ΑΝ Ο ΘΕΟΣ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΟΔΥΝΑΜΟΣ ...

[Λοξίας]

Η «ευθυγνωμοσύνη» είναι βυζαντινή λέξη και υπάρχει στο βυζαντινό λεξικό του Trapp ενώ μαρτυρείται σε επιστολές του βυζαντινού λόγιου Γεωργίου Βαρδάνη. Να σημειώσω ότι το επίθετο «εὐθύγνωμος» μαρτυρείται στον Δημόκριτο. Όσον αφορά στις άλλες δύο λέξεις, δεν μαρτυρούνται τα ουσιαστικά καθ' αυτά, αλλά υπάρχουν τα επίθεται «εὐτλήμων» και «γηραιόφρων» όπου το μεν πρώτο υπάρχει στους «Πέρσες» του Αισχύλου (εὐτλήμονι δόξῃ) αλλά και σε βυζαντινά κείμενα ενώ το δεύτερο είναι βυζαντινό και μαρτυρείται σε επιστολή του Ιωάννη Τζέτζη.

Το επίθετο της αρχαίας "ευτλήμων" το γνωρίζω. Ουσιαστικό όμως δεν υπάρχει.
Όταν δεν υπάρχει ένα ουσιαστικό εξ επιθέτου, δεν το δημιουργώ εγώ επειδή μου φαίνεται φανταιζί η λέξη.
Οι λόγιες λέξεις που δημιουργήθηκαν την βυζαντινή περίοδο είναι δόκιμες όταν απαντώνται συχνά στην γλώσσα.
Όταν η ύπαρξή τους πιστοποιείται σε ένα δύο κείμενα, τότε δεν έχουν επαφή με την γλώσσα.

Και φυσικά, το ίδιο ισχύει και για τις λόγιες λέξεις που είναι μόνο σε "όνομα επίθετο".
Η δημιουργία ονόματος ουσιαστικού, επειδή "έτσι", είναι εντελώς άστοχη.

[Planis]

Η «ευθυγνωμοσύνη» είναι βυζαντινή λέξη και υπάρχει στο βυζαντινό λεξικό του Trapp ενώ μαρτυρείται σε επιστολές του βυζαντινού λόγιου Γεωργίου Βαρδάνη. Να σημειώσω ότι το επίθετο «εὐθύγνωμος» μαρτυρείται στον Δημόκριτο. Όσον αφορά στις άλλες δύο λέξεις, δεν μαρτυρούνται τα ουσιαστικά καθ' αυτά, αλλά υπάρχουν τα επίθεται «εὐτλήμων» και «γηραιόφρων» όπου το μεν πρώτο υπάρχει στους «Πέρσες» του Αισχύλου (εὐτλήμονι δόξῃ) αλλά και σε βυζαντινά κείμενα ενώ το δεύτερο είναι βυζαντινό και μαρτυρείται σε επιστολή του Ιωάννη Τζέτζη.

Το επίθετο της αρχαίας "ευτλήμων" το γνωρίζω. Ουσιαστικό όμως δεν υπάρχει.
Όταν δεν υπάρχει ένα ουσιαστικό εξ επιθέτου, δεν το δημιουργώ εγώ επειδή μου φαίνεται φανταιζί η λέξη.
Οι λόγιες λέξεις που δημιουργήθηκαν την βυζαντινή περίοδο είναι δόκιμες όταν απαντώνται συχνά στην γλώσσα.
Όταν η ύπαρξή τους πιστοποιείται σε ένα δύο κείμενα, τότε δεν έχουν επαφή με την γλώσσα.

Και φυσικά, το ίδιο ισχύει και για τις λόγιες λέξεις που είναι μόνο σε "όνομα επίθετο".
Η δημιουργία ονόματος ουσιαστικού, επειδή "έτσι", είναι εντελώς άστοχη.

Δεν θα συμφωνήσω ότι δεν μπορείς να κάνεις ουσιαστικό από ένα επίθετο, δεν βλέπω τον λόγο που αυτό «απαγορεύεται». Τώρα για τις λόγιες βυζαντινές λέξεις, σίγουρα το πώς και το πότε χρησιμοποιείς μία λέξη έχει σχέση και με τα συμφραζόμενα. Σε ένα θεολογικό κείμενο δεν καταλαβαίνω γιατί αυτό είναι άστοχο. Τώρα αν αρχίζει κάποιος στην καθημερινή του ζωή και λέει για «ευτλημοσύνη», προφανώς και αυτό είναι ποζεριά.

[Λοξίας]

Η συντριπτική πλειοψηφία αρνείται την ύπαρξη της, όχι τη φανταστική ύπαρξη που δίνει κάπου κάπου ντσούρες ικανοποίησης, αλλά την πραγματική ύπαρξη. Αυτή που όταν εφαρμοστεί δε θα έχουν ανάγκη προστασίας τα ζώα, η φύση, οι συνάνθρωποι. Και φυσικά και η Εκκλησία μέσα στην πλειοψηφία είναι, οπότε μη ρωτάς αν θα σε βλέπει ως αρνητή της ύπαρξης σου.
Το σπήλαιο του Πλάτωνα ζούμε ακόμη.

Σύμφωνα με τη γραφή, ήταν όταν πήρε το μήλο ο Αδάμ.

Πραγματικά δεν έχω καταλάβει τι θέλεις να πεις.
Αν γνωρίζεις, και θέλεις φυσικά, πες μου τι εννοεί η εκκλησία "άρνηση της ύπαρξης". Όχι τι εννοείς εσύ.

Θεωρώ πως έχεις τοποθετήσει λάθος την χρονική στιγμή της "αρχής" με τον Αδάμ.
Αλλά αυτό, θα το δούμε μετά.

[Λοξίας]

Δεν θα συμφωνήσω ότι δεν μπορείς να κάνεις ουσιαστικό από ένα επίθετο, δεν βλέπω τον λόγο που αυτό «απαγορεύεται». Τώρα για τις λόγιες βυζαντινές λέξεις, σίγουρα το πώς και το πότε χρησιμοποιείς μία λέξη έχει σχέση και με τα συμφραζόμενα. Σε ένα θεολογικό κείμενο δεν καταλαβαίνω γιατί αυτό είναι άστοχο. Τώρα αν αρχίζει κάποιος στην καθημερινή του ζωή και λέει για «ευτλημοσύνη», προφανώς και αυτό είναι ποζεριά.

Μα δεν είπα ότι "απαγορεύεται".
Όπως ξέρεις, δεν παράγουν όλα τα επιθέτα ουσιαστικά. Για να μην έχουν παράξει όλα τα επίθετα ουσιαστικά, κάποιος λόγος θα υπάρχει.
Αφού δεν υπάρχει λοιπόν ουσιαστικό ευτλημοσύνη, ο όρος είναι αδόκιμος και είναι η χρήση του είναι ποζεριά.
Δηλαδή δεν μπορούμε να πούμε, "υπομονή", "καρτερικότητα", "ανθεκτικότητα"; Πρέπει να χρησιμοποιήσουμε μια λέξη που δεν υπάρχει;

Τώρα στα θεολογικά κείμενα ναι, έχουν χρησιμοποιηθεί κατά κόρον σπάνιες αρχαίες ή αρχαιοπρεπείς λέξεις, που η σημασία τους και στα βυζαντινά χρόνια και σήμερα ήταν και είναι παντελώς άγνωστη. Θα υπάρχει κάποιος λόγος, φαντάζομαι.

[sharp]

Υπάρχει και το κλασσικό: μπορεί ο Θεός να φτιάξει μια πέτρα τόσο βαριά που να μην μπορεί να την σηκώσει;

Εξ ορισμού ο Θεός δεν είναι άνθρωπος, επομένως η αναγωγή ανθρώπινων ιδιοτήτων στον Θεό είναι άτοπες, αυτή είναι η απάντηση.

[jey_pap]

Εξάλλου, πρώτα έχουν λύσει το θέμα του αν η θέλησή Του συναινεί σε τέτοιο ...χρήσιμο εγχείρημα.

[jey_pap]

...
Παραδείγματα ουσ. σε -σύνη: αφροσύνη, ευγνωμοσύνη, λησμοσύνη, ματαιοφροσύνη, μεγαλορρημοσύνη, μετριοφροσύνη, μνημοσύνη, πολυπραγμοσύνη, ταπεινοφροσύνη, φιλοφροσύνη
αρχ.
ζηλοσύνη, κλεπτοσύνη, μοιχοσύνη, οίχτοσύνη, τεκτοσύνη, τλημοσύνη

[Λοξίας]

Τλημοσύνη υπάρχει. Ευτλημοσύνη ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ.
ΤΕΛΟΣ!

Κοίτα να δεις αν μπορείς να απαντήσεις επί του θέματος με απλή και κατανοητή γλώσσα και άσε τις ποζεριές με λέξεις που δημιουργείς μόνος σου, επειδή σου φαίνονται φανταιζί.

...
Παραδείγματα ουσ. σε -σύνη: αφροσύνη, ευγνωμοσύνη, λησμοσύνη, ματαιοφροσύνη, μεγαλορρημοσύνη, μετριοφροσύνη, μνημοσύνη, πολυπραγμοσύνη, ταπεινοφροσύνη, φιλοφροσύνη
αρχ.
ζηλοσύνη, κλεπτοσύνη, μοιχοσύνη, οίχτοσύνη, τεκτοσύνη, τλημοσύνη

οίχτοσύνη;;;
Τι είναι πάλι αυτό; διπλοτονούμενη λέξη δικής σου εφεύρεσης;

[bluerose]

Εξάλλου, πρώτα έχουν λύσει το θέμα του αν η θέλησή Του συναινεί σε τέτοιο ...χρήσιμο εγχείρημα.

Προσπαθουν το θέλημα τους να το κάνουν θέλημα Του
Το θέλημα Του είναι μόνο να ζητουμε τη βασιλεία των ουρανών κι ότι οδηγεί εκει
Πολυ μεγάλη κουβέντα, πως να κάνεις το θέλημα σου θέλημα Του(χωρίς ίχνος εγωισμου και αφου καταλάβεις το σχέδιο του Θεου για σένα παραλληλα)

[Λοξίας]

Όποιος θέλει (και μπορεί), ας παραμείνει στο θέμα του νήματος.
Το οποίον θέμα είναι το "κακό" και η υπόσταση του, η παρουσία του, ο τρόπος λειτουργίας του, η "παρέμβασή" του και η "αρχή" του.

Καθαρές και συγκεκριμένες ερωτήσεις, που μπορούν να απαντηθούν με καθαρές και συγκεκριμένες απαντήσεις.
Αν δεν θέλετε ή δεν μπορείτε, τότε οι καταθέσεις περί θείας θέλησης, "το κατά φύσιν", ή οι επικλήσεις άσχετων ρήσεων από εκκλησιαστικά βιβλία, είναι απλώς αποπροσανατολιστικές προσπάθειες.

[ksk]

Δεν μπορώ να καταλάβω τι σχέση έχει αυτο το κακό που σχετίζεται με την ποιότητα ύπαρξης, με την αληθινή φύση του Κακού σε σχέση με το Αγαθό...
Υ.Γ Βοηθα να καταλάβω διότι έχω μπερδευτεί...Απευθύνομαι σε σενα διότι κατάλαβες...

Ποιος κατάλαβε; εγώ; Αμ δε...
Είναι ζήτημα αν δύο απαντήσεις ήταν μέσα στο πνεύμα της ερώτησης.
Όλες οι άλλες οι απαντήσεις, ήταν εκτός. Πως να καταλάβω;

Ειπες: μισό για να καταλάβω
Προς στιγμή σκέφτηκα οτι η αντιληπτική μου ικανότητα νοσεί...

[ksk]

Όποιος θέλει (και μπορεί), ας παραμείνει στο θέμα του νήματος.
Το οποίον θέμα είναι το "κακό" και η υπόσταση του, η παρουσία του, ο τρόπος λειτουργίας του, η "παρέμβασή" του και η "αρχή" του.

Καθαρές και συγκεκριμένες ερωτήσεις, που μπορούν να απαντηθούν με καθαρές και συγκεκριμένες απαντήσεις.
Αν δεν θέλετε ή δεν μπορείτε, τότε οι καταθέσεις περί θείας θέλησης, "το κατά φύσιν", ή οι επικλήσεις άσχετων ρήσεων από εκκλησιαστικά βιβλία, είναι απλώς αποπροσανατολιστικές προσπάθειες.

Συμφωνώ με τον Πλωτινο σχετικά με το κακό αν και δεν θα έδινα αυτόν τον επιθετικό προσδιορισμό ( υπάρχουν και αντιφάσεις)
Απλά θα το ονόμαζα κατώτερη έλξη 'η "καθοδικό έρωτα "...

[Λοξίας]

Ειπες: μισό για να καταλάβω
Προς στιγμή σκέφτηκα οτι η αντιληπτική μου ικανότητα νοσεί...

Ναι, το είπα δίκην απορίας.
Δεν νοσεί, καλά είναι...

[Λοξίας]

Συμφωνώ με τον Πλωτινο σχετικά με το κακό αν και δεν θα έδινα αυτόν τον επιθετικό προσδιορισμό ( υπάρχουν και αντιφάσεις)
Απλά θα το ονόμαζα κατώτερη έλξη 'η "καθοδικό έρωτα "...

Το θέμα δεν είναι το κακό ιδωμένο μέσα από την φιλοσοφία, αλλά πως ερμηνεύεται και εξηγείται το κακό στην χριστιανική θεολογία.

Το πρόβλημα της ύπαρξης του κακού, είναι εξαιρετικά πολύπλοκο και δαιδαλώδες και δεν μπόρεσαν διανοητές τεράστιου βεληνεκούς, ένθεν κακείθεν, να δώσουν, όχι μόνον λύση αλλά ούτε καν ικανοποιητική απάντηση. Θα το λύσουμε εμείς εδώ; Όχι βέβαια, απλώς κουβέντα να γίνεται.

[Antares]

Κανονικά θα έπρεπε να υπάρχουν τόμοι ολόκληροι για το κακό εφόσον ήταν και είναι καθημερινότητα. Ειδικά οι αρχαίοι Έλληνες θα έπρεπε να έχουν αφήσει πολύ υλικό. Τόσο εύστοχοι για όλα τα άλλα και ελάχιστα γι΄αυτά που καθόριζαν την ζωή τους; Θα είχαν δώσει σίγουρα κάποιες απαντήσεις σχετικά με το ερώτημα του νηματοθέτη.
Το ίδιο ισχύει και για την συνέχεια. Πόσοι γνωρίζουν σήμερα τι ακριβώς (όχι αερολογίες και συντομεύσεις) έκαναν οι μυστικές υπηρεσίες στο πρώην ανατολικό μπλοκ εναντίον πολιτών;
Γνώμη μου είναι ότι κρύβεται ή καταστρέφεται το υλικό που επεξεργάζεται τέτοιο θέμα. Το κακό είναι το ίδιο, αλλάζουν τα μέσα, από την απαρχή της ιστορίας έως σήμερα.