Νίκος Νικολαίδης

[Ένοπλος σοσιαλμπαχαλάκης]

"Εμείς μωρή κουφάλα ψώρα έχουμε;"

Cult ήταν, απλά όχι κιτς. Συγκρίνοντάς το Ρόδες τσάντες και κοπάνες, φυλακές ανηλίκων κλπ ναι ήταν πιο μετρημένο.

Μιας και μιλάμε για 80s, αξιοπρεπής ταινία ήταν το Ναρκωτικά στα θρανία. Η εικόνα και ο ήχος είναι άθλια διότι πρέπει να γυρίστηκε με αισχρό εξοπλισμό, αλλά για το είδος της είναι η πιο ρεαλιστική σεναριακά και σκηνοθετικά χωρίς να στερείται ατμοσφαιρικότητας. Επίσης, αποκάλυψη ήταν ο Μπάμπης Σαρηγιανίδης (Σπέντζος) στο ρόλο του κακού/drug dealer/μαστροπού/μαχαιροβγάλτη.

Καλά ναι, συμφωνώ απολύτως. Πολύ καλή ταινία και αδικημενη λόγω κασέτας. Όλες οι ερμηνείες δυνατές. Οι συνένοχοι επίσης είναι καλή και αδικημένη. Επίσης η λευκή απειλή με τον ευαγγελοπουλο, περίμενα τρασιλα, αλλά είχε τελικά καλό σενάριο, μπλεγμένο, με ανατροπές. Δεν το περίμενα.

Δεν το 'χω δει. Έχω δει μόνο το "Εξάρχεια ώρα 12". Αδιάφορη ταινία, δεν με εντυπωσίασε καθόλου.

Μόνο το τετ-α-τετ του Ευαγγελόπουλου με τον μπάτσο σ'αυτή τη σκηνή βγάζει λίγο γέλιο.

Καλά τα Εξάρχεια ειναι τρελή τρασιλα. Ειδικα εκεί που τραγουδάει, λυγίζει και ο πιο δυνατός. Αυτό που σου λέει έχει σοβαρό ενδιαφέρον, κοαως το ψάξανε ως αστυνομικό. Επίσης τρασιλα άθλια είναι το μαύρο κρίνο. Απέτυχε ο προβελλεγγιος να κάνει δυστοπικη ταινία στο ιδανικό σκηνικό της 80ς Αθήνας, ντροπή. Αντιθέτως ένα άλλο που είδα δικό του με τον βουρο, βλεπόταν.

[AlienWay]

"Ο Χαμένος τα παίρνει όλα" λέει τίποτα;
Είχα δει κάτι σκηνές με τον Αγγελάκα.

Το είδα εγώ. Μόνο ο Αγγελάκας άξιζε.

Γενικά κάπως βαρύς μου κάθεται ο Νικολαιδης.

[έργο_μακέτο]

Έχω δει 6 ταινίες του που θα μπορούσαν να χωριστούν σε 2 τριλογίες:

Η «ροκ» τριλογία με γλυκιά συμμορία, κουρέλια και χαμένο και η πιο «πειραματική» τριλογία με Ευριδίκη, πρωϊνή περίπολο και singapore sling.

Η πρώτη τριλογία θα έλεγα είναι πιο προσωπική του όσον αφορά βιώματα και εμμονές. Χαμένες νιότες, υποκουλτούρα-υπόκοσμος, μία νοσταλγία της παρακμής και εξιδανίκευση των «καταραμένων» ροκ φιγούρων. Ε κάπου μπουχτίζεις. Άντε, να δεις τη γλυκιά συμμορία και τα κουρέλια για τη νοσταλγία της εποχής που γυρίστηκαν και για κάνα ηθοποιό που παίζει ή για καμιά καλτ ατάκα του Τζούμα. Αλλά ο χαμένος με τον απάλευτο Αγγελάκα δε βλέπεται.

Η δεύτερη τριλογία τώρα για τα γούστα μου είναι σαφώς πιο ενδιαφέρουσα. Το Ευριδίκη είναι μάλλον η αγαπημένη μου, αν και λίγο αντιγραφή του repulsion. Η πρωϊνή περίπολος λίγο αντιγραφή του stalker, αλλά ίσως η καλύτερή του σκηνοθετικά. Και το singapore sling είναι γενικά απερίγραπτο. Κάτι ανάμεσα σε φιλμ νουάρ και σπλάτερ b-movie με ισχυρή την αίσθηση της παρωδίας, είναι ίσως το πιο γνωστό του για κάποιο λόγο στους καλτ σινεφίλ του εξωτερικού. Προτείνεται η θέασή του καλοκαιρινή βραδιά συνοδεία αλκοόλ.

Μιας και το ανέφερες, για τον Tarkovsky τι γνώμη έχεις;

[NoMoreLice]

Έχω δει 6 ταινίες του που θα μπορούσαν να χωριστούν σε 2 τριλογίες:

Η «ροκ» τριλογία με γλυκιά συμμορία, κουρέλια και χαμένο και η πιο «πειραματική» τριλογία με Ευριδίκη, πρωϊνή περίπολο και singapore sling.

Η πρώτη τριλογία θα έλεγα είναι πιο προσωπική του όσον αφορά βιώματα και εμμονές. Χαμένες νιότες, υποκουλτούρα-υπόκοσμος, μία νοσταλγία της παρακμής και εξιδανίκευση των «καταραμένων» ροκ φιγούρων. Ε κάπου μπουχτίζεις. Άντε, να δεις τη γλυκιά συμμορία και τα κουρέλια για τη νοσταλγία της εποχής που γυρίστηκαν και για κάνα ηθοποιό που παίζει ή για καμιά καλτ ατάκα του Τζούμα. Αλλά ο χαμένος με τον απάλευτο Αγγελάκα δε βλέπεται.

Η δεύτερη τριλογία τώρα για τα γούστα μου είναι σαφώς πιο ενδιαφέρουσα. Το Ευριδίκη είναι μάλλον η αγαπημένη μου, αν και λίγο αντιγραφή του repulsion. Η πρωϊνή περίπολος λίγο αντιγραφή του stalker, αλλά ίσως η καλύτερή του σκηνοθετικά. Και το singapore sling είναι γενικά απερίγραπτο. Κάτι ανάμεσα σε φιλμ νουάρ και σπλάτερ b-movie με ισχυρή την αίσθηση της παρωδίας, είναι ίσως το πιο γνωστό του για κάποιο λόγο στους καλτ σινεφίλ του εξωτερικού. Προτείνεται η θέασή του καλοκαιρινή βραδιά συνοδεία αλκοόλ.

Μιας και το ανέφερες, για τον Tarkovsky τι γνώμη έχεις;

not my cup of tea

[έργο_μακέτο]

Έχω δει 6 ταινίες του που θα μπορούσαν να χωριστούν σε 2 τριλογίες:

Η «ροκ» τριλογία με γλυκιά συμμορία, κουρέλια και χαμένο και η πιο «πειραματική» τριλογία με Ευριδίκη, πρωϊνή περίπολο και singapore sling.

Η πρώτη τριλογία θα έλεγα είναι πιο προσωπική του όσον αφορά βιώματα και εμμονές. Χαμένες νιότες, υποκουλτούρα-υπόκοσμος, μία νοσταλγία της παρακμής και εξιδανίκευση των «καταραμένων» ροκ φιγούρων. Ε κάπου μπουχτίζεις. Άντε, να δεις τη γλυκιά συμμορία και τα κουρέλια για τη νοσταλγία της εποχής που γυρίστηκαν και για κάνα ηθοποιό που παίζει ή για καμιά καλτ ατάκα του Τζούμα. Αλλά ο χαμένος με τον απάλευτο Αγγελάκα δε βλέπεται.

Η δεύτερη τριλογία τώρα για τα γούστα μου είναι σαφώς πιο ενδιαφέρουσα. Το Ευριδίκη είναι μάλλον η αγαπημένη μου, αν και λίγο αντιγραφή του repulsion. Η πρωϊνή περίπολος λίγο αντιγραφή του stalker, αλλά ίσως η καλύτερή του σκηνοθετικά. Και το singapore sling είναι γενικά απερίγραπτο. Κάτι ανάμεσα σε φιλμ νουάρ και σπλάτερ b-movie με ισχυρή την αίσθηση της παρωδίας, είναι ίσως το πιο γνωστό του για κάποιο λόγο στους καλτ σινεφίλ του εξωτερικού. Προτείνεται η θέασή του καλοκαιρινή βραδιά συνοδεία αλκοόλ.

Μιας και το ανέφερες, για τον Tarkovsky τι γνώμη έχεις;

not my cup of tea

Σεβαστό.

[Κος Mike]

ειναι ο καλυτερος ελληνας σκηνοθετης που υπηρξε ποτε

[έργο_μακέτο]

Είδα το Singapore Sling. Πολύ ιδιαίτερη ταινία. Ατμοσφαιρική όπως όλες και επιπροσθέτως με εντυπωσίασαν πολύ οι μονόλογοι του πρωταγωνιστή που αφηγείται την ιστορία σε παρελθοντικό χρόνο. Ο Νικολαίδης τους έγραψε;

Κάποιες σκηνές με ανακάτεψαν λίγο αλλά δεν πειράζει. Έτσι πρέπει να είναι η τέχνη. Δεν είμαστε φλώροι να κάνουμε censor οτιδήποτε μας κάθεται άβολα.

[Ένοπλος σοσιαλμπαχαλάκης]

Είδα το Singapore Sling. Πολύ ιδιαίτερη ταινία. Ατμοσφαιρική όπως όλες και επιπροσθέτως με εντυπωσίασαν πολύ οι μονόλογοι του πρωταγωνιστή που αφηγείται την ιστορία σε παρελθοντικό χρόνο. Ο Νικολαίδης τους έγραψε;

Κάποιες σκηνές με ανακάτεψαν λίγο αλλά δεν πειράζει. Έτσι πρέπει να είναι η τέχνη. Δεν είμαστε φλώροι να κάνουμε censor οτιδήποτε μας κάθεται άβολα.

αν ακούσεις τις συνεντεύξεις του, ειναι γενικά πολύ πολιτικάλ ινκορεκτ τύπος, και σίγουρα αν τον είχες εργοδότη ή στο σπίτι, πολύ ανυπόφορος. Αλλά αξίζει να τον ακούσεις μόνο γι αυτό, επειδή είναι είναι ευφυής βέβαια, και λέει πράγματα έξω από το κουτί. Ακόμα και οί παπαριες που λέει δε σε χαλάνε, δε βαριέσαι γενικά.

[έργο_μακέτο]

Είδα το Singapore Sling. Πολύ ιδιαίτερη ταινία. Ατμοσφαιρική όπως όλες και επιπροσθέτως με εντυπωσίασαν πολύ οι μονόλογοι του πρωταγωνιστή που αφηγείται την ιστορία σε παρελθοντικό χρόνο. Ο Νικολαίδης τους έγραψε;

Κάποιες σκηνές με ανακάτεψαν λίγο αλλά δεν πειράζει. Έτσι πρέπει να είναι η τέχνη. Δεν είμαστε φλώροι να κάνουμε censor οτιδήποτε μας κάθεται άβολα.

αν ακούσεις τις συνεντεύξεις του, ειναι γενικά πολύ πολιτικάλ ινκορεκτ τύπος, και σίγουρα αν τον είχες εργοδότη ή στο σπίτι, πολύ ανυπόφορος. Αλλά αξίζει να τον ακούσεις μόνο γι αυτό, επειδή είναι είναι ευφυής βέβαια, και λέει πράγματα έξω από το κουτί. Ακόμα και οί παπαριες που λέει δε σε χαλάνε, δε βαριέσαι γενικά.

Έχω δει αυτήν.

[Ένοπλος σοσιαλμπαχαλάκης]

Έχει πολύ καλή αφήγηση τo Singapore. Αν είχε ανάλογη η πρωινή περίπολος, θα μιλούσαμε για ταινίαρα ολκής. Αλλά έβαλε τώρα την βάλει επειδή είναι γκόμεναρα να κάνει αφήγηση. Όκ καληνύχτα.. Μιλφαρος αλλά από φωνή απαράδεκτη. Έπρεπε να βάλει τον σπυριδακη.

[Ένοπλος σοσιαλμπαχαλάκης]

Είδα το Singapore Sling. Πολύ ιδιαίτερη ταινία. Ατμοσφαιρική όπως όλες και επιπροσθέτως με εντυπωσίασαν πολύ οι μονόλογοι του πρωταγωνιστή που αφηγείται την ιστορία σε παρελθοντικό χρόνο. Ο Νικολαίδης τους έγραψε;

Κάποιες σκηνές με ανακάτεψαν λίγο αλλά δεν πειράζει. Έτσι πρέπει να είναι η τέχνη. Δεν είμαστε φλώροι να κάνουμε censor οτιδήποτε μας κάθεται άβολα.

αν ακούσεις τις συνεντεύξεις του, ειναι γενικά πολύ πολιτικάλ ινκορεκτ τύπος, και σίγουρα αν τον είχες εργοδότη ή στο σπίτι, πολύ ανυπόφορος. Αλλά αξίζει να τον ακούσεις μόνο γι αυτό, επειδή είναι είναι ευφυής βέβαια, και λέει πράγματα έξω από το κουτί. Ακόμα και οί παπαριες που λέει δε σε χαλάνε, δε βαριέσαι γενικά.

Έχω δει αυτήν.

αυτό άκου. Έχει και ωραία φωνή για αφήγηση, και έτσι όπως διαβάζει τα βιβλία του με την αριστουργηματική. Μουσική από τηβ πρωινή περίπολο, είναι τρομερό αποτέλεσμα.

[έργο_μακέτο]

αν ακούσεις τις συνεντεύξεις του, ειναι γενικά πολύ πολιτικάλ ινκορεκτ τύπος, και σίγουρα αν τον είχες εργοδότη ή στο σπίτι, πολύ ανυπόφορος. Αλλά αξίζει να τον ακούσεις μόνο γι αυτό, επειδή είναι είναι ευφυής βέβαια, και λέει πράγματα έξω από το κουτί. Ακόμα και οί παπαριες που λέει δε σε χαλάνε, δε βαριέσαι γενικά.

Έχω δει αυτήν.

αυτό άκου. Έχει και ωραία φωνή για αφήγηση, και έτσι όπως διαβάζει τα βιβλία του με την αριστουργηματική. Μουσική από τηβ πρωινή περίπολο, είναι τρομερό αποτέλεσμα.

[έργο_μακέτο]

Είδα την Πρωινή περίπολο. Δεν έχω κάτι να πω. Μια ως συνήθως εξαιρετική ταινία φτιαγμένη με τον τρόπο του Νικολαίδη. Ο ίδιος είχε πει σε μια συνέντευξη ότι αυτή η ταινία ήταν τρόπον τινά προφητική για την εποχή της. Επίσης φοβερός ηθοποιός ήταν ο άντρας πρωταγωνιστής.

[έργο_μακέτο]

Έχει πολύ καλή αφήγηση τo Singapore. Αν είχε ανάλογη η πρωινή περίπολος, θα μιλούσαμε για ταινίαρα ολκής. Αλλά έβαλε τώρα την βάλει επειδή είναι γκόμεναρα να κάνει αφήγηση. Όκ καληνύχτα.. Μιλφαρος αλλά από φωνή απαράδεκτη. Έπρεπε να βάλει τον σπυριδακη.

Σπυριδάκης λέγεται ο τύπος;

Εξαιρετικός.

[έργο_μακέτο]

Όλη η ταινία είναι ατμοσφαιρική αλλά στο δεύτερο μισό αρχίζει να σε συγκινεί. Ο τρόπος με τον οποίον συνδιάστηκαν η μουσική, η φωτογραφία, και οι ερμηνείες σου δημιουργεί ένα αίσθημα ματαιότητας, χαμένης ελπίδας.