Ο πρώτος κυβερνήτης της ανεξάρτητης Ελλάδας, Ιωάννης Καποδίστριας

[George_V]

Ιδιοτελής σημαντική προσωπικότητα της Επανάστασης. Ολίγον κάθαρμα...Όπως και πολλοί άλλοι...

Καθαρμα ο Μιαουλης, καθαρματα οι Μανιατες, φανατικος γυρολογος ο Παπαφλέσσας...

Για να χουμε καλο ρωτημα για σενα ποιος ειναι ο κανονικας ηρωας για το 1821?

Υπαρχει κανενας η ολοι ειναι σκαρτοι?

Εθνικος ηρωας και ταυτοχρονα καθαρμα δεν ειναι κατι το περιεργο.

Στον απο πανω πεστα.

[Νετο Γκουερινο]

Το Μεγάλο Ερώτημα (ξέχασε τους Μανιάτες) είναι: Αυτοί που οργάνωσαν και εκτέλεσαν την Επανάσταση (δεν αναφέρομαι στον Γιώργο από το Παλαιχώρι που συμμετείχε) τελικά έκαναν την Επανάσταση γιατί ήθελαν πραγματικά ένα εθνικό κράτος (όπως διατυμπάνιζαν και διατυμπανίζεται σήμερα) ή επειδή παρακινούνταν από προσωπικά ή τοπικά συμφέροντα θέλοντας ένα κρατικό μόρφωμα όπου θα έκαναν αυτοί όπως ήθελαν κουμάντο

Τι γράφεις ρε βλάκα;
Όλοι αυτοί που λές ήταν πάμπλουτοι και βολεμενοι όταν ξεκίνησε η επανάσταση, γιατί να θέλουν αλλαγή με βάση την λογική σου;
Ποιός δεν ήταν πλούσιος ή βολεμενος,ο Μιαούλης,ο Κουντουριώτης,ο Πετρόμπεης,η Μπουμπουλίνα,η Μαντώ,ο Δεληγιάννης,οι Υψηλάντηδες και πόσοι άλλοι;
Ξεφτιλισαν το ρητό των εαμοβουλγαρων ότι το κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα,και έρχεσαι εσύ πανιβλακα μετά από διακόσια χρόνια να πεις ότι πολέμησαν για το συμφέρον τους;
Σκουπίδι,βλακα

[Νετο Γκουερινο]

Όλο το πρόβλημα με τον Καποδίστρια είχε μια και μοναδική αιτία
Ότι η Ελλάδα είναι το μοναδικό μέρος στον πλανήτη που μετά από ιδεολογική ή εθνικοαπελευθερωτική επανάσταση άλλος πολεμάει και άλλος κυβερνάει
Πουθενά αλλού στον κόσμο δεν αναλαμβάνει ακαπνος,μόνο στην Ελλάδα
Και ο Καποδίστριας δεν ήταν μόνο ακαπνος ήταν και εριστικός
Έβγαινε και έλεγε ότι η Ελλάδα είμαι εγώ και ότι δεν μπορώ να βρω κάποιον ανιδιοτελή
Και μιλούσε για ανθρώπους που ξεκίνησαν την επανάσταση ενώ ήταν βολεμενοι,με αδέρφια στα χέρια των Τούρκων και που έχασαν τα παιδιά τούς
Αυτοί ήταν οι συμφέροντολογοι για τον Καποδίστρια

[Σαββάτιος]

Ωραια πες μας για τον Μιαουλη. Ηρωας η καθαρμα?

Ιδιοτελής σημαντική προσωπικότητα της Επανάστασης. Ολίγον κάθαρμα...Όπως και πολλοί άλλοι...

Καθαρμα ο Μιαουλης, καθαρματα οι Μανιατες, φανατικος γυρολογος ο Παπαφλέσσας...

Για να χουμε καλο ρωτημα για σενα ποιος ειναι ο κανονικας ηρωας για το 1821?

Υπαρχει κανενας η ολοι ειναι σκαρτοι?

Αν γνωρίζεις κάποιο που συμμετείχε στον Αγώνα χωρίς να περιμένει αποζημιώσεις, εξουσία και βέβαια οι μετεπαναστατικές του πράξεις δεν ήταν επιζήμιες τότε αυτός είναι ήρωας.

[Σαββάτιος]

Ιδιοτελής σημαντική προσωπικότητα της Επανάστασης. Ολίγον κάθαρμα...Όπως και πολλοί άλλοι...

Καθαρμα ο Μιαουλης, καθαρματα οι Μανιατες, φανατικος γυρολογος ο Παπαφλέσσας...

Για να χουμε καλο ρωτημα για σενα ποιος ειναι ο κανονικας ηρωας για το 1821?

Υπαρχει κανενας η ολοι ειναι σκαρτοι?

Εθνικος ηρωας και ταυτοχρονα καθαρμα δεν ειναι κατι το περιεργο.

Ήρωας είναι κάποιος που κάνει κάτι μεγάλο για χάρη των άλλων. Αν έκανε αυτό το κάτι για το δικό του συμφέρον δεν μπορεί να χρακτηριστεί «ήρωας». Φιλάνθρωπος είναι κάποιος ο οποίος δίνει χωρίς να έχει όφελος (π.χ. δημοσιότητα)...

[George_V]

Ιδιοτελής σημαντική προσωπικότητα της Επανάστασης. Ολίγον κάθαρμα...Όπως και πολλοί άλλοι...

Καθαρμα ο Μιαουλης, καθαρματα οι Μανιατες, φανατικος γυρολογος ο Παπαφλέσσας...

Για να χουμε καλο ρωτημα για σενα ποιος ειναι ο κανονικας ηρωας για το 1821?

Υπαρχει κανενας η ολοι ειναι σκαρτοι?

Αν γνωρίζεις κάποιο που συμμετείχε στον Αγώνα χωρίς να περιμένει αποζημιώσεις, εξουσία και βέβαια οι μετεπαναστατικές του πράξεις δεν ήταν επιζήμιες τότε αυτός είναι ήρωας.

Eγω εσενα ρωτησα.

Τη δικη σου αποψη θελω.

[Σαββάτιος]

Το Μεγάλο Ερώτημα (ξέχασε τους Μανιάτες) είναι: Αυτοί που οργάνωσαν και εκτέλεσαν την Επανάσταση (δεν αναφέρομαι στον Γιώργο από το Παλαιχώρι που συμμετείχε) τελικά έκαναν την Επανάσταση γιατί ήθελαν πραγματικά ένα εθνικό κράτος (όπως διατυμπάνιζαν και διατυμπανίζεται σήμερα) ή επειδή παρακινούνταν από προσωπικά ή τοπικά συμφέροντα θέλοντας ένα κρατικό μόρφωμα όπου θα έκαναν αυτοί όπως ήθελαν κουμάντο

Τι γράφεις ρε βλάκα;
Όλοι αυτοί που λές ήταν πάμπλουτοι και βολεμενοι όταν ξεκίνησε η επανάσταση, γιατί να θέλουν αλλαγή με βάση την λογική σου;
Ποιός δεν ήταν πλούσιος ή βολεμενος,ο Μιαούλης,ο Κουντουριώτης,ο Πετρόμπεης,η Μπουμπουλίνα,η Μαντώ,ο Δεληγιάννης,οι Υψηλάντηδες και πόσοι άλλοι;
Ξεφτιλισαν το ρητό των εαμοβουλγαρων ότι το κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα,και έρχεσαι εσύ πανιβλακα μετά από διακόσια χρόνια να πεις ότι πολέμησαν για το συμφέρον τους;
Σκουπίδι,βλακα

Αρχικά σκουπίδι και βλάκας είσαι εσύ. Δεύτερον ζάμπλουτοι ήταν ναι. Όμως στο οθωμανικό πλαίσιο δεν μπορούσαν να μεταφράσουν την οικονομική ισχύη σε πολιτική. Σε ένα μεταοθωμανικό πλαίσιο μπορούσαν και αυτό επεδίωξαν...
Αναφέρομαι γενικά και όχι ειδικά αναγκαστικά στις προσωπικότητες που ανέφερες.

[Σαββάτιος]

Όλο το πρόβλημα με τον Καποδίστρια είχε μια και μοναδική αιτία
Ότι η Ελλάδα είναι το μοναδικό μέρος στον πλανήτη που μετά από ιδεολογική ή εθνικοαπελευθερωτική επανάσταση άλλος πολεμάει και άλλος κυβερνάει
Πουθενά αλλού στον κόσμο δεν αναλαμβάνει ακαπνος,μόνο στην Ελλάδα
Και ο Καποδίστριας δεν ήταν μόνο ακαπνος ήταν και εριστικός
Έβγαινε και έλεγε ότι η Ελλάδα είμαι εγώ και ότι δεν μπορώ να βρω κάποιον ανιδιοτελή
Και μιλούσε για ανθρώπους που ξεκίνησαν την επανάσταση ενώ ήταν βολεμενοι,με αδέρφια στα χέρια των Τούρκων και που έχασαν τα παιδιά τούς
Αυτοί ήταν οι συμφέροντολογοι για τον Καποδίστρια

Είχαν όλοι αυτοί τις ικανότητες του Καποδίστρια;
Πάντως συμφωνώ για το θέμα της συμμετοχής εκ μέρους του.

[Σαββάτιος]

Καθαρμα ο Μιαουλης, καθαρματα οι Μανιατες, φανατικος γυρολογος ο Παπαφλέσσας...

Για να χουμε καλο ρωτημα για σενα ποιος ειναι ο κανονικας ηρωας για το 1821?

Υπαρχει κανενας η ολοι ειναι σκαρτοι?

Αν γνωρίζεις κάποιο που συμμετείχε στον Αγώνα χωρίς να περιμένει αποζημιώσεις, εξουσία και βέβαια οι μετεπαναστατικές του πράξεις δεν ήταν επιζήμιες τότε αυτός είναι ήρωας.

Eγω εσενα ρωτησα.

Τη δικη σου αποψη θελω.

Από τους παράγοντες (τους γνωστούς) που κρύβονταν πίσω από την Επανάσταση. Κανένα! Η Επανάσταση οργανώθηκε από τους λίγους με στόχο να εξυπηρετηθούν έμμεσα ή άμεσα τα συμφέροντα αυτών των λίγων συμπαρασείροντας τον δεινοπαθούντα και καταπιεζόμενο από τους Οθωμανούς λαό.

[George_V]

Αν γνωρίζεις κάποιο που συμμετείχε στον Αγώνα χωρίς να περιμένει αποζημιώσεις, εξουσία και βέβαια οι μετεπαναστατικές του πράξεις δεν ήταν επιζήμιες τότε αυτός είναι ήρωας.

Eγω εσενα ρωτησα.

Τη δικη σου αποψη θελω.

Από τους παράγοντες (τους γνωστούς) που κρύβονταν πίσω από την Επανάσταση. Κανένα! Η Επανάσταση οργανώθηκε από τους λίγους με στόχο να εξυπηρετηθούν έμμεσα ή άμεσα τα συμφέροντα αυτών των λίγων συμπαρασείροντας τον δεινοπαθούντα και καταπιεζόμενο από τους Οθωμανούς λαό.

Νταξει καταλαβαμε.

Δεν εχουμε να πουμε τιποτε αλλο.

[πατησιωτης]

Πατησιώτη έχω πλήρη επίγνωση της εθνολογικής κατάστασης της εποχής (απουσία έθνους). Εσύ μου ζητάς να κρίνω με τα ιστορικά δεδομένα της εποχής.
Όμως οι Μανιάτες και πολλές άλλες ομάδες και προσωπικοτητες (δεν έχω τίποτα ειδικά εναντίον των Μανιατών) εκεί έξω είναι γνωστοί ως «εθνικοί» «ήρωες». Η «ελληνική» «εθνική» Επανάσταση είναι μυθοποιημένη ως προς σε κάθε της πτυχή. Και ακόμη χειρότερα γίνεται προσπάθεια «δικαιολόγησης» (προσοχή αναφέρομαι σε προσφορά ιστορικού άλλωθι όχι ιστορικής εξήγησης) πράξεων ανθρώπων λόγω «ανικανότητας εκ μέρους τους να καταλάβουν κάτι περισσότερο»!

Eάν δεν θέλεις να τους ονομάσεις εθνικούς ήρωες μπορείς να τους ονομάσεις ήρωες του Γένους.Διότι αυτοί οι άνθρωποι δήλωναν ότι πολεμούν για ένα σύνολο που ονόμαζαν Γένος και φυσικά ήταν ευρύτερο από το χωριό τους και τα πέριξ.Αυτός άλλωστε ήταν ο λόγος που δέχθηκαν και τον Καποδίστρια και πριν από αυτόν τον Υψηλάντη ή τον Μαυροκορδάτο και άλλους πολλούς που δεν είχαν σχέση με τα μέρη τους αλλά δέχονταν ότι ανήκουν σε αυτό το Γένος.Είχαν μάλιστα δημιουργήσει και όρους σχετικούς με αυτούς π.χ. αυτός που σήμερα θα ονομαζόταν πατριώτης τότε ονομαζόταν φιλογενής,φίλος δηλαδή του Γένους.
Εφ όσον λοιπόν θεωρείς ότι το έθνος δημιουργήθηκε μετά την επανάσταση πρέπει να ορίσεις τις διαφορές του έθνους όπως το αντιλαμβάνεσαι από το Γένος που ονόμαζαν αυτοί τη συλλογικότητα στο όνομα της οποίας πολεμούσαν.Το θέμα πάντως δεν απασχόλησε την Ελλάδα τις δεκαετίες που ακολούθησαν μέχρι τη δεκαετία του 1990 οπότε άρχισαν οι διαμάχες αυτού του είδους και περί την ιστορία.Επομένως μπορούμε να πούμε ότι ακόμη και εάν υπήρχαν πολιτικοί αργότερα που είχαν συνείδηση της διαφοράς έθνους και Γένους δεν είχαν κανένα λόγο να τη βγάλουν στη φόρα και να αρχίσουν κουβέντα για αυτήν.Κάποιος λόγος λοιπόν που δεν υπήρχε πριν τη δεκαετία του 1990 εμφανίσθηκε τότε και άρχισε η κλωτσοπατινάδα για το τι είναι έθνος και πότε σχηματίσθηκε.Επειδή εγώ δεν έχω ζήσει το 1821 αλλά έχω ζήσει πριν και μετά το 1990 όσο και να ψάχνω δεν βρίσκω κάτι να άλλαξε και να δημιούργησε αυτή την ανάγκη πέρα από το γεγονός ότι το ελληνικό κράτος τότε για πρώτη φορά υποχρεώθηκε να εντάξει στις τάξεις του ανθρώπους που δεν υπήρχε περίπτωση να θεωρήσουν οι επαναστάτες του 1821 ότι ανήκαν στο Γένος,δηλαδή τους αλλοδαπούς μετανάστες εξ ου και η ενασχόληση με το τι είναι έθνος,τι είναι "πολιτικό" έθνος και σε τι διαφέρει από αυτό που νομίζαμε από το έθνος όπως το μάθαμε στο σχολείο πριν το 1990.
Για τους επαναστάτες του 1821 το ποιός ανήκει στο Γένος το έγραψαν στο σύνταγμά τους : Έλληνες είναι οι κάτοικοι της Ελλάδος οι πιστεύοντες εις Χριστόν.Το ελληνικό κράτος μετά το 1990 θέλει να θεωρεί Έλληνες και κάποιους άλλους οπότε αρχίζουν οι θεωρίες για έθνος διάφορο του Γένους.

[Σαββάτιος]

Eάν δεν θέλεις να τους ονομάσεις εθνικούς ήρωες μπορείς να τους ονομάσεις ήρωες του Γένους.Διότι αυτοί οι άνθρωποι δήλωναν ότι πολεμούν για ένα σύνολο που ονόμαζαν Γένος και φυσικά ήταν ευρύτερο από το χωριό τους και τα πέριξ.Αυτός άλλωστε ήταν ο λόγος που δέχθηκαν και τον Καποδίστρια και πριν από αυτόν τον Υψηλάντη ή τον Μαυροκορδάτο και άλλους πολλούς που δεν είχαν σχέση με τα μέρη τους αλλά δέχονταν ότι ανήκουν σε αυτό το Γένος.Είχαν μάλιστα δημιουργήσει και όρους σχετικούς με αυτούς π.χ. αυτός που σήμερα θα ονομαζόταν πατριώτης τότε ονομαζόταν φιλογενής,φίλος δηλαδή του Γένους.

Το «Γένος» εκείνη την εποχή είχε κυρίαρχη σημασία για τους πολλούς το πολυεθνοτικό Rum millet. Στο «Γένος» ανήκαν ταυτόχρονα και οι Ρωμαίοι και οι Αρβανίτες κλπ... Η Επανάσταση δεν έγινε για χάρην του Rum millet, το οποίο οριζόταν και μπορούσε να υπάρξει μόνο σε ένα οθωμανικό πλαίσιο. Η Επανάσταση ιδεολογικά (προσχηματικά) έγινε για το [Νεο]ελληνικό έθνος (με την ακαδημαϊκή σημασία «εθνοτικό έθνος») το οποίο είχε στο μυαλό της η εγγράμματη ελίτ, πίστευε ότι υπήρχε διηνεκώς (από την αρχαιότητα) και σκόπευε να πραγματώσει τα πιστεύω της (να «αφυπνίσει» τους εν αγνοία (!) «εθνοτικά [εθνικά] διηνεκείς Έλληνες» έτσι ώστε να μάθουν ποιοί «πραγματικά» ήταν και να δράσουν «σωστά» ως μέλη ενός έθνους). Αυτή η ελίτ, ή ακόμη και η ημιεγγράμματη ελίτ που άρχισε να συμμερίζεται σταδιακά την εθνική ιδεολογία χρησιμοποιούσε τους όρους «έθνος» και «γένος» με την νεωτερική σημασία «έθνος».

Εφ όσον λοιπόν θεωρείς ότι το έθνος δημιουργήθηκε μετά την Επανάσταση πρέπει να ορίσεις τις διαφορές του έθνους όπως το αντιλαμβάνεσαι από το Γένος που ονόμαζαν αυτοί τη συλλογικότητα στο όνομα της οποίας πολεμούσαν.

Το Νεολληνικό έθνος (όπως το όρισα πιο πάνω) άρχισε να σχηματίζεται κατά τον Νεοελληνικό Διαφωτισμό, συνέχισε να δημιουργείται κατα τη Νεοελληνική Επανάσταση και δημιουργήθηκε κυρίως μετά την δημιουργία του Νεοελληνικού κράτους. Την κυρίαρχη σημασία του «Γένους» της εποχής σου την εξήγησα πιο πάνω (Rum millet = Ορθόδοξοι Χριστιανοί ανεξαρτήτος θρησκείας, γλώσσας και καταγωγής υπήκοοι του Οθωμανού Σουλτάνου). Η δευτερεύουσα σημασία του «γένους» (= εθνότητα) της εποχής ήταν «το σύνολο τον ανθρώπων κοινού πολιτισμικού προφίλ με κοινή ιδεατή καταγωγή και εθνοσυμβολικά αφηγήματα». Ένα παράδειγμα ήταν το γένος των Ρωμαίων (οι Ρωμιοί), δηλαδή οι χοντρικά ελληνόφωνοι Ορθόδοξοι Χριστιανοί με πεποίθηση ιδεατής κοινής καταγωγής από τους Ρωμαίους [πολίτες] της εποχής του Μεγάλου Κωνσταντίνου και «εθνάρχη»-Πατέρα αυτόν, με ιδρυτικό εθνοσυμβολικό μύθο-αφήγημα την ίδρυση εκ μέρους του της Κωνσταντινούπολης ως νέας πρωτεύουσας της Βασιλείας Ρωμαίων (= Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας).
Εθνοτικοί Νεοέλληνες σήμερα είναι χοντρικά οι ελληνόφωνοι [παραδοσιακά] Ορθόδοξοι Χριστιανοί με πεποίθηση ιδεατής κοινής καταγωγής από τους [αρχαίους] Έλληνες (της κλασικής αρχαιότητας) και εθνουσυμβολικό αφήγημα την αδιάσπαστη ιστορικο-γλωσσο-εθνοτική συνέχεια από αυτούς.
Το έθνος είναι ένα σύνολο ανθρώπων που εργάζεται ως σύνολο, ακολουθώντας νόμους και κανόνες με σκοπό την κοινωφέλεια του συνόλου το οποίο εκπροσωπει ένας κράτος το οποίο αναπαράγει τον πρότυπό του πολιτισμό και εξυπηρετεί τα συμφέροντά του.
Το Νεοελληνικό έθνος που εν τέλει δημιουργήθηκε ήταν εθνοτικό (δηλαδή ένα πολιτικό έθνος που ταυτίζεται με μία εθνότητα). Εξ ου και ο αλυτρωτισμός: Κάθε άνθρωπος που προσλαμβανόταν από τους εθνοτικά εθνικά Νεοέλληνες ως εθνοτικός Έλληνας έπρεπε να ενταχθεί στο [εξ ορισμού στη βασικότερή του μορφή πολιτικό] Νεοελληνικό έθνος-κράτος.
Είναι προφανές ότι οι Μανιάτες, Υδραίοι κλπ ακολουθούσαν μία αντεθνική πορεία μετά την δημιουργία του Νεοελληνικού κράτους καθώς προέτασσαν το προσωπικό/τοπικό τους συμφέρον πάνω από το συνολικό/εθνικό. Αποτελεί βασιλό πυλώνα της εθνικής ιδεολογίας η πεποίθηση κρατικής ενότητας του έθνους κάτι το οποίο οι Μανιάτες π.χ. δεν επεδίωκαν. Βέβαια, είναι απορίας άξιον αν μπορούν να κατηγορηθούν για «αντεθνική» δράση δεδομένου ότι το έθνος δεν υπήρχε αλλά δημιουργείτο εκείνη την περίοδο. Παρομοίως, δεν μπορούν να χαρακτηριστούν «εθνικοί ήρωες» γιατί τόσο τα κριτήρια δράσης τους δεν ήταν καθαρά εθνικά (ούτε καν κυρίως) αλλά και επειδή δρούσαν σε ένα στη πραγματικότηα ανεθνικό πλαίσιο.

Για τους επαναστάτες του 1821 το ποιός ανήκει στο Γένος το έγραψαν στο σύνταγμά τους : Έλληνες είναι οι κάτοικοι της Ελλάδος οι πιστεύοντες εις Χριστόν.Το ελληνικό κράτος μετά το 1990 θέλει να θεωρεί Έλληνες και κάποιους άλλους οπότε αρχίζουν οι θεωρίες για έθνος διάφορο του Γένους.

Υπήρχαν πολλοί ορισμοί εκείνη την εποχή, κάποτε αλληλοαντικρουόμενοι, γεγονός που αντικατόπτριζε την πραγματική, ουσιαστική ανυπαρξία του έθνους αλλά και την περίπλοκη εθνολογική πραγματικότητα του ελλαδικού χώρου. Αυτός ο ορισμός που παρέθεσες ουσιαστικά όριζε ότι εθνικά Νεοέλληνες θα γίνονταν [μέσω της εθνοδομητικής διεργασίας] ή αν θέλεις απλοϊκά αναγνωρίζονταν άμεσα όλα τα μέλη του Rum millet που θα κατοικούσαν το δημιουργημένο Νεοελληνικό κράτος. Αυτό ήταν αποτέλεσμα των υπαρκτών πραγματικοτήτων (πολυεθνοτική σύνθεση του πληθυσμού, χρήση της κοινής θρησκείας ως ενοποιητικού στοιχείου και χρήση της ως κινητήριας δύναμης της Επανάστασης). Πρόσεξε ότι «Έλληνας» δεν ορίζεται ως ο ελληνόφωνος απόγονος των [αρχαίων] Ελλήνων. Με αυτό το ορισμό ένας σύγχρονος μετανάστης από τη στιγμή που θα γινόταν Ορθόδοξος Χριστιανός και θα κατοικούσε στην Ελλάδα θα ήταν εξ ίσου με εσένα Νεοέλληνας ανεξάρτητα από τη γλώσσα του και την κοινωνικά σημαίνουσα καταγωγή του.

[πατησιωτης]

Οι αγωνιστές πάντως αγωνίζονταν για το Γένος.Δεν είμαι σίγουρος ότι εννοούσαν το οθωμανικό Rum Milliet.
O σουλτάνος πάντως έκανε σαφή διάκριση Ελλήνων και λοιπών ορθοδόξων,ο χάρτης των αντιποίνων στα οποία προέβη με την έναρξη της επανάστασης είναι σαφής.Δεν έγινε καμμία δίωξη ορθοδόξων π.χ. στη Βουλγαρία αλλά έγιναν διώξεις και σφαγές στην Κύπρο που απείχε εκατοντάδες χιλιόμετρα από τα πολεμικά θέατρα.Εν πάσει περιπτώσει είτε θεωρούσαν Γένος όλο το ορθόδοξο μιλιέτ είτε το ελληνόφωνο μέρος του για αυτό αγωνίσθηκαν.Αλλά το κράτος το οποίο θα προέκυπτε μετά πολλοί το φαντάζονταν σαν μια ομοσπονδία κοινοτήτων,κάτι που φυσικά ήταν ουτοπικό.Ότι και να πίστευαν οι εγγράμματες ελίτ πάντως η σχέση έθνους και θρησκείας ήταν καθοριστική,εάν ήταν κάτι η επανάσταση ήταν θρησκευτικός πόλεμος με εθνικό ένδυμα και συνέχιζε να παίζει ρόλο και πολύ μετά και παίζει ακόμη και τώρα.Η ανταλλαγή των πληθυσμών έναν αιώνα αργότερα που την υπέγραψαν βενιζελικοί και κεμαλικοί,δηλαδή άτομα που υποτίθεται είχαν ξεπεράσει τα οθωμανικά πρότυπα βασίσθηκε στη θρησκευτική διάκριση διότι καμμία άλλη διάκριση δεν είχε νόημα για τους ανθρώπους τους οποίους αφορούσε.Τα διάφορα σχέδια Ανάν για τη λύση του κυπριακού δύο αιώνες αργότερα χωρίζουν τον πληθυσμό της Κύπρου με εθνικά κριτήρια τα οποία αποτελούν μεταμφίεση των θρησκευτικών,πολύ απλά ως Ελληνοκύπριοι ορίζονται οι χριστιανοί και Τουρκοκύπριοι οι μουσουλμάνοι.
Τέλος είναι πολύ λιγότεροι αυτοί που στη σημερινή Ελλάδα θα αντιταχθούν στην πολιτογράφηση μεταναστών που είναι ορθόδοξοι χριστιανοί απ΄ότι άλλης θρησκείας.

[Νετο Γκουερινο]

Όλο το πρόβλημα με τον Καποδίστρια είχε μια και μοναδική αιτία
Ότι η Ελλάδα είναι το μοναδικό μέρος στον πλανήτη που μετά από ιδεολογική ή εθνικοαπελευθερωτική επανάσταση άλλος πολεμάει και άλλος κυβερνάει
Πουθενά αλλού στον κόσμο δεν αναλαμβάνει ακαπνος,μόνο στην Ελλάδα
Και ο Καποδίστριας δεν ήταν μόνο ακαπνος ήταν και εριστικός
Έβγαινε και έλεγε ότι η Ελλάδα είμαι εγώ και ότι δεν μπορώ να βρω κάποιον ανιδιοτελή
Και μιλούσε για ανθρώπους που ξεκίνησαν την επανάσταση ενώ ήταν βολεμενοι,με αδέρφια στα χέρια των Τούρκων και που έχασαν τα παιδιά τούς
Αυτοί ήταν οι συμφέροντολογοι για τον Καποδίστρια

Είχαν όλοι αυτοί τις ικανότητες του Καποδίστρια;
Πάντως συμφωνώ για το θέμα της συμμετοχής εκ μέρους του.

Δηλαδή αν οι Κινέζοι είχαν έναν δικό τους ακαπνο με δεκαπλάσιες ικανότητες από τον Καποδίστρια θα έπαιρνε την θέση του Μάο, ή στην Κούβα την θέση του Κάστρο,η στην Γιουγκοσλαβία την θέση του Τίτο;
Μόνο στην Ελλάδα γίνονται αυτά, Καποδίστριας, Ζαχαριάδης που ήρθε ακαπνος και έδιωξε τον Βελουχιώτη από το κόμμα κτλ

[Σαββάτιος]

Οι αγωνιστές πάντως αγωνίζονταν για το Γένος.Δεν είμαι σίγουρος ότι εννοούσαν το οθωμανικό Rum Milliet.

Δεν αγωνίστηκαν για το Rum millet! Το Rum millet ήταν η κυριαρχούσα έννοια της λέξης «γένος» επί του εδάφους για τον πολύ κόσμο. Έχω προσθέσει αυτή τη φράση στην προηγούμενη απάντησή μου:

Αυτή η ελίτ, ή ακόμη και η ημιεγγράμματη ελίτ που άρχισε να συμμερίζεται σταδιακά την εθνική ιδεολογία χρησιμοποιούσε τους όρους «έθνος» και «γένος» με την νεωτερική σημασία «έθνος».

Οι [ελληνόφωνοι] Επαναστάτες (ο απλός κόσμος δηλαδή) αγωνίστηκαν κατά βάση ιδεολογικά για να εκπληρώσουν τους ρωμαϊκούς εθνοτικούς στόχους ανασύστασης του Ρωμαίικου (= Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας) και κατά τη διάρκεια του αγώνα εκτίθονταν σταδιακά στην ιδεολογία της εγγράμματης ελίτ-νεοελληνικού πρωτοέθνους που οργάνωσε την Επανάσταη και βρισκόταν πίσω από αυτή (σκοπός έιναι η δημιουργία της Ελλάδας ως Δυτικού έθνους-κράτους όχι της Ρωμανίας ως βασιλειακού [ίσως εθνικού] κράτους και να ενστερνιστούμε την «εγγενή εν υπνώσει» διηνεκή ελληνικότητά μας).

O σουλτάνος πάντως έκανε σαφή διάκριση Ελλήνων και λοιπών ορθοδόξων,ο χάρτης των αντιποίνων στα οποία προέβη με την έναρξη της επανάστασης είναι σαφής.Δεν έγινε καμμία δίωξη ορθοδόξων π.χ. στη Βουλγαρία αλλά έγιναν διώξεις και σφαγές στην Κύπρο που απείχε εκατοντάδες χιλιόμετρα από τα πολεμικά θέατρα.

Παρά την ύπαρξη του Rum millet, τόσο οι Οθωμανοί, όσο και τα μέλη του Rum millet μπορούσαν να κάνουν εθνοτικές διακρίσεις εντός του Rum millet. Ο Νεοελληνικός Διαφωτισμός έλαβε κυρίως χώρα και είχε απήχηση ως κίνημα πολιτισμικού εθνικισμού (= κίνημα εξεύρεσης πραγματικής ταυτότητας) στο ελληνόφωνο κομμάτι του Rum millet (και στους αλλοεθνείς που συγκατοικούσαν κυρίως στις ίδιες περιοχές μαζί με αυτούς) με αποτέλεσμα το Επαναστατικό κίνημα να έχει κυρίως απήχηση και να στοχεύει τον ξεσηκωμό των ρωμαίικων περιοχών του Rum millet στη πράξη. Μη ξεχνάς επίσης ότι μιλάμε για Νεοελληνικό Διαφωτισμό και Νεοελληνική Επανάσταση γεγονός που σημαίνει ότι αυτά τα δύο τα οργάνωσαν και όρισαν το ιδεολογικό τους περιεχόμενο κυρίως πρωην [εγγράμματοι] Ρωμιοί (αλλά και λιγότεροι Βλάχοι και Βούλγαροι και Αλβανοί) που ευρωδιαφωτίστηκαν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο και απόφάσισαν ως Νεοέλληνες πλέον ότι ήθελαν ένα Δυτικού τύπου έθνος-κράτος, την Ελλάδα. Οι Οθωμανοί έστρεψαν τα αντίποινά τους σε αυτούς που θεωρούσαν ομογενείς με αυτούς...

Ότι και να πίστευαν οι εγγράμματες ελίτ πάντως η σχέση έθνους και θρησκείας ήταν καθοριστική,εάν ήταν κάτι η επανάσταση ήταν θρησκευτικός πόλεμος με εθνικό ένδυμα και συνέχιζε να παίζει ρόλο και πολύ μετά και παίζει ακόμη και τώρα.Η ανταλλαγή των πληθυσμών έναν αιώνα αργότερα που την υπέγραψαν βενιζελικοί και κεμαλικοί,δηλαδή άτομα που υποτίθεται είχαν ξεπεράσει τα οθωμανικά πρότυπα βασίσθηκε στη θρησκευτική διάκριση διότι καμμία άλλη διάκριση δεν είχε νόημα για τους ανθρώπους τους οποίους αφορούσε.Τα διάφορα σχέδια Ανάν για τη λύση του κυπριακού δύο αιώνες αργότερα χωρίζουν τον πληθυσμό της Κύπρου με εθνικά κριτήρια τα οποία αποτελούν μεταμφίεση των θρησκευτικών,πολύ απλά ως Ελληνοκύπριοι ορίζονται οι χριστιανοί και Τουρκοκύπριοι οι μουσουλμάνοι.

Δεν υπήρχε νεοελληνική εθνολογική πραγματικότητα επί του εδάφους έτσι ώστε να κινητοποιηθεί η μάζα βάσει μίας καθαρά κοσμικής νεοελληνικής ιδεολογίας και στον Αγώνα συμμετείχαν και αλλογενείς που συγκατοικούσαν με τους στη φαντασία των λογίων «διηνεκείς Έλληνες» Ρωμιούς και οι οποίοι έπρεπε και αυτοί αργά ή γρήγορα να εκνεοελληνιστούν (π.χ. οι Αρβανίτες). Συνδετικό στοιχείο αυτής της μάζας που έπρεπε να κινητοποιηθεί και μοναδικό στοιχείο δυνητικής κινητοποίησης ήταν η κοινή Ορθόδοξη Χριστιανική θρησκεία η οποία και χρησιμοποιήθηκε ορθά ως τέτοιο. Κατά τον Αγώνα διαχεόταν ταυτόχρονα και η νεοελληνική ιδεολογία σε αυτούς που συμμετείχαν...

Τέλος είναι πολύ λιγότεροι αυτοί που στη σημερινή Ελλάδα θα αντιταχθούν στην πολιτογράφηση μεταναστών που είναι ορθόδοξοι χριστιανοί απ΄ότι άλλης θρησκείας.

Επειδή το Νεοελληνικό έθνος είναι εθνοτικό και άρα βασίζεται στην Νεοελληνική εθνότητα, η οποία σχηματίστηκε εν τέλει χρησιμοποιώντας τα περισσότερα στοιχεία από την κυριαρχούσα στον ελλαδικό χώρα προϋπάρχουσα ελληνόφωνη ρωμαϊκή εθνότητα η οποία είχε εθνοθρησκευτικό χαρακτήρα (ταύτιση θρησκευτικής κοινότητας με εθνότητα, ιδεολογία Περιούσιου Λαού), το σημερινό Νεοελληνικό έθνος έχει τα αντίστοιχα στοιχεία ως βασικά στοιχεία του έστω σε μία πιο ήπια μορφή. Αυτό εξηγεί την παρατήρησή σου.