Phorum.com.gr

ΑΛΟΓΟΜΟΥΡΗΣ έγραψε: 13 Σεπ 2018, 10:15 οι αρχές του Καραμανλισμού είναι: μιμηθείτε το πασοκ να πάρομε ψήφους
η περίοδος διακυβέρνησης 2004-2009 ήταν περίοδος του πασοκ σε μπλε απόχρωση

Έτσι ακριβώς
elementary

Ο Αντώναρος είχε βρεθεί εκτός νυμφώνος μετά από ένα επεισόδιο, επί Σαμαρά νομίζω αλλά δεν θυμάμαι ακριβώς.
Η Παπαρήγα-Ζαρούλια λόγω κατίγκο-εμφανίσεως.

Μεταξύ άλλων και την οικογενειοκρατία-αναξιοκρατία.
Βλέπε Αχιλλέας ο πτυχιούχος και Κωνσταντίνος β' ο κοπρόσκυλος.

Nero έγραψε: 13 Σεπ 2018, 10:05

Οι αρχές του «καραμανλισμού»

Η υφυπουργός Προστασίας του Πολίτη επιχειρηματολογώντας για τη συνεργασία της με την κυβέρνηση, επικαλέστηκε τις Αρχές του «καραμανλισμού», τονίζοντας ότι, «είμαστε σε μεταβατική περίοδο, χρειαζόμαστε συναίνεση».

Κληθείσα να σχολιάσει αν ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει τις αξίες του «καραμανλισμού», η Κ.Παπακώστα απάντησε πως «ήταν συνειδητή επιλογή να το κάνει, κινείται ανάμεσα στην αντικοινωνική πολιτική, που στη βάση της είναι το κέρδος» ενώ αναφέρθηκε και σε «συνονθύλευμα ακροδεξιών ρητορικών», από πλευράς του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Σχετικά με τη σύνθεση της κυβέρνησης, η Κ.Παπακώστα τόνισε ότι «δεν υπάρχει κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, αλλά εθνική συμμαχία με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ, τη συμμετοχή των ΑΝΕΛ και τη «Νέα Ελληνική Ορμή».



Πηγή: Παπακώστα: Μπήκα στην κυβέρνηση βάσει των αρχών του καραμανλισμού | iefimerida.gr

Με βάση αυτό ρωτάω σοβαρά γιατί δεν έχω ιδέα,ποιες είναι τέλος πάντων οι αρχές του Καραμανλισμού,υπάρχει κάποιος θεωρητικός του καραμανλισμού που που μπορούμε να διαβάσουμε τέλος πάντων,κάποιο καραμανλικό μανιφέστο?

Νομίζω ότι αν θες κάποια, ας πούμε, θεωρητικά κείμενα θα πρέπει να ψάξεις στα κείμενα του Κωνσταντίνου Τσάτσου ή του Παναγιώτη Κανελλόπουλου, λαμβάνοντας, όμως υπόψη ότι και οι δυο τους ήταν ισχυρές πνευματικές προσωπικότητες και εξέφραζαν πρωτίστως την προσωπική τους πολιτική άποψη. Ο Καραμανλής επηρεάστηκε από αυτούς λόγω των πνευματικών του κενών, αλλά διατηρούσε ανεξαρτησία σκέψης και ως ισχυρή και πανέξυπνη προσωπικότητα, θεμελίωσε την δική του πολιτική σχολή.

Από εκεί και πέρα, νομίζω, ότι ο Καραμανλισμός πρωτίστως είναι Πολιτική Πράξη, αν μου επιτρέπεται ο όρος και όχι Πολιτική Θεωρία. Ωστόσο, μέσα από αυτή την Πολιτική Πράξη, μπορούμε να εντοπίσουμε κάποιες βασικές πολιτικές Αρχές.

Συνοπτικά, τα κύρια χαρακτηριστικά του Καραμανλισμού στην ύστερη, κατά κύριο λόγο, μεταπολιτευτική του φάση, είναι:

1. Ρεπουμπλικανισμός. Συγκρότηση δηλαδή, μιας Πολιτείας χωρίς το βαρίδιο της Βασιλείας, αλλά με στιβαρούς και σταθερούς Θεσμούς και απαρεγκλίτως Δημοκρατική.

2. Φιλελευθερισμός στην οικονομία, λαμβάνοντας όμως υπόψη τις εθνικές ιδιαιτερότητες.

3. Φιλευρωπαϊκός προσανατολισμός, χωρίς όμως να απεμπολεί η χώρα το δικαίωμα και για ανεξάρτητες συμμαχίες, αν και όποτε αυτές την συμφέρουν, αρκεί να μην αμφισβητείται η φιλοδυτική της πορεία.

4. Κοινωνικός Συντηρητισμός, ο οποίος όμως μάλλον είναι αντανάκλαση της κοινωνικής πραγματικότητας και όχι ιδεολογικός άξονας.

5. Αντιφασισμός.

6. Εθνική συμφιλίωση μέσα από την αναγνώριση και την νομιμοποίηση του ΚΚ.

7. Κρατική αποτελεσματικότητα.

Αυτά σε γενικές γραμμές. Το ότι ο Καραμανλισμός μισείται και υβρίζεται μονίμως από τους ακροδεξιούς και τους φανερούς ή κρυφούς συνοδοιπόρους του, είναι παράσημο γι' αυτόν. Τον μισούν και τον υβρίζουν λόγω των σημείων 1, 5, 6.