της Νεολαιας) οχι Γενικος Γραμματέας του ΚΚΕ

Εκεινη την περίοδο Γραμματέας της Κεντρικης Επιτροπης του ΣΕΚΕ (δλδ το αναλογο του ΓΓ του ΚΚΕ οπως διαμορφωθηκε αργοτερα) ηταν ο Νικος Δημητράτος.

Οτι να ναι γραφει ο τυπος.


Υ.Γ. Για να μην σχολιασω και προηγουμενο ποστ που διατεινεται οτι ο Κλαυδιος ειχε εβραικη καταγωγη απο τη μανα του (οκ δεν ειναι Κωνσταντινιδης αυτη η πιπα αλλα ειναι πιπα ολκης).

Απο ποτε η Αντωνια η Νεοτέρα η κορη του Μαρκου Αντώνιου και ανηψια του Οκταβιανου εγινε Εβραια?

Οι Μαρράνος ήταν Εβραίοι από την Ισπανία και την Πορτογαλία οι οποίοι προτίμησαν να αλλάξουν θρησκεία παρά να εγκαταλείψουν τις χώρες τους. Ωστόσο, συνέχισαν να τηρούν τον Ιουδαϊσμό κρυφά. Μάλιστα, κάθε φορά που έπρεπε να μπουν σε Καθολική εκκλησία για τη Θεία Λειτουργία, έλεγαν μέσα τους: «Δε λατρεύω το ξύλο ούτε την πέτρα αλλά μόνο το Θεό που κυβερνά το Σύμπαν». Η Ισπανική Ιερά Εξέταση όμως, ανακάλυψε ότι αυτοί οι αποστάτες δεν ήταν πραγματικοί Καθολικοί και ως εκ τούτου τους εξανάγκασαν να φύγουν. Η άφιξη των Μαρράνος προκάλεσε διάφορα θρησκευτικά και κοινωνικά προβλήματα στις Εβραϊκές Κοινότητες της Θεσσαλονίκης.

Μαρράνος = Γουρούνια, Χοίροι.... habrá jamón serrano... αβραχάμον σερράνο (συρράκο, «οροσειράς»)

Από τα αραβικά مُحَرَّم‎ (muḥarram, «απαγορευμένο») που αναφέρεται στους χοίρους.
συνώνυμα >
-γουρούνι
-(καθομιλουμένη, υποτιμητικό) γουρούνι (αηδιαστικό άτομο)
-προσηλυτισμένος Εβραίος

Jul 25 2022 Γραφει ο Δευκαλίων.
Εβραίοι και κομμουνιστές - μίσος, πάθος, μυστικά και ψέματα...



«..οι Εβραίοι απεδείχθησαν περισσότερο Εβραίοι και ολιγώτερον κομμουνιστές ή μάλλον (…) απεδείχθη ότι οι Εβραίοι παραμένουν Εβραίοι και όταν ακόμη είναι κομμουνιστές…».
[Από το πολυ ενδιαφερον άρθρο του φιλου και αναγνωστη Δευκαλίωνα, για μια σκοτεινή εποχή...]

Αγαπητέ κ. Πανούση,
ΙΔΡΥΣΕ ΑΡΑΓΕ Ο ΙΟΥΔΑΙΟΣ ΜΠΕΝΑΡΟΓΙΑ ΤΟ ΚΚΕ (ΚΑΙ Ο ΙΟΥΔΑΙΟΣ ΒΕΝΤΟΥΡΑ ΤΗΝ ΚΝΕ);

Το 1912 η μεγαλύτερη κοινότητα της Θεσσαλονίκης, η εβραϊκή, δεν είδε με καθόλου καλό μάτι την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης. Οι Εβραίοι, στα πλαίσια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, την οποία θεωρούσαν ως πατρίδα τους, έλεγχαν κάθε οικονομική δραστηριότητα. Τα νέα δεδομένα, προκαλούσαν γι’ αυτούς οικονομικές απώλειες, καθώς η αποχώρηση των ηττημένων αποτελούσε και απώλεια χρεών. Επιπλέον, τα όρια της ελληνικής επικράτειας, ήταν σαφώς πιο στενά απ’ αυτά της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, στα οποία δρούσαν πριν εμπορικά και αυτή τη φορά έβλεπαν στα πρόσωπα των Ελλήνων τον κίνδυνο του ανταγωνισμού, τον οποίον δεν είχαν με τους μουσουλμάνους και τους Βούλγαρους, οι οποίοι περιορίζονταν στις αγροτικές ασχολίες και στο «χαμαλίκι».

Εκτός όμως των οικονομικών λόγων, υπήρχε και ο φόβος των αντιποίνων, καθώς η εβραϊκή κοινότητα, όχι μόνο είχαν ενισχύσει οικονομικά τον πόλεμο των Τούρκων εναντίον των Ελλήνων, πραγματοποιώντας έρανο, με το τεράστιο ποσό των 650.000 χρυσών λιρών, αλλά μέλη της είχαν δημιουργήσει στρατιωτικό σώμα εθελοντών, για να πολεμήσουν στο πλευρό των Τούρκων κι εναντίον των Ελλήνων (δημοσίευμα εφημερίδας «Εστία», 9 Οκτωβρίου 1912).
Εξ άλλου, ήταν ακόμη νωπές οι μνήμες από τον λιθοβολισμό Ελλήνων αιχμαλώτων, από Εβραίους στην Θεσσαλονίκη. Υπό αυτές τις συνθήκες και παρ’ ότι ο Βενιζέλος είχε φροντίσει να καθησυχάσει την εβραϊκή κοινότητα παραχωρώντας τους και ιδιαίτερα προνόμια (π.χ. εξαγορά στρατιωτικής θητείας, διατήρηση της αργίας του Σαββάτου, διατήρηση της ισπανοεβραϊκής γλώσσας στις οικονομικές συναλλαγές κ.ά.), οι Εβραίοι ξεκίνησαν προσπάθειες «διεθνοποίησης» της πόλης στέλνοντας εκκλήσεις, πότε στους Βούλγαρους για να προστατέψουν με περιπολίες τις εβραϊκές συνοικίες, πότε στους Αυστριακούς, με αίτημα αυτή τη φορά, να προσαρτήσουν την Θεσσαλονίκη και την Μακεδονία, στην Αυστροουγγαρία, και πότε αποστέλλοντας επιτροπή στο Λονδίνο με αίτημα την αυτονόμηση της Μακεδονίας.

Ένα από τα κινήματα αυτονόμησης της Μακεδονίας και της Θράκης, ήταν το εργατικό σωματείο «Εργατική Σοσιαλιστική Ομοσπονδία Θεσσαλονίκης» πιο γνωστό με τον ισπανοεβραϊκό τίτλο «Φεντερασιόν», το οποίο είχε ιδρυθεί το 1909 από τον Εβραίο τυπογράφο, βουλγαρικής καταγωγής, Αβραάμ Μπεναρόγια και τον επίσης Εβραίο Κουν Βεντούρα. Η Φεντερασιόν, που αποτελούνταν κυρίως από Εβραίους και Βούλγαρους, αρχικά ήταν ανοιχτά υπέρ των Νεότουρκων και κατά του διαμελισμού της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Η οργάνωση εκπροσωπούνταν μάλιστα από το 1910 στο οθωμανικό κοινοβούλιο, με τον Βούλγαρο Ντίμιταρ Βλάχοφ. Προσγειωμένος όμως στην ωμή πραγματικότητα της προσάρτησης της Μακεδονίας στην Ελλάδα και κάτω από την διεθνή αντίληψη που υπήρχε για το μέλλον της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, ο Μπεναρόγια αναπροσάρμοσε την τακτική του και κάτω από τον σοσιαλιστικό μανδύα, προπαγάνδιζε μέσα από την εφημερίδα της οργάνωσης «Αβάντι», την αυτόνομη ομοσπονδία της Μακεδονίας, ως τμήμα μιας Βαλκανικής Ομοσπονδίας.

Όταν η ελληνική κυβέρνηση επιχείρησε να εφαρμόσει την φορολογία στις νεότερες περιοχές της Ελλάδος, η Φεντερασιόν που είχε μεγάλη επιρροή στην Βόρεια Ελλάδα, διοργάνωσε το 1914 απεργίες οι οποίες είχαν επιτυχία και δημιούργησαν αναταραχές. Γι’ αυτές τις απεργίες, η Φεντερασιόν κατηγορήθηκε πως τις διοργάνωνε για λογαριασμό των Βούλγαρων και των Αυστριακών, με σκοπό να δημιουργηθεί κλίμα που θα οδηγούσε στην απόσχιση. Με την λήξη της απεργίας, μετά από μερική ικανοποίηση των αιτημάτων των απεργών, ο ιδρυτής της Φεντερασιόν Μπεναρόγια εκτοπίστηκε για περισσότερα από δυο χρόνια στην Νάξο, μαζί με τον επικεφαλή της απεργιακής επιτροπής, Σαμουέλ Γιονά.

Γράφει για την Φεντερασιόν, ο διατελέσας προσωρινός Γενικός Γραμματέας του ΚΚΕ (1925-1926) και βουλευτής (1926-28), Ελευθέριος Σταυρίδης («Τα Παρασκήνια του ΚΚΕ»):

"…Αύτη ήτο η λεγόμενη «Σοσιαλιστική Φεντερασιόν», αποτελουμένη από υπέρ τας 2.000 μέλη, κατά 90% μορφωμένους Εβραίους, ταξιδεύσαντας εις την Ευρώπην και μορφωθέντας εκεί σοσιαλιστικώς. Αύτη ήτο πολιτική οργάνωσις των Εβραίων κυρίως, αλλά σοσιαλιστική, με σοβαράν πολιτικήν δράσιν, ακόμα από της εποχής της Τουρκοκρατίας. Ήτο συνδεδεμένη με το διεθνές σοσιαλιστικό κίνημα και απετέλει επισήμως τμήμα της Β΄Σοσιαλιστικής Διεθνούς της Βέρνης, εις τα συνέδρια της οποίας απέστελλε τακτικά τους αντιπροσώπους της. Από το 1908 είχε συνεργαστεί με τους Νεοτούρκους, των οποίων το κέντρον ήτο η Θεσσαλονίκη, προς ανατροπήν του Σουλτάνου Χαμήτ, και πολλά μέλη αυτής, εν οις και ο γνωστός μετέπειτα Αβραάμ Μπεναρόγια, μετέσχον του αγώνος των Νεοτούρκων και εξεστράτευσαν εκ Θεσσαλονίκης κατά της Κωνσταντινουπόλεως και του Χαμήτ. Η σοσιαλιστική Φεντερασιόν της Θεσσαλονίκης επηρέαζε σοβαρά το εργατικό κίνημα της πόλεως και φυσικά προπαντός τους Εβραίους εργάτες, είχε δε και αρτιότατα λειτουργούντα δια τους εργάτας καταναλωτικόν συνεταιρισμόν, την «Λαϊκήν» με παντοπωλείον εις την εργατικήν συνοικία του Βαρδαρίου, από τον οποίον οι εργάται ηγόραζον ευθυνότερα τα καλυτέρας ποιότητος είδη, των κερδών κατανεμομένων, εις το τέλος του έτους, εις τους αγοραστάς καταναλωτάς, αναλόγως του ποσού της καταναλώσεώς των, κατά τρόπο σοσιαλιστικώτατον".

Σύμφωνα με την κατάθεση του Ιωάννη Κούσκουρα, διευθυντή της εφημερίδας της Θεσσαλονίκης «Νέα Αλήθεια»:
«Ο Μπεναρόγια ουδέν επάγγελμα εξασκεί εν τη πόλει ταύτη, υπάρχει υπόνοια ότι μισθοδοτείται υπό της Βουλγαρικής Κυβερνήσεως διά να συντηρή το εν λόγω Κέντρον, όπερ κατά την αντίληψίν μου έχει μεταβληθή εις ανατρεπτικόν ως απέδειξεν η τελευταία απεργία των καπνεργατών την οποία απεπειράθη να χρησιμοποιήση προς διατάραξιν της δημοσίας τάξεως εν Θεσσαλονίκη, όπως αποδείξη ότι δεν υφίσταται ασφάλεια εν Θεσσαλονίκη. Επίσης ο Μπεναρόγια αποδεικνύει διά της στάσεώς του ότι ουδένα τρέφει σεβασμόν προς την Ελληνικήν Κυβέρνησιν, διότι καίτοι του έγινον σχετικαί προτάσεις όπως αναρτήση την ελληνικήν σημαίαν επί της θύρας του Κέντρου, απέρριψε τας προτάσεις ταύτας περιφρονητικώς ειπών ότι ο Σοσιαλισμός ουδεμία σχέσιν έχει με την Ελληνικήν Κυβέρνησιν. Όλαι αύται αι ενέργειαι γίνονται εν γνώσει και τη συνεργασία του Σαμουέλ Γιουνά".

Η Φεντερασιόν θα κατορθώσει το 1915, να εκπροσωπηθεί στο ελληνικό κοινοβούλιο, χρησιμοποιώντας ως «δούρειο ίππο» τον συνδυασμό του Νίκου Γούναρη, εν μέσω και του κλίματος του Εθνικού Διχασμού. Τον τρόπο τον περιγράφει ο Ελευθέριος Σταυρίδης:

"Η σοσιαλιστική Φεντερασιόν επηρέαζε επίσης τον γαλλόφωνον και ισπανόφωνον εβραϊκόν τύπον της Θεσσαλονίκης διά των μορφωμένων μελών της, τινά των οποίων ήσαν και δημοσιογράφοι, έκαμνε συχνάς μορφωτικάς σοσιαλιστικάς διαλέξεις και εξέδιδε και σοσιαλιστικόν περιοδικόν, την «Ωρόρ». Κατά τας εκλογάς του 1915, ο πρωθυπουργός της Ελλάδος, Γούναρης, εζήτησε την συνεργασίαν της Φεντερασιόν, εις τας εκλογάς του Μαΐου του 1915, ίνα μετάσχη του συνδυασμού του Γούναρη, τον οποίον κατήρτιζε τότε η λεγομένη Μακεδονική Νεολαία, ήτις είχεν επί κεφαλής τον Μπούσιον, τον Δραγούμην, τον Σουλιώτην Νικολαΐδην και άλλους. Η Φεντεριασιόν εδέχθη την συνεργασίαν, αλλά εδήλωσεν ότι η συνεργασία αύτη θα είναι μόνον εκλογική και μετά την νίκην κατά του Βενιζελισμού θα διελύετο, όπερ και εγένετο δεκτόν από τον Γούναρην. Έτσι η Φεντερασιόν υπέδειξε δύο βουλευτάς εις το ψηφοδέλτιον του Γούναρη, τον Αριστοτέλην Σιδέρην, σημερινόν καθηγητήν της Ανωτάτης Σχολής Εμπορικών και Οικονομικών Επιστημών, και τον Ισραηλίτην έμπορον Αλμπέρτον Κουριέλ. Εις τας εκλογάς με πλειοψηφικόν και με σφαιρίδιον επεκράτησε το αντιβενιζελικόν ψηφοδέλτιον, χάρις εις τας ψήφους της σοσιαλιστικής Φεντερασιόν, και οι Σιδέρης και οι Κουριέλ εξελέγησαν βουλευταί, αποσπασθέντες αμέσως μετά τας εκλογάς από του Γούναρη και παραμείναντες εις την Βουλήν ως ανεξάρτητοι σοσιαλισταί βουλευταί, οι πρώτοι σοσιαλισταί εις το ελληνικόν κοινοβούλιον".

Η Φεντερασιόν κατανοούσε ότι η εκπροσώπηση στη Βουλή, από μόνο της δεν ήταν αρκετή. Η οργάνωση θα έπρεπε να έχει πανελλήνιο χαρακτήρα και όχι τοπικό και εβραιοβουλγαρικό, που είχε έως τότε. Η αλλαγή αυτού του χαρακτήρα, επιχειρήθηκε με την ενσωμάτωση στην ηγετική ομάδα και κάποιων Ελλήνων σοσιαλιστών, των οποίων η δύναμη εκείνη την εποχή, στην Ελλάδα ήταν σχετικά ασήμαντη. Έτσι, και υπό τις συνθήκες κοινωνικού αναβρασμού που επικρατούσαν τότε, πραγματοποιήθηκε στον Πειραιά, στις 4 Νοεμβρίου 1918, στον Πειραιά, το πρώτο πανελλήνιο σοσιαλιστικό συνέδριο, απ’ το οποίο αναδείχθηκε ένας νέος σχηματισμός: Το ΣΕΚΕ (Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα Ελλάδος), το οποίο, τον Απρίλιο του 1920 μετονομάστηκε σε ΣΕΚΚΕ (Σοσιαλιστικό Εργατικό Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος), για να μετονομαστεί και πάλι το 1924 σε ΚΚΕ-ΕΤΚΔ (Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας – Ελληνικό Τμήμα της Κομμουνιστικής Διεθνούς).
Έτσι γεννήθηκε το ΚΚΕ.

Το νέο κόμμα, με την δημιουργία του, βρέθηκε να έχει δύο εκπροσώπους στη Βουλή. Ο λόγος, όπως εξηγεί και ο Ελευθέριος Σιδέρης, ήταν πως «Όταν το 1917 ο Ελευθέριος Βενιζέλος μετά την επικράτησιν του Κινήματος της Θεσσαλονίκης, ανέστησε την «Βουλήν των Λαζάρων» λεγομένην, δηλαδή την Βουλήν του Μαΐου 1915, οι Σιδέρης και Κουριέλ έγιναν και πάλιν βουλευταί, ως «αναστάντες». Κατ’ αυτόν τον τρόπον, όταν τον Οκτώβριο του 1918 ιδρύθη το «Σοσιαλιστικόν Εργατικόν Κόμμα της Ελλάδος», ευρέθη και με δύο βουλευτάς, ανήκοντας εις την Φεντερασιόν, δηλαδή εις αυτό. Αι τρεις αύται σοσιαλιστικαί ομάδες ίδρυσαν το πρώτον εν Ελλάδι «Σοσιαλιστικόν Εργατικόν Κόμμα». Τα γραφεία του κόμματος εγκατεστάθησαν εις την οδόν Ευριπίδου αρ. 14, εις το επάνω, από τα μαγαζιά, πάτωμα».

Όπως ήταν φυσικό, τα μικρότερα και ανίσχυρα ελληνικά σοσιαλιστικά τμήματα του ΣΕΚΕ απορροφήθηκαν και επισκιάστηκαν από την σαφώς μεγαλύτερη και ισχυρότερη Φεντερασιόν και οι φωνές των Ελλήνων σοσιαλιστών που μιλούσαν για τους «αλύτρωτους αδερφούς» της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας σκεπάστηκαν από την φωνή της κυρίαρχης Φεντερασιόν που μιλούσε για αυτόνομη Μακεδονία και Θράκη, κλείνοντας πονηρά το μάτι προς την Βουλγαρία, απ' όπου καταγόταν ο Μπεναρόγια. Η πρώτη ανακοίνωση του ΣΕΚΕ, καλούσε, μεταξύ άλλων, την ελληνική κυβέρνηση, να απέχει από κάθε πόλεμο και κάθε συμμαχία. Ήταν η στιγμή, που ο ελληνικός στρατός απελευθέρωνε, μετά την Ανατολική Μακεδονία, την Ιωνία, στην συνέχεια δε τη Δυτική και την Ανατολική Θράκη. Για το ΣΕΚΕ, δεν υπάρχουν υπόδουλοι πληθυσμοί, ενώ απουσιάζει οποιαδήποτε αναφορά στους υπόδουλους πληθυσμούς της Θράκης και της Μικράς Ασίας. Καλούσε μάλιστα τους κομμουνιστές στρατιώτες της Βαλκανικής Κομμουνιστικής Ομοσπονδίας, η οποία βρισκόταν υπό βουλγαρικό έλεγχο, να αντισταθούν στην ελληνική προέλαση. Στις 10 Σεπτεμβρίου 1920, κι ενώ η Ελλάδα με την Συνθήκη των Σεβρών τριπλασίαζε τα εδάφη της, το ΣΕΚΚΕ (πλέον) εξέδιδε προκήρυξη, η οποία κατέληγε ως εξής: «Κάτω οι πόλεμοι και η αλληλοσφαγή των λαών! Κάτω η επιστράτευσις και κάθε άλλος εκβιασμός τον λαού διά νέους πολέμους! Ζήτω η ειρήνη μεταξύ όλων των λαών της Ανατολής και όλου του κόσμου!».

Το ΣΕΚΚΕ του Μπεναρόγια, παρ’ ότι για τους Σλάβους της Μακεδονίας, διεκδικούσε την αυτονόμηση της περιοχής, για τους υπόδουλους Έλληνες της Μικράς Ασίας, δεν έλεγε λέξη. Για τους κομμουνιστές, ο πόλεμος των Ελλήνων ήταν «ιμπεριαλιστικός», ενώ του Κεμάλ «απελευθερωτικός». Για τους Έλληνες κομμουνιστές και τον Μπεναρόγια, οι συμπαγείς ελληνικοί πληθυσμοί της Μικράς Ασίας, ήταν «ελληνικές παροικίες του εξωτερικού».

Κάτω απ’ αυτά τα δεδομένα, αρκετοί Έλληνες σοσιαλιστές αποχώρησαν από το ΣΕΚΕ, αρνούμενοι να συνταχθούν στις αντεθνικές θέσεις του. Ο γνωστός για τα φιλοβενιζελικά του αισθήματα, σοσιαλιστής Νίκος Γιαννιός, σε επιστολή του προς την εφημερίδα «Έθνος», το 1951, αναφέρει χαρακτηριστικά:

"Ιδρυταί του ΚΚΕ, τόσον εις τας Αθήνας όσον και εις την Θεσσαλονίκην, ήσαν Ισραηλίτες ή κρυπτοεβραίοι Έλληνες, το κίνημά των, παρ’ όλα τα σοσιαλιστικά φαινόμενα ή προσχήματα, ήτο εβραϊκόν εθνικιστικόν. Τούτο αποδεικνύεται και από την εκλογικήν των σύμπραξιν με τους Γούδα – Γούναρην και την αντίθεσίν των προς τον Βενιζελισμόν, ενώ ως γνωστόν, οι σοσιαλισταί πρέπει να συνεργάζωνται με τα πλέον προοδευτικά αστικά κόμματα εναντίον των παλαιοκομματικών και οπισθοδρομικών. Το υπό την ηγεσίαν μου τότε Σοσιαλιστικόν Κέντρον Αθηνών (έτος ιδρύσεως 1911) ουδέν μέρος έλαβεν εις την ίδρυσιν του ΚΚΕ. Τουναντίον προσπαθήσαμεν, μεταβάντες εις τα γραφεία του, οδός Ευριπίδου, να αποτρέψωμεν τους νεοφωτίστους κομμουνιστάς από το να προσχωρήσουν εις την Μόσχαν, προβλέψαντες ποία κρίσις και ποία δεινά επερίμεναν τον Σοσιαλισμόν της Ελλάδος και την Ελλάδα από την Σοβιετικήν παρερμηνείαν του Μαρξισμού. Δυστυχώς τα σοσιαλιστικά μας επιχειρήματα δεν εισακούστηκαν εφ’ όσον η εβραϊκή ηγεσία είχε τους ιδικούς της ανθελληνικούς σκοπούς, οι δε γύρω αυτής Έλληνες προλετάριοι ήσαν αγράμματοι και αφελείς. Προσήλθαμε εν τούτοις ως μειοψηφία εις το πρώτον Σοσιαλιστικόν Συνέδριον (1918), ηγωνίσθημεν και πάλιν, αλλ’ αποχωρήσαμεν εν τέλει δια να μη γίνωμεν όργανα της κομμουνιζούσης εβραϊκής πλειοψηφίας. Έκτοτε, οι παλιοί σοσιαλισταί, επολεμούσαμε και πολεμούμε φανερά και τίμια τον Μπολσεβικισμό, καθώς και τους κατοπινούς διφορουμένους «συναγωνιστάς» του".

Αργότερα, ο Ελευθέριος Σταυρίδης θα κάνει την διαπίστωση: «..οι Εβραίοι απεδείχθησαν περισσότερο Εβραίοι και ολιγώτερον κομμουνιστές ή μάλλον (…) απεδείχθη ότι οι Εβραίοι παραμένουν Εβραίοι και όταν ακόμη είναι κομμουνιστές…».

Ο ΓΙΟΣ ΤΟΥ ΙΔΡΥΤΗ ΤΟΥ ΚΚΕ, ο Ελιέζερ Μπεναρόγια, ΜΕΓΑΛΟΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΑΣ ΣΤΙΣ ΗΠΑ σε συνέντευξη του στο συγκρότημα Λαμπράκη («Βήμα» 11/09/2011) λέει:
«Δεν ξέρω αν θα ήταν αριστερός σήμερα ο πατέρας μου», (μάλλον θα ήταν αμερικανοκομμουνιστής Συριζαίος με τεράστιες καταθέσεις στην GOLDMANΝ SACHS σαν το Παπαδημούλη και τον Τσακαλώτο). Ο Ελι Μπεναρόγια ζει στην Καλιφόρνια των Ηνωμένων Πολιτειών, όπου και δραστηριοποιήθηκε επιχειρηματικά επί δεκαετίες. Είναι ένας από τους δύο εν ζωή γιους (εκ των τεσσάρων) Μπεναρόγια.

Ο Ελιέζερ παραπέμπει σε μια ενδεικτική συνέντευξη που παραχώρησε ο ίδιος ο Αβραάμ Μπεναρόγια στο «ΒΗΜΑ» τον Νοέμβριο του 1978, έναν χρόνο προτού πεθάνει.
Εκμυστηρεύεται ότι ήταν τέτοιο το πάθος του ώστε εγκατέλειψε το επάγγελμα του δασκάλου για να καταφέρει να εισχωρήσει στους κόλπους της εργατικής τάξης ως τυπογράφος, ακόμη και ως καπνεργάτης.

«Παράτησα λοιπόν το δασκαλίκι και έγινα επίτηδες εργάτης στη Θεσσαλονίκη, στο τυπογραφείο Ακουαρόνι. Μετά τη Νεοτουρκική Επανάσταση (Ιούλιος 1908) άρχισε άνεμος ελευθερίας. Ιδρύονται λέσχες, σωματεία, ταμεία, γίνονται διαδηλώσεις και απεργίες (…). Έτσι, έμπαινα στα καφενεία και άρχιζα την κουβέντα. Άλλοι με άκουγαν, άλλοι όχι. Όταν κατάφερα να με ακούν μερικοί, συμφωνήσαμε σε πολλά σημεία. Για την ελευθερία, την καλυτέρεψη της ζωής, την αλληλεγγύη μεταξύ των εργατών, την ένωσή τους. Και είπαμε να κάνουμε μια εργατική λέσχη».

(Οι διεθνείς δυνάμεις που κατηύθυναν και χρηματοδοτούσαν τότε τα μαρξιστικά κινήματα (ο αμερικανοεβραίος τραπεζίτης Ιωσήφ Σιφ) ξεχώρισαν τον Αβραάμ Μπεναρόγια, τον Εβραίο αυτό διδάσκαλο από την Βουλγαρία και το 1908 τον έστειλαν στην Θεσσαλονίκη για να οργανώσει την κατάσταση.
Μόλις οργάνωσε την κατάσταση, ο ιδρυτής του ΚΚΕ, Αβραάμ Μπεναρόγια, ολοκλήρωσε την αποστολή που του είχε ανατεθεί και απεσύρθη από την ενεργό δράση (ομοίως απεσύρθησαν και οι υπόλοιποι Εβραίοι από την πρώτη σειρά του κόμματος), διότι πλέον το κόμμα θα έπρεπε να απευθυνθεί στις ελληνικές πλατιές λαϊκές μάζες και πανελλαδικό κόμμα με αρχηγό έναν αλλοεθνή, αλλόφυλο και αλλόθρησκο δεν είχε καμιά τύχη. Το ίδιο άλλωστε δεν έγινε στα περισσότερα Κ.Κ. της Ευρώπης και των ΗΠΑ;).

Ο γιος του, Ελι, έχει να το λέει για τη σαγήνη που εξέπεμπε ο γονιός του όταν μιλούσε. «Γοητεύονταν μικροί και μεγάλοι, σημαντικοί και ασήμαντοι» θυμάται χαρακτηριστικά. «Είναι ενδεικτικό», συνεχίζει, «το πόσοι μαζεύονταν καθημερινά στο περίπτερο που διατηρούσε τα τελευταία χρόνια της ζωής του.

Τον είχε βοηθήσει να το αποκτήσει ο Μπεν Τσβι, Ο ΣΙΩΝΙΣΤΗΣ ΗΓΕΤΗΣ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ.

Ο Αβραάμ Μπεναρόγια δεν προσχώρησε ποτέ στον σιωνισμό, έχαιρε ωστόσο εκτίμησης και συμπάθειας τόσο από τον ΜΠΕΝ ΓΚΟΥΡΙΟΝ, όσο και από τον Τσβι.
Στη συνέντευξη του ΄78 ο Αβραάμ Μπεναρόγια θυμάται: «Με έπιασαν, με έβαλαν σε ένα ελληνικό ατμόπλοιο της γραμμής και έτσι βρέθηκα στην Αθήνα, Μάρτιος του 1912. Πού να πάω, τι να κάνω; Αποφασίζω να πάω στο Εργατικό Κέντρο Αθηνών. Ήξερα την τυπογραφία την παλιά και ήλπιζα να βρω κάποια δουλειά. Μπαίνοντας βλέπω την εικόνα του Χριστού. “Τι είναι αυτός; ” τους ρωτώ. “Ο Χριστός, δεν τον ξέρεις;”. “Τον ξέρω” λέω, “αλλά τι δουλειά έχει εδώ; Εδώ είναι εργατικό κέντρο, όχι εκκλησία, παλεύετε για τα δίκαια των εργαζομένων”. “ Γι’ αυτό τον βάλαμε” μου λένε. “Ο Χριστός είναι ο προστάτης των φτωχών και της Δικαιοσύνης”. “Όχι” λέω εγώ, “ο άνθρωπος για τους εργάτες είναι ο Μαρξ”. “ Μαρξ, ποιος είναι αυτός;” ρωτούν. Το επεισόδιο με τον Χριστό και το ότι ήμουν εβραίος τους έκανε ψυχρούς απέναντί μου, αν και σοσιαλιστές. Τι σοσιαλιστές δηλαδή…».
ΔΕΥΚΑΛΙΩΝ.
https://panusis.blogspot.com/2022/07/blog-post_33.html

Δευτέρα 1 Αυγούστου 2022
Ο Abraham Simkhovich ήταν το Μυστικό Κομμουνιστικό Αφεντικό στην Κούβα.



Αυτός εφηύρε τον Φιντέλ Κάστρο και έκανε την επανάσταση στην Κούβα. Για περισσότερο από μισό αιώνα, ο Abraham Simkhovich ήταν το μυστικό "κομμουνιστικό αφεντικό Νο 1 στη χώρα"....

Του Alexey Alekseev/Jewish.ru, 21 Ιουλίου 2022 Anno Domini, Μεταφράστηκε από τα ρωσικά. Κομμουνιστής της παλιάς σχολής, ο Abraham Simkhovich γοήτευσε τον Φιντέλ Κάστρο με τον σοσιαλισμό το 1948. Εκείνη την εποχή, ο μελλοντικός ηγέτης της Κούβας ήταν 22 ετών. Και μέχρι το 1994, τη χρονιά του θανάτου του Simkhovich, ο Castro απευθύνθηκε σε αυτόν μόνο για συμβουλές. Ο Simkhovich, και όχι ο Φιντέλ, ήταν αυτός που τα παγκόσμια μέσα ενημέρωσης αποκαλούσαν "κύριο ιδεολόγο της επανάστασης" και "κομμουνιστικό αφεντικό Νο 1 στη χώρα".

"Ήταν απαραίτητο να προετοιμάσουμε την κοινωνία για το γεγονός ότι το Κομμουνιστικό Κόμμα πρέπει να κυβερνήσει, ότι ο κομμουνισμός δεν είναι τόσο επικίνδυνος, δεν είναι τόσο τρομερός, δεν είναι τόσο κακός. Αυτό έκανα", θυμόταν ο Simkhovich πολλά χρόνια αργότερα.

Ο Abraham Simkhovich έφτασε στην Κούβα το 1922. Γεννήθηκε στο χωριό Tshtsyany της επαρχίας Suwalki, που σήμερα αποτελεί έδαφος της Πολωνίας. Στην πατρίδα του, κατάφερε να περάσει από τη φυλακή - έφτασε εκεί ως μέλος του τμήματος νεολαίας του απαγορευμένου Κομμουνιστικού Εργατικού Κόμματος της Πολωνίας (KPPP). Όταν αποφυλακίστηκε, αποφάσισε να μεταναστεύσει.



Μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο και την επανάσταση στη Ρωσία, οι Εβραίοι έφυγαν κατά χιλιάδες. Έφυγαν από τον αντισημιτισμό και την επιστράτευση στο στρατό - ένα μεγάλο μέρος των μεταναστών κατέληξε στη Λατινική Αμερική. Το 1925, περίπου 8.000 Εβραίοι ζούσαν στην Κούβα, εκ των οποίων 5.200 από την Ανατολική Ευρώπη. Οι ντόπιοι τους αποκαλούσαν "Polyakos" - αργότερα άρχισαν να αποκαλούν έτσι τους μετανάστες από την Ανατολική Ευρώπη οποιασδήποτε εθνικότητας. Οι "Polyakos" ασχολούνταν κυρίως με δύο είδη εργασίας - ράβοντας ρούχα και παπούτσια σε εργαστήρια που ανήκαν σε ομοεθνείς τους ή κάνοντας πλανόδιο εμπόριο. Οι γηγενείς Κουβανοί παρωδούσαν τους πλανόδιους εμπόρους με υπερβολική εβραϊκή προφορά λέγοντας "Wendo korbatos baratos" - "Πουλάω φτηνές γραβάτες".

Ο Simkhovich δεν πουλούσε γραβάτες. Αντ' αυτού, έπιασε δουλειά σε ένα ραφείο και εντάχθηκε στο σωματείο των ραφτών. Αυτή είναι η επίσημη εκδοχή των κομμουνιστών. Στον αμερικανικό Τύπο, αντίθετα, έπεισαν τους αναγνώστες ότι ο Simkhovich ήταν πράκτορας του Κρεμλίνου της Μόσχας, ο οποίος έφτασε στο νησί για να "αποσταθεροποιήσει" την κατάσταση. "Κανείς δεν είδε ποτέ τον Αβραάμ σε ραπτομηχανή, σε όλα τα ερωτηματολόγια έγραφε τη λέξη "άνεργος". Αλλά για το διαμέρισμά του στην Αβάνα πλήρωνε περισσότερα από όσα κέρδιζε ο καλύτερος ράφτης σε ένα μήνα. Από πού προέρχονται τα χρήματα;" αναρωτιόταν ο αστικός Τύπος.



Τον Αύγουστο του 1925 ιδρύθηκε στην Αβάνα το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κούβας. Εκείνη τη στιγμή, οι κομμουνιστές είχαν εννέα κύκλους στο νησί. Αποτελούνταν από 80 άτομα. Στον μεγαλύτερο, στην Αβάνα, υπήρχαν μέχρι και 20 συμμετέχοντες. Δέκα συμμετέχοντες έφτασαν στο συνέδριο με την ευκαιρία της ίδρυσης του κόμματος, τουλάχιστον τρεις ήταν Εβραίοι και ένας από αυτούς ήταν ο Abraham Simkhovich. Το συνέδριο εξέλεξε τον γενικό γραμματέα και τους βοηθούς του, ενώ ενέκρινε επίσης διάφορα ψηφίσματα. Το ψήφισμα αριθ. 1 έλεγε: να τιμηθεί η μνήμη του Βλαντιμίρ Ίλιτς Λένιν με ένα λεπτό σιγής. Ψήφισμα αριθ. 2: αποστολή χαιρετισμών στο σοβιετικό εμπορικό πλοίο "Βορόφσκι", το οποίο οι κουβανικές αρχές δεν επέτρεψαν να φτάσει στο νησί. Ο ίδιος ο Simkhovich παρέμεινε στο περιθώριο κατά τη διάρκεια της κατανομής των κομματικών θέσεων. Στα κομματικά έγγραφα, μόνο μια λέξη αναγραφόταν έναντι του επωνύμου του - "συντονιστής".

Το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κούβας απαγορεύτηκε την αμέσως επόμενη χρονιά. Ο Κουβανός πρόεδρος Gerardo Machado, ο οποίος είχε το παρατσούκλι "τροπικός Μουσολίνι", άρχισε τη δίωξη των κομμουνιστών. Ένα μέρος των συμμετεχόντων απελάθηκε από τη χώρα, το άλλο μέρος σκοτώθηκε - σύμφωνα με ορισμένες αναφορές, απλά πετάχτηκαν από έναν γκρεμό στη θάλασσα, με βαριά φορτία αλυσοδεμένα στα πόδια τους. Αρκετοί άνθρωποι σκοτώθηκαν "κατά λάθος" στους δρόμους της Αβάνας και άλλων πόλεων. Πιθανώς φοβούμενος αντίποινα, ο Simkhovich παραιτήθηκε από την Κεντρική Επιτροπή του Κομμουνιστικού Κόμματος το 1929. Από εκείνη τη στιγμή και μετά, δεν κατείχε επίσημες θέσεις για πολλά χρόνια, αλλά ήταν αυτός που συνέχισε να θεωρείται ο κύριος ιδεολόγος και ειδικός στη στρατολόγηση νέων μελών.



Το 1929 ο Simkhovich επισκέφθηκε τη Μόσχα, όπου έγινε μέλος του τμήματος Λατινικής Αμερικής της Κομμουνιστικής Διεθνούς. Στη Ρωσία συναντήθηκε με Γερμανούς κομμουνιστές. Βοήθησαν τους Κουβανούς συντρόφους με χρήματα - για την έκδοση των περιοδικών Bandera Roja, Red Banner, και Centinela, Sentry. Η συχνή αλλαγή ψευδωνύμων βοήθησε τον Simkhovich να ξεφύγει από τις διώξεις των αρχών στην Κούβα. Αλλά ακόμη και παρ' όλα αυτά, συνελήφθη δύο φορές και το 1932 απελάθηκε από το νησί, κατηγορούμενος για κατασκοπεία. Μέσω της Γερμανίας, ο Simkhovich επέστρεψε και πάλι στη Σοβιετική Ένωση. Τότε όμως συνέβησαν δύο πράγματα ταυτόχρονα. Τον Αύγουστο του ίδιου έτους, ο πρόεδρος Machado ανατράπηκε και κατέφυγε στις Ηνωμένες Πολιτείες. Και μια πιστή σύντροφος στο Κομμουνιστικό Κόμμα -και, σύμφωνα με φήμες, ερωμένη του Simkhovich- η Dora Stern Weinstock κοιμήθηκε με τον γιο ενός υψηλόβαθμου αξιωματούχου, και εκείνος, σε ένδειξη ευγνωμοσύνης, έφτιαξε αρκετά διαβατήρια για τους απελαθέντες κομμουνιστές.



Το 1934, ο Simkhovich εθεάθη και πάλι στην Αβάνα. Το 1936 έλαβε την κουβανική υπηκοότητα και δύο χρόνια αργότερα, η απαγόρευση των δραστηριοτήτων του Κομμουνιστικού Κόμματος στο νησί άρθηκε. Την ίδια στιγμή, ο αριθμός των κομμουνιστών αυξανόταν αργά και τότε ο Simkhovich είχε την ιδέα της χρήσης αναγνωστών στις καπνοβιομηχανίες. Η παρασκευή πούρων είναι μονότονη χειρωνακτική εργασία. Για την τόνωση των εργατών, στο κατάστημα κάθεται ένα ειδικό άτομο, το οποίο τους διαβάζει δυνατά ποιήματα και ιστορίες. Ο Simchovich, γνωστός τότε ως Fabio Grobart, άρχισε να προμηθεύει τους αναγνώστες με κομμουνιστική λογοτεχνία. Τα πράγματα πήγαν καλά: το 1933, το Κομμουνιστικό Κόμμα είχε 500 μέλη, το 1936 - 3.000, το 1938 - ήδη 10.000. Μετά την καινοτομία των Σίμτσοβιτς-Γκρόμπαρτ, άλλες 30 χιλιάδες άνθρωποι εντάχθηκαν στο κόμμα στα εργοστάσια πούρων. Στις εκλογές του 1944, 122.000 ψηφοφόροι ψήφισαν κομμουνιστές υποψηφίους, στις ενδιάμεσες εκλογές του 1946, 195.000. Ο πληθυσμός της Κούβας ήταν τότε περίπου έξι εκατομμύρια άνθρωποι.



Η ύπαρξη μιας "γκρίζας εξοχότητας" στην Κούβα, που οδηγεί τους κομμουνιστές στην εξουσία, μαθεύτηκε στην Αμερική το 1946. Οι δημοσιογράφοι αδελφοί Joseph και Stuart Alsop έγραψαν: "Στην Αβάνα, η σοβιετική κυβέρνηση διατηρεί ένα ενεργό κέντρο πολιτικής διείσδυσης στην Κεντρική και Νότια Αμερική ... Αλλά η μερίδα του λέοντος της δουλειάς γίνεται από ένα ανεπίσημο σοβιετικό επιτελείο, με επικεφαλής κάποιον Fabio Grobart. Πρόκειται για μια φιγούρα από ταινία του Χίτσκοκ. Μπορεί να είναι Πολωνός, αλλά έχει μισή ντουζίνα διαβατήρια... Εκτός από το Μεξικό και την Κούβα, διευθύνει τις κύριες δραστηριότητες των κομμουνιστών στη Βραζιλία, τη Χιλή, την Κολομβία και την Κόστα Ρίκα."

Το 1947, οι Αμερικανοί δημοσιογράφοι τον αποκάλεσαν "την πιο μυστηριώδη φιγούρα της κουβανικής πολιτικής" και παραπονέθηκαν ότι αρνιόταν όχι μόνο να δώσει συνεντεύξεις, αλλά και να απαντήσει σε οποιαδήποτε ερώτηση - ακόμη και για τον καιρό στην Αβάνα. Θεωρούνταν το νούμερο 1 κομμουνιστικό αφεντικό όχι μόνο της Κούβας, αλλά ολόκληρης της περιοχής της Καραϊβικής. Όταν το Κομμουνιστικό Κόμμα της Βενεζουέλας διασπάστηκε σε τρεις παρατάξεις, ο ηγέτης των Κουβανών κομμουνιστών, ο Blas Roca, ήρθε στη χώρα και μετέφερε την εντολή του Grobart να ενωθούν ξανά. Η εντολή εκτελέστηκε.

Και εδώ είναι μια άλλη αναφορά από αμερικανικές εφημερίδες, το 1948:
"Οι διασυνδέσεις της Σοβιετικής Ρωσίας με τους κομμουνιστές της Λατινικής Αμερικής είναι προσεκτικά κρυμμένες. Σημαντική είδηση ήταν η πρόσφατη αναφορά ότι ο Fabio Grobart εθεάθη να εισέρχεται στη σοβιετική πρεσβεία στην Αβάνα νωρίς το πρωί. Στην πρεσβεία αυτή δεν υπάρχουν υψηλόβαθμοι διπλωμάτες που να καθοδηγούν ανοιχτά τους κομμουνιστές, όπως έκανε ο Konstantin Umansky από την Πόλη του Μεξικού για αρκετά χρόνια πριν από τον πόλεμο. Η ρωσική χρηματοδότηση δεν είναι προφανής".

Το όνομα Fabio Simchovich επέλεξε για τον εαυτό του - προς τιμήν του αρχαίου Ρωμαίου ύπατου Quintus Fabius Maximus, με το παρατσούκλι Cunktator. Αυτό ήταν το όνομα ενός ατόμου που προχωρά αργά και πεισματικά προς τον στόχο του, αποφεύγοντας τις αποφασιστικές μάχες, φθείρει τον αντίπαλό του και κερδίζει. Από το όνομα αυτό προήλθε ο όρος "Φαβιανός σοσιαλισμός", η ιδέα του οποίου ήταν η αργή μετατροπή μιας καπιταλιστικής κοινωνίας σε κομμουνιστική.

Το 1948, ο Fabio Grobart απελάθηκε και πάλι από την Κούβα. Σύμφωνα με μια άλλη εκδοχή, ο ίδιος πήγε στην Ευρώπη για να θεραπευτεί από φυματίωση. Οι αντικομμουνιστές στην Κούβα ισχυρίστηκαν ότι ο Grobart είχε μια σειρά από συναντήσεις με τον Φιντέλ Κάστρο, έναν 22χρονο φοιτητή νομικής, πριν φύγει. Μετά από αυτό, ο κόσμος παρέλαβε στο πρόσωπο του Φιντέλ έναν ασυμβίβαστο επαναστάτη και σοσιαλιστή. Όταν ο Κάστρο κατάφερε να πραγματοποιήσει πραξικόπημα στο νησί το 1959, ένα από τα πρώτα βήματα της κυβέρνησής του ήταν η επιστροφή του "πολιτικού στρατηγού" Grobart στην Κούβα. Μέχρι τότε ζούσε στην Πράγα με το όνομα Antonio Blanco. Ο Ερνέστο Τσε Γκεβάρα και ο αδελφός του Φιντέλ Κάστρο, Ραούλ, ήρθαν για να τον πείσουν να επιστρέψει.



Ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός ότι την πρώτη φορά μετά την ανάληψη της εξουσίας, ο Φιντέλ Κάστρο δεν αποκάλεσε τον εαυτό του κομμουνιστή. Η επανάσταση πραγματοποιήθηκε από το "Κίνημα της 26ης Ιουλίου" και τους συνεργάτες του από τη φοιτητική οργάνωση "Επαναστατική Διεύθυνση της 13ης Μαρτίου". Ταυτόχρονα, οι περισσότεροι από τους υποστηρικτές του Κάστρο δεν μπορούσαν να αντέξουν τους κομμουνιστές, το κόμμα των οποίων στην Κούβα έφερε τότε το όνομα Λαϊκός Σοσιαλιστής - NSPK. Ο Grobart επανήλθε στην υπόθεση. Οργάνωσε τις πρώτες διαβουλεύσεις της νέας κουβανικής ηγεσίας με τον εκπρόσωπο της Σοβιετικής Ένωσης, τον ανταποκριτή του TASS στην Αβάνα Alexander Alekseev. Οι συναντήσεις ήταν μυστικές, διότι μετά το ταξίδι του Νικίτα Χρουστσόφ στις Ηνωμένες Πολιτείες τον Σεπτέμβριο του 1959, η σοβιετική ηγεσία δεν ήθελε να χαλάσει τις σχέσεις με τους Αμερικανούς. Ωστόσο, μετά από αυτές τις διαβουλεύσεις, ο Φιντέλ παραμέρισε τις αμφιβολίες και πήρε μια απότομη πορεία προς τον κομμουνισμό κατά τα πρότυπα της ΕΣΣΔ.

Ο Grobart τον δίδαξε: θα έπρεπε να υπάρχει μόνο ένα κομμουνιστικό κόμμα στο νησί, και γι' αυτό ήταν απαραίτητο να συμφωνήσει με το NSPK. Πλέον, η ιδεολογία πρέπει να εμπεδωθεί από τη νεολαία - γι' αυτό χρειάζονται θεωρητικά μαθήματα για τους νέους ακτιβιστές του Κινήματος της 26ης Ιουλίου.



Για να διαπραγματευτεί με το "παλιό Κομμουνιστικό Κόμμα", ο Grobart οργάνωσε μυστικές συναντήσεις σε ένα σπίτι ψαρά στο χωριό Cojimar, 15 χιλιόμετρα από την Αβάνα - το χωριό αυτό έγινε διάσημο από τον Ernest Hemingway, επιλέγοντάς το ως σκηνικό για την ιστορία "Ο γέρος και η θάλασσα". Ο Φιντέλ και ο Ραούλ Κάστρο, ο Τσε Γκεβάρα με τον αναπληρωτή του Ramiro Valdez και ο διοικητής των ενόπλων δυνάμεων της επανάστασης Camilo Cienfuegos ήταν παρόντες στις συναντήσεις εκ μέρους των αρχών. Στη συνέχεια, ο αριθμός των μυημένων μειώθηκε. Ο Cienfuegos πέθανε σε αεροπορικό δυστύχημα στα τέλη του 1959. Ο Φιντέλ και ο Τσε Γκεβάρα κατηγόρησαν τους εχθρούς της επανάστασης για τον θάνατό του, οι Κουβανοί μετανάστες κατηγόρησαν τον Φιντέλ. Από το NSPK, οι διαπραγματεύσεις διεξάγονταν από τον γενικό γραμματέα του, τον Blas Roca, τον οποίο ο Grobart γνώριζε για πάνω από 30 χρόνια, και δύο μέλη του Πολιτικού Γραφείου. Το νόημα των διαπραγματεύσεων ήταν η συγχώνευση των κομμάτων. Ο Roca και η συνοδεία του έπρεπε να πείσουν τους κομμουνιστές της βάσης.



Στη συνέχεια, το 1959, σύμφωνα με το σχέδιο του Grobart, δημιουργήθηκε ένα δίκτυο ειδικών κομματικών σχολών, στις οποίες οι "παλιοί" κομμουνιστές δίδασκαν στους οπαδούς του Φιντέλ τον μαρξισμό-λενινισμό - έτσι εκπαιδεύτηκε η νέα ελίτ της χώρας. Μέσα σε δύο χρόνια, περίπου 30.000 Κουβανοί εκπαιδεύτηκαν σε τέτοιες σχολές. Με βάση το μοντέλο της Ανώτερης Κομματικής Σχολής της Μόσχας, δημιουργήθηκε το αντίστοιχο της Κούβας - η Κεντρική Σχολή του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κούβας που πήρε το όνομα του Νίκο Λόπεζ. Το δίπλωμα αυτού του ιδρύματος αποτελούσε προϋπόθεση για το διορισμό σε υψηλό κομματικό ή κυβερνητικό πόστο.

Όπως προέβλεψε ο Grobart, χρειάστηκαν χρόνια για να ενωθούν οι κομμουνιστές. Τον Απρίλιο του 1961, η Κούβα επέζησε της απόβασης στον Κόλπο των Χοίρων: μια αποβατική δύναμη Κουβανών μεταναστών προσπάθησε να ανατρέψει τον Κάστρο. Σε μια διαδήλωση της Πρωτομαγιάς, ο Φιντέλ Κάστρο ανακοίνωσε ότι δεν θα υπάρξουν πλέον πολυκομματικές εκλογές στην Κούβα, ότι η χώρα θα οικοδομήσει το σοσιαλισμό και θα υιοθετήσει ένα σοσιαλιστικό σύνταγμα. Τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους, δήλωσε: "Είμαι κομμουνιστής και θα είμαι κομμουνιστής μέχρι το τέλος των ημερών μου".



Μέχρι το τέλος των ημερών του, ο Fabio Grobart παρέμεινε η σκιά του. Τη δεκαετία του '60, ανέλαβε την έκδοση του περιοδικού Σοσιαλιστική Κούβα. Ήταν αρκετά στο πνεύμα του - να ηγείται από τη "γκρίζα" ζώνη, παραμένοντας η καρδιά και το καθοδηγητικό κέντρο της ιδεολογίας. Ήταν τα λόγια του και οι ομιλίες που εκφωνήθηκαν από τον Φιντέλ και τον Ραούλ Κάστρο από ψηλές κερκίδες. Ο ίδιος ο Grobart εμφανιζόταν στα συνέδρια του κόμματος μόνο και μόνο για να καταθέσει άλλη μια τυπική πρόταση για την επανεκλογή του συντρόφου Φιντέλ για άλλη μια θητεία ως Πρώτου Γραμματέα της Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κούβας.

Πιστεύεται ότι ο Grobart ήταν αυτός που απέτρεψε μια απόπειρα συνωμοσίας το 1967. Τότε οι "παλιοί" κομμουνιστές του NSPK, με την υποστήριξη της ΕΣΣΔ, προσπάθησαν να απομακρύνουν τον Κάστρο από την εξουσία. Με την επιμονή του Grobart, τους ακολούθησαν εγκαίρως. Ως αποτέλεσμα, ο επικεφαλής της ασφάλειας της Κούβας Manuel Pinheiro, με το παρατσούκλι Redbeard, κατέγραψε προσωπικά τις διαπραγματεύσεις των μελών του NSPK με τον Rudolf Shlyapnikov, εκπρόσωπο της KGB στο Υπουργείο Εσωτερικών της Κούβας - σε εκείνη τη συνάντηση συζήτησαν τις λεπτομέρειες του πραξικοπήματος.



Την 1η Οκτωβρίου 1967 συνελήφθησαν όλοι οι συνωμότες. Τρεις αυτοκτόνησαν υπό κράτηση. 35 άτομα καταδικάστηκαν σε διάφορες ποινές φυλάκισης. Η αυστηρότερη ποινή επιβλήθηκε στον ιδεολόγο του NSPK, τον Anibal Escalante - 15 χρόνια φυλάκιση. Ωστόσο, τρία χρόνια αργότερα αποφυλακίστηκε και στάλθηκε στην Πράγα. Ο Rudolf Shlyapnikov αναγκάστηκε να επιστρέψει στη Μόσχα.

Ο άνθρωπος που "εφηύρε" τον Φιντέλ και την κουβανική επανάσταση πέθανε στις 22 Οκτωβρίου 1994. Ήταν 89 ετών. Πίσω στο 1975 του είχε απονεμηθεί το σοβιετικό παράσημο της Οκτωβριανής Επανάστασης. Αν και, ούτε στην ίδια την Κούβα, ούτε στην ΕΣΣΔ, πολλοί δεν καταλάβαιναν: ποιος είναι ο Fabio Grobart, είναι ο Abraham Simkhovich, και γιατί ακριβώς του δόθηκε αυτό το βραβείο.

***********
Μετάφραση: Απολλόδωρος.
Δικτυογραφία: Abraham Simkhovich was the secret Communist boss in Cuba | Fitzpatrick Informer.
https://fitzinfo.net/2022/07/23/abraham ... s-in-cuba/
https://skeftomasteellhnika.blogspot.co ... .html#more

16 Αυγούστου, 2022
Έτσι δολοφονούν τους εβραίους οι... εβραίοι σιωνιστές ραβίνοι τους... Και στην κορυφή ο Σόρος... Ο Τζωρτζ Σόρος διαχειρίζεται την εκστρατεία m-volιασμού στην εβραϊκή κοινότητα της Βαλτιμόρης.
«Με τον καιρό, όταν συνεχίζεις να λες το μήνυμα ξανά και ξανά, τελικά αρχίζουν να συμφωνούν»



Ο ΟΥΚΡΑΝΟΠΟΛΩΝΟΣ ΧΑΖΑΡΟΣΙΩΝΙΣΤΗΣ – ΣΑΤΑΝΙΣΤΗΣ ΣΟΡΟΣ, και η δήλωσή του το 1979, επιβεβαιώνει πως γι αυτόν δεν αρκεί μόνον να να καταστρέψει τις ΗΠΑ, αλλά και τους απλούς εβραίους που ζουν σ’ αυτές…

Και μην σας εκπλήσσει η στάση των ραβίνων έναντι των εβραίων…

Επαναλαμβάνουν ότι έκαναν και την περίοδο του ΕΒΡΑΙΟΣΙΩΝΙΣΤΗ ΧΙΤΛΕΡ…

ΑΥΤΟΙ ΕΣΤΕΛΝΑΝ ΣΤΟ ΑΟΥΣΒΙΤΣ ΤΟΥΣ ΑΠΛΟΥΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ… ΑΥΤΟΙ ΤΟΥΣ ΣΤΕΛΝΟΥΝ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΤΩΝ ΕΜΒΟΛΙΩΝ.
Καλλιόπη Σουφλή.

Υ.Γ. Άλλο απλός εβραίος, και άλλο Ασκενάζι και Σεφραδίτης εβραίος…



Ένα βίντεο (https://americasfrontlinenews.com/post/ ... in-silence) που κυκλοφόρησε πέρυσι μεταξύ της Ορθόδοξης εβραϊκής κοινότητας της Βαλτιμόρης παρουσίαζε οκτώ εξέχοντες ραβίνους που χρησιμοποιούν τη σημαντική ραβινική τους επιρροή για να πείσουν το ποίμνιό τους να «m-volιαστεί» κατά του COVID-19.

Λίγα δευτερόλεπτα μετά, ωστόσο, γίνεται σαφές στο βίντεο ότι οι ραβίνοι είχαν κάνει ελάχιστη, έως καθόλου, έρευνα για τις ενέσεις. Οι πνευματικοί ηγέτες έκαναν ισχυρισμούς όπως «το 100% των ανθρώπων που πέθαναν στο Μέριλαντ ήταν αν-m-volίαστοι» και διαβεβαίωναν την κοινότητα ότι οι ενέσεις δεν επηρεάζουν αρνητικά τη γονιμότητα.

Πλήθος Εβραίων κατοίκων συνέρρεε στους m-volιαστικους χώρους κατόπιν εντολής των θρησκευτικών ηγετών τους, σύμφωνα με τη μακροχρόνια εβραϊκή παράδοση και τον νόμο που υποστηρίζει τη ραβινική εξουσία.

Οι ραβίνοι σιωπούν για τις ενέσεις, ακόμη και μετά από μια μελέτη από ομοτίμους (https://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1111/andr.13209 ) από το Πανεπιστήμιο του Τελ Αβίβ τον Ιούνιο που διαπίστωσε ότι το m-volιο επηρεάζει αρνητικά την ανδρική γονιμότητα για περίπου πέντε μήνες μετά τον m-volιασμό.

Δεν αναφέρθηκαν σε μια μελέτη (https://americasfrontlinenews.com/post/ ... ne-rollout)
του Μαΐου από το MIT, η οποία βρήκε μια αύξηση 25% στα καρδιακά συμβάντα σε άτομα κάτω των 40 ετών, που ΣΧΕΤΙΖΟΝΤΑΙ ΠΛΗΡΩΣ με το M-VOLIO. Επίσης, δεν εξέτασαν δεδομένα

(https://americasfrontlinenews.com/post/ ... ns/preview) που δείχνουν ότι τα m-volια κατά του COVID δημιουργούν 16 φορές περισσότερες αναφορές αποβολών σε σύγκριση με το m-volιο της γρίπης και ότι το ποσοστό θνησιγένειας, αποβολών και αμβλώσεων (SBMA) μεταξύ των m-volιασμένων γυναικών είναι σχεδόν 34% υψηλότερο από το ποσοστό των μη m-volιασμένων γυναικών.

Αλλά το βίντεο δεν το έκαναν οι ραβίνοι. Ο εγκέφαλος πίσω από την πρωτοβουλία, σύμφωνα με το America’s Frontline News, είναι μια γυναίκα που ονομάζεται Laura Kurcfeld.

Αντί να πει «Λατίνα», η Kurcfeld χρησιμοποιεί τον όρο «Latinx», μια ρατσιστική ταμπέλα που επιβάλλεται στις ισπανικές κοινότητες από τους παγκοσμιοποιητές, παρόλο που οι περισσότεροι Ισπανόφωνοι βρίσκουν τον όρο προσβλητικό.

Η Kurcfeld, η οποία εμφανίζεται ως Ορθόδοξη Εβραία, είναι η κύρια συντονίστρια m-volιασμών για την εβραϊκή κοινότητα της Βαλτιμόρης. Καθήκον της είναι να m-volιάσει όσο το δυνατόν περισσότερους Εβραίους, κάτι που έχει κάνει μέσω διαφόρων εκστρατειών μάρκετινγκ.

Μερικές από αυτές τις εκστρατείες μάρκετινγκ περιελάμβαναν τη βοήθεια πνευματικών ηγετών, συμπεριλαμβανομένων των διαχειριστών των ραβινών και των συναγωγών, κάτι που οδήγησε στο βίντεο των ραβίνων.

Η Kurcfeld ηγήθηκε επίσης μιας ομάδας πέντε ευαγγελιστών m-volίων, που ονομάζονταν «πρεσβευτές ομοτίμων m-volίων», και είχαν επιφορτιστεί με το καθήκον να πείσουν τα μέλη της εβραϊκής κοινότητας να λάβουν τις βολές.

Όπως είπε σε μια ηχογράφηση του Zoom που έλαβε το America’s Frontline News, η Kurcfeld επέλεξε «ανθρώπους που μοιάζουν με εμένα» – ανθρώπους που μοιάζουν με άλλους Εβραίους, ώστε να μπορούν να τους παρασύρουν καλύτερα προς την ένεση.

Αυτοί οι πρεσβευτές θα εμφανίζονταν σε εμπορικά κέντρα, σχολεία και αναδυόμενες κλινικές σε διάφορα hotspots γύρω από την εβραϊκή κοινότητα, όπως το Jewish Community Center (JCC) και το Seven Mile Market. Πλησίαζαν τους Ορθόδοξους Εβραίους και άρχιζαν μια συζήτηση για τα m-volια, τα οποία τους υπόσχονταν ότι ήταν απολύτως ασφαλή. Προσέγγιζαν ανθρώπους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και προωθούσαν τα m-volια μέσω καταλόγων email.

Ακόμη και στην προσωπική τους ζωή, η Kurcfeld και η ομάδα των ευαγγελιστών της θα κήρυτταν το m-volιο κατά του COVID-19 όπου κι αν πήγαιναν – στο σχολείο, στο ραντεβού με έναν γιατρό, στο μανικιούρ.

Όσοι συμφωνούσαν να κάνουν την ένεση λάμβαναν μια δωροκάρτα για τα Dunkin’ Donuts αξίας $10, από την οποία την μισή χορηγούσαν τα Dunkin’ Donuts.

Το άλλο μισό χρηματοδοτήθηκε από την VALUE (Vaccine Acceptance & Access Lives in Unity, Engagement & Education).

Η VALUE Baltimore, μια πρωτοβουλία της BMoreVaxxed, είναι ο χειριστής της Kurcfeld, που διοχετεύει χρήματα από την πόλη της Βαλτιμόρης και άλλα δημόσια ιδρύματα για να χρηματοδοτήσει τις εκστρατείες m-volίων της Kurcfeld.

Αλλά η VALUE, μέσω του BMoreVaxxed, λαμβάνει χρήματα και από άλλες πηγές, όπως το ROCKEFELLER CENTER και το OPEN SOCIETY INSTITUTE (OSI), το ίδρυμα που δημιουργήθηκε και του οποίου προεδρεύει ο GEORGE SOROS.

«Το BmoreVaxxed.org και τα κανάλια του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης δημιουργήθηκαν από την Baltimore Equitable Vaccine Initiative (BEVI) για να βοηθήσουν στην κοινοποίηση ακριβών, ελκυστικών μηνυμάτων για να ενθαρρύνουν όλους τους κατοίκους της πόλης της Βαλτιμόρης να m-volιαστούν», λέει ο ιστότοπος του BMoreVaxxed.org.

«Το BEVI είναι μια συνεργασία μεταξύ του ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ ROCKEFELLER και των ενδιαφερόμενων μερών που εδρεύουν στη Βαλτιμόρη και έχει εδραιωθεί από την OSI-Baltimore για τη διασφάλιση της δίκαιης διανομής των m-volίων στην πόλη της Βαλτιμόρης».

Με τα χρήματα που χορηγήθηκαν από τον Τζωρτζ Σόρος και το Κέντρο Ροκφέλερ, η Kurcfeld μπόρεσε να δημιουργήσει επιθετικές εκστρατείες σχεδιασμένες να πείσουν όσο το δυνατόν περισσότερους Εβραίους, συμπεριλαμβανομένων των παιδιών, να υποταχθούν στον πειραματικό βιολογικό παράγοντα.

Πράγματι, η Kurcfeld λέει στην ηχογράφηση του Zoom ότι είναι «λυπηρό» που οι γονείς πιστεύουν ότι «έχουν επιλογή» αν θα κάνουν ή όχι την ένεση στα παιδιά τους και να συμβουλεύονται διάφορες πηγές.

Η Kurcfeld είπε ότι ρώτησε έναν παιδίατρο γιατί ορισμένοι άνθρωποι που συνήθως εμπιστεύονται τους γιατρούς τους αρνούνται να m-volιάσουν τα παιδιά τους, παρά τη συμβουλή του γιατρού τους.

«Με τα m-volια για τον COVID, δεν είναι απαραίτητο», είπε. «Και αισθάνονται ότι μπορούν να έχουν περισσότερες επιλογές για να αποφασίσουν αργότερα και να ακούσουν περισσότερες πηγές από τον γιατρό τους. Είναι λυπηρό, θα πιστεύατε ότι θα εμπιστεύονταν τους γιατρούς τους».

«Το θέμα είναι ότι έχουν την επιλογή να ακούσουν ή να μην ακούσουν», πρόσθεσε.

Η Kurcfeld λέει ότι είχε μεγαλύτερη απήχηση και επιτυχία στο να κερδίσει γυναίκες ηλικίας 35-55 ετών καθώς τους έλεγε «πόσο επιτυχημένες εγκυμοσύνες έχουν τόσες γυναίκες και τα παιδιά γεννιούνται με αντισώματα».

Κάποια στιγμή κατά τη διάρκεια της κλήσης Zoom, η Kurcfeld έλαβε μια ερώτηση από κάποιον που αμφισβήτησε τον ισχυρισμό της ότι μόνο οι μη m-volιασμένοι νοσηλεύονται. Η ίδια απάντησε ότι τα λίγα άτομα που m-volιάστηκαν και νοσηλεύτηκαν είχαν συννοσηρότητες – προκαλώντας το ερώτημα ποιον υποτίθεται ότι προστατεύουν τα m-volια.

Η Kurcfeld παραδέχτηκε επίσης ότι εμπνεύστηκε από τον Ιατρικό Σύλλογο Εβραίων Ορθόδοξων Γυναικών (JOWMA) (https://jowma.org/), έναν οργανισμό που ξεκίνησε από φοιτήτριες ιατρικής που πιστεύουν ότι τα m-volια αποτελούν αναπόσπαστο συστατικό της εβραϊκής πίστης. Στο JOWMA, τα m-volια είναι υποχρεωτικά και ο Ιουδαϊσμός δεν επιτρέπει θρησκευτικές εξαιρέσεις.

Όπως αναφέρθηκε από τον Ραβίνο Chananya Weissman, η JOWMA δεν έχει ραβίνους συμβούλους στο διοικητικό της συμβούλιο, και μάλιστα πιέζει τους Ορθόδοξους ραβίνους να ακυρώσουν προηγούμενες δηλώσεις που έκαναν σχετικά με τους m-volιασμούς στο παρελθόν.

Το JOWMA απέκτησε πολιτική δύναμη καθώς τα μέλη του συμφιλιώνονταν με πολιτικούς όπως ο πρώην δήμαρχος της Νέας Υόρκης Bill de Blasio. Αν και δεν είχε ραβινική εξουσία, άρχισε να υπογράφουν διατάγματα κατά τη διάρκεια της πανδημίας που απαγόρευαν κάθε είδους θρησκευτικές συγκεντρώσεις. Είναι γνωστό ότι λειτουργεί 2-3 ώρες την εβδομάδα, ωστόσο λαμβάνει μυστηριωδώς δεκάδες χιλιάδες δολάρια από άγνωστη χρηματοδότηση.

Όπως γράφει ο Weissman, το JOWMA είναι τόσο «εβραϊκό όσο ένα σάντουιτς με ζαμπόν στο Γιομ Κιπούρ».

Αυτός ο οργανισμός που η Kurcfeld «θαυμάζει …σε περιεχόμενο και στυλ» και τον θεωρεί ως έναν «μεγάλο πόρο».

Τελικά, ωστόσο, η στρατηγική προπαγάνδας της Kurcfeld είναι απλή.

«Με τον καιρό, όταν συνεχίζεις να λες το μήνυμα ξανά και ξανά, τελικά αρχίζουν να συμφωνούν και λένε, «Εντάξει, θα πάω να m-volιαστώ».

– – –
(τάλε κουάλε με το δικό μας παπαδαριό)

Χωρίς ηγέτες: Οι Εβραίοι κάτοικοι της Βαλτιμόρης θρηνούν τραυματισμούς από m-volια καθώς οι ραβίνοι τηρούν σιωπή.

https://americasfrontlinenews.com/post/ ... in-silence
Πηγή ξενόγλωσσου κειμένου:
https://americasfrontlinenews.com/post/ ... orge-soros
https://attikanea.info/%CE%AD%CF%84%CF% ... %81%CE%B1/

Obi Wan Iakobi έγραψε: 23 Ιούλ 2021, 13:39

μήλο?

26/09/2022
Η «The Jerusalem Post» παρουσιάζει τους 50 Εβραίους του 2022 με τη μεγαλύτερη επιρροή.



Η ισραηλινή εφημερίδα The Jerusalem Post αναγνώρισε τον Ουκρανό Πρόεδρο Βολοντίμιρ Ζελένσκι ως τον Εβραίο με τη μεγαλύτερη επιρροή του 2022.

«Σήμερα, ο Ζελένσκι είναι ένας από τους πιο ισχυρούς ανθρώπους στον κόσμο, και όχι απλώς ο πιο ισχυρός Εβραίος στον κόσμο », αναφέρει η The Jerusalem Post.

«Η Jerusalem Post είναι περήφανη που παρουσιάζει τη λίστα του 2022 με τους 50 Εβραίους με τη μεγαλύτερη επιρροή. Πολλοί άνθρωποι επηρεάζουν τον κόσμο στον οποίο ζούμε και επηρεάζουν την καθημερινότητά μας. Φέτος, προσπαθήσαμε να δημιουργήσουμε μια λίστα που θα προβάλλει την ποικιλομορφία του εβραϊκού έθνους, ενώ τονίζει ανθρώπους από όλα τα κοινωνικά στρώματα – κυβέρνηση, τέχνη, ιατρική, λογοτεχνία και επιστήμη.”, αναφέρει χαρακτηριστικά η ισραηλινή εφημερίδα.



Η λίστα περιλαμβάνει μεταξύ άλλων τους:

No 1 Zelensky Πρόεδρος Ουκρανίας.

No 2 Yair Lapid ο Ισραηλινός πρωθυπουργός.

Νο 3 Elisabeth Borne η νεοεκλεγείσα Πρωθυπουργός Γαλλίας.

No 8 Antony Blinken Yπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ …..

Πατήστε εδώ για να διαβάσετε ολόκληρη τη λίστα:
https://www.jpost.com/50-most-influential-jews-2022
https://primenews.press/i-the-jerusalem ... -zelenski/
https://www.pronews.gr/kosmos/jerusalem ... lan-proto/

Σενέκας έγραψε: 24 Μάιος 2021, 09:06

John Brown Gun Club έγραψε: 24 Μάιος 2021, 02:09

Σενέκας έγραψε: 24 Μάιος 2021, 00:30

το tag ήτανε για το στιχάκι-απαύγασμα λαϊκής κουλτούρας

Μου φανηκε αδιαφορο. Αντιθετα βρηκα πιο ενδιαφερον πως επιβιωσε το στιγμα της ονολατρειας μεσα στους αιωνες και πως μετατοπιστηκε απο τους χριστιανους στους εβραιους.

Δε μετατοπίστηκε ποτέ. Όπως λέει το κείμενο, ήταν παλιός (αντι) εβραϊκός μύθος, ο οποίος κόλλησε στους χριστιανούς την εποχή που οι ελληνο-ρωμαίοι δεν έκαναν τον κόπο να τους ξεχωρίσουν απο τους εβραίους. Οι ίδιοι χριστιανοί βέβαια ξεχώριζαν τον εαυτό τους, οπότε διατήρησαν το στερεότυπο για τους κανονικούς εβραίους. Το ίδιος συνέβη με τη συκοφαντία του αίματος, η οποία ακόμα και σήμερα παραμένει αγαπημένος αντι σημιτικός μύθος ανάμεσα στους χριστιανούς, παρότι είχε χρησιμοποιηθεί κατα κόρον στο παρελθόν για να στιγματίσει τους ίδιους τους χριστιανούς

κολλάει, όταν το είχα πρωτοδεί νομιζα οτι ήταν αλογο αλλα αυτα που λετε κολανε και οντως στη σελιδα τελικα λεει γαιδουρι
https://en.wikipedia.org/wiki/Alexamenos_graffito

14 Απριλίου, 2017
Το Μυστικό Εβραϊκό Δίκτυο των Σαγιανίμ.
(Μέσα από τον ίδιο τους τον ΣΑΤΑΝΙΣΤΙΚΟ ΒΟΘΡΟ)!!!



Από τον Αρχιερέα Mageson, στις 21 Ιουλίου 2011.
«Η λέξη κλειδί είναι ΣΑΓΙΑΝΙΜ. Τοπικοί εβραίοι που επιλέγουν να κατασκοπεύουν ή να βοηθούν την μοσάντ στις χώρες στις οποίες ζουν. Τοπικοί βοηθοί της Μοσάντ ή σαγιανίμ που λειτουργούν σε δυτικές χώρες»
Απόσπασμα από το βιβλίο ‘By Way of Deception’ του Victor Ostrovsky (σελ. 86-89)



Αυτό το ντοκυμαντέρ (στα αγγλικά) δείχνει πως οι Εβραίοι κατάφεραν να πετύχουν την επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου μέσω αυτού του δικτύου των σαγιανίμ.

http://www.911missinglinks.com


Η δημιουργία ενός Σαγιανίμ, Το Μυστικό Εβραϊκό Δίκτυο.

Τι είναι ένας Σαγιανίμ;
Ένας Σαγιανίμ είναι ένας Εβραίος που μπορεί να κληθεί να βοηθήσει έναν άλλο Εβραίο σε οποιοδήποτε σκοπό. Από τη γένησή τους, οι Εβραίοι διδάσκονται για την ανωτερότητά τους και την ανάγκη για συνοχή. Οι Σεφαραδίτες Εβραίοι είναι στο υψηλότερο επίπεδο του δικτύου και οι Ασκεναζίμ Εβραίοι που συντελούν το 95% όλων των εβραίων, είναι οι εργάτες στην όλη δομή. Εφόσον οι Σεφαραδίτες ήταν αυτοί που προσυλήτισαν τους Ασκεναζίμ, τους έκαναν πλύση εγκεφάλου ώστε να πιστεύουν ότι ο κόσμος είναι ο εχθρός τους, αλλά οι αδελφοί Εβραίοι τους είναι «Σιωπηλοί Φύλακες».

[Η μόνη διαφορά ανάμεσα στους Σεφαραδίτες Εβραίους είναι ότι εξορίστηκαν από την Ισπανία και πήγαν σε περιοχές της Μέσης Ανατολής, ενώ οι Ασκεναζίμ παρέμειναν στην Ευρώπη και μετακινήθηκαν στην Αμερική. Ο Εβραίος είναι Εβραίος λόγω της φυλής τους αποδεικνύουν οι φυλετικοί τους νόμοι σε συνδυασμό με τεστ DNA που δεν δείχνουν γεννετικές διαφορές ανάμεσα στα δύο είδη και ότι είναι η ίδια φυλή. Τα γεννετικά τεστ σήμερα έχουν απομονώσει τον γενετικό κώδικα των Εβραίων και μπορούν να κάνουν εκτενή ανάλυση DNA ώστε να εντοπίσουν γενεαλογίες με βάση αυτό. Ο Ιουδαϊσμός είναι μια φυλετική θρησκεία.]

Ποιος Είναι Σαγιανίμ;
Κάθε Εβραίος αναμένεται να είναι ένας δυνητικός πράκτορας, με πικοίλες βαθμίδες.

Τι Κάνουν;
Εάν οι Εβραίοι ανιχνεύσουν έναν δυνητικό κίνδυνο, οι Εβραίοι Σαγιανίμ έχουν την εξουσιοδότηση να εκτελέσουν οτιδήποτε από μια απλή παρενόχληση μέχρι να καταστρέψουν επιχειρήσεις, ακόμα και πολλαπλούς φόνους. Η Σφαγή στο Λύκειο Κολουμπάιν είναι ένα τέτοιο παράδειγμα. Η αστυνομία γνώριζε ότι εμπλέκονταν επτά άνθρωποι, αλλά πέντε μαθητές, δύο ζευγάρια γονιών, ένας υπάλληλος και ψυχίατροι, έδωσαν άλοθι και κατέστρεψαν αποδεικτικά στοιχεία.

Παραδείγματα.
Ο Εβραίος λογιστής σας θα μεταδώσει όποιες πληροφορίες για τα οικονομικά σας σε έναν Εβραίο ανταγωνιστή σας, ο φιλικός Εβραίος φαρμακοποιός σας θα βοηθήσει τον Εβραίο γιατρό σας, ένας Εβραίος ταμίας θα δώσει τις πιστωτικές σας πληροφορίες. Η λίστα είναι ατελείωτη.

Η Κατήχηση των Σαγιανίμ Ξεκινά Από την Παιδική Ηλικία.

Οικογενειακή Ζωή.
Τα Εβραία παιδιά σπάνια επιτρέπεται να παίζουν με τους Εθνικούς (μη-εβραίους). Μέσα στο σπίτι το παιδί μονίμως βομβαρδίζεται με τη λέξη Γκόι [υβριστική λέξη για τους Εθνικούς]. Η λέξη Γκόι αναφέρεται στις ασχολίες υπηρεσίας. Οι υπηρέτριες, οι νταντάδες, οι κηπουροί, υδραυλικοί κτλ. αναφέρονται ως ο «Γκόι».

Δημοτικό.
Ένα δημόσιο Εβραϊκό σχολείο θα δέχεται δωρεές και οι καλύτεροι καθηγητές μετατίθονται σε αυτήν την περιοχή. Οι μαθητές της 6ης δημοτικού σε αυτά τα ‘Μαγνητικά Σχολεία’ ισοδυναμούν με μαθητές γυμνασίου σε ένα φυσιολογικό σχολείο. Τα παιδιά των Εβραίων πάντα θα παίρνουν επιδοτήσεις ή βραβεύσεις ως ‘Πρικοισμένοι’.

Τα Εβραϊκά παιδιά που ξεχωρίζουν δίνονται στους Ραββίνους για μελλοντική καθοδήγηση.

Λύκειο.
Σε κοινωνίες που έχουν πολλούς Εβραίους, τα δημόσια σχολεία πάντα θα έχουν προγράμματα για ‘Προικισμένους’. Για αυτούς που είναι εύποροι, τα παιδιά τους θα πηγαίνουν σε ιδιωτικά σχολεία.

Ανώτερη Εκπαίδευση.
Εδώ είναι που έρχεται η μεγάλη ανταμοιβή. Η πρόσβαση στα καλύτερα σχολεία είναι εγκυημένη. Όλα τα μεγάλα Πανεπιστήμια έχουν Σαγιανίμ σε καίριες θέσεις, από Πρυτάνεις μέχρι Υπεύθυνους Εισδοχής και σε Υπεύθυνους για Φοιτητικά Προνόμια και Υποτροφίες. Κοινωνίες όπως το Χιλλέλ [Hillel] θα βοηθήσει έναν νεαρό Εβραίο σε όλη την ακαδημαϊκή του καριέρα.

Εβραίοι καθηγητές πάντα θα είναι ευνοϊκοί προς τους Εβραίους μαθητές. Εβραίοι μαθητές συντελούν το 30% της Άιβι Λιγκ [Ivy League], που αποδίδουν στην εξαιρετική τους ευφυΐα, που είναι μύθος. Τα σχολεία της Νομικής, όπως το Γέιλ [Yale], μπορεί να έχουν μια αποδοχή παραπάνω από 60%.

Επαγγελματικός Κόσμος.
Σε κάθε Εβραϊκή επιχείρηση, στις συνεντεύξεις δίνουν την πρώτη προτίμηση στους Εβραίους.

Όπου αφορά Εβραίους επιχειρηματίες, έχουν ξεχωριστή αντιμετώπιση στα συμβόλαιά τους.

Το να πάρουν τραπεζικά δάνεια είναι περίπατος.

Κυβέρνηση.
Οι κυβερνητικοί οργανισμοί είναι γεμάτοι με Εβραίους.

. Μαθητικά δάνεια παραγράφονται.
. Επαγγελματικοί ανταγωνιστές δέχονται επιδρομές από ελεγκτές.
. Το Δικαστικό σώμα είναι 40% από Εβραίους και το 35% είναι μειονότητες που είναι υπό τον έλεγχό τους.

Τι Αναμένεται από Έναν Σαγιανίμ;
Η τυπική ρουτίνα ενός Σαγιανίμ είναι να ευνοεί άλλους Εβραίους σε καθημερινές συναλλαγές, αλλά μπορεί να κληθεί να προστατέψει οποιαδήποτε εγκληματική επιχείρηση. Από έναν Δικαστή τροχαίας σε έναν Εφετικό δικαστή, οι φίλοι Σαγιανίμ δέχονται ειδική μεταχείριση.

Οι ειδικοί Σαγιανίμ (200.000 περίπου παγκοσμίως) αναμένεται να συνεργαστούν με οποιαδήποτε επιχείρηση της Μοσάντ συμπεριλαμβανομένων δολοφονιών, σαμποτάζ και οποιαδήποτε δραστηριότητα Πέμπτης φάλαγγας. Ένα τμήμα της Μοσάντ (Κάτσας) διατηρεί αρχεία και παραμένει σε ενεργή επαφή με αυτούς.
https://satanismos.wordpress.com/2017/0 ... %BD%CE%AF/

Διαβάστε το σχετικό άρθρο: Σαγιανίμ: Ισραηλινοί Πράκτορες στις ΗΠΑ.
https://satanismos.wordpress.com/2017/0 ... 82-%ce%b7/

Ψεκονημα αντάξιο αντίστοιχων της άρνησης του covid και της εναντίωσης στα εμβόλια.
Ο κάθε πικραμένος χρυσαυγιτης μπαίνει και γράφει ότι αρλουμπα του κατέβει.

10 Οκτωβρίου 2022
Τα ανίερα βιβλία κλέβουν την ιστορία;
Ο άνθρωπος του VT στην Αίγυπτο, ο Δρ. Asraf Ezzat εξερευνά πώς η Χαζαρική Μαφία επινόησε να ξεγελάσει τον δρόμο της στην αμερικανική ιστορία, όπως έκανε ο Εβραίος κλήρος στην Αρχαία Αίγυπτο.



«Χρησιμοποιώντας τα παραμορφωμένα βιβλία τους. η Χαζαρική Μαφία επινόησε να ξεγελάσει την αμερικανική ιστορία, όπως ο εβραϊκός κλήρος έκανε την αιγυπτιακή ιστορία πολύ πριν».
Από τον Δρ. Ashraf Ezzat (VT-Αίγυπτος)

Εάν αναζητάτε τη φήμη και την αναγνώριση, τότε το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνετε είναι να περάσετε πολύ χρόνο παρέα με κάποιον που είναι ήδη διάσημος και ευρέως αναγνωρισμένος. Αυτό τουλάχιστον θα σε κρατούσε κοντά στα φώτα της δημοσιότητας για λίγο. Θα πρέπει επίσης να εξετάσετε το ενδεχόμενο να επενδύσετε πολύ χρόνο στην εκμάθηση νέων δεξιοτήτων που μια μέρα μπορεί να σας φέρουν εκεί.

Αλλά αν δεν έχετε ό,τι χρειάζεται για να σας κάνει μια μέρα να απολαύσετε μόνοι σας το μπάνιο στους προβολείς, τότε είναι που θα πρέπει να σκεφτείτε να εξαπατήσετε τον δρόμο σας προς τη φήμη και την αναγνώριση.

Τι θα γινόταν αν σας έλεγα ότι θα μπορούσατε πραγματικά να εξαπατήσετε τον δρόμο σας προς τη φήμη και την εξουσία και να ξεφύγετε από αυτό; Στην πραγματικότητα, αν γνωρίζετε το όνομα του παιχνιδιού και παίξετε σωστά τα χαρτιά σας, δεν θα έχετε κανένα πρόβλημα να εξαπατήσετε πολλούς ανθρώπους.

Και αν οι Εβραίοι και οι Μορμόνοι γραφείς ξεγέλασαν τους πάντες και ξέφυγαν μαζί του, δεν βλέπω κανένα λόγο να μην μπορείτε να ακολουθήσετε το παράδειγμά σας. Αλλά να έχετε κατά νου ότι το όνομα του παιχνιδιού για τους Εβραίους και τους Μορμόνους ήταν "Αίγυπτος"

Λίγους αιώνες πριν από τον Χριστό, ο Ιουδαϊσμός δεν ήταν η παγκόσμια θρησκεία που τον γνωρίζουμε σήμερα. Η εξάπλωση του Ιουδαϊσμού και η ευρεία διάδοση των ισραηλιτικών ιστοριών ήταν στην πραγματικότητα το αποτέλεσμα μιας μεγάλης κλίμακας εξαπάτησης.



Η αρχαία Υεμενίτικη φυλή των Ισραηλιτών.
Στην αρχή, δεν αναφερόταν καν ως Ιουδαϊσμός. ήταν απλώς μια από τις λατρείες της αρχαίας Αραβίας . Επίσης, οι Ισραηλίτες ήταν μια από τις αρχαίες αραβικές φυλές (κυρίως σκλάβοι) που βρίσκονταν στη Βόρεια Υεμένη.

Ποτέ κανένας Ισραηλίτης δεν πάτησε το πόδι του στην αρχαία Παλαιστίνη ή την Αίγυπτο. (Ξεχάστε όλες τις - επινοημένες- Βιβλικές ιστορίες που σας τάισαν / σας είπαν ότι συνέβησαν στην Παλαιστίνη και την Αίγυπτο)

Η Αραβία ήταν μια στρατηγική χώρα στον αρχαίο κόσμο. για το αρχαίο καραβάνι, το εμπόριο είχε διασχίσει τη δυτική ακτή του.

Ατελείωτα τρένα με καμήλες μετέφεραν μπαχαρικά, λιβάνι, μύρο, κόμμι, ελεφαντόδοντο και υφάσματα από την Υεμένη στο νότο στην Παλμύρα, την Πέτρα και την Αίγυπτο στο Βορρά. Τα πολύτιμα αγαθά έφτασαν στην Υεμένη σε όλη τη διαδρομή από την Ινδία και την Ανατολική Αφρική. Αφού έφτασαν στην Αίγυπτο, ορισμένα από τα εμπορεύματα συνέχισαν να αποστέλλονται στην Ελλάδα.

Τόσο ο δρόμος του μεταξιού όσο και η διαδρομή του Arabian Caravan (διαδρομή μπαχαρικών) ήταν οι κύριοι διεθνείς αυτοκινητόδρομοι του αρχαίου κόσμου.

Το επικερδές εμπόριο καραβανιών εκτός από την βοσκή προβάτων και την καλλιέργεια των εύφορων λόφων γύρω από το φράγμα Ma'rib στη Βόρεια Υεμένη ήταν ζωτικής σημασίας για την οικονομία των αραβικών φυλών (συμπεριλαμβανομένων των Ισραηλινών)

Αξίζει να αναφέρουμε εδώ ότι ο Ιουδαϊσμός, ως αραβική φυλετική λατρεία, ήταν τόσο τοπική που οι Ισραηλίτες γραφείς δεν φαντάζονταν/φιλοδοξούσαν ποτέ να τον διαδώσουν πέρα ​​από τα εγγενή φυλετικά τους σύνορα. Οι ιστορίες των Ισραηλιτών, ειδικά η ιστορία του Μωυσή/Φαραώ, ήταν απλώς μακρινές αραβικές παραμυθίες. είπαν οι πρεσβύτεροι της φυλής (με φυλετική νοοτροπία) σε ένα αραβικό ακροατήριο της φυλής.

Μετά την καταστροφή του φράγματος Ma'rib στην Υεμένη και την παρακμή του αρχαίου εμπορίου Caravan τα πράγματα άρχισαν να αλλάζουν στην αρχαία Αραβία. Οι οικονομικές δυσκολίες ανάγκασαν μερικές από τις αραβικές φυλές να εγκαταλείψουν την πατρίδα τους. Εν τω μεταξύ, οι Εβραίοι γραφείς, οδηγούμενοι από τον Ταλμουδικό οπορτουνισμό, κοιτούσαν μια νέα και πιο κερδοφόρα Γη της Επαγγελίας (να έχετε υπόψη σας αυτό το νέο τέχνασμα της Γης της Επαγγελίας, γιατί οι Εβραίοι Ιλουμινάτι θα το δοκιμάσουν ξανά πολλούς αιώνες αργότερα)

Δεν ήταν πριν από τον 2ο αιώνα π.Χ. που οι νομάδες Άραβες (συμπεριλαμβανομένων των Υεμενιτών Εβραίων) άρχισαν να μεταναστεύουν στην ανατολική ακτή της Μεσογείου (Παλαιστίνη και Συρία). Αφήνοντας πίσω τη Βόρεια Υεμένη και τη Νότια Αραβία που ανέκαθεν αναφερόταν ως η Γη των Εβραίων (Belad El- Yehuda/Yehudites στα αραβικά) από τους Άραβες ιστορικούς (αλλά από τότε που η ιστορία γράφτηκε σύμφωνα με τους Άραβες ιστορικούς . Αν οι δυτικοί ανατολίτες έλεγαν ότι η Χαναάν ήταν η γη των Εβραίων, τότε είναι η Χαναάν)

Γύρω στο 450 π.Χ. ο Ηρόδοτος, που ονομάστηκε ο πατέρας της ιστορίας, επισκέφτηκε την Αίγυπτο και το Λεβάντε. Ο πατέρας της ιστορίας ταξίδεψε σε ολόκληρη την αρχαία αιγυπτιακή και παλαιστινιακή γη. Σύμφωνα με τα έγγραφά του, ο Ηρόδοτος δεν κατάφερε ούτε να ακούσει για κανέναν Φαραώ στην Αίγυπτο ούτε να δει Εβραίους ή τον υποτιθέμενο ναό τους στην Ιερουσαλήμ της Παλαιστίνης. (Το να πέφτουμε πάνω σε ένα έγγραφο του Ηροδότου που αναφέρεται στους Αιγύπτιους ηγεμόνες ως Φαραώ θα είναι απλώς μια άλλη περίπτωση μετάφρασης με βάση τη Βίβλο)

Ο λόγος για την απουσία Εβραίων και Φαραώ στα έγγραφα του Ηροδότου είναι πολύ απλός. για όλους τους Ισραηλίτες, οι ιστορίες έλαβαν χώρα στην αρχαία Αραβία. Οι ιστορίες του Αβραάμ, του Ιωσήφ και του Μωυσή, που μας είπαν ότι συνέβησαν στην Αίγυπτο, είχαν λάβει χώρα στην πραγματικότητα στο Μισραΐμ.

Το Mizraim είναι ένα μικρό και σκοτεινό φυλετικό χωριό στα νοτιοδυτικά της Αραβίας, γνωστή και ως επαρχία Asir. Ο λεγόμενος Φαραώ/Φαραόν (αραβικός τίτλος για τον αρχηγό της φυλής) κυβέρνησε αυτό το Μιζραΐμ.

Μιζραΐμ στα Αραβικά/Εβραϊκά (ίδια γλωσσική οικογένεια) σημαίνει ένα περιφραγμένο αστικοποιημένο χωριό μέσα σε ένα έρημο τοπίο. Αλλά αυτό δεν θα σας πουν οι έντυπες και διαδικτυακές Εγκυκλοπαίδειες (ορισμένοι ιστότοποι θα πλησιάσουν επιφυλακτικά τόσο ώστε να προτείνουν το « φρούριο » ως δεύτερο ορισμό).
Ανεξάρτητα από το πόσο σκληρά ψάχνετε στο google τη λέξη, η αναζήτησή σας θα αποδίδει πάντα αυτόν τον ψεύτικο ορισμό. Μιζραΐμ είναι η εβραϊκή λέξη για την Αίγυπτο (Αυτό θα πρέπει να σας πει σε ποιον ανήκει ο ιστός). Περισσότερες λεπτομέρειες θα σας ενημερώσουν ακόμη και με περισσότερες ψεύτικες πληροφορίες, π.χ., ο Μιζραΐμ είναι ο γιος του Χαμ. Τότε δεν θα περάσει πολύς καιρός μέχρι να βρεθείτε όλοι απορροφημένοι και με πλύση εγκεφάλου με εβραϊκές ανοησίες που βασίζονται στον φανταστικό πίνακα των εθνών τους. Η συμβουλή μου για εσάς. είναι μην πέφτετε σε αυτήν την ελεγχόμενη από τους Σιωνιστές χάλια/προπαγάνδα.

«Και πέρασαν Μαδιανίτες, έμποροι. Και τράβηξαν και σήκωσαν τον Ιωσήφ από τον λάκκο, και πούλησαν τον Ιωσήφ στους Ισμαηλίτες για είκοσι σίκλια ασήμι. Και έφεραν τον Ιωσήφ στη Μισραΐμ» Γένεση 37-28

כח ριμ מִן מִן ַבּ ַבּ בְּעֶשְׂרִ בְּעֶשְׂרִ בְּעֶשְׂרִ בְּעֶשְׂרִ בְּעֶשְׂרִ בְּעֶשְׂרִ לַ לַ לַ לַ לַ לַ לַ לַ מִן מִן מִן מִן מִן מִן מִן מִן מִן מִן מִן מִן œ וַיָּבִיאוּ אֶת-יוֹסֵף, מִצְרָיְמָה"

Η απάτη των Εβδομήκοντα: Η αεροπειρατεία της Αιγύπτου και της Παλαιστίνης.


Χάρτης της αρχαίας οδού Caravan. Παρατηρήστε την πόλη Mizraim στη Βόρεια Υεμένη.

Τον δεύτερο αιώνα π.Χ., η εβραϊκή Βίβλος μεταφράστηκε στα ελληνικά στη θρυλική βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας. Εβδομήντα Εβραίοι γραμματείς, εξ ου και η ονομασία Βίβλος των Εβδομήκοντα, ανατέθηκαν αυτό το καθήκον από τους Πτολεμαίους (ελληνική μοναρχία στην Αίγυπτο) που αντικατέστησαν με πονηριά αυτό το σκοτεινό Μιζραΐμ και το Φαραόν του με την πανίσχυρη Αίγυπτο και τον βασιλιά της.

Η ελληνική πλαστό εκδοχή, με αυτήν την κακόβουλη παραμόρφωση της αρχαίας ιστορίας, είναι η πηγή για όλες τις μεταφράσεις της Βίβλου παγκοσμίως από τότε.

Σύμφωνα με την απάτη που ενσωματώθηκε στους ιερούς Εβδομήκοντα, η Ισραηλιτική Έξοδος είχε μεταφερθεί από το Μισραΐμ στην Αίγυπτο και η Γη της Επαγγελίας από τη Βόρεια Υεμένη στην Παλαιστίνη. (Η αρχική Γη της Επαγγελίας δεν ήταν τίποτα περισσότερο από ένα μικρό κομμάτι γης που διατέθηκε ως βοσκότοπο για την βοσκή των προβάτων. Σίγουρα, το εβραϊκό κράτος του Ισραήλ που κατέχει τη γη της Παλαιστίνης και φιλοξενεί ένα από τα μεγαλύτερα πυρηνικά οπλοστάσια του κόσμου απέχει πολύ από τους Ισραηλίτες φυλετική έννοια της Γης της Επαγγελίας)

Η Αίγυπτος εκείνη την εποχή ήταν μια από τις αρχαίες υπερδυνάμεις του κόσμου. Λόγω της μοναδικής κουλτούρας και πολιτισμού της, η γη της κοιλάδας του Νείλου ήταν πάντα μυστηριώδης και σαγηνευτική ακόμη και κατά την αρχαιότητα.

Πολλές είναι οι ιστορίες που συνέβησαν στην αρχαία Εγγύς Ανατολή. Ήταν μέτριες βραχύβιες ιστορίες που ειπώθηκαν για μέσους ανθρώπους και μέρη, αλλά μια ιστορία που συνέβη στην αρχαία Αίγυπτο ήταν μια μαγευτική ιστορία που ισοδυναμούσε με μια αξέχαστη επική ιστορία. Έτσι οι ιστορίες των Ισραηλινών είχαν μετατραπεί από ταπεινές και θλιβερές ιστορίες σε συναρπαστικές και επικές ιστορίες (Ο δρόμος προς τη φήμη και τη δύναμη ξεκίνησε στην Αίγυπτο)

Εάν ο Ιουδαϊσμός συνέχιζε όπως ήταν, πριν από τη μετάφραση των ιστοριών του στα ελληνικά, μια φυλετική λατρεία μιας από τις φυλές της αρχαίας Αραβίας, δεν θα είχε μετατραπεί ποτέ στην παγκόσμια θρησκεία που είναι σήμερα. Ο Ιουδαϊσμός θα είχε παραμείνει απλώς μια τοπική λατρεία που μπορεί να μην είχε επιβιώσει ακόμη και πέρα ​​από την αρχαιότητα.

Δύο κρίσιμοι παράγοντες είχαν συμβάλει αξιοσημείωτα στην ευρεία και εκτεταμένη διάδοση των ιστοριών του Ισραηλίτη. η μετάφραση στα ελληνικά (η μητρική γλώσσα των δυτικών γλωσσών και λογοτεχνίας) και η δόλια τοποθέτηση της Αιγύπτου (η χώρα των θαυμάτων του αρχαίου κόσμου) ως το θέατρο όπου διαδραματίστηκαν οι ιστορίες των Ισραηλιτών Πατριαρχών.

Αν δεν ήταν η πλαστογραφημένη Ελληνική Βίβλος (Εβδομήκοντα) το Ισραηλινό βιβλίο των παραμυθιών δεν θα είχε πρόσβαση στο δυτικό μυαλό και ψυχή; Με άλλα λόγια, όλοι αυτοί οι έξυπνοι πίνακες, τα γλυπτά, τα μουσικά, λογοτεχνικά και αρχιτεκτονικά έργα που γιορτάζουν τους Ισραηλίτες Πατριάρχες (υεμενίτες φυλών) και τις ιστορίες τους δεν θα είχαν δημιουργηθεί εξαρχής.

Οι περισσότεροι άνθρωποι (κυρίως δυτικοί) δεν συνειδητοποιούν το γεγονός ότι το αγιασμένο φωτοστέφανο που περιβάλλει τους ισραηλιτικούς φυλετικούς και το μεγαλειώδες περιβάλλον των ιστοριών τους οφείλεται απλώς στη δημιουργική πινελιά δυτικών ιδιοφυιών, π.χ. Michelangelo, Rubens, Donatello, Handel και Rembrandt.

Οι ιστορίες των Ισραηλιτών από μόνες τους, μέσα στο φυλετικό κοίλο περιβάλλον τους, δεν είναι ελάχιστα ενδιαφέρουσες ή σχετικές με κανένα κοινό, εκτός ίσως από τους Βεδουίνους από την Υεμένη και την αρχαία Αραβία (εκτός φυσικά αν είχατε τάση για φυλετική βία και γενοκτονία)

Αλλά ελάχιστα γνώριζαν ο Ρέμπραντ ή ο Μιχαήλ Άγγελος όταν δημιούργησαν τα βιβλικά αριστουργήματά τους ότι ο Ιουδαϊσμός/Το Ταλμούδ (Ακριβώς όπως το Ισλάμ) απαγόρευε αυστηρά τη γλυπτική και τη ζωγραφική ανθρώπινων προσώπων και σωμάτων. είναι ξεκαρδιστικό πώς αυτοί οι γιγάντιοι Ευρωπαίοι καλλιτέχνες εξαπατήθηκαν να πιστέψουν ότι οι ιστορίες των Ισραηλινών ήταν στη ρίζα της δυτικής πνευματικότητας και ταυτότητας (αυτό δείχνει πώς η Τέχνη ήταν υποταγμένη στην ευρωπαϊκή μεσαιωνική πολιτική που κυριαρχούνταν κυρίως από την εκκλησία)

Ο δεύτερος παράγοντας που βοήθησε στη διάδοση των ιστοριών του Ισραηλίτη είναι η Αίγυπτος. Η Αρχαία Αίγυπτος ήταν και εξακολουθεί να είναι μια τοποθεσία με τις καλύτερες πωλήσεις όσον αφορά την αφήγηση ιστοριών. Είναι ένα πράγμα να πει κανείς μια ιστορία μερικών φυλών που συνέβη στην άνυδρη έρημο, αλλά είναι εντελώς διαφορετικό αν η ίδια ιστορία λάμβανε χώρα στην Αίγυπτο (οι σκηνοθέτες του Χόλιγουντ το γνωρίζουν αυτό το γεγονός πολύ καλά)
Αίγυπτος, μυστηριώδης και πολιτιστικά πλούσια με αινιγματικά κολοσσιαία μνημεία ήταν δεσμευμένη, εάν οι ιστορίες των Ισραηλινών συνδέονταν με τη γη του, θα πήγαινε τον Ιουδαϊσμό και τους Εβραίους σε ένα νέο επίπεδο.

Αφού η Αίγυπτος σύρθηκε με δόλο στην Εβραϊκή Βίβλο, ο Ιουδαϊσμός έπαψε να είναι μια φυλετική λατρεία και εμφανίστηκε ως η νέα παγκόσμια θρησκεία (για να μην αναφέρουμε ολόκληρη την Παλαιστίνη ως τη νέα Γη της Επαγγελίας)

Η αξία της Αιγύπτου στην απάτη των Εβδομήκοντα διατηρήθηκε ως εβραϊκή κρυφή κληρονομιά στους επόμενους αιώνες. Τον 19ο αιώνα, όταν οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής αναδεικνύονταν ως η νέα παγκόσμια υπερδύναμη, ήταν καιρός για άλλη μια εβραϊκή (Χαζαρική Μαφία) απάτη να ελέγξει αυτόν τον νέο κόσμο.

The Mormon Deception: Hijacking America.
Όπως ήταν αναμενόμενο, η Χαζαρική Μαφία σκέφτηκε να εξαπατήσει τον δρόμο της στην αμερικανική ιστορία, όπως έκαναν οι Εβραίοι Ιλουμινάτι στους Αιγύπτιους αιώνες νωρίτερα. Μόνο η νέα εβραϊκή απάτη στην Αμερική χρειαζόταν άλλου είδους μετάφραση. Αυτή τη φορά, η μετάφραση θα ήταν από μη αποκρυπτογραφημένα ιερογλυφικά στα αγγλικά.

Το έτος 1830 μ.Χ., ένας Αμερικανός με το όνομα Τζόζεφ Σμιθ (συνεργάτης της Χαζαρικής Μαφίας ή δυσπροσάρμοστος ονειροπόλος ) δημοσίευσε το «ιερό» του βιβλίο που ονόμασε Το Βιβλίο του Μόρμον. Αυτό το θεϊκό βιβλίο, όπως ισχυρίστηκε, ήταν το αποτέλεσμα μιας μετάφρασης που έκανε ο Smith από παλιούς γλύφους λαξευμένους σε χρυσές πλάκες (προφανώς θυμίζουν τον Μωυσή) που χρονολογούνται από τον 4ο αιώνα π.Χ.

Η μετάφραση που έφερε τα αιγυπτιακά γλυφά (προσέξτε πώς διατηρείται η αιγυπτιακή σύνδεση) σε πλήρες νόημα δεν ήταν δυνατή αν δεν ήταν για τη βοήθεια ενός αγγέλου που γνώριζε την αρχαία αιγυπτιακή γλώσσα. Αυτή ήταν η αρχή μιας νέας εβραϊκής λατρείας (με την ίδια αραβική κουλτούρα της πολυγαμίας) με το όνομα Μορμονισμός (μια μικρή παραλλαγή στο ίδιο παλιό ισραηλινό θέμα των εκλεκτών ανθρώπων/γης της επαγγελίας)

Ανάμεσα στις επινοημένες ιστορίες στο βιβλίο του Ιωσήφ είναι μια αφήγηση γεγονότων που έλαβαν χώρα μεταξύ 600 π.Χ. και 400 π.Χ. (όπως ισχυρίζεται), όταν δύο ομάδες Εβραίων, μια από την Ιερουσαλήμ και μια άλλη από τη Βαβυλώνα, μετανάστευσαν στον Νέο Κόσμο, ο οποίος είναι γνωστός σήμερα ως Βόρεια Αμερική.

Η ιστορία του Μόρμον λέει ότι η ομάδα των Βαβυλωνίων τελικά εξαφανίστηκε ή εξαφανίστηκε, ενώ η ομάδα των Ισραηλινών επέζησε και πολλαπλασιάστηκε έως ότου οι απόγονοί τους έγιναν αυτό που είναι γνωστό σήμερα ως «Κόκκινοι Ινδιάνοι»!

Το βιβλίο επισήμανε επίσης την περιοχή των σημερινών Ηνωμένων Πολιτειών με κάποια βιβλικά ονόματα, συμπεριλαμβανομένης της «γης της Νέας Σιών» (δεν απέχει πολύ από το ότι οι ΗΠΑ είναι αυτή τη στιγμή η Γη που ανήκει στον νέο Σιωνισμό)


Επάνω αριστερά είναι το υπόλοιπο τμήμα του αρχικού αιγυπτιακού παπύρου που παρερμηνεύεται από τον Smith Παρακάτω είναι η στυλιστική απεικόνιση της μουμιοποίησης των νεκρών από τον Anubis (Θεός του Κοιμητηρίου)

Και η ιστορία δεν τελειώνει εδώ. Το 1842, ο Smith βγήκε στο κοινό με ένα δεύτερο βιβλίο, όχι πιο άγνωστο από το πρώτο, το οποίο ονόμασε The Book of Abraham . Ο Τζόζεφ ισχυρίστηκε, ξανά, ότι είχε βρει ειλητάρια παπύρου που περιείχαν αρχαία αιγυπτιακά ιερογλυφικά (αιγυπτιακή σύνδεση για άλλη μια φορά) κλειδωμένα μέσα στα φέρετρα των μούμιων που εκτίθονταν στο Κίρτλαντ του Οχάιο. (Η παραβίαση της αιγυπτιακής ιστορίας είναι μια παλιά εβραϊκή παράδοση φαίνεται)

Για άλλη μια φορά το άπταιστα ιερογλυφικό - ένας άγγελος ήρθε να σώσει τον Σμιθ. Ανάμεσα στα σχέδια σε πάπυρο ήταν μια απεικόνιση που ισχυρίστηκε ο Σμιθ έδειχνε τον ίδιο τον Αβραάμ να βρίσκεται σε ένα θυσιαστήριο, παρουσία του βασιλιά, και να θυσιαζόταν στους θεούς της αρχαίας Αιγύπτου!

Γεγονός είναι ότι κανείς δεν μπορούσε καν να διαφωνήσει με τον Τζόζεφ Σμιθ σχετικά με αυτούς τους εξωφρενικούς ισχυρισμούς, επειδή, τότε, υπήρχαν πολύ λίγοι άνθρωποι στον κόσμο που μπορούσαν να αποκρυπτογραφήσουν τα αιγυπτιακά ιερογλυφικά.

Στη συνέχεια, πιστεύεται ότι οι αρχικοί κύλινδροι παπύρου χάθηκαν στη διάσημη πυρκαγιά του Σικάγο το 1871, αφήνοντας μόνο το Βιβλίο του Αβραάμ και το Βιβλίο του Μόρμον ως τις μόνες διαθήκες για τους ισχυρισμούς του Σμιθ.

Μετά όμως ήρθε το έτος 1966, που έφερε δύο μεγάλες και μάλλον δυσάρεστες εκπλήξεις στη νέα εκκλησία.

Η πρώτη ήταν η ανακάλυψη μιας δέσμης παπύρων αρχαίου αιγυπτιακού παπύρου που κρύβονταν βαθιά μέσα στους θησαυρούς του Μητροπολιτικού Μουσείου Τέχνης της Νέας Υόρκης, μεταξύ των οποίων ήταν οι ίδιοι ειλητάριοι που περιείχαν τις εικονογραφήσεις που είχε αντιγράψει ο Smith στο δεύτερο βιβλίο του. Η δεύτερη έκπληξη ήταν ότι μέχρι εκείνη την εποχή, είχαν γίνει τεράστιες πρόοδοι στην επιστήμη της αρχαιολογίας και των αρχαίων γλωσσών, που κατέστησαν δυνατή τη μετάφραση αιγυπτιακών ιερογλυφικών γραφών με πρωτοφανή ακρίβεια.

Όπως ήταν αναμενόμενο, αμέσως μόλις ανακαλύφθηκαν οι αρχικοί ειλητάριοι, οι Αιγυπτιολόγοι άρχισαν να τους ξεχύνουν, σε μια προσπάθεια να μεταφράσουν το περιεχόμενό τους. Και ήταν τότε που ανακάλυψαν αμέσως τις απάτες και τις πλαστογραφίες που διέπραξε ο Τζόζεφ Σμιθ πάνω από έναν αιώνα νωρίτερα, γιατί οι ρόλοι απεικόνιζαν μόνο τις τελετουργίες της ταφής των νεκρών στην αρχαία Αίγυπτο.

Το λεγόμενο Βιβλίο του Αβραάμ αποδείχθηκε ότι δεν ήταν παρά μια συλλογή από ψέματα γραμμένα από τα ίδια τα χέρια του Σμιθ και ισχυρίστηκε ότι συνέβησαν στην αρχαία Αίγυπτο (όπως η προηγούμενη απάτη των Εβδομήκοντα)

Αλλά γιατί η Αίγυπτος συγκεκριμένα που οι Μορμόνοι και οι Εβραίοι έχουν επιλέξει ως κουτί της Πανδώρας; Όλα τα κακά και απίστευτα πράγματα προέρχονταν από την αρχαία Αίγυπτο. Η υποδούλωση, η τυραννία και η δουλεία στις ιστορίες των Εβραίων και η άγρια ​​θυσία του Αβραάμ για τα αιγυπτιακά είδωλα στο Βιβλίο των Μορμόνων (αν και ούτε η ανθρωποθυσία ούτε η σκλαβιά ήταν κοινή πρακτική στην αρχαία Αίγυπτο)

Λοιπόν, όπως οι ΗΠΑ είναι η υπερδύναμη του σύγχρονου κόσμου, η Αίγυπτος ήταν για τον αρχαίο κόσμο (οι Εβραίοι ήταν πάντα έξυπνοι στο να εκμεταλλεύονται/χειραγωγούν αυτούς που βρίσκονται στην εξουσία)
Κάτι ακόμα, η Αλεξάνδρεια (η αιγυπτιακή κοσμοπολίτικη πόλη, η Νέα Υόρκη των αρχαίος κόσμος) γύρω από την εποχή της καταγραφής/επινόησης της Βίβλου των Εβδομήκοντα, κράτησε τη γνώση και τη σοφία του αρχαίου κόσμου στη θρυλική Βιβλιοθήκη της (λάβετε υπόψη ότι η Νέα Υόρκη ήταν η εστία της εξαπάτησης του Τζόζεφ Σμιθ)

Οι Εβραίοι γραμματείς γνώριζαν πολύ καλά ότι το φυλετικό και βίαιο Δόγμα τους δεν θα μπορούσε να είχε προχωρήσει αν η αρχαία σοφία και γνώση συνέχιζε να εξελίσσεται και να ελευθερώνει τον ανθρώπινο νου και την ψυχή. (Οι ταλμουδικές διδασκαλίες αντιτίθενται σθεναρά στη νεωτερικότητα και την ελεύθερη σκέψη)

Γι' αυτό η αρχαία Αίγυπτος έπρεπε να καταστραφεί ηθικά και η Βιβλιοθήκη της να πέσει στις φλόγες. Και με αυτή την έννοια, θα συνεχίσουν να ρουφούν το αίμα από τις ΗΠΑ έως ότου επιτευχθεί πλήρως η σιωνιστική τους ατζέντα ή οι ΗΠΑ δεν είναι πλέον υπερδύναμη.

Ποια ήταν η κρυφή ατζέντα εδώ; Ποιος ωφελήθηκε τόσο από την απάτη της Βίβλου των Εβδομήκοντα όσο και από την πλαστογραφία των βιβλίων των Μορμόνων;

Νομίζω ότι το έχεις ήδη καταλάβει. Ο απώτερος σκοπός αυτού του ιστορικού ψεύδους είναι ότι οι Σιωνιστές έχουν το δικαίωμα να διεκδικούν την Αμερική ως δική τους δυνάμει της ιστορίας των Μορμόνων, ακριβώς όπως ο Εβραίος κλήρος, δυνάμει της εξαπάτησης των Εβδομήκοντα, είχε το δικαίωμα να διεκδικήσει την Παλαιστίνη ως Γη της Επαγγελίας τους.

Κρίνοντας από το status quo, πιστεύω ότι αυτό το πονηρό σχέδιο έχει σχεδόν εφαρμοστεί. το εβραϊκό κράτος του Ισραήλ έχει εδραιωθεί άδικα πάνω στη γη της Παλαιστίνης και οι ΗΠΑ πρακτικά ανήκουν και διοικούνται από τον Σιωνισμό. Είναι όμως πολύ αργά για να ξαναεμφανιστεί και να επικρατήσει η αλήθεια που παρεμποδίζεται εδώ και εκατοντάδες χρόνια; Δεν πιστεύω.


https://www-veteranstoday-com.translate ... _tr_pto=sc

Διαβάστε περισσότερα για την «απάτη της Βίβλου των Εβδομήκοντα» στο απομακρυσμένο ιστορικό της πλαίσιο. Μάθετε επίσης γιατί η Αίγυπτος δεν ήταν ποτέ η χώρα της Εξόδου των Ισραηλιτών ούτε η Παλαιστίνη η Γη της Επαγγελίας τους.
https://www.veteranstoday.com/2022/10/1 ... g-history/


Δρ. Ashraf Ezzat.
https://ashraf62-wordpress-com.translat ... _tr_pto=sc
https://www-veteranstoday-com.translate ... _tr_pto=sc

Σενέκας έγραψε: 23 Μάιος 2021, 23:59

Την ίδια εποχή βέβαια ήταν οι κύριοι υπαίτιοι για την εμπορία νοθευμενου ροδόσταμου.
Κοινό νερό με πρόσμιξη θαλασσινού, στην επιφάνεια του οποίου έπλεαν σταγόνες ροδέλαιο, δίνοντας -ψευδώς- την εντύπωση υψηλού κορεσμού σε ροδέλαιο.
Το εμπορεύονταν σε ολόκληρη την επικράτεια του ελληνικού βασιλείου και της οθωμανικής μακεδονίας το 19ο αιώνα. Το αντάλλασαν με ενδύματα.
Το νοθευμενο ροδόσταμο ο κόσμος που το αγόραζε με υψηλές προσδοκίες, το χρησιμοποιούσε για να πλένει τα μάτια του καθώς το νερό που είχαν διαθέσιμο ήταν τις περισσότερες φορές μολυσμένο.
Και μόνο γι αυτό, ο Γιαχβέ πρέπει να ριξει για 100 χρόνια επιδημία απλυσιάς.

16 Δεκ 2022
Χρήστος Μαντζιάρης: Αιώνιος εχθρός του Ελληνισμού οι Μπουρλά.



Το επώνυμο «Μπουρλά» συναντάται ιστορικώς από την Ισπανία και Γαλλία έως την Τουρκία, και φυσικά στο Ισραήλ. Αυτό σημαίνει ότι πρόκειται για μια πολύ μεγάλη, και ιστορική, οικογένεια σεφαραδιτών ή σεφαρδιτών ιουδαίων.

Έτσι εξηγείται το ότι ο Άλμπερτ Μπουρλά ανέλαβε την διοίκηση της πολυεθνικής φαρμακευτικής εταιρείας Pfizer (Πφάιζερ). Δεν μπορεί να λάβει την θέση αυτή ο κάθε «αμύητος» ή ο κάθε τέλειος επιστήμονας. Άλλου τύπου προσόντα πρέπει να διαθέτει, και αυτά, προφανώς, τα έχει ο Μπουρλά. Επιπροσθέτως ο συγκεκριμένος Μπουρλά είναι κτηνίατρος, και αυτό δεν προέκυψε τυχαία, επομένως ο συμβολισμός είναι σαφής εκ μέρους των ομοπίστων του προς εμάς.

Μπορεί κάποιοι από τους Μπουρλά ν άλλαξαν ονόματα, όπως συνήθως ενεργούν για παραπλανητικούς λόγους οι ομόφυλοί του, στο πέρασμα των αιώνων. Ένα από τα ονόματα στα οποία υπάρχει το «Μπουρλά» από πίσω, είναι και το όνομα Joseph Nissim, όπως προκύπτει από σφραγίδα συμβολαίου που αυτή δημοσιεύεται στην επίσημη εγκυκλοπαίδειά τους.



Από την οικογένεια Μπουρλά προέρχεται και ο σημαντικός ραβίνος Judah Bourla καταγόμενος από την Σμύρνη μας. Οι διασυνδέσεις της οικογενείας ήταν και είναι πολύ σημαντικές στην Ευρώπη και ειδικά στην Γαλλία, καθόσον οι σεφαραδίτες της Θεσσαλονίκης είχαν στενές επαφές με το Παρίσι. Είχαν τις επιχειρήσεις τους στην Θεσσαλονίκη αλλά ζούσαν στο Παρίσι. Ένας Μπουρλά, ο Leon Bourla , εκδιώχθηκε επί Φράνκο από την Ισπανία και πήγε στην Γαλλία βρίσκοντας τους «δικούς» του. Εικάζεται ότι οι πρώτες σχέσεις των Μπουρλά με τον ιατρικό τομέα ξεκινάνε από την Γαλλία όπου ο Jean – Pierre Bourla ήταν μαθητής του Ζαν Πωλ Σάρτρ στο Λύκειο Παστέρ. Εκεί συναναστρέφοντο και με την Σιμόν ντε Μπωβουάρ. Ωραία παρέα!



Αυτά τα ολίγιστα σχετικά με τους Μπουρλά στην Ευρώπη καθόσον εδώ μας ενδιαφέρει η δράση της οικογενείας αυτής στην Ελλάδα. Οι Μπουρλά είχαν ως έδρα διαμονής την δεύτερη πόλη ενδιαφέροντος των Ιουδαίων μετά την Ιερουσαλήμ, την Θεσσαλονίκη. Την περίοδο που η Θεσσαλονίκη ήταν σκλαβωμένη στους Τούρκους οι εκεί εβραίοι, οι σεφαραδίτες, είχαν όλο το εμπόριο στα χέρια τους. Πολλοί απ’ αυτούς ήταν φτωχοί αλλά μερικοί ήταν πάμπλουτοι συσσωρεύοντας αμυθήτους θησαυρούς. Αυτοί ήθελαν διακαώς να παραμείνει η Θεσσαλονίκη στους τούρκους. Για να επιτύχουν τον σκοπό τους είχαν την βοήθεια ενός δικού τους στην Ελλάδα, του Ελ. Βενιζέλου ή Μπεν Ζελόν. Όπως είχε δημοσιεύσει η ΕΣΤΙΑ στις 9 Οκτωβρίου 1912 οι εβραίοι της Θεσσαλονίκης είχαν συστήσει εθελοντικό στρατιωτικό σώμα εναντίον των Ελλήνων εισβολέων. Οι δε πάμπλουτοι έμποροι και τοκογλύφοι ομόφυλοί τους στην Θεσσαλονίκη, συγκέντρωσαν και δώρησαν στην Τουρκία 650.000.000 χρυσές λίρες υπέρ του «ιερού τουρκικού αγώνος»! Είναι αποκαλυπτικό το τηλεγράφημα του άγγλου Πρέσβεως στην Κωνσταντινούπολη, του Gray, στο οποίο αναφέρεται η ύπαρξη μυστικής τουρκοεβραϊκής συμμαχίας.

Τελικώς, η Θεσσαλονίκη δικαίως ξαναέγινε ελληνική και γι αυτό πολλοί ιουδαίοι έφυγαν απ’ την πόλη. Οι πλούσιοι πήγαν κυρίως στην Γαλλία όπου εκεί ήδη είχαν τις σχέσεις τους. Όμως ο φτωχός ιουδαίος εξ Αλβανίας, ο Σεντάτ Σαμεβή, που δούλευε στην εφημερίδα «Ταχυδρόμο» της Θεσσαλονίκης, πήγε στην Κωνσταντινούπολη. Εκεί αρχίζει να εκδίδει την εφημερίδα «Χουριέτ» η οποία είναι από τότε η πιο φανατική ανθελληνική εφημερίδα της Τουρκίας. Ο δε γιος του Σαμεβή εξέδωσε αργότερα και άλλη ανθελληνική εφημερίδα την «Γκιουναϊντίν». Προσοχή τώρα! Τον ανθελληνικό αγώνα της «Χουριέτ» τον εμπνέει και τον χρηματοδοτεί ένας εβραίος Κωνσταντινουπολίτης από την Θεσσαλονίκη του οποίου ο πατέρας έφυγε από την πόλη όταν αυτή έγινε ελληνική. Ο χρηματοδότης και εμπνευστής του ανθελληνικού αγώνος της «Χουριέτ» ονομάζεται Μπουρλά. Όλα τα παραπάνω είναι δημοσιευμένα στην εφημερίδα «Ελληνικός Βορράς» το 1974.

Μετά, ξαναβλέπουμε το όνομα «Μπουρλά» στον ΕΛΑΣ κατά την διάρκεια του συμμοριτοπολέμου, όπως χαρακτηρίσθηκε από αρμόδια επιτροπή του ΟΗΕ, ενώ στους νεοέλληνες είναι γνωστός ως «εμφύλιος». Πέντε μέλη της οικογενείας Μπουρλά πολέμησαν εναντίον του Ελληνικού Στρατού, άρα εναντίον της Ελλάδος, υπό τις διαταγές του καπετάν – Κίτσου. Η Ντόρα Μπουρλά, για τα κατορθώματά της στο βουνό με τον ΕΛΑΣ πήρε το παρατσούκλι «Ταρζάν». Από την άλλη, Έλλην χριστιανός ορθόδοξος και αστυνομικός όταν έμαθε ότι επρόκειτο να οδηγηθούν οι εβραίοι της Θεσσαλονίκης από τους γερμανούς ναζί στην Γερμανία και στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, ειδοποίησε την οικογένεια Μπουρλά να φύγει, σώζοντας κάποιους.

Στον ΕΛΑΣ τότε υπήρχε και ο καπετάν Μακκαβαίος, το κανονικό του όνομα ήταν Ιντό Σίμση, εβραιοισπανός της Θεσσαλονίκης. Αυτά αναφέρονται, εκτός των άλλων, για να δειχθεί ακόμη μια φορά ότι ο κομμουνισμός είναι απολύτως εβραϊκό δημιούργημα που εξυπηρετεί τα σχέδια του διεθνούς σιωνισμού, και τον ίδρυσαν ως αντίρροπη δύναμη των καπιταλισμού τον οποίο επίσης ελέγχουν αλλά με την διπολικότητα αυτή μπορούν να δημιουργούν πολέμους, επαναστάσεις, ταραχές, κλπ.

Όλα όσα αναφέρονται εδώ για την συμμετοχή των Μπουρλά στον συμμοριτοπόλεμο ή εμφύλιο υπάρχουν στο βιβλίο «Η αντίσταση των Εβραίων στην Κατοχική Ελλάδα» του Steven Bowman το οποίο μεταφράσθηκε στα ελληνικά από τον Ισαάκ Μπενμαγιόρ και εκδόθηκε από το ΚΙΣ το 2012.



Στο ίδιο βιβλίο αναφέρεται και το γεγονός με τον Έλληνα χριστιανό ορθόδοξο αστυνομικό σωτήρα μελών της οικογενείας Μπουρλά.

Είναι πολύ σημαντική και η πληροφορία το ότι ένας Μπουρλά αρνήθηκε τις εντολές του Μεγάλου ραβίνου της Θεσσαλονίκης Koretz, τον οποίο θεωρούσε προδότη και υπεύθυνο για τις διώξεις των εβραίων της Θεσσαλονίκης από τους γερμανούς ναζί, σύμφωνα με το γαλλικό περιοδικό “La letter Sepharade” του 1992 . Αυτή η πληροφορία τείνει να δικαιώσει αυτούς που πιστεύουν ότι οι ασκεναζίμ άριοι έστελναν τους άτυχους σεφαραδίμ στα κρεματόρια, και την συνέχεια όλων αυτών των γεγονότων την ξέρουμε, διότι ως γνωστός η ηγεσία των ναζί, μέχρι και ο ίδιος ο Χίτλερ ήταν ασκεναζίμ με αίμα της οικογενείας Ρότσιλντ. Πείτε το όλ’ αυτό και ιουδαϊκό εμφύλιο καταμεσής του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Όπως είδαμε δεν υπάρχει Μπουρλά που ν’ αναφέρεται ότι έκανε καλό στην Ελλάδα διότι τιμούν τις φυλετικές τους ρίζες και είναι άξιοι κάθε επαίνου γι αυτό. Είναι δυνατόν ποτέ κάποιο μέλος αυτής της οικογενείας να θέλει το καλό των Ελλήνων και της Ελλάδος; Είναι ποτέ δυνατόν να προσφέρει κάτι καλό στους Έλληνες ένας Μπουρλά, έστω και αν αυτό είναι φαρμακευτικό προϊόν; Όταν βραβεύεται ο Α. Μπουρλά από την Ελλάδα και το Ισραήλ, κάποιο κράτος κάνει κάτι στραβό, και αυτό το κράτος δεν είναι το Ισραήλ.

Τελικώς οι Μπουρλά αναδεικνύονται άξιοι επίγονοι του Ιούδα του Ισκαριώτου στην σημαντικότερη χώρα του κόσμου, την Ελλάδα.
Χρήστος Μαντζιάρης.
https://www.triklopodia.gr/%CF%87%CF%81 ... %84%CE%BF/