Κοίτα, το νήμα το άνοιξα για να αρχίσει μια συζήτηση από ανθρώπους που ξέρουν περισσότερα. Πάντως από τα όσα έχω διαβάσει στο εκλαϊκευμένο βιβλίο που ανέφερα πιο πάνω, η θεωρία του Everett μάλλον είναι σχιζοφρένεια. Παραθέτω ένα μικρό απόσπασμα. Όποιος έχει όρεξη και κουράγιο μπορεί να ανατρέξει και στην πρωτότυπη εργασία που παρέθεσα. Αλλά νομίζω πως το λήμμα στην φιλοσοφική εγκυκλοπαίδεια του Stanford αρκεί για όσους γνωρίζουν στοιχειώδη κβαντική φυσική.tipiti klop έγραψε: 08 Απρ 2018, 20:42 Να διευκρινήσω εδώ ότι εγώ έχω πιάσει το πόστο της de Broglie-Bohm ερμηνείας της κβαντομηχανικής, που προσεγγίζει διαφορετικά το θέμα της υπέρθεσης και της κατάρρευσης της κυματοσυνάρτησης, οπότε όλα αυτά, απλά δε βγάζουν νόημα. Να διευκρινήσω επίσης ότι με όρους ψυχανάλυσης στη σχέση εαυτός-κόσμος, τα φαινόμενα πολυδιάσπασης του ενός ή του άλλου σκέλους αντιμετωπίζονται σαν προϊόν ψύχωσης.
Με λίγα λόγια στο παρόν νήμα, ίσως και να αποδείξουμε ότι η ερμηνεία του Everett είναι τα μυαλά στα κάγκελα.
Μείνετε συντονισμένοι...
~/~
Ο κβαντικός κόσμος
Το πρόβλημα που επεδίωξε να λύσει ο Everett ήταν αυτό της κβαντικής μέτρησης. Αναλυτικότερα, ένα υποατομικό σωματίδιο κινείται στον χωροχρόνο σαν ένα υλικό κύμα, ακολουθώντας όλες τις πιθανές τροχιές που μπορεί να ακολουθήσει. Αλλά όταν συμβεί η κβαντική μέτρηση το σωματίδιο εντοπίζεται σε ένα χωροχρονικό σημείο. Αυτή η αντίφαση έρχεται σε αντίθεση με την θεμελιώδη εξίσωση της κβαντομηχανικής, την εξίσωση του Schroedinger.
Αυτό που έδειξε ο Everett ήταν πως είναι μαθηματικά συνεπές να πούμε πως όταν συμβαίνει ένα κβαντικό πείραμα και μετρείται ένα φυσικό μέγεθος του κβαντικού κόσμου, για παράδειγμα η θέση ενός υποατομικού σωματιδίου, τότε ο παρατηρητής χωρίζεται σε πολλαπλά αντίγραφα του εαυτού του. Και κάθε αντίγραφο ζει σε ξεχωριστό σύμπαν, ανεπηρέαστο από όλα τα άλλα αντίγραφα. Το σύνολο όλων αυτών των αντιγράφων καλύπτει το σύνολο όλων των πολλαπλών «θέσεων» που μπορούν να πάρουν τα σωματίδια σε κάθε σύμπαν, μέσα σε αυτό που ονομάζουμε πολλαπλό σύμπαν (multiverse).
Σύμφωνα με τον Everett κάθε σύμπαν διακλαδώνεται σαν ένα δέντρο (δέντρα παντού), σε ξεχωριστούς αλλά παράλληλους κόσμους και η διακλάδωση συνεχίζεται συνεχόμενα. Όπως αναφέρει ο φυσικός Bryce DeWitt ο Everett έδειξε πως το σύμπαν διακλαδώνεται αδιάκοπτα λόγω των πολλαπλών αλληλεπιδράσεων ανάμεσα στα στοιχειώδη σωματίδια που το αποτελούν. Ακόμη χειρότερα, κάθε κβαντική μετάβαση που λαμβάνει χώρα σε κάθε αστέρι, σε κάθε γαλαξία, σε κάθε γωνιά του σύμπαντος διαμερίζει την γειτονιά όπου για παράδειγμα βρισκόμαστε με την Γη σε πολλαπλά αντίγραφα του εαυτού μας.
Επακόλουθο της λογικής των πολλών κόσμων είναι πως υπάρχει ένα παράλληλο σύμπαν όπου ο Χίτλερ νίκησε στον Β’ Π.Π., οι δεινόσαυροι δεν εξαφανίστηκαν, η βόμβα δεν έπεσε στην Χιροσίμα και στο Ναγκασάκι και ο Μέγας Αλέξανδρος πέθανε στα βαθιά γεράματα από πέσιμο.
Σχετικά πρόσφατα (2011) κοσμολόγοι δημοσίευσαν την έρευνα στην οποία εξέταζαν το ενδεχόμενο να είναι ανιχνεύσιμα ίχνη πολλαπλών συμπάντων στην θερμική ακτινοβολία κατάλοιπο της μεγάλης έκρηξης. Παρόλο που είναι πολύ δύσκολο να αποδειχτεί η ύπαρξη παραλλήλων συμπάντων, αν αποδειχτεί κάτι τέτοιο θα αποτελέσει μια συγκλονιστική ανακάλυψη για τον κόσμο της Φυσικής. Βέβαια, αυτό θα είναι και το μόνο που θα μπορούμε να μάθουμε για τις παράλληλες φούσκες-σύμπαντα, μιας και δεν μπορούμε να αλληλεπιδράσουμε με κανέναν τρόπο με κάποιο τέτοιο σύμπαν, μιας και κατά την δημιουργία τους ο χωροχρόνος διαστέλλεται με υπερφωτονικές ταχύτητες ανάμεσα σε εμάς και αυτά.
