Τι ακούγαμε λάθος τόσο καιρό!

[paul25]

Το κανονικό:

"Το μεσημέρι χτυπάνε στο γραφείο
μετρώ τους χτύπους τον πόνο μετρώ
είμαι θρεφτάρι μ’ έχουν κλείσει στο σφαγείο"

Τι άκουγα:

"Το μεσημέρι χτυπάνε στο γραφείο
μετρώ τους χτύπους τον πόνο μετρώ
είναι Τετάρτη μ’ έχουν κλείσει στο σφαγείο"

Μου είχε δημιουργηθεί η απορία για το τι μπορεί να συνέβαινε κάθε Τετάρτη το καιρό της Χούντας.

[paul25]

Εγώ άκουγα "Τι είχαμε τι χάσαμε ψωλέω σε ξεχάσαμε"
ενώ το τραγούδι λέει "Τι είχαμε τι χάσαμε στο λέω σε ξεχάσαμε".

Όπως του Πάριου που έλεγε¨

"Είσαι το σαράκι που μου τρώει τη Ψ&&*λή" αλλά νομίζω πως όντως σε κάποια φάση του τραγουδιού το λέει καθαρά και νομίζω ότι το κάνανε επίτηδες. Κάπου είχα δει ότι το είχε παραδεχθεί.

[YouOnlyLiveOnce]

-''Καμαρούλα μια σταλιά δύο επί τρία, κόχη και λατρεία τοίχος και φιλιά
εγώ νόμιζα οτι λέει ''Καμαρούλα μια σταλιά δύο επί τρία, όχι και λατρεία δίχως και φιλιά''

Καμαρούλα μια σταλιά δύο επί τρία, κόποι και λατρεία δίχως και φιλιά

Егώ άκουγα "Καμαρούλα μιά σταλιά, δύο mp3"

Δεν χρειαζεσαι μεγαλο σπιτι αρκουν 2 mp3,να ακους μουσικη.Η Ζωη ειναι ωραια.

[YouOnlyLiveOnce]

Εγώ άκουγα "Τι είχαμε τι χάσαμε ψωλέω σε ξεχάσαμε"
ενώ το τραγούδι λέει "Τι είχαμε τι χάσαμε στο λέω σε ξεχάσαμε".

[Χαοτικός]

Εγώ άκουγα "Τι είχαμε τι χάσαμε ψωλέω σε ξεχάσαμε"
ενώ το τραγούδι λέει "Τι είχαμε τι χάσαμε στο λέω σε ξεχάσαμε".

Όπως του Πάριου που έλεγε¨

"Είσαι το σαράκι που μου τρώει τη Ψ&&*λή" αλλά νομίζω πως όντως σε κάποια φάση του τραγουδιού το λέει καθαρά και νομίζω ότι το κάνανε επίτηδες. Κάπου είχα δει ότι το είχε παραδεχθεί.

Ναι ρε, πεντακάθαρα το έλεγε. Πλάκα κάνω.

[YouOnlyLiveOnce]

Ενα σχολιο απο εδω
http://provocateur.gr/out-about/12443/p ... oyn-mikros


Καταρχάς χαίρομαι που δεν είμαι ο μόνος εκεί έξω που "άλλα λέει η Θεια μου, άλλα ακούν τ'αυτιά μου". Όσο νά'ναι, είναι μια ανακούφιση! Με σκυμμένο το κεφάλι, λοιπόν, καταθέτω τη δική μου εμπειρία για ένα αντικατοχικό τραγούδι που δεν γράφτηκε ποτέ...το "Με τα φώτα νυσταγμένα και βαριά".

Από τότε που πρωτάκουσα αυτό το τραγούδι, πάντα με συγκινούσε ο στίχος του. Έκλεινα τα μάτια και ταξίδευα στα χρόνια της Κατοχής, συγκλονισμένος από τον αοιδό που περιέγραφε λυρικά την εποχή και την θλιβερή καθημερινότητά της: 1941, η χώρα ηττημένη και παραδομένη στους Γερμανοιταλούς κατακτητές. Φόβος, ανέχεια, φτώχεια, πείνα...Ορκίζομαι ότι άκουγα τα άρβυλα τα χτυπάνε δυνατά στην άσφαλτο, τα καμιόνια να κυκλοφορούν στην άδεια πόλη φορτωμένα με κατακτητές φαντάρους και ριγούσα όταν σκεφτόμουν πως.."με τα φώτα νυσταγμένα και βαριά, τριγυρνάνε οι Ιταλοί και στην Αθήνα"...Θεέ μου, πόσο δύσκολα πρέπει να ήταν τότε..
Και συνέχιζε το άσμα, μην αφήνοντας περιθώρια για παρερμηνείες: "στα λιμάνια, στους σταθμούς στην αγορά"...οι κατακτητές ήταν παντού! Κάθε ίχνος Ελευθερίας και Δημοκρατίας είχε καταλυθεί!

Πριν συνέλθω από τα συναισθήματα αυτά ερχόταν η επόμενη σπαρακτική περιγραφή: "Σ’ έχω δει πολλές φορές να τριγυρνάς στο λαβύρινθο της πόλης σαν χαμένος, το σακάκι σου στον ώμο να κρατάς κι όλους όσους δε θυμούνται φορτωμένος"....ένα ανθρώπινο κουρέλι, ένας κατακτημένος, να τριγυρνάει στα χαμένα, σε μια πόλη ξένη πια, αλλά με την φλόγα της αντίστασης, ακόμα και στο όνομα των λιγόψυχων που προσπαθούσαν να εθελοτυφλήσουν και να ξεχάσουν την ίδια την καθημερινότητα που αντιμετωπίζουν και το πώς έφτασαν ως εκεί.

Για να καταλήξει, γυρνώντας το μαχαίρι στην καρδιά: "Σα σκηνές από ταινία "προσεχώς" μοιάζεις μέσα στις στροφές αυτού του νόστου, δυο γενιές χαμένες πίσω δυστυχώς κι η Αθήνα μια μητρόπολη του νότου"..Θα αλλάξει ποτέ αυτή η κατάσταση? Θα απελευθερωθεί η χώρα? Πόσοι νέοι άνθρωποι, πόσα όνειρα θα πάνε χαμένα στον βωμό αυτού του πολέμου? Η Αθήνα, πρωτεύουσα του υποδουλωμένου κράτους, θα αποκτήσει ξανά την θέση που της αρμόζει, κληρονομιά της πλούσιας ιστορίας της?

Σχεδόν ξεχνούσα ότι τελικά η χώρα απελευθερώθηκε, ότι οι εικόνες αυτές παραμένουν, ευτυχώς, μόνο περιγραφές σε βιβλία και απεικονίσεις σε παλιές κιτρινισμένες φωτογραφίες ή βίντεο της εποχής.

Πριν κάποια χρόνια (όχι πολλά), κάπως, κάπου είδα γραμμένους τους στίχους..Νταλίκες? Χα, κάποιος τρολάρει το τραγούδι..Τότε το ανέφερα αστειευόμενος με τον διπλανό μου και το συνονθύλευμα αμηχανίας, ντροπής και ηλιθιότητας που είχα εκείνη την στιγμή για φάτσα, είναι μέχρι σήμερα αντικείμενο καζούρας από τον ίδιο...

Ντρέπομαι αλλά το παραδέχομαι ότι, μέχρι και σήμερα, εξακολουθώ να θεωρώ ότι η δική μου εκδοχή είναι η σωστή...

Μιχάλης

Θεουλης,ειχε στησει ολοκληρη ιστορια απο πισω

[sys3x]

1+ στο νήμα.
(:

[YouOnlyLiveOnce]

1+ στο νήμα.
(:

[Leporello]

Θυμήθηκα τώρα τους αδελφούς Κατσάμπα στην ΥΕΝΕΔ που τραγουδούσανε κάτι νησιώτικο γιά κάποιον καπετάνιο που γύρανγε λέει στην κυρά του και "ελεγε "μου τηγάνισε το ψάρι", εγώ όμως άκουσα "μου την γάμησε το ψάρι". Δεν είναι τόσο παράλογο, ακουγόταν τότε και τα "Καβουράκια" που κάτι παρόμοιο έλεγαν.

[sys3x]

1+ στο νήμα.
(:

Όλη αυτή η φάση μου θυμίζει αυτό

Και δεν είναι θεωρία.
(:

[foscilis]

Καλά όλα τ' άλλα αλλά αυτό πώς σου έκατσε;

-''Ένα το χελιδόνι / Θέλει κι οι ζωντανοί να δίνουν το αίμα τους''
Ένα το χελιδόνι / Θέλει κι η ζωντανίνα δίνει το αίμα τους''

Κι εγώ το ίδιο είχα πάθει. Και η σύζυγος και οι αδερφές μου και οι πιο πολλοί φίλοι μου. Ήταν πάρα πολύ τρομαχτικό τραγούδι αν ήσουν παιδί στην Ελλάδα των 80s.

[Χαοτικός]

1+ στο νήμα.
(:

Ναι βρε, φυσικά και δεν είσαι η μόνη.

Εμείς λέγαμε Χριστός γεννάται σήμερον ένβι ένβι θλε´εμ τη πόλη Η Ουράνια γάλοντε
"Στα όπα όπα σύκα και σε ζηλεύανε, να βρούνε τέτοιον άντρα..."
"Με βιολί σαν του Ροβιόλη (ήταν καλός βιολιστής ο Ροβιόλης"
και είναι "βιολί σαντουροβιόλι (σαντούρι και βιολί)"

[YouOnlyLiveOnce]

1+ στο νήμα.
(:

Όλη αυτή η φάση μου θυμίζει αυτό

Και δεν είναι θεωρία.
(:

Πωπωω τι μου θυμισες τωρα
Αυτο και αν θα ηταν νηματαρα,ψησου να το κανεις

[Νταρνάκας]

"Με βιολί σαν του Ροβιόλη (ήταν καλός βιολιστής ο Ροβιόλης"
και είναι "βιολί σαντουροβιόλι (σαντούρι και βιολί)"

Τι θες να πεις Βίρνα, μίλα καθαρά επιτέλους! Εννοείς ότι πραγματικά δεν υπάρχει Ροβιόλης;;;

[YouOnlyLiveOnce]

1+ στο νήμα.
(:

Ναι βρε, φυσικά και δεν είσαι η μόνη.

Εμείς λέγαμε Χριστός γεννάται σήμερον ένβι ένβι θλε´εμ τη πόλη Η Ουράνια γάλοντε
"Στα όπα όπα σύκα και σε ζηλεύανε, να βρούνε τέτοιον άντρα..."
"Με βιολί σαν του Ροβιόλη (ήταν καλός βιολιστής ο Ροβιόλης"
και είναι "βιολί σαντουροβιόλι (σαντούρι και βιολί)"

Καλα ειδικα το τελευταιο ειχαν στεναχωρηθει παρα πολλοι οταν ανακαλυψαν οτι δεν υπαρχει κανενας Ροβιολης