Καλώς ήρθατε στο Phorum.com.gr Είμαστε εδώ πολλά ενεργά μέλη της διαδικτυακής κοινότητας του Phorum.gr που έκλεισε. Σας περιμένουμε όλους! https://dev.phorum.com.gr/
Dwarven Blacksmith έγραψε: 04 Δεκ 2021, 23:50
Αυτό συμβαίνει όταν απλά παπαγαλίζεις, πρέπει να ανατρέξεις στην προέλευση της φράσης για να καταλάβεις.
Ο Στάλιν με το 2ο 5ετές ήθελε να κάνει την ΕΣΣΔ νο1 χώρα παραγωγής χάλυβα. Ωστόσο υπάρχαν προβλήματα ποιότητας και σαμποτάζ της παραγωγής με νόθευση του κράματος. Ο εξοπλισμός για την εξέταση της ακριβής σύστασης όμως δεν υπάρχε σε όλα τα εργοστάσια. Τελικά ήρθε διαταγή που έλεγε ότι ο διευθυντής κάθε εργοστασίου θα δοκιμάζει την αντοχή της λαμαρίνας με τα ίδια του τα δόντια, όπως με τα χρυσά νομίσματα. Διευθύντρια τότε στη μονάδα του Νοβοσιμπίρκ ήταν η πανέμορφη αλλά ψυχρή Άννα Βέσνιν. Ένας εργάτης, ο Σεργκέι Βάλιβωφ ήταν τρελά ερωτευμένος μαζί της, και προσφέρθηκε να δαγκώνει αυτός τη λαμαρίνα για να μη χαλάσουν τα δόντια της. Παρά τα γέλια των υπόλοιπων εργατών, κάθε μέρα το έκανε, και η Άννα κάθε μέρα τον ευχαριστούσε με το χαμόγελο της. Αυτός δεν εξομολογήθηκε ποτέ τον έρωτα του, μέχρι που βγήκαν στη σύνταξη και τα ίχνη τους χάνονται. Κάποιοι πιστεύουν ότι κλέφτηκαν και έζησαν μαζί, άλλοι ότι τα είχαν κρυφά από τότε, άλλοι λένε ότι η Άννα εξορίστηκε και ο Σεργκέι μέθυσε και έπεσε σε μια παγωμένη λίμνη όταν το έμαθε.
Λίνο Βεντούρα έγραψε: 05 Δεκ 2021, 00:29
Είμαι σχεδόν παντρεμένος. Η τελευταία …περιπέτεια έχει κανα-δυο χρόνια και ήταν ξεπέτα. Αυτή όμως δεν είναι.
Φροντισε μονο να μην γινεις καθικι και ταλαιπωρησεις την επισημη αδικα.
Φίλε, αυτόν που περιγράφεις τον σιχαίνομαι. Στ’ αλήθεια δεν μπορώ να κάνω τίποτα παρά να τυραννιέμαι.
Ειναι σαν να καθεσαι πανω σε μια γραμμη: πρεπει ομως να κανεις ενα βημα, ειτε πισω (να κατσεις στ αυγα σου) ειτε μπροστα (να χωρισεις την επισημη και να κυνηγησεις την καινουρια). Αλλα πανω στην γραμμη δεν μπορεις να κατσεις, θα υποφερετε και οι τρεις. Δικια σου η αποφαση βεβαια, αλλα σε καθε περιπτωση θα εχεις καποιο τιμημα να πληρωσεις.
Φροντισε μονο να μην γινεις καθικι και ταλαιπωρησεις την επισημη αδικα.
Φίλε, αυτόν που περιγράφεις τον σιχαίνομαι. Στ’ αλήθεια δεν μπορώ να κάνω τίποτα παρά να τυραννιέμαι.
Ειναι σαν να καθεσαι πανω σε μια γραμμη: πρεπει ομως να κανεις ενα βημα, ειτε πισω (να κατσεις στ αυγα σου) ειτε μπροστα (να χωρισεις την επισημη και να κυνηγησεις την καινουρια). Αλλα πανω στην γραμμη δεν μπορεις να κατσεις, θα υποφερετε και οι τρεις. Δικια σου η αποφαση βεβαια, αλλα σε καθε περιπτωση θα εχεις καποιο τιμημα να πληρωσεις.
για να υποφερουν και οι τρεις θα πρεπει και η λαμαρινα να γνωριζει τα τεκταινομενα.
Αλλιως μονος του υποφερει ο δολιος