Ένοπλος σοσιαλμπαχαλάκης έγραψε: 13 Ιούλ 2022, 14:12
Θυμάμαι 90ς, στις σκοτεινές εποχές του γύρου, στους μερακλήδες του Κολωνού έφτιαχνε τρομερά πίτογυρα, αν και μικρά με ελάχιστες πατάτες. Έβαζε με μια μουστάρδε σάλτσα, και το έκανε σούπερ. Γενικά είμαι υπέρ να βάζουν και καμιά σάλτσα έξτρα μέσα, έτσι για αλλαγή, το κλασσικό με το τζατζίκι είναι λίγο βαρετό, και αρκετοί επειδή πλέον τα κάνουν τεράστια, είναι πολλές φορές στεγνά.. Ένας εδώ ανθουπολη βάζει μια σάλτσα και τον προτιμώ, αν και το έχει πάει 3ευρω κι αυτός. Και το σουβλατζιδικο που μοιραζα στο Αιγάλεω, 5η γεύση, κάνει τρομερά, τούμπανα, ζουμερα,με ξερό ψημένη καλαμποκισια πίτα, και φρέσκο γύρο. Μόνο οι πατάτες είναι έτοιμες, το μοναδικό ψεγάδι. Ένας κρητικός στο Αιγάλεω βάζει φρέσκοκομμενες, με ανάλογα δυνατό γύρο, και ωραίες πίτες, άρα μας ξεπέρασε ολίγον. Τη δεύτερη θέση στο Αιγάλεω την κρατάμε, γιατί έχω κάνει παντού ερευνα.
Τελικα, σε ποιο μαγαζι μπορει να παει καποιος να αραξει και να φαει νοστιμο και ποιοτικο τυλιχτο;
Το Λάμπρο στη Νέα Σμύρνη τον έχουμε πει;
Νέστορος 21, στην πλατεΐτσα, έχει και δροσιά τα περισσότερα βράδια, μια χαρά. Και τα τυλιχτά του σπέρνουν.
Εγώ Θεσσαλονίκη πάω Πρασσά αλλά τελευταία έχουν γίνει αγενείς. Παλιότερα που ανηφόριζα Τούμπα έψαξα για τον Σάκη (Sid) αλλά δεν τον βρήκα και δεν ξέρω που είναι οπότε δεν έχω γνώμη. Αλλά γενικά ο δρόμος στην Τούμπα έχει καλό γύρο σε όποια μαγαζιά και να πήγα. Στην Νεαπολοπολίχνη που μένω μόνο για κάδο είναι όλοι, ξεραμένοι και καμένοι γύροι και μπαγιάτικοι και οι πατάτες ταγκισμένες και μαλακές, απορώ πως αγοράζει ο κόσμος ακόμα αλλά έτσι κι αλλιώς η δυτική Θεσσαλονίκη είναι υποβαθμισμένη σε όλα. Πολλές φορές είπα να τους τον επιστρέψω αλλά με τους φυλακόβιους της βρωμοπολίχνης δεν θέλω να έχω καμιά διαφορά, δεν ξανατρώω και τέλος.
Ιδιωτικές δομές παιδιών. Πως είναι δυνατόν;
Κοινοβουλευτισμός είναι η εκπροσώπηση των φεουδαρχών απέναντι στον βασιλιά.
Azzurra Carnelos
Εθνικισμός είναι η βούληση για την επιβίωση του έθνους.
Ένοπλος σοσιαλμπαχαλάκης έγραψε: 13 Ιούλ 2022, 14:12
Θυμάμαι 90ς, στις σκοτεινές εποχές του γύρου, στους μερακλήδες του Κολωνού έφτιαχνε τρομερά πίτογυρα, αν και μικρά με ελάχιστες πατάτες. Έβαζε με μια μουστάρδε σάλτσα, και το έκανε σούπερ. Γενικά είμαι υπέρ να βάζουν και καμιά σάλτσα έξτρα μέσα, έτσι για αλλαγή, το κλασσικό με το τζατζίκι είναι λίγο βαρετό, και αρκετοί επειδή πλέον τα κάνουν τεράστια, είναι πολλές φορές στεγνά.. Ένας εδώ ανθουπολη βάζει μια σάλτσα και τον προτιμώ, αν και το έχει πάει 3ευρω κι αυτός. Και το σουβλατζιδικο που μοιραζα στο Αιγάλεω, 5η γεύση, κάνει τρομερά, τούμπανα, ζουμερα,με ξερό ψημένη καλαμποκισια πίτα, και φρέσκο γύρο. Μόνο οι πατάτες είναι έτοιμες, το μοναδικό ψεγάδι. Ένας κρητικός στο Αιγάλεω βάζει φρέσκοκομμενες, με ανάλογα δυνατό γύρο, και ωραίες πίτες, άρα μας ξεπέρασε ολίγον. Τη δεύτερη θέση στο Αιγάλεω την κρατάμε, γιατί έχω κάνει παντού ερευνα.
Τελικα, σε ποιο μαγαζι μπορει να παει καποιος να αραξει και να φαει νοστιμο και ποιοτικο τυλιχτο;
Το Λάμπρο στη Νέα Σμύρνη τον έχουμε πει;
Νέστορος 21, στην πλατεΐτσα, έχει και δροσιά τα περισσότερα βράδια, μια χαρά. Και τα τυλιχτά του σπέρνουν.
Στο Φάληρο εννοείς.
"Chiedi a un bambino di disegnare una macchina e sicuramente la farà rossa"
Ένοπλος σοσιαλμπαχαλάκης έγραψε: 13 Ιούλ 2022, 14:12
Θυμάμαι 90ς, στις σκοτεινές εποχές του γύρου, στους μερακλήδες του Κολωνού έφτιαχνε τρομερά πίτογυρα, αν και μικρά με ελάχιστες πατάτες. Έβαζε με μια μουστάρδε σάλτσα, και το έκανε σούπερ. Γενικά είμαι υπέρ να βάζουν και καμιά σάλτσα έξτρα μέσα, έτσι για αλλαγή, το κλασσικό με το τζατζίκι είναι λίγο βαρετό, και αρκετοί επειδή πλέον τα κάνουν τεράστια, είναι πολλές φορές στεγνά.. Ένας εδώ ανθουπολη βάζει μια σάλτσα και τον προτιμώ, αν και το έχει πάει 3ευρω κι αυτός. Και το σουβλατζιδικο που μοιραζα στο Αιγάλεω, 5η γεύση, κάνει τρομερά, τούμπανα, ζουμερα,με ξερό ψημένη καλαμποκισια πίτα, και φρέσκο γύρο. Μόνο οι πατάτες είναι έτοιμες, το μοναδικό ψεγάδι. Ένας κρητικός στο Αιγάλεω βάζει φρέσκοκομμενες, με ανάλογα δυνατό γύρο, και ωραίες πίτες, άρα μας ξεπέρασε ολίγον. Τη δεύτερη θέση στο Αιγάλεω την κρατάμε, γιατί έχω κάνει παντού ερευνα.
Τελικα, σε ποιο μαγαζι μπορει να παει καποιος να αραξει και να φαει νοστιμο και ποιοτικο τυλιχτο;
Αιγάλεω, 5η γεύση και πιάτσα κονάκι. Περιστέρι τώρα... Απογοήτευση... Δεν έχω πετύχει τίποτα εξαιρετικό. Είναι ενας που λέγεται σάλτσας, σε μια γειτονιά κάτω από μέτρο Αγίου Αντωνίου, το οποίο όντως, βρωμάει η σάλτσα στα 20 μέτρα. Πρέπει να τον δοκιμάσω.
Για μένα, το λοιπόν, το πιο εκπληκτικό,
πιο επιβλητικό, πιο μυστηριακό και πιο μεγάλο,
είναι ένας μπαχαλος που τον μποδίζουν να βαδίζει,
είναι ένας μπαχαλος που τον αλυσοδένουνε.
Είχε στο Γαλάτσι σ'εναν παράδρομο της Βεϊκου έναν απίθανο Καλαβρυτινό, το όνομα του μαγαζιού ήταν "Γιώργος", και έφτιαχνε το πιό τρομερό πιτόγυρο που έχω φάει στη ζωή μου. Είχε δύο πράγματα στο μενού: πιτόγυρο τεράστιο χοιρινό κλασσικό με τζατζίκι, και πιτόγυρο τεράστιο χοιρινό με μια δική του ροζ σάλτσα αντί για τζατζίκι. Αυτά. Πατάτες ούτε μέσα ούτε έξω ούτε τίποτα, διάλεγες ένα απ'τα δύο και έφευγες. Και αν του έλεγες καμμιά μαλακία του στυλ "μη μου βάλετε κρεμμύδια" γύριζε και σε κοίταγε με απαξιωτικό βλέμμα και σου έλεγε "κρέας να βάλω;"
Το κοίταξα φέτος και έχει αλλάξει διεύθυνση και φτιάχνει τις ίδιες μαλακίες που φτιάχνουν όλοι. Ξενέρωμα.
Δοξάκης αν έπαιζε σήμερα θα ήταν 6ος παίκτης άνετα σε μεσαία ομάδα Nba.
Chilloutbuddy έγραψε: 13 Ιούλ 2022, 14:40
Είχε στο Γαλάτσι σ'εναν παράδρομο της Βεϊκου έναν απίθανο Καλαβρυτινό, το όνομα του μαγαζιού ήταν "Γιώργος", και έφτιαχνε το πιό τρομερό πιτόγυρο που έχω φάει στη ζωή μου. Είχε δύο πράγματα στο μενού: πιτόγυρο τεράστιο χοιρινό κλασσικό με τζατζίκι, και πιτόγυρο τεράστιο χοιρινό με μια δική του ροζ σάλτσα αντί για τζατζίκι. Αυτά. Πατάτες ούτε μέσα ούτε έξω ούτε τίποτα, διάλεγες ένα απ'τα δύο και έφευγες. Και αν του έλεγες καμμιά μαλακία του στυλ "μη μου βάλετε κρεμμύδια" γύριζε και σε κοίταγε με απαξιωτικό βλέμμα και σου έλεγε "κρέας να βάλω;"
Το κοίταξα φέτος και έχει αλλάξει διεύθυνση και φτιάχνει τις ίδιες μαλακίες που φτιάχνουν όλοι. Ξενέρωμα.
Παει και αυτο το σημειο δηλαδη
Whatever the mind can conceive and believe, it can achieve.
Chilloutbuddy έγραψε: 13 Ιούλ 2022, 14:40
Είχε στο Γαλάτσι σ'εναν παράδρομο της Βεϊκου έναν απίθανο Καλαβρυτινό, το όνομα του μαγαζιού ήταν "Γιώργος", και έφτιαχνε το πιό τρομερό πιτόγυρο που έχω φάει στη ζωή μου. Είχε δύο πράγματα στο μενού: πιτόγυρο τεράστιο χοιρινό κλασσικό με τζατζίκι, και πιτόγυρο τεράστιο χοιρινό με μια δική του ροζ σάλτσα αντί για τζατζίκι. Αυτά. Πατάτες ούτε μέσα ούτε έξω ούτε τίποτα, διάλεγες ένα απ'τα δύο και έφευγες. Και αν του έλεγες καμμιά μαλακία του στυλ "μη μου βάλετε κρεμμύδια" γύριζε και σε κοίταγε με απαξιωτικό βλέμμα και σου έλεγε "κρέας να βάλω;"
Το κοίταξα φέτος και έχει αλλάξει διεύθυνση και φτιάχνει τις ίδιες μαλακίες που φτιάχνουν όλοι. Ξενέρωμα.
Παει και αυτο το σημειο δηλαδη
Πάει γαμήθηκε, μια ματιά έριξα στο μενού και με το που είδα 45 διαφορετικά πράγματα ούτε πάτησα να δώ.
Δεν καταλαβαίνουν το βασικό, ότι όταν είσαι μαγαζί-τρύπα με 1-2 ανθρώπους μέσα πρέπει να εξειδικευτείς σε 2 πιάτα το πολύ. Δε μπορείς να έχεις ταυτόχρονα 20 γραμμές παραγωγής και είναι και οι 20 τέλειες/φρέσκιες/καλοψημένες, είναι αδύνατον.
Οι Σιγκαπουριανοί το έχουν καταλάβει μια χαρά αυτό, έχουνε κιόσκια που φτιάχνουνε ένα πράγμα μόνο, Ντάμπλινγκς ξέρω γω ή Ράμεν, αλλά το φτιάχνουνε τέλεια και το περνάνε χέρι-χέρι από γενιά σε γενιά, και κάθε απόγονος το κάνει και λίγο καλύτερο, μέχρι που έχουνε φτάσει σε σημείο να έχουνε κιόσκια τρύπες με αστέρι Μισελέν κυριολεκτικά. Περπατάς στο δρόμο και βλέπεις ουρά γύρω από ένα τυχαίο κιόσκι, και ο Κινέζος μέσα έχει κανονικά το αστέρι στον τοίχο.
Δοξάκης αν έπαιζε σήμερα θα ήταν 6ος παίκτης άνετα σε μεσαία ομάδα Nba.
Chilloutbuddy έγραψε: 13 Ιούλ 2022, 14:40
Είχε στο Γαλάτσι σ'εναν παράδρομο της Βεϊκου έναν απίθανο Καλαβρυτινό, το όνομα του μαγαζιού ήταν "Γιώργος", και έφτιαχνε το πιό τρομερό πιτόγυρο που έχω φάει στη ζωή μου. Είχε δύο πράγματα στο μενού: πιτόγυρο τεράστιο χοιρινό κλασσικό με τζατζίκι, και πιτόγυρο τεράστιο χοιρινό με μια δική του ροζ σάλτσα αντί για τζατζίκι. Αυτά. Πατάτες ούτε μέσα ούτε έξω ούτε τίποτα, διάλεγες ένα απ'τα δύο και έφευγες. Και αν του έλεγες καμμιά μαλακία του στυλ "μη μου βάλετε κρεμμύδια" γύριζε και σε κοίταγε με απαξιωτικό βλέμμα και σου έλεγε "κρέας να βάλω;"
Το κοίταξα φέτος και έχει αλλάξει διεύθυνση και φτιάχνει τις ίδιες μαλακίες που φτιάχνουν όλοι. Ξενέρωμα.
Παει και αυτο το σημειο δηλαδη
Πάει γαμήθηκε, μια ματιά έριξα στο μενού και με το που είδα 45 διαφορετικά πράγματα ούτε πάτησα να δώ.
Δεν καταλαβαίνουν το βασικό, ότι όταν είσαι μαγαζί-τρύπα με 1-2 ανθρώπους μέσα πρέπει να εξειδικευτείς σε 2 πιάτα το πολύ. Δε μπορείς να έχεις ταυτόχρονα 20 γραμμές παραγωγής και είναι και οι 20 τέλειες/φρέσκιες/καλοψημένες, είναι αδύνατον.
Οι Σιγκαπουριανοί το έχουν καταλάβει μια χαρά αυτό, έχουνε κιόσκια που φτιάχνουνε ένα πράγμα μόνο, Ντάμπλινγκς ξέρω γω ή Ράμεν, αλλά το φτιάχνουνε τέλεια και το περνάνε χέρι-χέρι από γενιά σε γενιά, και κάθε απόγονος το κάνει και λίγο καλύτερο, μέχρι που έχουνε φτάσει σε σημείο να έχουνε κιόσκια τρύπες με αστέρι Μισελέν κυριολεκτικά. Περπατάς στο δρόμο και βλέπεις ουρά γύρω από ένα τυχαίο κιόσκι, και ο Κινέζος μέσα έχει κανονικά το αστέρι στον τοίχο.
Επειδή ο Ελ ειναι της ποσότητας και όχι της ποιότητας, ένα κατάστημα που θα έδινε ένα καλό πράγμα και δε θα βρισκόταν στην Ερμου ξερωγω, θα πηγαινε άπατο.
Ο έλ δε ξέρει να τρώει, του αρέσει απλά να νιωθει το στομάχι του έτοιμο να σκάσει.
Ένα αυτό και ένα ακόμη πως ο ελ καταστηματάρχης θέλει το μεγαλύτερο δυνατό κέρδος
Σου λέει ο σουβλατζής "Αφου ο άλλος θέλει να φάει γαυρο με γύρο, γιατί να τον χάσω;"
Εδω ρε έχουν μείνει ελάχιστα καταστήματα που φτιάχνουν γυρο χειροποίητο, τι λέμε τώρα.
"Chiedi a un bambino di disegnare una macchina e sicuramente la farà rossa"
Chilloutbuddy έγραψε: 13 Ιούλ 2022, 14:40
Είχε στο Γαλάτσι σ'εναν παράδρομο της Βεϊκου έναν απίθανο Καλαβρυτινό, το όνομα του μαγαζιού ήταν "Γιώργος", και έφτιαχνε το πιό τρομερό πιτόγυρο που έχω φάει στη ζωή μου. Είχε δύο πράγματα στο μενού: πιτόγυρο τεράστιο χοιρινό κλασσικό με τζατζίκι, και πιτόγυρο τεράστιο χοιρινό με μια δική του ροζ σάλτσα αντί για τζατζίκι. Αυτά. Πατάτες ούτε μέσα ούτε έξω ούτε τίποτα, διάλεγες ένα απ'τα δύο και έφευγες. Και αν του έλεγες καμμιά μαλακία του στυλ "μη μου βάλετε κρεμμύδια" γύριζε και σε κοίταγε με απαξιωτικό βλέμμα και σου έλεγε "κρέας να βάλω;"
Το κοίταξα φέτος και έχει αλλάξει διεύθυνση και φτιάχνει τις ίδιες μαλακίες που φτιάχνουν όλοι. Ξενέρωμα.
Παει και αυτο το σημειο δηλαδη
Πάει γαμήθηκε, μια ματιά έριξα στο μενού και με το που είδα 45 διαφορετικά πράγματα ούτε πάτησα να δώ.
Δεν καταλαβαίνουν το βασικό, ότι όταν είσαι μαγαζί-τρύπα με 1-2 ανθρώπους μέσα πρέπει να εξειδικευτείς σε 2 πιάτα το πολύ. Δε μπορείς να έχεις ταυτόχρονα 20 γραμμές παραγωγής και είναι και οι 20 τέλειες/φρέσκιες/καλοψημένες, είναι αδύνατον.
Οι Σιγκαπουριανοί το έχουν καταλάβει μια χαρά αυτό, έχουνε κιόσκια που φτιάχνουνε ένα πράγμα μόνο, Ντάμπλινγκς ξέρω γω ή Ράμεν, αλλά το φτιάχνουνε τέλεια και το περνάνε χέρι-χέρι από γενιά σε γενιά, και κάθε απόγονος το κάνει και λίγο καλύτερο, μέχρι που έχουνε φτάσει σε σημείο να έχουνε κιόσκια τρύπες με αστέρι Μισελέν κυριολεκτικά. Περπατάς στο δρόμο και βλέπεις ουρά γύρω από ένα τυχαίο κιόσκι, και ο Κινέζος μέσα έχει κανονικά το αστέρι στον τοίχο.
Αυτο ειναι πολυ σημαντικο που λες!!!
Ενα μαγαζι εχω βρει εως τωρα (εκτος Αθηνων) που εχει τα εξης: Σουβλακι με ψωμι, σουβλακι τυλιχτο σε πιτα. Αναψυκτικα, μπυρες. Αυτα μονο!!!
Οτι πιο νοστιμο εχω φαει σε σουβλακι!!!
Whatever the mind can conceive and believe, it can achieve.
