Phorum.com.gr

Και φυσικά μάτια ερμητικά κλειστά για την μουναρα Νικόλ Κίντμαν

Εyes Wide Shut και μόνο για την μασονική σκηνή και την μουσική της

Έχω προσπαθήσει να δω την στημένη λεμονοκουπα και την Οδύσσεια και άντεξα λιγότερο από Ταρκόφσκι (δηλαδή γύρω στα 30")

Dr. Strangelove, Space Odyssey και Shining. Το Eyes wide shut θα μπορούσε να είναι στις καλύτερες αν προλάβαινε να την τελειοποιησει προτού πεθάνει

Μπίστης έγραψε: 23 Οκτ 2024, 21:27 Εyes Wide Shut και μόνο για την μασονική σκηνή και την μουσική της

Έχω προσπαθήσει να δω την στημένη λεμονοκουπα και την Οδύσσεια και άντεξα λιγότερο από Ταρκόφσκι (δηλαδή γύρω στα 30")

Τι σε χαλαει στον ρωσο;

Ο δοκτωρας ο στρειντζλοβ τόσο χαμηλά ρε άμουσοι και ανίδεοι από εκλεπτυσμένη σάτιρα?

Bazoomba έγραψε: 23 Οκτ 2024, 21:33

Μπίστης έγραψε: 23 Οκτ 2024, 21:27 Εyes Wide Shut και μόνο για την μασονική σκηνή και την μουσική της

Έχω προσπαθήσει να δω την στημένη λεμονοκουπα και την Οδύσσεια και άντεξα λιγότερο από Ταρκόφσκι (δηλαδή γύρω στα 30")

Τι σε χαλαει στον ρωσο;

Δεν ξέρω, διαβάζοντας τον λέω να ένας ιδεολογικός σωσίας μου

Και μετά ... δεν βλέπεται

Η Νοσταλγία είναι ότι πιο μελό υστερικό φτηνο έχω προσπαθήσει να δω, νόμιζα πως ήμουν στην Κόλαση

Ο Ιβάν ωραία ατμοσφαιρουλα αλλά μηδέν σενάριο, έχω κόλλησει μήνες τρεις φορές στην αρχική σκηνή, λέω θα έφταιγε η διάθεση

Ο Ρουμπλιώφ βλέπεται, έχει ένα υποτυπώδες σενάριο, αναγκαστικως ως ιστορικό

Τι θυμάμαι από την Θυσία ? Αγγελοπουλισμοι, εικόνες ερριμμενες

vantono έγραψε: 23 Οκτ 2024, 21:47 Ο δοκτωρας ο στρειντζλοβ τόσο χαμηλά ρε άμουσοι και ανίδεοι από εκλεπτυσμένη σάτιρα?

H μια απ' τις 3 ψήφους του, δικιά μου. Οδύσσεια και Λάμψη οι άλλες δυο. Αλλά, ρε συ, το να ψηφίζεις με 3 μόνο επιλογές σε τέτοιο poll είναι πιο δύσκολο απ' το να κάνεις Μηχανογραφικό στα 18 σου. Πώς ν' αφήσεις, πχ, έξω τον Barry Lyndon; Αν όχι για οτιδήποτε άλλο, πώς να μού πάει η καρδιά να μην ψηφίσω ταινία που κυριαρχείται από αυτό το theme:

Jolly Roger_ έγραψε: 23 Οκτ 2024, 21:54

vantono έγραψε: 23 Οκτ 2024, 21:47 Ο δοκτωρας ο στρειντζλοβ τόσο χαμηλά ρε άμουσοι και ανίδεοι από εκλεπτυσμένη σάτιρα?

H μια απ' τις 3 ψήφους του, δικιά μου. Οδύσσεια και Λάμψη οι άλλες δυο. Αλλά, ρε συ, το να ψηφίζεις με 3 μόνο επιλογές σε τέτοιο poll είναι πιο δύσκολο απ' το να κάνεις Μηχανογραφικό στα 18 σου. Πώς ν' αφήσεις, πχ, έξω τον Barry Lyndon; Αν όχι για οτιδήποτε άλλο, πώς να μού πάει η καρδιά να μην ψηφίσω ταινία που κυριαρχείται από αυτό το theme:

Κι εγω δόκτωρα, Μπάρυ και Λάμψη τα άλλα δύο. Αν ειχε και 4η επιλογη θα εβαζα και το PoG.

Annie Hall (Woody Allen, 1977)
Husbands and Wives (Woody Allen, 1992)
Manhattan (Woody Allen, 1979)
Radio Days (Woody Allen, 1987)
McCabe & Mrs. Miller (Robert Altman, 1971)
If… (Lindsay Anderson, 1968)
Boogie Nights (Paul Thomas Anderson, 1998)
La notte (Michelangelo Antonioni, 1961)
Harold and Maude (Hal Ashby, 1971)
Pelle the Conqueror (Bille August, 1987)
Babette’s Feast (Gabriel Axel, 1987)
Casque d’Or (Jacques Becker, 1952)
Édouard et Caroline (Jacques Becker, 1951)
Cries and Whispers (Ingmar Bergman, 1972)
Smiles of a Summer Night (Ingmar Bergman, 1955)
Wild Strawberries (Ingmar Bergman, 1972)
Deliverance (John Boorman, 1972)
Henry V (Kenneth Branagh, 1989)
Modern Romance (Albert Brooks, 1981)
Children of Paradise (Marcel Carné, 1945)
City Lights (Charles Chaplin, 1931)
The Bank Dick (Edward Cline, 1940)
Beauty and the Beast (Jean Cocteau, 1946)
Apocalypse Now (Francis Ford Coppola, 1979)
The Godfather (Francis Ford Coppola, 1972)
The Silence of the Lambs (Jonathan Demme, 1991)
Alexander Nevsky (Sergei Eisenstein, 1938)
The Spirit of the Beehive (Victor Erice, 1973)
La strada (Federico Fellini, 1954)
I vitelloni (Federico Fellini, 1953)
La Kermesse Héroïque (Jacques Feyder, 1935)
Tora! Tora! Tora! (Richard Fleischer, 1970)
The Fireman’s Ball (Miloš Forman, 1967)
One Flew Over the Cuckoo’s Nest (Milos Forman, 1975)
Cabaret (Bob Fosse, 1972)
The Exorcist (William Friedkin, 1973)
Get Carter (Mike Hodges, 1971)
The Terminal Man (Mike Hodges, 1974)
The Texas Chainsaw Massacre (Tobe Hooper, 1974)
Hell’s Angels (Howard Hughes, 1930)
The Treasure of Sierra Madre (John Huston, 1947)

Dekalog (Krzysztof Kieslowski, 1990)
Rashomon (Akira Kurosawa, 1950)
Seven Samurai (Akira Kurosawa, 1954)
Throne of Blood (Akira Kurosawa, 1957)
Metropolis (Fritz Lang, 1927)
An American Werewolf in London (John Landis, 1981)
Abigail’s Party (Mike Leigh, 1977)
La bonne année (Claude Lelouch, 1973)
Once Upon a Time in the West (Sergio Leone, 1968)
Very Nice, Very Nice (Arthur Lipsett, 1961)
American Graffiti (George Lucas, 1973)
Dog Day Afternoon (Sidney Lumet, 1975)
Eraserhead (David Lynch, 1976)
House of Games (David Mamet, 1987)
The Red Squirrel (Julio Medem, 1993)
Bob le flambeur (Jean-Pierre Melville, 1956)
Closely Watched Trains (Jiří Menzel, 1966)
Pacific 231 (Jean Mitry, 1949)
Roger & Me (Michael Moore, 1989)
Henry V (Laurence Olivier, 1944)
The Earrings of Madame de… (Max Ophuls, 1953)
Le plaisir (Max Ophuls, 1951)
La ronde (Max Ophuls, 1950)
Rosemary’s Baby (Roman Polanski, 1968)
The Battle of Algiers (Gillo Pontecorvo, 1966)
Heimat (Edgar Reitz, 1984)
Blood Wedding (Carlos Saura, 1981)
Cría Cuervos (Carlos Saura, 1975)
Peppermint Frappé (Carlos Saura, 1967)
Alien (Ridley Scott, 1977)
The Anderson Platoon (Pierre Schoendoerffer, 1967)
White Men Can’t Jump (Ron Shelton, 1992)
Miss Julie (Alf Sjöberg, 1951)
The Phantom Carriage (Victor Sjöström, 1921)
The Vanishing (George Sluizer, 1988)
Close Encounters of the Third Kind (Steven Spielberg, 1977)
E.T. the Extra-terrestrial (Steven Spielberg, 1982)
Mary Poppins (Robert Stevenson, 1964)
Platoon (Oliver Stone, 1986)
Pulp Fiction (Quentin Tarantino, 1994)
The Sacrifice (Andrei Tarkovsky, 1986)
Solaris (Andrei Tarkovsky, 1972)
The Emigrants (Jan Troell, 1970)
The Blue Angel (Josef von Sternberg, 1930)
Danton (Andrzej Wajda, 1984)
Girl Friends (Claudia Weill, 1978)
The Cars that Ate Paris (Peter Weir, 1974)
Picnic at Hanging Rock (Peter Weir, 1975)
Citizen Kane (Orson Welles, 1941)
Roxie Hart (William Wellman, 1942)
Ådalen 31 (Bo Widerberg, 1969)
The Siege of Manchester (Herbert Wise, 1965)

https://www.openculture.com/2015/07/93- ... brick.html

Υπερτιμημένος. Ας πούμε στον αμερικανικό κινηματογράφο εγώ βάζω Welles, Scorsese, Lynch από πάνω του.
Αλλά σημαντικότερο του έργο και ως ιστορικό μνημείο θεωρώ το dr strangelove.
Τώρα, δεν ξέρω με τον καιρό άρχισα να θεωρώ όλους τους σκηνοθέτες υπερτιμημένους και πχ την λογοτεχνία ανώτερη μορφή τέχνης.
Δηλαδή γιατί να δεις την ταινία Λολιτα, όταν υπάρχει το βιβλίο του Ναμπόκοφ, που ήξερε να χρησιμοποιεί αγγλικά και ρωσικα με τόσο εκλεπτυσμενο λεξιλογιο που δεν κατέχει το 99.99% όλου του αγγλόφωνου και του ρωσοφωνου κόσμου. Αυτό θα πει διάνοια …
Η μεταφορά του Κιούμπρικ γιατί υπάρχει ;

Τα είδα μικρός οπότε μπορεί να μην με εντυπωσίαζαν τώρα...

αλλά κουρδιστό και μετά 2001, το Λολίτα το πάτησα κατά λάθος, είχα στο μυαλό μου αυτό με τον Τζέρεμυ Άιρονς.

Τρίτο θα έβαζα το Μπάρυ (δεν θυμάμαι τίποτα, μόνο ότι μου άρεσε).

shining, fmj σούπερ-μεχ, eyes wide shut δεν έχω δει, strangelove δεν κατάλαβα γιατί τόσος ντόρος...

Άσχετο....αλλά αξέχαστη αυτή η διαφήμιση σε σκηνοθεσία Jonathan Glazer παρακαλώ

Αλιόσα έγραψε: 23 Οκτ 2024, 19:32 Όταν εδώ γύριζαν ασπρόμαυρες στο Αμέρικα γύριζαν αυτά, ταινία του 1968 και δείτε ποιότητα

Αν εννοείς ποιότητα εικόνας και χρώμα, αυτό που έβαλες είναι remaster. Το ορίτζιναλ είναι αυτό:




Ίδια ποιότητα εικόνας με αυτό, της ίδιας εποχής: