Γιατί πίνανε οι αρχαίοι Έλληνες σιχαμένο νερουλό κρασί;

[Antipnevma]

Γιατι αν το επινες ανερωτο αυτο που ηταν ενα ημιπηχτο πραγμα θα ειχες μεθυσει στο πρωτο ποτηρι.

Στο δευτερο θα ειχες πεθανει.

Αλλα εκτος απο νερο το αρωματιζαν κιολας με γυψο και ρετσινι

Δεν βγάζει νόημα αυτό που λες. Για κρασί μιλάμε όχι για σκέτο οινόπνευμα.

[Annibas]

Γιατι αν το επινες ανερωτο αυτο που ηταν ενα ημιπηχτο πραγμα θα ειχες μεθυσει στο πρωτο ποτηρι.

Στο δευτερο θα ειχες πεθανει.

Αλλα εκτος απο νερο το αρωματιζαν κιολας με γυψο και ρετσινι

Δεν οδηγούσαν τότε αυτοκίνητο.

[Antipnevma]

.


Πιθανολογώ οτι όπως και σήμερα όταν λιάσεις το σταφύλι 3πλασιάζεις το αλκοόλ στο κρασί που θα βγάλεις.....έτσι κι αφτί.....

Το λιαστό κρασί της Σαντορίνης Λήμνου και Σάμου εχει 40 βαθμούς αλκοτέστ.....άρα λογικό να το αραίωναν με νερό.....


.

Δεν έχουν περιεκτικότητα 40% σε αλκοόλ τα λιαστά που λες

[George_V]

Γιατι αν το επινες ανερωτο αυτο που ηταν ενα ημιπηχτο πραγμα θα ειχες μεθυσει στο πρωτο ποτηρι.

Στο δευτερο θα ειχες πεθανει.

Αλλα εκτος απο νερο το αρωματιζαν κιολας με γυψο και ρετσινι

Δεν οδηγούσαν τότε αυτοκίνητο.

Οχι αλλα οταν μεθουσαν εκαναν χοντρομαλακιες.

Βλ. Μ. Αλεξανδρος και Κλειτος ο Μελας.

[kongrosian]

Γιατι αν το επινες ανερωτο αυτο που ηταν ενα ημιπηχτο πραγμα θα ειχες μεθυσει στο πρωτο ποτηρι.

Στο δευτερο θα ειχες πεθανει.

Αλλα εκτος απο νερο το αρωματιζαν κιολας με γυψο και ρετσινι

στο ιντερνετ αναφέρουν πως τα σφραγίζανε σε πήλινα δοχεία με ρετσίνι, γι αυτό επαιρνε γευση ρετσινιού.

το ανθρακικό ασβέστιο ή γύψος χρησιμοποιείται ακόμα γιατί μειώνει την οξύτητα στο κρασί.

ως προς την παραγωγή πρέπει να είχαν διάφορες μεθόδους.

θα είχε ενδιαφέρον να υπήρχε κάποια πηγή με τις μεθόδους τους.

[Annibas]

Γιατι αν το επινες ανερωτο αυτο που ηταν ενα ημιπηχτο πραγμα θα ειχες μεθυσει στο πρωτο ποτηρι.

Στο δευτερο θα ειχες πεθανει.

Αλλα εκτος απο νερο το αρωματιζαν κιολας με γυψο και ρετσινι

Δεν οδηγούσαν τότε αυτοκίνητο.

Οχι αλλα οταν μεθουσαν εκαναν χοντρομαλακιες.

Βλ. Μ. Αλεξανδρος και Κλειτος ο Μελας.

Το αυτοκίνητο είναι το πιο επικίνδυνο.

[Σενέκας]

Γιατι αν το επινες ανερωτο αυτο που ηταν ενα ημιπηχτο πραγμα θα ειχες μεθυσει στο πρωτο ποτηρι.

Στο δευτερο θα ειχες πεθανει.

Αλλα εκτος απο νερο το αρωματιζαν κιολας με γυψο και ρετσινι

Δεν οδηγούσαν τότε αυτοκίνητο.

Οδηγούσαν και είχε και κίνηση στους δρόμους. ο Καίσαρας κάποια στιγμή επέβαλε η εμπορική κίνηση να γίνεται μόνο τη νύχτα, μπας και σταματήσει το μποτιλιάρισμα στους δρόμους.

Υπάρχει η ιστορία της Πουλχερίας, της αδερφής του τύπου που έχασε ολόκληρο τον Ρωμαϊκό στόλο στη ναυμαχία στα Δρέπανα. Είχε κολλήσει στο μποτιλιάρισμα και την ακούσανε που φώναξε "αχ και να ήταν εδώ ο αδερφός μου να χάσει ακόμα ένα στόλο να μειωνόταν η κίνηση στους δρόμους". Πέρασε απο δίκη γιατί το σχόλιο θεωρήθηκε προδοσία

[Σενέκας]

Γιατι αν το επινες ανερωτο αυτο που ηταν ενα ημιπηχτο πραγμα θα ειχες μεθυσει στο πρωτο ποτηρι.

Στο δευτερο θα ειχες πεθανει.

Αλλα εκτος απο νερο το αρωματιζαν κιολας με γυψο και ρετσινι

στο ιντερνετ αναφέρουν πως τα σφραγίζανε σε πήλινα δοχεία με ρετσίνι, γι αυτό επαιρνε γευση ρετσινιού.

το ανθρακικό ασβέστιο ή γύψος χρησιμοποιείται ακόμα γιατί μειώνει την οξύτητα στο κρασί.

ως προς την παραγωγή πρέπει να είχαν διάφορες μεθόδους.

θα είχε ενδιαφέρον να υπήρχε κάποια πηγή με τις μεθόδους τους.

δε διαβάζεις, το έβαλα παραπάνω

συνταγές για κρασί απο το de agri cultura

104 1 Wine for the hands to drink through the winter: Pour into a jar 10 quadrantals of must, 2 quadrantals of sharp vinegar, 2 quadrantals of boiled must, 50 quadrantals of fresh water. Stir p99 with a stick thrice a day for five consecutive days. Then add 64 sextarii of old sea-water, cover the jar, and seal ten days later. This wine will last you until the summer solstice; whatever is left over after the solstice will be a very sharp and excellent vinegar.

105 1 If your place is far from the sea, you may use this recipe for Greek wine: Pour 20 quadrantals of must into a copper or lead boiler and heat. As soon as the wine boils, remove the fire; and when the wine has cooled, pour into a jar holding 40 quadrantals. Pour 1 modius of salt and 1 quadrantal of fresh water into a separate vessel, and let a brine be made; and when the brine is made pour it into the jar. Pound rush and calamus in a mortar to make a sufficient quantity, and pour 1 sextarius into the jar to give it an odour. Thirty days later seal the jar, and rack off into amphorae in the spring. Let it stand for two years in the sun, then bring it under cover. This wine will not be inferior to the Coan.88

αυτό το πράγμα λέγανε κρασί...

[kongrosian]

Γιατι αν το επινες ανερωτο αυτο που ηταν ενα ημιπηχτο πραγμα θα ειχες μεθυσει στο πρωτο ποτηρι.

Στο δευτερο θα ειχες πεθανει.

Αλλα εκτος απο νερο το αρωματιζαν κιολας με γυψο και ρετσινι

στο ιντερνετ αναφέρουν πως τα σφραγίζανε σε πήλινα δοχεία με ρετσίνι, γι αυτό επαιρνε γευση ρετσινιού.

το ανθρακικό ασβέστιο ή γύψος χρησιμοποιείται ακόμα γιατί μειώνει την οξύτητα στο κρασί.

ως προς την παραγωγή πρέπει να είχαν διάφορες μεθόδους.

θα είχε ενδιαφέρον να υπήρχε κάποια πηγή με τις μεθόδους τους.

δε διαβάζεις, το έβαλα παραπάνω

συνταγές για κρασί απο το de agri cultura

104 1 Wine for the hands to drink through the winter: Pour into a jar 10 quadrantals of must, 2 quadrantals of sharp vinegar, 2 quadrantals of boiled must, 50 quadrantals of fresh water. Stir p99 with a stick thrice a day for five consecutive days. Then add 64 sextarii of old sea-water, cover the jar, and seal ten days later. This wine will last you until the summer solstice; whatever is left over after the solstice will be a very sharp and excellent vinegar.

105 1 If your place is far from the sea, you may use this recipe for Greek wine: Pour 20 quadrantals of must into a copper or lead boiler and heat. As soon as the wine boils, remove the fire; and when the wine has cooled, pour into a jar holding 40 quadrantals. Pour 1 modius of salt and 1 quadrantal of fresh water into a separate vessel, and let a brine be made; and when the brine is made pour it into the jar. Pound rush and calamus in a mortar to make a sufficient quantity, and pour 1 sextarius into the jar to give it an odour. Thirty days later seal the jar, and rack off into amphorae in the spring. Let it stand for two years in the sun, then bring it under cover. This wine will not be inferior to the Coan.88

αυτό το πράγμα λέγανε κρασί...

εντάξει, δεν ξέρεις τι αποτέλεσμα μπορεί να είχαν όλα αυτά. μπορεί να ήταν καλό και όχι απαραίτητα ίδιο. ας πούμε αλάτι βάζουν ακόμα και σήμερα σε κάποια κρασιά.

[Fipps]

Δεν είναι πειστική η εξήγηση ότι φοβόντουσαν τα μικρόβια στο νερό τους. Και απ' την άλλη πως είναι δυνατόν να μεθοκοπούσαν άγρια στα συμπόσια πίνοντας αυτό το νερόπλυμα; Εσύ θα διασκέδαζες έτσι; Εκτός του ότι η γεύση του νερωμένου κρασιού είναι εντελώς απαίσια θα έτρεχες όλη τη νύχτα για κατούρημα και δεν θα άκουγες καθόλου αλκοόλ.

Ίσως έχουμε παρεξηγήσει την όλη φάση. Πιθανότατα ο άκρατος οίνος αναφερόταν σε μια μορφή μπράντι ενώ ο κεκραμμένος οίνος ήταν το κρασί που ξέρουμε σήμερα που ήδη περιέχει αρκετό νερό.

Ο κρατήρας, ο κύλικας και ο ψυκτήρας μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να γίνει ψυκτική απόσταξη (freeze distillation) για να αυξηθεί το ποσοστό αιθανόλης στο κρασί. Είναι η ίδια διαδικασία που αυξάνει την αλκοόλη σε ένα ποτό όταν το βάζουμε να κάτσει σε ένα μπολάκι στην κατάψυξη.

Γιατί το αρχαίο κρασί ήταν μούστος. Ήταν πολύ πηχτό. Μπορούσες να το φας και με δύο μπουκιές να πας για ύπνο.
Για να μπορέσεις να το πιείς έπρεπε να βάλεις νερό και να το ανακατέψεις καλά.

[Σενέκας]

στο ιντερνετ αναφέρουν πως τα σφραγίζανε σε πήλινα δοχεία με ρετσίνι, γι αυτό επαιρνε γευση ρετσινιού.

το ανθρακικό ασβέστιο ή γύψος χρησιμοποιείται ακόμα γιατί μειώνει την οξύτητα στο κρασί.

ως προς την παραγωγή πρέπει να είχαν διάφορες μεθόδους.

θα είχε ενδιαφέρον να υπήρχε κάποια πηγή με τις μεθόδους τους.

δε διαβάζεις, το έβαλα παραπάνω

συνταγές για κρασί απο το de agri cultura



αυτό το πράγμα λέγανε κρασί...

εντάξει, δεν ξέρεις τι αποτέλεσμα μπορεί να είχαν όλα αυτά. μπορεί να ήταν καλό και όχι απαραίτητα ίδιο. ας πούμε αλάτι βάζουν ακόμα και σήμερα σε κάποια κρασιά.

η πρώτη συνταγή σίγουρα δεν είναι για καλό κρασί γιατί σημειώνει κιόλας ότι ο,τι περισσέψει θα γίνει ωραίο ξύδι Ο Κάτωνας ήταν γνωστός τσίπης εσχατόγερος οπότε δεν υπήρχε περίπτωση να δώσει καλό πράγμα στους σκλάβους του, φτηνές λύσεις προτείνει, το κρασί απο τα discount market της εποχής

[kongrosian]

δε διαβάζεις, το έβαλα παραπάνω

εντάξει, δεν ξέρεις τι αποτέλεσμα μπορεί να είχαν όλα αυτά. μπορεί να ήταν καλό και όχι απαραίτητα ίδιο. ας πούμε αλάτι βάζουν ακόμα και σήμερα σε κάποια κρασιά.

η πρώτη συνταγή σίγουρα δεν είναι για καλό κρασί γιατί σημειώνει κιόλας ότι ο,τι περισσέψει θα γίνει ωραίο ξύδι Ο Κάτωνας ήταν γνωστός τσίπης εσχατόγερος οπότε δεν υπήρχε περίπτωση να δώσει καλό πράγμα στους σκλάβους του, φτηνές λύσεις προτείνει, το κρασί απο τα discount market της εποχής

ε βάλε και καμιά καλή συνταγή, για την άρχουσα τάξις.

[Annibas]

δε διαβάζεις, το έβαλα παραπάνω

εντάξει, δεν ξέρεις τι αποτέλεσμα μπορεί να είχαν όλα αυτά. μπορεί να ήταν καλό και όχι απαραίτητα ίδιο. ας πούμε αλάτι βάζουν ακόμα και σήμερα σε κάποια κρασιά.

η πρώτη συνταγή σίγουρα δεν είναι για καλό κρασί γιατί σημειώνει κιόλας ότι ο,τι περισσέψει θα γίνει ωραίο ξύδι Ο Κάτωνας ήταν γνωστός τσίπης εσχατόγερος οπότε δεν υπήρχε περίπτωση να δώσει καλό πράγμα στους σκλάβους του, φτηνές λύσεις προτείνει, το κρασί απο τα discount market της εποχής

Το νερουλό κρασί ισοδυναμεί με μπύρα, έχει περίπου το μισό αλκοόλ.

[Σενέκας]

ε βάλε και καμιά καλή συνταγή, για την άρχουσα τάξις.

Κρασί απο την Κω, που ήταν και ΠΟΠ λόγω ιδιαίτερης παραγωγής και ποιότητας. Υπάρηχαν και περιπτώσεις όπου νόθευαν κρασί με θαλασσινό νερό για να το περάσουν για κρασί απο την Κω

Recipe for Coan wine: Take sea-water at a distance from the shore, where fresh water does not come, when the sea is calm and no wind is blowing, seventy days before vintage. After taking it from the sea, pour into a jar, filling it not fully but to within five quadrantals of the top. Cover the jar, leaving space for air, and thirty days later pour it slowly and carefully into another jar, leaving the sediment in the bottom. Twenty days later pour in the same way into a third jar, and leave until vintage. Allow the grapes from which you intend to make the Coan wine to remain on the vine, let them ripen thoroughly, and pick them when they have dried after a rain. Place them in the sun for two days, or in the open for three days, unless it is raining, in which case put them under cover in baskets; clear out any berries which have rotted. Then take the above-mentioned sea-water and pour 10 quadrantals into a jar holding 50; then pick the berries of ordinary grapes from the stem into the jar until you have filled it. Press the berries with the hand so that they may soak in the sea-water. When the jar is full, cover it, leaving space for air, and three days later remove the grapes from the jar, tread out in the pressing-room, and store the wine in jars which have been washed clean and dried.

113 1 To impart a sweet aroma: Take a tile covered with pitch, spread over it warm ashes, and cover with aromatic herbs, rush and the palm which the perfumers keep, place in a jar and cover, so that p105 the odour will not escape before you pour in the wine. Do this the day before you wish to pour in the wine. Pour the wine into the jars from the vat immediately, let them stand covered for fifteen days before sealing, leaving space for air, and then seal. Forty days later pour off into amphorae, and add one sextarius of boiled must to the amphora. Do not fill the amphorae higher than the bottom of the handles, and place them in the sun where there is no grass. Cover the amphorae so that water cannot enter, and let them stand in the sun not more than four years; four years later, arrange them in a wedge, and pack them closely.

βλέπεις ότι ακόμα κι αυτό που ήταν Α ποιότητας, δεν είχε φυσικό άρωμα, έπρεπε να κάνουν ειδική διαδικασία για να πάρει άρωμα

[foscilis]

γιατί το κρασί τους δεν είναι σαν το κρασί που πίνουμε σήμερα, ήταν πιο πηχτό και πιο ξινό, γι'αυτό βάζανε νερό και πάγο και μέχρι και μόλυβδο για να το κάνουν πιο πόσιμο

Για ποιό λόγο ήταν τόσο πυκνό και ξινό; Τόσο άχρηστοι οινοποιοί ήταν;

Ξινο ηταν γιατι δεν ειχαν ανακαλυψει το μεταμπισουλφιτ (αντιθετα με τους Ρωμαιους). Ειναι αδυνατο να μην ξινισει μεσα σε λιγες μερες το κρασι χωρις προσθετα θειωδη.

Επιπροσθετα δεν ειχαν βαρελια ή φιαλες, ειχαν αμφορεις = οξειδωση.

Πηχτο μαλλον ηταν επειδη ζυμωναν και τα κοτσανια. Ηταν σαν κρασι ολικης αλεσης

Βεβαια το βασικο του θεμα και λογος που το αραιωναν ηταν η περιεκτικοτητα σε αλκοολ, σχεδον διπλασια απο σημερα. Ηταν οντως πιο κοντα στο μπραντι απο αυτην την αποψη (αλλα οχι προϊον αποσταξης).