Η Ιδεολογική - Πολιτική ταυτότητα μίας περιοχής

[Beria]

Θα διαβασω με προσοχη Νερο - να πω μονο γληγορα οτι Ικαρια ηταν τοπος εξοριας κομουνιων μετα εμφ...συμμοριτοπολεμο και εχει μολυνθει με χιλιαδες κομουνιστες σε ενα μικρο μικρο πληθυσμο. Λογικο ειναι να γινει ο,τι εγινε.

Σωστό
Ο Κυβερνήτης προτίμησε να επικονιασει με μπολσεβικισμό μικρές περίκλειστες κοινότητες, προκειμένου να αποφύγει την εξάπλωση της νόσου στην ενδοχώρα.

[Highlander]

Αυτή η προσέγγιση νέρο, δεν εξηγεί τον σκληρό πυρήνα του πασοκιστάν - Αχαιοήλιδα.
Αντε πές οι πατρινοί έχουν Καλέτζι, για τους Ηλείους όμως δεν ισχύει το ίδιο, χρειάζεται εντελώς διαφορετική εξήγηση.

Η Αχαΐα έχει σημαντικό αστικό κέντρο με λιμάνι,την Πάτρα αλλά επειδή άλλαξαν περιτύλιγμα δε σημαίνει ότι άλλαξαν ιδέες και νοοτροπία. Οι Παπανδρέου απλά ήρθαν να αντικαταστήσουν τους παλιούς Κοτζαμπάσιδες γιατί ήταν πιο συμφέρουσα επιλογή και αν και δεν έχω υπόψη τα πρόσφατα εκλογικά ποσοστά,βάζω στοίχημα ότι τα ποσοστά της χ.α θα είναι ανεβασμένα

Δεν πιστεύω ότι θα γίνει κάτι τέτοιο.
Στην Αχαΐα είναι σταθερά χαμηλά και τα ποσοστά της "ανατρεπτικής" ακροδεξιάς (ΛΑ.Ο.Σ., Χρυσή Αυγή) εκτός από τα ποσοστά της συντηρητικής δεξιάς (ΝΔ).

[Yochanan]

Θα διαβασω με προσοχη Νερο - να πω μονο γληγορα οτι Ικαρια ηταν τοπος εξοριας κομουνιων μετα εμφ...συμμοριτοπολεμο και εχει μολυνθει με χιλιαδες κομουνιστες σε ενα μικρο μικρο πληθυσμο. Λογικο ειναι να γινει ο,τι εγινε.

Σωστό
Ο Κυβερνήτης προτίμησε να επικονιασει με μπολσεβικισμό μικρές περίκλειστες κοινότητες, προκειμένου να αποφύγει την εξάπλωση της νόσου στην ενδοχώρα.

[Nero]

Για κάποιο λόγο στο πακέτο των παραδοσιακών δομών υπάρχει ένα σταθερό μοτίβο που θέλει τον ορεσίβιο ποιμένα/ληστή/ανεξάρτητο αγρότη που τον θέλει να είναι φτωχός πλην τίμιος και να βλέπει κατα κάποιο τρόπο τον εαυτό του ως ανώτερο απο τους φλούφληδες που κατέβηκαν την πόλη και άλλαξαν συνήθειες και παρότι ζουν καλύτερα από εκείνον έπεσαν ηθικά και έχασαν την αγνότητά τους". Αυτό στην Ελλάδα έχει εξιδανικευτεί ΠΑΑΑΑΡΑ πολύ στη λογοτεχνία κλπ (δες Παπαδιαμάντη) και ακόμα κυριαρχεί σε ένα βαθμό

Πόσες αναλογίες βρίσκεις σε αυτό το σκεπτικό με την άποψη που κυριαρχούσε στην αρχαία Σπάρτη + συντηρητική στενομυαλιά;

καμία. Όχι μόνο γιατί μιλάμε για εντελώς διαφορετικές κοινωνικές συνθήκες αλλά και η χρονική απόσταση είναι τεράστια. Το πολύ πολύ επειδή ακριβώς υπάρχει να χρησιμοποιείται απο τους ίδιους σαν αφήγημα για να εκλογικεύσει κοινωνικές συμπεριφορές αλλά ουσιαστική επίδραση δεν νομίζω ότι έχει καμία

[Nero]

κάπου υπάρχει βίντεο με υπουργό του Παπανδρέου στα 60'ς να δίνει συνέντευξη σε ξένο κανάλι και να περηφανεύεται για τον στρατό από βαφτιστήρια που έχει και στα οποία δίνει δώρα κάθε Χριστούγεννα. Δεν μπορώ να θυμηθώ ποιος ήταν γμτ

χα! το βρήκα

[Μαυροβασίλης]

Για κάποιο λόγο στο πακέτο των παραδοσιακών δομών υπάρχει ένα σταθερό μοτίβο που θέλει τον ορεσίβιο ποιμένα/ληστή/ανεξάρτητο αγρότη που τον θέλει να είναι φτωχός πλην τίμιος και να βλέπει κατα κάποιο τρόπο τον εαυτό του ως ανώτερο απο τους φλούφληδες που κατέβηκαν την πόλη και άλλαξαν συνήθειες και παρότι ζουν καλύτερα από εκείνον έπεσαν ηθικά και έχασαν την αγνότητά τους". Αυτό στην Ελλάδα έχει εξιδανικευτεί ΠΑΑΑΑΡΑ πολύ στη λογοτεχνία κλπ (δες Παπαδιαμάντη) και ακόμα κυριαρχεί σε ένα βαθμό

υπάρχουν πολλοί λόγοι που διαμόρφωσαν αορείτικο σουπρημασυ, πχ Σφακιανή καγκελαρία

φυσικά στο κατά τόπους προφίλ έπαιξε καθοριστικό ρόλο η πελατειακή σχέση του Ελ με τους κοινοβουλευτικούς αντιπροσώπους του: ένας ικανός κομματάρχης αρκούσε για να μεταστρέψει μια περιοχή, ειδικά όσο ακόμα οι πρακτικές διαστάσεις της καθημερινότητας είχαν πολύ ισχυρότερες τοπικές εξαρτήσεις

[ΓΑΛΗ]

Για κάποιο λόγο στο πακέτο των παραδοσιακών δομών υπάρχει ένα σταθερό μοτίβο που θέλει τον ορεσίβιο ποιμένα/ληστή/ανεξάρτητο αγρότη που τον θέλει να είναι φτωχός πλην τίμιος και να βλέπει κατα κάποιο τρόπο τον εαυτό του ως ανώτερο απο τους φλούφληδες που κατέβηκαν την πόλη και άλλαξαν συνήθειες και παρότι ζουν καλύτερα από εκείνον έπεσαν ηθικά και έχασαν την αγνότητά τους". Αυτό στην Ελλάδα έχει εξιδανικευτεί ΠΑΑΑΑΡΑ πολύ στη λογοτεχνία κλπ (δες Παπαδιαμάντη) και ακόμα κυριαρχεί σε ένα βαθμό

Πόσες αναλογίες βρίσκεις σε αυτό το σκεπτικό με την άποψη που κυριαρχούσε στην αρχαία Σπάρτη + συντηρητική στενομυαλιά;

Αστέρι μου.

[Chainis]

Αν κάποιος θέλει να καταλάβει την Πελοπόννησο πρέπει να δει διακριτά δυο χρονικές περιόδους, την προπολεμική και την μεταπολεμική.

Προπολεμικά κι από το 1830 η Πελοπόννησος είχε κυρίαρχο ρόλο στον κρατικό μηχανισμό τον στρατό και στα σώματα ασφαλείας.
Από την περίοδο του μεσοπολέμου άρχισε να σπάει αυτή η κυριαρχία αλλά μέχρι το 40 ήταν εμφανής.
Αυτή η "ιδιομορφία" έδινε περισσότερους πόντους στα καθεστωτικά κόμματα που ταυτίζονταν με την μοναρχία χωρίς να είναι αποκλεισμένα όταν υπήρχαν τα αντικαθεστωτικά.

Μετά το 40 η περιοχή επηρεάστηκε σημαντικά από τις εμφύλιες συρράξεις που αυτές διαμόρφωσαν την γενική εικόνα της.
Λόγω του ότι ήταν συντηρητική περιοχή και το ΚΚΕ έδωσε ιδιαίτερο βάρος να την φέρει στα νερά του με συστηματικές δολοφονίες "αντιδραστικών" από το 43 και μετά, αλλά και η αντίδραση στο ΚΚΕ ήταν πολύ πιο σκληρή από άλλες περιοχές με αποκορύφωμα την μαζική ένταξη στα τάγματα ασφαλείας.
Αποτέλεσμα μετά την οριστική ήττα του ΚΚΕ να εξαλειφθεί σχεδόν η παρουσία του στην Πελοπόννησο όπου για δεκαετίες έβλεπε ποσοστά της τάξης του 2-3-5% και γενικά η επίδραση της αριστεράς να είναι πολύ μικρή.

Τα περί αστών και αγροτών και ορεσίβιων και προσφύγων είναι άσχετα.
Η Πάτρα και η Καλαμάτα ήταν ακμάζουσες εμποροβιομηχανικές πόλεις πριν το 1912 και πριν τους πρόσφυγες, η Κόρινθος επηρεαζόταν λόγω γειτνίασης πολύ από την Αθήνα και υπήρχε πάντα αξιόλογος πνευματικός κόσμος σε όλη την περιοχή.

Είναι σωστό ότι λόγω παράδοσης από τους αγώνες για την ανεξαρτησία (και πριν το 1821 που δεν είχε ησυχάσει και ποτέ) η πλειοψηφία στην Πελοπόννησο έχει πιο έντονο το πατριωτικό συναίσθημα συνδυασμένο με κάποια κρυφή ή φανερή υπερηφάνεια για τους τοπικούς αγώνες και αγωνιστές.
Επίσης ένα χαρακτηριστικό τους που φάνηκε ιδιαίτερα την δεκαετία του 40 είναι ότι φτάνουν πιο εύκολα και γρήγορα στα άκρα όταν πιστεύουν ότι αυτό που κάνουν είναι το σωστό κι αυτά τα άκρα είναι κάπως επικίνδυνα, φτάνουν μέχρι την εξαφάνιση των αντιπάλων.
Στην Τριπολιτσά πχ δεν μπορούσε να γίνει διαφορετικά, το ίδιο είχε γίνει νωρίτερα σε πολύ μικρότερη κλίμακα στην Μονεμβασιά και την Κόρινθο και όλα τα Τουρκοχώρια, το ίδιο έγινε και με τους ΚΚΕδες την 10ετία του 40.

Εν κατακλείδι, είναι η πιο όμορφη και η πιο ενδιαφέρουσα περιοχή της χώρας.

*** Με την Λακωνία δεν υπάρχει κανένα μυστήριο λόγω Μάνης κυρίως είχε πάντα τους περισσότερους στρατιωτικούς και χωροφύλακες αναλογικά και αυτοί επηρέαζαν συντηρητικά όλο τον νομό.

[Orion22]

@ νέρο & ΜΒ

Κατ' αρχήν για αυτό που γράφεις για ποσοστά χ.α μην ξεχνάς οτι σχετικά κοντά στο καλέντζι είναι και το ελαιοχώρι (βλ. Γ.Παπαδόπουλος) αρα θα μπορούσε να πει κανείς παρόμοια περίπτωση.

Τώρα, απαντώντας και στους δύο σας, για το άλλο κομμάτι. Θα ξεκινήσω από μορφολογία εδάφους.
Η Ηλεία iirc έχει από τις μεγαλύτερες καλλιεργήσιμες εκτάσεις στην Ελλάδα, δύο ποτάμια με αποτέλεσμα υψηλή παραγωγικότητα.
Πάμε και στο ιστορικό. Με τις κρίσεις των αμπελιών στην Γαλλία (συνδυασμός φυλλοξήρας-περονόσπορου αν θυμάμαι καλά γύρω στα 1860-70) άρχισαν να καλλιεργούνται οι εκτάσεις της περιοχής με αμπέλια για να ικανοποιηθεί η τεράστια ζήτηση. Ως αποτέλεσμα αυτό ανέβασε εκθετικά το εισόδημα των κατοίκων** και τις θετικές επιπτώσεις στην περιοχή (σιδηρόδρομος κτίρια από τσίλλερ θέατρα κλπ)
Αυτή η μεγάλη άνθιση κράτησε ως τις αρχές του 20ου. Με την κατάρρευση της τιμής της σταφίδας όταν ανέκαμψαν οι γαλλικοί αμπελώνες, χαθηκε αυτό και ο κόσμος συντηρούνταν από άλλες καλλιέργειες.
Χρονικά αυτό συνδυάστηκε με την επέκαση του ΕΛ κράτους οπότε το λογικό (και σύμφωνα με τη αρχική σού προσέγγιση νερο) θα ήταν η περιοχή να στραφεί προς τους συντηρητικούς. Αντί αυτού όμως, και μετά το τέλος του Β 'ΠΠ αρκετοί ενίσχυσαν τις τάξεις των κομις, κυρίως από τις ορεινές περιοχές στα ενδότερα του νομού. (Σταματάω εδω γιατί θα ξεφύγουμε). Μετα τον Β'ΠΠ η περιοχή ήταν ο ορισμός του Κέντρου, Στεφανοπουλική.
Όταν πιο μετα ήρθε η χούντα με τον αναδασμό που έσπασε τον μεγάλο κλήρο και μοίρασε τεράστιες εκτάσεις σε πολλούς θα περίμενε κανείς το πρόσιμο να κλίνει προς τα δεξιά, όμως στο νέο δίπολο που ανέκυψε με καραμανλικούς και παπανδρεϊκούς κινήθηκαν μαζικά με τους 2ους.

[Orion22]

Ισχύει αυτό που γράφει ο χαΐνης για δύο διακριτές περιόδους όταν κοιτάμε το θέμα πιο μακροσκοπικά, και σε αυτή την περίπτωση όμως η ηλεία αποτελεί παραφωνία.
Ειδικά όσον αφορά την περίοδο +/- Β' ΠΠ, ίσως ο πιο καταλυτικός παράγοντας ήταν η παρουσία του Μ.Η Αντωνίου ο οποίος παρά το γεγονός ότι είχε πάει με τους κατσαπλιάδες, απέτρεψε τις μεγάλες σφαγές αντιδραστικών στην περιοχή με αποτέλεσμα να μην ανοίξει βαθύ τραύμα μεταξύ των δύο παρατάξεων.

[Nero]

@ νέρο & ΜΒ

Κατ' αρχήν για αυτό που γράφεις για ποσοστά χ.α μην ξεχνάς οτι σχετικά κοντά στο καλέντζι είναι και το ελαιοχώρι (βλ. Γ.Παπαδόπουλος) αρα θα μπορούσε να πει κανείς παρόμοια περίπτωση.

Τώρα, απαντώντας και στους δύο σας, για το άλλο κομμάτι. Θα ξεκινήσω από μορφολογία εδάφους.
Η Ηλεία iirc έχει από τις μεγαλύτερες καλλιεργήσιμες εκτάσεις στην Ελλάδα, δύο ποτάμια με αποτέλεσμα υψηλή παραγωγικότητα.
Πάμε και στο ιστορικό. Με τις κρίσεις των αμπελιών στην Γαλλία (συνδυασμός φυλλοξήρας-περονόσπορου αν θυμάμαι καλά γύρω στα 1860-70) άρχισαν να καλλιεργούνται οι εκτάσεις της περιοχής με αμπέλια για να ικανοποιηθεί η τεράστια ζήτηση. Ως αποτέλεσμα αυτό ανέβασε εκθετικά το εισόδημα των κατοίκων** και τις θετικές επιπτώσεις στην περιοχή (σιδηρόδρομος κτίρια από τσίλλερ θέατρα κλπ)
Αυτή η μεγάλη άνθιση κράτησε ως τις αρχές του 20ου. Με την κατάρρευση της τιμής της σταφίδας όταν ανέκαμψαν οι γαλλικοί αμπελώνες, χαθηκε αυτό και ο κόσμος συντηρούνταν από άλλες καλλιέργειες.
Χρονικά αυτό συνδυάστηκε με την επέκαση του ΕΛ κράτους οπότε το λογικό (και σύμφωνα με τη αρχική σού προσέγγιση νερο) θα ήταν η περιοχή να στραφεί προς τους συντηρητικούς. Αντί αυτού όμως, και μετά το τέλος του Β 'ΠΠ αρκετοί ενίσχυσαν τις τάξεις των κομις, κυρίως από τις ορεινές περιοχές στα ενδότερα του νομού. (Σταματάω εδω γιατί θα ξεφύγουμε). Μετα τον Β'ΠΠ η περιοχή ήταν ο ορισμός του Κέντρου, Στεφανοπουλική.
Όταν πιο μετα ήρθε η χούντα με τον αναδασμό που έσπασε τον μεγάλο κλήρο και μοίρασε τεράστιες εκτάσεις σε πολλούς θα περίμενε κανείς το πρόσιμο να κλίνει προς τα δεξιά, όμως στο νέο δίπολο που ανέκυψε με καραμανλικούς και παπανδρεϊκούς κινήθηκαν μαζικά με τους 2ους.

Σου είπα και πριν ότι το τι ψηφίζουν δεν υποδεικνύει απαραίτητα και το τι πιστεύουν. Ο "συντηρητισμός" και ο "προοδευτισμός" είναι πολύ σχετικές έννοιες και στην Ελλάδα ακόμα πιο σχετικές. Το κκε που λες εγώ σε καμιά περίπτωση δεν θα το θεωρούσα "προοδευτικό" ή έστω "κόμμα διανοούμενων αστών"(οι προγονοί ίσως) ειδικά προπολεμικά. Ήξεραν πολύ καλά ότι δεν μπορούσαν να βασιστούν σε κανένα εργατικό προλεταριάτο γιατί πολύ απλά ήταν σχεδόν ανύπαρκτο και το κοινό του ήταν αγρότες. Ως εκ τούτου παπαγάλιζε σταθερά "συντηρητικές" ρητορικές όσο και αν δεν άρεσε στα στελέχη.

[Orion22]

Δεν είπα οτι έγιναν κομμουνιστές αλλά οτι συντάχθηκαν πολλοί μαζί τους, ένας από τους λόγους που έπεσε ο πύργος και κάηκε δημαρχείο κλπ. Περίπου ότι έγινε και στην καλαμάτα.

[Orion22]

Δεν το πάω δε και πιο παλιά (Ιλιάδα) γιατί θα αποδειχθεί defacto η υπερτρισχιλιετής συνέχεια του πασοκισμού στην περιοχή (κοιτίδα θα λεγε κανείς)

[Nero]

Δεν είπα οτι έγιναν κομμουνιστές αλλά οτι συντάχθηκαν πολλοί μαζί τους, ένας από τους λόγους που έπεσε ο πύργος και κάηκε δημαρχείο κλπ. Περίπου ότι έγινε και στην καλαμάτα.

Θέλω να πω ρε παιδί μου ότι όπως προσπαθεί να πει ο και Χαίνης παραπάνω,το κκε και οι συντηρητικές παρατάξεις είχαν εν πολλοίς το ίδιο ακροατήριο και εγώ σου λέω ότι την ίδια λειτουργία εξυπηρετούσαν. Είχαν περισσότερα κοινά απο ότι επιτρέπει η προπαγάνδα της κάθε παράταξης να δεις και τον κέντρο απο τη μεριά του δεν μπορούσε να τους αποξενώσει εντελώς. Εδικά το πασοκ που του στικ του ήταν ότι είναι ενωτική δύναμη που ήρθε να "καταργήσει τις ταξικές διαφορές" και να εφαρμόσει "κοινωνική δικαιοσύνη". Υπό αυτό το πρίσμα η συμμαχία σανελ σήμερ δεν είναι καθόλου παράξενη

[Orion22]

Ενδιαφέρουσα η συγκεκριμένη πτυχή. thx για την διευκρίνηση