Σέλευκας έγραψε: 18 Νοέμ 2022, 16:20
Ασέβαστος έγραψε: 17 Νοέμ 2022, 20:22
Σέλευκας έγραψε: 17 Νοέμ 2022, 19:32
Το θέμα εδώ ειναι οτι η ανάγνωση πρέπει να γίνεται στην πρώτη δημοτικού και οχι στα νήπια και μετά η δασκάλα να θεωρεί οτι εμαθε το παιδι σε μια βδομάδα ανάγνωση επειδή έκανε αυτήν καλη διδασκαλία. Η δουλειά της δεν είναι να περιθωριοποιεί παιδιά που πάνε να μάθουν διάβασμα στο σωστό χρόνο έναντι κάποιων άλλων που κινήθηκαν εκτός, το οποίο δεν προβλέπεται απο το πρόγραμμα. Αν δεν μπορεί να το κάνει είναι επικίνδυνη και πρέπει να απολυθεί και να κάνει άλλο επάγγελμα και οχι τα παιδιά να γίνονται θύματα της ανεπάρκειας της.
ποιος κρινει ποιος ειναι ο "σωστος" χρονος; ποιο ειναι το "προγραμμα"
αν θέλει το κράτος τα παιδια να μάθουν στο νηπιαγωγίο να τους διδάσκει η νηπιαγωγός ανάγνωση.
Οχι να τους μαθαίνουν σπίτι απο τα 5 και μετά οποιοι (οι νοήμονες και υγιείς στο μυαλό γονείς) να βλέπουν τα παιδιά τους που ακολουθούν το σχολικό πρόγραμμα να γινονται παρίες και να απομονώνονται.
Και δεν καταλαβαίνω τι στόχευση έχει να φαίνεται καλός μαθητής κάποιος που δεν έχει καμιά ικανότητα παραπάνω επειδή φρόντισαν οι γονείς του να τον βάλουν να μαθει κάτι πριν το σχολείο. Τι δείχνει αυτό και τι θα πετύχει η κοινωνία με κάτι τέτοιο; Δηλαδή να τιμωρεί ένα παιδί που μπορεί και να είναι πιο ικανό απο τα άλλα επειδή ακολουθεί το σχολικό πρόγραμμα που οι ίδιοι έφτιαξαν.
ολοι οι γονεις (τουλαχιστον οι νοημονες και υγιεις στο μυαλο) πρεπει να προσπαθουν να μαθουν στο παιδι τους να διαβαζει, και να μετραει και οτι αλλο μπορει και θελει, απο οσο νωριτερα ειναι δυνατον.
μονο καλο μπορει να βγει απο τη γνωση.
καθολου νοημον και υγειης δεν ειναι οποιος αφηνει το παιδι του πισω επειδη σχολικο προγραμμα και πιπες. αλλο να μην υπαρχει χρονος, η ικανοτητα απο το παιδι η το γονιο, και αλλο να του στερεις γνωση επιτηδες, επειδη σχολικο προγραμμα.
αν ειναι δυνατον, να ζηταει γνωση το παιδι, να μπορει και να θελει, και συ να του απαντας "δε σου λεω, θα τα μαθεις στο σχολειο, στην ωρα τους"
το σχολικο προγραμμα εχει φτιαχτει για το μεσο ορο. καθε παιδι ειναι ξεχωριστο, αλλο παει πιο αργα, αλλο πιο γρηγορα, και με διαφορετικη ταχυτητα σε καθε τομεα της αναπτυξης του.
το ιδιο ρυθμιζει την ταχυτητα, και ο γονιος οσο μπορει βοηθαει.
ειχα καμποσους καβγαδες για αυτο με τη γυναικα μου. τα δικα σου μυαλα ειχε, αλλα της τα αλλαξα.
προσοχη, δεν μιλω να πιεσεις το παιδι να μαθει, για να κανεις τον πονηρο στους αλλους γονεις οτι το παιδι σου ειναι δηθεν εξυπνο, μιλω για οταν το παιδι θελει να μαθει, να μην το κρατησεις πισω.
πρωτο παραδειγμα που θυμαμαι, και πρωτος καβγας, ηταν οταν σε παρα πολυ μικρη ηλικια, ισως 3-4 χρονω τον εμαθα να πληκτρολογει το τηλεφωνο μου στο σταθερο, και να μου μιλαει. και η γυναικα γκρινιαζε οτι δεν πρεπει να μαθαινει τετοια το παιδι. γκρινιαζε και για το ταμπλετ που του πηρα οταν ηταν ενος, γκρινιαζε και που καναμε κλασματα και αρνητικους αριθμους στην πρωτη, γκρινιαζε και που τον μαθαινα αγγλικα απο οταν πρωτομιλησε.
τωρα καμαρωνει σα γυφτικο σκεπαρνι για τον κανακαρη μας, και συνεχεια λεει οτι ο πατερας του τον προχωρησε τοσο, εγω η ηλιθια δεν ηθελα.