Ένοπλος σοσιαλμπαχαλάκης έγραψε: 25 Νοέμ 2024, 11:25
Σε κάτι αλλά άρθρα διάβασα πως είναι και συνομωσίολογος. Τι έγινε ρε παιδιά; Παντού φαπα σε ΕΕ και ΝΑΤΟ; Όλο κόπιες του αριστου αναδύονται και έχουν μεγάλη δυναμική. Μήπως πρέπει να αναβιώθουν οι ιστορικές εποχές του παταριου διαδικτυακως και να έχουμε για πρώτη φορά υποψήφιο πρωθυπουργό από το φορουμ;
Φιλε νομιζω οτι ονειρευομαι αυτες τις μερες.
Δες τι εγραφα στην Εισαγωγη του περυσινου μου βιβλιου για τους Τραμπ, Μασκ και Κενεντι.
Και τωρα οι δυο πρωτοι θα συγκυβερνουν στην Αμερικη ενω ο τριτος πηρε το Υπουργειο Υγειας!!!!
Υπάρχει ελπίδα σε αυτή τη μαυρίλα;
Ας το ψάξουμε. Οι πιθανότητες να εκλεγεί ο
Ντόναλντ Τραμπ στις ΗΠΑ είναι μεγάλες καθώς ο Μπάιντεν και οι Δημοκρατικοί έχουν απογοητεύσει σε αυτή τη θητεία. Αν λοιπόν εκλεγεί ο Τραμπ θα ακυρώσει κάθε παγκοσμιοποιητική ατζέντα που προέρχεται από ΟΗΕ και Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ ενώ θα επιδιώξει την κατάπαυση του πολέμου στην Ουκρανία όπως έχει υποσχεθεί. Σοβαρές πιθανότητες υπάρχουν επίσης μετά τον Όρμπαν και τη Μελόνι να εκλεγεί και η αντιπαγκοσμιοποιήτρια Λεπέν στη Γαλλία μιας και η φθορά του Μακρόν δεν επιδέχεται ανάκαμψης. Στην Ολλανδία ο Γκέερτ Βίλντερς, ο "Ολλανδός Τραμπ", έκανε ήδη τη μεγάλη έκπληξη κερδίζοντας τις εκλογές με ατζέντα κατά της παράνομης μετανάστευσης και του εξισλαμισμού της ολλανδικής κοινωνίας ενώ καταδικάζει και την αποβιομηχανοποίηση που επιδιώκουν οι ζηλωτές της κλιματικής αλλαγής. Το πρόγραμμά του περιλαμβάνει και τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος για την αποχώρηση της Ολλανδίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση!
Την ώρα που γράφω αυτές τις γραμμές διαβάζω μάλιστα πως ο Όρμπαν ανέβασε βίντεο στο Twitter με το οποιο κατηγορεί τους γραφειοκράτες της ΕΕ ότι σέρνονται πίσω από Ολιγάρχες τύπου Σόρος. "Η Ευρώπη δεν θέλει πόλεμο, δεν θέλει μετανάστευση, δεν θέλει εσωτερική αναταραχή, δεν θέλει αποδυνάμωση μέσω της πράσινης μετάβασης", λέει στο μήνυμά του.
Ανεξάρτητες φωνές ευτυχώς υπάρχουν και έχουν ακόμη επιρροή. Όπως ο
Ρόμπερτ Κένεντι Τζούνιορ, ο εγγονός του δολοφονημένου Ρόμπερτ Κένεντι, που κατηγορεί τις αμερικανικές κυβερνήσεις ότι εξοντώνουν τη μεσαία τάξη με τις πολιτικές τους και πως εξαιτίας της σκανδαλώδους διαχείρισης της πανδημίας αφαίρεσαν 4,4 τρισεκατομμύρια δολάρια από τη μεσαία τάξη για να τα κερδίσουν οι νέοι Ολιγάρχες των πολυεθνικών. Όπως ο Τάκερ Κάρλσον, ο δημοφιλέστερος ίσως τηλεοπτικός παρουσιαστής ειδήσεων παγκοσμίως, που επανειλημμένα έχει κατηγορήσει τους υποστηρικτές της ανεξέλεγκτης μετανάστευσης στις ΗΠΑ και τις υστερίες της πολιτικής ορθότητας. Όπως επίσης ο
Έλον Μασκ, ο πλουσιότερος άνθρωπος στον κόσμο, που έδωσε 44 δισεκατομμύρια δολάρια για να αγοράσει το Twitter και να το καταστήσει ένα ελεύθερο παγκόσμιο μέσο χωρίς τη νεοτάξ λογοκρισία που επέβαλε η προηγούμενη διοίκησή του. Και ο οποιος διοργάνωσε δημοψήφισμα στο Twitter για το αν πρέπει το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ των Ελίτ να ελέγχει τον πλανήτη. Τα μέλη του Twitter απάντησαν σε ποσοστό 86% ΟΧΙ.
Αυτό το 86% άρνησης ενάντια στη διακυβέρνηση της ανθρωπότητας από λέσχες αλαζόνων Ελίτ, Ολιγαρχών που επιδιώκουν και εξουσίες φεουδαρχών, μας δείχνει ότι ίσως ήρθε η ώρα ενός νέου κινήματος. Ενός κινήματος ανάμεσα στους λαούς της Δύσης που θα εναντιωνόταν με επιχειρήματα απέναντι στην Μεγάλη Επανεκκίνηση, απέναντι στην Ατζέντα 2030, απέναντι στη δικτατορία της Πολιτικής Ορθότητας, απέναντι στη διακυβέρνηση της ανθρωπότητας από λέσχες με αντιδημοκρατική ατζέντα. Και ταυτόχρονα θα διεκδικούσε ένα νέο Κοινωνικό Συμβόλαιο που να κατοχύρωνε τις θέσεις εργασίας από την επέλαση της ΑΙ, ένα νέο Κοινωνικό Κράτος και την επαναφορά όλων των ελευθεριών που με διάφορες προφάσεις (πιχι πανδημίες και πόλεμοι) αφαιρέθηκαν από τις ζωές μας.
Ένα τέτοιο κίνημα δεν θα διεκδικούσε αποσπασματικές μεταρρυθμίσεις όπως αυτές που ζήτησαν οι Αγανακτισμένοι, το Occupy Wall Street, τα Κίτρινα Γιλέκα και το κίνημα των Αγροτών στην Ολλανδία, αλλά μια συνολική πολιτική, οικονομική και πολιτιστική μεταμόρφωση. Ώστε η Δύση να επανέρθει στις εποχές που υπήρχε ακόμη ο καπιταλισμός με ανθρώπινο πρόσωπο, όπως στις σκανδιναβικές χώρες και στην Ελβετία του 20ου αιώνα και στις ΗΠΑ την εποχή του Tζον Κένεντι. Όταν οι δυτικοί λαοί ζούσαν το όνειρό τους και περίμεναν έναν 21ο αιώνα ακόμη καλύτερο.
.
