20 χρόνια αναρχίας στο Βυζάντιο ή αλλιως το Βυζαντινό παιχνίδι των θρόνων

[George_V]

Ευχαριστούμε George. Όταν βρεις χρόνο ,κάνε ένα αφιέρωμα στον Φωκά . You know: "Πάλιν τον καύκον έπιες, πάλιν τον νουν απώλεσας".

Καπου θα τον βολεψουμε και αυτον

[George_V]

Tα νεα της επαναστασης ταξίδεψαν μεχρι την Κωνσταντινουπολη και ο Αυτοκράτορας Αναστάσιος Β’ αμέσως ασφάλισε τον στόλο που μολις ειχε κατασκευάσει, ενισχυσε την άμυνα της πολης αλλα ο ιδιος με την φρουρα του αναχώρησε και κατευθυνθηκε στην Νικαια οπου ενιωθε πιο ασφαλης.

Οι επαναστάτες από την άλλη φτάνοντας στο Οψίκιον διπλασιασαν τους αριθμους τους στρατολογώντας νεους στρατιωτες από την επαρχία τους αλλα και τους Γοτθογραικους (δλδ τους απογόνους των Γοτθων που ειχαν εγκατασταθει αιωνες πριν στην Βιθυνια) και επιτάσσοντας και αλλα καραβια από τους εμπορους κατευθυνθηκαν στην Χρυσοπολη από ξηρας και από θαλάσσης.

Ο Αυτοκρατορικός στόλος για 6 μηνες βρισκόταν στον Λιμένα του Αγιου Μαμαντος και η απραξια ειχε κανει τους ναυτες νευρικους. Αλλα αυτό ακριβώς ηταν που εμποδιζε τους επαναστάτες να περάσουν απέναντι καθως φοβοντουσαν τον Στολο.

Όταν όμως ο Αναστάσιος Β’ μετακινησε τον Στολο για προστασια στον Λιμένα του Θεοδοσιου ο οποιος βρισκοταν στην άλλη ακρη της Πολης, οι επαναστάτες βρηκαν ευκαιρία να περάσουν απέναντι καθως ακομα και να ειδοποιουνταν ο Στολος ειχαν αρκετο χρονο να περάσουν απεναντι το στρατο μεχρι να εμφανιστουν τα πρωτα πλοια.

Ετσι περασαν απέναντι και στρατοπεδευσαν εξω από την Κωνσταντινουπολη. Σε πολύ λιγο διάστημα οι επαναστάτες ηρθαν σε συνεννοηση με δικους τους ανθρώπους μεσα στην Κωνσταντινουπολη και αυτοι ένα βράδυ ανοιξαν τις πυλες στις Βλαχέρνες.

Οι στρατιωτες του Οψικιου και οι Γοτθογραικοι όρμησαν μεσα στην Πολη και προκάλεσαν χαος με τις λεηλασιες τους.
Η κυβέρνηση του Αναστασιου Β’ συνεληφθη συσσωμη όπως και ο Πατριάρχης Γερμανος. Με την Κωνσταντινουπολη στο χέρι τους πλεον οι επαναστάτες βάδισαν κατά της Νικαιας.

Όταν εφτασαν εκει παρέλασαν τους αιχμαλώτους τους εξω από τα τειχη της πολης. Ο Αυτοκράτορας Αναστάσιος Β’ βλεποντας αυτό το θέαμα εχασε το κουράγιο του και παραδόθηκε στους επαναστάτες μαζι με την πολη της Νικαιας.

Το μονο που ζητησε ηταν εγγυησεις για την ζωη του. Ο Αυτοκράτορας Θεοδόσιος Γ’ του υποσχέθηκε ότι δεν θα τον πειράξει κανεις και τον εξόρισε στην Θεσσαλονικη οπου ο Αναστάσιος εγινε μοναχος εκε και κλειστηκε σε μοναστηρι.

Ετσι ο Θεοδόσιος Γ’ εμεινε μονος Αυτοκράτορας και οι υπολοιποι Στρατηγοι και κυβερνητες τον προσκυνησαν.
Εκτος από τον Στρατηγό των Αρμενιακών Αρτάβασδο που παρέμεινε πιστός στον Αναστάσιο Β’ και αρνηθηκε να αναγνωρισει τον νέο Αυτοκράτορα Θεοδόσιο Γ’.

Ο Αρτάβασδος συμμάχησε με τον Στρατηγο των Ανατολικών Λέοντα Ισαυρο και σφραγισαν τη συμμαχια τους με το γάμο της κόρης του Αρτάβασδου με τον Λέοντα.
Ο Αρτάβασδος φανερα υποστηριζε τον Αναστάσιο. Όμως ο κρυφός του ποθος ηταν να πάρει το στέμμα για τον εαυτο του. Προς το παρον όμως
αυτές οι βλεψεις επρεπε να περιμένουν καθως οι Αραβες κινουνταν επικινδυνα κατά της Αυτοκρατορίας

Ο Μασλαμας εκστρατευσε κατά της Κωνσταντινουπολης στελνοντας τον Σουλειμαν με στρατο από την ξηρά και τον Ουμάρ με το στόλο από τη θαλασσα.

Ο Σουλειμάν φτάνοντας στο Αμόριο πληροφορήθηκε για τις εσωτερικες διαμάχες της Αυτοκρατοριας και εστειλε επιστολη στον Λέοντα Ισαυρο λεγοντας του:
«Ξερω ότι η Αυτοκρατορια ανηκει δικαιωματικα σε σενα. Ελα σε μας να μιλησουμε για ειρηνη»

Στο μεταξυ ο Σουλειμάν προσεξε ότι το Αμοριο ηταν εχθρικο προς τον Λεοντα λογω της αρνησης του να στηρίξει τον Θεοδόσιο αλλα ειχε και μικρη φρουρα και ετσι αποφάσισε να το πολιορκησει περιμενοντας εκει τον Λεοντα αλλα και το κυριο σώμα του Μασλαμα που θα ερχοταν. Ετσι και θα κυριευε μια σημαντικη πολη και θα συνελαμβανε τον Λεοντα πριν ερθει ο Μασλαμας και ετσι θα γινοταν ηρωας.

Ο Λεοντας αποφάσισε να συναντηθεί με τον Σουλειμάν και ενώ πλησιαζε το στρατοπεδο του οι Αραβες αρχισαν να τον χαιρετουν ως Αυτοκράτορα.
Το ιδιο όμως εκαναν και οι κατοικοι του Αμορίου οι οποιοι προσπαθουσαν να γλιτωσουν τη ζωη τους και σκεφτηκαν ότι με αυτό τον τροπο ισως ο Λεοντας τους λυπηθει και τους στειλει ενισχυσεις. Ετσι κι αλλιως ο πνιγμένος από τα μαλλια του πιανεται.

Ο Λεοντας παρατηρησε ότι το Αμόριο είναι χαμένη υπόθεση και σκεφτηκε μηπως μπορει να το γλιτώσει με κολπο.
Ετσι σταμάτησε πριν φτάσει στο αραβικο στρατόπεδο και έστειλε επιστολη στον Σουλειμαν λεγοντας:

«Αφου με καλεσες να συζητησουμε για ειρηνη. Γιατι πολιορκεις το Αμοριο?»

Ο Σουλειμάν απάντησε:
«Ελα εδώ και θα λυσουμε αμεσως την πολιορκία»

Ο Λεοντας το θεωρησε αυτό ως υποσχεση του Σουλειμάν και εφτασε στο στρατόπεδο με συνοδεια 300 κλιβανάριων και εγινε δεκτος με τιμές από τους Αραβες. Επειδη όμως επεφτε η νυχτα στρατοπεδευσε μισο μιλι μακρυτερα από το αραβικο στρατόπεδο.

Για 3 μερες πηγαινοερχόταν ο Λεοντας και συζητουσαν για ειρήνη και το λυσιμο της πολιορκιας.
Ο Σουλειμάν επεμενε να επικυρώσει ο Λεοντας την συνθηκη ειρήνης πρωτα για να λυσει την πολιορκια μετα κατι που αρνουνταν ο Λεοντας.

Όμως την τριτη μερα προσεξε περιεργες κινησεις των Αράβων και κατάλαβε ότι το σχεδιο τους δεν είναι η ειρήνη. Να τον πιασουν ηθελαν. Ετσι για να κερδισει χρόνο τους κάλεσε σε δειπνο στο στρατοπεδο του.

Όταν εφτασε ο Σουλειμαν και οι υπολοιποι για το δειπνο, ο Σουλειμαν διεταξε 3000 ιππεις να περικυκλωσουν το στρατοπεδο για να μην ξεφυγει ο Λεοντας.

Ο Λεοντας παλι ειδοποιημενος από τη φρουρα του για την περικυκλωση ειπε στον Σουλειμάν:
«Χιλιαδες Σαρακηνοι μας εχουν περικυκλωσει»

Τοτε ενας Αραβας ο Ζουμπερ ειπε στον Λέοντα:
«Ενας από τους σκλαβους μας εκλεψε πολλα χρηματα και το εσκασε. Για αυτό ο στρατος μας είναι εφιππος για να κυνηγησει τον φυγάδα.

Αλλα ο Λεων που προφανως δεν το εχαψε τους ειπε:
«Μην αγχωνεστε. Δεν θα παει μακρια. Εχουμε φρουρια σε ολη την περιοχη και περιπολους. Θα τον βρουμε αμέσως. Δεν ειναι αναγκη να απασχολειτε χιλιαδες στρατιωτες για εναν σκλαβο.»

Ο Σουλειμαν δεν μπορουσε να απαντησει σε αυτό και για να μην προδοθει αναγκαστικε να αποσυρει τους ιππεις.

Ο Λεων όμως ηταν τωρα αυτος που αγχωθηκε. Για τωρα τη γλιτωσε. Επρεπε να σκεφτει κατι γρηγορα. Ετσι εστειλε ένα μηνυμα στα κρυφα στο Αμοριο λεγοντας τους:

«Για το ονομα του Θεου μην παραδοθειτε. Ο Μασλαμάς ερχεται. Θα σας βοηθησω»

Την άλλη μερα ηρθε και ο Επίσκοπος να τον δει και ειπε και σε αυτόν το ιδιο. Όταν εμαθε ο Σουλειμαν ότι ειχε ερθει ο Επισκοπος εστειλε μηνυμα στον Λεοντα λεγοντας του να του παραδώσει τον Επίσκοπο.

Ο Λεοντας τοτε ειπε στον Επίσκοπο να κρυφτει και αμεσως καλεσε έναν υπηρέτη του και του ειπε να δώσει τη στολη του στον Επίσκοπο και στειλτον με μια δικαιολογια στο βουνο να φερει νερο και καλα και φροντισε να επιστρέψει στην πολη.

Όταν οι απεσταλμένοι επεμειναν να τους παραδώσει τον Επισκοπο ο Λεοντας τους ειπε ότι δεν είναι εδώ.

Οι απεσταλμένοι τοτε απαίτησαν να ερθει μαζι τους να παρουσιαστει στον Σουλειμαν.
Τοτε σκεφτηκε ο Λεοντας ότι τωρα θελουν να τον πιάσουν γιατι τους ξεφυγε ο Επισκοπος αλλα προσποιηθηκε ότι ερχεται μαζι τους.

Ξεκινησαν από το στρατοπεδο μπροστα το Αραβικο αποσπασμα και πισω ο Λεοντας με τους 300 Κλιβαναριους του όταν ξαφνικα στα μισα της διαδρομης ο Λεοντας και η συνοδεια του εστριψαν αριστερα.

Αμεσως οι Αραβες του φωναξαν που παει. Και ο Λεοντας ειπε ότι αποφάσισε να μετακινησει το στρατόπεδο στην πεδιάδα διπλα στην πηγη.
Οι Αραβες του ειπαν «εχεις πονηρο σκοπο».

Ο Λεοντας τοτε γυρισε στους αντρες του και τους ειπε πως οι Αραβες ειχαν σχέδιο να τους συλλάβουν και να τους χρησιμοποιησουν ως διαπραγματευτικο χαρτι. Αλλα προσθεσε δεν προκειται να παρουν κανεναν και τιποτα από μας. Και αρχισαν να καλπάζουν με δυναμη μακρια από
τους Αραβες οι οποιοι τους κυνηγησαν για λιγο αλλα μετα τα παράτησαν.

10 μιλια παρακατω σταμάτησαν και ο Λεοντας εστειλε το Δομέστικο του στον Σουλειμάν και του ειπε:
«Μου δωσατε το λογο σας και εγγυησεις ότι δεν θα παθουμε τιποτα και ότι θα λυνατε την πολιορκια. Και εσεις όχι μονο δεν λυσατε την πολιορκία αλλα θελατε να μας αιχμαλωτισετε κιολας. Για αυτό εφυγα». Ο Λεοντας ηξερε ότι ο Μασλαμας είναι πολύ κοντα στο διπλανο βουνο αλλα ο Σουλειμαν το αγνοουσε αυτό. Ηλπιζε ότι οι Αραβες θα προτιμησουν την λεηλασια από την πολιορκια και αναγκαστικα θα την ελυναν τωρα που εφυγε.

Και αυτό ακριβως εγινε. Μετα την αποτυχια τους να συλλάβουν τον Λεοντα οι εμιρηδες ξεσηκωθηκαν εναντιον του Σουλειμαν λεγοντας του «ως ποτε θα λιωνουμε κατω από τα τειχη της πολης ενώ υπαρχουν τοσα μερη εδώ γυρω που μπορουμε να λεηλατησουμε και να γινουμε πλουσιοι?»

Μπροστα στην ανταρσια των εμίρηδων ο Σουλειμαν υπεκυψε και ελυσε την πολιορκία. Ο Λεοντας κερδισε το στοιχημα.
Αμεσως μολις εφυγαν οι Αραβες ο Λεοντας διεταξε τον Τουρμάρχη Νικία με 800 άνδρες και προμηθειες να μεταβει αμεσα στο Αμόριο και να ενισχυσει την φρουρα. Τωρα εάν επεστρεφε ο Σουλειμαν η ερχοταν ο Μασλαμας το Αμόριο θα ηταν απορθητο. Ο δε Λεοντας από εκει πηγε στην
Πισιδια.

Συνεχίζεται…

[George_V]

Oταν εφτασε ο Μασλαμας με το κυριο σώμα του στρατου στην Καππαδοκια εμαθε πως ξέφυγε του Σουλειμαν ο Λέοντας και αποφάσισε να τον παγιδευσει ο ιδιος και να τον βάλει στον θρόνο της Κωνσταντινουπολης σαν μαριονέτα του. Εν τουτοις ο Σουλειμαν του απέκρυψε πως ειχε λυσει την πολιορκια του Αμοριου για να λεηλατησει τις γυρω περιοχες μετα από πιεση των εμιρηδων του.

Ο Μασλαμας τοτε διέταξε να μη μη γινουν λεηλασιες στην Καππαδοκια που ανηκε στο Θέμα του Λεοντα ουτε σε άλλη επαρχια του Στρατηγου για να τον καλοπιάσει.

Ο Λεοντας δεν τσιμπησε όμως και εστειλε επιστολη στον Μασλαμα για να τον ψαρέψει να δει τι προθέσεις εχει. Ηδη τη γλιτωσε στο παραπέντε από τον Σουλειμαν που ηταν η εμπροσθοφυλακη του Μασλαμα.

Στην επιστολη εγραψε: «Εγω ειχα κάθε προθεση να σε συναντήσω αλλα όταν ηρθα στον Σουλειμαν αυτος ειχε προθσεση να με συλλάβει και τωρα διστάζω να ερθω σε σενα.»

Όταν διάβασε την επιστολη ο Μασλαμας ειπε στον αγγελιοφόρο του Λέοντα:
«Υποπτευομαι ότι ο Στρατηγός σου παει να μου τη φέρει για να μην λεηλατησω τις επαρχιες του»

Ο αγγελιοφόρος απαντά: «Σου γράφει την αληθεια»

Ο Μασλαμας συνέχισε: «Τι λεει το Αμόριο για τον Στρατηγό σου?»

Απαντάει ο αγγελιοφόρος: «Τα καλυτερα λογια και είναι πιστοι σε αυτόν»

Και τοτε ο Μασλαμας λεει οργισμένος: «Μου λες ψέμματα! Ξερω ότι ηταν εχθρικοι εναντιον του!»

Ο αγγελιοφόρος απαντάει ηρεμα: «Είναι όπως στα λεω. Και όχι μονο είναι πιστοι αλλα ο Στρατηγός ενισχυσε τη φρουρά με 1000 ανδρες ακομα και εβγαλε τα γυναικοπαιδα από την πολη»

Ο Μασλαμας εξοργίστηκε και εδιωξε τον αγγελιοφόρο. Ηθελε να καταλαβει το Αμόριο μεχρι το καλοκαιρι και να το κρατησει ως βάση για να ξεχειμωνιασει εκει περιμένοντας τον στόλο.

Ξανακάλεσε τον αγγελιοφόρο στη σκηνη του και τον ξαναρώτησε για το Αμόριο. Ο αγγελιοφόρος ορκιστηκε ότι ετσι εγινε και ο Μασλαμας του εδωσε επιστολη για τον Λεοντα με την οποια τον καλουσε να κανουνε ειρήνη ενώ παράλληλα συνεχισε την πορεια του προς το καστρο του Μασαλαιου.

Ο Λεοντας παρακολουθουσε την πορεια του Μασλαμα και ειδε πως αν συνεχίσει ετσι σε 5 μερες περιπου θα εχει βγει εκτος της επαρχιας του. Ετσι του εστειλε επιστολη λεγοντας του:

«Ελαβα την επιστολη σου και δεχομαι τις καλες προθεσεις σου. Θα ερθω σε σενα αλλα όπως ξερεις ειμαι Στρατηγός και δεν θα ερθω μονος. Θα εχω μαζι μου μεγάλση συνοδεια στρατιωτών, χρυσο και ασημι και ακολουθια. Εχω το λογο σου ότι θα μου δωσεις εγγυησεις για την ασφάλεια του κάθε στρατιωτη, υπηρέτη, ακολουθου και της περιουσιας μου? Και αν συμφωνησουμε όλα καλα. Αν παλι δεν κλεισουμε συμφωνια τουλαχιστον να μας αφησεις να γυρισουμε ασφαλεις σπιτια μας»

Οι αγγελιοφόροι εφτασαν στον Μασλαμα στη Θεοδοσιανή και του εδωσαν την επιστολη.

Ο Μασλαμας απαντησε:
«Το ηξερα ότι ο Στρατηγός σας με εμπαίζει»

Οι αγγελιοφοροι του ειπαν ότι δεν είναι ετσι.

Ο Μασλαμας τοτε τους εδωσε τις εγγυησεις που ζητουσε ο Λεοντας και τους απέλυσε. Οι αγγελιοφόροι επέστρεψαν στον Λέοντα με τις εγγραφες εγγυησεις του Μασλαμα ενώ ο αραβικος στρατος προχώρησε προς το Ακροινον (σημερινο Αφιον Καραχισαρ) καθως δεν μπορουσαν να σταματησουν πουθενα λογω του ανυδρου και αφιλοξενου μέρους. Αφου εχασαν το Αμόριον από το κολπο του Λεοντα πλεον επρεπε να προχωρησουν εστω και με αντιξοες συνθηκες.

Ο Λεοντας βλεποντας ότι βγηκαν από την επαρχία του εφυγε και πηγε στην Νικομήδεια. Πλεον δεν χρειαζοταν να συναντησει τον Μασλαμα. Ετσι κι αλλιως ερχοταν χειμώνας. Στο δρόμο όμως εντελως τυχαια πέτυχε τον γιο και διάδοχο του Αυτοκράτορα Θεοδοσίου Γ’ που βρισκοταν σε αποστολη για λογαριασμο του πατέρα του και ετσι τον συνέλαβε. Τωρα πλεον ειχε άσσο στο μανικι και τη δυναμη να διεκδικησει τον θρόνο για τον εαυτο του και όχι για τον πεθερο του πλεον. Μαζι με τον γιο του Θεοδοσιου συνέλαβε και ολη την Αυτοκρατορικη ακολουθια.

Παράλληλα ο Μασλαμας φτανοντας στο Ακρόινον τον επιασε ο χειμώνας και αναγκάστηκε να γυρισει πισω στην Κιλικία για να ξεχειμωνιάσει εκει. Το ιδιο εκανε και ο στόλος με τον Ουμάρ.

Με τους Αραβες εκτος για τον χειμώνα ο Λέοντας αποφάσισε ότι ηταν ο καιρος να χτυπήσει πριν οι Αραβες επιστρέψουν και να καταλαβει τον θρόνο για λογαριασμο του.

Ετσι από την Νικομηδεια πηγε στην Χρυσόπολη και στρατοπεδευσε εκει. Στο μεταξυ ο Θεοδόσιος Γ’ εμαθε για την αιχμαλωσια του γιου του και αμεσως συγκάλεσε εκτακτη συνεδρίαση της Συγκλήτου.

Εκει μετα από συζητηση με Συγκλητικους και τον Πατριάρχη ο Θεοδόσιος αποφάσισε να παραιτηθει από τον θρόνο μαζι με τον γιο του αφου ετσι κι αλλιως ποτε δεν ηθελε να γινει Αυτοκράτορας και υπέγραψε δηλωση ότι παραιτειται και αυτος και ο γιος του υπερ του Λεοντα και πως θα γινουν κληρικοι και οι δυο και θα περάσουν το υπολοιπο της ζωης τους εν ειρηνη και μετανοια. Ετσι αναιμακτα ο Λέοντας ανέβηκε στον θρόνο της Αυτοκρατορίας ως Λέοντας Γ’. Ο δε πρωην Αυτοκράτορας Θεοδόσιος καποιο καιρό μετα εξελέγη Μητροπολιτης Εφέσου.

Ο Λεοντας καταγόταν από την Γερμανικεια της Συρίας αλλα ειχε μεγαλώσει στην Μεσημβρία της Θράκης καθως ο Αυτοκράτορας Ιουστινιανος Β’ κατά την πρωτη βασιλεια του ειχε μεταφέρει την οικογένεια του Λεοντα από την Συρία στη Θράκη μαζι με χιλιαδες άλλες οικογένειες για να εποικησει ξανα την Θράκη που ειχε ερημωθει από τις επιδρομές.

Λιγο πριν ξεκινήσει την δευτερη βασιλεια του ο Ιουστινιανος Β’ περασε από την Μεσημβρία με τους Βουλγαρους που τον βοηθησαν να ξανακερδισει τον θρόνο του και συνάντησε τον νεαρο τοτε Λεοντα ο οποιος βοσκουσε τα κοπαδια της οικογένειας του τοτε και του εκανε δώρο 500 πρόβατα στον Ιουστινιανο.

Ο Ιουστινιανος δέχτηκε το δωρο και τον διόρισε Σπαθάριο την ιδια στιγμη. Ο Λεοντας εγινε φιλος με τον Ιουστινιανο αλλα καποια στιγμη αργότερα λογω φθόνου συκοφαντηθηκε πως θελει να κλεψει το στέμμα από τον Ιουστινιανο.

Ο Ιουστινιανος ερευνησε το ζητημα και αποδειχτηκε ότι ηταν συκοφαντια αλλα η ιδέα ειχε μπει στο ταραγμένο μυαλο του Ιουστινιανου ο οποιος θελησε να τον ξεφορτωθει γιατι λογω της ψυχασθενειας του εβλεπε συνομωσιες παντου.

Ετσι τον εστειλε σε αποστολη στην Αλάνια οπου με χρυσο θα δωροδοκουσε τους Αλανους να εξεγερθουν εναντιων των Αβασγών που ηταν συμμαχοι των Αράβων.

Ο Λεοντας εφτασε στην Φασίδα οπου κατέθεσε τα χρηματα και παιρνοντας μερικους ιθαγενεις μαζι του εφτασε στην Αψιλια, περασε τον Καυκασο και εφτασε στην Αλάνια.

Ο Ιουστινιανος όμως θελοντας να τον καταστρέψει διέταξε την τράπεζα στην Φασιδα να του επιστρέψει τα χρηματα ετσι ώστε να εκτεθει ο Λεοντας. Όμως ο Λεοντας δεν τα χρειαστηκε. Επεισε τους Αλανους με το προσωπικο του πρεστιζ και το γοητρο του εκπροσωπου της Αυτοκρατορίας και με την καθοδηγηση του εισέβαλλαν και κατέλαβαν την Αβασγία.

Συνεχίζεται….


Gherschaagk ειχα δουλεια χτες και δεν συνεχισα

[George_V]

O ηγεμόνας των Αβασγών που ειχε καταφυγει στα βουνά εστειλε μηνυμα στους Αλανους λεγοντας τους ότι ο Λέοντας τους ειπε ψέμματα ότι θα τους πληρώσει χρυσο για τις υπηρεσιες τους. Το χρυσαφι δεν υπάρχει το πηρε πισω ο Ιουστινιανος. Παραδώστε μας τον Λεοντα και θα σας πληρωσουμε εμεις 3000 χρυσά νομίσματα.

Αλλα οι Αλανοι απαντησαν στον Αβασγο ηγεμονα:
«Εμεις ακολουθησαμε αυτόν τον ανθρωπο όχι γιατι μας υποσχεθηκε χρηματα αλλα γιατι ειμαστε φιλοι του Αυτοκράτορα όπως αυτος»

Όμως ο ηγεμόνας των Αβασγών επεμενε: «Δωστε μας αυτόν τον ανθρωπο και θα σας πληρώσουμε 6000 χρυσα νομίσματα»
Οι Αλανοι δέχτηκαν την προσφορα όχι γιατι ηθελαν να προδοσουν τον Λεοντα αλλα κυριως γιατι ηθελαν να δουν τα κρυφα περάσματα στα βουνα που ξεφευγαν οι Αβασγοι κάθε φορα και τα κρυφά λημέρια τους.

Ετσι τα ειπαν όλα στον Λέοντα λεγοντας του:
«Ολοι οι δρομοι είναι κλειστοι και δεν εχεις από που να φυγεις. Ας προσποιηθουμε ότι σε παραδιδουμε στους Αβασγους με συνοδεια δικων μας στρατιωτών και ετσι και εμεις θα μαθουμε τα μυστικα τους για να τους καταστρεψουμε μια και καλη και εσυ θα εχεις δρομο ανοιχτο να φυγεις οποτε θελησεις»

Ετσι οι Αλανοι εστειλαν πρεσβεις στην Αβασγία με συνοδεία να ανακοινωσουν την αποφαση τους να παραδωσουν τον Λεοντα.
Οι πρεσβεις επεστρεψαν με Αβασγους στρατιωτες για να παρουν τον Λεοντα. Πριν φυγουν ειπαν οι Αλανοι στον Λεοντα:

«Εχουν ερθει να σε παρουν. Θα σε παραδώσουμε ανοιχτά μπροστά σε μαρτυρες. Αλλα θα στειλουμε αποσπασμα να σας ακολουθει κρυφά πισω σας μεχρι να μαθουμε από ποια περάσματα θα περάσουν. Όταν τα μαθουμε θα επιτεθουμε αιφνιδιαστικα και θα σε παρουμε από τα χέρια τους. Θα σε κρυψουμε στον Καυκασο μεχρι να μαζευτει ο στρατός και να κατακτησουμε και το τελευταιο κομμάτι της Αβασγίας.»

Ετσι και εγινε. Οι Αβασγοι πηραν τον Λέοντα δεμένο, πληρωσαν τα 6000 χρυσα νομισματα και εφυγαν μαζι του. Από πισω όμως ακολουθουσε αθεατο αποσπασμα υπο τον Αλανο φυλαρχο Ιτάξη.
Αφου σημειωσαν από ποια κρυφα περάσματα πέρασαν οι Αβασγοι τους επιτέθηκαν ξαφνικα και τους εξόντωσαν απελευθερώνοντας τον Λεοντα.

Πισω στην Κωνσταντινουπολη ο Ιουστινιανος ηταν εξαλλος. Όχι μονο ο Λεοντας πετυχε την αποστολη του και ηταν ακομη ζωντανος αλλα τωρα εχει γινει και λαικος ηρωας των Αλανων. Σιγουρα δεν ειχε αυτό στο μυαλο του όταν τον εστελνε στην Αλανια και όταν του πηρε τα χρηματα.

Ετσι εστειλε μηνυμα στους Αβασγους λεγοντας τους να ξαναπροσπαθησουν να παρουν τον Λεοντα.
Οι Αβασγοι που δεν ηξεραν πως οι Αλανοι πλεον ειχαν μαθει τα περάσματα τους εστειλαν ξανα πρέσβεις στους Αλανους και αυτή τη φορα προσεφεραν ως ομηρους τα παιδια τους σε αντάλλαγμα για τον Λεοντα.

Ο Λεων όμως δεν δεχτηκε. Τη γλιτωσε μια φορα, δευτερη δεν ηταν σιγουρος ότι θα γλιτωνε και ειπε «Ο Θεος μου ανοιγει μια πορτα για να φυγω και σιγουρα δεν περνάει μεσα από την Αβασγία».

Λιγο αργότερα ο Βυζαντινος στρατός μαζι με Αρμένιους εισέβαλλε στην Λαζικη και πολιορκησε την Αρχαιοπολη. Αλλα οι Αραβες μαθαινοντας το εστειλαν μεγαλυτερο στρατο και οι Βυζαντινοι αναγκάστηκαν να υποχωρήσουν.
200 ιππεις αποσπάστηκαν από το κυριως τμημα και πηγαν να λεηλατησουν την Αψιλια. Στο μεταξυ οι Αραβες κυνηγησαν τον κυριως στρατό μεχρι τη
Φασιδα από οπου και μπαινοντας στο στόλο εφυγαν αλλα οι 200 ιππεις περικυκλώμένοι από Αραβες αναγκάστηκαν να παρουν τα βουνα και να ζουν από την ληστεία μεχρι να βρουν τροπο να φυγουν.

Όταν το εμαθαν οι Αλανοι ότι εχει ερθει στρατος ειπαν στον Λεοντα ότι είναι ευκαιρια να φυγει μαζι τους καο του εδωσαν συνοδεια 50 Αλανων να βρει τον στρατο.

Περσασε τον χιονισμένο ακομα (για Μαιο) Καυκασο και τελικα βρέθηκε μπροστα στους 200 ξεχασμένους στρατιωτες.
Τους ρωτησε χαρουμενος που είναι ο στρατος και αυτοι του απαντησαν πως ο στρατος εχει ηδη φυγει και πως αυτοι αποκοπηκαν και ξεχαστηκαν
εκει περικυκλωμενοι από Αραβες.

Ο Λεοντας συννεφιασε. «Και τι κανουμε τωρα?» τους ειπε.
Οι στρατιωτες του ειπαν πως είναι αδυνατον να φυγουν. Είναι περικυκλωμενοι από παντου.

Ο Λεοντας σκεφτηκε και θυμηθηκε ότι οσο εμεινε στην Αλανια υπηρχει ένα φρουριο που λεγοταν «Σιδερον» και ο διοικητης του ο Φαρασμάνιος που ηταν υποτελης στους Αραβες ηταν παραλληλα φιλικος και προς τους Βυζαντινους, Αρμενιους και Αλανους.

Ετσι εστειλε μηνυμα στον Φαρασμάνιο να τον δεχτει φιλικα και αυτόν και την συνοδεία του και να τους βοηθήσει να περάσουν απέναντι στην Τραπεζουντα.

Όμως ο Φαρασμάνιος για καποιον αδιευκρινιστο λογο αρνηθηκε να τους βοηθησει.
Ετσι ο Λεοντας αποφάσισε να πάρει πιο δράστικα μετρα. Οργάνωσε ένα αποσπασμα στρατιωτών και τους ειπε:
«Στηστε ενεδρα. Όταν βγουν το πρωι οι εργάτες, οι γεωργοι και οι κτηνοτρόφοι από την πυλη του καστρου για δουλειες καντε επιθεση. Αυτοι θα τρέξουν να γυρισουν πισω. Προκαλεστε χάος και κυνηγηστε τους. Ο Φαρασμάνιος θα ανοιξει ξανα τις πυλες για να μπουν παλι μεσα. Προλαβετε τους και κρατηστε τις πυλες ανοιχτές μεχρι να ερθουμε κι εμεις.»

Ετσι και έγινε. Κρατησαν τις πυλες ανοιχτές και κατέλαβαν την πολη. Ο Φαρασμάνιος όμως κλειστηκε στην Ακροπολη του και από εκει ηταν δυσκολο να τον βγάλει κανεις. Ηταν αποφασισμένος να αντέξει την πολιορκία.

Στο μεταξυ όμως ο τοπικος φυλαρχος εμαθε πως το φρουριο πολιορκειται από Βυζαντινους και Αλανους και νομισε ότι οι Βυζαντινοι ειχαν φέρει ολοκληρη στρατια.

Ετσι με 300 ιππεις πηγε να συναντησει τον Λεοντα ο οποιος όταν εμαθε ότι ερχεται τον συναντησε εξω από την πολη για να μην καταλαβει ότι ολος κι ολος ο στρατος που πολιορκει το φρουριο είναι 200 Βυζαντινοι και 50 Αλανοι. Στις διαπραγματευσεις παντως αφηνε να εννοηθει ότι διοικει τεράστιο στρατο. Και ότι τωρα βρισκεται εδώ μονο η εμπροσθοφυλακη.

Ο φυλαρχος πειστηκε ότι ο Λεων οντως εχει μαζι του πολύ στρατό και του υποσχέθηκε να τους περάσει απέναντι στην Τραπεζουντα. Οσο για το κάστρο μπορει να κανει ότι θέλει. Δεν ειχε ορεξη να μπλεξει με την Αυτοκρατορια για ένα καστρο.

Στο μεταξυ ο Φαρασμάνιος ειχε αρχισει να στριμωχνεται στην Ακρόπολη και ανοιξε και αυτος διαπραγματευσεις με τον Λεοντα.
Του ειπε: «Παρε το γιο μου ομηρο και σου υποσχομαι να υπηρετω την Αυτοκρατορια αρκει να λυσετε την πολιορκια»

Ο Λεοντας πηρε το παιδι και του ειπε: «Τι ειδους διοικητης εισαι συ που μας μιλας κλειδωμενος από εκει πανω? Δεν θα φυγουμε αν δεν παρουμε το καστρο»

Και ο Φαρασμάνιος απαντησε: «Δωσε μου το λογο σου ότι δεν θα με πειράξεις και πως δεν θα μπεις στο καστρο με πανω από 30 στρατιωτες για να μιλησουμε.

Αλλα ο Λεοντας ειπε στους 30 στρατιωτες του κρυφά: «Με το που μπαινουμε μεσα κρατάτε τις πυλες ανοιχτες για να μπουν και οι υπολοιποι.
Ετσι και εγινε. Η Ακρόπολη λεηλατηθηκε, πυρποληθηκε και οι κατοικοι ετρεχαν αλλοφρονες να σωθουν αφηνοντας τα παντα πισω τους.

Αφου εμεινε εκει 3 μερες να ξεκουραστει και γεμάτοι λάφυρα βρηκαν τον φυλαρχο μετα ο οποιος τον δέχτηκε με τιμές και τον περασε απέναντι στην Τραπεζουντα. Εκει εμαθε ότι ο Ιουστινιανος ειχε ανατραπει και δολοφονηθει και πως νεος Αυτοκράτορας είναι πλεον ο Φιλιππικος.

Από την Τραπεζουντα γυρισε στην Κωνσταντινουπολη και στην Αυτοκρατορικη Αυλη μιας και δεν κινδινευε πλεον από τον οργη του Αυτοκράτορα.
Παρέμεινε εκει και μετα την ανατροπη του Φιλιππικου μεχρι που ο νεος Αυτοκράτορας Αναστάσιος Β’ τον διόρισε Στρατηγό των Ανατολικών.

Όπως ειδαμε και πιο πριν όταν ανατράπηκε ο Αναστάσιος ο Λεοντας με τον Αρταβασδο παρέμειναν πιστοι στον προηγουμενο Αυτοκράτορα και συμμάχησαν εναντιον του καθως ο Λεοντας παντρευτηκε την κορη του Αρτάβασδου ο οποιος εποφθαλμιουσε τον θρόνο.

Αλλα εδώ ο Λεοντας ηταν πιο τυχερός καθως εντελως τυχαια επεσε πανω στον διαδοχο του Θεοδοσίου στη Νικομηδεια πριν προλάβει να τον πιασει ο Αρτάβασδος που του εστηνε ενεδρα (ο Λεοντας οντως τον βρηκε τυχαια. Δεν υπολογιζε να τον βρει εκει. Αντιθετα με τον πεθερο του που το ηξερε και ειχε μυστικο σχέδιο να τον πιασει. Αλλα απο κωλοφαρδια επεσε πανω του ο Λεοντας και ετσι τορπιλησε τα σχέδια του πεθερου του) όπως ειδαμε και τον συνέλαβε και ετσι προκάλεσε την παραιτηση του Θεοδοσιου υπερ του.

Ο Αρτάβασδος δεν το συγχώρησε ποτε αυτό στον γαμπρό του και θεωρουσε πως του εκλεψε το θρόνο μεσα από τα χέρια. Αλλα καποτε θα επαιρνε εκδικηση. Τωρα ειχαν αλλα προβληματα.

Συνεχίζεται….

[waldorf]

...
ιστορίες που βγάζει από το μυαλό του ο Γεώργιος ο Εκδικητικός είναι αυτά ή όντως ιστορικά γεγονότα;
δεν βλέπω λινκ με πηγή και αναρωτιέμαι.

Τα νήματα του George,ιδιαίτερα για την Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία aka Βυζάντιο,είναι εγγύηση ιστορικής αλήθειας.

[George_V]

Στο μεταξυ ο Μασλαμας ξεχειμωνιαζε στην Κιλικία περιμενοντας τον Λέοντα.

Όταν αυτος δεν ηρθε καταλαβε πλεον ότι ο Λεοντας τον εξαπάτησε και ουσιαστικα τον αναγκασε να σταματησει την προελαση του με το παιχνιδι καθυστερησεων που επαιζε.

Ετσι εξοργισμενος την ανοιξη συνεχισε την προέλαση του και φτάνοντας στην Αβυδο από εκει πέρασε στη Θράκη. Από εκει εστειλε επιστολη να ερθει και ο στόλο ώστε να αποκλεισουν εντελώς την Κωνσταντινουπολη.

Αφου λεηλατησε την Θράκη και κατέλαβε τα φρουρια της εφτασε στην Πολη στις 15 Αυγουστου και ξεκινησε την πολιορκια σκάβοντας μια ταφρο εξω από τα Τειχη της Πολης και υψωνοντας ένα τειχος υψους 1.5 μετρου για να προστατευει το στρατοπεδο και το στρατο του.

Στις 1 Σεπτεμβριου 716 εφτασε και ο Αραβικος στόλος με 1800 πλοια και καλυπτε την περιοχη από την Μαγναυρα μεχει το Κυκλοβιον.
2 μερες μετα φυσηξε ευνοικος ανεμος και ο Στολος αγκυροβολησε σε στρατηγικα σημεια όπως στου Ανθεμιου, στον Γαλατα και στο Κλειδί σφιγγοντας ακομα περισσότερο τον κλοιο γυρω από την Πολη.

Ο Λεοντας παρατηρουσε από τα Τειχη την αναπτυξη του Αραβικου στόλου και προσεξε ότι τα μεγάλα πλοια τους δεν ηταν τοσο γρηγορα οσο οι δικοι του Δρομωνες και παντα ειχαν τουλαχιστον 20 μεταφορικα πλοια πισω τους για προστασια το καθενα με 100 στρατιωτες πανω. Αλλα και αυτά ηταν ασταθη καθως ηταν φτιαγμένα στα γρήγορα και δεδομένου ότι οι Αραβες δεν ηταν ποτε καλοι ναυτες τα περισσότερα ακινητοποιηθηκαν από τα αντιθετα ρευματα στον Βοσπορο ενώ αλλα με το παραμικρο αεράκι αλλαζαν πορεια και σπρωχνονταν παλι πισω.

Αποφάσισε να εκμεταλλευτει αυτό το κενο στην αμυνα τους και εδωσε σημα να βγει ο Αυτοκρατορικός Στόλος από το λιμάνι παρα το γεγονος ότι υστερουσαν σε αριθμο τουλάχιστον 3 προς 1

Ο Στολος ανοιξε τα πανια του και κατευθυνηθηκαν προς το κεντρο των Αράβων. Οι Αραβες θελοντας να εκμεταλλευτουν την υπεραριθμια τους προσπαθησαν να τους περικυκλωσουν για να τους βυθισουν.

Όμως τοτε τα πλοια του Αυτοκρατορικου Στόλου αποκάλυψαν το μυστικο τους οπλο. Ο Αναστάσιος Β’ αλλα και ο Λεοντας (ο οποιος τελειωσε τη δουλεια που άρχισε ο Αναστάσιος) ειχαν εξοπλισει όλα τα πλοια με σίφωνες εκτόξευσης Υγρου Πυρός.
Ηταν σωλήνες που ξεκινουσαν από τα αμπάρια του πλοιου και ανέβαιναν στο κατάστρωμα συγκεκριμένα στην πλώρη οπου υπήρχε «κανονι» ουσιαστικα με πληρωμα που εκτελουσε χρεη πυροβολητών.

Το κανόνι κατέληγε σε στομιο που ειχε τη μορφη Δρακου κυρίως οπου το σαγόνι ηταν κινητο δλδ κατέβαινε ότοαν θα εριχαν Υγρο Πυρ και εκλεινε όταν δεν το χρησιμοποιουσαν. Και αυτό δεν ηταν για αισθητικους λογους. Το σαγόνι εκλεινε για να μην στάξει το Υγρο Πυρ στο δικο τους καράβι και καουν. Όπως και στα αμπάρια που ηταν αποθηκευμένα τα βαρέλια με το Υγρο Πυρ σε ειδικη συσκευασια για προστασια. Ειδικα εκπαιδευμένο πληρωμα χειριζόταν το γέμισμα των πυροσωλήνων με γρηγορους αλλα προσεκτικους χειρισμους για να αποφευγονται ατυχητματ.

Το Υγρο Πυρ ηταν μια σχετικα νεα εφευρεση και ουσιαστικα ηταν ένα μειγμα ναφθας, πετρελαιου, θειαφιου και αλλων υλικων τα οποια αναμειγνυνονταν και εφτιαχναν μια παχυρρευστη ουσια.
Η ουσία αυτή ειχε την ιδιοτητα όταν πεφτει πανω σε ευφλεκτο υλικο (όπως είναι π.χ. το ξυλο των καραβιων) να αναφλεγεται και να προκαλει πυρκαγια.

Ειχε όμως και μια δευτερη πιο χρησιμη ιδιοτητα. Όταν ερχοταν σε επαφη με νερο προκαλουνταν καποιου ειδους εκρηκτικη αντιδραση και η εκρηξη ηταν τοσο βιαιη που μπορουσε να κοψει ένα μικρο καράβι στα δυο.

Από τοτε οι Αραβες ηθελαν να μαθουν τι είναι αυτό το μυστικο οπλο να το αναλυσουν για να μπορεσουν να το παρασκευάσουν και οι ιδιοι. Αλλα δεν το εμαθαν ποτε. Το μυστικο ηταν τοσο καλα φυλαγμένο που ακομα και σημερα δεν μπορει να αναπαραχθει το Υγρο Πυρ παρα τα χιλιαδες πειραματα που εχουν γινει.

Μονο μια φορα εφτασαν οι Αραβες μια ανασα πριν μαθουν την ακριβη συσταση του Υγρου Πυρός αλλα οι Βυζαντινοι φροντισαν γρηγορα το μυστικο να παραμεινει μυστικο και να μη μαθευτει ποτε. Αλλα αυτό είναι άλλη ιστορία.

Πισω στη διηγηση λοιπον οι Αραβες προσπαθουν να περικυκλωσουν τον Αυτοκρατορικο Στόλο ενώ οι Βυζαντινοι παιρνουν διάταξη επιθεσης.
Όταν η ωρα ηταν κατάλληλη με σημα του Ναυάρχου αρχισαν να εκτοξευουν ομαδικα κατά του Αραβικου Στόλου Υγρο Πυρ προκαλωντας πυρκαγιες στα πλοια τους.

Οι Αραβες που δεν το ειχαν ξαναδει αυτό όταν εβλεπαν τις πυρκαγιές εκαναν το μοιραίο λάθος να ρίξουν νερό για να τις σβήσουν με αποτέλεσμα να προκαλουν εκρήξεις στα πλοια τους και να πηγαινουν κατευθειαν στον πάτο.

Μεσα σε ολο αυτό το χάος και τον πανικο οι τοξότες του Αυτοκρατορικου Στόλου εριχναν βροχη τα βέλη κατά των Αράβων ενώ οσοι τολμηροι πλοιαρχοι του Αυτοκρατορικου Στόλου πλησιασαν και επιασαν Αραβικα πλοια με Corvus (γαντζος με γεφυρα που επιτρέπει το ρεσάλτο σε εχθρικο πλοιο) βρηκαν τους Αραβες τοσο τρομαγμένους που πηδουσαν στο νερο χωρις να τους αντιμετωπισουν.

Η μερα ηταν καταστροφικη για τους Αραβες. Εχασαν εκατοντάδες πλοια τα οποια βυθιστηκαν ενώ αλλα παρασυρθηκαν καιομενα από τα ρευματα μεχρι τα Πριγκηπονησια.

Ο λαος και οι στρατιωτες που εβλεπαν από τα Τειχη φωναζαν από χαρα ενώ ο Μασλαμας και οι Αραβες εβλεπαν εντρομοι την καταστροφη του παλαι ποτε κραταιου στόλου τους μεσα σε μερικες ωρες.

Ο Μασλαμας εξοργισμένος αποφάσισε να κανει νυχτερινη επιθεση με οσα πλοια του εμειναν και να τα ριξει στα ρηχα μπροστα από τα Τειχη (αφου περάσει αθεατος την αλυσιδα κοβοντας τα καταρτια από τα πλοια του) και να σηκώσει σκάλες από εκει για να μπει στην Πολη.
Το ιδιο βραδυ όμως ο Λεων κατέβασε την Αλυσιδα που εκλεινε τον Κεράτιο. Ο Μασλαμας το ειδε αυτό και θεωρησε ότι ο Λεοντας εχει μάθει το σχέδιο του και πως αυτό είναι κολπο. Τους δελεαζει να μπουν στον Κεράτιο και να μη μπορουν να βγουν μετα (ακομα και με κομμενα κατάρτια αν ξανανεβαζε την Αλυσιδα σε χαμηλοτερο υψος δεν θα μπορουσαν να βγουν). Και ετσι ακυρωσε κάθε διαταγη για νυχτερινη επιθεση και μετέφερε ότι
εμεινε από τον στόλο στο Σωσθένιον μεχρι να ερθουν ενισχυσεις.

Στις 8 Οκτωβρίου 716 πεθανε όμως ο Χαλιφης Σουλειμαν και τον διαδέχτηκε ο Ουμάρ που ηταν Ναυαρχος του Αραβικου στολου τοτε.
Ο Μασλαμας με τον Ουμαρ αποφάσισαν να ξεχειμωνιάσουν στην Θράκη σφιγγοντας την πολιορκια της Πολης αντι να φυγουν και να γυρίσουν ξανα την ανοιξη.

Ηταν θυμωμενοι από την ηττα τους στην ναυμαχια και ηθελαν εκδικηση.
Αλλα όμως ο χειμώνας ηρθε βαρυς. Ηταν ο βαρυτερος χειμώνας του αιώνα με το χιονι να ερχεται πολύ νωρις αυτή τη χρονια και ειχε σαν αποτέλεσμα οι Αραβες που δεν ηταν συνηθισμένοι σε αυτό το κλιμα να χάσουν παρα πολλους στρατιωτες όπως και ζωα αλογα, καμηλες κτλ.
Την ανοιξη του 717 εφτασαν ενισχυσεις από την Αφρικη υπο τον Εμίρη Σουφιαμ με 400 πλοια και προμηθειες.

Ο Σουφιαμ ειχε ενημερωθει για την τρομακτικη ισχυ του Υγρου Πυρός και για να αποφυγει τον Αυτοκρατορικο Στόλο παρεπλευσε την Βιθυνία και αγκυροβολησε στον Λιμένα του Καλου Αγρου.
Μετα από λιγο εφτασε και ο Εμιρης Ιζιντ από την Αφρικη επίσης με το στολο του των 360 πλοιων και μεταφέροντας και αυτος προμηθειες και οπλισμο.

Ο Ιζιντ ελαβε και αυτος την ιδια προειδοποιηση για το Υγρο Πυρ και μεσω των λιμανιων του Σατύρου και του Βρυαντος αγκυροβόλησε στον Καρταλιμένα.

Οι Αιγυπτιοι και Αφρικανοι ναυτες όμως που ειχαν ακουσει τις ιστορίες για το Υγρο Πυρ στασιασαν και αποφάσισαν να ζητησουν ασυλο στην Πολη και ετσι πηραν τους στολους και κατέβηκαν εξω από την Κωνσταντινουπολη.
Ο Λεοντας όμως βλεποντας τη θάλασσα να εχει πλημμυρίσει από αραβικα πλοια φοβηθηκε δευτερη επιθεση εστειλε τον Αυτοκρατορικο Στόλο και με το Υγρο Πυρ δεν εμεινε ουτε ένα καράβι στην επιφάνεια της θαλασσας. Όλα πηγαν στον πάτο.

Στο μεταξυ στη ξηρά ο Εμίρης Μαρντασαν λεηλατουσε την περιοχη από τις Πυλες μεχρι την Νικαια και την Νικομήδεια. Αλλα εκει τους πέτυχε ο Σπαθαριος Μαρδαιτης με το στρατο του στο Λιψ και στο Σοφον και τους εξοντωσε.
Αυτό εδωσε μια ανασα στην Πολη καθως πλεον η απεναντι ακτη ηταν εκκαθαρισμένη και ο Αραβικος στολος κρυμμένος καθως φοβονταν το Υγρο Πυρ και ετσι μπορουσαν πλεον να ανεφοδιαζουν την Πολη δια θαλασσης από την Ασια. Ενώ τα ψαράδικα ξαναβγηκαν για ψάρεμα γυρω από την Κωνσταντινουπολη χωρις να φοβουνται τους Αραβες.

Την ιδια στιγμη στο Αραβικο στρατόπεδο ειχε πέσει λιμός. Οι προμηθειες τους τελειωναν και οι νεες προμηθειες που περιμεναν από την Αφρικη ειχαν παει στον πατο της θαλασσας μαζι με τις ενισχυσεις.
Ετσι οι Αραβες ετρωγαν ακομα και νεκρα ζωα, αλογα, καμηλες, γαιδουρα και αλλα ακομα και κατά παραβαση του Ισλαμ για να επιβιωσουν.

Και δεν εφτανε αυτό αλλα επεσε και λοιμος στο στρατοπεδο τους με αποτέλσμα να αποδεκατιζονται καθημερινα.

Παράλληλα ο Λεων ειχε ανοιξει διαπραγματευσεις με τους Βουλγαρους και τελικα εκλεισε συμφωνια μαζι τους να επιτεθουν στα νωτα των Αράβων. Όταν οι Βουλγαροι εμφανιστηκαν επακολουθησε σφοδρη μάχη με τους Αραβες να χάνουν 22000 ανδρες.
Τελικα οι Αραβες εντελως αποδιοργανωμένοι και με το στολο διαλυμένο (από 1800 πλοια επιβιωσαν καπου 300) αναγκάστηκαν να λυσουν την πολιορκια και να φυγουν στις 15 Αυγουστου 717 ακριβως ένα χρόνο μετα που ηρθαν.

Η Κωνσταντινουπολη ειχε σωθει και τα 20 χρόνια αναρχίας στο Βυζαντιο ειχαν τελειωσει. Αλλα όχι και τα προβληματα τους καθως η Αυτοκρατορία θα εμπαινε σε λιγο σε μια άλλη δινη θρησκευτικου χαρακτηρα αυτή τη φορα. Την Εικονομαχία.

ΤΕΛΟΣ

Gherschaagk Για δες το τωρα ολοκληρωμένο. Τι λες? Κανει για Game of Thrones?

[Gherschaagk]

Κατά τις 3 με τον καφέ.

[Gherschaagk]

Το τελείωσα. Άνετα γράφεις βιβλίο.

Εντελώς τρελός κόσμος.

[George_V]

Το τελείωσα. Άνετα γράφεις βιβλίο.

Εντελώς τρελός κόσμος.

Καθημερινότητα του 8ου αιώνα...

Πιο πολύ θα σοκαριζοταν ο κόσμος αν δεν έβρεχε π.χ. παρά από το γεγονός ότι θα είχαν αλλάξει 5 Αυτοκράτορες σε 2 χρόνια.

Το καλό πάντως όπως ξαναείπα είναι ότι δεν είχε στεγανά όπως είχε η Δύση.

Στη Δυση αν δεν εισουν 10ος απόγονος του Κόμη ντε Μουνι π.χ. δεν εισουν ευγενής.

Αντίθετα εδώ άμα εισουν λίγο έξυπνος λίγο δικτυωμενος λίγο τυχερός μπορούσες από βοσκαρουδι να γίνεις Κόμης.

Και φυσικά να ακολουθήσεις και αναστροφή πορεία εάν τα κάνεις θάλασσα. Σε αντίθεση με τη Δύση που αν τα Κάνες θάλασσα δεν άλλαζες κοινωνική τάξη αλλά απλά σου λέγανε "μην το ξανακάνεις".

[the comet the course the tail]

...
ιστορίες που βγάζει από το μυαλό του ο Γεώργιος ο Εκδικητικός είναι αυτά ή όντως ιστορικά γεγονότα;
δεν βλέπω λινκ με πηγή και αναρωτιέμαι.

Τα νήματα του George,ιδιαίτερα για την Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία aka Βυζάντιο,είναι εγγύηση ιστορικής αλήθειας.

θα ρίξω ένα κέρμα, να δω αν λες αλήθεια ή ψέματα.