Πισω στο 80

[Ερμής]

Ωραίο τόπικ. λατρεία οι επικές κολασμένες μακαρονάδες στο πήλινο (ή στο αλουμινένιο κουτάκι με χαρτάκι από πάνω, αν το πάρεις πακέτο), και οι πιτσάρες με δέκα τυριά και τρία είδη ζαμπόνια εκεί στα τιμημένα 90s.

Pizza Rimini στην Πάτρα
La Sousourela στο Μενίδι

Αυτο το στυλ και καναδεζικη συνταγη πιτσας ειχε παλια η αλυσιδα Portofino.
Εκλεισαν ομως (το ενα το ειχε φιλος/γνωστος) και εμεινε μονο το μαγαζι στο Χαλανδρι.
Ορισμενα ΣΚ διεσχιζα ολη την Αθηνα για να παω εκει να παρω πιτσα + "μακαροναδα φουρνου σπεσιαλ"

υ.γ. Πιτσα τραγανη στις ακρες και συνταγη αμερικανο-καναδεζικη. Δεν ξερω πως ακριβως γινεται, αλλα διαφερει και απο τις αθλιες προσπαθειες να πλησιασουν την αυθεντικη ιταλικη πιτσα και φυσικα απο τις αθλιες πιτσες στυλ ντομινος, πιτσα hut κλπ.
Επισης, μακαροναδα φουρνου, οπως παλια. Θυμαται κανεις στο Χολαργο μια πολυ γνωστη πιτσαρια που ηταν στον παραδρομο της Μεσογειων? (στα ντουζενια της τοτε, μετα χαλασε πολυ)

Tην καπριτσιοζα πρέπει να λες.

Τα πορτοφινο νομίζω τα έχει πάρει άλλος πλέον και δεν έχουν σχέση με παλιά. Ειναι ένα στο Χαλάνδρι και νομίζω άλλο ένα στη Λεβιδου στην Κηφισιά.

Βρώμικο παντόφλα στο ασημόχαρτο με χωριάτικο λουκάνικο και ρώσικη έξω απ'το Αμαλία Φλέμινγκ

Δεκαετία '90, από καντίνα στην παραλιακή, το ίδιο βρώμικο, αλλά με σος λαχανο-μαγιονέζα ("σαλάτα του κηπουρού").

Αξέχαστο θα μου μείνει.

Θυμάσαι σε ποιο ύψος; Γιατί στο φλοίσβο εχω δει μια ξεχασμένη απο το χρόνο.

[Chilloutbuddy]

Ωραίο τόπικ. λατρεία οι επικές κολασμένες μακαρονάδες στο πήλινο (ή στο αλουμινένιο κουτάκι με χαρτάκι από πάνω, αν το πάρεις πακέτο), και οι πιτσάρες με δέκα τυριά και τρία είδη ζαμπόνια εκεί στα τιμημένα 90s.

Pizza Rimini στην Πάτρα
La Sousourela στο Μενίδι

Αυτο το στυλ και καναδεζικη συνταγη πιτσας ειχε παλια η αλυσιδα Portofino.
Εκλεισαν ομως (το ενα το ειχε φιλος/γνωστος) και εμεινε μονο το μαγαζι στο Χαλανδρι.
Ορισμενα ΣΚ διεσχιζα ολη την Αθηνα για να παω εκει να παρω πιτσα + "μακαροναδα φουρνου σπεσιαλ"

υ.γ. Πιτσα τραγανη στις ακρες και συνταγη αμερικανο-καναδεζικη. Δεν ξερω πως ακριβως γινεται, αλλα διαφερει και απο τις αθλιες προσπαθειες να πλησιασουν την αυθεντικη ιταλικη πιτσα και φυσικα απο τις αθλιες πιτσες στυλ ντομινος, πιτσα hut κλπ.
Επισης, μακαροναδα φουρνου, οπως παλια. Θυμαται κανεις στο Χολαργο μια πολυ γνωστη πιτσαρια που ηταν στον παραδρομο της Μεσογειων? (στα ντουζενια της τοτε, μετα χαλασε πολυ)

μακαρονάδα φούρνου πολύ βίντατζ/80'ς φαγητό, έχει ψιλοεξαφανιστεί τώρα
πήλινο κιούπι στο φούρνο με μισό κιλό τυρί ξεροψημένο πάνω... μιαμ μιαμ

[Ερμής]

Ακόμη καλυτερο απο το πήλινο είναι εκείνο το τσίγγινο

[Daje]

Ωραίο τόπικ. λατρεία οι επικές κολασμένες μακαρονάδες στο πήλινο (ή στο αλουμινένιο κουτάκι με χαρτάκι από πάνω, αν το πάρεις πακέτο), και οι πιτσάρες με δέκα τυριά και τρία είδη ζαμπόνια εκεί στα τιμημένα 90s.

Pizza Rimini στην Πάτρα
La Sousourela στο Μενίδι

Αυτο το στυλ και καναδεζικη συνταγη πιτσας ειχε παλια η αλυσιδα Portofino.
Εκλεισαν ομως (το ενα το ειχε φιλος/γνωστος) και εμεινε μονο το μαγαζι στο Χαλανδρι.
Ορισμενα ΣΚ διεσχιζα ολη την Αθηνα για να παω εκει να παρω πιτσα + "μακαροναδα φουρνου σπεσιαλ"

υ.γ. Πιτσα τραγανη στις ακρες και συνταγη αμερικανο-καναδεζικη. Δεν ξερω πως ακριβως γινεται, αλλα διαφερει και απο τις αθλιες προσπαθειες να πλησιασουν την αυθεντικη ιταλικη πιτσα και φυσικα απο τις αθλιες πιτσες στυλ ντομινος, πιτσα hut κλπ.
Επισης, μακαροναδα φουρνου, οπως παλια. Θυμαται κανεις στο Χολαργο μια πολυ γνωστη πιτσαρια που ηταν στον παραδρομο της Μεσογειων? (στα ντουζενια της τοτε, μετα χαλασε πολυ)

μακαρονάδα φούρνου πολύ βίντατζ/80'ς φαγητό, έχει ψιλοεξαφανιστεί τώρα
πήλινο κιούπι στο φούρνο με μισό κιλό τυρί ξεροψημένο πάνω... μιαμ μιαμ

Τελευταια φορα εφαγα στην παραλιακη του Λουτρακιου, αλλα ηταν απαραδεκτη.
Το Portofino στο Χαλανδρι κραταει, αν και δεν ειναι οπως παλια.

[Daje]

Tην καπριτσιοζα πρέπει να λες.

ΝΑΙ! Καπριτζιοζα UBER ALLES!
Θυμαμαι την περιφημη "ναπολιτεν φουρνου"

Γενικως ηταν χρυση εποχη για τις μακαροναδες φουρνου εκεινη η εποχη.
Για να μην μιλησουμε για σουβλακι...

[Ερμής]

Ο νημας εννοείται συμπεριλαμβάνει τα σουβλάκια.

Πιτα μπιφτέκι
Με το τουφέκι τα κυνηγάμε πια.

[Chilloutbuddy]

Ο νημας εννοείται συμπεριλαμβάνει τα σουβλάκια.

Πιτα μπιφτέκι
Με το τουφέκι τα κυνηγάμε πια.

Ή μπιφτέκι με διπλή πίτα όταν είσαι άφραγκος πιτσιρικάς και προσπαθείς να χορτάσεις με κάτι κέρματα

[Tarkovsky]

Σήμερα ή αύριο κλείνει μετά +25ετία η BeLvenuto (όχι BeNvenuto) στα Σεπόλια (οδός Σμπαρούνη Τρικόρφου)


Μόνον ντελίβερι, αλλά υφή και γεύση ΑΚΡΙΒΩΣ όπως τότε.

Πήγα πριν 10 μέρες και μου λεγε τον πόνο του για τις καθημερινές αυξήσεις στις α΄ ύλες ο ιδιοκτήτης (ο οποίος τώρα θα δουλέψει παπάκι στη Wolt). Κρίμα, πολύ κρίμα...

[Daje]

Υπηρχε στα 80ies ενα φοβερο σουβλατζιδικο που το ειχαν Γιαννιωτες (αυτοι ηταν ασσοι στο σουβλακι και τις πιτες) σε εναν δρομο που κατεβαινε απο το Δημοκριτο στην Αγια Παρασκευη προς την Μεσογειων.
Απλα τυλιχτα, με ωραιο κρεας και σωστη, απλη, γεμιση.
Γενικα βεβαια τοτε ηταν σχετικα ευκολο να βρεις καλο σουβλακι.
Και στην πλατεια Καισαριανης θυμαμαι ο γωνιακος ηταν πολυ καλος. Περασα μετα απο πολλα χρονια να φαω και ηταν -κλασικα- αλβαναριό η φαση.
Βιάστηκε το σουβλακι στην κυριολεξια απο τους αλβανους. Το κατεστρεψαν.
Κατι αναλογο, σε πολυ μικροτερη κλιμακα, εχει γινει και στη Ρωμη με την πιτσα και τους αιγυπτιους μαγειρες.

[Ερμής]

Σε σουβλάκι για εμένα η αγια τριας της Αττικής ειναι

Αχιλλεας
Καράμπελας
Ελληνικό

[Chilloutbuddy]

O καλύτερος που είχα βρει ποτέ ήταν ο Γιώργος στο Γαλάτσι, ένας Καλαβρυτινός σε έναν παράδρομο της Βείκου. Το χαρακτηριστικό του ήταν ότι όλα ήταν νορμάλ και συνηθισμένα στο πιτόγυρό του εκτός από μια πολύ καλή ροζουλί σως συν το γεγονός ότι έβαζε ΑΠΕΙΡΟ και πεντανόστιμο κρέας. Μιλάμε ξεχείλιζε ο γύρος από παντού
Ακόμα και σε φάση που έπαιζα μπάσκετ 3 ώρες τη μέρα χόρταινα με 2 (ενώ κανονικά από άλλους ήθελα 6-7 LOL)
Μαζευόμασταν τότε τουλάχιστον μια φορά τη βδομάδα και πηγαίναμε προσκύνημα στο Γιώργο ανελιπώς, παρόλο που ήταν κανα μισάωρο οδήγηση, και τα τρώγαμε έξω στο άλσος με μπύρες

[Daje]

Στην επαρχια βεβαια ηταν παντα καλυτερο το σουβλακι.
Πλεον εχουν χαλασει τα παντα ΚΑΙ στην επαρχια.
Οταν βλεπεις νεα παιδια βοσκους με κινητα και ταμπλετ, καταλαβαινεις που παει το πραγμα.
Γαματε οσο προλαβαινετε, γιατι δεν τα βλεπω καλα τα πραγματα. Πρεπει να ειμαστε οι τελευταιες γενιες οπου το πουλι μπαινει εκει που πρεπει.

[Tarkovsky]

Η Καπριτσιόζα στο Χολαργό είχε μεταφερθεί για δεκαετίες απέναντι στη Μεσογείων (δηλαδή Κάτω Χαλάνδρι) και έκανε μόνο διανομή. Καμία σχέση με πριν, ψόφιο πράμα.

Πρόσφατα ξεφύτρωσε σε άλλο σημείο του Χολαργού (πλ. Καμαράτου, στο χώρο που για χρόνια είχε μείνει κενός μετά το κανόνι της εκεί Πίτσα Χουτ). Δεν έχω πάει να δοκιμάσω, θεωρώ ότι δεν αξίζει ο κόπος...

[Chilloutbuddy]

Συν τα παλιά τα γκούντις που σερβίρανε γαμάτο κλαμπ σάντουϊτς και μακαρονάδες
Άσχετο, μπεργκεράδικο με μακαρονάδες, πού ξανακούστηκε...

[vag_el]

Για όποιον θυμάται

Πιτσαρία το Ζαντε στην πλατεία Κένεντυ απο δεκαετία 70-80