OANNHSEA έγραψε: 30 Μαρ 2024, 04:38
Feindflug έγραψε: 29 Μαρ 2024, 20:38
OANNHSEA έγραψε: 29 Μαρ 2024, 20:18
Δηλαδή εγώ που μαγειρεύω κάθε μέρα για τη γυναίκα μου, πλένω τα πιάτα και το Σάββατο φέρνω πρωινό και καφέ από έξω, είμαι ο θεός και δεν το ξέρω;;;
.
Δεν θα το 'λεγα και θεός, τύπε...
Προσδιόρισε το περισσότερο...
.
Τύπε, αν είναι να παντρευτώ και να μαγειρεύω πάλι εγώ, να πλένω πιάτα και να κάνω λοιπές οικιακές δουλειές, κάθομαι και μόνος μου, όπως είμαι τώρα που τα κάνω πάλι εγώ.
Εξηγώ:
Πιστεύω ότι σε ένα σπίτι που μένει ένα ζευγάρι υπάρχουν ανδρικές και γυναικείες δουλειές. Ανδρικές όπως συντήρηση, επιδιορθώσεις, επισκευές, κουβαλήματα κ.α. και γυναικείες όπως μαγείρεμα, καθαριότητα, φροντίδα ανθρώπων κ.α.. Αυτό δεν σημαίνει ότι ένας άνδρας δεν ξέρει και δεν πρέπει να μαγειρέψει ποτέ, ούτε κάτι αντίστοιχο για την γυναίκα. Δεν είναι καλό να λείπει ο ένας από τους δύο ή να έχει μια προσωρινή αδυναμία στο να φέρει εις πέρας τις εργασίες που αντιστοιχούν στο φύλο του και ο άλλος να μην κουνάει το δαχτυλάκι του
γιατί αυτά δεν είναι δουλειές για μένα.
.
Βέβαια θα μου πεις για το ότι στα περισσότερα σύγχρονα σπίτια, εργάζονται και κουράζονται και οι δύο και οι δουλειές του σπιτιού πρέπει να μοιραστούν αναλόγως, πολλές φορές
ανάλογα με το πόσο κουράζεται ο καθένας, τι ωράρια έχει και λοιπά. Θα σου απαντήσω ότι διαφωνώ με αυτό το οικογενειακό μοντέλο. Προτιμώ να ζει η οικογένειά μου με λιγότερα χρήματα και η γυναίκα να είναι σπίτι, παρά να δουλεύουμε και οι δύο. Όταν δουλεύουν και οι δύο, για μένα αυτό δεν είναι σπίτι, ζευγάρι και οικογένεια, αλλά καταντάει μια συμφωνία ανθρώπων στην οποία ψάχνουν τρόπους να μοιραστούν οι οικιακές δουλειές και τρέχουν όλη την ώρα να εξυπηρετήσουν καταστάσεις οι οποίες προκύπτουν από το γεγονός ότι λείπουν συνεχώς από το σπίτι. Αποτέλεσμα αυτών είναι να μην υπάρχει επικοινωνία στο ζευγάρι και ανάμεσα στα λοιπά μέλη της οικογένειας, τα παιδιά να μεγαλώνουν στον αυτόματο πιλότο από παιδικούς σταθμούς, νταντάδες, ολοήμερα σχολεία, παππούδες, γιαγιάδες, θείους και συννυφάδες. Αυτό είναι κάτι που παρατηρώ ότι συμβαίνει σε μεγάλο βαθμό στις οικογένειες γύρω μου και εμένα δεν μου αρέσει. Δεν βρίσκω όφελος στο να δουλεύει μια γυναίκα για 700-900 ευρώ και τα 300-500 να πηγαίνουν στον παιδικό σταθμό και άλλα πόσα στο αυτοκίνητο και στα έξοδα που έχει για να πάει στην δουλειά της. Ακόμα και μεγαλύτερο να είναι το περισσευούμενο ποσό, πάλι δεν αντικαθιστά ποτέ την γυναικεία φιγούρα σε ένα σπιτικό.
Φυσικά και θα μου πεις ότι πώς να γίνει όμως, αφού η ζωή είναι ακριβή, δεν βγαίνει αλλιώς με τις υπάρχουσες τιμές, απαιτήσεις και ανάγκες που έχουμε και τέτοια. Δεν μπορώ να σου δώσω μια συγκεκριμένη λύση, γιατί κάθε ζευγάρι είναι διαφορετικό, με διαφορετικά θέλω και από διαφορετικά οικονομικά υπόβαθρα και ανάγκες. Απλά σου περιγράφω τι επιθυμώ εγώ και πώς την βλέπω την φάση. Δεν μου αρέσει και δεν θέλω να ζήσω έτσι, τουλάχιστον αν δεν είναι απόλυτη ανάγκη και σίγουρα όχι για πάντα.
Οπότε για μένα, δικέ μου, δεν είσαι θεός για την γυναίκα σου και σίγουρα όχι για εμένα. Προσωπικά θα σε χαρακτήριζα λάθος και θα σε συμβούλευα να το σταματήσεις, γιατί πέρα από τα οικονομικά και αυτά που ανέφερα παραπάνω, είναι στην φύση του άνδρα να παρέχει και να προστατεύει και στη φύση της γυναίκας να δέχεται και να φροντίζει. Το τελευταίο μεταφράζεται σε ανδρικές και γυναικείες δουλειές τόσο μέσα σε ένα σπίτι, όσο και σε μια κοινωνία.