Ξεφυλλίζοντας την εφημερίδα που εκφράζει και εκφράζεται από τη θέση της Ν. Μποφίλιου «πάντα με τον άνθρωπο»
https://www.liberal.gr/apopsi/sunetairi ... as-/439222
Αν πιστεύετε ότι ένας φρικτός πόλεμος που μαίνεται, ένας λαός που θρηνεί χιλιάδες νεκρούς και αντιστέκεται με μαρτυρικό τρόπο, μπορεί να συγκινήσει την αριστερά, όπως τη συγκινεί η βασανισμένη ύπαρξη του Κουφοντίνα

, είστε εκτός τόπου και χρόνου.
Ο πόλεμος στην Ουκρανία δεν έχει πρόσωπο. Δεν έχει σκοτωμένους, δεν έχει θηριώδεις

καταστροφές, δεν έχει προσφυγιά που να αναδεικνύεται με σπαρακτικές φωτογραφίες και εκκλήσεις για αλληλεγγύη και… «Αθρωπιά».
Αυτό που συμβαίνει στην Ουκρανία είναι ένα«Σφυροκόπημα σε πέντε άξονες»
είναι «μάχη μέχρις εσχάτων». Μια μικρούτσικη φωτογραφία ενός κρατήρα στο έδαφος δείχνει τον πόλεμο. Μια μεγαλούτσικη κείμενο - λεζάντα τον επεξηγεί.
«Η Ρωσία μπορεί να χάνει τον πόλεμο στον τομέα της επικοινωνίας, κερδίζει όμως τις μάχες επί του πεδίου»
με προσθήκη ότι «οι δυνάμεις του Πούτιν σφίγγουν τον κλοιό γύρω από το Κίεβο και το Χάρκοβο και επελαύνουν στα μέτωπα της Ανατολής και του Νότου».
Αν έμπαινε κειμενο- λεζάντα θα έγραφε: «Οι δυνάμεις του Πούτιν εξαναγκάζονται να χρησιμοποιήσουν στην Ουκρανία τα όπλα τα οποία τους πούλησαν οι ευρωπαϊκές χώρες».
Αβίαστα βγαίνει το συμπέρασμα πως
Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία σκοτώνουν αμάχους και παιδιά στην Ουκρανία.
Το δράμα των Ουκρανών που χάνουν εστίες και βωμούς περιγράφεται υπό τον ποιητικό τίτλο «Ξεριζωμένοι μια…Ελλάδα» η ταυτότητα της αντίστασης των Ουκρανών με τον τίτλο «Οι συναγωνιστές του Τάγματος του Αζόφ»
Ο σύντροφος Βλαντιμίρ Πούτιν, σαρώνει ανελέητα μια ανεξάρτητη χώρα για να γκρεμίσει το ευρωπαϊκό μας σύμπαν.
Οι συνεταιριστές της… «αθρωπιάς» μένουν άγρυπνοι τη νύχτα για τον κορονοϊό που σαρώνει τις φυλακές Δομοκού.
Εκεί βρίσκονται οι μη αναλώσιμοι κρατούμενοι, του συστήματος που τάσσεται πάντα με τον άνθρωπο.
Αρκεί ο «άνθρωπος» να ονομάζεται Κουφοντίνας.
