Phorum.com.gr

AΑαααα Smiths, εύγε Sibylic

sibylic έγραψε: 10 Μαρ 2019, 01:59 ή κοπέλα τά δίνει όλα

The Smiths Stop me if you think you've heard this one before

μιά πολύ καλή διασκευή

Stop Me If You Think You've Heard This One Before απ'τόν Τζώνυ Μάρ τών Σμιθς μετά τό χωρισμό της μπάντας απ'τόν Μορισέη

sibylic έγραψε: 09 Μαρ 2019, 23:09 Morrissey - November Spawned A Monster

"Oh, poor twisted child
So ugly, so ugly
Poor twisted child
Oh hug me, oh hug me
One November
Spawned a monster
In the shape of this child
Who must remain
A hostage to kindness
And the wheels underneath her
A hostage to kindness
And the wheels underneath her
A symbol of where mad, mad lovers
Must pause and draw the line.
So sleep and dream of love
Because it's the closest
You will get to love
That November
Is a time
Which I must
Put out of my mind
Oh, one fine day
Let it be soon
She won't be rich or beautiful
But she'll be walking your streets
In the clothes that she went out
And chose for herself."

'Εχει κάτι το πολύ εικαστικό αυτό το βίντεο, αλλά ταυτόχρονα γυρνάει γύρω από έναν άνθρωπο και την έκφρασή του, είναι απλό. Την εποχή που βγήκε ξεχώριζε από άλλα της εποχής του. Ήταν ένα peak που δεν φαινόταν τότε ότι ήταν peak. Η καλή μουσική με την καλή παραγωγή σε βίντεο (ξοδεύονταν λεφτά) ήταν κάτι συνηθισμένο για την εποχή. Μετά ήρθε η Eurodance, οι αμερικανιές, ολίγη καλή ποπ... Αλλά είχε κάτι εκείνη η εποχή ακριβώς. Κιθάρες κιθάρες...

Λατρεύω Smiths. Το αγαπημένο μου τραγούδι
όπως και το How soon is now, αλλά μπήκε

και ένα μπόνους

Υπερκουλτουριάρης έγραψε: 12 Μαρ 2019, 18:14 Λατρεύω Smiths. Το αγαπημένο μου τραγούδι

England is swine? Βρε τον Μόρισεϊ! Δεν μασάει τα λόγια του!

Άσχετο, η φωνή του είναι ίδια σχεδόν, αλλά και τότε ήταν κάπως ώριμη.

Κοίτα όμως τώρα ένα παράξενο. Από πάντα τα τραγούδια του ήταν μια μουρμούρα για το γκρίζο της Βρετανίας αλλά αυτό που έγινε στην πορεία η Βρετανία του φαίνεται χειρότερο ακόμα...

Τραγουδάρα

.... και αυτή επίσης

Όταν άκουγα το hype του Τύπου δεν πίστευα λέξη, οι γνωστές υπερβολές των Άγγλων σκέφτηκα, ένα βιντεάκι τους στο Μουσικόραμα το είχα προλάβει στο τέλος (πιθανώς το Γουίλλιαμ) και συνέχισα να αγνοώ το πρώτο τους άλμπουμ ως αντιδραστικός που είμαι. Και κάπου εκεί πετάνε το How Soon Is Now και μεταστρέφομαι σαν τον Σαύλο !
Αποκάλυψις, ένιωσα τυχερός όπως αυτοί που πρόλαβαν στις μέρες τους τον Έλβις, τους Μπήτλς, τους Πίστολς και όλους τους μεγάλους μουσικούς προφήτες. (Κάτι ανάλογο ένιωσα όταν οι Stone Roses κυκλοφόρησαν το Fool's Gold ...)

sibylic έγραψε: 11 Μαρ 2019, 04:44 Stop Me If You Think You've Heard This One Before

Όσο και να τον βαρέσουν οι σρέντερς, τα αρχικά αυτά μέτρα δείχνουν ποιός ξέρει τι πρέπει να κάνει με την κιθάρα.

H βιογραφία του είναι με διαφορά ό,τι πιο ενδιαφέρον έχω διαβάσει τους τελευταίους μήνες

https://en.wikipedia.org/wiki/Morrissey

Morrissey's music is characterised by his baritone voice and distinctive lyrical content featuring recurring themes of emotional isolation and sexual longing, self-deprecating and black humour, and anti-establishment stances.

He has courted controversy since early on in his music career with his forthright opinions—endorsing vegetarianism and animal rights, criticising royalty and prominent politicians, and defending a particular vision of English national identity.

Μυρίζει Βρετανία. Κατά ένα παράδοξο τρόπο και ο ίδιος ο Μόρισεϊ, μετανάστης ήταν εκεί!

His parents—Elizabeth (née Dwyer) and Peter Morrissey—were working-class Irish Catholics.




Morrissey's first solo performance took place at Wolverhampton's Civic Hall in December 1988.The event attracted huge crowds, with NME journalist James Brown observing that "the excitement and atmosphere inside the hall was like nothing I have ever experienced at any public event".




Simon Goddard described Morrissey as being "pro-working class, anti-elite and anti-institution. That includes all political parties, parliament itself, all public schools, Oxbridge, the Catholic church, the monarchy, the EU, the BBC, the broadsheet press and the music press. Because his comments are not consistent with any one political agenda it confuses people, especially on the left. If anything, he's a professional refusenik

Λείπει ενα γνωστό μελωδικό κομμάτι