Phorum.com.gr

Naida έγραψε: 10 Νοέμ 2022, 21:06 Ψήφισα το 4,γιατι δεν ξέρω αν αυτό που του έχω είναι αγάπη πραγματική. Δηλαδή δεν θα κάνω όσα κάνω για έναν άνθρωπο που αγαπάω τα οποία είναι τα σωστά για να τον φροντίσω. Θα κάνω αυτό που μου αρέσει και ας μην είναι το σωστό. Και ας μην είναι υπέρ μου. Οπότε δεν ξέρω αν αυτό είναι αγάπη.

Σκατοεγωισμός λέγεται, you can thank me later

Ναι.

Συνυπολογίζοντας ότι στο 1, συμπεριλαμβάνονται και τα υπόλοιπα.

Στην τελική, όπως αγαπάμε τον εαυτό μας, αγαπάμε και τους άλλους.

Αγαπώ, δεν σημαίνει τυφλότητα αλλά ζύγισμα θετικών και αρνητικών στοιχείων.

Ναι,θαρρώ πως είναι φυσικό και δείγμα υγείας.

Ανέστης_35 έγραψε: 10 Νοέμ 2022, 23:26

Naida έγραψε: 10 Νοέμ 2022, 21:06 Ψήφισα το 4,γιατι δεν ξέρω αν αυτό που του έχω είναι αγάπη πραγματική. Δηλαδή δεν θα κάνω όσα κάνω για έναν άνθρωπο που αγαπάω τα οποία είναι τα σωστά για να τον φροντίσω. Θα κάνω αυτό που μου αρέσει και ας μην είναι το σωστό. Και ας μην είναι υπέρ μου. Οπότε δεν ξέρω αν αυτό είναι αγάπη.

Σκατοεγωισμός λέγεται, you can thank me later

Ποιο λέγεται εγωισμός;

πω ρε φιλε, κουρκουμπινια. καιρο εχω να φαω, να θυμηθω να πω στη γυναικα να φκιασει.

επι του θεματος, το 4.

hellegennes έγραψε: 10 Νοέμ 2022, 22:58 Τίποτα. Θα το ρίξεις στα ζάρια γιατί η ζωή είναι απρόβλεπτη.

μου θύμησες το ανεκδοτο με την βουλή και τον παπαντρέου.

Πασιφάη έγραψε: 10 Νοέμ 2022, 21:16 Με αγαπώ και με μισώ.

Τον αγαπάμε κάνοντας όμως την αυτοκριτική μας...
Τον κατανοούμε τον συγχωρούμε τον κριτικάρουμε...
Ο άνθρωπος δεν μπορεί να επιβιώσει χωρίς να αγαπάει τον εαυτό του...γίνεται προβληματικός ...
Βέβαια τα δεσμά της αγάπης είναι ισχυρά αλλά αυτό είναι μια άλλη συζήτηση ...
Στο θέατρο οι ρολοι είναι απαραίτητοι το ίδιο απαραίτητη είναι και η αγάπη για το εγώ.

ksk έγραψε: 11 Νοέμ 2022, 16:01

Πασιφάη έγραψε: 10 Νοέμ 2022, 21:16 Με αγαπώ και με μισώ.

Τον αγαπάμε κάνοντας όμως την αυτοκριτική μας...
Τον κατανοούμε τον συγχωρούμε τον κριτικάρουμε...
Ο άνθρωπος δεν μπορεί να επιβιώσει χωρίς να αγαπάει τον εαυτό του...γίνεται προβληματικός ...
Βέβαια τα δεσμά της αγάπης είναι ισχυρά αλλά αυτό είναι μια άλλη συζήτηση ...
Στο θέατρο οι ρολοι είναι απαραίτητοι το ίδιο απαραίτητη είναι και η αγάπη για το εγώ.

Τον αγαπώ για όσα έχω καταφέρει, (έχουμε καταφέρει..), για την οικογένειά μας, για τα καλά παιδιά που μεγαλώσαμε και για τον θύλακα που γενικότερα έχουμε δημιουργήσει.
Ενίοτε τον μισώ, διότι κατά καιρούς έχω επιτρέψει από μαλακία, να με εκμεταλλευτούν άνθρωποι και να μου φορτώσουν την τοξικότητά τους. Κι εγώ σαν υπερευαίσθητη χαζή, θεωρούσα πως έπρεπε να ενσκύψω στα δικά τους θέματα, στερώντας οξυγόνο απ'τη δική μου ζήση. Αυτό. Τίποτε άλλο.

προβληματίζομαι πολύ με αυτό το θέμα τελευταία,
πιθανότατα πρόκειται για μιντλάιφ (εντάιερ λάιφ ) κράισις
που λένε και οι εγγλέζοι

σας ευχαριστώ πολύ για τη συμμετοχή, συνέβη αυτό που ήλπιζα
διαβάζοντας τις απαντήσεις, βοηθήθηκα να θέσω κάποια επιπλέον
ερωτήματα στον εαυτό μου

προσπαθώ να βάλω τις λέξεις στη σειρά και να εκφράσω κι εγώ
κάποιες αισθηματοσκέψεις στο μεταξύ, μα συμβαίνει πόλεμος στο μυαλό μου

ολα καλα,
μονο η στενοχωρια δεν αντιμετωπιζεται ευκολα,
μπορεις να μην στεναχωριεσαι καθολου ;;

Καβλωνω μόνος μου.