Καλώς ήρθατε στο Phorum.com.gr Είμαστε εδώ πολλά ενεργά μέλη της διαδικτυακής κοινότητας του Phorum.gr που έκλεισε. Σας περιμένουμε όλους! https://dev.phorum.com.gr/
Naida ανάλατη, νερουλή, το κοτόπουλο δεν ήταν ντόπιο,
το αυγολέμονο δεν πέτυχε, δεν έχω γεύση, όλα στραβά
έναον, φαντάζομαι (θυμάμαι δλδ)
Re: Πεσίματα
Δημοσιεύτηκε: 10 Ιαν 2019, 21:49
από ritzeri
Cavaliere έγραψε: 10 Ιαν 2019, 18:38
Ντρεπόμουν να την πέφτω. Περίμενα να πέσει μόνο του.
Σε αυτές που πραγματικά με ενδιέφεραν και εγώ έτσι ήμουν.
Από κάποιο σημείο και μετά συνειδητοποίησα μάλιστα ότι οι καλές περιπτώσεις γούσταραν κι όλας που έβγαζα μια συστολή και δεν ήμουν χύμα.
Σε αυτές που δεν υπήρχε συναίσθημα, ήμουν υπερβολικά χύμα.
Από το έχεις τις ωραιότερες βυζαρες του κοσμου, που παρεμπιπτόντως μου έκατσε, μέχρι θέλω να γμσω τωρα, που με έλουσε με μια κανάτα σφηνακια
Ήρθε η ώρα να πούμε μερικές αλήθειες. Δεν ξέρω αν το θυμάσαι αλλά εγώ στην παλιά υπογραφή παραδεχόμουν ότι για μαύρα μάτια χάνομαι, για γαλανά πεθαίνω, για αυτά τα καταπράσινα σχίζω τη γη και μπαίνω.
Εσύ σε ποια κατηγορία εμπίπτεις;
Δηλαδή αν έχει καταπράσινα μάτια, θα του δανείσεις 6 ευρώ ή υπάρχει ένας με καταπράσινα μάτια που αν διαβάσει το νήμα, θα θέλει να του κάνει επίσκεψη;
Thor έγραψε: 10 Ιαν 2019, 15:49
ο ερωτας θελει παιχνιδι.
Ποτε γλυκολογα και λουλουδια και ποτε λιγο ''τσιτα'',για να μαζευονται τα σιρόπια και να μη γινεται βαρετη η σχεση.
Ο Έρωτας θέλει ΈΝΤΑΣΗ. Ο Έρωτας είναι Πόνος, ο Έρωτας είναι Θάνατος. Για ποια γλυκόλογα και για ποια λουλούδια λες;
Amor es dolor, amor es muerte.
Μόνο όταν καταβροχθίσεις ολοκληρωτικά τον άλλο μπορείς να γαλινέψεις.
Ήρθε η ώρα να πούμε μερικές αλήθειες. Δεν ξέρω αν το θυμάσαι αλλά εγώ στην παλιά υπογραφή παραδεχόμουν ότι για μαύρα μάτια χάνομαι, για γαλανά πεθαίνω, για αυτά τα καταπράσινα σχίζω τη γη και μπαίνω.
Gherschaagk έγραψε: 10 Ιαν 2019, 15:56
Μόνο όταν καταβροχθίσεις ολοκληρωτικά τον άλλο μπορείς να γαληνέψεις.
συμφωνώ κι έχω χρησιμοποιήσει και τις ίδιες ακριβώς λέξεις στο παρελθόν,
περί του κανιβαλισμού
οτιδήποτε λιγότερο φέρνει σε κουμπάρες
Δεν είναι αστείο. Δεν είναι παιχνίδι. Είναι πόλεμος.
Re: Πεσίματα
Δημοσιεύτηκε: 10 Ιαν 2019, 22:02
από mitsolias666
Μια μέρα στο γυμνάσιο παίζαμε μπάσκετ σε μεικτές ομάδες (αγόρια-κορίτσια) και την μάρκαρα στενά, ακουμπώντας τους γλουτούς της με το υπογάστριο, εκβιάζοντας και καλά επιθετικό φάουλ. #metoo
Ένιωσα να την ερωτεύομαι ακαριαία. Σε μια φάση σήκωσε τα μανίκια της και είδα ότι είχε μια μελανιά στο μπράτσο. Λογικά κάπου θα είχε χτυπήσει, αλλά εγώ ήμουν σίγουρος πως ήταν πιπιλιά από τον γκόμενό της. Ζήλεψα και κόμπλαρα. Μέχρι το τέλος του λυκείου ήμουν κολλημένος μαζί της και φυσικά δεν τόλμησα να της το πω ποτέ.
Πήγε να σπουδάσει μακριά από τους δικούς της κι εγώ έφυγα στας Ευρώπας για να μαλακίζομαι. Όταν κόντεψα να την ξεχάσω στην αγκαλιά μιας χοντρούλας με πράσινα μάτια, την είδα στον ύπνο μου να μου τρίβεται φορώντας κόκκινα εσώρουχα. Ήμουν ξανά ερωτευμένος.
Γύρισα πίσω και έκανα κάθε μέρα βόλτα στη γειτονιά της, στο τετράγωνό της, γύρω από το σπίτι της. Παραμόνευα ήδη ένα μήνα, όταν επιτέλους την πέτυχα να βγαίνει. Την πήρα στο κατόπι και έκανα ότι έπεσα πάνω της επίτηδες. Χαιρετούρες, φιλιά, περίπατος με αμπελοφιλοσοφίες. Η καρδιά χτυπούσε δυνατά. Δεν της είπα τίποτα, μόνο της ζήτησα τον νέο της αριθμό.
Την πήρα τηλέφωνο 15 μέρες μετά. Ήταν στη θάλασσα. Ενώ άκουγα το κύμα, αισθάνθηκα ότι την ενοχλούσα. Λες και ήταν με κανένα μαντράχαλο στην παραλία. Το έκλεισα και έφυγα πάλι στο εξωτερικό.
Χάζευα δέκα χρόνια εδώ κι εκεί, όταν τα πολύ κρύα ελβετικά Χριστούγεννα του 2009 με κράτησαν κλεισμένο στο σαλέ. Η τότε αρραβωνιαστικιά μου έλειπε, οπότε άρχισα να ψάχνω διάφορους παλιούς γνωστούς στο ίντερνετ και να βλέπω χαιρέκακα πόσο σκατά ήταν οι ζωές τους. Φυσικά έψαξα και την λεγάμενη, χωρίς να ξέρω τι θα ήθελα να βρω: να είναι ευτυχισμένη και να πάω να της διπλασιάσω την ευτυχία; να είναι δυστυχισμένη και να πάω να τη σώσω; να είναι νεκρή και να πιω στη μνήμη της; να είναι μάνα; να είναι χήρα; Δεν ήμουν έτοιμος για τίποτα. Όταν είδα τη φωτογραφία της, λύγισα πάλι. Την ή θ ε λ α.
Δεν είχα και δεν έχω φέισμπουκ. Για να της γράψω, έφτιαξα ένα ψεύτικο προφίλ, Πάνος Παυλόπουλος ή κάτι παρεμφερές. Της εστειλα:
"Περάσανε τόσα χρόνια, μα ακόμα σε θυμάμαι!" μαζί με ένα χαζοτράγουδο.
Με μπλόκαρε αμέσως.
Έγινα Παύλος Πανόπουλος και της έστειλα πάλι: "Να είσαι καλά. Άσε με να σου πω ένα τελευταίο τραγούδι."
Με μπλόκαρε ξανά.
Πριν από λίγες εβδομάδες είπα να γιορτάσω μαζί της την 10η επέτειο ησυχίας. Η φωτογραφία στο προφίλ της, όπως πάντα, λαμπερή. Πριν αφήσω τον Πάνο Παυλίδη να εκφραστεί, είπα να την ψάξω στο γκουγκλ. Μου εμφανίστηκε πρώτα σε μια λίστα διορισμένων ή διοριστέων. Μετά σε μια αναγγελία γάμου. Πάει το πουλάκι μου, πέταξε.
Της έστειλα τις ευχές μου και αυτό:
Δε με μπλόκαρε αυτή τη φορά.
Τελικά δεν γούσταρε τα ξένα.
Gherschaagk έγραψε: 10 Ιαν 2019, 15:56
Μόνο όταν καταβροχθίσεις ολοκληρωτικά τον άλλο μπορείς να γαληνέψεις.
συμφωνώ κι έχω χρησιμοποιήσει και τις ίδιες ακριβώς λέξεις στο παρελθόν,
περί του κανιβαλισμού
οτιδήποτε λιγότερο φέρνει σε κουμπάρες
Δεν είναι αστείο. Δεν είναι παιχνίδι. Είναι πόλεμος.
Μπα που να χαθείτε 'μοβόρες. Εσείς πρέπει να φοράτε κάποιο διακριτικό για να σας προσεγγίζουν μόνο άτομα σαν εσάς. Πού είναι οι παλιές καλές αξίες μιας σχέσης;
Σεξάκι, τηλεόραση και μια καλή κουβέντα το πρωί.
Re: Πεσίματα
Δημοσιεύτηκε: 10 Ιαν 2019, 22:04
από enaon
Gherschaagk έγραψε: 10 Ιαν 2019, 21:51
Στο μυαλό μου είσαι.
στην θεωρία ειναι στο μυαλό σου, στην πράξη το κεφάλι του είναι στον οισοφάγο σου και κατεβαίνει.
Εγώ δε το έχω καθόλου μ' αυτό. Δεν ξέρω πως να διεκδικήσω και δεν μου βγαίνει καθόλου. Να καίγομαι, να σιγολιώνω δεν το δείχνω. Ίσως φταίει μια χυλόπιτα που έφαγα στα 16 από οικογενειακό μας φίλο και έκτοτε δεν ξαναεκδηλώθηκα.
Re: Πεσίματα
Δημοσιεύτηκε: 10 Ιαν 2019, 22:15
από Naida
νύχτα έγραψε: 10 Ιαν 2019, 21:45
Naida ανάλατη, νερουλή, το κοτόπουλο δεν ήταν ντόπιο,
το αυγολέμονο δεν πέτυχε, δεν έχω γεύση, όλα στραβά
έναον, φαντάζομαι (θυμάμαι δλδ)
Ίσως επειδή δεν έχεις γεύση.αλλά η κοτόσουπα είναι μαγική για τη γριπη..περαστικά!!!
Re: Πεσίματα
Δημοσιεύτηκε: 10 Ιαν 2019, 22:16
από Γραφικός
Naida έγραψε: 10 Ιαν 2019, 22:14
Εγώ δε το έχω καθόλου μ' αυτό. Δεν ξέρω πως να διεκδικήσω και δεν μου βγαίνει καθόλου. Να καίγομαι, να σιγολιώνω δεν το δείχνω. Ίσως φταίει μια χυλόπιτα που έφαγα στα 16 από οικογενειακό μας φίλο και έκτοτε δεν ξαναεκδηλώθηκα.
Σε παίρνει, επειδή είσαι γυναίκα. Αν ήσουν άνδρας θα είχες μείνει παρθένος.
συμφωνώ κι έχω χρησιμοποιήσει και τις ίδιες ακριβώς λέξεις στο παρελθόν,
περί του κανιβαλισμού
οτιδήποτε λιγότερο φέρνει σε κουμπάρες
Δεν είναι αστείο. Δεν είναι παιχνίδι. Είναι πόλεμος.
Μπα που να χαθείτε 'μοβόρες. Εσείς πρέπει να φοράτε κάποιο διακριτικό για να σας προσεγγίζουν μόνο άτομα σαν εσάς. Πού είναι οι παλιές καλές αξίες μιας σχέσης;
Σεξάκι, τηλεόραση και μια καλή κουβέντα το πρωί.
Ναι, θα μπορούσα να σκεφτώ μια καλή κουβέντα το πρωί. Θα ξεκινούσε κάπως έτσι: