Σελίδα 11 από 14

Re: Τυχαιες αναμνησεις

Δημοσιεύτηκε: 14 Απρ 2019, 16:41
από vagabondo
συννεφιασμένη Κυριακή έγραψε: 14 Απρ 2019, 16:32 στην κακία είσαι χάλιας :smt058
Γιατί κακία;
Για 'μένα γράφεις καλύτερα, απ' ότι ζωγραφίζεις.
Να μην το πω;

Re: Τυχαιες αναμνησεις

Δημοσιεύτηκε: 14 Απρ 2019, 16:45
από νύχτα
vagabondo έγραψε: 14 Απρ 2019, 16:41 Γιατί κακία;
Για 'μένα γράφεις καλύτερα, απ' ότι ζωγραφίζεις.
Να μην το πω;
α, την ζωγραφική εννοούσες; :oops:







(α, τόσο χάλια :102: )

Re: Τυχαιες αναμνησεις

Δημοσιεύτηκε: 14 Απρ 2019, 18:44
από vagabondo
συννεφιασμένη Κυριακή έγραψε: 14 Απρ 2019, 16:45
vagabondo έγραψε: 14 Απρ 2019, 16:41 Γιατί κακία;
Για 'μένα γράφεις καλύτερα, απ' ότι ζωγραφίζεις.
Να μην το πω;
α, την ζωγραφική εννοούσες; :oops:
Εσύ τι νόμιζες;

Re: Τυχαιες αναμνησεις

Δημοσιεύτηκε: 14 Απρ 2019, 18:55
από νύχτα
vagabondo έγραψε: 14 Απρ 2019, 18:44 Εσύ τι νόμιζες;
την τοποθέτηση αρμών

Re: Τυχαιες αναμνησεις

Δημοσιεύτηκε: 14 Απρ 2019, 18:57
από vagabondo
Ποιών αρμών? :smt017

Re: Τυχαιες αναμνησεις

Δημοσιεύτηκε: 14 Απρ 2019, 18:58
από mitsolias666
Πρώτος βαρβάτος αυνανισμός για την Δήμητρα Παπαδοπούλου μετά από ένα επεισόδιο Απαράδεκτων. :xena:

Χτες τη νύχτα είχα αϋπνίες. Θυμήθηκα την Σταυρούλα και τα διάφανα καλτσόν της σε ραντεβού δίπλα στο ποτάμι.
Το ίδιο βράδυ την είχα χαμουρέψει χωρίς διείσδυση για ώρες. Στο τέλος όλα πάνω μας ήταν μούσκεμα και τα καλτσόν της για πέταμα. :g030:

Re: Τυχαιες αναμνησεις

Δημοσιεύτηκε: 14 Απρ 2019, 19:04
από 1451
Περπατούσα και με πλησιάζει μια γριά, πεπεισμένη πως είμαι ο εγγονός της. Μου έλεγε πότε θα πάω στο χωράφι να δουλέψω. Της είπα ότι εκεί πήγαινα και την αποχαιρέτησα.

Re: Τυχαιες αναμνησεις

Δημοσιεύτηκε: 14 Απρ 2019, 19:10
από νύχτα
Cloud87 έγραψε: 14 Απρ 2019, 15:37 Αυτό είναι λίγο σκοτεινό spell η αλήθεια είναι...εγώ προτιμώ για αυτό το παιχνίδι να διαβάζω από πιο φωτεινά βιβλία που μιλάνε για αγάπη και αγγελάκια. :g094:
:g030: :g030:

Re: Τυχαιες αναμνησεις

Δημοσιεύτηκε: 14 Απρ 2019, 19:19
από Gherschaagk
συννεφιασμένη Κυριακή έγραψε: 14 Απρ 2019, 16:06 όταν ήμασταν πιτσιρίκια με την αδερφή μου, μας άρεσε να ακολουθούμε
τον μπαμπά στην προπόνηση, στο γήπεδο

τρέχαμε μαζί του, κάναμε ζέσταμα, και περιμέναμε τη στιγμή που θα είναι
τόσο απασχολημένος ώστε να μη καταλάβει ότι εξερευνούμε και την γύρω περιοχή

το παίρναμε τόσο στα σοβαρά, που ακυρώναμε παιχνίδια με τους φίλους μας,
γιατί έπρεπε να πάμε για προπόνηση!

το γήπεδο του χωριού ήταν χωρίς γρασίδι φυσικά, είχε μόνο κοκκινόχωμα,
και βρισκόταν στην άλλη άκρη, οπότε το να πάει κανείς εκεί, ήταν από μόνο του
μια αξιοζήλευτη εμπειρία

θυμάμαι λοιπόν μια μέρα, που είχε βρέξει την προηγούμενη, ήταν χειμώνας και είχε κρύο,
και όλο το χωριό ήταν μες στη λάσπη (το χωριό μου μοιάζει με βάλτο :102: )

περιμένουμε ανυπόμονα τον μπαμπά να έρθει από τη δουλειά, και να
μας πάρει μαζί του στο γήπεδο. αφού επιμένει για λίγο να μην πάμε, για να μη λερωθούμε
κτλ, κι αφού του υποσχόμαστε ότι θα προσέχουμε, μας παίρνει παρέα

φτάνουμε στο γήπεδο, κοιτάζει γύρω γύρω ώστε να εντοπίσει τα ασφαλή σημεία,
και μας υποδεικνύει πού δεν θα πλησιάσουμε

:003: :003:

το ένα σημείο ήταν πίσω από την εστία, και ήταν από τα αγαπημένα μας

(η λάσπη εκεί πρέπει να είχε φτάσει τους δέκα με δεκαπέντε πόντους)

πατάμε, λοιπόν, και δεν μπορούμε να σηκώσουμε τα πόδια μας, έχουν κολλήσει στο έδαφος

αφού το συζητάμε για κάμποση ώρα (γιατί θα μας μάλωνε) αποφασίζουμε να τον φωνάξουμε,
δεν είχε καθόλου πλάκα να είμαστε ακίνητες

έρχεται νευριασμένος, θυμάμαι βγάζει την αδερφή μου πρώτα, κι έτσι όπως τη σηκώνει αγκαλιά,
μένουν τα παπούτσια κολλημένα στη λάσπη

την ακουμπά παραδίπλα, βουλιάζει κι εκεί

την σηκώνει ξανά, μένουν και οι κάλτσες στη λάσπη

εμείς χαχανίζουμε αμήχανα και ενώ είναι πολύ πολύ εκνευρισμένος, γελάει μαζί μας,
αλλά μας τονίζει αυστηρά ότι αυτή είναι η τελευταία φορά που κάνουμε προπόνηση όλοι μαζί,
κι ότι πρέπει να φροντίσουμε να μη μας πάρει χαμπάρι η μαμά

εμάς δε μας νοιάζει τίποτε, ούτε τα λασπωμένα πόδια μας, ούτε το κρύο
μόλις αποκτήσαμε το πρώτο μας μυστικό με τον μπαμπά, κι είμαστε ευτυχισμένες





(ως γνωστόν, κανένα μυστικό μεταξύ τριών δεν παραμένει για πάντα μυστικό,
τα παπούτσια μας πετάχτηκαν)
Ζήλεψα. Την ανάμνηση και την αποτύπωση της με λέξεις.

Re: Τυχαιες αναμνησεις

Δημοσιεύτηκε: 14 Απρ 2019, 19:28
από νύχτα
Gherschaagk έγραψε: 14 Απρ 2019, 19:19
Ζήλεψα. Την ανάμνηση και την αποτύπωση της με λέξεις.
έχεις αδερφούλα και μ ένιωσες; :D

Re: Τυχαιες αναμνησεις

Δημοσιεύτηκε: 14 Απρ 2019, 19:33
από Gherschaagk
Ο μπαμπάς μου ήταν άρρωστος όταν ήμουν μικρή.

Re: Τυχαιες αναμνησεις

Δημοσιεύτηκε: 14 Απρ 2019, 19:36
από νύχτα
:cry :cry

Re: Τυχαιες αναμνησεις

Δημοσιεύτηκε: 14 Απρ 2019, 19:38
από Gherschaagk
Πέρασε, όλα καλά τώρα.

Re: Τυχαιες αναμνησεις

Δημοσιεύτηκε: 14 Απρ 2019, 19:42
από νύχτα
χαίρομαι

Re: Τυχαιες αναμνησεις

Δημοσιεύτηκε: 15 Απρ 2019, 00:00
από Ορέστης 35
Cloud87 έγραψε: 14 Απρ 2019, 14:58
Ορέστης 35 έγραψε: 14 Απρ 2019, 07:36 Δεν τα θυμαμαι ρε συ. Ποτε επαιζες;
Θα κάνω μια τελευταία προσπάθεια και μετά τα παρατάω.

Spread of Savagery
(Book of Vile Darkness, p. 105)

Enchantment [Evil]
Level: Cleric 9, Bestial (BoVD) 8,
Components: V, S, M, DF,
Casting Time: 1 hour
Range: Long (400 ft. + 40 ft./level)
Area: 10-ft./level radius spread
Duration: 1 hour/level
Saving Throw: Will negates
Spell Resistance: Yes

All living creatures within the area become hostile to anyone not affected by the spell, whether in or out of the area, and regardless of alignment or former association. They are likely to attack such creatures, although they retain their intellect and thus retreat or avoid opponents obviously too powerful for them to overcome.

Affected creatures are likely to continue with their normal activities until presented with someone not affected by the spell. Subjects of spread of savagery can identify unaffected creatures by sight through an instinctive, supernatural sense granted by the spell.

Arcane Material Component: Three drops of brain fluid from a beast.

Επαιζα κυρίως 3.5. Τώρα παίζω και fifth.
Νομιζω τη 2.0 παιζαμε.

Παρε ενα κλασικο

AD&DEdit
FireballEdit
This spell debuted in the Player's Handbook as a magic-user spell.

Level: 3 School: Evocation
Components: V, S, M (a tiny ball of compressed bat guano and sulphur)
Range: 10" + 1"/level Casting Time: 3 segments
Duration: Instant Saving Throw: 1/2
Area: 2" radius sphere
The caster fires a streak from their finger out to the range they desire, and if the path is unobstructed, the spell creates an explosive burst of flame that detonates with a low roar at that point. If the streak strikes something before it reaches that range, it detonates early It deals 1d6 damage per caster level to creatures in the area (creatures affected can save for half damage). There is not much pressure with the explosion, and it will conform to the shape of the area it bursts in, covering an area equal to its normal spherical volume (roughly 33,000 cubic feet). The fireball ignites combustibles, and melts soft metals such as gold, silver, and copper. Items exposed to the fire must make saves to negate the effect.