Phorum.com.gr

Εγώ θα έλεγα , οτι το ξύλο που έφαγα , σε σχέση με αυτά που έκανα, ήταν ελάχιστο

enaon έγραψε: 13 Δεκ 2018, 08:54

stergiosbik έγραψε: 13 Δεκ 2018, 08:42 Να βαλεις στις επιλογες και "παντοφλα" και "πλάστη".
Αυτα οσον αφορα την μανα μου.
Ο πατερας μου δεν θυμαμαι να σηκωσε χερι ποτε.
Αυτον ομως τρεμαμε και σεβομασταν πιο πολυ.

είναι μέσα στο άλλο οκ, αλλά γιατί τον μπαμπά πιο πολύ ενώ δεν σήκωσε χέρι ποτέ, θυμάσαι;

To εχω σκεφτει αλλα δεν εχω βγαλει ακριβες συμπερασμα.
Η μανα μου παντα ηταν πιο κοντα σε μας με την εννοια οτι μαζι της συζητουσαμε πιο πολλα πραγματα και ηταν πιο ανεκτικη.
Αν π.χ. καναμε κατι και ο πατερας μας ελεγε να σταματησουμε το καναμε.
Αντιθετα στην μανα μου,ισως γιατι ηταν πιο ανεκτικη,το συνεχιζαμε και στο τελος μιλουσε η παντοφλα ή ο πλαστης.
Βεβαια αυτο δεν συνεβαινε συνεχεια αλλα οταν την φταναμε στο αμην τοτε επαιρνε τα παραπανω δραστικα μετρα.

Και εγώ αφου να φανταστεις αν δεν πηγαινα στο νοσοκομειο για ραμματα μια φορά τον μηνα ανησυχουσαν.

perseus έγραψε: 13 Δεκ 2018, 09:02 Εμεις ημαστε και θηρια παιζαμε μπαλλα μεσα στο σπιτι τρώγαμε τα φονταν απο το καλο σαλονι,παιζαμε τους ινδιανους με βελη που για αιχμρς ειχαν ταβανοπροκες εμενα παντα σε δενδρα πανω με εβρισκες γονατα δεν ειχα.

μια απο τα ίδια, 20 χρόνια μετά έβρισκα ασημένια μαχαιροπίρουνα στον κήπο, τα πετάγαμε απο πάνω να δούμε ποιος θα έχει πιο πολλά όρθια στο χώμα, δεν τα βρίσκαμε όλα προφανώς μετά. Γενικά το μόνο που ειχα στο μυαλό μου όταν με τιμωρούσαν ήταν τα αντίποινα, να είναι μεγαλύτερα απο τα προηγούμενα, υπήρχε όμως μία τιμωρία απίστευτη που μπορούσε να με βάλει ο πατέρας μου, δεν ξέρω αν ήξερε πόσο καλά δούλευε ή αν το έκανε επίτηδες βέβαια, αλλά την κρατάω να δω αν την έχει κανένας άλλος.

φαπες.

οχι βρωμοξυλο, ψιλες, αλλα μπολικες. το χειροτερο ομως ηταν το μπινελικι, απο το γερο μου. με μειωνε απεριγραπτα, σε καθε ευκαιρια, με το παραμικρο λαθος. αν δεν υπηρχαν αλλοι ανθρωποι στη ζωη μου, θα πιστευα για παντα οτι ειμαι παντελως αχρηστος και ανικανος.

Την άλλη φορά καλοκαιρι παιζαμε μπαλλα στο γηπεδο της αρτας ,2 με 2 σε ολο το γήπεδο νταλα ηλιος ,περναει μια καρχια γειτονισσα της το σφυριζει και ηρθε σαν σιφουνας επεφτε φαπα μεχρι το σπιτι.

Μετα που ψηλωσαμε και δεν μας εφτανε σταματησε και απλα ελεγε θα το πει στον πατερα,μια φορα που σκοτωνομασταν με τον αδερφο μου πήγε να μας βαρεσει και εφαγε μια κατα λαθος και απο τοτε σταματησε να ασχολείται μαζι μας

stergiosbik έγραψε: 13 Δεκ 2018, 09:04 To εχω σκεφτει αλλα δεν εχω βγαλει ακριβες συμπερασμα.
Η μανα μου παντα ηταν πιο κοντα σε μας με την εννοια οτι μαζι της συζητουσαμε πιο πολλα πραγματα και ηταν πιο ανεκτικη.
Αν π.χ. καναμε κατι και ο πατερας μας ελεγε να σταματησουμε το καναμε.
Αντιθετα στην μανα μου,ισως γιατι ηταν πιο ανεκτικη,το συνεχιζαμε και στο τελος μιλουσε η παντοφλα ή ο πλαστης.
Βεβαια αυτο δεν συνεβαινε συνεχεια αλλα οταν την φταναμε στο αμην τοτε επαιρνε τα παραπανω δραστικα μετρα.

στην σακεδβ θυμάμαι σε ένα μάθημα μας εξηγούσαν την δύναμη της απειλής της τιμωρίας, οτι η μέγιστη της ισχύ βρίσκεται όταν ίπταται πάνω απο τα κεφάλια όλων, όταν προσγειωθεί κάπου γίνεται μετρήσιμη, απτή, χάνει την υπερδύναμη της. Κάτι τέτοιο περιγράφεις με τον μπαμπά δηλαδή, φόβο απροσδιόριστο;

Ισως.
Ποτε ομως ο ιδιος δεν μας απειλησε με τιμωρια.
Ισως να επαιζε ρολο η γνωστη ατακα των μαναδων οταν εβρισκαν τα σκουρα "Θα τα πω στον πατερα σας και αλιμονο σας".

perseus έγραψε: 13 Δεκ 2018, 09:11 Την άλλη φορά καλοκαιρι παιζαμε μπαλλα στο γηπεδο της αρτας ,2 με 2 σε ολο το γήπεδο νταλα ηλιος ,περναει μια καρχια γειτονισσα της το σφυριζει και ηρθε σαν σιφουνας επεφτε φαπα μεχρι το σπιτι.

Μετα που ψηλωσαμε και δεν μας εφτανε σταματησε και απλα ελεγε θα το πει στον πατερα,μια φορα που σκοτωνομασταν με τον αδερφο μου πήγε να μας βαρεσει και εφαγε μια κατα λαθος και απο τοτε σταματησε να ασχολείται μαζι μας

Εμας η παντοφλα και ο πλαστης μπηκε στο μενου οταν ειχαμε ψιλομεγαλωσει και δεν μας καταφερνε με φαπες γιατι δεν πονουσαμε.
Η παντοφλα ειχε διπλη χρηση μαλιστα.
Ειτε την εκτοξευε ειτε την επιανε απο μπροστα και μας βαρουσε με το τακουνι!
Τον δε πλαστη τον ειχε σαν ροπαλο αλλα μια φορα τον εσπασε στην πλατη του αδερφου μου και το σταματησε γιατι δεν μπορουσε να κανει πιτες μετα!
Βασικα με τις μαλακιες που καναμε και λιγα μας εκανε.
Μαο μαο εντελως.

ναι αλλά δεν είσαστε δίκαιοι. Οκ φάπες και τακούνια, δεν κάθε μητέρα με μερική αμνησία σήμερα, κάποτε έχει περάσει από το στάδιο που μας βαρούσε με ό,τι έβρισκε μπροστά της, και καλά μας έκανε όπως τα κοιτάμε σήμερα.

Τότε μας άρεσε; Είχε πλάκα να την βλέπουμε να προσπαθεί να μας πονέσει με τις φλέβες πεταμένες έξω σε κατάσταση αμόκ, μας άρεσε ο πόνος και την αφήναμε, θυμόμαστε;