«Είσαι 40 και μένεις ακόμα με τους γονείς σου!;»

[Antares]

Ποιά "πρόοδο" δλδ, μιλάμε εν έτει 2020 κάποιος παλεύει για πράγματα που πριν 100+ χρόνια
ήταν θέσφατα, δεδομένα και ακλόνητα (γάμος, οικογένεια, σύντροφος, στέγη, δουλειά κλπ..).
Και οι ψυχίατροι σήμερα, ψάχνουν να βρουν γιατί η κατάθλιψη έχει βαρέσει κόκκινο... αλλά ψάχνουν σε λάθος μέρος..

Πως τα είχε δεδομένα; Μόνο οι πλουσιότεροι είχαν ιδιοκτησία και ιδιοκτησία για τα παιδιά τους. Οι υπόλοιποι ήταν σε μια παρόμοια με την σημερινή κατάσταση, δεν λέω χειρότερη, γιατί η τεχνολογική πρόοδος δεν φέρνει μόνο καλά αλλά και κακά, επίσης γίναμε δούλοι χρέους. Δεν μιλάω μόνο για στεγαστικά, αλλά και ένα καλό ψυγείο, ένα καλό έπιπλο, δεν μπορείς να το αγοράσεις με τα χρήματα που διαθέτεις, στην Ελλάδα τουλάχιστον.
Για να μιλήσω για το εξωτερικό (αυτή την στιγμή ζω στην Ελλάδα) στο ίδιο χωριό, ούτε κωμόπολη καν, βλέπεις από παλιά μικρά σπίτια (ωραία κατά τα άλλα μεσαιωνικά), μέχρι βίλες μεγάλες, αμερικανικού τύπου. Στο μικρό σπίτι θα υπάρξει συνωστισμός και γκρίνια, στην βίλα πιθανόν όχι, γι' αυτόν τον λόγο. Αλλά το πιθανότερο είναι το παιδί του ιδιοκτήτη βίλας να αποκτήσει ανάλογη κατοικία και όχι το παιδί του ιδιοκτήτη ενός μικρού σπιτιού.
Επίσης γνωρίζω συγγενικές οικογένειες που μένουν στην ίδια μονοκατοικία αλλά χωρισμένη, οι γονείς και τα παιδιά ή σε διαμερίσματα της ίδιας πολυκατοικίας, στην Ελλάδα.

[Naida]

Τρίχες. Αν όντως δε ενδιέφερε η εξέλιξη θα είχες άλλες προτεραιότητες.

Άκου δεν κατανοώ την ανεξαρτησία. Ανεξαρτησία δεν σημαίνει είμαι σε ένα επίπεδο 5 και πάω στο 1 με σκοπό κάποια στιγμή να φτάσω ισως στο 2, γιατί πρέπει σώνει και ντε πρέπει να κυκλοφορώ με το παπαρι έξω σε όλο το σπίτι

Φυσικά δεν την κατανοείς. Είναι περίπλοκο και η γλύκα της βολής από τις γονικές παροχες δεν βοηθάει.

Θεωρείς ότι είσαι πιο ανεξάρτητη από εμένα δηλαδή;

Απολύτως απόλυτα.

[Eθνικοκοινωνιστης]

παρατηρειστε οτι η συντριπτικη πλειοψηφια οπως σωστα εχει επισημανει ο Yang ειναι ανδρες

ο συγχρονος ανδρας στις καπιταλιστικες κοινωνιες ειναι σε χειροτερη θεση απο τους εγκλειστους στο auswitch

[Namrail]

Ο Ότο θέλει να σας εκνευρίσει γιατί τσιμπάτε εύκολα.

Κανεις λαθος εδώ αγαπητέ φίλε. Δεν θέλω να εκνευρίσω κανέναν. Ούτε μαγκιά έδειξα κάπου, αντίθετα κάθομαι και παρακολουθω τα υπονοούμενα.

Υπονοούμενα, από ανθρώπους που νομίζουν ότι είναι μοντέρνοι αλλά έχουν νοοτροπία του 1900. Που νομίζουν ότι ανεξαρτησία είναι να φύγεις από το σπίτι τον γονιών σου ακόμα και αν πρέπει να πας κάπου όπου θα είναι μικρότερο από το δωμάτιο σου.

Που νομίζουν, εν τέλει, ότι είναι πιο ανεξάρτητες από εμένα ή τον οποιον σαν εμένα. Μια ψευδαίσθηση δηλαδή που καταρρίπτεται σε δύο γραμμές.

Ρε φίλε κάποιοι βρίσκονται σε φάση της ζωής τους που τα στανταρντς τους είναι χαμηλότερα από τα δικά σου ή απλά διαφορετικά. Δεν χρειάζεσαι να είσαι τόσο επικριτικός.

[Otto Weininger]

Φυσικά δεν την κατανοείς. Είναι περίπλοκο και η γλύκα της βολής από τις γονικές παροχες δεν βοηθάει.

Θεωρείς ότι είσαι πιο ανεξάρτητη από εμένα δηλαδή;

Απολύτως απόλυτα.

Κι όμως δεν είσαι. Το αντίθετο συμβαίνει. Έχεις άπειρες εξαρτήσεις καθημερινά. Και το χειρότερο είναι ότι εσύ τις επέλεξες και τις έκανες κανονα και τρόπο ζωής, βάζοντας εξ αρχής χαμηλά τον πήχη ένεκα στερεοτύπων.


Με γεια σου, με χαρά σου, αλλά μην κοιτάς προς τα κάτω γιατί δεν πρόκειται να με βρεις εκεί.

[Parrot]

Σας πούλησαν φούμαρα, για μεταξωτές κορδέλες, κυνηγάτε επίπλαστες ανάγκες
(ναι, υπάρχουν άτομα που θεωρούν ότι αν δεν κάνουν πέντε ταξίδια το χρόνο εξωτερικό κάτι θα πάθουν),
η κοινωνία καταρρέει και οι ψυχίατροι επλούτισαν..

Και είδες φαντάζομαι τα αποτελέσματα.

Δεν συγκρίνεται η ποιότητα ζωής του παππού μου στο χωριό το 1950-1960,
δλδ, όταν ήταν στην ηλικία μου (35) που είχε ήδη 5 παιδιά, και είχε αναλάβει και τις αγροτικές δουλειές του σπιτιού,
με την ζωή τη δική μου στην πόλη. Βέβαια, να επιστρέψουμε στα χωριά ούτε λόγος, γιατί μαζί με όλα τα άλλα, απαλλοτριώθηκε
και η ζωή στα χωριά (και εκεί πλέον οι απαιτήσεις είναι υψηλές...).

Ποιά "πρόοδο" δλδ, μιλάμε εν έτει 2020 κάποιος παλεύει για πράγματα που πριν 100+ χρόνια
ήταν θέσφατα, δεδομένα και ακλόνητα (γάμος, οικογένεια, σύντροφος, στέγη, δουλειά κλπ..).
Και οι ψυχίατροι σήμερα, ψάχνουν να βρουν γιατί η κατάθλιψη έχει βαρέσει κόκκινο... αλλά ψάχνουν σε λάθος μέρος..

Πως τα είχε δεδομένα; Μόνο οι πλουσιότεροι είχαν ιδιοκτησία και ιδιοκτησία για τα παιδιά τους. Οι υπόλοιποι ήταν σε μια παρόμοια με την σημερινή κατάσταση, δεν λέω χειρότερη, γιατί η τεχνολογική πρόοδος δεν φέρνει μόνο καλά αλλά και κακά, επίσης γίναμε δούλοι χρέους. Δεν μιλάω μόνο για στεγαστικά, αλλά και ένα καλό ψυγείο, ένα καλό έπιπλο, δεν μπορείς να το αγοράσεις με τα χρήματα που διαθέτεις, στην Ελλάδα τουλάχιστον.
Για να μιλήσω για το εξωτερικό (αυτή την στιγμή ζω στην Ελλάδα) στο ίδιο χωριό, ούτε κωμόπολη καν, βλέπεις από παλιά μικρά σπίτια (ωραία κατά τα άλλα μεσαιωνικά), μέχρι βίλες μεγάλες, αμερικανικού τύπου. Στο μικρό σπίτι θα υπάρξει συνωστισμός και γκρίνια, στην βίλα πιθανόν όχι, γι' αυτόν τον λόγο. Αλλά το πιθανότερο είναι το παιδί του ιδιοκτήτη βίλας να αποκτήσει ανάλογη κατοικία και όχι το παιδί του ιδιοκτήτη ενός μικρού σπιτιού.
Επίσης γνωρίζω συγγενικές οικογένειες που μένουν στην ίδια μονοκατοικία αλλά χωρισμένη, οι γονείς και τα παιδιά ή σε διαμερίσματα της ίδιας πολυκατοικίας, στην Ελλάδα.

Δεν αντιλέγω σε γενικές γραμμές, αλλά πίσω στο 1910-1920 και μέχρι στο 1950-60, δεν έβρησκες και πολλούς εργένηδες ή άνεργους.
Είτε στην επαρχία είτε στις πόλεις.

[Parrot]

παρατηρειστε οτι η συντριπτικη πλειοψηφια οπως σωστα εχει επισημανει ο Yang ειναι ανδρες

ο συγχρονος ανδρας στις καπιταλιστικες κοινωνιες ειναι σε χειροτερη θεση απο τους εγκλειστους στο auswitch

Αλλά και οι γυναίκες είναι θύματα.
Σκέψου μόνο, ο έκλυτος βίος που διάγει μια σύγχρονη γυναίκα, καριέρα, πλουτισμός, πολλές εφήμερες σχέσεις, μη δημιουργία οικογένειας,
την οδηγεί κάποια στιγμή στην πόρτα του ψυχιάτρου.
Όλοι θύματα είμαστε!

[Ίφιδα]

Σκοπός είναι η ανεξαρτησία whatever it takes, αλλά δεν νομίζω να κατανοείς την αξία της.

Τρίχες. Αν όντως δε ενδιέφερε η εξέλιξη θα είχες άλλες προτεραιότητες.

Άκου δεν κατανοώ την ανεξαρτησία. Ανεξαρτησία δεν σημαίνει είμαι σε ένα επίπεδο 5 να και πάω στο 1 με σκοπό κάποια στιγμή να φτάσω ισως στο 2, γιατί σώνει και ντε πρέπει να κυκλοφορώ με το παπαρι έξω σε όλο το σπίτι

Μα δεν είπε κανείς ότι θα έπρεπε να ζήσεις με 400 ευρώ. Μια χαρά θα ήταν το επίπεδό σου αν νοίκιαζες ένα σπίτι, πλήρωνες τους λογαριασμούς σου κι αναλάμβανες την ευθύνη του εαυτού σου. Δικαιωμά σου να θέλεις να μείνεις στο σπίτι των γονιών σου και να θέλεις να κρατήσεις το επίπεδο 5 απλά μην πουλάς τρέλα για υπευθυνότητα, μην υποτιμάς την ανεξαρτησία και μη το παίζεις πολλά βαρύς απ' τη στιγμή που δεν ένιωσες καν την ανάγκη να δεις αν και πως μπορείς να τα καταφέρεις μόνος σου. Όχι εσύ προσωπικά, ο-η οποιοσδήποτε-οποιαδηποτε.

Ούτε καν η ανεξαρτησία είναι ιερή για σένα, εξάλλου είσαι και παντρεμένη αν θυμάμαι καλά.

Παντρεμένη είμαι τωρα, αλλά για μια δεκαετία ήμουν ανεξάρτητη και δεν κρεμιομουν απ' τα κοχονες καθενός. Δεν πήγα απ' το σπίτι της μάνας μου στον γάμο.
Εδώ δεν μιλάμε για περίπτωση όπου ο άλλος επιλέγει να ζήσει με τους γονείς του γιατί θέλει να μαζέψει λεφτά για το δικό του σπίτι π.χ αλλά γιατί δεν θέλει να χαλάσει το επίπεδο που ήδη ζει για κανέναν απολύτως λογο.
Δικαίωμά του, το ξαναλέω, δικαίωμά του, απλά όπως θα ήταν αστείο να το παίζω εγώ ενήλικας σε τέτοια περίπτωση έτσι το βρίσκω αστείο για οποιονδήποτε. Ε δε θα ήμουν ενήλικας ρε νάνε, πως να το κάνουμε τώρα; Θα είχα ακόμα το μενταλιτυ του παιδιού ακριβώς επειδή δε θα αναλαμβανα την ευθύνη του εαυτού μου. Σαφώς και είναι θέμα προτεραιοτήτων. Άλλος έχει προτεραιότητα την καλοπέραση κι άλλος το να σταθεί στα πόδια του.

Ρε φίλε κάποιοι βρίσκονται σε φάση της ζωής τους που τα στανταρντς τους είναι χαμηλότερα από τα δικά σου ή απλά διαφορετικά.

Το χαμηλότερο στάνταρ είναι σχετικό. Άλλος θεωρεί χαμηλότερο στάνταρ να ζήσει σε 100 τετραγωνικα απ' τη στιγμή που καλομαθε στα 500 κι άλλος το να μένει σε 500 με τους γονείς του το θεωρεί χαμηλότερο απ' τη αίσθηση του να μένει μόνος του στα 100 ή στα 50

[Otto Weininger]

Ο Ότο θέλει να σας εκνευρίσει γιατί τσιμπάτε εύκολα.

Κανεις λαθος εδώ αγαπητέ φίλε. Δεν θέλω να εκνευρίσω κανέναν. Ούτε μαγκιά έδειξα κάπου, αντίθετα κάθομαι και παρακολουθω τα υπονοούμενα.

Υπονοούμενα, από ανθρώπους που νομίζουν ότι είναι μοντέρνοι αλλά έχουν νοοτροπία του 1900. Που νομίζουν ότι ανεξαρτησία είναι να φύγεις από το σπίτι τον γονιών σου ακόμα και αν πρέπει να πας κάπου όπου θα είναι μικρότερο από το δωμάτιο σου.

Που νομίζουν, εν τέλει, ότι είναι πιο ανεξάρτητες από εμένα ή τον οποιον σαν εμένα. Μια ψευδαίσθηση δηλαδή που καταρρίπτεται σε δύο γραμμές.

Ρε φίλε κάποιοι βρίσκονται σε φάση της ζωής τους που τα στανταρντς τους είναι χαμηλότερα από τα δικά σου ή απλά διαφορετικά. Δεν χρειάζεσαι να είσαι τόσο επικριτικός.

Σε "φάση της ζωής τους" ; Όχι φίλε. Δεν είναι μια φάση αυτό. Είναι κανόνας. Mentality.
Και προσπαθούν να το μοστράρουν και ως υπαρξιακο ultra level.
Όταν συμβαίνει αυτό λοιπόν αυτό, θα χλευάζω. Sorry,not sorry.

Άλλωστε κανεις δεν γνωρίζει για τον άλλο τι ακριβώς κάνει, αντιμετωπίζει, δημιούργησε κλπ.
Στάσεις και νοοτροπίες κρίνουμε.

[Eθνικοκοινωνιστης]

παρατηρειστε οτι η συντριπτικη πλειοψηφια οπως σωστα εχει επισημανει ο Yang ειναι ανδρες

ο συγχρονος ανδρας στις καπιταλιστικες κοινωνιες ειναι σε χειροτερη θεση απο τους εγκλειστους στο auswitch

Αλλά και οι γυναίκες είναι θύματα.
Σκέψου μόνο, ο έκλυτος βίος που διάγει μια σύγχρονη γυναίκα, καριέρα, πλουτισμός, πολλές εφήμερες σχέσεις, μη δημιουργία οικογένειας,
την οδηγεί κάποια στιγμή στην πόρτα του ψυχιάτρου.
Όλοι θύματα είμαστε!

το ακριβως αντιθετο

κοινωνικοικονομικα ειναι η καλυτερη εποχη για τις ανδρες και γιαυτο συνθλιζεται η κοινωνια σε ολα τα επιπεδα

διοικητες των μεγαλυτερων χρηματοπιστωτικων ιδρυματων το 08 ηταν γυναικες οπως και η συντριπτικη πλειοψηφια της πολιτικης αλιτ που υποστηριζει τα φιλελε κομματα ειναι γυναικες με χαρακτηριστικοτερο παραδειγμα την θατσερ

[Otto Weininger]

Μα δεν είπε κανείς ότι θα έπρεπε να ζήσεις με 400 ευρώ. Μια χαρά θα ήταν το επίπεδό σου αν νοίκιαζες ένα σπίτι, πλήρωνες τους λογαριασμούς σου κι αναλάμβανες την ευθύνη του εαυτού σου. Δικαιωμά σου να θέλεις να μείνεις στο σπίτι των γονιών σου και να θέλεις να κρατήσεις το επίπεδο 5 απλά μην πουλάς τρέλα για υπευθυνότητα, μην υποτιμάς την ανεξαρτησία και μη το παίζεις πολλά βαρύς απ' τη στιγμή που δεν ένιωσες καν την ανάγκη να δεις αν και πως μπορείς να τα καταφέρεις μόνος σου. Όχι εσύ προσωπικά, ο-η οποιοσδήποτε-οποιαδηποτε.

Δηλαδή υπευθυνότητα είναι να πληρώνω ΔΕΗ σε ένα ακόμα μητρώο;
Να υπάρχει ξεχωριστή είσοδος;
Και τι σημαίνει να τα καταφέρω μόνος μου; Να ζήσω μόνος μου;
Το έκανα για χρόνια, το κάνω και τώρα αφού τουλάχιστον 4-5 μήνες είμαι σε άλλες χώρες.

Ή μήπως υπευθυνότητα είναι να βρω αφεντικό και να δουλεύω για εκείνο ;

[Ίφιδα]

Μα δεν είπε κανείς ότι θα έπρεπε να ζήσεις με 400 ευρώ. Μια χαρά θα ήταν το επίπεδό σου αν νοίκιαζες ένα σπίτι, πλήρωνες τους λογαριασμούς σου κι αναλάμβανες την ευθύνη του εαυτού σου. Δικαιωμά σου να θέλεις να μείνεις στο σπίτι των γονιών σου και να θέλεις να κρατήσεις το επίπεδο 5 απλά μην πουλάς τρέλα για υπευθυνότητα, μην υποτιμάς την ανεξαρτησία και μη το παίζεις πολλά βαρύς απ' τη στιγμή που δεν ένιωσες καν την ανάγκη να δεις αν και πως μπορείς να τα καταφέρεις μόνος σου. Όχι εσύ προσωπικά, ο-η οποιοσδήποτε-οποιαδηποτε.

Δηλαδή υπευθυνότητα είναι να πληρώνω ΔΕΗ σε ένα ακόμα μητρώο;
Να υπάρχει ξεχωριστή είσοδος;
Και τι σημαίνει να τα καταφέρω μόνος μου; Να ζήσω μόνος μου;
Το έκανα για χρόνια, το κάνω και τώρα αφού τουλάχιστον 4-5 μήνες είμαι σε άλλες χώρες.

Ή μήπως υπευθυνότητα είναι να βρω αφεντικό και να δουλεύω για εκείνο ;

Αν έζησες για χρόνια μόνος σου, πληρώνοντας όλους τους λογαριασμούς σου μόνος από το δικό σου μισθο κλπ πάω πάσο, ναι αυτό είναι υπευθυνότητα, δεν κρεμιοσουν απ' τα κοχονες κανενός και μπράβο σου. Έτσι ξέρεις ότι μπορείς να θρέψεις τον εαυτό σου και δε θα πνιγείς σε μια κουταλιά νερό στα δύσκολα. Σε δοκίμασες και τα κατάφερες. Λίγο είναι αυτό; Δε σ' άρεσε;

[Naida]

Θεωρείς ότι είσαι πιο ανεξάρτητη από εμένα δηλαδή;

Απολύτως απόλυτα.

Κι όμως δεν είσαι. Το αντίθετο συμβαίνει. Έχεις άπειρες εξαρτήσεις καθημερινά. Και το χειρότερο είναι ότι εσύ τις επέλεξες και τις έκανες κανονα και τρόπο ζωής, βάζοντας εξ αρχής χαμηλά τον πήχη ένεκα στερεοτύπων.


Με γεια σου, με χαρά σου, αλλά μην κοιτάς προς τα κάτω γιατί δεν πρόκειται να με βρεις εκεί.

Ούτε κάτω σε βλέπω ούτε πάνω. Έχεις την πορεία σου στη ζωή σου, έχω την δικιά μου. Εκ του ασφαλούς εσύ με άλλων πλάτες(κατά τα λεγόμενα σου) πιο άναρχα εγώ με δικές μου πλάτες( κατά τα λεγόμενα μου). Αισθάνομαι ότι πιο ανεξάρτητος είναι αυτός που δεν στηρίζεται σε πλάτες άλλων. Γνώμη μου.

[Parrot]

παρατηρειστε οτι η συντριπτικη πλειοψηφια οπως σωστα εχει επισημανει ο Yang ειναι ανδρες

ο συγχρονος ανδρας στις καπιταλιστικες κοινωνιες ειναι σε χειροτερη θεση απο τους εγκλειστους στο auswitch

Αλλά και οι γυναίκες είναι θύματα.
Σκέψου μόνο, ο έκλυτος βίος που διάγει μια σύγχρονη γυναίκα, καριέρα, πλουτισμός, πολλές εφήμερες σχέσεις, μη δημιουργία οικογένειας,
την οδηγεί κάποια στιγμή στην πόρτα του ψυχιάτρου.
Όλοι θύματα είμαστε!

το ακριβως αντιθετο

κοινωνικοικονομικα ειναι η καλυτερη εποχη για τις ανδρες και γιαυτο συνθλιζεται η κοινωνια σε ολα τα επιπεδα

διοικητες των μεγαλυτερων χρηματοπιστωτικων ιδρυματων το 08 ηταν γυναικες οπως και η συντριπτικη πλειοψηφια της πολιτικης αλιτ που υποστηριζει τα φιλελε κομματα ειναι γυναικες με χαρακτηριστικοτερο παραδειγμα την θατσερ

Δεν λέμε κάτι διαφορετικό. Θεωρείς ότι η ψυχολογία όλων αυτών των γυναικών είναι/ήταν η καλύτερη;
Δλδ, γενικότερα, όταν ένας άνθρωπος πάει ενάντια στη φύση του, θεωρείς ότι αυτό έχει καλό αντίκτυπο στην υγεία του;

[Parrot]

Απολύτως απόλυτα.

Κι όμως δεν είσαι. Το αντίθετο συμβαίνει. Έχεις άπειρες εξαρτήσεις καθημερινά. Και το χειρότερο είναι ότι εσύ τις επέλεξες και τις έκανες κανονα και τρόπο ζωής, βάζοντας εξ αρχής χαμηλά τον πήχη ένεκα στερεοτύπων.


Με γεια σου, με χαρά σου, αλλά μην κοιτάς προς τα κάτω γιατί δεν πρόκειται να με βρεις εκεί.

Ούτε κάτω σε βλέπω ούτε πάνω. Έχεις την πορεία σου στη ζωή σου, έχω την δικιά μου. Εκ του ασφαλούς εσύ με άλλων πλάτες(κατά τα λεγόμενα σου) πιο άναρχα εγώ με δικές μου πλάτες( κατά τα λεγόμενα μου). Αισθάνομαι ότι πιο ανεξάρτητος είναι αυτός που δεν στηρίζεται σε πλάτες άλλων. Γνώμη μου.

Μας έφαγε η πολλή ανεξαρτησία και αναρχία...