Ναι, γιατί δεν θα ήταν ο Αλέξιος ή ακόμα και κάποιο από τα κορίτσια το πρόταγμα των Λευκών, αν ζούσαν. Σε μία κατάσταση όπου καταρρέουν όλες οι θεσμικές δομές της τσαρικής Ρωσίας, τα λιγκαλιστικά επιχειρήματα θα εξουδετέρωναν τον κίνδυνο παλινόρθωσης της μοναρχίας.
Ενδιάφερον πάντως το ειδικό ενδιαφέρον για μία και μόνο οικογένεια, λες και οι Ρομάνοφ είναι περισσότερο άνθρωποι από τους υπόλοιπους που πέθαναν, ορφάνεψαν ή ξεκληρίστηκαν κατά τον Ρωσικό εμφύλιο. Η συμπάθεια που δείχνει ο κόσμος ακόμα και σήμερα στις βασιλικές οικογένειες, είτε άρχουσες είτε έκπτωτες, εξηγείται από την κουλτούρα «σελέμπριτι» που είχαν αυτές αναπτύξει κατά τον 19ο αιώνα, ως μια προσπάθεια αντιστάθμισης της σταδιακής απώλειας της εξουσίας τους από τον ρεπουμπλικανισμό. Το να ενδιαφέρεσαι με συναισθηματικό τρόπο για τους Ρομάνοφ, για τη βασίλισσα Ελισάβετ ή για τον δικό μας τον Κωνσταντίνο είναι ακριβώς το ίδιο με το να ενδιαφέρεσαι για το πού κάνει διακοπές η Τούνη.
Τελευταία επεξεργασία από το μέλος
Βίνγκιλοτ την 17 Ιούλ 2024, 11:59, έχει επεξεργασθεί 1 φορά συνολικά.