NewModelArmy έγραψε: 03 Ιούλ 2024, 10:57ΚΑΛΑ ΚΑΝΟΥΝ και δεν τηρουν καμια συμφωνια του Μινσκ οι Ουκρανοι.
Ναι, πράγματι, φαίνεται εκ του αποτελέσματος ότι ήταν μια σοφή πολιτική και στρατιωτική απόφαση.
NewModelArmy έγραψε: 03 Ιούλ 2024, 10:57
Urban myth ειναι αυτος,ποτε δεν υπηρξε τετοια συμφωνια και καλως δεν υπηρξε αλλιως οι Βαλτικες χωρες και η Πολωνια θα καταντουσαν σαν τους πατατοπαραγωγους του Λουκασενκο ενω πλεον εχουν γινει συγχρονα ανεπτυγμενα Δυτικα κρατη.Δεν διαλυθηκε το εκτρωμα της Σοβιετικης Ενωσης για να εχουν οι ΜογγολοΡωσοι υποτελη κρατη διπλα τους.Ανεξαρτητα κρατη ειναι και θα μπουνε σε οποια συμμαχια γουσταρουν.
Υπήρξαν αμερικανικές εγγυήσεις ότι δεν θα επεκταθεί το ΝΑΤΟ και σε αυτές βασίστηκε η επανένωση της Γερμανίας και ο ειρηνικός τερματισμός του Ψυχρού Πολέμου.
Additional archival evidence indicates that U.S. officials repeatedly offered the Soviets informal assurances—a standard diplomatic practice—against NATO expansion during talks on German reunification throughout the spring, summer, and fall of 1990. Central to this effort was a series of bargaining positions through which the George H.W. Bush administration indicated that Europe’s post–Cold War order would be acceptable to both Washington and Moscow: NATO would halt in place, and Europe’s security architecture would include the Soviet Union. Collectively, this evidence suggests that Russian leaders are essentially correct in claiming that U.S. efforts to expand NATO since the 1990s violate the “spirit” of the 1990 negotiations: NATO expansion nullified the assurances given to the Soviet Union in 1990.
The U.S.–West German position on NATO non-expansion served as the basis for meetings in Moscow on February 7–9, 1990, between U.S. officials, ledby Secretary of State Baker, and their Soviet counterparts.81 In line with descriptions of these meetings by Kramer, Sarotte, Spohr, Zelikow and Rice, and others, the partially declassified U.S. transcripts indicate that Baker repeatedly linked German reunification to a NATO non-expansion pledge. On February 9, 1990, for example, Baker told Shevardnadze that the United States was seeking a reunified Germany that would remain “firmly anchored” in NATO, while promising “iron-clad guarantees that NATO’s jurisdiction or forces would not move eastward.” Baker returned to these points in a meeting with Gorbachev and Shevardnadze later that day. In it, Baker acknowledged “the need for assurances to countries in the East” and pledged that “there would be no extension of NATO’s jurisdiction for forces of NATO one inch to the east” if Germany reunified within NATO. In this latter meeting, Baker even asked Gorbachev whether the Soviet Union preferred a reunified Germany that was neutral or one that maintained “ties to NATO and assurances that there would be no extension of NATO’s current jurisdiction eastward.
https://www.belfercenter.org/sites/defa ... rinson.pdf
Επίσης σε κάθε περίπτωση δεν επρόκειτο για γραπτές εγγυήσεις, υπό την έννοια ότι δεν περιλήφθηκαν στη συνθήκη για την επανένωση της Γερμανίας. Η ουσία όμως δεν αλλάζει: ο τερματισμός του ΨΠ με τον τρόπο που τερματίστηκε βασίστηκε στο ότι θα δημιουργούνταν μια συγκεκριμένη αρχιτεκτονική ασφαλείας στην Ευρώπη και στο ότι το ΝΑΤΟ δεν θα επεκτεινόταν. Αυτά δεν ήταν θεωρίες ακαδημαϊκών, ήταν λόγια που εκφράστηκαν από τους πλέον υψηλόβαθμους αμερικανούς και γερμανούς διπλωμάτες της εποχής. Και πότε έγινε η επέκταση προς τα ανατολικά; Μεταξύ 1999 και 2004, δηλαδή ούτε 10 χρόνια αφού είχαν δοθεί αυτές οι εγγυήσεις. Ποια ακριβώς εχθρική ενέργεια είχε διαπράξει η Ρωσία τότε, που να δικαιολογεί αυτή την κίνηση; Ολόκληρο βομβαδισμό της Σερβίας κατάπιε χωρίς να κάνει τίποτα.
