klg έγραψε: 15 Φεβ 2022, 16:04
stavmanr έγραψε: 14 Φεβ 2022, 11:55
klg έγραψε: 14 Φεβ 2022, 10:37
Φυσικά υπάρχει το συμπάν χωρίς "παρατηρητή".
Τι εννοείς "υπάρχει";
Η υπαρκτική απόφανση είναι έννοια του παρατηρητή. Είναι ένα χαρακτηριστικό που δίνει ο παρατηρητής στα πράγματα για δικούς του προσωπικούς λόγους.
Χωρίς τον παρατηρητή δεν υπάρχει καν "υπάρχει".
Eννοώ ότι από τη στιγμή που το προσεγγίζεις μέσω της φυσικής, προσυπογράφεις σε μια ρεαλιστική θέση στο συγκεκριμένο θέμα. Θεωρείς ότι υπάρχει μια αντικειμενική πραγματικότητα, ανεξάρτητα από το πως υποκειμενικά την αντιλμβάνεται ο καθένας.
Να συμφωνήσουμε ότι "φυσική" είναι ένα θεωρητικό πλαίσιο που παράγει ο άνθρωπος;
Όπως το γράφεις φαίνεται να είναι κάτι αυθύπαρκτο μέσα από το οποίο προσεγγίζεις τον κόσμο.
Αν ναι, τότε η σωστή πρόταση έχει ως εξής:
εσύ ( ο παρατηρητής) παράγεις θεωρητικό πλαίσιο για την ερμηνεία των φαινομένων το οποίο ονομάζεται Φυσική. Όπως με κάθε άλλο διανοητικό πλαίσιο, κάθε παρατηρητής αντιλαμβάνεται/παράγει διαφορετικά κι αυτό το πλαίσιο.
Αποτέλεσμα αυτής της δραστηριότητας είναι να γράφει κάτι ο Αινστάιν και να το καταλαβαίνεις διαφορετικά εσύ. Αυτό που αποκαλείς "Σχετικότητα" δεν είναι αυτό που αποκαλούσε σχετικότητα ο Αινστάιν. Μπορούμε να βρούμε κοινά σημεία, τομές, προσεγγίσεις ανάμεσα στα δύο, αλλά δεν είναι ταυτόσημα.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα όσων επικαλούνται τη Φυσική θεωρία Χ είναι ότι δεν μιλούν για τη φυσική θεωρία Χ στην οποία αναφέρεται ο δημιουργός της, αλλά σε μία φυσική θεωρία που αποκαλούν εξίσου Χ αλλά δεν είναι η Χ του δημιουργού της. Είναι η Ψ που αντιλαμβάνονται οι ίδιοι ως Χ.
Θα διαπιστώσεις, λοιπόν, ότι αν σε κάποιο θέμα συζήτησης αφήσεις δύο φανατισμένους με την Χ άποψη (που συμφωνούν δηλαδή κατά τα λοιπά) να συζητήσουν αναλυτικά, στο τέλος θα μαλώσουν. Αυτό συμβαίνει επειδή όσο αναπτύσσεται η συζήτηση, τόσο φαίνεται ότι αυτό στο οποίο συμφωνούν είναι το ονομαστικό μέρος ή κάποιες γενικευτικές κι αφηρημένες σκέψεις. Όσο αναπτύσσουν τις θέσεις τους, βρίσκουν ότι διαφωνούν.