Phorum.com.gr

Ανήκω σε εκείνη τη γενιά πού μεγάλωσε με το αίτημα για ελεύθερη Παλαιστίνη, για τη δημιουργία ενός ανεξάρτητου κράτους για τους Παλαιστινίους. Μισήσαμε τον ακραίο σιωνισμό που ήθελε να εκδιώξει τους Παλαιστινίους από τον τόπο τους. Και αυτό δεν αποτελούσε μία μειοψηφική τοποθέτηση αλλά είχε αποκτήσει σχεδόν καθολικά χαρακτηριστικά, στην Ελλάδα αλλά και σε μεγάλο μέρος της κοινής γνώμης της Δύσης. Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως όχι μόνο ο Ανδρέας Παπανδρέου υποδεχόταν τον Αραφάτ στην Ελλάδα αλλά και η Νέα Δημοκρατία τηρούσε θετική στάση απέναντι στους Παλαιστίνιους. Άλλωστε, η έναρξη επίσημων διπλωματικών σχέσεων της Ελλάδας με το Ισραήλ πραγματοποιήθηκε μόλις το 1990, όταν ήταν πρωθυπουργός ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης.

Η επεκτατική σιωνιστική πολιτική, με τη σειρά της, θα δώσει ούριο άνεμο στα πανιά των ισλαμικών οργανώσεων, και κατ’ εξοχήν της Χαμάς, που θα καταγγέλλουν τις συμφωνίες του Όσλο ως κοροϊδία και θα επιμένουν στην καταστροφή του Ισραήλ, χρησιμοποιώντας όλο και περισσότερο τη θρησκευτική-πολιτισμική παράμετρο της σύγκρουσης. Έτσι, στο μεν Ισραήλ, θα εξαφανιστεί σταδιακώς η επιρροή του Εργατικού Κόμματος, που κυβέρνησε επί δεκαετίες στο Ισραήλ, μέχρι το 1977, ενώ στους Παλαιστίνιους, το κέντρο βάρους θα πέσει στη σύγκρουση των πολιτισμών και στη σύγκρουση του ισλάμ με τον εβραϊσμό και τη Δύση.

Τελικώς, μέσα από την πολιτικοποίηση της θρησκείας, η ισλαμική πλευρά κυριάρχησε σχεδόν απόλυτα στη Γάζα, έως ένα βαθμό δε, και στη Δυτική Όχθη. Στη Γάζα, μετά το 2006, η Χαμάς κατασκεύασε ένα μοντέλο θρησκευτικού φανατισμού, που τείνει εσχάτως να προσλάβει τα χαρακτηριστικά του ισλαμοφασισμού. Η Χαμάς, μέσα στο αδιέξοδο της στρατηγικής της, προχώρησε προς την κατεύθυνση του ISIS, όπως καταδεικνύουν οι πρόσφατες σφαγές των αμάχων στο Ισραήλ. Σφαγές που προοιωνίζονται, ίσως, μετά την κρίση της Αλ Κάιντα και του ISIS, την υποκατάστασή τους από το ισλαμικό «παλαιστινιακό» κίνημα. Αναπόφευκτα δε –καθώς θα πληγεί, με τον ένα ή άλλο τρόπο, στη Γάζα και στη Δυτική Όχθη–, θα έχει τον πειρασμό να μεταφέρει τον θρησκευτικό πόλεμο στο εσωτερικό της Δύσης, όπως είχε κάνει η Αλ Κάιντα και ο ISIS.

Όμως, η ενέργεια της Χαμάς ενισχύει παράλληλα τη συγκρότηση του ευρασιατικού μπλοκ (το οποίο περιλαμβάνει, εκτός από την Ρωσία, την Κίνα, το Ιράν, πιθανότατα την Τουρκία και όλες τις ακραίες ισλαμιστικές πλευρές). Άλλωστε, οι αντιδράσεις όλων των χωρών του ευρασιατικού μπλοκ υπήρξαν υποστηρικτικές στη Χαμάς. Μάλιστα, σε ό,τι αφορά στην Τουρκία, την επανέφερε βιαίως, και ίσως οριστικά, στο ευρασιατικό μπλοκ, παρά τις τελευταίες προσπάθειες του Ερντογάν για επαναπροσέγγιση με τη Δύση και το Ισραήλ.

Εν κατακλείδι, η ταύτιση του παλαιστινιακού αγώνα με το ισλάμ, και μάλιστα στην πιο ακραία εκδοχή του, είναι μία αυτοκτονική πολιτική για τον παλαιστινιακό λαό. Διότι κόβει της γέφυρες ακόμα και με την ευνοϊκά διακείμενη προς την Παλαιστίνη δυτική κοινή γνώμη, και εντάσσει το παλαιστινιακό κίνημα ως ενεργό στοιχείο του ευρασιατικού μπλόκ, σε μια παγκόσμια γεωπολιτική αντιπαράθεση που προσλαμβάνει τα χαρακτηριστικά ενός πολέμου πολιτισμών.

Μια τέτοια ταύτιση ευνοεί τις πιο ακραίες φωνές στο εσωτερικό του Ισραήλ, και μάλιστα σε μία στιγμή που οι ακραίοι του Νετανιάχου βρίσκονταν στριμωγμένοι στον τοίχο. Και καθιστά ακόμα πιο απίθανη την οποιαδήποτε λύση, είτε δύο κρατών είτε, ακόμα περισσότερο, ενός ενιαίου ομοσπονδιακού κράτους, που θα ήταν η προσφορότερη λύση, όπως υποστηρίζεται από σημαντικούς Ισραηλινούς διανοουμένους.

Πρόκειται για μια εξέλιξη απολύτως αντιπαραγωγική για τα συμφέροντα του παλαιστινιακού λαού και της παλαιστινιακής υπόθεσης. Μια εξέλιξη που υποχρεώνει και χώρες όπως η Ελλάδα, που βρίσκεται σε σύγκρουση με το νεοθωμανικό ισλάμ, και έτρεφε πάντα φιλικά αισθήματα για τους Παλαιστίνιους, να αντιμετωπίζει τη σύγκρουση από μια καθαρά γεωπολιτική σκοπιά και να συμπαρατάσσεται με το Ισραήλ, προσπαθώντας βέβαια να απαλύνει όσο μπορεί τις όποιες; ακραίες εκδικητικές αντιδράσεις.

Και πάντως, σε συνθήκες γεωπολιτικής διακινδύνευσης, ο φίλος του εχθρού μας γίνεται και δικός μας εχθρός. Η Χαμάς οδηγεί την παλαιστινιακή υπόθεση στο ίδιο στρατόπεδο με την Τουρκία – άλλωστε, στη Γάζα και στη Δυτική Όχθη, οργάνωσε διαδηλώσεις για να πανηγυρίσει τη μεταβολή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί.

Η υπεξαίρεση του αγώνα των Παλαιστινίων από το φονταμενταλιστικό ισλάμ μόνο κακά προοιωνίζεται. Αίμα δάκρυα, καταστροφές και απόλυτο αδιέξοδο. Και είναι προφανές πως μόνον εάν αποχωρήσει από το προσκήνιο και την ηγεσία του παλαιστινιακού λαού η ισλαμοφασιστική Χαμάς, θα μπορέσουμε και πάλι να υποστηρίξουμε με σθένος μία ρεαλιστική και δίκαιη λύση για το παλαιστινιακό.

Και τότε θα πάψουν να διαδηλώνουν δήθεν για το παλαιστινιακό, και στην ουσία υπέρ της Χαμάς και στο βάθος υπέρ του Ερντογάν, εκείνοι που υποστηρίζουν τη βάρβαρη εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, όπως συμβαίνει σήμερα.

Ίακχος έγραψε: 16 Οκτ 2023, 09:51 Από τον Αραφάτ στη Χαμάς: Η ηγεσία της Παλαιστίνης και ο φυλακισμένος Μπαργούτι
Οι ισλαμιστές της Χαμάς σήμερα δεν έχουν καμία σχέση με τον Γιασέρ Αραφάτ της Φατάχ, ο οποίος ήταν επικεφαλής της οργάνωσης-ομπρέλα που ένωνε όλες τις ομάδες των Παλαιστινίων.

https://www.lifo.gr/stiles/optiki-gonia ... 1697309271

Με τις απίστευτες αγριότητες της Χαμάς, ήθελαν να προκαλέσουν το Ισραήλ να εισβάλλει στη Γάζα. Εάν γίνει χερσαία στρατιωτική επιχείρηση στη Γάζα, θα υπάρξουν άμαχοι νεκροί και δίνεις τότε το πάτημα να εμπλακούν και άλλα κράτη, όπως το Ιράν” σημείωσε ο κ. Καλεντερίδης και υπογράμμισε πως “με την εισβολή του Ισραήλ στη Γάζα επιχειρείται να συσπειρωθεί η κοινή γνώμη των Αραβικών χωρών εναντίον του Ισραήλ. Με τον βομβαρδισμό δε του νοσοκομείου πέρασε στον Αραβικό κόσμο η εντύπωση ότι το βομβάρδισε το Ισραήλ”.
Την ίδια στιγμή “παιχνίδι” παίζει και ο Ερντογάν στην πλάτη των Παλαιστινίων, ενώ εάν δεν υπάρξει συμφωνία Ρωσία, Κίνα και ΗΠΑ να ασκήσουν πιέσεις για λύση στο Παλαιστινιακό, τότε η κατάσταση είναι άγνωστο πως θα εξελιχθεί.

Στο οπισθόφυλλό του υπάρχει μια εικόνα του Παλαιστίνιου σεΐχη Αμπντουλάχ Αζάμ, μέντορα του Οσάμα Μπιν Λάντεν.
Ένα επιχειρησιακό εγχειρίδιο της Χαμάς που ήρθε στην κατοχή της έγκυρης αμερικανικής εφημερίδας Washington Post καθώς και άλλα έγγραφα που βρέθηκαν μετά την εκδήλωση της βίαιης επίθεσης της οργάνωσης εναντιον του Ισραήλ πριν από δύο εβδομάδες, απεικονίζουν ορισμένες από τις στρατιωτικές ικανότητες της τρομοκρατικής ισλαμιστικής οργάνωσης και τις προετοιμασίες της για εκ του συστάδην αιματηρές επιχειρήσεις.

Ο Παλαιστίνιος Αζάμ έθεσε τα ιδεολογικά θεμέλια της συγκρότησης της Χαμάς, μεταφέροντας από άκρη σε άκρη στον αραβικό κόσμο το μήνυμα πως οι μουσουλμάνοι έπρεπε να παλέψουν, μετατρέποντας τον ένοπλο αγώνα σε ατομικό καθήκον.
Ο Αζάμ προσχωρεί μεν στις παραστρατιωτικές οργανώσεις κατά του Ισραήλ, σύντομα ωστόσο έρχεται αντιμέτωπος με το κοσμικό καθεστώς της παλαιστινιακής αντίστασης που συσπειρώθηκε κάτω από την ομπρέλα της PLO και του Αραφάτ. Ο θεολόγος Αζάμ ονειρευόταν τώρα ένα παναραβικό θρησκευτικό κίνημα, πάνω από έθνη και δόγματα, που θα αντικαθιστούσε τα κοσμικά κράτη με θεοκρατικές κυβερνήσεις.
Η εμπλοκή του στην ίδρυση της παλαιστινιακής Χαμάς ήταν ένα από τα πρώτα του έργα προς αυτή την κατεύθυνση. Μόλις ένιωσε πως το κληροδότημά του είχε μπει σε σωστές βάσεις, μετακόμισε στην Αίγυπτο για να συνεχίσει τις σπουδές του στη θεολογία. Θα πάρει το μεταπτυχιακό του δίπλωμα στη σαρία από το Πανεπιστήμιο του Καΐρου και θα επιστρέψει στο Αμάν για να διδάξει στη θεολογική σχολή του Πανεπιστημίου της Ιορδανίας, δεν θα προλάβει όμως.
Κι αυτό γιατί το 1970 η Ιορδανία απέλασε τους παλαιστίνιους παραστρατιωτικούς από τα εδάφη της, στον απόηχο των αιματηρών γεγονότων που θα γεννούσαν τον εξτρεμιστικό Μαύρο Σεπτέμβρη, τον εμφύλιο δηλαδή μεταξύ των μαχητών της PLO και των στρατιωτικών δυνάμεων του βασιλιά Χουσεΐν.
Ο Αζάμ γλιτώνει και επιστρέφει στο Κάιρο το 1971, όπου θα καθίσει και πάλι στα έδρανα του Πανεπιστημίου Αλ Αζχάρ. Το 1973 θα πάρει το διδακτορικό του δίπλωμα στη σαρία με την εργασία του «Αρχές της ισλαμικής νομολογίας», δεν θα μείνει ωστόσο μόνο στο στενό ακαδημαϊκό πλαίσιο. Συσπειρώνεται κι αυτός γύρω από τον κύκλο του δολοφονημένου ηγέτη της Αιγυπτιακής Μουσουλμανικής Αδελφότητας και ενστερνίζεται ακραίες θέσεις.
Τώρα μιλά για «πόλεμο των πολιτισμών» και ονειρεύεται την τελική μάχη μεταξύ μουσουλμανικού και μη μουσουλμανικού κόσμου. Ονειρεύεται όμως και την πραξικοπηματική εκθρόνιση των κοσμικών αραβικών κυβερνήσεων, θέλοντας αποκλειστικά φονταμενταλιστικά κράτη.
Ο σεΐχης Αζάμ, όπως τον αποκαλούσαν πια τιμητικά, έχτισε μια αποτελεσματική ιδεολογική και πρακτική υποδομή για την παγκοσμιοποίηση του ισλαμικού φονταμενταλισμού και τη γενίκευση της ρητορείας του μίσους. Τα άμεσα αποτελέσματα θα ήταν η αλ Κάιντα, που συσπείρωσε τους μουτζαχεντίν του Αφγανιστάν. Τα έμμεσα τα βλέπουμε ως τα σήμερα.

Το σώμα των μοχθηρών διακηρύξεών του θα γινόταν τελικά γνωστό ως «παγκόσμια τζιχάντ», καθώς καλούσε κάθε μουσουλμάνο, όπου κι αν ζούσε, να παλέψει βίαια για τα δικαιώματά του και να κάνει ό,τι μπορεί για να φέρει το διεστραμμένο «πραγματικό Ισλάμ» του στην κορυφή του κόσμου.
Όσο για τα εδάφη που διεκδικούσε, περιλάμβαναν από τις σοβιετικές επαρχίες της Κεντρικής Ασίας, τη Βοσνία, τις Φιλιππίνες και το Κασμίρ, μέχρι τη Σομαλία, την Ερυθραία και την Ισπανία. Και ήθελε φυσικά να εκπαιδεύσει τους θύλακες της Χαμάς στα στρατόπεδά του στο Αφγανιστάν για να βυθίσουν το Ισραήλ στο αίμα…
Παρά τον θάνατο του κήρυκα του μίσους, η μισάνθρωπη ιδεολογία του είχε εγκαθιδρυθεί για τα καλά στους ακραίους παραστρατιωτικούς κύκλους της ισλαμικής τζιχάντ, που τόσο θα απασχολούσε τον κόσμο στα χρόνια που θα έρχονταν

Οι μουλάδες που σχεδίασαν κι οργάνωσαν τις επιθέσεις εναντίον του Ισραήλ όχι απλώς είχαν προβλέψει, αλλά επεδίωκαν την κλιμάκωση και τους τυφλούς κι ανελέητους βομβαρδισμούς κατοικημένων περιοχών ως αντίποινα. Επιδιώκουν συνειδητά έναν πόλεμο μέχρις εσχάτων με την εμπλοκή φίλα προσκείμενων στο Ιράν δυνάμεων σε Συρία και Λίβανο και πιθανότατα και του ίδιου του Ιράν σε επόμενη φάση.

Το άρθρο της ανταποκρίτριας της εφημερίδας στη Μέση Ανατολή Christine Kensche με τίτλο «Τα μυστικά κονδύλια της Χαμάς» αναφέρει ότι εκατοντάδες εκατομμύρια δολαρίων των τραπεζικών λογαριασμών της Χαμάς αντί να αξιοποιούνται για την ανακούφιση των Παλαιστινίων, χρησιμοποιούνται για τις επιθέσεις εναντίον του Ισραήλ αλλά και τον πολυτελή τρόπο ζωής των ηγετών της στο εξωτερικό.

Παρακολουθώ τον πόλεμο Ισραήλ-Χαμάς στη Γάζα, σήμερα, και σκέφτομαι έναν από τους παγκόσμιους ηγέτες που θαύμασα περισσότερο: τον Manmohan Singh. Ήταν πρωθυπουργός της Ινδίας στα τέλη Νοεμβρίου του 2008, όταν 10 Πακιστανοί τζιχαντιστές μαχητές της ομάδας Lashkar-e-Taiba, που πιστεύεται ευρέως ότι συνδέονται με τη στρατιωτική υπηρεσία πληροφοριών του Πακιστάν, διείσδυσαν στην Ινδία και σκότωσαν περισσότερους από 160 ανθρώπους στη Βομβάη, συμπεριλαμβανομένων 61 ατόμων στα δύο πολυτελή ξενοδοχεία. Ποια ήταν η στρατιωτική απάντηση του Σινγκ στην 11η Σεπτεμβρίου της Ινδίας;

Δεν έκανε τίποτα.

Ο Σινγκ δεν ανταπέδωσε ποτέ στρατιωτικά κατά του έθνους του Πακιστάν ή τα στρατόπεδα Λασκάρ στο Πακιστάν. Ήταν μια αξιοσημείωτη πράξη αυτοσυγκράτησης. Ποια ήταν η λογική; Στο βιβλίο του «Επιλογές: Μέσα στη Δημιουργία της Εξωτερικής Πολιτικής της Ινδίας», ο σύμβουλος εθνικής ασφάλειας της Ινδίας εκείνη την εποχή, Σιβσανκάρ Μενόν, εξήγησε το γιατί, αναφέροντας αυτά τα βασικά σημεία:

«Εγώ ο ίδιος πίεσα εκείνη τη στιγμή για άμεσα ορατά αντίποινα» κατά των βάσεων των τζιχαντιστών ή κατά των πακιστανικών στρατιωτικών πληροφοριών, «που ήταν ξεκάθαρα συνένοχοι», έγραψε ο Menon. «Το έκανα διότι ήταν συναισθηματικά ικανοποιητικό και θα είχε καταφέρει να σβήσει τη ντροπή της ανικανότητας που επέδειξαν η αστυνομία και οι υπηρεσίες ασφαλείας της Ινδίας».


Καταλαβαίνω ότι το Ισραήλ δεν είναι Ινδία — μια χώρα 1,4 δισεκατομμυρίων κατοίκων, που καλύπτει μια τεράστια περιοχή. Η απώλεια περισσότερων από 160 ανθρώπων στη Βομβάη, μερικοί από τους οποίους τουρίστες, δεν έγινε αισθητή σε κάθε σπίτι και χωριουδάκι, όπως ήταν οι θάνατοι, ο ακρωτηριασμός και η απαγωγή περίπου 1.400 Ισραηλινών από τη Χαμάς. Το Πακιστάν διαθέτει επίσης πυρηνικά όπλα για να αποτρέψει τα αντίποινα.

Ωστόσο, είναι διδακτικό να αναλογιστούμε την αντίθεση μεταξύ της αντίδρασης της Ινδίας στην τρομοκρατική επίθεση στη Βομβάη και της απάντησης του Ισραήλ στη σφαγή της Χαμάς.

Μετά την αρχική φρίκη για την απόλυτη βαρβαρότητα της επίθεσης της Χαμάς σε παιδιά από το Ισραήλ, ενήλικες και ένα χορευτικό πάρτι, τι συνέβη; Η αφήγηση γρήγορα μετατοπίστηκε στη βαρβαρότητα της ισραηλινής αντεπίθεσης εναντίον αμάχων της Γάζας, μεταξύ των οποίων έχει ενσωματωθεί και η Χαμάς. Η μαζική ισραηλινή αντεπίθεση επισκίασε τον τρόμο της Χαμάς και αντ’ αυτού τους έκανε ήρωες για κάποιους. Έχει επίσης αναγκάσει τους νέους Άραβες συμμάχους του Ισραήλ στις Συμφωνίες του Αβραάμ να αποστασιοποιηθούν από το εβραϊκό κράτος.

Εν τω μεταξύ, με την κλήση περίπου 360.000 εφέδρων, η οικονομία του Ισραήλ θα είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα υποστεί ύφεση εάν η εκδίωξη της Χαμάς από το Ισραήλ από τη Γάζα απαιτήσει μήνες, όπως είχε προβλεφθεί. Ήδη αναμένεται να συρρικνωθεί περισσότερο από 10% σε ετήσια βάση για τους τελευταίους τρεις μήνες του έτους. Αυτό αφού κατατάχθηκε από τον Economist ως η τέταρτη οικονομία με τις καλύτερες επιδόσεις μεταξύ των χωρών του O.E.C.D. το 2022.

Σε προσωπικό επίπεδο, με τρομάζει η αντίδραση εκείνων των φοιτητών και των προοδευτικών που τάχθηκαν στο πλευρό της Χαμάς εναντίον του Ισραήλ —σε ορισμένες περιπτώσεις, ακόμη και πριν τα αντίποινα— σαν να μην είχε δικαίωμα ο εβραϊκός λαός ούτε στην αυτοδιάθεση ούτε στην αυτοάμυνα σε οποιοδήποτε μέρος της πατρίδας τους.



Το Ισραήλ θα πρέπει να κρατήσει ανοιχτή την πόρτα σε μια ανθρωπιστική εκεχειρία και ανταλλαγή αιχμαλώτων που θα επιτρέψει επίσης στο Ισραήλ να σταματήσει και να σκεφτεί ακριβώς πού πηγαίνει με την εσπευσμένη στρατιωτική του επιχείρηση στη Γάζα — και το τίμημα που θα μπορούσε να πληρώσει σε μακροπρόθεσμη βάση.

Γι’ αυτό αναφέρω το ινδικό παράδειγμα. Επειδή η στοχευμένη χρήση βίας με περιορισμένους, επιτεύξιμους στόχους μπορεί να εξυπηρετήσει τη μακροπρόθεσμη ασφάλεια και ευημερία του Ισραήλ περισσότερο από έναν πόλεμο ανοιχτού τέλους για την εξάλειψη της Χαμάς. Τουλάχιστον το Ισραήλ θα έπρεπε να θέσει αυτήν την ερώτηση.

Dr Socrates έγραψε: 30 Οκτ 2023, 19:43 Έκκληση του Τόμας Φρίντμαν προς το Ισραήλ στους New York Times! Παρακαλώ μην χαθείτε στα τούνελ της Χαμάς – Το παράδειγμα της Ινδίας


Μετά την αρχική φρίκη για την απόλυτη βαρβαρότητα της επίθεσης της Χαμάς σε παιδιά από το Ισραήλ, ενήλικες και ένα χορευτικό πάρτι, τι συνέβη; Η αφήγηση γρήγορα μετατοπίστηκε στη βαρβαρότητα της ισραηλινής αντεπίθεσης εναντίον αμάχων της Γάζας, μεταξύ των οποίων έχει ενσωματωθεί και η Χαμάς. Η μαζική ισραηλινή αντεπίθεση επισκίασε τον τρόμο της Χαμάς και αντ’ αυτού τους έκανε ήρωες για κάποιους. Έχει επίσης αναγκάσει τους νέους Άραβες συμμάχους του Ισραήλ στις Συμφωνίες του Αβραάμ να αποστασιοποιηθούν από το εβραϊκό κράτος.[/b]