Η ΠΑΡΑΚΜΗ ΚΑΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ (;) ΤΟΥ ΔΥΤΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ

[AlienWay]

Σχετικισμός είναι η φιλοσοφική άποψη ότι δεν υπάρχει νόημα και αξία σε τίποτα λόγω έλλειψης ενός κοινού σημείου αναφοράς, έτσι όλες οι απόψεις έχουν την ίδια ισχύ ή κάθε άποψη έχει την δική της αλήθεια

Ο σχετικισμός εκ πρώτης όψεως είναι κάτι το θετικό: Εγώ έχω τη δική μου αλήθεια, εσύ έχεις τη δική σου αλήθεια και έτσι όλοι είμαστε ευχαριστημένοι.

Το πρόβλημα υπάρχει στην αντιπαράθεση. Τι συμβαίνει όταν δύο αλήθειες συγκρούονται; Σε αυτή την περίπτωση υπερισχύει η αλήθεια όποιου έχει μεγαλύτερη ισχύ και εξουσία.

Δηλαδή σε αυτόν που έχει τη δυνατότητα να χρηματοδοτεί πανεπιστήμια, ΜΜΕ, ΜΚΟ, κυβερνήσεις κλπ, ώστε να προπαγανδίσει την αλήθεια του και να την διαδώσει στις μάζες.

[Libre arbitre]

Καταλαβαίνεις πως με αυτό που γράφεις δικαιώνεις τον Αρίστο, έτσι;

Ο πλανήτης με ενδιαφέρει. Όχι ο Αρίστος.

Άσε ρε αλεπουδιάρη και εσύ

Εάν σε ενδιαφέρει ο πλανήτης να πας να ζήσεις στην μέση του πουθενά, χωρίς ρεύμα, καύσιμα, αυτοκίνητα, ηλεκτρονικές συσκευές και πλαστικό.

Πιο εύκολο για να ζήσεις με ρεύμα, καύσιμα, αυτοκίνητα και ηλεκτρονικές συσκευές είναι αν ο πλανήτης έχει λιγότερο πληθυσμό.
Δε θα με χάλαγε καθόλου αν στον πλανήτη γη ζούσαν μόνο ένα δις άνθρωποι με την ίδια τεχνολογία που εχουμε. Τόσο το καλύτερο για όλους μας.
...

[Dr Socrates]

Κοινωνίες και η "Γυμνή Μετάβαση" σε Αβεβαιότητες Δυστοπίας ή Εναλλακτικών Προκλήσεων;
Dec 30, 2023

Στις "Αντιθέσεις" αποχαιρετάμε το 2023 με μια εκπομπή για τις προκλήσεις των κοινωνιών και των λαών το 2024 .
Καλεσμένος στο στούντιο της εκπομπής ο Καθηγητής Φιλοσοφίας της Τέχνης, Εικαστικός -συγγραφέας και επί χρόνια συντάκτης της Liberation Δημοσθένης Δαββέτας, με αφορμή το νέο του βιβλίο:
«Το τέλος της Αισθητικής; Τεχνομηδενισμός και Σύγχρονη Τέχνη» σε μια συζήτηση για την μεγάλη ευκαιρία της Ανθρωπότητας αλλά και τον μεγάλο κίνδυνο της απόλυτης δυστοπίας , ως τις μεγάλες προκλήσεις του 2024 .
Στην εκπομπή παρεμβαίνει η Ευγενία Σαρηγιαννίδη, Ψυχολόγος - Συντονίστρια του Δικτύου «psy-counsellors», κάτοχος πτυχίου Ψυχολογίας και μεταπτυχιακού με αντικείμενο την Ψυχολογία και το Διαδίκτυο, μιλώντας για την κοινωνική παρακμή και αποξένωση στο Δυτικό Πολιτισμό, με επισημάνσεις γύρω από το κυρίαρχο αφήγημα της "Πολιτικής Ορθότητας" και τον καταχρηστικό δικαιωματισμό που είναι "ακριβός στα πίτουρα και φτηνός στο στάρι…".

Πηγη https://www.youtube.com/watch?v=sj7EldE9Epw&t=1711s




Φύλο και οικογένεια: Με αφορμή τη συζήτηση για το Σύμφωνο Συμβίωσης
από Γιώργος Ρακκάς 6 Ιουνίου 2015
https://ardin-rixi.gr/archives/224071

[ik_90]

Σχετικισμός είναι η φιλοσοφική άποψη ότι δεν υπάρχει νόημα και αξία σε τίποτα λόγω έλλειψης ενός κοινού σημείου αναφοράς, έτσι όλες οι απόψεις έχουν την ίδια ισχύ ή κάθε άποψη έχει την δική της αλήθεια

Ναι, αλλά ξεχνάς το παράδοξο του σχετικισμού, κάτι που αποτελεί και μεγάλο αντεπιχείρημα για αυτό το φιλοσοφικό ρεύμα: εφόσον όλα είναι σχετικά, και δεν υπάρχει αντικειμενική αλήθεια, τότε ακόμα και αυτή η ίδια η θέση, δεν είναι μια αντικειμενική αλήθεια, αλλά μια υποκειμενική θέση, υποκείμενη και η ίδια από το νόμο της σχετικότητας.
Και στο κομμάτι του σχετικισμού, μιας και πιάσαμε τα φιλοσοφικά, το αν υπάρχει αντικειμενική αλήθεια ή όλα είναι σχετικά υπήρξε μία από τις εντονότερες και πιο σταθερές -στο πέρασμα των αιώνων- φιλοσοφικές διαμάχες, ως προς την ηθική: Αυτή είναι μόνο υποκειμενική, ανάλογα τα ήθη κάθε εποχής και κοινωνίας ή υπάρχουν αντικειμενικές και αυθύπαρκτες ηθικές αρχές, τις οποίες πρέπει κάθε κοινωνία να έχει ως νόμους;
Προσωπικά είμαι κάπου ανάμεσα, συμφωνώντας με τον Καντ, στο ότι υπάρχει αντικειμενικά σωστό και λάθος και αυτό βασίζεται σε a priori γνώση. Οπότε πάνω σε τέτοιες αρχές πρέπει να δομείται η κάθε κοινωνία και υποκειμενικά/σχετικά να είναι τα επιμέρους, όσα δηλαδή έχουν να κάνουν με τις ιδιαιτερότητες της κάθε εποχής.

[AlienWay]

Σχετικισμός είναι η φιλοσοφική άποψη ότι δεν υπάρχει νόημα και αξία σε τίποτα λόγω έλλειψης ενός κοινού σημείου αναφοράς, έτσι όλες οι απόψεις έχουν την ίδια ισχύ ή κάθε άποψη έχει την δική της αλήθεια

Ναι, αλλά ξεχνάς το παράδοξο του σχετικισμού, κάτι που αποτελεί και μεγάλο αντεπιχείρημα για αυτό το φιλοσοφικό ρεύμα: εφόσον όλα είναι σχετικά, και δεν υπάρχει αντικειμενική αλήθεια, τότε ακόμα και αυτή η ίδια η θέση, δεν είναι μια αντικειμενική αλήθεια, αλλά μια υποκειμενική θέση, υποκείμενη και η ίδια από το νόμο της σχετικότητας.
Και στο κομμάτι του σχετικισμού, μιας και πιάσαμε τα φιλοσοφικά, το αν υπάρχει αντικειμενική αλήθεια ή όλα είναι σχετικά υπήρξε μία από τις εντονότερες και πιο σταθερές -στο πέρασμα των αιώνων- φιλοσοφικές διαμάχες, ως προς την ηθική: Αυτή είναι μόνο υποκειμενική, ανάλογα τα ήθη κάθε εποχής και κοινωνίας ή υπάρχουν αντικειμενικές και αυθύπαρκτες ηθικές αρχές, τις οποίες πρέπει κάθε κοινωνία να έχει ως νόμους;
Προσωπικά είμαι κάπου ανάμεσα, συμφωνώντας με τον Καντ, στο ότι υπάρχει αντικειμενικά σωστό και λάθος και αυτό βασίζεται σε a priori γνώση. Οπότε πάνω σε τέτοιες αρχές πρέπει να δομείται η κάθε κοινωνία και υποκειμενικά/σχετικά να είναι τα επιμέρους, όσα δηλαδή έχουν να κάνουν με τις ιδιαιτερότητες της κάθε εποχής.

Το θέμα είναι η εκάστοτε ηθική να διαμορφώνεται από τη πλειοψηφία και να έχει ζητούμενο το κοινό καλό.

[Dr Socrates]

Βιβλιοπαρουσίαση: «Woke Culture, η βαρβαρότητα της «σωστής πλευράς» της Ιστορίας» (ΙΑΝΟΣ – 31/1/24)
Παρουσίαση του βιβλίου του Γιώργου Χ. Πανόπουλου, με τίτλο «Woke Culture , η βαρβαρότητα της «σωστής πλευράς» της Ιστορίας».
https://www.youtube.com/watch?v=Mma4Llx8Fn8&t=1253s



Γ. Καραμπελιάς: Το νομοσχέδιο των ομόφυλων ζευγαριών δείχνει τη βαθιά μετάλλαξη των δυτικών κοινωνιών

Ο Γιώργος Καραμπελιάς, μιλά στο newshub.gr και στον Κώστα Δαμαβολίτη για το επίμαχο νομοσχέδιο της Κυβέρνησης που αφορά το γάμο των ομόφυλων ζευγαριών και την υιοθεσία, αλλά και τις προεκτάσεις αυτού.
«Εχει εμφανιστεί μια ιδεολογία, η οποία υποτίθεται ότι ξεκινώντας από θετικές σκοπιμότητες και στόχους από τη δεκαετία του 1960 (...), όμως αυτά τα στοιχεία στη συνέχεια άρχισαν να μεταλάσσονται σταδιακά

https://www.youtube.com/watch?v=R6tZLyU86e0]

[Dr Socrates]

Ayaan Hirsi Ali - What do Wokeness and Islam have in common?
https://www.youtube.com/watch?v=fJbvJa1lgMs


The Same Drugs: Ayaan Hirsi Ali on modern feminism and her new book, Prey
https://www.youtube.com/watch?v=yrQwa_r0438



Ayaan Hirsi Ali | Liberal Democracies in an era of Jihad and Mass Migration
https://www.youtube.com/watch?v=35opwyHDC7M

[Dr Socrates]

Μαγικός αυλός: «Λογοκρίνουν και τον Μότσαρτ»
Zhang Zhang Συνέντευξη στην Anne-Elen Chompret

Διάσημη βιολονίστα, η Zhang Zhang είναι μέλος της Φιλαρμονικής Ορχήστρας του Μόντε Κάρλο. Επίσης, έχει ιδρύσει και διευθύνει ένα φιλανθρωπικό ίδρυμα, το ZhangomusiQ, το οποίο διοργανώνει συναυλίες με όλα τα έσοδα να διατίθενται για φιλανθρωπικούς σκοπούς. Έχει επίσης εκδώσει το βιβλίο La voie de l’archet (Fayard, 2023).

Η γερμανική συλλογικότητα Critical Classics μόλις κυκλοφόρησε μια νέα woke έκδοση του “Μαγικού αυλού” του Μότσαρτ, απαλλαγμένη από κάθε μορφή “σεξισμού” και “ρατσισμού”. Η βιολονίστα Zhang Zhang ανησυχεί για το γεγονός ότι όλο και περισσότερα αριστουργήματα παραποιούνται στο όνομα των “προοδευτικών” αξιών.
ZHANG ZHANG. – Ο κύριος στόχος αυτής της συλλογικότητας είναι να δημιουργήσει μια όπερα “χωρίς θύματα”. Αυτό ακούγεται περισσότερο σαν τίτλος επεισοδίου των Monty Python ή του Saturday Night Live παρά σαν αξιόπιστος μουσικός θεσμός
Ποια νομιμοποίηση έχει αυτή η συλλογικότητα να αναθεωρεί το έργο ενός από τους μεγαλύτερους συνθέτες, του Μότσαρτ;
Κατά τη γνώμη μου, καμία. Η ομάδα που είναι υπεύθυνη για τη λήψη αυτών των αποφάσεων στο πλαίσιο της συλλογικότητας Critical Classics περιλαμβάνει έναν “αναγνώστη ευαισθησίας” του οποίου το background σχετίζεται με την καταπολέμηση της ισλαμοφοβίας και τη διατομεακότητα...

Πηγη https://ardin-rixi.gr/archives/255734



Νέος Ερμής ο λόγιος, τεύχος 26, Σεπτέμβριος 2023
Αφιέρωμα: το κίνημα woke και η υπεράσπιση της επιστήμης
Κάποια απο τα περιεχόμενα:
Ιωάννα Τσιβάκου, Ο συνηθισμένος άνθρωπος
Γιώργος Ρακκάς, Ισλάμ και φασισμός: Ιστορική συμπόρευση και ιδεολογική αλληλεπίδραση
Πηγη https://www.politeianet.gr/magazines/pe ... 023-357545

[AlienWay]

Αφιέρωμα: το κίνημα woke και η υπεράσπιση της επιστήμης

Πολύ σοβαρό θέμα. Δεν γίνεται ένα κίνημα να χρησιμοποιεί την επιστήμη για να δείξει ότι δεν γίνεται να περπατά κανείς πάνω στη θάλασσα, να σκίζονται τα νερά στα δυό με ένα ραβδί ή να μετατρέπεται το νερό σε κρασί και αφού το πετύχει αυτό, να απαξιώνει την ίδια την επιστήμη και τον ορθολογισμό.

[AlienWay]

ΣΤΟ ΑΜΕΡΙΚΑ ΕΤΣΙ ΚΑΝΟΥΝ. ΦΥΛΟΜΕΤΑΒΑΣΗ ΜΕ ΟΡΜΟΝΟΘΕΡΑΠΕΙΑ ΑΠΟ ΤΑ 7 ΕΤΗ, ΚΟΨΙΜΟ ΣΤΗΘΟΥΣ ΚΑΙ ΠΕΟΥΣ! THAT 'S THE WAY. ΕΜΕΙΣ ΠΙΣΩ ΘΑ ΜΕΙΝΟΥΜΕ ΣΕ ΑΥΤΑ; ΑΝΗΚΟΜΕΝ ΕΙΣ ΤΗ ΔΥΣΙΝ!!!!

[taliban]

Εμπρός για το σοβιετ !!!

[Αρίστος]

Στη προσπάθεια να χτυπηθεί με κάθε τρόπο η δυτική οικογένεια (καληνύχτα μαμά, καληνύχτα μπαμπά, καληνύχτα John Boy-Το Μικρό Σπίτι στο Λιβάδι) o υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Antony Blinken προέτρεψε τους υπαλλήλους να αποφεύγουν «προβληματικούς» όρους όπως «εργατικό δυναμικό» και «μητέρα/πατέρας»!

Ο Antony Blinken έδωσε εντολή στους υπαλλήλους του State Department να απόσχουν από τη χρήση όρων φύλου (!) όπως «μητέρα, «πατέρας» και «εργατικό δυναμικό» σε πρόσφατο εσωτερικό σημείωμα, σύμφωνα με έκθεση.

Ο αξιωματούχος της κυβέρνησης Biden υποστήριξε στο σημείωμα ότι το φύλο είναι ένα κοινωνικό κατασκεύασμα (!) και ότι η ταυτότητα φύλου ενός ατόμου «μπορεί να αντιστοιχεί ή να μην αντιστοιχεί στο φύλο του ατόμου που του αποδόθηκε κατά τη γέννηση», σύμφωνα με επιστολή της 5ης Φεβρουαρίου.

Το σημείωμα αποκτήθηκε από την National Review και τιτλοφορείται: «Modeling DEIA: Gender Identity Best Practices».

Ο Blinken ενθάρρυνε τους συναδέλφους του στο State Department να χρησιμοποιούν «ουδέτερη ως προς το φύλο (!) γλώσσα όποτε είναι δυνατόν» για να «δείξουν σεβασμό και να αποφύγουν τις παρεξηγήσεις».(!)

Πρότεινε επίσης στους εργαζόμενους να προσδιορίζουν τις προτιμώμενες αντωνυμίες τους στα email και όταν παρουσιάζονται σε συναντήσεις, σύμφωνα με το πρακτορείο.

Η υπόθεση ότι η ταυτότητα φύλου ενός ατόμου βασίζεται απλώς στην εμφάνιση ή το όνομά του «μπορεί να είναι προβληματική» και να μεταφέρει ένα «επιβλαβές, αποκλειστικό μήνυμα», αναφέρει ο Blinken στο σημείωμα.

https://kourdistoportocali.com/news-des ... israil-ka/

.

[Dr Socrates]

Βία ανηλίκων και συνέπειες: Από τα Lego στις σιδηρογροθιές – Το επικίνδυνο χόμπι
Για το φαινόμενο μιλούν στο «Ποντίκι» οι Εύα Στάμου, δρ Ψυχολογίας, ο Αριστοτέλης Παπαευαγγελίου, δικηγόρος, και ο Γιώργος Ρακκάς, δρ Κοινωνιολογίας – πολιτικός αναλυτής.
https://www.topontiki.gr/2024/03/25/via ... dtI5V-3_nE




Ο Γιώργος Πανόπουλος και ένα βιβλίο για τη βαρβαρότητα της Woke Culture
Ζούμε σε μια εποχή που μόλις ξεφορτωνόμαστε το ένα τέρας το επόμενο γεννιέται στη σπηλιά του.

Οι κοινωνίες έχουν μια μεγάλη ιστορία μισαλλοδοξίας, σεξισμού, ρατσισμού, διακρίσεων, ομοφοβίας και άλλων παθογενειών. Ο στόχος να δειχτούν και να καταπολεμηθούν είναι αναγκαίος. Η πολιτική ορθότητα όμως έγινε υπέρ-ορθότητα υπερ-διορθώνοντας τον εαυτό της και μετά μετασχηματίστηκε σε woke ιδεοληψία που θεωρεί ότι τις τελευταίες δεκαετίες δεν έχουμε κάνει κανένα απολύτως βήμα στην απάλειψη του ρατσισμού, της ομοφοβίας και του σεξισμού.

Τι ρόλο πιστεύεις ότι έπαιξε η δική μας γενιά, των 80s και των 90s;
Δεν αντισταθήκαμε σθεναρά στην παράνοια που ήδη διαμορφωνόταν επειδή δεν καταλάβαμε τη δυναμική αυτής της τάσης. Εδώ στην Ελλάδα στα μέσα του ’90, θυμάμαι ότι περιγράφαμε την πολιτική ορθότητα των αμερικάνικων πανεπιστημίων ως ένα ακόμα αμερικάνικο τικ που θα περάσει. Μια αυταρχική ανόητη μόδα χωρίς μέλλον. Λάθος μας!
Ποια άλλα βιβλία θα συνιστούσες σε κάποιον που ενδιαφέρεται για το θέμα;
«Woke: η καθολογική αποδόμηση: έθνος, φύλο, φυλή», «O Woke Καπιταλισμός» της Anne De Guigne, «Ένας σχεδόν τέλειος ένοχος» του Bruckner Pascal, «“Γουοκισμός” ο νέος ολοκληρωτισμός;» της Natalie Heinich, «A Heretic’s Manifesto: Essays on the Unsayable» του Brendan O’Neill, «How Woke Won: The Elitist Movement That Threatens Democracy, Tolerance and Reason» της Joanna Williams.

Σχολίασέ μου την νέα ηθικολογία που χαρακτηρίζει τις εμπορικές φίρμες και τον κόσμο του μάρκετινγκ. Μοιάζουν να θέλουν να πουλήσουν ένα woke προφίλ, το οποίο ακούγεται σαν αστείο.
Αφού θεσμοί, πολιτικά κόμματα, συνδικάτα και μεγάλες ιδεολογίες καταρρέουν, κάποιος πρέπει να γεμίσει το κενό.
Το βιβλίο σου, αν και γραμμένο με καυστικό χιούμορ, μοιάζει να είναι μια δυστοπία. Πού θα καταλήξει όλο αυτό πιστεύεις; Ποιες είναι οι προτάσεις σου για την αντιμετώπιση των αρνητικών επιπτώσεων της woke culture;
Ειλικρινά; Δεν έχω ιδέα. Κάποιοι λένε ότι μετά από χρόνια θα γυρνάμε σε αυτή την περίοδο και θα αναρωτιόμαστε πώς κυριευτήκαμε από αυτό το αλλόκοτο μίσος για τον δυτικό πολιτισμό. Πώς αφεθήκαμε να πετροβολάμε όλους τους μεγάλους στοχαστές της ευρωπαϊκής ιστορίας, την αρχαία Ελλάδα και τον Διαφωτισμό; Πώς φτάσαμε στο τέρας του γουοκισμού. Πώς το 1984 του Όργουελ και «Ο θαυμαστός καινούργιος κόσμος» του Χάξλει έφτασαν να αποτελούν οδηγίες χρήσεως για την εποχή μας; Προς το παρόν ο Γάλλος φιλόσοφος Μισέλ Ονφρέ λέει ότι «δεν υπάρχει άλλη διέξοδος από την ευγενή και έντιμη πάλη ενάντια στις ηλιθιότητες που απειλούν κάποια μέρα να γίνουν νόμος».

Πηγη https://www.athensvoice.gr/politismos/v ... e-culture/

[Dr Socrates]

Οι κοινοί τόποι του έθνους, η woke δυαδική κοινωνία & οι αρνητιστές
από Γιώργος Ρακκάς 4 Ιουνίου 2024

Η ιδεολογία της αφύπνισης (woke) βρίσκεται στο υπόβαθρο αυτής της κρίσης. Αποτελεί έκφραση μεσαίων και ανώτερων στρωμάτων, οπωσδήποτε μορφωμένων, απασχολούμενων συνήθως στις υψηλά αμειβόμενες δουλειές της ψηφιοποίησης, της 4ης βιομηχανικής επανάστασης, του μανάτζμεντ και της πολιτισμικής βιομηχανίας. Στρέφεται εναντίον της κοινωνικής πλειοψηφίας –του εθνικού κοινωνικού κορμού– στον οποίον καταλογίζει πως είναι από τη σύστασή του «βίαιος, βρώμικος, και κακός»: διαποτισμένος μέχρι το μεδούλι με τα προπατορικά αμαρτήματα του σωβινισμού, της αναχρονιστικότητας και της «λευκής υπεροχής».

Το woke αντανακλά τις νέες κοινωνικές διαιρέσεις. Προκαλούνται αυτές από τις αλλεπάλληλες τεχνολογικές επαναστάσεις και τις ριζικές οικονομικές, κοινωνικές και πολιτισμικές/ανθρωπολογικές τους συνέπειες. Στο νέο περιβάλλον που διαμορφώνεται, η οικονομική και η κοινωνική χρησιμότητα της κοινωνικής πλειοψηφίας θεωρείται αμφίβολη: οι εργασίες ρουτίνας –χειρωνακτικές και διανοητικές– θα υποκατασταθούν από την τεχνητή νοημοσύνη, και το μορφωτικό χάσμα λειτουργεί ως «σκληρό σύνορο» αποκλεισμού για τα κατώτερα και τα μεσαία στρώματα.

Οι νέες ελίτ μπορούν να κάνουν πλέον δίχως αυτά. Εξ ου και η προσχώρηση σε μια ιδεολογία «διαφοροποιητική», όπως λέει ο Ματιέ Μποκ Κοτε, η οποία δηλώνει τον ολοκληρωτικό τους διαχωρισμό από το υπόλοιπο κοινωνικό σώμα. Οι φορείς της «ιδεολογίας της αφύπνισης» δεν διακατέχονται από καμία αγωνία για την ηγεμονία και τον ιδεολογικό έλεγχο των «από κάτω», γιατί έχουν, εξαιτίας της διεθνοποίησης, αποκολληθεί από τον εθνικό κοινωνικό κορμό.

Έτσι, για παράδειγμα, προτιμούν να εκφράζουν την «αλληλεγγύη» τους με τις παράλληλες μεταναστευτικές κοινότητες που συγκροτεί το ευρωπαϊκό ισλάμ, παρά να δεσμεύονται σε ένα κοινωνικό συμβόλαιο με την εθνική κοινωνία, όπως συνέβαινε στη νεωτερική δημοκρατία. Μεταξύ των νέων ελίτ και των μεταναστευτικών πληθυσμών –εξ άλλου– υφίσταται μια σχέση αμιγώς οικονομική, καθώς οι τελευταίοι απασχολούνται κυρίως στις υπηρεσίες εξυπηρέτησης των πρώτων.

Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με τον νεότευκτο περιβαλλοντισμό τους: στρέφεται κυρίως εναντίον των παραγωγικών δραστηριοτήτων ή της ενεργειακής αυτοδυναμίας της Δύσης, αμφισβητώντας κάθε έννοια γεωπολιτικής αναγκαιότητας. Από την υποτίμησή της, μπορούμε να καταλάβουμε και κάτι άλλο. Ο πολυπολιτισμός δεν αναφέρεται μόνον στην εκάστοτε εγχώρια κοινωνική πραγματικότητα· αφορά επίσης και στην επίγνωση συμμετοχής σε μια υπερεθνική ιεραρχία, όπου οι, κατά τα άλλα, ενάρετοι και αφυπνισμένοι της Δύσης δεν προβληματίζονται για το εάν ο βασικός τους προμηθευτής ενεργειακών πόρων (Ρωσία), τεχνολογικών αγαθών (Κίνα) και εκείνος που παρέχει εργατικά χέρια (μουσουλμανικός κόσμος) τελούν υπό καθεστώτα αυταρχικά, ή αποθεώνουν τον ανδρικό σωβινισμό. Ο Ζούκεμπεργκ της Facebook αδιαφορεί για το εάν η πλατφόρμα του έχει καταστεί παιδική χαρά για τις ρωσικές «φάρμες τρόλ», ενώ ο πολύς Έλον Μασκ, παρότι νοικιάζει το δορυφορικό διαδίκτυο του Starling στους Ουκρανούς, δεν έχει πάρει θέση υπέρ ή κατά της ρωσικής εισβολής. Έτσι εξηγείται η «οικοφοβία» των αφυπνισμένων, η απάθειά τους απέναντι στον ευρασιανικό ολοκληρωτισμό και η ισλαμολαγνεία τους.

Το woke αποτελεί έκφραση ενδόρρηξης της Δύσης σε μια δυαδική κοινωνία – το «παγκόσμιο κέντρο» και οι περιφερειοποιημένες «ζώνες σκουριάς» της ενδοχώρας, που ανέλυε ο Κριστόφ Γκιλουΐ. Κάπως έτσι, η «αφυπνισμένη» λογική του κεφαλαίου, σε αυτήν του την εκδοχή της ολιγαρχικής ψηφιοποίησης και της χρηματιστηριοποίησης, επιταχύνει την υποχώρηση της Δύσης, την κρίση του πολιτισμού της, την απομείωση της αυτοδυναμίας της. Παράδοξο μεν ιστορικά το φαινόμενο αυτό, απολύτως συνεπές ωστόσο με τη νέα αρχιτεκτονική ισχύος του 21ου αιώνα, όπου, τα νέα κέντρα του οικονομικού δυναμισμού βρίσκονται πλέον έξω από τον δυτικό κόσμο.

Αρνητιστική δεξιά: έκφραση της δυαδικής κοινωνίας

Αν η woke ιδεολογία αντιπροσωπεύει κατ’ εξοχήν την ατζέντα των προνομιούχων, η αρνητιστική δεξιά είναι σήμερα το μαζικότερο ρεύμα έκφρασης του αποκλεισμού των μεσαίων και κατώτερων στρωμάτων: από τις ΗΠΑ, την alt-right, και τη συνωμοσία Qanon, μέχρι τον Ορμπάν και τους εγχώριους Σπαρτιάτες, Νίκη, Ελληνική Λύση. Αν και πηγάζουν συχνά από διακριτές ιδεολογικές αφετηρίες, οι παραφυάδες της αρνητιστικής δεξιάς εκβάλλουν στην ίδια κοίτη, έχουν ένα σύνολο κοινών χαρακτηριστικών που επισφραγίζουν τον χαρακτήρα της.

Πρώτον, η συνωμοσιολογία, καθώς όλοι τους διακινούν τις πλείστες όσες εκδοχές της θεωρίας περί «Μεγάλης Επανεκκίνησης»· ένα υποτιθέμενο σχέδιο απανθρωποποίησης του πλανήτη που προωθείται με πρόσχημα την πανδημία και την κλιματική αλλαγή, και εκπορεύεται από ένα μυστικό ανακτοβούλιο μιας χούφτας ανθρώπων. Υπ’ αυτήν τη λογική πραγματικά γεγονότα ή τάσεις διαστρέφονται και μεταβάλλονται στη «μεγάλη συνωμοσία».

Δεύτερον, αμφισβήτηση της επιστήμης, που κρίνεται ως «ιδεολογική» και στη θέση της προκρίνεται η ανορθολογικότητα των εναλλακτικών θεωριών (παράδειγμα, στην ιατρική, τους αεροψεκασμούς, σε ακραίες περιπτώσεις τη θεωρία της επίπεδης γης).

Τρίτον, εκμετάλλευση των δυτικών αντιθέσεων και μεταβολή της καταγγελίας τους σε πρόσχημα για την προώθηση μιας ατζέντας απολυταρχισμού, απόρριψης της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου. Θέσεις που συνδυάζονται με μια ιδεολογία που αποθεώνει τα αντιφιλελεύθερα καθεστώτα τύπου Πούτιν, Ορμπάν και Ερντογάν.

Τέταρτον, δαιμονοποίηση της Δύσης, αυτοαμφισβήτηση και οικοφοβία. Εδώ έχουμε το εξής παράδοξο: εάν οι αφυπνισμένοι μηδενίζουν τη Δύση θεωρώντας την συνώνυμη της αποικιοκρατίας και του σωβινισμού, η αρνητιστική δεξιά το κάνει ταυτίζοντάς την με το… woke και τον υπερδικαιωματισμό. Γι’ αυτήν, η Δύση –η «δυσώδης Ευρώπη», λέει ο Δ. Νατσιός– είναι συνώνυμη με τον «γονέα 1 & 2», οι δημοκρατίες της ταυτίζονται με ένα σχέδιο απανθρωποποίησης, κοινωνικής διάλυσης, και εθνικής αποδόμησης. Ενώ, από την άλλη, «με τον άνθρωπο» είναι μόνον οι ευρασιατικές δικτατορίες, οι οποίες αγωνίζονται για την παράδοση, την ταυτότητα και τις αξίες της.

Η διαστροφή, η διαστρέβλωση και ο αποπροσανατολισμός δεν είναι οι μόνες συνέπειες αυτής της ιδεολογίας. Κατ’ αρχάς, λειτουργεί ως μηχανισμός διαπαιδαγώγησης στην αμάθεια, τον νοητικό αποσυντονισμό και την απώλεια κάθε στέρεου πολιτικού κριτηρίου: η ιδεολογία, που υποτίθεται έρχεται να προστατεύσει τις μάζες από τις τυραννικές μειοψηφίες, τις καθιστά ολοένα και πιο ευάλωτες στις ψευδείς ειδήσεις, την προπαγάνδα και τις υπόλοιπες τεχνικές χειραγώγησης της πολιτικής βούλησης.

Επιπροσθέτως, η συνωμοσιολογία προάγει την απελπισία, και την περαιτέρω απομόνωση στο περιθώριο… εφ’ όσον «η προδοσία έχει ήδη συμβεί» και ο έλεγχος του πλανήτη από μια σκιώδη ολιγαρχία είναι τετελεσμένος. Εξ άλλου, πίσω από την αντίληψη, που θέλει την πραγματικότητα να ελέγχεται απολύτως και ασφυκτικά από μια χούφτα ανθρώπων-τεράτων, κρύβεται αντεστραμμένη η αποθέωση της ισχύος και της δύναμης.

Εξ ου και ο αρνητισμός του συγκεκριμένου ρεύματος. Αναπτύσσεται περισσότερο ως σύμπτωμα μιας δυαδικής κοινωνίας, και λιγότερο ως κίνηση που καταργεί την υπάρχουσα τάξη πραγμάτων. Ωθεί εκτεταμένα στρώματα της κοινωνίας στην πολιτική λουμπενοποίηση, και προκαλεί περαιτέρω διάρρηξη της εμπιστοσύνης τους στην εθνική δημοκρατική κοινότητα. Διευρύνει, δηλαδή, και δεν θεραπεύει το ρήγμα. Ταυτόχρονα, προϊόν και πολλαπλασιαστής της περιθωριοποίησης, συνιστά εν τέλει μια ιδεολογία που την δικαιώνει. Η αρνητιστική δεξιά, κηρύσσοντας πως όλα γύρω της έχουν ήδη εκπέσει, δημιουργεί πολιτικά γκέτο. Τραυματίζει ως εκ τούτου τους κοινούς τόπους ενός Έθνους, τα σημεία δηλαδή στα οποία μπορεί να πατήσει μια πολιτική που θέλει να θεραπεύσει το χάσμα, για να αποκαταστήσει την εκδοχή μιας «ευρύχωρης κοινωνίας» (big society) που αρμόζει σε μια δημοκρατική Πολιτεία.

Οι δυνάμεις αυτές έρχονται να ενισχυθούν αποφασιστικά από τη ρωσική υβριδική πολιτική. Στόχος της, να ενισχυθεί όσο το δυνατόν περισσότερο το χάσμα που υφίσταται μεταξύ κοινωνιών και ηγεσιών στην Ευρώπη, αλλά και στον υπόλοιπο κόσμο που αντιστρατεύεται τη δική της αυτοκρατορική φαντασίωση. Η Ρωσία, εξ άλλου, ποντάρει στη δαιμονοποίηση της Δύσης και από τους woke και από την αρνητιστική δεξιά. Χρησιμοποιεί τους αφυπνισμένους για να πείσει τους αρνητιστές ότι οι δυτικές δημοκρατίες είναι γενετικά μηδενιστικές και αποδομητικές, και έτσι, ενθαρρύνει την ιδεολογική τους στροφή προς τον ευρασιατικό ολοκληρωτισμό. Παράλληλα, δανείζεται από τους αφυπνισμένους τη θέση τους ότι μόνον η Δύση υπήρξε ιμπεριαλιστική, και βαρύνεται με τα εγκλήματα και τις ενοχές της αποικιοκρατίας. Αυτό της επιτρέπει να συγκαλύπτει τον δικό της επεκτατισμό.

Οφείλουμε να αποκαλύψουμε τον αρνητιστικό χαρακτήρα της λαϊκιστικής δεξιάς. Να αναδείξουμε τη στρατηγική, ιδεολογική και πολιτική της σύμπλευση με την Ευρασία. Να δείξουμε γιατί περιθωριοποιεί περαιτέρω τα στρώματα εκείνα που υποτίθεται ότι προστατεύει, θολώνοντας κάθε ικανότητα κρίσης και πολιτικής διάκρισης. Να αποδείξουμε ότι ο πατριωτισμός της είναι μηδενιστικού και καταστροφικού τύπου. Όντως, σήμερα, οι θέσεις της Ελληνικής Λύσης, της Νίκης και των Σπαρτιατών αναφέρονται σε μια φαντασιακή Ελλάδα η οποία θα κάνει, «σαν τον Ερντογάν», ένα σλάλομ μεταξύ της Δύσης και της Ευρασίας, και θα επιβάλει την βούλησή της κατά το δοκούν. Μια τέτοια λογική αντιτάσσει η αρνητιστική δεξιά στην πραγματικότητα των εθνικών μας ζητημάτων και της απαιτούμενης στρατηγικής αντιμετώπισής τους! Μια παραλλαγή του «θα παίζουμε νταούλι και οι αγορές θα χορεύουν» του Αλέξη Τσίπρα, αυτήν την φορά όχι για την οικονομία αλλά για τη γεωπολιτική. Αυτή η απογείωση από την πραγματικότητα, όμως, συνεπάγεται εγκατάλειψη των υπαρκτών εθνικών προκλήσεων.

5ον Οι πρώτες δεκαετίες του 21ου αιώνα αποτελούν μια εποχή κρίσιμων υπαρξιακών διλημμάτων. Η οικολογική κρίση και οι αλλεπάλληλες τεχνολογικές επαναστάσεις τα δημιουργούν. Τίθενται βαθύτατα ζητήματα όπως η σχέση του ανθρώπου με το περιβάλλον και τη μηχανή, ο έλεγχος της τεχνητής νοημοσύνης, το εάν η εξέλιξη της τεχνολογίας έχει αυτονομηθεί και υποτάξει τις κοινωνίες ή μήπως είναι ακόμα εφικτή η καθοδήγησή της.

Πηγη https://ardin-rixi.gr/archives/257284

[Dr Socrates]

Γ. Καραμπελιάς: Τα πλανητικά στρατόπεδα εδραιώνονται, η Δύση σε υποχώρηση & οι συνέπειες για την Ελλάδα

Στην συζήτησή του Γιώργου Καραμπελιά με τον Λάμπτο Καλαρρύτη (Εμείς οι Ελλήνες Παραπολιτικά FM) σχολιάζεται η πολιτισμική και ιδεολογική σύγκρουση που διεξάγεται μεταξύ Ανατολής και Δύσης. Στην Ανατολή σταδιακά διαμορφώνεται μια συμμαχία αυταρχικών καθεστώτων με κεντρικό τον ρόλο της Κίνας, της Ρωσίας και του Ιράν, και την Τουρκία από δίπλα σε ρόλο μπαλαντέρ.
Οι δυτικές δημοκρατίες δεν έχουν να αντιμετωπίσουν μόνο αυτή την αυταρχική συμμαχία, ή το επιθετικό ισλάμ που τις έχει βάλει στο στόχαστρο, αλλά στο εσωτερικό τους έχουν να αντιμετπίσουν και το διαλυτικό φαινόμενο της woke ατζέντα, η οποία επιδιώκει την ανατροπή όλου του πολιτισμικού και κοινωνικού πλαισίου της Δύσης και εν γένει της ανθρωπότητας και της αντίθετης αφύπνισης η οποία εκδηλώνεται ως πολιτική κινητοποίηση για την διαφύλαξη της ουσίας του πολιτισμού. Αυτά τα διαλυτικά φαινόμενα αυξάνουν τις εσωτερικές εντάσεις στις δυτικές χώρες, με χειρότερο παρ΄δειγμα τις ΗΠΑ που οδηγούνται σε ανοιχτά εμφυλιοπολεμική κατάσταση.

Το woke κίνημα σαρώνει όλες τις δυτικές κοινωνίες και επεκτείνεται και στην Ελλάδα. Είναι προφανές, όμως, πως δεν θα αρκούσε μια φιλοσοφική ή επιστημολογική (αντ)επανάσταση για να μεταβάλει την ιδεολογική και πνευματική πραγματικότητα των δυτικών κοινωνιών εάν αυτή δεν εδραζόταν και δεν αλληλεπιδρούσε με μια σειρά μεγάλων οικονομικών και κοινωνικών μετασχηματισμών. Όπως τονίζεται αυτή η κατάσταση εκδηλώνεται σταδικά από την περίοδο της λεγόμενης έναρξης της παγκοσμιοποίησης μετά το 1980, όπου ξεκίνησε η αποδόμηςη των παλαιών συμπαγών κοινωνικών τάξεων ενώ επιτάχυναν την υποκατάσταση της ανδρικής εργασίας από τη γυναικεία και της γηγενούς από τη μεταναστευτική, σε συδυασμό με την πτώση της γεννητικότητας και τη δημογραφική κρίση.

Σημειώνεται ότι αυτό το πλαίσιο οδήγησε στην ανάπτυξη ενός ακραίου δικαιωματισμού, στα πλαίσια του οποίου το κάθε άτομο, κάθε μειονότητα, κάθε ιδιαίτερη ομάδα διεκδικεί τον δικό της νόμο, κάποτε σε αντίθεση με εκείνον των άλλων ομάδων, ή ακόμα και του κοινωνικού συνόλου – με κίνδυνο να προκληθεί ένας πόλεμος όλων εναντίον όλων και μία αποσύνθεση του κοινωνικού σώματος. “Δεν πρόκειται για μια απλή ή αυθαίρετη συναγωγή συμπερασμάτων σχετικά με τη woke ιδεολογία, αλλά για απροκάλυπτη πλέον διεκδίκηση μιας ανατροπής της ιεραρχίας των φύλων, των φυλών και των εθνοτικών ομάδων· και αυτό όχι με όρους ισότητας, αλλά μιας νέας κυριαρχίας στο πεδίο της φυλής ή της εθνοτικής ομάδας που κινδυνεύει να οδηγήσει σε μια αποτρόπαιη και αδήριτη κοινωνική μηχανική.

Πηγη https://ardin-rixi.gr/archives/258021

Γεώργιος Καραμπελιάς: Ο πόλεμος των πολιτισμών
(σχετικα με το Βελγιο,Αγγλια απο το 5:40)
https://www.youtube.com/watch?v=MDZVbvt3wjo