Phorum.com.gr

ST48410 έγραψε: 09 Σεπ 2021, 20:49 Ξεχωρίστε αυτούς που δραστηριοποίηθηκαν στο χώρο της σοβαρής μουσική έναντι αυτών που έγραψαν κυρίως ελαφρά/δημοφιλή μουσική. Δεν υπάρχει λόγος να συγκρίνετε διαφορετικά πράγματα.

Σωστός.

Χατζιδάκις
Βαμβακάρης
Θεοδωράκης
Τσιτσάνης
Ξαρχάκος
Σαββόπουλος
Μαρκοπουλος
Πάνου
Μούτσης
Σουγιούλ

Με αυστηρή αξιολογική σειρά

Βαζω σφηνα τον Μιμη Πλεσσα αναμεσα στα ιερα τερατα.

α) Τσιτσανης
β) Χατζιδακις
γ) Πλεσσας
δ) Θεοδωρακης
ε) Σαββοπουλος
στ) Ξαρχακος
ζ) Γιαννιδης

.

Παγκόσμια πάντως το never on Sunday είναι το σουξέ ενώ το Zorbas dance που είναι επίσης σουξέ νομίζω ότι λέει Θεοδωράκης αλλά δεν είναι του Θεοδωράκη.

Ξεχάσατε τον Φοίβο.

Άλλη ερώτηση που έχω να κάνω : υπάρχει χρήστης εδώ μέσα που ακούει Σκαλκώτα ;
Δεν το γράφω ειρωνικά.

O Vangelis γιατί λείπει;

γράψτε λάθος τώρα το πρόσεξα, εκεί η ψήφος μου.

wooded glade έγραψε: 09 Σεπ 2021, 20:56 Παγκόσμια πάντως το never on Sunday είναι το σουξέ ενώ το Zorbas dance που είναι επίσης σουξέ νομίζω ότι λέει Θεοδωράκης αλλά δεν είναι του Θεοδωράκη.

Και λοιπον;

Και το Ντιρλαντα δεν ειναι του Σαββοπουλου αλλα το εντυσε ετσι ωστε να το κανει παγκοσμια επιτυχια.

Και το House of the Rising Sun ειναι αμερικανικο λαικο τραγουδι που τραγουδουσε ο Ντυλαν και δεν θα το θυμοταν κανεις αλλα οι Animals το μεταμορφωσαν σε ενα απο τα συγκλονιστικοτερα κομματια ολων των εποχων.

.

Parrot έγραψε: 09 Σεπ 2021, 20:42 Μέχρι 3 επιλογές.

Πού είναι ο Τσιτσάνης ρε ιερόσυλε;

Ψήφισα. Χατζιδάκι.

Από τη λίστα του νηματοθέτη, βρίσκω ως πιο "συμβατούς" τον Θεοδωράκη, Χατζιδάκι, Ξαρχάκο και Μαρκόπουλο.

Έδωσα μόνον μία ψήφο στον Χατζιδάκι.

Στις 3 επιλογές μου θα ήταν και ο Μίμης Πλέσσας.
Μαζί με Θεοδωράκη και Χατζιδάκι.

Beria έγραψε: 09 Σεπ 2021, 20:53 Χατζιδάκις
Βαμβακάρης
Θεοδωράκης
Τσιτσάνης
Ξαρχάκος
Σαββόπουλος
Μαρκοπουλος
Πάνου
Μούτσης
Σουγιούλ

Με αυστηρή αξιολογική σειρά

BigChiefWahoo έγραψε: 09 Σεπ 2021, 20:51

ST48410 έγραψε: 09 Σεπ 2021, 20:49 Ξεχωρίστε αυτούς που δραστηριοποίηθηκαν στο χώρο της σοβαρής μουσική έναντι αυτών που έγραψαν κυρίως ελαφρά/δημοφιλή μουσική. Δεν υπάρχει λόγος να συγκρίνετε διαφορετικά πράγματα.

Τι ακριβώς θα πει "σοβαρή μουσική" ;
Και ποιος το ορίζει αυτό ;

Αν κάνεις μια αναζήτηση τα έχω γράψει πολλές φορές. Δεν είναι αντιδιαστολή του ασόβαρος/αστείος κλπ. Είναι όρος της σχετικής επιστήμης. Από τα πολύ παλιά χρόνια υπάρχουν διάφοροι τρόποι με τους οποίους δημιουργείται η τέχνη στις κοινωνίες. Χοντρικά μπορούμε να μιλήσουμε για 2 ήδη τέχνης. Το ένα αποτελεί προσωπική δημιουργία, υπογράφεται και προσπαθεί να είναι χαρακτηριστικό αυτού που το φτιάχνει. Η εξέλιξη είναι ταχύτατη καθώς εσύ προσπαθείς να μην κάνεις κάτι σαν αυτό που κάνουν οι άλλοι γύρω σου κοκ. Επίσης προσπαθείς να κάνεις κάτι που να είναι αναγνωρίσιμο ως δικό σου. Πολύ χοντρικά σε αυτή τη λογική δημιουργίας έχεις τη σοβαρή καλλιτεχνική δημιουργία (ο όρος δεν απαντάται μόνο στη μουσική). Το άλλο είδος τέχνης έχει να κάνει με την λειτουργία των λαϊκών κοινωνιών μέχρι τον προηγούμενο αιώνα που η μεταφορά της πληροφορίας έγινε πανεύκολη. Δηλαδή ζούσες σε μία περιοχή, μάθαινες τη δημοτική μουσική της περιοχής σου και την έπαιζες όπως σου παραδιδόταν από τον πατέρα τον παππού ή το δάσκαλο με μικρές ίσως παραλλαγές. Το έργο δεν ήταν δικό σου αλλά της κοινότητας/ομάδας δεν απαιτείτο καμία πρωτοτυπία από εσένα, δεν το υπέγραφες. Ως εκ τούτου η εξέλιξη είναι τρομακτικά αργή και το αποτέλεσμα το απόσταγμα του γούστου των προτιμήσεων μιας περιοχής και όχι ενός ατόμου.

Με την δημιουργία των μεγάλων αστικών κέντρων τους τελευταίους κυρίως αιώνες έχεις και ένα τρίτο ενδιάμεσο είδος. Την μουσική που φτιάχνουν συγκεκριμένοι καλλιτέχνες η οποία προορίζεται κυρίως για μαζική διασκέδαση. Είναι μεν δημιουργία προσωπική αλλά με πολύ μικρότερο βαθμό πρωτοτυπίας σε σχέση με την σοβαρή καλλιτεχνική δημιουργία. Ο μεγάλος της όγκος είναι αυτό που λέμε εμπορική/pop (από το popular) δημιουργία. Η δομή και τα στοιχεία της σύνθεσης είναι υπόθεση πολλών αιώνων ακριβώς διότι εξυπηρετεί και εμπορικούς σκοπούς και άρα δεν μπορεί να πρωτοπορήσει τόσο που να αποξενώνει το κοινό. Υπάρχει δηλαδή πολύ μεγάλη τυποποίηση.

Δεν μπορούν όλα τα παραπάνω να μπαίνουν στο ίδιο τσουβάλι αν μιλάει κανείς για τέχνη. Αν δεν τον ενδιαφέρει το καλλιτεχνικό μέρος αλλά το εμπορικό ή το κοινωνικό αποτύπωμα, προφανώς άλλο πράγμα αξιολογείται ως σπουδαίο.

ΥΓ. Να διευκρινίσω ότι πολλοί αναφέρονται στην σοβαρή μουσική ως κλασσική μουσική κάτι που είναι λάθος γιατί τυπικά κλασσική μουσική είναι η σοβαρή μουσική μιας συγκεκριμένης ιστορικής περιόδου.